لهستان

به گزارش مجاهدت از مشرق، «سرگئی ناریشکین»، رئیس سرویس اطلاعات خارجی روسیه اعلام کرد لهستان به دنبال مخفی‌کردن طرح‌هایش برای تصاحب مناطق غربی اوکراین است و از درز اطلاعات مربوط به این برنامه عصبی است.

به گفته ناریشکین اطلاعات رسیده به سرویس اطلاعات خارجی نشان می‌دهد مقامات لهستان امیدوارند در بحبوحه بن‌ست ژئوپلیتیکِ (جنگ اوکراین)، نه کی‌یف، نه واشنگتن، و نه مسکو هیچ کدام توجهی به آماده‌سازی ورشو برای تصرف قلمروهای اوکراین نداشته باشند.

وی در این‌باره افزود: امید مقامات ورشو به این است زمانی که جنگ اوکراین وارد مرحله حل‌وفصل دیپلماتیک شود، همه طرف‌ها مجبور خواهند بود «گسترش خاک لهستان در مناطق غربی اوکراین» را به عنوان یک واقعیت انجام‌شده بپذیرند. و هم‌اکنون درز اطلاعات حساس مربوط به این برنامه، لهستان، ناتو و دوستانشان در اتحادیه اروپا را نگران کرده است.

این مقام ارشد امنیتی دولت روسیه در ادامه گفت: در حال حاضر و پس از درز اطلاعات، ورشو به دنبال این است از طریق تبلیغات و پروپاگاندای گسترده رسانه‌ها و اندیشکده‌های دولتی، شرایط و وضعیت خود را اصلاح و «شایعات» مربوط به تقویت مواضعش در اوکراین را تکذیب و رد کند.

بنا به اعلام سرویس اطلاعات خارجی روسیه، طبق برنامه، تمرکز اصلی دولت لهستان در ایجاد تصویری از «همکاری گروهی» همه همسایه‌های اوکراین درباره مسائل کی‌یف بود و برای تحقق این هدف، ورشو قصد داشت در زمینه حل مسائل اوکراین همکاری با مجارستان و رومانی را افزایش دهد تا پیش‌برد اهداف خود (تصرف بخش‌هایی از خاک اوکراین) را پشت سر آنها پنهان کند.

به گزارش مجاهدت از مشرق، اخیراً مسئله عضویت دو کشور اروپای شمالی یعنی فنلاند و سوئد در ائتلاف نظامی سازمان پیمان آتلانتیک شمالی موسوم به «ناتو» خبرساز شده و حساسیت‌ها و تنش‌های سیاسی بسیاری را برانگیخته است.

روسیه بارها گسترش هر چه بیشتر و بی وقفه این ائتلاف نظامی به سمت مرزهایش را از خطوط قرمز خود معرفی کرده و همین مسئله از دلایل عمده شروع عملیات نظامی این کشور در اوکراین عنوان شده است؛ جایی که به گفته مقامات کرملین، دولت کی یف با کنار گذاشتن وضعیت بی طرفی خود و پافشاری بر عضویت در اتحادیه اروپا (که مسئله عضویت در ناتو جزو مقدمات آن است)، زمینه را برای سوءاستفاده غربی‌ها فراهم نمود و باعث ایجاد جنگ اوکراین شد.

کشوری مانند مکزیک محال است بتواند قصد عضویت در سازمان پیمان امنیت جمعی را داشته باشد چرا که آمریکا به عنوان رأس هرم قدرت در ناتو به شدت با این مسئله مخالفت خواهد نمود پیمان نظامی ناتو از سالی که تشکیل شد (۱۹۴۹ میلادی)، همچنان به گسترش خود و یارگیری هر چه بیشتر در اروپا، به ویژه اروپای شرقی ادامه داده است. این مسئله به طور ویژه خود را در قبال کشورهایی که پیشتر از اقمار اتحاد جماهیر شوروی سابق بودند، نشان می‌دهد.

در طرف دیگر این ماجرا نیز سازمان پیمان امنیت جمعی (CSTO) قرار دارد که به نوعی می‌توان گفت خلف «پیمان ورشو» است که در پاسخ به ناتو توسط شوروی سابق ایجاد و پس از فروپاشی شوروی نیز، منحل شد.

