لشکر 27

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، سردار «حسن حسن‌زاده» فرمانده سپاه محمد رسول‌الله (ص) تهران بزرگ، در آیین بزرگداشت سردار شهید «محمدابراهیم همت» و فرماندهان شهید لشکر ۲۷ محمد رسول‌الله (ص) با عنوان «ستارگان دوکوهه»، که امروز (پنج‌شنبه) در تالار «اندیشه» حوزه هنری برگزار شد، ضمن گرامی‌داشت یاد و خاطره شهیدان، خصوصاً سردار سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی و فرماندهان شهید لشکر ۲۷ محمد رسول‌الله (ص)، اظهار داشت: اقتدار و شجاعت سردار جاویدالاثر «حاج احمد متوسلیان» زبانزد و مظلومیت و معنویت شهید «حاج محمدابراهیم همت» نیز متبلور است.

وی با بیان اینکه دلاورمردی، ایثار و اخلاص شهید «رضا چراغی» برای همه ما الگو است، افزود: ولایتمداری شهید «حاج عباس کریمی» برای همه ما درس است و روحیه مقتدرانه و انضباط ارزشمند انقلابی شهید «حاج سعید مهتدی» نیز برای ما الگو است.

سردار حسن‌زاده ادامه داد: روحیه فرهنگی و مردم شهید «حاج احمد سوداگر»، مسیری را در جهت خدمت به مردم، اسلام و انقلاب برای ما گشود و شهید «حاج حسین همدانی» نیز فرمانده تمام‌عیار ما بود که اخلاص و تبحر وی در عرصه‌های مختلف زبانزد شد و به تعبیر رهبر معظم انقلاب اسلامی (مدظله‌العالی)، وی در تمام عمر بابرکت خود خدمت و مجاهدت‌های زیادی را از دوران جوانی تا لحظه شهادتش داشت.

وی بیان داشت: اخلاص و شخصیت محکم و مقتدر شهید «حاج رضا فرزانه» در ذهن ما نقش بسته و همچنین چهره خندان و روحیه جهادگری شهید «حاج حسین اسداللهی» و حضور او در عرصه‌های سخت، امروز در ذهن‌های ما متبلور است و همه ما را یاد خدمات برجسته خودش در اقصی‌نقاط کشورمان و جبهه مقاومت می‌اندازد.

فرمانده سپاه محمد رسول الله (ص) خاطرنشان کرد: اینکه امروز ما این‌جا جمع شده‌ایم؛ به این معناست که شهدا ما را صدا می‌زنند و جمع می‌کنند تا از بزرگی و عظمت آن‌ها یاد کنیم.

وی تاکید کرد: طبق روال هرساله که مراسم‌های بزرگداشت و پاسداشت شهدا را برگزار می‌کردیم، تصمیم گرفتیم تا به همت رزمندگان و پیشکسوتان لشکر ۲۷ و سپاه محمد رسول‌الله (ص)، در هر فصلی یک یادواره شهدا برگزار کنیم.

انتهای پیام/ 113

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، شهید «محمدرضا دستواره» پس از شهادت سردار «محمدابراهیم همت» و واگذاری فرماندهی لشکر ۲۷ محمد رسول‌الله (ص) به شهید «عباس کریمی» پس از مجاهدت‌های فراوان در کردستان، به‌عنوان قائم مقام این لشکر منصوب شد و سرانجام در ۱۳ تیر سال ۱۳۶۵ در عملیات «کربلای ۱» به شهادت رسید.

«حمید داوودآبادی» نویسنده و پژوهشگر دفاع مقدس، در صفحه مجازی خود با بیان خاطره‌ای از این شهید والامقام، نوشته است: اواسط فروردین سال ۱۳۶۴ بود که می‌خواستم برای ردیف کردن بعضی کارهایم، به تهران بروم. «علی اشتری» هم می‌خواست بیاید که گفت باهم برویم. بلیط قطار به هیچ‌وجه گیر نمی‌آمد، پرس‌وجو که کردیم، فهمیدیم فقط یک قطار ساعت ۵ عصر به تهران می‌رود؛ ولی همه بلیط‌های آن را لشکر ۲۷ گرفته تا خانواده‌های شهدا را که برای بازدید از منطقه آورده بودند، به تهران برگردانند.

بیشتر بخوانید:

* سه روایت از زندگی شهید سید محمدرضا دستواره
* سه شهید؛ سهم خانواده دستواره در یک سال

همین‌طور که ساک به‌دست جلوی راه‌آهن اندیمشک ایستاده بودیم، حاج «محمدرضا دستواره» را دیدم که داشت وارد می‌شد. سریع رفتم جلو و قضیه را گفتم که خندید و گفت: «مشکلی نداره. برای شما جا داریم. سریع بیایید سوار بشوید».

