محمد صدر

به گزارش مجاهدت از مشرق، بعد از حواشی ایجادشده در برنامه اینترنتی محمدحسین رنجبران مشاور سید عباس عراقچی با محمد صدر، او از سمت مشاور وزیر خارجه استعفا کرد.

صدر در این برنامه مدعی شده بود روسیه اطلاعات پدافند ایران را به اسرائیل داده است.

به گزارش مجاهدت از مشرق، در فضای رسانه‌ای برنامه‌های گفت‌وگو محور با چهره‌های سیاسی می‌توانند ابزار مهمی برای شفاف‌سازی یا هدایت افکار عمومی باشند اما وقتی به جای روشنگری به طرح اظهارات غلط و یا غیرضروری منجر شوند صرفاً التهاب‌آفرینی در افکار عمومی را در پی داشته و به منافع ملی آسیب می‌زنند.

برنامه محمدحسین رنجبران، مجری سابق صداوسیما و مشاور فعلی وزیر امور خارجه در چند وقت اخیر به سمتی حرکت کرده که می‌توان مدعی شد تا حدی به این آفت دچار شده است. این برنامه که با دعوت از چهره‌های سیاسی مختلف به مسائل سیاست خارجی می‌پردازد، در چند وقت اخیر بارها حاشیه‌ساز شده است.

محمدحسین رنجبران که به واسطه سمت مشورتی‌اش در وزارت خارجه امکان خوبی برای گفت‌وگو با شخصیت‌های سیاسی پیدا کرده است با این گفت‌وگوها احتمالاً این هدف را مدنظر دارد که فضای افکار عمومی را با وزارت خارجه همسوتر کرده و بسترهای اجتماعی و سیاسی برای پیشبرد تصمیم‌های وزارت خارجه ایجاد نماید. حرکت در این مسیر اما الزاماتی دارد که مهم‌ترین آن پرهیز از حاشیه‌سازی‌های غیرضروری است. غرق شدن در حواشی می‌تواند ماهیت برنامه را به ضد اهداف آن تبدیل کند.

حواشی شاید منجر به دیده شدن یک برنامه شود اما در نهایت اولاً به خود آن برنامه آسیب‌زده و از آن اعتبارزدایی می‌کند و ثانیاً به هدف اصلی که بسترسازی سیاسی و اجتماعی در سیاست خارجی است آسیب می‌زند؛ چراکه در روابط خارجی ایران با کشورهای مختلف تنش‌های غیر ضرور به‌وجود آورده و پیش از آنکه وزیرخارجه بخواهد تصمیمی در حوزه سیاست خارجی را عمومیت بخشد در مسیر تحقق آن انسداد به‌وجود می‌آورد.

آقای راننده تند نرو

در جدیدترین جنجالی که برنامه گفت‌وگو محور محمدحسین رنجبران با چهره‌های سیاسی به‌وجود آورده اخیراً ویدئوی مصاحبه با محمد صدر، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام منتشر شده است.

این عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام بعد از آنکه بدون ارائه هیچ‌گونه شواهدی مدعی شد در جنگ ۱۲ روزه اخیر و نیز در حمله اسرائیل پس از عملیات وعده صادق ۲ اسرائیل تمام مراکز پدافندی ایران را مورد هدف قرار داده است، بر مبنای تحلیل شخصی‌اش و بدن هیچ مدرک مستند روسیه را متهم می‌کند که محل دقیق را به اسرائیل اطلاع داده است.

او در حالی از جایگاه یک مقام دارای مسئولیت حقوقی برای اسرائیل دستاوردسازی کرده و در ادامه نیز اظهارات روس‌ستیزانه مطرح می‌کند که اولاً هیچ مدرکی ارائه نداده و اذعان می‌کند که این موارد تحلیل شخصی اوست و ثانیاً طرح چنین اظهاراتی حتی اگر درصدی صحت هم داشته باشد _که رویکرد غیرمستند صدر خلاف آن را نشان می‌دهد_ هیچ کاربردی جز تنش‌آفرینی در روابط بین‌الملل ندارد.

