مذاکرات هسته ای

گروه سیاسی خبرگزاری فارس: روز سه‌شنبه انفجاری مهیب در یک کارخانه و مرکز تحقیقاتی نظامی رژیم صهیونیستی در شهر «الرمله» در مرکز فلسطین اشغالی رخ داد که علیرغم سانسور و اعمال محدودیت‌های شدید از سوی صهیونیست‌ها برای عدم درز خبر این انفجار، نهایتا ظهر امروز با انتشار تصاویر و فیلم‌هایی از حجم و گستردگی این انفجار پرده از این اتفاق برداشته شد و روزنامه صهیونیستی «هاآرتص» نیز تأیید کرد که این انفجار روز گذشته رخ داده است.

محل رخ دادن انفجار نیز در نوع خود قابل توجه است؛ شرکت «تامر» وابسته به وزارت جنگ رژیم اشغالگر قدس که زمینه فعالیت آن فناوری‌های پیشرفته با تمرکز در حوزه پیشرانه‌های راکتی است که پیشران‌های سوخت جامد برخی از مهمترین تجهیزات رژیم صهیونیستی از جمله پیشران موشک‌های سامانه دفاع هوایی Arrow و ماهواره‌بر شاویت این رژیم که عمده پرتاب‌های فضایی به ویژه ماهواره‌های جاسوسی خانواده افق را با آن انجام می‌دهد، از تولیدات این شرکت است.

لحظه پرتاب ماهواره افق-۱۶ توسط ماهواره‌بر شاویت

 

آخرین پرتاب ماهواره‌بر شاویت مربوط به جولای سال ۲۰۲۰ میلادی و ماهواره جاسوسی افق-۱۶ بود که اسرائیل یکی از ماموریت‌های اصلی این ماهواره را رصد و جاسوسی از کشورهایی چون جمهوری اسلامی ایران و سوریه عنوان کرد؛ هرچند که ماهواره مذکور نیز پس از پرتاب مدت‌ها در فضا سرگردان بود تا آنکه رژیم به سختی توانست آن را کنترل کند (جزئیات بیشتر).

به طور کلی تامر را می‌توان قلب صنایع دفاعی رژیم صهیونیستی برشمرد که بسیار از فناوری‌های پیشرفته ماشین جنگی اسرائیل در آن تولید می‌شود؛ اما علت انفجار در این صنایع حساس چیست؟

تامر وظیفه پشتیبانی از فناوری‌های مهم مربوط به موتور راکت‌های سوخت جامد اسرائیل را بر عهده دارد

 

آنگونه که مسئولان و رسانه‌های رژیم صهیونیستی گفته‌اند، انفجار به دلیل بروز خطا در هنگام آزمایش یکی از موشک‌های ماهواره‌بر بوده، اما آنچه در تصاویر و فیلم‌های منتشر شده از حجم انفجار دیده می‌شود، بسیار بزگتر از انفجار یک موتور ماهواره‌بر است.

 

(فیلم مربوط به انفجار در کارخانه تامر در فلسطین اشغالی)

مضاف بر اینکه معمولا در تست پیشران‌های فضایی، به دلیل حساسیت قطعات و برخورداری از استانداردهای فضایی، سطح بالایی از ایمنی برای تست در نظر گرفته می‌شود تا در صورت بروز هرگونه حادثه و آتش‌سوزی، از گسترش آن با استفاده از تجهیزات اطفای حریق خاص جلوگیری شود؛ موضوعی که در انفجار اخیر در کارخانه تامر شاهد آن نیستیم و تنها حجم وسیع انفجار، دود و شعله است که در قلب صنایع دفاعی اسرائیل دیده می‌شود.

نکته قابل توجه دیگر آنکه با نگاهی به سوابق قبلی، این نکته قابل احصاء است که اغلب تست‌ سامانه‌های راکتی این شرکت در محیطی خارج از محل فعلی حادثه انجام می‌شود. بعنوان مثال تست‌های مربوط به ماهواره‌بر شاویت در پایگاه هوایی پالماخیم این رژیم انجام می‌شود و یا تست‌های مربوط به سامانه پدافندی Arrow در خارج از فلسطین اشغالی و در آلاسکای آمریکا انجام شده است!

