لشکر 8 نجف آباد

به گزارش مجاهدت از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، عملیات والفجر مقدماتی در ۱۷ بهمن ۱۳۶۱ با رمز یا الله یا الله یا الله در جبهه میانی فکه و از پنج محور شمال و جنوب رشیده، صفریه و ارتفاعات چرمر و خاک آغاز شد. عملیاتی که قبل از آغاز برای عراق لو رفته بود، اما رزمندگان اسلام در جبهه خودی این را نمی‌دانستند و به همین دلیل خیلی زود گردان‌های حاضر در عملیات در محاصره قرار گرفتند. تیپ ۳۵ امام حسن (ع) و لشکر ۸ نجف از نیرو‌های عمل کننده این عملیات بودند که پشت جاده‌ی شنی در حد فاصل پاسگاه رشیده تا پاسگاه صفریه قرار داشتند.

در فیلم پیش رو که بهمن ماه سال ۶۱ و در آستانه عملیات والفجر مقدماتی در منطقه زلیجان (جنوب فکه و شمال چزابه) توسط مرحوم محمود اصفهانی ضبط شده، بخشی از تمرینات نیرو‌های لشکر ۸ نجف‌اشرف در قالب ستون‌کشی نیرو‌ها نشان داده می‌شود.

این فیلم، با نمایش حرکت هم‌زمان چند ستون طولانی از نیرو‌ها که تقریباً موازی با هم حرکت می‌کنند، شروع شده و تا دقایق پایانی فیلم نیز به همین صورت ادامه پیدا می‌کند. تعداد زیاد نیرو‌ها و تردد راحت و بدون دغدغۀ آن‌ها، نشان می‌دهد این رزمنده‌ها راهی محل انجام تمرین‌هستند.

بیشتر رزمنده‌ها را جوانان و نوجوانان تشکیل می‌دهند، ولی گاهی افراد مسن‌تر هم دیده می‌شوند. مثل حوالی دقیقه ۸ که دوربین اصفهانی روی چهره پیرمردی متمرکز شده و لحظاتی بعد شوخ‌طبعی همیشگی اصفهانی گل کرده و خطاب به او می‌گوید: «زنده باد پیرِ بزرگ!»

اصفهانی هم‌چنین در برخی دقایق از نیرو‌ها می‌خواهد شعار دهند، ولی انگار صدایش به گوش آن‌ها نمی‌رسد و فقط روی فیلم ضبط شده یا نیرو‌ها به هر دلیلی، تمایلی به دادن شعار ندارند.

ستون نیرو‌ها در پاره‌ای لحظات، شروع به دویدن می‌کنند و حوالی دقیقۀ ۱۸، غروب آفتاب نشان داده می‌شود.

بخش بعدی فیلم، زمانی است که هوا تاریک می‌شود و شلیک‌های تمرینی با مهمات رسام، کلید می‌خورد. به نظر می‌رسد هدف اصلی این تمرین، آشنا شدن رزمنده‌ها با شرایط واقعی شب عملیات باشد.

این فیلم که حدود هفده دقیقه است، طی چهار قسمت آماده شده که در ادامه یک قسمت از آن را می‌بینید.

انتهای پیام/ 141

به گزارش مجاهدت از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، دی ماه سال ۱۳۶۵ عملیات گسترده آبی_خاکی کربلای چهار بعد از چندین ماه برنامه ریزی توسط فرماندهان ایرانی در سال ششم جنگ اجرا شد. در این عملیات ۲۳ هزار و ۷۳۳ نفر پاسدار، ۶۶ هزار ۸۴۷ نفر سرباز و ۱۱۳ هزار و ۲۳۱ نفر نیروی بسیج مردمی حضور داشتند که در قالب ۱۴ لشکر، ۸ تیپ و ۳۱ گردان توپخانه سازماندهی شدند.

