محمدابراهیم همت

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، هشت سال دفاع مقدس ملت ایران، جنگ میان دو کشور نبود؛ بلکه بیش از ۳۶ کشور جهان از رژیم بعث عراق حمایت مالی و تسلیحاتی می‌کردند، تا انقلاب اسلامی ایران که گفتمان جدیدی را در دنیای تحت سیطره ابرقدرت‌های شرق و غرب، ایجاد کرده است را ساقط کنند؛ در این راستا حامیان «صدام» با محاصره اقتصادی، نظامی، سیاسی و…، جمهوری اسلامی ایران را داخل یک قفس محبوس کرده و دور تا دور آن را محاصره کردند تا جایی که کشورمان در واردات «سیم‌خاردار» هم با محدودیت مواجه بود؛ اما با این وجود ملت ایران با مقاومت و استقامت مثال‌زدنی هشت‌ساله خود، نه تنها داغ «مذاکره» را بر دل دشمن نهاد، بلکه با وجود این‌که دشمن بعثی به سلاح‌های پیشرفته غرب و شرق مجهز بود، نگذاشتند حتی یک‌وجب از خاک مهین اشغال شود.

این‌روزها که در «گام دوم انقلاب» پای نهاده‌ایم و قدرت نیروهای مسلح با تأسی از فرهنگ دفاع مقدس به جایی رسیده است که پهپاد فوق پیشرفته آمریکایی را با سامانه پدافند هوایی کاملاً ایرانی «سوم خرداد» منهدم کرده و در پاسخ به ترور جنایت‌کارانه سردار سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی پایگاه آمریکایی عین‌الأسد را با اقتدار کامل موشک‌باران می‌کنند، دشمنان جمهوری اسلامی ایران دوباره ابزار تحریم را علیه کشورمان به‌کار گرفته‌اند و با حربه‌هایی نظیر «مذاکره»، می‌خواهند قدرت‌های علمی، نظامی، منطقه‌ای و… جمهوری اسلامی ایران را تضعیف کنند.

سردار شهید حاج محمدابراهیم همت با بصیرت والای خود در آن‌روزها یعنی در دوران دفاع مقدس، حربه مذاکره دشمنان را این‌گونه روایت کرده است، روایتی که این‌روزها همزمان با ایام سالگرد این شهید والامقام توسط فرزندش «محمدمهدی همت» در صفحه مجازی‌اش بازنشر شده است:

«آموزگار بسیجی شهید حاج محمد ابراهیم همت فرمانده محبوب لشکر ۲۷ محمد رسول الله (ص): …اگر در وضعیت فعلی، پشت میز مذاکره بنشینیم، چنان کلاهی بر سرمان می‌گذارند که داغ ننگ آن، تا ابد بر پیشانی نسل‌های آینده‌ ما هم باقی بماند.

ایران را محبوس کرده‌اند داخل یک قفس، و دور تا دور آن را محاصره کرده‌اند؛ محاصره‌ اقتصادی، نظامی و سیاسی. محاصره از دریا و زمین و هوا. نمی‌بینید چطور یکی یکیِ سایت‌های راداری ما را در مهرآباد و جاهای دیگر دارند می‌زنند؟ آیا هیچ‌وقت به حکمت این مسأله پی برده‌اید؟ برای اینکه ما را در محاصره‌ هوایی گذاشته‌اند. در سطح دریا؛ نمی‌بینید ناوگان آمریکا تا نزدیک جزیره‌ خارک ما، جلو می‌آید؟ برای اینکه ایران در محاصره‌ دریایی است.

از همه طرف ایران را در محاصره قرار داده‌اند و ما را توی یک قفس حبس کرده‌اند، تا دم به دم حلقه‌ محاصره را تنگ‌تر کنند و آخر، این انقلاب را، ساقط کنند.

شما آیا می‌گذارید این انقلاب ساقط بشود؟ پس هیچ چاره‌ای جز استقامت نداریم».

انتهای پیام/ 113

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس، کتاب «کوهستان آتش» روایت‌گر بخشی از نوار مصاحبه با سرتیپ پاسدار «سعید قاسمی» در آذر سال ۷۵ است که با همکاری مشترک مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس و انتشارات «۲۷ بعثت» منتشر شده است.

