محمد علی ابطحی

به گزارش مجاهدت از مشرق، مواجهه رسانه‌های اصلاح‌طلب نسبت به ریاست‌جمهوری مسعود پزشکیان با مضامینی مثل روبه‌رویی او با بحران و مطالبات متنوع و مشکلات در راه همراه است.

در این رویکرد رسانه‌ها و افراد هوادار و نزدیک به رئیس‌جمهور از این عبارات به‌عنوان مانع و توجیهی برای به بن‌بست‌خوردن‌های «احتمالی» این دولت استفاده می‌کنند. این موضوع اما تبعاتی دارد که «کاهش سطح مطالبات» یکی از آنهاست.

اینکه مشکلات کشور را در ذهن مردم بزرگ و بزرگ‌تر کنیم، انتظارات و حتی کنش‌های مدنی آنها را در سطوح پایین و میانی محدود می‌کند.

بهتر است این موضوع هم در نظر گرفته شود که در سال‌های اخیر کشور همواره با مشکلات مختلفی به‌خصوص در حوزه‌های اقتصادی روبه‌رو بوده و تعرفه‌های رای مردم دقیقا به دلیل رفع این مشکلات به صندوق ریخته می‌شود.

بنابراین این حجم از بزرگ‌نمایی مشکلات توسط برخی از رسانه‌ها و افراد نه‌تنها گره‌ای از آنها باز نمی‌کند بلکه پیامدهای منفی قابل‌توجهی نیز به همراه دارد.

از مشکلات در راه نترسید

در دنیای «هواداری» افراد از موضوع مورد علاقه خودشان حمایت و درصورت لزوم از او برابر هجمه‌ها دفاع می‌کنند. این کنشی طبیعی است اما این روند جایی از حالت طبیعی خود خارج می‌شود که سطوح هواداری از مسیر عقلانی خود منحرف شده و کارویژه اصلی خود یعنی «حمایتگری» را جایگزین کنش‌های فرعی می‌کند.

همزمان با انتخاب مسعود پزشکیان به‌عنوان رئیس‌جمهور منتخب مردم، فعالیت‌های حمایتی از او شدت گرفته و مردم فارغ از اینکه روز ۱۵ تیر تعرفه مرقوم به نام او را در صندوق‌های قرمزرنگ انداخته‌اند یا نه، سعی می‌کنند در مسیر حکمرانی کشور او را همراهی کنند.

در مسیر هموارسازی اما برخی با بحرانی ‌جلوه دادن وضعیت کشور سطح انتظارات از چهاردهمین تیم دولت را کاهش می‌دهند.

«مشکلاتی که در راهند» تیتر صفحه اول روزنامه «اعتماد»، یک روز پس از اعلام نتایج انتخابات بود. این روزنامه اصلاح‌طلب مهم‌ترین اولویت‌های پزشکیان را مورد بررسی قرار داده و با این تیتر که مشکلاتی که در راهند، به استقبال کارگزاران جدید رفته است.

محمدعلی ابطحی فعال اصلاح‌طلب با اشاره به اینکه مطالبات غیرواقعی و حداکثری از دولت آینده کشور را با مشکلات عدیده‌ای مواجه می‌کند؛ نوشت: «باید باور کنیم که رقبا به‌صورت منسجم در حال فعالیت هستند. از رقبای پزشکیان هم باید دعوت کرد که با دولت همکاری کنند.» احمد زیدآبادی از دیگر فعالان اصلاح‌طلب هم تاکید کرده است: «کوه مشکلاتی که بر سر راه دولت مسعودپزشکیان قد علم کرده است بر هیچ فرد آگاهی پوشیده نیست.» عباس عبدی هم وعده‌های دولت رئیسی برای حل این مشکلات را شکست‌خورده دانسته است و نوشت: «تورم به جای نصف و تک‌رقمی شدن افزایش یافته، حتی رکورد ۸۰ ساله تورم شکسته شده است. اکنون افق روشنی برای رشد اقتصادی پایدار وجود ندارد، ساخت مسکن و تولید شغل با وعده‌های داده‌شده فاصله بسیاری دارد، همچنانکه چشم‌اندازی از رفع تحریم‌ها وجود ندارد. مجموعه این موارد موجب ناترازی‌های شدیدی در انرژی، بودجه دولت، محیط‌زیست و… شده که برای کشور و آینده آن خطرناک است.» یکی از وب‌سایت‌های اصلاح‌طلب هم چالش‌های پیش روی پزشکیان در حوزه‌های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی را بررسی کرده و راه‌حل تمام چالش‌های موجود در کشور اعم از مشکلات اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و اجتماعی در گرو تندروهای جریان مقابل دانسته شده. روزنامه دیگری در این باره نوشت: «فشارهای اقتصادی به‌وجودآمده ناشی از ناکارآمدی تصمیمات اقتصادی دولت در کنار مشکلات ناشی از خروج آمریکا از برجام و افزایش قابل‌توجه ارزش کالاها، خدمات و ارزاق عمومی موجبات ایجاد انتظارات فزاینده بهبود وضعیت اقتصادی در آحاد جامعه بالاخص پس از تاکید بر لزوم بازگشت به میز مذاکرات از سوی ساکن بعدی خیابان پاستور در مناظرات انتخاباتی فراهم آورده است.»