اگر یک نفر صرفاً با تکیه به نظرات شخصی خودش به دیگران اتهام‌زنی کند نیاز به مهارت سیاسی نداشته و یک فرد بدون دانش سیاسی و مسئولیت حقوقی نیز می‌تواند چنین کند اما اینکه کسی در یک نهاد تصمیم‌گیر حضور داشته و این‌چنین تیغ به ریشه سیاست خارجی می‌زند این سؤال را در مقابل او قرار می‌دهد که اگر او نیز بدون ارائه اطلاعات صرفاً طرح ادعا کند چه فرقی با یک فرد فاقد سواد و مسئولیت حقوقی دارد؟

او پس از این اتهام بدون سند، پیمان استراتژیک با روسیه را نیز تلویحاً بی‌ارزش خطاب قرار داده و کنایه می‌زند که این پیمان کشک است. حال آنکه اولاً بخش‌های عمده این پیمان اقتصادی بوده و ثانیاً در حوزه امنیتی نیز چهره‌های دارای جایگاه حقوقی اولاً باید در محافل تخصصی و تصمیم‌گیر در مورد کارا بودن آن بحث کنند و ثانیاً برای هر ادعا و تجویزی نیز مدرک قابل استنادی ارائه دهند.

حمله به روایت رسمی

صدر در دومین ادعای جنجال‌برانگیز خود سقوط بالگرد شهید رئیسی در ورزقان را «ترور» توسط اسرائیل خواند و گفت: «اسرائیل با این ترور پیام عملی داد که اگر ایران ادامه دهد، ما هم ادامه خواهیم داد.» این ادعا نیز بدون هیچ سند یا آماری مطرح شده و روایت رسمی که حادثه را ناشی از عوامل فنی و جوی دانسته نقض می‌کند.

این اظهارات دو مشکل اساسی ایجاد می‌کند. اولاً برای اسرائیل دستاوردسازی رایگان می‌کند در حالی که هیچ شواهدی برای ترور وجود ندارد. ثانیاً با رد روایت رسمی اعتماد عمومی به نهادهای اطلاع‌رسانی را تضعیف می‌کند.

این اظهارات در حالی در مصاحبه با محمدحسین رنجبران طرح شد که با پرس‌وجوی جدی و چالشی از سوی مجری مواجه نشد. این مواجهه منفعلانه سیاست‌گذاری ضعیف برنامه را نشان می‌دهد که به جای روشنگری فضا را برای حاشیه‌سازی باز می‌گذارد.

حاشیه به متن تبدیل نشود

مصاحبه با صدر تنها نمونه از رویکرد حاشیه‌ساز برنامه رنجبران نیست. در گفت‌وگویی که این فعال رسانه‌ای با علی‌اکبر صالحی، رئیس سابق سازمان انرژیی اتمی داشته است پس از آنکه رنجبران از صالحی می‌پرسد که «آیا جنگ ادامه پیدا می‌کند یا نه؟» صالحی بعد از سکوت و نشان دادن کلافگی می‌گوید «وسلام علیکم و رحمه‌الله و برکاته» تا به این طریق ناخواسته جامعه را در هراس جنگ نگه دارد.

البته صالحی در ادامه تأملی کرده و توضیح می‌دهد که ما باید در این شرایط فرض کنیم فردا جنگ می‌شود و خوش‌خیال نباشیم. اینکه ایران باید برای جنگ آمادگی داشته باشد امری بدیهی است اما این آمادگی مربوط به مدیران اجرایی و نهادهای نظامی و امنیتی است. تأکید این جمله که به‌زودی جنگ می‌شود برای مردم کارایی نداشته و صرفاً به نگرانی در جامعه دامن می‌زند.

