لیوان قرمز

به گزارش مجاهدت به نقل ازخبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، لیوان پلاستیکی قرمز، چفیه، پیشانی بند، فانسقه، قمقمه، کلاه آهنی، کوله پشتی، و… همه آن وسایل آن‌روزها، نماد‌ها و نشا‌نه‌هایی از یادگاران آن روز‌های آب و آتش، خنده و باروت هست، نشانه‌هایی که ما را به یاد آن روز‌های عشق و ایثار برده و غبار از زندگی ما برگرفته است. همه آن‌ها برای ما پراز خاطره و گرامی اند. یکی از آن‌ها لیوان‌های پلاستیکی قرمز که با لب‌های ذکر گوی رزمندگان، راز‌ها و رمز‌ها داشته است.

لیوان پلاستیکی مخصوص نوشیدن چای صبحانه و یا سایر اوقات، لیوان اب خوری و نوشیدن شربت در برخی ایام خاص بود. در اکثر جبهه‌های غرب و جنوب، سنگر و چادر و پادگان بهمراه کتری روحی و یا پارچ پلاستیکی زینت بخش محافل بود.

لیوان‌های قرمز بهمراه پارچ ساده پلاستیکی، ساده‌ترین تصویری بود که در سفره‌های رزمندگان بیش از بقیه جلوه نمایی می‌کرد. همان سفره‌های ساده و با خلوص و صفا به مراتب از سفره‌های مهمانی اشرافی، برتری داشت، چرا که بال ملائک را در بالای خود داشت.

گرچه گاهی ته لیوان‌های پلاستیکی قرمز جرم گرفته بود. ولی زنگار دل‌ها را برده بود و صفا و صمیمتی بی نظیری بوجود آورده بود، که آثار آن برای جاماندگان برجیا مانده است.

لیوان پلاستیکی قرمزی؛ که چراغ قرمز غیبت ممنوع چادر‌ها و سنگر‌ها بود؛ و این نماد و تابلو، نیاز ضروری زندگی امروزی ماست.

جایگزین لیوان‌های پلاستیکی

برای تامین نیاز به لیوان، همچنین از امکانات موجود بصورت ابتکاری مورد استفاده قرار میگرفت، استفاده از شیشه‌های مربای اهدایی مردمی، یا قوطی کمپوت، قوطی آب میوه و حتی نیمه بطری شیشه آبلیمو (۱) و امثالهم بود.

(۱) بطری شیشه آبلیمو با دو بند پوتین در وسط بدنه شیشه آبلیمو نزدیک به هم دور آن محکم گره می‌زدند. سپس یک بند پوتین دیگر را به صورت ضربدر بین آن دو بند قرار می‌دادند و آن قدر آن را عقب جلو می‌کشیدند که شیشه داغ می‌شد. ناگهان مقداری آب سرد روی آن می‌ریختند. بدنه بطری شیشه‌ای درست از وسط به اندازه یک لیوان جدا می‌شد. بعد لبه‌های تیز آن را می‌سائیدند و لیوان چای خوری درست می‌شد.

لیوان‌های امروزی

لیوان‌های امروز با مواد مختلف و در اندازه‌های مختلف و رنگ‌های گوناگون و با طرح‌های گلدار و البته با قیمت‌های بسیار گزاف تولید می‌شود. ولی پلاستیک نوعی پلیمر است که از ترکیب چند عنصر ساده و ماده اولیه مونومر حاصل می‌شود. مونومر ماهیتأ ماده‌ای سمی است که خطرات زیادی برای سلامت انسان به همراه داشته، خطراتی که تیر و ترکش و موج انفجار را بخود جذب میکرده است!

علائم هشدار دهنده‌ای که جدیدا روی ظروف یکبار مصرف حک شده است:

مثلت با عدد ۱ و درج علائم PETE: برای یکبار استفاده مناسب و ایمن هستند، اما برای استفاده طولانی به ویژه مایعاتی مانند آبلیمو توصیه نمی‌شود.
مثلت با عدد ۲ و درج HDPE: این علامت نیز بیانگر ایمن بودن ظروف ساخته شده با آن است.
مثلت با درج عدد ۳ و حرف V: برای مواد غذایی گرم و اسیدی مناسب نیست.
مثلت با عدد ۴ و حروف LDPE: دارای ایمنی مناسبی هستند.
مثلت با عدد ۵ و حروف PP: از ایمنی مناسبی برخوردارند و بهترین نوع ظروف یکبار مصرف از آن تهیه می‌شود.
مثلثی با عدد ۶ و حروف PS: برای مواد غذایی سرد با دمای زیر ۶۵ درجه مناسب و ایمن می‌باشند.
مثلت با عدد ۷ و درج کلمه other: از ایمنی مناسبی برخوردار بوده و ظروف یکبار مصرف سلولزی نیز در این دسته از ظروف قرار دارند

سخن پایانی

آن لیوان‌های قرمز پلاستیکی دیگر یافت نمی‌شود و فقط در قاب برخی تصاویر دفاع مقدس می‌توان دید؛ و تصاویر ناب عناصرآن روز‌ها پس از گذشت چهاردهه پیام‌های خواندنی دارد که گرچه هیچگاه آن دوران تکرار نخواهد شد. ولی کاش میشد نماد‌های ماندگار جبهه‌ها در کنار خلوص و صفا و ایثار وشهادت، در فرهنگ جامعه ماندگار می‌شد.

از کسانیکه در دوران سازندگی کشور، شعار رفاه سردادند وآنان که در جایگاه پست ومقام خویش، ارزش‌های دفاع مقدس را کنار گذاشتند، و کشور را آفت زده کردند، نخواهیم گذشت. آن نماد‌های جنگ هنوز هم می‌تواند، فرهنگ ناب خلوص و برادری و ایثار و مقاومت آنروز‌های مقدس را یاد آور باشد و غبار دل‌های زنگار گرفته را بزداید و چه بسا می‌تواند مثل یک معبر از دل میدان مین غفلت، ما را به میدان سین بصیرت در برابر فتن دشمنان خارجی و داخلی و مشکلات زمانه رهمنون سازد و رهگشا باشد.

گزارش از سید جوادهاشمی فشارکی

انتهای پیام/ 112