اصلاح‌طلبی علیه اصلاح‌طلبی

قرار دادن دولت جدید در هزارتوی مشکلات و توجیه ناکارآمدی در حل آنها چندان عمل موثری نیست. شاید این موضوع در نگاه اولیه و کوتاه‌مدت کارآمد باشد و حتی آورده‌های مثبتی هم داشته باشد اما در طول زمان تبدیل به یک بافتار سیاسی و اجتماعی فرسوده‌ای می‌شود که گذر از آن راحت نخواهد بود. در شرایط کنونی از مشکلات موجود می‌توان به‌عنوان فرصت و انگیزه‌ای مناسب برای حل آنها استفاده کرد.

دولت جدید ممکن است ‌انگیزه و فرصت مناسبی برای اجرای اصلاحات و تغییرات داشته باشد که دولت‌های قبلی نتوانسته‌اند به آنها بپردازند. در عین حال بزرگنمایی این مشکلات منجر به ناامیدی و نتیجه عکس می‌شود.

از وجود مشکلات می‌توان برای مشارکت فعال و حمایتگر مردم در حل آن استفاده کرد. مردم اعم از طرفداران دولت جدید و حتی ۴۵ درصدی که به آن رای نداده‌اند، ممکن است درصورت آگاهی از تلاش تیم دولت برای حل مشکلات از آنها حمایت کنند با این امید که مشکلات موجود حل شوند. حمایت‌های مردمی فزاینده می‌تواند به دولت جدید قدرت و مشروعیت بیشتری برای اقداماتش بدهد.

ورود فرد یا تیم‌های جدید به حوزه‌های مختلف، نشانگر ‌انگیزه، نوآوری و روحیه کاری بیشتر نسبت به رفع چالش‌های موجود است بنابراین باید برای کمک به این موضوع از بزرگ‌نمایی مشکلات جلوگیری شود تا دولت جدید به سردرگمی دچار نشود. همان‌طور که اشاره شد رجوع به مشکلات گذشته در دولت‌ها امری مرسوم است. این موضوع جواب هم می‌دهد، اما در کوتاه‌مدت.

بزرگنمایی مشکلات و مقصردانستن سیاست‌های پیشین ناامیدی مردم نسبت به ساختار را به‌همراه دارد و جلوگیری از شکل‌گرفتن این حس میان مردم کار چندان راحتی نیست.

علاوه‌بر این، تعریف بحرانی از شرایط موجود نه‌تنها انتظارات را کاهش نمی‌دهد که موجب تولید تقاضاهای اساسی از دولت شده و با توجه به اینکه دولت جدید تجربه و منابع کافی برای مدیریت آنها ندارد، مسیر کارآمدی‌اش با این انتظارات متنوع، پیچیده و اولویت‌بندی‌نشده مختل می‌شود. درنهایت دولت مسعود پزشکیان که سبد رای متنوعی داشته، اگر نتواند با چالش‌های بازنمایی‌شده توسط طرفداران و حلقه‌های نزدیک به خودش به‌درستی تعامل کند، سرمایه اجتماعی و اعتماد عمومی را از دست می‌دهد.

به‌طور کلی اینکه دولت جدید در شرایط بحرانی روی کار آمده هم می‌تواند فرصت‌هایی برای اصلاحات و بهبود ایجاد کند و هم چالش‌ها و مشکلاتی را به همراه داشته باشد. موفقیت دولت جدید بستگی به توانایی آن در مدیریت بحران، ایجاد اعتماد عمومی و اجرای سیاست‌های موثر دارد.

