در واکنش به تحولات داخلی روسیه، لتونی مرزهای خود باروسیه را بست و استونی هم تدابیر امنیتی در مرزهایش با روسیه را تشدید کرد.
به گزارش مجاهدت از مشرق به نقل از شبکه تلویزیونی یورو نیوز، لتونی امروز شنبه اعلام کرد که مرزهای خود با روسیه را بست.
استونی نیز اعلام کرد که در حال تشدید تدابیر امنیتی در امتداد مرزهای خود با روسیه است.
«کایا کالاس» نخست وزیر استونی در این خصوص گفت که با همتایانش در لتونی، لیتوانی و فنلاند درباره آخرین وضعیت روسیه در «تماس» است.
پریگوژین دیروز (جمعه) مدعی شد که ارتش روسیه با دستور سرگئی شویگو، وزیر دفاع و والری گراسیموف، رئیس ستاد کل ارتش روسیه مقر نیروهای واگنر در خاک اوکراین را هدف قرار دادند و نزدیک ۲ هزار نفر از آنها را کشتهاند.
وزارت دفاع روسیه با انتشار بیانیهای این ادعای پریگوژین را رد و او را به «شورش و خیانت» متهم کرد و از نیروهای واگنر خواست تا از دستورات پریگوژین پیروی نکنند.
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است
وزارت خارجه روسیه اعلام دهها نفر از وزراء، معاونان، و شخصیتهای عمومی استونی، لیتوانی، و لتونی را تحریم کرده است.
به گزارش مجاهدت از مشرق به نقل از اسپوتنیک، وزارت خارجه روسیه با انتشار بیانیهای اعلام کرد در اقدامی تلافیجویانه ۱۴۴ شهروند از کشورهای لتونی، لیتوانی و استونی به فهرست تحریمهای مسکو علیه این سه کشور اضافه شدند.
بنا بر این بیانیه، این فهرست شامل وزراء، معاونان، و شخصیتهای عمومی این کشورها هستند و از ورود این افراد به روسیه جلوگیری خواهد شد.
این بیانیه درباره دلیل تحریم این افراد نوشته «این افراد در کارزار وحشیانه مقامات این کشورها برای تخریب بناهای یادبود سربازان آزادیخواه شوری، آزارواذیت جمعیت روسزبان، تحریف تاریخ، تجلیل از نازیسم، پیگیری خط جنایتکارانه تشدید درگیریها در اوکراین و تزریق تسلیحات نظامی به رژیم کییف مشارکت داشتند.»
با آغاز عملیات نظامی روسیه در اوکراین در اسفند پارسال، آمریکا و کشورهای اروپایی برای توقف پیشروی ارتش روسیه و حمایت از اوکراین، ضمن ارسال حجم زیادی از تسلیحات نظامی به اوکراین، تحریمهای شدیدی را علیه مسکو اعمال کردند.
روسیه در ۲۴ فوریه (۵ اسفند ۱۴۰۰) عملیات نظامی خود را در اوکراین آغاز کرد. ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه هدف از این عملیات را «نازیزدای» اوکراین و حمایت از افرادی اعلام کرد که «به مدت ۸ سال هدف قلدری و نسلکشی رژیم اوکراین در دونباس (در شرق اوکراین)» قرار گرفتهاند.
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است
فرماندهی ارتش آمریکا در اروپا و آفریقا با صدور بیانیهای اعلام کرد، ۲ سامانه موشکی هیمارس را در لتونی به منظور استفاده در رزمایش اخیر این کشور مستقر کرده است.
به گزارش مجاهدت از مشرق، نشنال اینترست روز سهشنبه نوشت، در این بیانیه آمده است که این سامانه روز دوشنبه به همراه شماری از پرسنل نظامی وارد این کشور کوچک حوزه بالتیک شده است.
سامانه هیمارس برای استفاده در رزمایش نظامی روزهای ۲۶ و ۲۷ سپتامبر (۴ و ۵ مهر) مستقر شده است تا قدرت استقرار سریع این سیستم در مرز شرقی ناتو به نمایش در آید.