تست سامانه Arrow در آلاسکا

از سوی دیگر، احتمال تعمدی بودن انفجار در این کارخانه نیز به سبب حساسیت بالای این تأسیسات از یک سو و از سوی دیگر، نارضایتی‌های داخلی در این رژیم و اقدامات خرابکارانه اسرائیل در کشورهای منطقه و جنگ اطلاعاتی که این رژیم طی چند وقت اخیر به راه انداخته نیز قابل بررسی و تأمل است.

چند نوبت حملات به کشتی‌های ایرانی در دریای مدیترانه و دریای سرخ، ترور شهید محسن فخری‌زاده دانشمند هسته‌ای و دفاعی کشورمان، دو نوبت خرابکاری به وسیله عوامل نفوذی در مجتمع غنی‌سازی شهید احمدی روشن نطنز که یکی مربوط به انفجار در سالن مونتاژ نسل جدید سانتریفیوژها در تابستان سال گذشته و دیگری مربوط به خرابکاری در تأسیسات برق در فروردین‌ما سال جاری است را می‌توان از عمده‌ترین فعالیت‌های مخربی برشمرد که در تمام آنها با استناد به شواهد متقن دستگاه‌های امنیتی کشور، متهم ردیف اول رژیم صهیونیستی است.

از سوی دیگر بروز گسترده نارضایتی‌ها در داخل این رژیم و عدم توانایی بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی در تشکیل دولت ائتلافی که منجر به برگزاری چهار انتخابات پارلمانی در این رژیم طی ۲ سال گذشته شده است، نشانه‌های روشنی از بن‌بست سیاسی در این رژیم است که به افزایش نارضایتی‌ها در میان گروه‌های مختلف اسرائیل دامن زده است. از این رو می‌توان یکی از احتمالات دخیل در وقوع انفجار قلب صنایع دفاعی اسرائیل را، تلاش گروه‌های داخلی رژیم برای به بن‌بست کشاندن نتانیاهو و برگزاری پنجمین انتخابات کنست (پارلمان اسرائیل) برشمرد.

البته دخیل بودن عوامل ناراضی داخلی در بروز حوادث این چنینی موضوعی است که پیش‌تر هم سابقه بروز آن در ایالات متحده آمریکا وجود داشت. تابستان سال ۱۳۹۹ و آتش‌سوزی گسترده در ناو بالگردبر «بونهام ریچارد» نیروی دریایی ایالات متحده در پایگاه دریایی سن دیگو از جمله اتفاقاتی است که توسط برخی عوامل ناراضی رخ داد؛ موضوعی که بعدها پای چند افسر نیروی دریایی ارتش آمریکا را هم به دادگاه برای پاسخگویی باز کرد چراکه آنها متهم به دست داشتن در آتش سوزی عمدی بونهام ریچارد بودند.

همان روزهای ابتدایی آتش‌سوزی که آمریکایی‌ها در حال متهم کردن ایران به دست داشتن در بروز این حادثه بودند، سردار اسماعیل قاآنی فرمانده نیروی قدس سپاه، گفت: آمریکایی‌ها بی‌خودی دنبال مقصر نگردند و دیگران را متهم نکنند، این آتشی است که خودشان روشن کرده‌اند، این اتفاق پاسخ جنایت‌های شما است که به‌دست عناصر خود شما اتفاق افتاده است. خداوند با دست خود شما، شما را مجازات می‌کند.

انتهای پیام/

منبع خبر

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از گروه اقتصاد بین‌الملل خبرگزاری فارس، بلومبرگ طی گزارشی نوشت، مسیر رفع تحریم‌های نفتی ایران مسیری طولانی است که دام‌های بر سر راه آن وجود دارد.

زمانی که جو بایدن در این هفته، چهل و ششمین رئیس جمهور آمریکا شود، مسائل فشرده بسیاری برای حل و فصل خواهد داشت و احتمالا موضوع ایران به زودی حل نخواهد شد.