در یخشی از این کتاب، به ماجرای درگیری شهید «محمدابراهیم همت» با «اکبر گنجی» اشاره شده است که در ادامه، این ماجرا را می‌خوانید:

عدم‌الفتح‌های عملیات «والفجر مقدماتی» و «والفجر۱»، صرف‌نظر از تمامی تلخ‌کامی‌هایی که برجای نهاد، موجب شد تا در عقبه لشکر ۲۷ محمد رسول‌الله (ص)، یعنی سپاه منطقه ۱۰ تهران نیز جبهه جدیدی از سوی شماری کار به دستان ذی‌نفوذ، علیه همت گشوده شود.

همان جریانی که همت همواره در نشست‌هایش با کادر‌های ارشد لشکر، از آن‌ها به‌عنوان خط سوم و خوارج جدید یاد می‌کرد. در رابطه با این واقعیت مسکوت مانده به ارائه یک روایت مستدل و مستند به نقل از مسئول واحد اطلاعات عملیات لشکر ۲۷ بسنده می‌کنیم:

بعد از سفر دو روزه مشهد، «همت» گفت: «سعید فردا صبح برویم سپاه منطقه ۱۰». حوالی ۱۰ صبح با «همت» رفتیم به تشکیلات منطقه در خیابان پاستور. حاجی با دو، سه نفر از مسئولین واحد عملیات منطقه جلسه کوتاهی داشت. از اتاق عملیات که خارج شدیم، گفت: «تو برو توی ماشین من هم می‌آیم».

هنوز چند پله پایین نرفته بودم که متوجه قیل و قالی در کریدور شدم. از نو از پله‌ها بالاآمدم، دیدم چهار، پنج نفر با لباس فرم سپاه، راه «همت» را سد کردند و جلودارشان کسی نیست جز «اکبر گنجی» که خوش‌نشینِ ازلی ابدی سپاه تهران بود و خودش را از آمدن به جبهه معاف کرده بود.

«گنجی» صدایش را انداخته بود پس کله‌اش و با قیافه مفتش‌مآب به «همت» نگاه می‌کرد و می‌گفت: «خوب واسه متوسلیان آبرو خریدی. خیال می‌کردیم فقط متوسلیان این هنر و داشت که بچه‌های تهرونو ببره کنار جاده اهواز ـ خرمشهر و صدتا، صدتا به کشتن بده. حالا می‌بینم نه بابا! اوستاتر از اونم هست. خوب بچه‌های تهرون رو بردی و هزار هزار، کانالای فکه رو با جنازه‌هاشون پرکردی حاج همت!».

«حاج همت» را کش‌دار و با لحنی مسخره به زبان آورد. من از این همه وقاحت «گنجی» که بین بچه‌های منطقه ۱۰ به «اکبر قمپوز» و «اکبر پونز» معروف بود، خشکم زده بود. نگاه که به «همت» انداختم دیدم از غضب مثل لبو سرخ شده و با آن نگاه تیز خودش زل زده به «گنجی». آمدم قدم از قدم بردارم و به سمت حاجی بروم که کار خودش را کرد.

با دست راست چنگ زد، یقه «اکبر قومپز» را گرفت و به یک ضرب او را مثل اعلامیه کوبید لای سه‌کنج دیوار و مشت چپش را برد عقب و فرستاد طرف فک او. مشت گره شده به فاصله چند سانتی صورت «گنجی» توی هوا متوقف ماند.

گفتم حاج‌آقا تو رو خدا ولش کن، غلطی کرد، شما بی‌خیال شو. «همت» هیچ واکنشی نشان نداد. همان‌طور زل زده بود به «گنجی». دست آخر در حالی که از غیض دندان‌هایش به هم ساییده می‌شد به او گفت: «آخه چی بهت بگم بچه مزلّف؟ خدا وکیلی ارزش خوردن این مشت منم نداری!».

برای تهیه این کتاب «کوهستان آتش» به قلم «گلعلی بابایی» اینجا را کلیک کنید.

انتهای پیام/ 113