مادران شهدا

گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس ـ سیده فاطمه سادات کیایی؛ ۱۳ جمادی الثانی سالروز وفات حضرت ام‌البنین (س) مادر قمر بنی‌هاشم حضرت عباس (ع) در تقویم ایران اسلامی به نام روز تکریم مادران و همسران شهدا نام‌گذاری شده است.

مادران از دیرباز در فرهنگ ایرانی قداست و جایگاه ویژه‌ای دارند حال آنکه در فرهنگی دینی نیز احترام به والدین به خصوص خدمت به آنان در قرآن مجید و روایت ائمه (ع) تاکید ویژه‌ای یافته است. وجود مقدس زن در فرهنگ ایرانی و اسلامی در ابعاد مختلف زندگی فردی و اجتماعی بروز و ظهور پیدا کرده است تا جایی که بخش بزرگی از ادبیات و فرهنگ و هنر در پیوند با زن به شکلی ویژه تبلور یافته. زن از دیرباز آفریننده و الهام‌بخش بسیاری از فضائل ارزش‌ها بود چه بسا زندگانی و طول دوران سراسر زحمت و عطوفت او باعث شده تا زن به عنوان نمادی از مهر، بخشش، زیبایی، لطافت، محبت نمایش داده شود.

مسوولیت سنگین زنان در انسان‌سازی و تربیت انسان که به شکل‌گیری تکامل بشر و اندیشه نهادینه شده در خلقت انسانی است از این باب است که بخش عمده رشد و پرورش آدمی در سال‌های زندگی تحت تاثیر تربیت مادر و کردار و رفتار با فرزندان شکل می‌گیرد. نمونه‌های بارز این تاثیر گذاری در تاریخ و فرهنگ ایران و جهان با ظهور انسان‌های تاریخ‌ساز و حماسه‌آفرین که در نتیجه تربیت مادرانی فرهیخته و بزرگ پرورش یافته‌اند، دیده می‌شود.

هر چند خلاصه کردن زنان در نقش مادری با حفظ جایگاه زن منافات دارد، اما نمی‌توان به اهمیت نقش او در انسان‌سازی بی‌توجه بود. تاریخ به خوبی نشان می‌دهد زنان زمانی که در نقش‌های مختلف قرار می‌گیرند و در شرایطی که جامعه و محیط زمینه به عرصه زساندن استعداد‌ها و توانمندی‌های آنان را فراهم کند، حماسه‌های برگ و شگرفتی را رقم می‌زنند.

در تاریخ اسلام نمونه‌های بزرگی، چون حضرت فاطمه زهرا (س)، حضرت زینب (س)، حضرت معصومه (س) و دیگر حضرات را می‌بینیم که هر زمان در جایگاه یک زن مسلمان، چه در نقش مادری و همسری، چه در نقش خواهری و فرزندی قرار گرفته‌اند تاریخ ساز شده و اثرگذاری بی بدیلی را رقم زده‌‍اند. حضرت زهرا (س) به عنوان الگوی زنان اهل عالم چه آن زمان که به عنوان دختر رسول الله (ص) معرفی شد و چه زمانی که به عنوان مادر حسنین و همسر امیرالمومنین (ع) معرفی می‌شود به عنوان یک زن به عرصه‌های مختلف سیاسی، اجتماعی، مبارزاتی و فرهنگی ورود پیدا می‌کند و از باب محور و الگوی انسانی نه فقط برای زنان که برای همه انسان‌ها در اعصار مختلف قرار می‌گیرد.

حضرت ام البنین دیگر زن نام آور تاریخ اسلام است که چهار فرزند او در جریان واقعه کربلا و قیام عاشورایی امام حسین (ع) در سال ۶۱ هجری حماسه‌هایی ناب از شجاعت، ولایتمداری، عشق، ایثار و … رقم زدند تا جایی که نامشان در زمرده بزرگمردان تاریخ ماندگار شد. روح بلند و جایگاه والای این بانوی بزرگ اسلام الهام بخش بسیاری از مادران و زنان در قرن‌های بعدی شد.

مادران ام البنینی

در تاریخ پرافتخار انقلاب اسلامی نیز در شرایطی که میدانی برای به عرصه رساندن توانایی‌ها و انگیزه‌های مقدس خود داشتند توانستند نقش‌آفرینی کنند. چه زیبا امام امتی فرمود «از دامان زن به معراج می‌رود» و اینگونه رشد و ارزش‌گذاری مردان را وابسته به تربیت و حمایت زنان زندگی آنان برشمرد. این زنان با بهره گیری از آموزه‌های اسلامی و روح سلحشوری فرزندانی تربیت کردند که در جبهه‌های حق علیه باطل مقابل دشمنان ایستادند. برخی از آنان با تقدیم چند فرزند خود در این راه تعریف جدیدی از مادری ارائه کردند و ارزش‌ها و مقدسات را مقدم بر جان شیرین فرزند برشمردند.