به گذشته برگردیم یا آینده را ببینیم؟

خروج از این برساخت ذهنی ناپایدار از شرایط سیاسی، اجتماعی و اقتصادی کشور امری ضروری است و در عین‌حال راه‌حل‌هایی برای آن تعریف شده:

۱. درک علل و ریشه مشکلات: بررسی عملکرد دولت‌های گذشته و تحلیل علل مشکلات می‌تواند به درک بهتری از وضعیت فعلی منجر شود و از تکرار اشتباهات جلوگیری کند.

۲. مسئولیت‌پذیری و شفافیت: توجه به نقش دولت‌های گذشته در ایجاد مشکلات و البته رفع آنها می‌تواند به مسئولیت‌پذیری و شفافیت بیشتر در سیستم حکمرانی کشور کمک کند. این موضوع باعث می‌شود تا دولت جدید و دولت‌ها در آینده نسبت به تصمیمات و عملکرد خود دقت بیشتری داشته باشند.

در دیدگاه دیگر، توجه به گذشته کنار گذاشته شده و نگاه به آینده مدنظر قرار گرفته است:

۱. تمرکز بر راه‌حل‌ها: همان‌طور که پیش‌تر ذیل تبعات بزرگ‌نمایی مشکلات اشاره شد شایسته است که به‌جای این این امر بر راه‌حل مشکلات تمرکز شود. نگاه به آینده و تمرکز بر راه‌حل‌های عملی برای مشکلات موجود می‌تواند به پیشرفت و توسعه کشور کمک کند. تمرکز بر آینده به معنای حرکت به سوی بهبود و استفاده از فرصت‌ها برای ایجاد تغییرات مثبت است. اگر جای این رویکردها عوض شود جامعه از حرکت متوقف می‌شود.

۲. انرژی و ‌انگیزه برای بهبود: تمرکز بر آینده و حل مشکلات می‌تواند ‌انگیزه و انرژی مثبتی برای دولت و جامعه ایجاد کند. این ‌انگیزه می‌تواند به تحرک و پیشرفت بیشتر منجر شود. همچنین منجر به تقویت امر ملی و سرمایه اجتماعی که از فرصت‌های امروز کشور ماست می‌شود.

۳. همبستگی و همکاری: نگاه به آینده و حل مشکلات نیازمند همکاری و همبستگی میان دولت، مجلس و قوه‌قضائیه است. همچنین حضور فعال نهادهای مختلف و مردم نقش بسزایی در این مسیر دارد. این همکاری می‌تواند به ایجاد جو اعتماد و تعامل مثبت منجر شود.

به نظر تعادل و ترکیب این دو رویکرد می‌تواند مسیر بهتری برای پاسخ به چالش‌ها ترسیم کند:

۱. یادگیری از گذشته و حرکت به سوی آینده: بهترین رویکرد می‌تواند ترکیبی از هر دو باشد؛ به این معنی که از گذشته یاد بگیریم و درس‌هایی که می‌توانیم از آن بگیریم را مد نظر قرار دهیم، اما تمرکز اصلی را بر حل مشکلات و پیشرفت به سوی آینده قرار دهیم.

۲. انتقاد سازنده و پیشنهادها: اینکه صرفا دولت‌های گذشته نقد شوند و عملکرد دوره ریاست‌جمهوری محدود به این کار شود نه‌تنها مسائل را حل نمی‌کند که باعث از کار افتادن چرخ‌های توسعه و پیشرفت می‌شود. انتقاد از عملکرد دولت‌های گذشته باید سازنده و با پیشنهادهای عملی برای بهبود وضعیت همراه باشد.

این رویکرد می‌تواند به بهبود و اصلاح عملکرد دولت کمک کند. درنهایت، توجه به گذشته برای یادگیری و جلوگیری از تکرار اشتباهات ضروری است اما تمرکز اصلی باید بر آینده و تلاش برای حل مشکلات موجود باشد. این تعادل می‌تواند به دستیابی به نتایج مثبت و پیشرفت کشور کمک کند.