در دیگر مصاحبه حاشیه‌ای رنجبران در برنامه جدیدش مسئول دفتر رئیس‌جمهور نیز حضور یافت. محسن حاجی‌میرزایی جزئیات حمله ناموفق اسرائیل به جلسه شورای عالی امنیت ملی از زاویه دید خودش روایت کرد و توضیحاتی در مورد نحوه خروج مسئولان از محل مورد هدف قرار گرفته و یا خاکی بودن لباس رئیس ستاد کل نیروهای مسلح را مطرح کرد.

این روایت‌ها در حالی عمدتاً از سوی اعضای دولت تکرار می‌شود که دیگر حاضران آن جلسه از پرداختن غیرضروری در مورد جزئیات پرهیز دارند. تکرار این جزئیات که جز مشوش کردن افکار عمومی دستاوردی ندارد چه هدفی را دنبال می‌کند؟ این تکرار غیرضروری شائبه بهره‌برداری سیاسی را تقویت می‌کند.

البته وزارت خارجه باید از این حادثه برای پیگیری حقوقی در مجامع بین‌المللی استفاده کند اما در این مورد نیز پرداختن غیرضروری ماجرا در فضای رسانه‌ای و تلاش برای حماسه‌سازی از آن ضرورتی ندارد.

نکته مهمی که در مورد برنامه محمدحسین رنجبران به چشم می‌آید این است که غالبا حواشی این برنامه بازنشر می‌شود. اگر در خروجی برنامه نکات راهبردی و جهت‌دهنده در افکار عمومی استخراج نشود طراحان برنامه باید ضمن مرور این پرسش که چه نسبتی با اهداف تعیین شده دارند در شیوه اجرا و محتوای برنامه خود بازنگری داشته باشند.

سرویس سیاست مشرق- ورود اتوبوسی اصلاح‌طلبان به انتخابات و جدال بر سر داشتن نامزد اختصاصی یا حمایت از فردی خارجی از تشکیلات باعث کشمکش در جبهه اصلاحات شده است. تأملی برکنش‌ها و محورهای رسانه‌ای جریان اصلاحات بیانگر آن است که اختلافات درزمینهٔ راهبرد انتخاباتی جریان اصلاحات همچنان مسئله اصلی این جریان می‌باشد.

بررسی‌ها در این زمینه نشان می‌دهد که مبتنی بر راهبرد اتخاذشده از سوی احزاب و طیف‌های مختلف جریان اصلاح‌طلب پرسش اصلی مطرح در این جبهه عبارت است از اینکه چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری تکرارکننده چه دوره‌ای از انتخابات پیشین می‌تواند باشد، تکرار ۷۶، تکرار ۱۳۸۴، تکرار ۱۳۹۲ یا تکرار ۱۴۰۰؟

در همین رابطه گفته می‌شود که شخص خاتمی و برخی از مشاوران وی بر لزوم تکرار انتخابات ۷۶ با به میدان آوردن چهره‌ای نو، غیرتکراری و برخوردار از حمایت پایگاه اجتماعی اصلاح‌طلبان تأکید کرده و درعین‌حال تصریح می‌کنند که تکرار انتخابات ۹۲ و رفتن به‌سوی کاندیدای غیر اصلاح‌طلب باید از روی میز جبهه اصلاحات حذف شود.

از سوی دیگر اما برخی احزاب و طیف‌های میانه‌روی جریان اصلاحات همچون حزب کارگزاران سازندگی بر مطلوب بودن رفتن به‌سوی تکرار انتخابات ۷۶ تصریح دارند اما تأکید می‌کنند اما در صورت رد کاندیدای اصلاح‌طلب باید جریان اصلاحات با پرهیز از تجربه ۸۴، به‌سوی تکرار انتخابات ۹۲ حرکت کند.