نمونه این مادران اشرف السادات منتظری، مادر شهید معماریان است که خاطرات او در کتاب «تنها گریه کن» آمده است. او که خود از مبارزان رژیم شاه بود فرزندش در ۱۳ سالگی در جبهه‌های دفاع مقدس به شهادت رسید و رهبر معظم انقلاب اسلامی چندی پیش بر کتاب این مادر شهید تقریظی نوشته است. او که در جوانی بار‌ها از سوی ماموران رژیم شاه تهدید و مورد تعقیب قرار گرفته بود زمانی که فرزندش در جنگ با نیرو‌های بعثی به شهادت رسید، خود را کفن کرده و داخل قبر گذاشت. او در این‌باره گفته است: «گفتم: خودم می‌خواهم محمد را داخل قبر بگذارم. دو سه نفر مخالفت کردند، اما تا شنیدند خواسته خود محمد بوده، تسلیم شدند. جوانم را کفن پیچیده گذاشتند روی دستم. پلاستیک روی صورتش را باز کردم. دست زدم به صورت محمد و کشیدم به سر و صورتم. این آخرین دیدارم با محمد بود. دست‌هایش را گرفتم توی دستم. بی‌اختیار لبخند زدم. زیر لب گفتم: عزیز دلم، سربلندم کردی. پیش خدا مقام داری، دعایم کن. دلم نمی‌خواست از محمد دل بردارم، ولی چاره‌ای نبود.»

همسران شهدا، گمنامان دفاع مقدس

همسرانی که روز‌ها با حفظ امنیت و آسایش خانه و زندگی شرایط حضور شوهران خود در جبهه را فراهم می‌کردند، دوشادوش رزمندگان خدمت رسان جبهه‌ها نبرد شدند. همسر شهید رضا قدیری، بیسیم‌چی گردان کمیل که پیکرش چندی پیش پس سال‌ها گمنامی به آغوش خانواده بازگشت از گمنامی همسران شهدا پس از شهادت شوهران در جبهه گفت و اظهار داشت: «آن‌ها هیچ گاه در جامعه مطرح نشدند و بسیار گمنام بودند. شهدا با رضایت همسرانشان به جبهه اعزام شدند و خیالشان از طرف همسرانشان راحت بود که رفتند، چون ما به آن‌ها قول دادیم که زندگی آن‌ها را ادامه می‌دهیم و فرزندان آن‌ها را بزرگ می‌کنیم. اگر دغدغه فکری داشتند، نمی‌توانستند بروند.»

انتهای پیام/ ۱۴۱

گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس ـ میلاد کریمی؛ در احوالات مادر سقای آب و ادب و بانوی قبیله خورشید، حضرت ام‌البنین (س) آورده‌اند: خبر شهادتِ نور چشمش «عباس» را که شنید، فرمود «پسرم فدای حسین فاطمه!» و از آن به بعد هر روز یا بر سر راه عراق و یا در بقیع نشست به ندبه و نوحه سخت می‌گریست.

خوش ذوقی کرده‌اند آن‌ها که سالروز آسمانی شدن مادر فرزندان زهرا و علی (علیهم السلام) را «روز تجلیل و تکریم مادران و همسران شهدا» نامیده‌اند.

مادران نور، مادران خورشید، خوب گفته‌اند: خورشید، همواره در چشمان مادرانی طلوع می‌کند که به دور دست‌ها خیره شده اند و برای فرداها، مردان و زنانی می‌پرورانند تا در زمین ـ این امانت الهی ـ جانشینی آسمانی باشند.

مادران رفته و مانده

همه گلزار‌های شهدا و مناطق عملیاتی راهیان نور را که طی کنی، جایی نمیابی که نشانی از «مادر» نداشته باشد، رد پایی، نجوایی، قراری. هنوز «ننه علی» را یادمان نرفته است. همان مادر رنجور و دوست داشتنی شهید مظلوم روز‌های انقلاب ۵۷ «قربانعلی رخشانی مهماندوست» که ۲۰ سال، شبانه روز در کنار مزار فرزند شهیدش زندگی کرد تا آن روز که کهولت و بیماری باعث شد از مزار علی اش دل بکند!

این، اما یک روی ماجراست، روی دیگر این عشقِ ام‌البنین گونه را در سرزمین‌های نور باید جست. در سفر عشق، همه مناطق جنوب را که زیر پا بگذاری می‌رسی به «کربلای هویزه.»

