مجروح شیمیایی

سردار سرتیپ‌دوم پاسدار «ناصر باباخانی» مدیرکل حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس استان کرمانشاه در گفت‌وگو با خبرنگار دفاع‌پرس، با اشاره به بمباران‌های شیمیایی این استان توسط رژیم بعث عراق بعد از پذیرش قطعنامه ۵۹۸، اظهار داشت: یکی از دردناک‌ترین و غمبارترین مقاطع تاریخ جنگ هشت‌ساله که برخلاف تمام اصول و مقررات بین‌المللی رخ داد، حملات شیمیایی به مناطق مسکونی بوده که جنایت آشکار علیه بشریت و نسل‌کشی تمام‌عیار و اجرای سیاست غیرانسانی و شرم‌آور «سرزمین سوخته» است.

مدیرکل حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس استان کرمانشاه گفت: ساعت‌های ابتدایی صبح ۳۱ تیر سال ۱۳۶۷ و درست چهار روز پس از پذیرش قطعنامه ۵۹۸، صدای پنج فروند جنگنده بعثی در آسمان «زرده»، «سرمیل»، «نسار دیره» به‌صدا درآمد و این جنگنده‌ها در آن روز تنها به حضور در آسمان و ایجاد هراس در دل مردم اکتفا نکردند؛ بلکه با فروریختن چهار بمب شیمیایی، اهالی این روستاها را برای همیشه داغ‌دار کردند.

وی ادامه داد: آن‌روز هرچند عمق فاجعه در ابتدا برای بسیاری از افراد همچون دفعات گذشته بود؛ اما دود‌های رنگی همچون رنگین‌کمان و بوی نامطبوع آن، نشان از بروز فاجعه‌ای سنگین‌تر داشت.

سردار باباخانی بمباران شیمیایی «زرده»، «سرمیل»، «نسار دیره» را سند آشکار رسوایی حامیان صدام و منافقین کوردل و مدعیان دروغ دفاع از حقوق بشر و مبارزه با تروریسم و سلاح‌های کشتار جمعی به‌ویژه آمریکای پلید و تروریست‌پرور دانست و گفت: این جنایت برای همیشه باید نزد افکار عمومی جهانیان به ویژه جامعه ایرانی و نسل جوان و آینده‌ساز کشور زنده و مورد بازخوانی قرار گیرد.

وی افزود: یکی از این بمب‌های شیمیایی روی چشمه آب یکی از این روستا فرود آمد و مردمی که از این آب نوشیده بودند، دچار عوارض شدیدی شدند و بعضی هم به شهادت رسیدند.

مدیرکل حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس استان کرمانشاه خاطرنشان کرد: این افراد در آن دوران اطلاعی از این نوع بمباران نداشتند و تنها از سوزش چشم و خفگی می‌نالیدند و دلیل آن را نمی‌دانستند؛ بنابراین برای رهایی از خفگی و سوزش چشم و پوست، به چشمه نزدیک روستا پناه بردند؛ ولی آلوده شدن آب چشمه سبب شد تا بسیاری دیگر در اطراف آن جان بسپارند.

انتهای پیام/