لندن

به گزارش مجاهدت از مشرق، این نشریه انگلیسی نوشت: همزمان با قرائت معرفی نامه «چارلز سوم» در اکسفورد، مردی فریاد زد که “چه کسی او را انتخاب کرده است؟”

«سایمون هیل» ۴۵ ساله در اعتراض به نظام سلطنتی انگلیس در پاسخ به فرد دیگری که تلاش کرده بود او را ساکت کند گفته بود: “رییس کشور بدون رضایت ما تعیین شده است.”

وی به گاردین گفت که به رغم مداخله مردم در دفاع از حق آزادی بیان، توسط محافظان امنیتی به سمت ون پلیس هدایت شده است.

سایمون در ادامه با بیان اینکه پیش از این نیز در یک اعتراض‌ غیر خشونت آمیز به تجارت اسلحه دستگیر شده، تاکید کرد که دستگیری قبلی من را غافلگیر نکرده بود اما در این مورد فکر نمی‌کنم تاکنون فردی به چنین دلایل واهی دستگیر شده باشد.

همزمان در ادینبورو (پایتخت اسکاتلند) زنی ۲۲ ساله در حین قرائت حکم پادشاهی چارلز پس از فریاد اعتراض‌آمیز به حکومت امپراتوری (امپریالیسم) و نظام سلطنتی انگلیس دستگیر شد. به گفته یک سخنگوی پلیس این زن به جرم اختلال در آرامش دستگیر شده است.

همچنین گزارش‌های مردمی حاکی از شنیده‌ شدن صدای «هو» در طی این مراسم است.

در این میان، سیاستمداران و کنشگران مستعمره های پیشین انگلیس در منطقه کارائیب در پی درگذشت ملکه الیزابت دوم و آغاز دوره پادشاهی چارلز در انگلیس، دوباره درخواست هایشان را برای بیرون آمدن از زیر سلطه خاندان سلطنتی از لندن تکرار کرده‌اند.

جنبش‌های ضد سلطنتی در استرالیا نیز بشدت فعال و خواهان استقرار نظام غیر سلطنتی هستند. مرداد ماه گذشته بود که اظهارات یک سناتور استرالیایی در مجلس خبر ساز شد. نماینده بومیان استرالیا هنگام سوگند یاد کردن در مجلس سنای این کشور، ملکه انگلیس را که رئیس کشور استرالیا نیز محسوب می‌شود، یک «استعمارگر» توصیف کرد. مرگ الیزابت می‌تواند زمینه‌ای برای افزایش تحرکات جنبش‌های جمهوری‌خواه در استرالیا باشد.

در داخل هم جنبش جمهوری‌خواه انگلیس که هزاران عضو و ده‌ها هزار طرفدار دارد سال‌هاست که خواهان برگزاری همه پرسی در خصوص آینده نظام سلطنتی انگلیس است و تاکید دارد که این نظام یادآور ستم‌هایی است که پادشاهان انگلیس بر مردم روا داشته‌اند.

نتایج یک نظرسنجی نشان می‌دهد که بیشتر اعضای دومین حزب سیاسی انگلیس (کارگر)، مخالف نظام سلطنتی در این کشور هستند و از خواندن سرود ملی انگلیس در تمجید از ملکه الیزابت خجالت می‌کشند.

تحقیقات موسسه نظرسنجی «یوگوو» (YouGov) حاکیست که فقط ۱۵ درصد اعضای این حزب به تاریخ انگلیس مفتخر و ۴۳ درصد دیگر از تاریخ استعمارگری آن شرمنده و سرافکنده هستند. بر همین اساس ۶۲ درصد خواستار براندازی نظام سلطنتی و استقرار نظام جمهوری هستند.

این موج جدایی خواهی به تدریج در اسکاتلند و حتی کانادا هم شکل گرفته است، چون آخرین نظرسنجی در کانادا هم نشان می دهد مردم این کشور نیز اگرچه تا امروز تا حدودی با حاکمیت ملکه الیزابت بر کشورشان مشکل چندانی ندارند اما کاملا با جانشین احتمالی او مخالف هستند.