سرویس سیاست مشرق- کمتر از دو سال پس از اعلام خبر مرگ اصلاحات توسط یکی از تئوریسین‌های اصلی جبهه اصلاحات حالا جناح چپ آرام‌آرام خودش را برای شرکت در انتخابات مجلس گرم می‌کند. در آن زمان سعید حجاریان در یک مقاله تند در وب‌سایت مشق نو اعلام کرد که اصلاحات صندوق محور مرده است و با یک تدفین شکوهمند باید آن را دفن کرد، اندکی بعد شیخ پنهان اصلاح‌طلبان نیز به صحنه آمده و با نوشتن یک بیانیه طولانی و طوفانی با مجمع روحانیون مبارز نقطه پایانی برای ستادهای انتخاباتی اصلاح‌طلبان قرارداد.

آن اطلاعیه آن‌قدر تند بود که محمدعلی ابطحی عضو تشکیلاتی مجمع روحانیون مبارز اعلام کرد که موسوی خوئینی دو پرده تندتر از میرحسین موسوی است! ابطحی گفته بود که بیانیه مجمع روحانیون مبارز را موسوی‌خوئینی‌ها نوشته و سایرین امضاء کرده‌اند، در آن بیانیه تحریم انتخابات از سوی زعمای اصلاح‌طلب آمده بود که مجمع روحانیون مبارز انتخابات را مهندسی‌شده و نشانه‌ای از خلافت اسلامی می‌دادند.

در آن زمان بستن ستادهای انتخاباتی و حرکت به‌سوی تحرکات جامعه‌محور از سوی جناح چپ با استقبال اصلاح‌طلبان ساختاری چون مصطفی تاج‌زاده قرارگرفته و آن را نشانه‌ای مثبت برای اقدامات بیشتر در آینده ارزیابی کردند. در آن زمان تاج‌زاده در یک برنامه شبانه اینترنتی در کلاب هاوس گفته بود که راه اصلاحات تنها از خیابان می‌گذرد.

البته در همان زمان بخش گسترده‌ای از اصلاح‌طلبان معتقد بودند که نباید پرونده اصلاحات پارلمانتاریستی را برای همیشه بسته و با صندوق انتخابات قهر کرد، اما آوار شکست انتخاباتی و پیش از آن کارنامه رحم اجاره‌ای (دولت روحانی) چنان سنگین بود که این جریان اکثریت جرئت و شجاعت اظهارنظر در برابر اقلیت تندرو و رادیکال را نداشت. ازجمله این افراد بهزاد نبوی بود که باوجود مخالفت با محفل تاج‌زاده هیچ‌گاه سعی نکرد با آن‌ها رودررو شود.

جریان اقلیت به دلیل داشتن تشکیلات رسانه‌ای در داخل و خارج از کشور توانسته بود هژمونی خود را بر کل جریان جبهه اصلاحات غلبه داده و روی ستادهای انتخاباتی سایه بی اندازد؛ اما حالا نزدیک به دو سال پس‌ازآن ماجراهای عجیب اصلاح‌طلبان ریشه‌دار به‌تدریج از لاک دفاعی بیرون آمده و خود را برای حضور در آوردگاه انتخاباتی در مجلس شورای اسلامی و خبرگان رهبری آماده می‌کنند.

اسامی ۱۵ عضو حقیقی دوره جدید جبهه اصلاحات اعلام شد

روز گذشته کمال‌الدین پیرموذن عضو جبهه اصلاحات و نماینده اصلاح‌طلب دوره نهم مجلس شورای اسلامی اسامی ۱۵ عضو حقیقی جبهه اصلاحات ایران را که اخیراً انتخاب شدند را اعلام کرد، نکته قابل‌توجه آن بود که باوجودآنکه بهزاد نبوی چریک پیر اصلاحات مدتی پیش اعلام کرده بود از جبهه اصلاحات کناره‌گیری کرده است، اما نماش در میان فهرست قابل‌توجه است.

در این فهرست حضور یکی از اعضای ارشد و تشکیلاتی گروهک آمریکایی ملی – مذهبی نیز جای تأمل دارد؛ این فرد باوجود داشتن سوابق امنیتی مورد اقبال اصلاح‌طلبان قرار داشته و به نظر سرپل همکاری برخی گروه‌های لیبرال با اصلاح‌طلبان است.