این رزمایش در بحبوحه تشدید تنش میان ناتو و روسیه برگزار شده و تحت تاثیر جنگ اوکراین قرار دارد.
اگرچه در هیچ یک از بیانیههای رسمی کشورهای عضو ناتو در ارتباط با این رزمایش نامی از روسیه برده نشده، بارها تاکید شده که هدف از این رزمایشها تقویت جناح شرقی ناتو است که در مجاورت روسیه قرار دارد.
لتونی در حال حاضر یکی از پنج کشور عضو ناتو است که به طور مستقیم هم مرز روسیه است.
اگر فنلاند به عضویت ناتو در آید، ششمین کشوری خواهد بود که مرز این ائتلاف را با روسیه گسترش میدهد.
اگرچه به نظر میرسد که سامانه موشکی هیمارس پس از پایان رزمایش به آمریکا بازگردانده شود، دولت لتونی پیشتر نسبت به خرید این سیستم از واشنگتن ابراز تمایل کرده است.
منبع: ایرنا
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است
همزمان با ولع سیری ناپذیر ناتو در گسترش و عضوگیری بیشتر، این مسئله مطرح است که سازمان پیمان امنیت جمعی نیز ممکن است متقابلا به همین سیاست روی آورد تا از دامنه نفوذ ناتو بکاهد.
به گزارش مجاهدت از مشرق، اخیراً مسئله عضویت دو کشور اروپای شمالی یعنی فنلاند و سوئد در ائتلاف نظامی سازمان پیمان آتلانتیک شمالی موسوم به «ناتو» خبرساز شده و حساسیتها و تنشهای سیاسی بسیاری را برانگیخته است.
روسیه بارها گسترش هر چه بیشتر و بی وقفه این ائتلاف نظامی به سمت مرزهایش را از خطوط قرمز خود معرفی کرده و همین مسئله از دلایل عمده شروع عملیات نظامی این کشور در اوکراین عنوان شده است؛ جایی که به گفته مقامات کرملین، دولت کی یف با کنار گذاشتن وضعیت بی طرفی خود و پافشاری بر عضویت در اتحادیه اروپا (که مسئله عضویت در ناتو جزو مقدمات آن است)، زمینه را برای سوءاستفاده غربیها فراهم نمود و باعث ایجاد جنگ اوکراین شد.
کشوری مانند مکزیک محال است بتواند قصد عضویت در سازمان پیمان امنیت جمعی را داشته باشد چرا که آمریکا به عنوان رأس هرم قدرت در ناتو به شدت با این مسئله مخالفت خواهد نمود پیمان نظامی ناتو از سالی که تشکیل شد (۱۹۴۹ میلادی)، همچنان به گسترش خود و یارگیری هر چه بیشتر در اروپا، به ویژه اروپای شرقی ادامه داده است. این مسئله به طور ویژه خود را در قبال کشورهایی که پیشتر از اقمار اتحاد جماهیر شوروی سابق بودند، نشان میدهد.
در طرف دیگر این ماجرا نیز سازمان پیمان امنیت جمعی (CSTO) قرار دارد که به نوعی میتوان گفت خلف «پیمان ورشو» است که در پاسخ به ناتو توسط شوروی سابق ایجاد و پس از فروپاشی شوروی نیز، منحل شد.
باید این مسئله را یادآوری کرد که اصل و اساس پیدایش ائتلاف ناتو، تقابل با قدرت نظامی شوروی بود. اما این ائتلاف پس از فروپاشی شوروی نیز به حیات خود ادامه داد و سعی در گسترش هر چه بیشتر خود به سمت مرزهای روسیه نمود.
عضویت کشورهای جمهوری چک، مجارستان و لهستان در سال ۱۹۹۹ در این پیمان، بلغارستان، استونی، لتونی، لیتوانی، رومانی، اسلواکی و اسلوونی در سال ۲۰۰۴، آلبانی و کرواسی در سال ۲۰۰۹، مونته نگرو در سال ۲۰۱۷ و مقدونیه شمالی در سال ۲۰۲۰ نشانگر اشتهای بی پایان این سازمان نظامی در جذب کشورهای بیشتر دارد.