به گزارش مجاهدت از مشرق،علی‌رغم آنکه گفته می‌شود نقش «الیزابت دوم» ملکه سابق انگلیس تشریفاتی بوده و جنبه تاریخی داشته، اسناد و شواهد بسیاری از مداخله مستقیم وی در سیاست وجود دارد که در این گزارش بخشی از آن‌ها مورد بازخوانی قرار می‌گیرند.

عبور قوانین طرح شده در پارلمان از زیر ذره‌بین سلطنتی

سال گذشته روزنامه انگلیسی «گاردین» در گزارشی اختصاصی اعلام کرد بیش از هزار قانون پیش از تایید از سوی پارلمان انگلیس از طریق یک روند مخفیانه مورد بررسی ملکه سابق یا پسرش «چارلز» پادشاه کنونی قرار گرفته است.

گاردین پایگاه داده‌ای از دست‌کم ۱۰۶۲ لایحه پارلمانی را که هدف این روند موسوم به «رضایت ملکه» قرار گرفته‌اند جمع‌آوری کرده که زمان آن مربوط به آغاز سلطنت الیزابت دوم تا سال ۲۰۲۱ بود. این پایگاه داده نشان می‌دهد روند مبهم جلب رضایت ملکه سابق برای تصویب قوانین بسیار بیشتر از آنچه قبلاً تصور می‌شد، مورد استفاده قرار گرفته است.

طبق این روند، وزرای دولت به طور خصوصی ملکه سابق را از بندهای پیش‌نویس لوایح قانونی آگاه کرده و پیش از به بحث گذاشتن آن‌ها خواستار رضایت وی می‌شدند. در بخشی از بررسی استفاده از این روند، گاردین اسنادی را از آرشیو ملی منتشر کرد که برملا می‌کند ملکه سابق انگلیس در مواردی از این روند برای لابی کردن با دولت به صورت خصوصی استفاده کرده بود.

این تحقیقات شواهدی را فاش کرد که نشان می‌دهد او از این روند برای متقاعد کردن وزرای دولت برای تغییر قانون شفافیت در دهه ۱۹۷۰ به منظور پنهان نگه داشتن ثروت خود از مردم استفاده کرده است.

این اسناد همچنین نشان می‌دهد که در موارد دیگر مشاوران سلطنتی خواستار استثنا از قوانین پیشنهادی در ارتباط با ایمنی جاده‌ها و سیاست‌هایی که املاک ملکه سابق را تحت تأثیر قرار می‌داد شده بودند و برای تغییر سیاست دولت درباره امکان تاریخی فشار می‌آوردند.

این داده‌ها مرتبط با ۱۰۶۲ قانونی است که مورد تأیید ملکه سابق قرار گرفته و علاوه بر اینها مشخص نیست در چه مواردی او برای ایجاد تغییرات در «پیش‌نویس قوانین» لابی کرده است. گاردین به شواهدی درباره لابی‌گری برای تغییر دستکم چهار پیش‌نویس قانون دست یافته اما احتمال می‌رود تعداد آن‌ها بسیار بیشتر باشد.

نماینده ملکه در آن زمان از پاسخ به درخواست گاردین درباره تعداد مواردی که الیزابت دوم از زمان آغاز سلطنت در سال ۱۹۵۲ خواستار تغییرات در قوانین شده، خودداری کرده بود.

انتصاب نخست‌وزیر

پادشاه یا ملکه در انگلیس، مراسم انتصاب نخست‌وزیر را پس از دریافت رأی هم‌حزبی‌ها یا از طریق انتخابات سراسری کشور برگزار می‌کند و به او دستور تشکیل کابینه می‌دهد. اما علاوه بر این، صاحب تاج و تخت در انگلیس می‌تواند مستقیماً نخست‌وزیر انتخاب کند. در سال ۱۹۵۷ پس از مشاجره میان «آنتونی ایدن» نخست‌وزیر وقت و ملکه بر سر بحران سوئز، وی از مقام خود کناره‌گیری کرد و ملکه نیز بدون رایزنی با حزب حاکم محافظه‌کار اعلام کرد «هارولد مک‌میلان» نخست‌وزیر بعدی خواهد بود. مک‌میلان از طراحان اصلی حمله انگلیس، فرانسه و رژیم صهیونیستی به مصر بود.