هدایت فرماندهی عملیات بر عهده قرارگاه مرکزی خاتم الانبیاء (ص) سپاه پاسداران بود و چهار قرارگاه عملیاتی نیز اجرای آن را بر عهده داشتند. قرارگاه نجف هدایت نیرو‌های لشکر ۱۹ فجر، لشکر ۵ نصر، لشکر ۱۷ علی ابن ابی طالب (ع)، لشکر ۱۵۵ ویژه شهدا، تیپ ۲۱ امام رضا (ع)، تیپ ۵۷ حضرت اباالفضل (ع)، تیپ ۱۲ حضرت قائم (ع)، ۴ گردان توپخانه را بر عهده داشت.

قرارگاه قدس و لشکر ۲۵ کربلا هدایت نیرو‌های لشکر ۴۱ ثارالله (ع)، لشکر ۱۰ سید الشهدا (ع)، ۴ گردان توپخانه، قرارگاه کربلا، لشکر ۲۷ محمد رسول الله (ص)، لشکر ۱۴ امام حسین (ع)، لشکر ۸ نجف اشرف، لشکر ۳۱ عاشورا، تیپ ۴۴ قمربنی هاشم (ع)، لشکر ۳۲ انصار الحسین (ع) و ۴ گردان توپخانه را بر عهده داشت.

قرارگاه نوح نیز هدایت نیرو‌های لشکر ۷، ولی عصر (عج)، تیپ ۳۳ المهدی (عج)، تیپ ۱۸ الغدیر، ناو تیپ امیرالمومنین (ع)، ۴ گردان و ۱ آتش بار توپخانه را عهده دار بود.

غواص‌های خودی ساعاتی قبل عملیات به درون آب رفته و به سمت خط دشمن حرکت کردند. در این میان، نیرو‌های دشمن که کاملا آماده و هوشیار بودند، ضمن پرتاب منور، با تیربار و خمپاره به طرف نیرو‌های ایرانی شلیک می‌کردند.
ساعت ۱۲:۱۰ بامداد غواصان با عبور از موانع ایجاد شده خط نخست، اهداف اولیه خود را بدست آوردند و در برابر حملات شدید دشمن مقاومت کردند. ساعت یک بامداد رادیو عراق در اقدامی بی‌سابقه خبر حمله ایران را همراه با مکان و محور عملیات اعلام کرد که نشان از آمادگی قبلی آنان داشت.

در مجموع، عملیات خارج از کنترل و هدایت فرماندهی قرار گرفته بود و قبل از هر دستوری، یگان‌ها با توجه به نوع وضعیت و هوشیاری و عکس‌العمل دشمن به محض رسیدن به ساحل، درگیری را آغاز می‌کردند. در این حال، رمز عملیات «کربلای ۴» اعلام شد و نیرو‌های عمل‌کننده فقط توانستند در جزایر «سهیل»، «قطعه»، «ام‌الرصاص»، «ام‌البابی» و «بلجانیه» نفوذ کنند. در مقابل، نیرو‌های دشمن با پرتاب پی در پی منور و اجرای چند مورد بمباران کنار نهر «عرایض» (عقبه برخی از یگان‌ها) و همچنین اجرای آتش موثر روی رودخانه اروند، عملا سازمان غواص‌ها و نیرو‌های موج دوم و سوم را به هم زد.

لشکر ۸ نجف از لشکر‌های زرهی سپاه پاسداران و از شناخته‌شده‌ترین یگان‌های عملیاتی در دفاع مقدس بود که بخش اعظم نیرو‌های آن متعلق به شهرستان نجف‌آباد اصفهان بود. این لشکر پس از عملیات ثامن‌الائمه (ع) در سال ۱۳۶۲ تشکیل شد و نخستین فرمانده آن شهید «احمد کاظمی» بود. عملیات کربلای ۴ از جمله عملیات‌هایی بود که لشکر ۸ نجف آباد در آن شرکت داشت.