در این رابطه حسین مرعشی دبیر کل حزب کارگزاران سازندگی با اشاره به اینکه کاندیدای معرفی‌شده از سوی اصلاح‌طلبان باید دارای ۳ شرط باشد، «تأیید صلاحیت نامزد اصلاح‌طلب از سوی شورای نگهبان»، «وجود ظرفیت اجماع در نامزد معرفی‌شده» و «جلب حمایت نظام» را به‌عنوان این ۳ شرط مطرح و عملاً از وجود گرایش‌هایی در جبهه اصلاحات رونمایی می‌کند که نسبتی با این ۳ شرط ندارند.

وی اما در ادامه نسبت به تکرار تجربه انتخابات ۸۴ هشدار داده و ضمن تأکید بر لزوم توجه جریان اصلاحات به خواست جامعه تصریح می‌کند که باید ببینیم، جامعه چه می‌خواهد!

دبیر کل حزب کارگزاران گفته است:

ما سیاسیون ممکن است بتوانیم بر یک فرد به توافق برسیم اما آن فرد باید با استقبال گروه‌های اجتماعی مواجه شود. نمی‌توان نسبت به خواست و مطالبات زنان، جوانان، دانشگاهیان، فرهنگیان، اصناف، کارگران، کشاورزان، صنعتگران، بازرگانان و سایر اقشار جامعه بی‌توجه بود و انتظار توفیق در انتخابات داشت. یک برآورد تمایلات عمومی لازم است که در نظرسنجی‌ها خودش را نشان خواهد داد؛ بنابراین ما باید به نظرسنجی‌ها توجه زیادی داشته باشیم و به سمتی برویم که کسانی را در جمع‌های سیاسی پیشنهاد کنیم که در نظام اجتماعی دارای مقبولیت باشند.

از جانب دیگر اما برخی از تحول‌خواهان در بدنه جریان اصلاحات همچون مصطفی تاج‌زاده هستند که طی پیام‌های به جبهه اصلاحات و بابیان اینکه اتفاق خاصی نیفتاده بر ضرورت تکرار انتخابات ۱۴۰۰ یعنی تحریم انتخابات تأکیددارند. وجود این شرایط در جبهه اصلاحات اما موجب شده که عباس عبدی از فعالان اصلاح‌طلب نیز با تأکید بر اینکه ️جبهه اصلاحات در یک سردرگمی تحلیلی قرارگرفته است، تصریح کند که باعث تأسف است که بگویم دوستان جبهه اصلاحات در یک سردرگمی تحلیلی قرارگرفته و قادر نیستند تصمیمات سیاسی جامعی را اتخاذ کنند.

عبدی نوشته است:

دوستان اعلام کرده‌اند که مشارکت جبهه در انتخابات منوط به تأیید صلاحیت حداقل یکی از نامزدهای اختصاصی خود خواهد بود. هم به لحاظ راهبردی نادرست است و هم از منظر تاکتیکی. شرط گذاشتن به‌تنهایی به معنای تهدید و تقابل است و باید حضور انتخاباتی را از طریق گفت‌وگو و تفاهم حل کرد و نه شرط و شروط گذاشتن…

عبدی با تصریح بر اینکه آن گزاره به لحاظ تاکتیکی نیز به دو دلیل ایراد جدی دارد، می‌نویسد، اول اینکه چرا یک نیروی سیاسی باید دست خود را در اتخاذ تصمیمات سیاسی بعدی ببندد؟ شاید به هر دلیلی به این نتیجه برسید و بخواهید که از یک نامزد دیگر حمایت کنید. به نظرم دوستان اصلاح‌طلب درباره سبد رأی خود دچار خطا هستند. بدون تردید انتخابات ۹۲ و ۹۴ و ۹۶ با حضور مستمر و فعال آنان شکل گرفت ولی این اثرگذاری مطلق و یک‌سویه نبود. نیروی سیاسی باید متوجه این ماجرا باشد که چه‌بسا این راهبرد از سوی نیروهای خودش هم شکسته شود و این زیان سیاسی خواهد بود.