درباره رباست جبهه اصلاحات نیز حرف و حدیث زیاد است. پیرموذن گفته است که اگر بهزاد نبوی ریاست جبهه را بپذیرد او مانند انتخابات ریاست جمهوری رئیس ستاد انتخاباتی اصلاح‌طلبان خواهد بود، در غیر این صورت این تشکیلات سیاسی به سراغ گزینه‌های دیگری خواهد رفت. از محسن آرمین، محسن هاشمی، حسن رسولی و آذر منصوری به‌عنوان گزینه‌هایی نام‌برده شده است که ممکن است به‌زودی جای بهزاد نبوی را در جبهه اصلاحات بگیرند. برخی اخبار حکایت از آن دارد که شانس محسن هاشمی برای پذیرش این کرسی از سایرین بیشتر بوده و اقبال اصلاح‌طلبان به‌سوی عضو حزب کارگزاران است.

بهزاد نبوی درباره مشخصات جبهه اصلاحات در ترکیب آن گفته است:

کار انتخاب لیست ۱۵ نفر عضو حقیقی دوره جدید جبهه اصلاحات به پایان رسیده و اعضای آن مشخص شدند ترکیب جبهه تغییرات محسوسی نداشته اما تعدادی عوض شدند و سعی شده از چهره‌های جوان هم در این ترکیب استفاده شود.

راهبرد اصلاح‌طلبان برای ورد به انتخابات نیز جالب‌توجه است، مروری بر محتواهای تولیدشده از سوی رسانه‌های اصلاح‌طلب بیانگر آن است که چپ‌ها ضمن برجسته‌سازی اخبار منفی از شرایط کشور ضمن تلاش برای تأثیرگذاری بر اذهان نخبگان و عموم مردم، «کاهش تاب‌آوری اجتماعی» را در دستور کار خود داشته و از جانب دیگر پیشنهادهایی را بر اساس راهبردهای ترسیمی خود به حاکمیت برای حل مشکلات طرح و بیان می‌کنند.

کمال‌الدین پیرمؤذن، عضو جبهه اصلاحات درباره راهبرد اصلاح‌طلبان در انتخابات می‌گوید:

جلساتی که مورد چگونگی حضوردرانتخابات با نهادها و چهره‌های سیاسی برگزار کردیم، امیدواریم تا بتوانیم در یک فضای رقابتی بار دیگر شاهد حضور جریان اصلاحات در مجلس شورای اسلامی باشیم و همچنان با تکیه‌بر خواسته‌های اصلاح‌طلبانه کشور را وارد ریل رشد، تولید و … کنیم.

عضو ارشد جبهه اصلاحات درباره شیوه ورود به انتخابات نیز گفته است:

طبق هماهنگی‌های صورت گرفته تعداد زیادی از چهره‌های شاخص جریان اصلاح‌طلبی با کاهش سقف مطالبات خود قرار است از فهرستی که در ائتلاف با جریان معتدل اصول‌گرا، طیف نزدیک به علی لاریجانی (رئیس پیشین مجلس)، تهیه خواهد شد از نامزدها حمایت کنند. اکثریت اصلاح‌طلبان خواهان حضور در انتخابات و پیروزی بر اقلیتی هستند که نه‌تنها اعتقادی به جمهوریت نظام ندارند بلکه بانی وضعیت اخیر کشور هم محسوب می‌شوند.

به گفته پیرموذن هدف اصلاح‌طلبان در دوازدهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی را کسب حداقل ۱۷۰ کرسی مجلس خواهد بود.

اقلیت رادیکال در جبهه اصلاحات انتخابات مجلس را تحریم می‌کند؟

روزنامه آرمان امروز که نزدیک به حزب کارگزاران است با انتشار خبر حضور همه‌جانبه جبهه اصلاحات در انتخابات مجلس یک تحلیل جالب‌توجه نوشته است که برخی از چهره‌های اصلاح‌طلب که به‌طور عمده در «حزب اتحاد ملت» حضور دارند تمایلی برای ادامه همکاری با جبهه اصلاحات را ندارند و تصمیم گرفته‌اند که از هم‌اکنون از ادامه مسیر صرف‌نظر کنند.

حزب اتحاد ملت (شاخه سیاسی حزب منحله مشارکت) ازجمله احزاب اقماری جبهه اصلاحات است که سعی دارد با اثرگذاری رسانه‌ای روی اکثریت این جناح قدیمی اصلاح‌طلبان را از شرکت در انتخابات بر حذر دارد، علائم موجود نشان می‌دهد که این اعضای این حزب در جبهه اصلاحات سعی دارند با اثرگذاری روی تصمیمات و افزایش بار احساسی این جبهه و تکیه‌بر برخی تئوری‌های سست چون اصلاحات ساختاری، برگزاری رفراندوم و تحریم انتخابات بدنه جوان جبهه اصلاحات را به‌سوی خود جذب کرده و آن‌ها را رودررو با اعضای پرتجربه و استخوان خردکرده‌ای چون بهزاد نبوی قرار دهند.