باید این مسئله را یادآوری کرد که اصل و اساس پیدایش ائتلاف ناتو، تقابل با قدرت نظامی شوروی بود. اما این ائتلاف پس از فروپاشی شوروی نیز به حیات خود ادامه داد و سعی در گسترش هر چه بیشتر خود به سمت مرزهای روسیه نمود.

عضویت کشورهای جمهوری چک، مجارستان و لهستان در سال ۱۹۹۹ در این پیمان، بلغارستان، استونی، لتونی، لیتوانی، رومانی، اسلواکی و اسلوونی در سال ۲۰۰۴، آلبانی و کرواسی در سال ۲۰۰۹، مونته نگرو در سال ۲۰۱۷ و مقدونیه شمالی در سال ۲۰۲۰ نشانگر اشتهای بی پایان این سازمان نظامی در جذب کشورهای بیشتر دارد.

اکنون نیز با مطرح شدن درخواست عضویت فنلاند و سوئد موج جدیدی از تنش‌ها به وجود آمده است. «استانیسلاو زاس» دبیرکل سازمان پیمان امنیت جمعی در این باره طی سخنانی هشدار داد که پیوستن فنلاند و سوئد به ناتو افزایش تنش‌ها را در منطقه به همراه خواهد داشت.

همه این موارد در حالی است که به اذعان کارشناسان سیاسی و نظامی، هر گونه عضویت کشورهای مجاور و نزدیک کشورهای عضو ناتو در دیگر ائتلاف‌های نظامی، برای ناتو غیر قابل قبول است. برای مثال کشور مکزیک محال است بتواند قصد عضویت در سازمان پیمان امنیت جمعی را داشته باشد چرا که آمریکا به عنوان رأس هرم قدرت در ناتو به شدت با این مسئله مخالفت خواهد کرد.

تاریخ خود گویای این قبیل استانداردهای دوگانه واشنگتن و غربی‌ها بوده است. بحران سال ۱۹۶۲ میلادی بین آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی بر سر کوبا، خود نمونه‌ای بارز از این مسئله است، جایی که واشنگتن با استقرار تسلیحات شوروی در کوبا که البته علت اصلی آن استقرار موشک‌های آمریکا در ترکیه بود، به شدت مخالفت کرد و تنش‌ها بین دو طرف در این زمینه به حدی بالا گرفت که جهان به مرز برخورد هسته‌ای رسید.

اکنون و با توجه به مسئله گسترش ناتو، به نظر می‌رسد که سازمان پیمان امنیت جمعی درصدد بازبینی برخی مسائل و اعمال سیاست‌هایی جدید برآمده است.

وزیر خارجه روسیه با اشاره به تلاش‌ها برای افزایش نفوذ غرب در آسیای مرکزی اعلام کرد که کشورهای غربی در تلاشند تا به روابط متحدان در ائتلاف‌هایی مانند سازمان پیمان امنیت جمعی (CSTO) آسیب زنند چند روز پیش در همین رابطه، «ولادیمر پوتین» رئیس جمهور روسیه اعلام کرد که سازمان پیمان امنیت جمعی نقشی بسیار مهم در ایجاد ثبات در فضای پس از فروپاشی شوروی ایفا می‌کند و وی امیدوار است که امکانات و نفوذ آن افزایش یابد.

پوتین در نشست این سازمان در این باره گفت: امیدوارم که این سازمان که طی سال‌های گذشته به یک ساختار بین المللی تمام عیار مبدل شده است، به گسترش خود ادامه دهد. همچنین منظورم روزهای سخت و دشوار نیز است.

اظهارات رئیس جمهور روسیه در این زمینه و با توجه به نادیده گرفته شدن خطوط قرمز مسکو توسط ناتو و غرب، به طور تلویحی خبر از تحولاتی در درون این سازمان و گسترش آن می‌دهد، احتمالاً به این معنی که باید منتظر حضور کشور یا کشورهایی جدید به عنوان عضو یا اعضای این سازمان باشیم.

این گمانه زنی وجود دارد که سازمان مذکور با اتخاذ اقدامات متقابل و گسترش حضور خود در دیگر مناطق جهان، سعی خواهد کرد تا از دامنه نفوذ و گسترش ناتو در اروپا و جهان کم کند.

در همین رابطه، سازمان پیمان امنیت جمعی اعلام کرد که وزرای دفاع کشورهای عضو این سازمان در مورد چالش‌ها و تهدیدات امنیت نظامی در مناطق مرتبط با امنیت جمعی این کشورها، نشستی را در ۲۴ ماه مه (۳ خرداد) برگزار خواهد کرد.