درمجموع با توجه به مطالب فوق می‌توان گفت؛

۱- اصلاح‌طلبان در اتخاذ راهبرد انتخاباتی خود برای چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری دچار تشتت و چنددستگی شده‌اند. از سویی نمی‌خواهند ژست اپوزیسیونی خود را به چالش بکشند و از جانب دیگر نمی‌توانند از انتخابات مهم ریاست جمهوری دل بکنند

۲- اصلاح‌طلبان گرچه تلاش می‌کنند در قالب جبهه اصلاحات برنامه‌های انتخاباتی خود را پیش برده و به کنشگری بپردازند اما فعلاً با دو مشکل مواجه هستند.

نخست اینکه شخص خاتمی خود نظرات شخصی داشته و علاوه بر آن تحت تأثیر رادیکال‌های جریان اصلاحات هست لذا بعضاً تصمیماتی به‌صورت دیکته شده برای جبهه اصلاحات دارد، این رویه را می‌توان در گفتگوی مستقیم با محمد صدر برای کاندیداتوری برای انتخابات مشاهده کرد. مورد دوم اما بازمی‌گردد به مسئله شکاف میان هسته سخت و رادیکال جریان اصلاحات با طیف میانه‌رو که طیف میانه‌رو تصریح دارد در صورت عدم موفقیت کاندیدای اصلاح‌طلب باید از کاندیدای میانه‌رو در انتخابات حمایت کرد.

این مسئله اما گرچه از سوی هسته سخت جریان اصلاحات به بهانه تأکید بر حمایت از کاندیدای هویتی رد می‌شود اما در بطن و متن خود یک نکته بسیار مهم دیگری را نیز گوشزد می‌کند و آن اینکه خاتمی و تصمیم سازان اصلاح‌طلب به‌شدت از هر آنچه یادآور انتخابات ۹۲ و حمایت آنان از روحانی است حذر می‌کنند.

سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارش‌ها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل بانام «ویژه‌های مشرق» شمارا در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامه‌های کشور قرار می‌دهیم. در این ویژه‌نامه، نگاهی به آخرین مواضع جناح‌های سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته می‌شود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافت‌های مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید.

*******

روزنامه‌های امروز یکشنبه ۴ دی ماه در حالی چاپ و منتشر شد که واکنش‌ها به طرح پیگیری حقوقی و قضایی اخبار کذب، چشم‌انداز درآمدها و تحلیل‌هایی درباره بودجه ۱۴۰۲، مسیر آینده برجام و اغتشاشات از دیگری موارد است که در روزنامه‌های امروز مورد توجه قرار گرفته است.

روزنامه سازندگی در شماره امروز خود به نقل از محمد صدر دیپلمات اصلاح‌طلب نوشته است که روسیه ضربه مهلکی به موقعیت بین‌المللی ایران زده است!

صدر گفته است که ایران روابط بین المللی خود را به دو کشور چین و روسیه محدود کرده است در حالی که رفتارهای این دو کشور نشان می دهد نه تنها چندان متحد استراتژیک ایران نیستند بلکه به فکر تأمین منافع خود می باشند. در ارتباط با فروش نفت نیز روسیه به خصوص پس از تحریم از سوی اروپا، سیاست هایی را دنبال می کند که به نوعی رقیب ایران در فروش نفت شده و به دنبال تصاحب برخی از بازارهای نفتی ایران در چین، هند و سایر کشورهاست که این سیاست روسیه نیز با روابط استراتژیکی که برخی مقامات ایران مطرح می کنند به هیچ وجه همخوانی ندارد و نکته جالب اینکه مقامات روسیه تاکنون رسماً بیان نکردند که با ایران متحد استراتژیک هستند!