گلزار شهدای مظلوم هویزه، معمولا خانه آخر و نهایی کاروان‌های راهیان نور قبل از عزیمت به اهواز و وداع با خوزستان قهرمان است. هویزه‌ای که قبل از همه یادمان‌ها، سرزمین ایثار آسمانی مادرهاست. مادر‌هایی که به تعبیر علمدار عاشوراییان آخرالزمان، امام خامنه‌ای عزیز «به سیره زنان صدر اسلام» حماسه «ام وهب» و «ام‌البنین» را این بار در کربلای هویزه مکرر کردند و آنچه را در راه خالق، هبه و هدیه کرده بودند، به شهر و دیارشان برنگرداندند تا حتی در قاب قبری ساده، دلخوشی شب‌های جمعه‌شان باشد.

به گلزار شهدای مظلوم هویزه که قدم می‌گذاری، در کنار همه ردیف قبر‌های منظم، مختصر و معصومی که بد جور هوایی‌ات می‌کند و دلت را می‌برد، با مزار سه مادر هم مواجه می‌شوی، سه تاج سر، بالاسر قبور مطهر شهدا. سه مادر که «آخر دنیا و اول بهشت» بچه‌هایشان را برای آرمیدن ابدی برگزیده اند، سه مادر که مانده اند در هویزه تا برای شهدای دور از وطن، مادری کنند، لالایی بخوانند و واسطه شوند برای گره گشایی زائران پیش بچه هایشان که حتما یک نفر نیستند! سه مادر که مادر همه شهدای مظلوم هویزه اند.

«حاجیه خانم جزایری» مادر سیدالشهدای کربلای هویزه، شهید سید محمدحسین علم‌الهدی، «حاجیه خانم مستدام» مادر دانشجوی پیرو خط امام در کربلای هویزه شهید فرخ سلحشور و «حاجیه خانم ابراهیمی» مادر بسیجی حماسه آفرین کربلای هویزه شهید اسماعیل حاجی کوهمدانی.

دو تن اهل اهواز و دیگری اهل فسای شیراز. یکی سال ۶۷ آمده به هویزه و دیگری سال ۹۵ و آن دگر، دوم خرداد ۹۷. چرایش را نمی‌دانم، اما این را شاید بدانم که مادر، مادر است. مادر یعنی به تعداد همه روز‌های گذشته، صبوری و به تعداد همه روز‌های آینده، دلواپسی و انتظار و بی تابی و کاش این قلم، تاب داشت برای نوشتن این بی تابی ها… کاش.

راوی می‌گفت چون آن روز‌های شهادت شهدا در هویزه (۱۶ دی ۱۳۵۹) هنوز پلاک شناسایی، رواج نداشت، بیشتر شهدای هویزه بعد از تفحص، به رسم مادر عالم، حضرت صدیقه طاهره (س) گمنام و بی نشان به خاک رفتند، جز عده‌ای انگشت شمار که اتفاقا شهیدان علم الهدی و سلحشور هم در شمارشان بودند. پیکر پاک و پاره پاره این دو پهلوان که سه سال بعد از عروج شان در کنار هم از خاک خونین درآمد، این دو شیر زن، هم رأی و یک کلام شدند. گفتند: این بچه‌ها با هم لباس رزم پوشیده اند، دوشادوش هم رزمیده اند؛ با هم به آسمان پریده اند و حالا هم با هم برگشته اند؛ الان هم حتما دوری از هم را تاب نمی‌آورند!

این‌ها را گفتند و بچه‌ها را گذاشتند توی همان محل رزم و شهادت شان، اما آخر سر هم دلشان تاب نیاورد و خودشان آمدند برای همیشه پیش بچه هایشان. مثل مادر شهید حاجی کوهمدانی که گرچه به ظاهر پیکر پاره پاره اسماعیلش را به دستش ندادند، اما آمد و ماند.

مادر، مادر است؛ اما مادر شهید فرق دارد، شاعر خوب گفته که فرق مادر شهید با تمام مادران دیگر زمین، خلاصه می‌شود به این: مادر شهید، پیش از آن که مادر شهید می‌شود «شهید» می‌شود.

آری، هویزه ترجمان کربلای دیروز به کربلای امروز است. مادران شهیدانش هم انگار شبیه به مادران شهدای کربلا هستند. این مادران را باید زیارت کرد، باید بزرگ داشت.

