به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق، بر اساس مصوبه ستاد ملی کرونا، مدارس کشور از اول بهمن پس از چند ماه تعطیلی باز میشوند البته این بازگشایی شروطی هم دارد.
در این مرحله از بازگشایی مدارس فقط دانشآموزان پایه اول و دوم دبستان و هنرستانیها آن هم برای دروس فنی و مهارتی به مدارس میروند.همچنین در مناطق آبی مدارس با جمعیت کمتر از ۵۰ نفر در تمام پایههای تحصیلی باز خواهند شد.
بیشتر بخوانید:
برای رعایت دستورالعملهای بهداشتی در هر کلاس فقط باید ۱۰ نفر حضور داشته باشند و ساعات حضور دانشآموزان محدود بوده و البته هر روز هم به مدرسه نمیروند.
اجباری یا اختیاری بودن آموزش حضوری با تصمیم شورای مدارس
پیش از این رضوان حکیمزاده معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزش و پرورش درباره اینکه آیا حضور دانش آموزان در مناطق زرد با بازگشایی مدارس، اجباری است، گفته بود: تصمیم گیری در این باره را برعهده شورای مدرسه گذاشتیم اما با توجه به اشتیاقی که خانوادهها نشان دادند و پیامهایی را از سوی آنها از سراسر کشور داشتیم فکر میکنم حضور دانشآموزان ارزشمند است، با تصمیمات شورای مدرسه حضور دانش آموزان را خواهیم داشت، برگزاری کلاسهای درس بلامانع است و ما مجوز حضور دانش آموزان اول و دوم دبستان را گرفته و دستورالعمل را ابلاغ کردهایم اما شورای مدرسه درباره اجباری یا اختیاری بودن تصمیم میگیرد.
با وجود اعلام خبر بازگشایی مدارس از اول بهمن اما همچنان اختلاف نظرهایی میان مسئولان وزارت بهداشت و آموزش و پرورش مشاهده میشود و وزیر بهداشت و برخی پزشکان مخالفت خود با بازگشایی مدارس را ابراز کردهاند.
مخابره این پیامها به والدین باعث سردرگمی بیشتر آنها شده است، در حالیکه ستاد ملی کرونا که وزارت بهداشت نیز در آنجا عضو است رأی به بازگشایی مدارس داده، مشخص نیست مخالفتهای فعلی چه دلایلی دارد؟ آیا وزارت بهداشت نظر مخالف خود را در ستاد ملی کرونا اعلام کرده است؟
در این گزارش به موضوع بازگشایی مدارس از اول بهمن ماه البته از نگاه خانوادههایی که فرزندانشان در پایه اول و دوم دبستان هستند، متمرکز شدیم.
با وجود آنکه بیشتر خانوادهها از آموزش مجازی گلایه دارند و میگویند در آموزش حضوری میزان یادگیری بیشتر خواهد بود و در این وضعیت برای جبران ضعف یادگیری فرزندشان ناگزیر به گرفتن معلم خصوصی هستند اما برای بازگشایی مدارس نگرانیهایی دارند که شاید دلیل بیشتر آن هم ناتوانی مدارس در رعایت پروتکلهای بهداشتی باشد، از سوی دیگر برخی میگویند به شیوه آموزش مجازی عادت کردهاند و این باز شدن و بسته شدن مدارس بیشتر به آنها آسیب میزند.
آموزش و پرورش باید اعتماد خانوادهها را جلب کند
به نظر میرسد آموزش و پرورش، بیشتر با هدف جبران خلاء یادگیری دانشآموزان کلاس اول و دوم دبستان که در پایههای تحصیلی بالاتر خود را به شکل افت تحصیلی نشان خواهد داد، تصمیم به بازگشایی مدارس گرفته است اما این وزارتخانه برای همراهی خانوادهها باید بتواند در بحث رعایت پروتکلهای بهداشتی توسط مدارس به آنها اطمینان داده و اعتماد را جلب کند.
از سوی دیگر برای دانشآموزان ضعیفتر که برای درک دروس به شیوه آموزش مجازی مشکل دارند، ساعاتی در هفته کلاس حضوری برگزار شود تا در تعامل با معلم و در محیط کلاس درس با تکرار و تمرین برخی نقاط ضعف شناسایی و رفع شود.
در ادامه به نظرات تعدادی از خانوادهها درباره بازگشایی مدارس اشاره کردهایم:
خانوادهها درباره بازگشایی مدارس چه میگویند؟
“مادری که دخترش در پایه اول دبستان درس میخواند، درباره بازگشایی مدارس میگوید: مخالف بازگشایی مدارس هستم، چون علاوه بر کرونا، هوا هم بسیار آلوده است، این فصل، فصل خوبی برای بازگشایی مدارس نیست، کرونا، هوای آلوده و بیماریهای واگیردار مانند آنفلوآنزا و سرماخوردگی وجود دارد.