این دیپلمات اصلاح‌طلب ادامه داده است:

از سوی دیگر روسیه با اقدامات اخیر خود مخصوصاً در قضایای اوکراین و بحث پهپادها ضربه بسیار مهلکی به موقعیت بین المللی ایران زد و باعث شده که روز به روز تحریم ها علیه ایران افزایش پیدا کند این در حالی است که روسیه به لحاظ اقتصادی به هیچ وجه توان جبران این تحریم ها علیه ایران را ندارد. ایران با فروش نفت به چین بخشی از انرژی این کشور را تأمین می کند، اما آقای «شی جین پینگ»، رییس جمهور چین در نشست دوره‌ای شورای حکام خلیج فارس در عربستان، تمامیت ارضی ایران را زیر سوال می برد! و من بسیار متأسفم که از سوی دستگاه دیپلماسی ایران آنگونه که باید و شاید نسبت به این اظهارات رییس جمهور چین عکس العمل نشان داده نشد.

در حالی ادعای ضربه روسیه به ایران از سوی محمد صدر مطرح شده است که در حال حاضر حجم تجارت در کریدور شمال – جنوب، ایران و روسیه افزایش قابل توجهی یافته است، وطن امروز دراین‌باره نوشته است:

شواهد گویای آن است که تجارت در کریدور شمال – جنوب چراغ خاموش از سوی ایران و روسیه شروع شده اما برای توسعه این کریدور برد – برد احتیاج به سرمایه‌گذاری بیشتر و ایجاد زیرساخت‌های ریلی و جاده‌ای است. روسیه و ایران در حال ساخت یک مسیر تجاری بین‌قاره‌ای جدید هستند که از لبه شرقی اروپا تا اقیانوس هند امتداد دارد؛ گذرگاهی به طول ۳۰۰۰ کیلومتر (۱۸۶۰ مایل) که خارج از دسترس هر گونه مداخله خارجی است. دو کشور میلیاردها دلار برای تسریع تحویل محموله‌ها در امتداد رودخانه‌ها و راه‌آهن‌های متصل به دریای خزر هزینه می‌کنند. داده‌های ردیابی کشتی که توسط بلومبرگ گردآوری شده، نشان می‌دهد ده‌ها کشتی روسی و ایرانی -از جمله برخی که مشمول تحریم‌ها هستند- در حال تردد در این مسیرند. این نمونه‌ای از این است که چگونه رقابت قدرت‌های بزرگ به سرعت در حال تغییر شکل شبکه‌های تجاری در اقتصاد جهانی است که به نظر می‌رسد در حال تقسیم شدن به بلوک‌های رقیب است. روسیه و ایران، تحت فشار شدید تحریم‌ها، به سمت یکدیگر می‌چرخند و هر دو به سمت شرق نگاه می‌کنند.

ادعای گردش به شرق از سوی برخی جریان‌های سیاسی در حالی مطرح شده است که دو روز قبل بایدن در حمایت از اغتشاشات در ایران مرگ برجام را اعلام کرد؛ در مارس ۲۰۰۷، ژنرال آمریکایی وسلی کلارک، فرمانده سابق نیروهای پیمان ناتو در اروپا خبر داد که آمریکایی‌ها طرحی دارند که بر اساس آن ۷ کشور از جمله ایران در خط تجزیه قرار گرفته‌اند، اگر هدف از گرایش به شرق این بوده که ایران را از خطری که ژنرال وسلی کلارک درباره آن صحبت می کرد و تبدیل شدن به افغانستان و عراق و سوریه و لیبی و سودانی دیگر مانع شود، در آنصورت هرگونه تعلل و تزلزل در این عرصه اشتباهی استراتژیک است، واقعیت صحنه بین المللی آن است که تهران نه تابع مسکو و پکن است و نه شیفته واشنگتن و لندن، آن چیزی که گردش جمهوری اسلامی ایران را مشخص می‌کند توجه به مصالح ملی و جهان اسلام، خطوط قرمز امنیتی و استقلال آن است؛ این اصل اساسی برای همه چپ‌ها و لیبرال‌ها غیر قابل درک است.