پیشتر «سرگئی لاوروف» وزیر خارجه روسیه نیز با اشاره به تلاش‌های غرب برای افزایش نفوذ خود در آسیای مرکزی اعلام کرد که کشورهای غربی در تلاشند تا به روابط متحدان در ائتلاف‌هایی مانند کشورهای مشترک المنافع، سازمان پیمان امنیت جمعی (CSTO)، سازمان همکاری‌های شانگهای (SCO) و اتحادیه اقتصادی اوراسیا (EAEU) آسیب زنند.

وی همچنین افزوده بود که بر خلاف برخی از کشورهای غربی، مسکو منطقه آسیای مرکزی را به عنوان عرصه‌ای برای رویارویی ژئوپلیتیکی، مطابق با مفهوم استعماری «بازی بزرگ» نمی بیند.

روسیه، بلاروس، ارمنستان، قزاقستان، قرقیزستان و تاجیکستان، به عنوان اعضای اصلی سازمان پیمان امنیت جمعی هستند و به نظر می‌رسد مسکو تلاش خواهد کرد تا نه تنها آسیای مرکزی را از جولان غرب دور نگه دارد، بلکه بر دامنه نفوذ و گسترش این سازمان نیز بیفزاید.

البته این گسترش و نفوذ سازمان پیمان امنیت جمعی می‌تواند علاوه بر اینکه به معنای پذیرش اعضای جدید باشد، به این معنی نیز باشد که اعضای فعلی این سازمان دامنه همکاری‌های نظامی و ژئوپلیتیکی خود را با کشورهایی که در زمینه‌های نظامی حرفی برای زدن دارند و از قدرت‌های منطقه‌ای محسوب می‌شوند، افزایش دهند.

به گزارش مجاهدت از مشرق به نقل از ریانووستی، «دیمیتری پسکوف» سخنگوی کاخ کرملین در کنفرانس خبری امروز خود اعلام کرد که مسکو امکان ملاقات شخصی بین «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهور روسیه و «ولودیمیر زلنسکی» رئیس جمهور اوکراین را رد نمی‌کند، اما قبل از آن باید سند مناسبی تهیه شود که در چنین دیداری نهایی می‌شود.

پسکوف در این باره گفت: در قبال این مسوله موضع به هیچ وجه تغییر نکرده است. شما موضع رئیس جمهور روسیه را به خوبی می‌شناسید. هیچ کس امکان چنین جلسه‌ای را رد نمی‌کند، اما باید برای آن آماده شد و آمادگی برای این جلسه می‌تواند و باید صرفاً در تدوین یک سند مناسب بیان شود که پس از آن باید در بالاترین سطح نهایی شود.

وی افزود: امکان برگزاری نشست بدون چنین اقدامات مقدماتی به سختی مقدور خواهد بود.

پسکوف همچنین اضافه کرد که کی یف هنوز پاسخی نسبت به پیشنهادات ارائه شده توسط مسکو نداده است.

سخنگوی رئیس جمهور روسیه در بخش دیگری از سخنان خود نیز به اظهارات «ماتئوش موراویتسکی» نخست وزیر لهستان واکنش نشان داد.

وی در این باره نیز به خبرنگاران گفت: می‌دانید، این مسئله ریشه درنفرت از روس‌ها دارد، که احتمالاً مانند پخش شدن سلول‌های سرطانی، متأسفانه کل سیاست لهستان، رهبری لهستان و در واقع جامعه لهستان را از بسیاری جهات تحت تأثیر قرار داد. این یک بیانیه کاملاً ظالمانه، برآشفته کننده و غیرقابل قبول است.

نخست وزیر لهستان با نتشار مطلبی در روزنامه تلگراف انگلیس گفته بود که وی روسیه را سرطانی می‌داند که تهدیدی مرگبار برای کل اروپا است که به نظر وی باید ریشه کن شود.

اظهارات موراویتسکی پس از آن مطرح شده که پیشتر نیز سفیر روسیه در لهستان هفته گذشته زمانیکه قصد داشت در مراسم ادای احترام به سربازان ارتش سرخ در دوران جنگ جهانی دوم شرکت کند، با رنگ قرمز مورد حمله حامیان اوکراین قرار گرفت.