اکنون نیز با مطرح شدن درخواست عضویت فنلاند و سوئد موج جدیدی از تنشها به وجود آمده است. «استانیسلاو زاس» دبیرکل سازمان پیمان امنیت جمعی در این باره طی سخنانی هشدار داد که پیوستن فنلاند و سوئد به ناتو افزایش تنشها را در منطقه به همراه خواهد داشت.
همه این موارد در حالی است که به اذعان کارشناسان سیاسی و نظامی، هر گونه عضویت کشورهای مجاور و نزدیک کشورهای عضو ناتو در دیگر ائتلافهای نظامی، برای ناتو غیر قابل قبول است. برای مثال کشور مکزیک محال است بتواند قصد عضویت در سازمان پیمان امنیت جمعی را داشته باشد چرا که آمریکا به عنوان رأس هرم قدرت در ناتو به شدت با این مسئله مخالفت خواهد کرد.
تاریخ خود گویای این قبیل استانداردهای دوگانه واشنگتن و غربیها بوده است. بحران سال ۱۹۶۲ میلادی بین آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی بر سر کوبا، خود نمونهای بارز از این مسئله است، جایی که واشنگتن با استقرار تسلیحات شوروی در کوبا که البته علت اصلی آن استقرار موشکهای آمریکا در ترکیه بود، به شدت مخالفت کرد و تنشها بین دو طرف در این زمینه به حدی بالا گرفت که جهان به مرز برخورد هستهای رسید.
اکنون و با توجه به مسئله گسترش ناتو، به نظر میرسد که سازمان پیمان امنیت جمعی درصدد بازبینی برخی مسائل و اعمال سیاستهایی جدید برآمده است.
وزیر خارجه روسیه با اشاره به تلاشها برای افزایش نفوذ غرب در آسیای مرکزی اعلام کرد که کشورهای غربی در تلاشند تا به روابط متحدان در ائتلافهایی مانند سازمان پیمان امنیت جمعی (CSTO) آسیب زنند چند روز پیش در همین رابطه، «ولادیمر پوتین» رئیس جمهور روسیه اعلام کرد که سازمان پیمان امنیت جمعی نقشی بسیار مهم در ایجاد ثبات در فضای پس از فروپاشی شوروی ایفا میکند و وی امیدوار است که امکانات و نفوذ آن افزایش یابد.
پوتین در نشست این سازمان در این باره گفت: امیدوارم که این سازمان که طی سالهای گذشته به یک ساختار بین المللی تمام عیار مبدل شده است، به گسترش خود ادامه دهد. همچنین منظورم روزهای سخت و دشوار نیز است.
اظهارات رئیس جمهور روسیه در این زمینه و با توجه به نادیده گرفته شدن خطوط قرمز مسکو توسط ناتو و غرب، به طور تلویحی خبر از تحولاتی در درون این سازمان و گسترش آن میدهد، احتمالاً به این معنی که باید منتظر حضور کشور یا کشورهایی جدید به عنوان عضو یا اعضای این سازمان باشیم.
این گمانه زنی وجود دارد که سازمان مذکور با اتخاذ اقدامات متقابل و گسترش حضور خود در دیگر مناطق جهان، سعی خواهد کرد تا از دامنه نفوذ و گسترش ناتو در اروپا و جهان کم کند.
در همین رابطه، سازمان پیمان امنیت جمعی اعلام کرد که وزرای دفاع کشورهای عضو این سازمان در مورد چالشها و تهدیدات امنیت نظامی در مناطق مرتبط با امنیت جمعی این کشورها، نشستی را در ۲۴ ماه مه (۳ خرداد) برگزار خواهد کرد.
پیشتر «سرگئی لاوروف» وزیر خارجه روسیه نیز با اشاره به تلاشهای غرب برای افزایش نفوذ خود در آسیای مرکزی اعلام کرد که کشورهای غربی در تلاشند تا به روابط متحدان در ائتلافهایی مانند کشورهای مشترک المنافع، سازمان پیمان امنیت جمعی (CSTO)، سازمان همکاریهای شانگهای (SCO) و اتحادیه اقتصادی اوراسیا (EAEU) آسیب زنند.