در فیلم پیش رو که سوم دی ۱۳۶۵، چند ساعت قبل از شروع عملیات کربلای ۴ ضبط شده، در ابتدا عباس نیلفروشان فرمانده یکی از گردان‌های لشکر ۸ نجف‌اشرف، برای نیرو‌های غواص و خط‌شکن صحبت کرده و در ادامه سه نفر از فرمانده گروهان‌ها، نیرو‌های حاضر را نسبت به ماموریت‌شان توجیه می‌کنند. نفر سوم، شهید محمدعلی خرمیان است که چند روز بعد و طی همین عملیات به شهادت رسید.

یکی از نکات جالب صحبت‌های او که به صورت خیلی کوتاه نیز ضبط شده، موقعی است که او از نیرو‌ها می‌خواهد صلوات بلندتری بفرستند و مرحوم قاسم شفیعی با اشاره دست از خطر شنیده شدن صدای رزمندگان توسط دشمن خبر می‌دهد.

این سخنرانی در خرمشهر و نزدیک خطوط عراق در این منطقه انجام شد.

انتهای پیام/ ۱۴۱

به گزارش مجاهدت از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، دفاع مقدس جنگ عقیده و ارزش‌ها بود، جنگ حق علیه باطل، مبارزه در راه ارزش‌ها و آرمان‌ها، مسیری که سالکان طریق حقیقت را یک شبه به سر منزل مقصود رساند. رزمنده‌هایی که در دوران دفاع مقدس رهسپار دفاع از دین و عقیده در مقابل دشمن بعثی شدند اصلی‌ترین سلاحشان ایمان بود. حسین محمدی از رزمندگان گردان امام حسین (ع) لشکر ۸ نجف آباد بود.

در این فیلم پیش رو که نیمه دوم پاییز سال ۶۶ و در آستانه عملیات والفجر ۱۰ در دانشگاه شهید چمران اهواز (پایگاه شهید مدنی) ضبط شده، روحانی رزمنده حسین محمدی در حال مصاحبه درباره دلیل حضورش در جبهه است.

وی در خصوص انگیزه‌اش برای حضور در جبهه می‌گوید: انگیزه من انجام یک تکلیف الهی و شرعی و عقلی و تبعیت از فرامین حجت الهی، ولی فقیه است.

محمدی ضمن مسوولیت خود در گردان نظرش در مورد آینده جنگ را اینگونه بیان می‌کند: به عنوان طلبه رزمی تبلیغی به گردان فرستاده شدیم و انشالله در حین رزم وظایف تبلیغی خود را انجام دهیم. ما وظیفه داریم بجنگیم تا جایی که امام بفرمایند، انشالله اگر ملت در صحنه حضور پیدا کنند و تابع رهبر کبیر انقلاب باشند، به خصوص بچه‌های حزب اللهی وبسیجی به جبهه بیایند ما پیروزی‌های درخشانی، چون فتح المبین و بیت المقدس را به دست خواهیم آورد و این موجب پیروزی ما می‌شود.

وی در پایان ایت مصاحبه در پیامی به خانواده شهدا گفت: پیام من به خانواده شهدا این است که افتخار کنید فرزندانتان در راهی گام نهادند که همان راه اباعبداللهی بود که ایشان با اصحابش رفتند. چه ارزشی بالاتر از اینکه انسان خون خود را در راه ارزش‌های والای اسلامی و در راه اسلام بریزد. افتخار کنید فردای قیامت در پیشگاه خداوند و انبیا و اولیا رو سفید هستید. از مردم می‌خواهم تابع، ولی فقیه باشند.

در ادامه فیلم مصاحبه این رزمنده را می‌بینید.

انتهای پیام/ ۱۴۱

به گزارش مجاهدت از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، شهید «سعادت حاج علی عسگری» در سال ۱۳۴۰ در شهر شهیدپرور نجف آباد به دنیا آمد. او که از کودکی با رنج و زحمت بزرگ شد به درس و دانش اهمیت زیادی می‌داد. تواضع، سادگی، مهربانی، سکوت و صحت وقار او از همان دوران نمایان بود.