او با اعلام رضایت از کیفیت آموزش مجازی عنوان میکند: معلم خیلی وقت و انرژی میگذارد؛ هم کیفیت و هم پیگیری طوری بود که دخترم واقعا در این چندماه تغییر محسوس داشته است، معلم توانایی بچهها را شناخته و نسبت به آن برخی فعالیتها را انجام میدهد مثلا برای درس املا، بچههایی که ضعیفتر هستند را از آنهایی که بلد هستند جدا کرده است.
این مادر به این موضوع هم اشاره میکند که برخی والدین با بازگشایی مدارس موافق هستند و میگویند بهتر است دانشآموزان اول دبستان با محیط مدرسه آشنا شوند.
نظرات متضاد مسئولان و سردرگمی خانوادهها
او میگوید: بیبرنامگیها و اعلام نظرات متضاد از سوی مسئولان مردم را سردرگم کرده است مثلا وزیر بهداشت و برخی پزشکان میگویند نگران موج چهارم هستیم و مدارس باز نشوند اما وزارت آموزش و پرورش میگوید مدارس باز میشوند.
این مادر به یکی دیگر از نگرانی خانوادهها اشاره و عنوان میکند: نگرانی دیگر هم از جهت رعایت بهداشت دانشآموزان در مدرسه است، دانشآموزان کلاس اول و دوم دبستان اصلا نمیتوانند نکات بهداشتی را رعایت کنند، مثلا ممکن است ماسکها را با هم عوض کنند یا کلا ماسک را پایین چانه قرار دهند و….
دانشآموزانی که کمترین آمادگی را برای حفاظت از خود دارند
پدری که پسرش در پایه اول دبستان درس میخواند، درباره بازگشایی مدارس میگوید: هر چند سطح یادگیری مجازی پایینتر است ولی به نظرم اولویت با سلامتی است. ضمن اینکه دانشآموزان پایه اول و دوم کمترین آمادگی را برای محافظت از خود در برابر این ویروس دارند و نمیتوان مطمئن بود بیرون از خانه و محیط مدرسه پروتکلهای بهداشتی را رعایت میکنند یا خیر.
ترددها در سطح شهر افزایش مییابد
او ادامه میدهد: علاوه بر این مسئله سرویس مدارس هم که مشخص نیست و والدین خودشان باید دانشآموز را به مدرسه ببرند، این یعنی افزایش ترددها در خیابان و اینکه والدین هم مجبورند هر روز بیرون از خانه بروند، این با دستورالعمل وزارت بهداشت که میگوید مردم باید در خانه بمانند مغایرت دارد.
این پدر به موضوع کمبود برق و گاز در کشور اشاره میکند و میگوید: نکته مهم دیگر این است که هماکنون کشور با کمبود برق و گاز مواجه است، اگر مدارس کشور هم بخواهد فعال شود یعنی افزایش بیشتر مصرف برق و گاز و تداوم قطعی برق، ضمن اینکه خیلی از کلانشهرها الان به دلیل مصرف بالای گاز خانگی و ضرورت مصرف مازوت در کارخانهها و نیروگاهها در شرایط آلودگی هوا در وضع خطرناک برای همه گروهها هستند، یعنی اگر کرونا هم نبود الان باید مدارس این کلانشهرها یا حداقل مدارس ابتدایی تعطیل میشد، حالا ما میخواهیم دانشآموزان اول و دوم ابتدایی را در این هوای آلوده بفرستیم مدرسه؟ این کار نهایت بیتدبیری است.
او بر این باور است، همه این موارد در حالی است که برخی از مدارس کشور به ویژه ابتداییها روزهای پنج شنبه را به عنوان روز حل اشکال حضوری اعلام کردند و تا الان هم اجرا میشد یعنی اگر دانشآموزی نتوانست از طریق فضای مجازی یاد بگیرد، این فرصت را داشت که حضوری برود و رفع اشکال کند، در این شرایط و دو ماه مانده به پایان سال چه نیازی به حضور دانش آموزان در مدارس است.
یک روز آموزش حضوری در هفته تاثیری دارد؟!