وی همچنین افزوده بود که بر خلاف برخی از کشورهای غربی، مسکو منطقه آسیای مرکزی را به عنوان عرصهای برای رویارویی ژئوپلیتیکی، مطابق با مفهوم استعماری «بازی بزرگ» نمی بیند.
روسیه، بلاروس، ارمنستان، قزاقستان، قرقیزستان و تاجیکستان، به عنوان اعضای اصلی سازمان پیمان امنیت جمعی هستند و به نظر میرسد مسکو تلاش خواهد کرد تا نه تنها آسیای مرکزی را از جولان غرب دور نگه دارد، بلکه بر دامنه نفوذ و گسترش این سازمان نیز بیفزاید.
البته این گسترش و نفوذ سازمان پیمان امنیت جمعی میتواند علاوه بر اینکه به معنای پذیرش اعضای جدید باشد، به این معنی نیز باشد که اعضای فعلی این سازمان دامنه همکاریهای نظامی و ژئوپلیتیکی خود را با کشورهایی که در زمینههای نظامی حرفی برای زدن دارند و از قدرتهای منطقهای محسوب میشوند، افزایش دهند.
منبع: مهر
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است
بر اساس گزارش مجله خبری Newsweek، روسیه اعلام کرده است که این کشور یک شبیه سازی حمله با سلاح هسته ای را در محلی در نزدیکی مرز با لیتوانی و لهستان انجام داده است.
سرویس جهان مشرق _ در حالی که به نیمه ی ماه سوم نبرد میان ارتش روسیه و اوکراین رسیده ایم، وضعیت میدانی در شرق اوکراین و منطقه دونباس بدون تغییر بوده و چشم انداز روشنی از پیشروی احتمالی ارتش روسیه و کسب پیروزی در این محور دیده نمیشود، پس از عقب نشینی از جبهه شمال شهر کییف، پایتخت اوکراین و عدم موفقیت در جبهه شرقی، حالا حفظ مناطق تصرف شده در جبهه جنوبی که بزرگترین موفقیت میدانی روسیه در جنگ اخیر بوده است هدف بزرگ کرملین برای داشتن دست بالا در مذاکرات آتش بس احتمالی در آینده خواهد بود.
نگاهی به وضعیت کلی میادین نبرد
در حال حاضر درگیری مستقیم میان قوای دو کشور در ۴ منطقه مختلف خاک اوکراین در جریان است:
در جبهه شهر خارکیف در شمال شرقی اوکراین و فاصله ۲۵ کیلومتری تا مرز روسیه، قوای اوکراینی در فاز تهاجمی قرار داشته و در روزهای گذشته موفق شدند با اجرای ضد حملات گسترده در شمال این شهر، نیروهای ارتش روسیه را حدود ۱۸ کیلومتر عقب برانند و خسارات نسبتا گسترده ای نیز به آنها وارد کنند.
شهر خارکیف از اهداف اصلی و اولیه روسیه در جنگ اخیر بود که بارها برای ورود به این شهر و تصرف آن تلاش شد اما بی نتیجه ماند و حالا ارتش روسیه مواضع خود در حومه این شهر راهبردی و صنعتی اوکراین را نیز از دست میدهد.
در جبهه شرق همچنان تلاش روس ها و جدایی طلبان تحت حمایت به محاصره کراماتورسک، سورودونتسک و اسلاویانسک (سه شهر مهم در شرق اوکراین) متمرکز است؛ اما با شیوه نبرد فعلی و خسارات گسترده زرهی، قوای مهاجم توان به دست آوزدن پیروزی و رسیدن به اهداف خود را نخواهند داشت.
در جبهه جنوب اوکراین و حومه شهر خرسون، تلاش ارتش ارتش اوکراین برای پیشروی و تصرف این شهر با مقاومت سرسختانه نیروهای روسی تا کنون بی نتیجه مانده است؛ خرسون آخرین منطقه مهم تحت کنترل روسیه در غرب رودخانه دنیپرو محسوب میشود و از دست دادن آن به معنی عبور قوای اوکراینی از رودخانه و حمله به شهرهای مهمتر نظیر ملیتوپل و بندر بردیانسک است.