روزنامه آرمان ملی چون روزهای گذشته به مسئله برجام پرداخته و می‌نویسد:

در شرایطی که توافق برجام در نوعی بلاتکلیفی قرار دارد و هنوز مشخص نیست که آینده این توافق چه خواهد شد و آیا قرار است این توافق احیا شود یا با فروپاشی آن کشورهای عضو زیست بدون برجام را در جهان تجربه کنند؛ صحبت‌های مختلفی به گوش می‌رسد که بسیاری از آنها از امیدواری برای احیای توافق خبر می‌دهند. هر چند که برخی اظهار نظرهای غربی‌ها نیز نشان می‌دهد که آنها احیای برجام را تحت شرایطی می‌خواهند و دیگر بازگشت صرف به سال ۲۰۱۵ رضایت آنها را به عمل نمی‌آورد.

در ادامه این گزارش آمده است:

با این حال از مجموع نظرات و اظهارات می‌توان اینگونه برداشت کرد که نوعی عزم راسخ از سوی طرفین برای احیای برجام لازم است که با وجود اختلافات و نوع رویکردهای مختلف نسبت به برجام به سمت توافق حرکت کنند. چرا که چه به جهت صلح و امنیت بین‌المللی و چه به جهت منافع اقتصادی احیای برجام امری ضروری می‌نماید. با این حال هستند برخی غربی‌هایی که مطرح می‌کنند ایران به سمت سلاح هسته‌ای حرکت می‌کند و باید جلوی آن را گرفت. در حالی که مقامات کشورمان بارها چنین امری را از اساس تکذیب کرده‌اند. حال باید دید با چنین رویکردهایی چه آینده‌ای در انتظار برجام خواهد بود.

چشم‌انداز درآمدها

روزنامه اعتماد در شماره امروز به لایحه بودجه سال آینده توسط دولت پرداخته و نوشته است:

امروز به واسطه تحریم‌ها درآمدهای نفتی کشور محدود شده و از سوی دیگر موضوع درآمدهای گمرکی و عوارض‌ها مطرح است که مسلما با ممنوعیت‌های موجود فشار بر مالیات بر کسب و کارها و شرکت‌ها بیشتر خواهد شد که اثرات منفی بر رکود اقتصادی به دنبال دارد.
امام‌وردی تصریح کرد: با توجه به اینکه ساختار دولتی تغییر نکرده و کوچک هم نشده است و همچنان برای سال ۱۴۰۲ تورم‌های بالا و بیش از ۵۰ درصد پیش بینی می‌شود طبیعی است که هزینه‌های جاری و بودجه عمومی و عملیاتی دولت هم با افزایش ۴۰ تا ۵۰ درصدی مواجه خواهد شد و در حالی که هزینه‌ها رو به رشد است اما متاسفانه چشم‌انداز روشنی از بخش درآمدی وجود ندارد و نه در بخش فروش نفت توفیقی حاصل شده و نه درآمدهای مالیاتی به دلیل رکود موجود محقق خواهد شد.

روزنامه ایران اما روایتی دیگر از بودجه سال اینده داشته و می‌نویسد:

درزمانی که این لایحه در هیأت دولت درحال بررسی بود، برخی از مسئولان دولتی جزئیاتی از بودجه ۱۴۰۲ ارائه دادند. جزئیاتی که نشان از ویژگی‌های خاص دومین بودجه تدوینی دولت سیزدهم است. درهمین راستا، برای نخستین بار احکام سالانه از احکام دائمی تفکیک شده و این امر بدان معناست که لایحه‌ای که از هیأت دولت به مجلس خواهد رفت در جلوی هر قانون نوشته شده که می‌تواند به قانون تنظیم مقررات صرف رود به عنوان حکم دائمی تا دیگر لازم نباشد هر سال حجم زیادی از احکام تفصیلی به لایحه بودجه الحاق شود. همچنین در راستای شفاف‌سازی بودجه ۱۴۰۲ نیز برای نخستین بار تلاش شده تا بخش قابل توجهی از آنچه تحت عنوان تبصره ۱۴ شناخته می‌شود و بیرون از سقف منابع عمومی دولت بود و به نوعی در درآمدها و هزینه‌ها پنهان شده بود به سقف منابع و مصارف عمومی بودجه اضافه شود به این ترتیب پیگیری و هدفمندی یارانه‌ها دقیق‌تر و شفاف‌تر انجام خواهد شد و رویکرد دیگر در لایحه بودجه ۱۴۰۲ توجه به درآمدهای پایدار، مولدسازی اموال غیرمولد و ناکارآمد نهادهای دولتی و کسب درآمد و کاهش کسری بودجه از طریق این درآمدهای پایدار بوده است.