این پدر میگوید: در ضمن چون اجرای مصوبه اخیر یعنی حضور دانش آموزان در مدارس را در اختیار شورای مدارس گذاشتند، بسیاری از مدارس غیرانتفاعی که به لحاظ آموزش مجازی خبرهتر هستند، ترجیح دادند که همین روند مجازی را ادامه دهند، ولی مدارس دولتی که تعداد دانشآموزان بالاست و معمولا بین ۳۰ تا ۴۰ نفر در هر کلاس هستند، مجبورند حضوری باشند که در این حالت هم چون در هر کلاس بیش از ۱۰ نفر نمیتواند، حضور داشته باشد یعنی هر دانشآموز یک روز در هفته به مدرسه برود، واقعا یک روز در هفته چقدر به یادگیری کمک میکند، آیا میارزد که با این وضعیت خطر کرونا، هم دانش آموز و هم خانوادهاش این خطر را بپذیرد؟
فرزندم در آموزش مجازی بسیار افت کرد
مادر دیگری که پسرش در پایه دوم دبستان درس میخواند، با گلایه از اینکه به شیوه مجازی فرزندش به لحاظ یادگیری دچار مشکل است و به سختی پای کلاس آنلاین مینشیند، میگوید: خودم پای کلاس آنلاین مینشینم توضیحات را گوش میدهم و بعد از پایان کلاس به فرزندم توضیح میدهم تازه اگر بنشیند و همراهی کند، به خاطر تعطیلی مدارس بیشتر در حال و هوای تابستان به سر میبرد و حتی تکالیف را نمینویسد، به شدت نگران وضع یادگیریاش هستم با این اوضاع چگونه میخواهد در کلاس سوم دروس جدید را فرا بگیرد.
مدارس باز باشد و حضور دانشآموزان اختیاری
او که موافق آموزش حضوری است، بیان میکند: به نظرم باید مدارس باز شود و هر خانوادهای که تمایل دارد به اختیار خود فرزندش را در ساعات و روزهای محدود برای آموزش حضوری ببرد قطعا خانوادههایی که فرزندشان به روش مجازی دروس را فرانگرفته است از آموزش حضوری استقبال میکنند.
این مادر میگوید: اگر مدارس باز شوند به پسرم رعایت پروتکلهای بهداشتی را گوشزد میکنم ضمن اینکه ابتدای سال که مدارس به صورت محدود باز بود، خودم هم به مدرسه میرفتم و مراقب بودم که نکات بهداشتی را رعایت کند، زنگ تفریح هم که نداشتند یعنی فقط دو ساعت برای آموزش در کلاس درس بودند آن هم دو روز در هفته، در کلاس درس هم معلم گوشزد میکرد، ماسک را حتما بزنند.
مادر دیگری که پسرش در کلاس اول دبستان درس میخواند، با اشاره به اینکه پسرم در درس املا بسیار مشکل دارد، بیان میکند: موقع امتحانات که باید همزمان فیلمبرداری میکردیم به شدت دچار استرس شده بود و حتی کلماتی را که بلد بود از یادش رفت.
از آموزش حضوری استقبال میکنم اما نگرانم
او میگوید: فرزندم در یادگیری برخی حروف مشکل دارد و چون آموزشها هم حضوری نیست، یادگیری بیشتر دچار اشکال میشود اگر ببینم باز هم مشکل دارد برای امتحانات پایان سال، معلم خصوصی میگیرم ضمن اینکه معلم خودش هم گفت، میتواند این کار را انجام دهد.
این مادر ادامه میدهد: اگر بازگشایی مدارس با حضور ۱۰ دانشآموز در کلاس درس باشد، دوست دارم که پسرم به مدرسه برود و با محیط مدرسه آشنا شود چون در کلاس دوم واقعا معلم جدید دچار مشکل میشود، این بچهها هم در یادگیری مشکل دارند هم با محیط مدرسه و کلاس درس آشنا نیستند؛ آنچه باعث میشود برای فرستادن فرزندم به مدرسه مردد شوم این است که میترسم فردی ناقل باشد و فرزندم دچار کرونا شود.
او به این موضوع هم اشاره میکند که هماکنون والدین و دانشآموزان به آموزش مجازی عادت کردهاند و بازگشایی مدارس و تعطیلی مجدد آنها بیشتر دانشآموزان را سردرگم خواهد کرد.”
خانوادهها هم باور دارند، آموزش حضوری یک ضرورت است اما نگرانی از بحث سلامت فرزندشان آنها را در دوگانه سلامت و آموزش قرار داده است و آموزش و پرورش باید برای این موضوع تدبیری بیندیشد.
از سوی دیگر آموزش حضوری در مدارس عشایری در جریان است ولی در حاشیه شهرها و مناطق روستایی نگرانیهای جدی از بحث وضعیت یادگیری دانشآموزان و حتی ترک تحصیل آنها وجود دارد که باید برای آموزش حضوری یا در اختیار گذاشتن گوشی و تبلت برای آموزش مجازی در این مناطق تدبیر کرد.
البته در همین مناطق شهری، دانشآموزان با پایه درسی ضعیفتر ممکن است در آموزش مجازی با چالشهایی مواجه باشند بنابراین شاید نیاز است برای آموزش حضوری آنها در برخی از روزهای هفته تدبیری داشت.