مدام در فکر کمک به همنوعان خود بود. به پروردگارش عشق می‌ورزید و نماز‌های شب و صوت دلنشین قرآن او در نیمه‌های شب انسان را از خود بی‌خود می‌کرد. چشمان نافذ و سیمای نورانی او گویی نشانی از ملکوت داشت. پیش از انقلاب کارش پخش کردن نوار‌ها و اعلامیه‌های امام خمینی (ره) و همچنین اعلامیه‌های شهید محمد منتظری بود. در جریان تسخیر لانه جاسوسی آمریکا به همراه دو برادرش در این جریان حضور داشت. او قبل از پیروزی انقلاب اسلامی زبان عربی را نزد طلبه‌ای به نام خزائلی و نهج البلاغه را نزد شیخ نعمت الله صالحی فرا گرفت. در طی مدت کوتاهی زبان انگلیسی را نیز آموخت و به هر دو زبان تسلط کامل داشت.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی عضو سپاه پاسداران نجف آباد شد، بعد از مدتی به قم رفت و با شروع جنگ تحمیلی مسوول بهداری منطقه یک شد. شروع فعالانه او در جنگ تحمیلی با حضور در عملیات فتح المبین آغاز شد که به مجروحیتش منجر شد و دو ماه در بستر بود. در عملیات رمضان او یکی از رزمندگان شرکت کننده در این عملیات بود که در ۲۳ رمضان سال ۱۳۶۱ به شهادت رسید.

از توصیه‌های این شهید به دوستان و اطرافیانش این بود که همیشه جایگاهتان را در  قلب ملت قرار دهید چرا که بهترین حصار است و بالعکس اگر از قلب ملت بیرون رفتید در هر دژ محکمی که باشید و جا بگیرید شکست می‌خورید. شرط در قلب ملت ماندن، مذهبی و مکتبی ماندن و با خدا بودن است.

تواضع، مهربانی و لبخند به روی لب از ویژگی‌های او بود. قدم‌های راستین او همه را مجذوب خود می‌کرد. او همیشه می‌گفت مصاحبت با اهل علم برایش روح نواز است. آرام سخن می‌گفت و آسایش نسبی خانواده را با زحمت خود به دست آورد.

در بخشی از وصیتنامه این شهید آمده است:

اینجانب سعادت حاج علی عسگری که عازم جبهه جنگ حق علیه باطل هستم تا انشاءالله بتوانم مفید واقع شوم و خود را ملزم می‌دانم که چند تذکری را یاد آوری کنم:

چون ما مورد تهاجم امپریالیسم آمریکا و سوسیال امپریالیسم شوروی قرار گرفته ایم باید در این زمان برای مقابله با این تهدیدات متمسک به اسلام فقاهتی و روحانیت متعهد و مسئول به رهبری امام بت شکن و سازش ناپذیر خمینی کبیر گردن نهیم تا از لغزش به چپ و راست در مضمون باشیم.

دیگر اینکه، چون ما با منافقین، این تذکران حلقه بگوش استعمار که همیشه و در همه زمان‌ها وجود داشته‌اند و بیشترین ضربه را به نیرو‌های اسلامی زده اند برای مقابله با آن‌ها دست به دامن روحانیت اصیل شویم تا بتوانیم یک برخورد جدی برای محو آن‌ها داشته باشیم. چرا که حیله‌های آن‌ها را فقط با بینش اصیل اسلامی می‌توانیم خنثی کنیم و ما باید این مهم را در تمام شئون زندگیمان بکار گیریم تا انشاءالله ظهور حضرت مهدی (عج) از ایران اسلامی شروع و همه جهان را در برگیرد.

انتهای پیام/ ۱۴۱