در جبهه شهر ماریوپل نیز فشار قوای روسی بر روی مدافعین اوکراینی در منطقه صنعتی آزوفستال ادامه دارد؛ در روزهای گذشته ارتش روسیه موفق به تصرف بخش هایی در شمال این منطقه شده است و حلقه محاصره بر قوای اوکراینی حاضر در بخش زیرزمینی کارخانه جات فولاد هر لحظه بیشتر میشود.
آموزش ۲۳ هزار سرباز اوکراینی در کشورهای غربی
پس از اینکه در سال ۲۰۱۴ جنگ داخلی اوکراین با آتش بس موقت و جدایی منطقه دونباس پایان یافت، دولت و فرماندهی ارتش اوکراین طرح وسیعی به منظور اعزام نیرو برای گذراندن آموزش های نظامی در امریکا و برخی کشورهای اروپایی عضو ناتو اجرا کردند.
از سال ۲۰۱۴ شمار ۲۳ هزار اوکراینی توسط آمریکا و متحدانش برای مقابله با روسیه و کار با سلاح های غربی آموزش دیدند.
یک افسر اوکراینی در این باره میگوید: بزرگترین اشتباهی که روسها مرتکب شدند این بود که به ما ۸ سال زمان دادند؛ آموزش نیروهای اوکراینی همچنان ادامه داشته و در کشورهایی نظیر آلمان و لهستان صورت میگیرد.
شبیه سازی حمله اتمی به اروپا توسط ارتش روسیه
پیش از اینکه جنگ در خاک اوکراین آغاز شود بسیاری از کارشناسان احتمال میدادند که ارتش روسیه برای حمله به منطقه بالتیک(شامل کشورهای لتونی، لیتوانی و استونی) نیز برنامه ریزی کرده باشد؛ با توجه به اینکه این کشورها عضو رسمی ناتو هستند قطعا با مداخله مستقیم این پیمان مواجه میشدند و احتمال استفاده از تسلیحات اتمی تاکتیکی در این منطقه نیز وجود داشت.
بر اساس گزارش مجله خبری Newsweek، روسیه اعلام کرده است که این کشور یک شبیه سازی حمله با سلاح هسته ای را در محلی در نزدیکی مرز با لیتوانی و لهستان انجام داده است. به گزارش مجاهدت از منابع روسی این رزمایش و شبیه سازی حملات اتمی در منطقه کالینینگراد در ساحل دریای بالتیک صورت گرفته است.
بمباران جزیره مار توسط نیروی هوایی اوکراین
در هفته اخیر بخش رسانه ای وزارت دفاع اوکراین تصاویر گسترده ای از حملات پهپادهای رزمی و جنگنده های نیروی هوایی این کشور به جزیره “مار” که در روزهای نخست جنگ توسط نیروی دریایی روسیه اشغال شده بود منتشر کردند.
ابتدا پهپادهای رزمی Bayraktar TB۲ اوکراینی اقدام به سرکوب سیستم های دفاع هوایی مستقر در این جزیره نظیر Tor-M۱ و استرلا۱۰ کردند؛ سپس قایق های گشتی و کشتی های آبی خاکی نیروی دریایی روسیه در اطراف جزیره مورد هدف قرار گرفتند و سرانجام روز گذشته جنگندههای سوخو۲۷ اوکراینی نیز دست به بمباران مواضع ارتش روسیه در این جزیره زدند.
جزیره مار یک موقعیت استراتژیک در شمال دریای سیاه برای لجستیک نیروی دریایی روسیه و حمله احتمالی به سواحل غربی اوکراین و بندر اودسا محسوب میشود و عجیب است که جنگنده ها و سیستم های دفاع هوایی روسیه به سادگی اجازه بمباران و نابودی مواضع این کشور در جزیره فوق را به قوای محدود هوایی ارتش اوکراین میدهند.
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است