این حزب پرحاشیه در چند ماه اخیر با انتشار اخباری چون پیر شدن بهزاد نبوی و ناکارآمدی ساختار جبهه اصلاحات سعی دارد یک انشعاب سیاسی عمیق در جناح چپ ایجاد کند. حزب اتحاد بر این باور است که افرادی چون بهزاد نبوی حاضر نیستند بمب زیر پای ساختار سیاسی کشور گذاشته و دست به انتحار بزنند؛ ازاین‌رو تنها راه‌حل آن است که یا امثال چریک پیر حذف شوند یا آنکه بازی به‌هم‌خورده و اصلاح‌طلبان نتوانند به‌صورت یکدست در انتخابات شرکت کنند.

قابل‌توجه آنکه از مدتی پیش تصویب تغییر گفتمان در سیاست ورزی حزب اتحاد ملت نیز به تصویب رسیده است، این تغییر ایدئولوژی شورای مرکزی حزب اتحاد ملت تغییر گفتمان در سیاست ورزی این حزب به تصویب رسیده و به‌تمامی اعضای کمیته امور شعب و رؤسای شعب استانی این حزب ابلاغ‌شده است.

شورای مرکزی این حزب تأکید کرده است که تغییرات کلان در ساختار و سیاست‌های حکمرانی در پایان دهه ۹۰ به این‌سو و انسداد به وجود آمده در نظام انتخاباتی کشور که انتخابات را از معنا تهی کرده و عملاً الگوی سیاست ورزی انتخابات محور پاسخگوی مطالبات جامعه سیاسی کشور نیست و ما به ضرورت تغییر گفتمانی به سمت «سیاست ورزی جامعه‌محور» حرکت کرده‌ایم.

این حزب تصریح کرده است که امروز دیگر نمی‌توان از شرکت در انتخابات به هر قیمت دفاع کرد و جامعه نسبت به برگزاری انتخابات تهی از معنا که نه نشان از آزادی و رقابت در آن است نه اثر و ثمری در تحقق مطالبات از خلال آن متصور است بی‌تفاوت شده است.

این حزب همچنین با تأکید بر راهبرد «جامعه توانا، دولت توانا» معتقد است، ما باید به سمت قدرتمند شدن جامعه و توانمندسازی نهادهای اجتماعی حرکت کنیم و به سازمان‌یابی اجتماعی کمک کنیم. مطالبات اجتماعی امروز چنان اوج گرفته است که حتی طرح مسأله مقابله اجبار نوع پوشش و حجاب ازنظر جامعه تقلیل‌گرایانه است.

از نگاه این حزب رادیکال همه نیروهای سیاسی اصلاح‌طلب باید با الگوی سیاست ورزی جامعه‌محور شناخت دقیقی از مطالبات جامعه به دست آورده تا به‌واسطه کف خیابان مطالبات سیاسی پیش برود؛ اتحاد ملتی‌ها چون سلف خود (حزب مشارکت) معتقدند که کف خیابان باوجود داشتن هزینه بیشتر به‌مراتب زودتر از صندوق انتخابات چپ‌های رادیکال را به اهداف خود می‌رساند!

وضعیت اتحاد ملت در ساختار جبهه اصلاحات مشابه رفتار حلقه تقی شهرام در سازمان مجاهدین خلق در سال ۵۳ است، در آن زمان تقی شهرام به‌عنوان استراتژیست این گروهک چریکی به این نتیجه رسیده بود که مبارزه مسلحانه به بن‌بست رسیده و تنها راه‌حل تغییر ایدئولوژی در این تشکیلات است.

این روزها گعده حجاریان؛ علوی‌تبار با پشتیبانی تاج‌زاده از درون زندان همان نقش تقی شهرام را برای جبهه اصلاحات بازی کرده و تمایل دارند یک تشکیلات سیاسی با خاصیت پارلمانتاریستی را به‌سوی یک گروهک شورشی تغییر وضعیت بدهند. البته به نظر می‌رسد که عقلای جناح چپ در برابر این واکنش‌های احساسی صف‌آرایی خواهند کرد، در مسابقه تولید رادیکالیسم آتش تا همیشه زیر خاکستر باقی نخواهد ماند!