ورود مستقیم ملکه سابق به مخمصه برگزیت

چند ماه از برگزاری همه‌پرسی برگزیت و رأی مثبت ۵۲ درصد مردم بریتانیا، این کشور روند خروج از اتحادیه اروپا را آغاز کرد. با این حال هرچه از تاریخ موافقت مردم با این اقدام گذشت، افراد بیشتری متوجه شدند که حزب محافظه‌کار به ویژه «بوریس جانسون» نخست‌وزیر سابق چه کلاه گشادی بر سرشان گذاشته‌اند. کار تا جایی پیش رفت که تظاهرات‌های گسترده‌ای برای اجرای دوباره همه‌پرسی شکل گرفت و حزب کارگر از حامیان آن بود.

دولت «ترزا مِی» بارها متن توافق میان انگلیس و اتحادیه اروپا را برای تصویب به پارلمان برد اما نمایندگان مردم انگلیس هر بار آن را رد می‌کردند. از سوی دیگر بروکسل زیر بار اصلاحاتی که نمایندگان پارلمان خواستار آن‌ها بودند نمی‌رفت. در نهایت کار ترزا می به استعفا کشید و جانسون به‌عنوان طرفدار دو آتشه برگزیت نخست‌وزیر شد.

جانسون پس از چند دور کشمکش میان لندن و بروکسل و بی‌حاصل دیدن تلاش‌ها برای امضای توافقی برای تنظیم روابط دو طرف بعد از خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا، تهدید کرد که بدون هیچ توافقی با بروکسل، برگزیت را اجرایی می‌کند.

در این زمان، پارلمان قانونی را مطرح کرد که نخست‌وزیر حق اجرای برگزیت بدون توافق را ندارد. این قانون طی روندی به اسم «تأیید رسمی قوانین»، به دست الیزابت دوم رسید تا تصویب آن نهایی شود. پیش از انقلاب اسلامی، در ایران نیز چنین ضوابطی وجود داشت که با اسم «توشیح ملوکانه» شناخته می‌شد. در انگلیس ملکه یا پادشاه می‌توانند به تشخیص خود از امضای نهایی و تصویب قوانین خودداری کنند.

در پی ممنوع شدن خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا بدون تنظیم توافقی بین طرفین، همچنان بین دولت و پارلمان انگلیس و مقامات اتحادیه اروپا بر سر بندهایی از توافق از جمله بخش‌های مربوط به وضعیت ویژه گمرکی ایرلند شمالی جدال‌ها ادامه پیدا کرد و پارلمان از پذیرش متنی که جانسون و اروپایی‌ها تنظیم کرده‌ بودند خودداری می‌کرد.

الیزابت دوم در نطقی تند به مناسبت شروع به کار پارلمان جدید انگلیس در سال ۲۰۱۹، در حالی که روی صندلی زرین مجلس اعیان نشسته بود از تلاش جانسون برای اجرای برگزیت حمایت کرد. او در این سخنرانی متذکر شد که خروج از اتحادیه اروپا، خواست مردم بریتانیا بوده که در همه‌پرسی منعکس شده و پارلمان باید با دولت برای تصویب توافق همکاری کند. اندکی پس از اجرای این سخنرانی، پارلمان نهایتاً توافقی که دولت جانسون با اتحادیه اروپا بر سر آن به اجماع رسیده بود تصویب کرد.

همه‌پرسی استقلال اسکاتلند

گاردین در گزارش دیگری نوشته است، هنگام برگزاری همه‌پرسی اسکاتلند، «دیوید کامرون» نخست‌وزیر وقت انگلیس از ملکه سابق درخواست کرد که از مردم این بخش از بریتانیا بخواهد به استقلال رأی منفی دهند. الیزابت دوم نیز در یک سخنرانی از مردم اسکاتلند درخواست کرد حین رأی دادن در همه‌پرسی «بسیار با دقت درباره آینده فکر کنند».