ساک‌ها را برداشتیم و دنبال او وارد ایستگاه شدیم. هنوز چند قدمی نرفته بودیم که دژبان آذری‌زبان آن‌جا، داد زد: «آهای، برگردید، کجا دارید می‌روید؟»، حاج رضا گفت: «این‌ها با من هستند. مشکلی ندارد»؛ که دژبان جلو آمد و گفت: «این‌ها کیه. خودت را هم می‌گم. کجا سرت را انداختی پایین و داری می‌ری تو؟»

حاج رضا گیر کرد که چه بگوید. دهانم را بردم دم گوش دژبان و گفتم: «ببین، این برادر، قائم‌مقام لشکر حضرت رسول (ص) است»، شانه‌هایش را انداخت بالا و با بی‌تفاوتی گفت: «قائم‌مقام چیه، خود فرمانده لشکر هم باشه، حق نداره بره تو. مگر این‌که حاجی شیبانی تاییدش کنه». با تعجب گفتم: «مرد مومن، حاجی شیبانی مسئول ستاد لشکر است، یعنی نیروی زیر دست این». باز گفت: «من به این کار‌ها کاری ندارم، تا حاجی شیبانی نگه، هیچ‌کس نمی‌تونه بره تو».

حاج رضا، مظلومانه کناری ایستاد؛ تا چشمش به حاجی شیبانی افتاد، او را صدا کرد و گفت: «حاجی جون، من را تایید کن تا این برادر‌ها راه بدهند تو».

انتهای پیام/ 113

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، شهید «محمدرضا دستواره» پس از شهادت سردار «محمدابراهیم همت» و واگذاری فرماندهی لشکر ۲۷ محمد رسول‌الله (ص) به شهید «عباس کریمی» پس از مجاهدت‌های فراوان در کردستان، به‌عنوان قائم مقام این لشکر منصوب شد و سرانجام در ۱۳ تیر سال ۱۳۶۵ در عملیات «کربلای ۱» به شهادت رسید.

«حمید داوودآبادی» نویسنده و پژوهشگر دفاع مقدس، در صفحه مجازی خود با بیان خاطره‌ای از این شهید والامقام، نوشته است: اواسط فروردین سال ۱۳۶۴ بود که می‌خواستم برای ردیف کردن بعضی کارهایم، به تهران بروم. «علی اشتری» هم می‌خواست بیاید که گفت باهم برویم. بلیط قطار به هیچ‌وجه گیر نمی‌آمد، پرس‌وجو که کردیم، فهمیدیم فقط یک قطار ساعت ۵ عصر به تهران می‌رود؛ ولی همه بلیط‌های آن را لشکر ۲۷ گرفته تا خانواده‌های شهدا را که برای بازدید از منطقه آورده بودند، به تهران برگردانند.

بیشتر بخوانید:

* سه روایت از زندگی شهید سید محمدرضا دستواره
* سه شهید؛ سهم خانواده دستواره در یک سال

همین‌طور که ساک به‌دست جلوی راه‌آهن اندیمشک ایستاده بودیم، حاج «محمدرضا دستواره» را دیدم که داشت وارد می‌شد. سریع رفتم جلو و قضیه را گفتم که خندید و گفت: «مشکلی نداره. برای شما جا داریم. سریع بیایید سوار بشوید».

ساک‌ها را برداشتیم و دنبال او وارد ایستگاه شدیم. هنوز چند قدمی نرفته بودیم که دژبان آذری‌زبان آن‌جا، داد زد: «آهای، برگردید، کجا دارید می‌روید؟»، حاج رضا گفت: «این‌ها با من هستند. مشکلی ندارد»؛ که دژبان جلو آمد و گفت: «این‌ها کیه. خودت را هم می‌گم. کجا سرت را انداختی پایین و داری می‌ری تو؟»

حاج رضا گیر کرد که چه بگوید. دهانم را بردم دم گوش دژبان و گفتم: «ببین، این برادر، قائم‌مقام لشکر حضرت رسول (ص) است»، شانه‌هایش را انداخت بالا و با بی‌تفاوتی گفت: «قائم‌مقام چیه، خود فرمانده لشکر هم باشه، حق نداره بره تو. مگر این‌که حاجی شیبانی تاییدش کنه». با تعجب گفتم: «مرد مومن، حاجی شیبانی مسئول ستاد لشکر است، یعنی نیروی زیر دست این». باز گفت: «من به این کار‌ها کاری ندارم، تا حاجی شیبانی نگه، هیچ‌کس نمی‌تونه بره تو».

حاج رضا، مظلومانه کناری ایستاد؛ تا چشمش به حاجی شیبانی افتاد، او را صدا کرد و گفت: «حاجی جون، من را تایید کن تا این برادر‌ها راه بدهند تو».

انتهای پیام/ 113