مارپیچ سکوت

به گزارش مجاهدت از مشرق، محسن مهدیان در یادداشتی به تحلیل واقعه کربلا پرداخته و نوشت:

قدرت لایک و ریشیر چیست؟ تا حالا فکر کرده اید چرا در ایام اغتشاشات، رسانه های دشمن به سمت تولید ربات و صفحات فیک رفتند؟ سی ان ان گزارش داد ظرف یک ماه ۱۳ هزار پیج غیرواقعی ساخته شده است. گزارش وزارت اطلاعات این رقم را ۵۰ هزار صفحه دانست. اما این همه ماجرا نبود. باید تعداد فیو و لایک پیج خناسی مثل علی کریمی از ۵۰۰ تا به ۵۰ هزار تا می رسید.

این همه ماجرا نبود. رسانه های دشمن همه را بخط کردند. از کنسرت ابی و گوگوش تا پیج آنجلینا جولی و صفحات آشپزی و آرایشگری و صدف بیوتی و غیره. همه باید اسم رمز اغتشاش را تکرار می کردند. چرا؟ اثرش چیست؟ تا باور کنید. همین.

وقتی پیامی زیاد تکرار شد و زیاد تائید می گیرد تبدیل به “پیام پرقدرت” می شود. پیام پرقدرت پیامی است که “چشم” را “پر” می کند و “مغز” را “میخکوب” می کند و شما “ناخواسته” می پذیرد. حتی اگر خلاف اعتقادات شما باشد، باور می کنید در اقلیت هستید. مگر برخودتان مسلط و آگاه باشید.

درغیر اینصورت و در بهترین حالت گرفتار پدیده “مارپیچ سکوت” و منفعل می شوید و بدتر اینکه گرفتار “تحریف ترجیح” می شوید و وانمود می کنید با اکثریت همراهید و از این بدتر در دام “ناهماهنگی شناختی” بیافتید و با عقیده اکثریت همراه شوید. عجیب پدیده وحشتناک و دردناکی است. در اغتشاش هم نمانید؛ با این فرآیند هر روز در رسانه قربانی می دهیم. این بازی گمراه کننده، قدرت سیاسی جابجا می کند؛ بماند.

حالا برویم کربلا.

شاید تصور کنید این ماجرا برای عصررسانه های دیجیتال است. البته این فناوری در عصرپلتفرم قدرت مضاعف گرفته است اما ابدا پدیده جدیدی نیست. در پس عاشورا و در شام و کوفه سپاهیان یزید با همین روش تلاش کردند حقانیت خود را ثابت کنند. اساسا جمله مارایت الاجمیلا باطل سحر همین مکرروانی بود.

در مجلس ابن زیاد آن ملعون با نیش و زخم زبان به حضرت طعنه زد که “کار خدا را با برادر و خانواده ات چطور دیدی؟ ” و خواست آن مصائب را به خدا نسبت دهد که آن پاسخ کوبنده را شنید که “جز زیبایی ندیدم”.

در کربلا با آتش زدن خیمه ها و کشتار بی رحمانه و سبعانه و چرخاندن سرها در شهر اولا ترس ایجاد کردند تا مارپیچ سکوت ایجاد کنند و بعد هم با بیان اینکه ما پیروزیم، چشم ها را پر کنند و این تلقی روانی را ایجاد کنند که آنکه در ظاهر قدرت دارد و پیروز است، حق است؛ همان پیام پرقدرت. اما خطبه های غرای حضرت زینب رسانه شد و این نقشه شوم را برملا ساخت تا انجاکه “کربلا در کربلا می ماند اگر زینب نبود”.

این روزها مفتون قدرت شبکه سازی دنباله های آن جریان ملعون و یا جریانات جاهلی داخلی نشویم. هرکس هرجا هست هرچه حق دید به دست بگیرد، خواهید دید حق کما و کیفا مسلط است.