انتهای پیام/ ۱۴۱

به گزارش مجاهدت از گروه دفاعی امنیتی دفاع‌پرس، دریادار پاسدار «علیرضا تنگسیری» فرمانده نیروی دریایی سپاه به مناسبت گرامیداشت روز «تکریم همسران و مادران شهدا»، پیامی صادر کرد که متن آن به شرح زیر است:

بسم الله الرحمن الرحیم

«الَّذینَ آمَنوا وَهاجَروا وَجاهَدوا فی سَبیلِ اللَّهِ بِأَموالِهِم وَأَنفُسِهِم أَعظَمُ دَرَجَةً عِندَ اللَّهِ ۚ وَأُولٰئِکَ هُمُ الفائِزونَ».
(سوره توبه آیه ۲۰)

«آن‌ها که ایمان آوردند، و هجرت کردند، و با اموال و جان‌هایشان در راه خدا جهاد نمودند، مقامشان نزد خدا برتر است و آن‌ها پیروز و رستگارند.»

سیزدهم جمادی‌الثانی، سالروز وفات حضرت ام‌البنین (سلام الله علیها)، بانوی مجاهد و بزرگواری که عمر گرانمایه خود را صرف دفاع از ولایت نمود و با تحمل صبر در برابر شهادت همسر و فرزندان خویش در راستای ادای دین خود به اسلام نام او در شمار فداکارترین مادران و همسران شهدا قرار گرفت.

شهدا با خون خود، واژه‌های سرخ شهادت را در دیوان هستی به نظم کشیدند و از أرض به اوج آسمان‌ها رسیدند، انسان‌های وارسته‌ای که در دامان پاک مادرانی مؤمنه و وارسته پرورش یافتند، شهیدان متأهل نیز از حضور همسرانی نجیب و صبور بهره‌مند بودند که داغ جانسوز شهادت عزیزشان را به جان خریدند تا حریم میهن اسلامی، أمن بماند و دست بیگانگان و متجاوزان به خاک وطن نرسد.

ایثار و ازخودگذشتگی مادران و همسران شهدا باید سرمشق راه ما در ادامه مسیر انقلاب اسلامی باشد و برای همیشه ما خاضعانه قدردان صبوری آنان هستیم و بر خود واجب می‌دانم به بهترین وجه ممکن از زحمات این مادران و همسران اسطوره ساز، تجلیل و تکریم کنیم؛ چرا که به همگان ما درس مقاومت، صبر، ایمان و رشادت را آموختند تا این عزت‌آفرینی‌ها برای ابد ماندگار و ثبت شود.

اینجانب ضمن عرض تسلیت و تعزیت سالروز وفات بزرگ بانوی ادب، اسوه شجاعت، بردباری، نماد نجابت، پاکی و شکیبایی، حضرت ام‌البنین (س) که علمدار کربلا حضرت عباس (ع) را در دامان پرمهر خویش پروراند، فرصت را غنیمت شمرده و با تکریم و تجلیل از مادران و همسران شهدا و گرامیداشت شأن و منزلت آنها، عزت، سلامتی و سعادتمندی این اسوه‌های عفت و پاکدامنی را از درگاه ربوبی خداوند سبحان مسئلت می‌نمایم.

دریادار پاسدار علیرضا تنگسیری
فرمانده نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی

انتهای پیام/ ۲۳۱

به گزارش مجاهدت از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، به مناسبت سالروز وفات حضرت ام‌البنین (س) که به «روز تکریم مادران و همسران شهدا» نامگذاری شده است از مادر شهید مدافع حرم «محمد کامران» تجلیل شد.

در این دیدار که با حضور مریم مجتهدزاده رییس سازمان نشر آثار و ارزش‌های مشارکت زنان و تعدادی از خواهران عاشورایی صورت گرفت، بر لزوم تکریم و تجلیل از مادران شهدا تاکید شد.

مجتهدزاده در این دیدار اظهار داشت: مادران شهدا شیر زنان تاریخ انقلاب شکوهمند اسلامس هستند که برای دفاع از حریم میهن، فرزندان خود را راهی جبهه‌های جنگ کردند تا در برابر دشمن متجاوز ایستادگی کنند و اجازه ندهند ذره‌ای از خاک وطنمان به دست دشمن بیافتد.

وی افزود: مادران شهدا شاهدانی بی‌ادعا و گنجینه‌های تاریخی هستند که با خدا معامله کردند و فرزندانشان را در راه حق و حقیقت راهی جبهه‌های نبرد با کفر کردند و با تقدیم عزیزان خود از حضرت ام‌البنین (س) الگو گرفتند.

رئیس سازمان نشر آثار و ارزش‌های مشارکت زنان در دفاع مقدس تصریح کرد: مادران شهدا با تأسی از بانوی بزرگ اسلام حضرت ام البنین (س) فرزندان خود را انقلابی و ولایت‌مدار تربیت کرده و مشوق آنان در پاسداری از میهن اسلامی و ارزش‌های والا شدند، فرزندانی که برای حفظ اسلام و نظام اسلامی جانشان را تقدیم کردند.

انتهای پیام/ ۱۴۱