روزنامه کیهان نیز گزارشی اقتصادی از بازار از منتشر کرده و نوشته است:

زمانی که شاخص بورس در سال ۹۹ تا ۲.۱ میلیون واحد رسید، همه تقریبا تاکید داشتند که این شاخص برمی‌گردد. پس از ۱۹ مرداد که بازار منفی شد تا به امروز که ۲.۵ سال گذشته است هنوز شاخص بورس ۲.۱ میلیون را به خود ندیده است. در مورد ارز هم همین موضوع صادق است. شاید امروز ما قیمت ۳۸ و ۳۹ هزار تومان را مشاهده می‌کنیم که البته قیمت غیرواقعی و آزاد ارز است، اما نظیر همان مثال بورس ممکن است قیمت‌ها برگردد و قطعا مردم عادی در این بین زیان می‌بینند.

وکیل مدافع تجزیه طلبان روی خط آمد

روزنامه جوان در ستون اخبار ویژه خود به آخرین مواضع شرین عبادی وکیل مدافع گروهک‌های تجزیه طلب پرداخته و نوشته است:

تلاش برای عادی‌سازی و تئوریزه کردن تجزیه‌طلبی اتفاقی است که در جریان آشوب‌های سه ماه اخیر به دفعات رخ داد. به شکل پررنگ در تجمع براندازان در شهر برلین آلمان پرچم‌های گروهک‌های مختلف تجزیه‌طلب بالا رفت و نشان داد برای سرنگونی جمهوری اسلامی حاضرند از خاک ایران هم بگذرند و تمامیت ارضی برایشان موضوعیت ندارد. شیرین عبادی خود را حقوقدان می‌داند و به عنوان فعال صلح و حقوق بشر با رسانه‌های ضدایرانی گفتگو می‌کند. او با همین ژست اخیراً گفت‌وگویی کرده و برای تجزیه‌طلبی هم هویت سیاسی و مدنی قائل شده است. عبادی با «بی اشکال» دانستن اعتقاد به جدا شدن از ایران گفته که «هیچ ایرادی ندارد این‌ها فعالیت کنند، حزب رسمی تشکیل بدهند و صراحتاً بگویند ما می‌خواهیم جدا بشویم و بنا به این دلایل می‌خواهیم جدا بشویم.» او گفته باید این کار را با «تأسیس حزب» و «از طریق مدنی» و «بدون خونریزی و به طریق مسالمت‌آمیز» انجام دهند!

جوان در ادامه این خبر نوشته است:

ر حقوق بین‌الملل، «اصل تعیین سرنوشت» شامل «حق» تجزیه یا جدایی بخشی از خاک یک کشور – بر خلاف اصل حاکمیت و تمامیت ارضی آن – نمی‌شود. در حقوق بین‌الملل، حق تعیین سرنوشت اساساً در چارچوب حق رهایی از «استعمار» و سرکوب «خارجی» به رسمیت شناخته شده است. پس اینکه خانم عبادی پیشاپیش این «حق» را به گروه‌های تجزیه‌طلب اعطا کرده، این ذهنیت را تداعی می‌کند که ایشان ایران را «استعمارگر» یا «اِشغالگر» بخشی از سرزمین‌های مورد نظر – مثلاً اِشغالگر استان آذربایجان – می‌داند!