کامرون پس از استعفایش در مصاحبه‌ای به درخواست از ملکه برای مداخله در این همه‌پرسی اذعان کرد اما مدعی شد هیچ درخواست «غیرقانونی» از ملکه نداشته است. نخست‌وزیر پیشین انگلیس گفت: «فقط یک بالا بردن ابرو حتی به اندازه یک چهارم اینچ می‌توانست باعث تغییر شود».

پس از این مصاحبه کامرون، کاخ سلطنتی به خشم آمده و در بیانیه تندی «ناخرسندی و دلخوری» بابت اظهارات نخست‌وزیر مستعفی را اعلام کرد. اما کار از کار گذشته بود و رسانه‌ها «مداخله ملکه در امور سیاسی» را گزارش کردند. کامرون بعدها در مصاحبه‌ای گفت بابت افشای گفت‌وگویش با ملکه و «اشتباه وحشتناک» خود در این زمینه از او عذرخواهی کرده است.

ملکه پرحرف و میکروفون‌های روشن

در مواردی که ادعا شده تصادفی هستند، ملکه اظهاراتی را در برابر میکروفون روشن بیان کرده که معمولاً به‌طور علنی بیان نمی‌شوند. در مراسم گشایش پارلمان ولز در سال ۲۰۲۱، صدای بلند او شنیده شد که می‌گفت: «مدام درباره این کنفرانس تغییرات اقلیمی می‌شنوم. هنوز نمی‌دانم چه کسانی می‌آیند. نمی‌دانم. فقط می‌دانیم چه کسانی نمی‌آیند و این آزاردهنده است که این‌ها حرف می‌زنند ولی عمل نمی‌کنند».

کنفرانس تغییرات اقلیمی گلاسکو سال ۲۰۲۱ برگزار شد. شائبه عدم شرکت برخی سران کشورهای جهان از جمله «شی جین‌پینگ» رئیس جمهور چین موجب شد یکی از موارد موضع‌گیری سیاسی ملکه سابق انگلیس برملا شود.

این تنها مرتبه‌ای نبود که الیزابت دوم اظهاراتی را علیه چین به صورت تصادفی به زبان آورد. ملکه سابق انگلیس در یکی دیگر از موارد پخش «تصادفی» اظهاراتش، هنگامی که با رئیس پلیس متروپولیتن درباره دشواری برگزاری مراسم سفر رسمی شی جین‌پینگ صحبت می‌کرد، برخی مقامات چینی را «گستاخ» توصیف کرد.

به گزارش مجاهدت از مشرق، روزنامه کیهان در ستون گفت و شنود خود نوشت:

گفت: روزنامه دیلی میل انگلیس با انتشار تصویری از یک ابر نوشت؛ لحظه شگفت‌انگیز ابری شبیه ملکه الیزابت تنها چند ساعت پس از مرگ او بر فراز شهر لندن تشکیل شده است!

گفتم: ولی آن ابر که در تصویر آمده ابر سیاه است!

گفت: برخی دیگر هم تصویر همان ابر را منتشر کرده‌اند که شبیه روباه است!

گفتم: شخصی نزد پادشاه رفت و گفت؛ قربان! دیشب شما را خواب دیدم که روی ابرها حرکت می‌کردید، شاه که خیلی خوشش آمده بود خواست شکسته نفسی کند و گفت؛ ما کجا و این خواب کجا؟ یارو گفت؛ قربان سوار اسب بودید ولی قیافه‌تان شبیه بوزینه بود و به‌جای تاج هم، پوست هندونه رو سرتون بود! پادشاه با عصبانیت گفت؛ تو غلط کردی و به گور پدرت خندیدی که خواب مرا دیده‌ای! و یارو گفت؛

خودت غلط کردی و به گور پدرت خندیدی که به خواب من آمدی!