به نوشته این گزارش، رئیس جمهور منتخب آمریکا پنهان نکرده است، تمایل دارد تا توافق نامه‌های بین‌المللی نظیر به توافق‌نامه پاریس و برنامه جامع اقدام مشترک یا همان توافق هسته‌ای ایران بازگردد، اما ایجاد روابط با ایران که شامل برداشته شدن تحریم‌های صادرات نفت این کشور است، در اولویت‌های آخر وی قرار دارد و زمان بیشتری خواهد برد.

در زمان مذاکرات سال 2015، مخالفت‌های شدیدی در رابطه با توافق هسته ایران هم از سوی جمهوری خواهان و هم از سوی دموکرات‌ها در آمریکا وجود داشت که مانع تصویب آن در سنا شد. این مخالفت ها همچنان وجود دارد.

و اکنون هم آمریکا و هم ایران شرایط توافق را نقض کرده‌اند: آمریکا با اعمال تحریم‌های بسیار بیشتر و ایران با افزایش غنی سازی اورانیوم به 20 درصد.

بلومبرگ نوشت، ساده ترین راه بازگشت، این است که هر دو طرف گام های خود را بردارند و مانند چهار سال پیش به توافق بازگردند، قبل از اینکه به دنبال رفع سایر نگرانی ها باشند. اگر آمریکا، کاهش تحریم ها را به پایان دادن حمایت ایران از حزب الله، حماس و حوثی های یمن مشروط کند، دشوار است که ببینیم دو طرف چگونه در نهایت بر اختلافات شان فائق می آیند.

اگر تحریم ها علیه صادرات نفت ایران برداشته شود، جمهوری اسلامی ایران می تواند سطح تولید قبلی خود که نزدیک به 4 میلیون بشکه در روز بود را نسبتا سریع از سربگیرد، همانطور که این کار را زمان لغو تحریم ها در سال 2016 انجام داد اما نباید به این زودی ها بر روی این اتفاق حساب کرد.

مجلس ایران ماه گذشته به پایان دادن بازرسی‌های بین المللی از سایت های هسته ای این کشور درصورتی که آمریکا تحریم های اصلی بر بخش نفت و بانکداری ایران را لغو نکند، رای داد.

به نوشته این گزارش، انتخابات ریاست جمهوری ایران در 18 ژوئن (28 خرداد 1400) برگزار خواهد شد و حسن روحانی، رئیس جمهور ایران که انتخاب شدن خود را به توافق هسته ای گره زده بود، با رئیس جمهور جدید جایگزین خواهد شد. ممکن است مذاکرات سخت تر شود و یا حتی تا نیمه دوم سال 2021 آغاز نشود.

از این رو بیشتر خریداران نفت ایران برای مدت قابل پیش بینی کاری انجام نخواهند داد. دشوار است که تصور کنیم، پالایشگاه های اروپا، ژاپن، کره جنوبی یا هند آشکارا نفت ایران را بخرند، درحالی که اقدامات مجازاتی احتمالی آمریکا همچنان برقرار باشد؛ مگراینکه ضمانت های معتبری دریافت کنند که  با عواقب آن مواجه نخواهند شد که این امر به مثابه لغو تحریم ها خواهد بود.

به نظر می رسد چین تمایل دارد تا واردات نفت خام از ایران را برای جبران کاهش موقتی تولید یک میلیون بشکه ای عربستان، افزایش دهد. اما حجم قابل توجه نفت ایران که در ماه های اخیر به چین ارسال شده است، هنوز در انبارهای گمرک ،پالایش و فروخته نشده است.

موسسه انرژی اسپکت مستقر در انگلیس، رقم این محموله ها را 30 میلیون بشکه اعلام کرده است. هرگونه افزایش تقاضا در چین فقط موجب تسکین موقتی شرکت ملی نفت ایران می‌شود و حتی ممکن است، این افزایش، با انتقال بشکه‌هایی که ذخیره می‌شود، کاملاً برآورده شود.

حجم فرآورده‌های خام و تصفیه شده پنهانی از ایران خارج شده است، احتمالا در ماه های آینده رو به افزایش باشد، اما انتظار می‌رود که این حجم چندان زیاد نباشد.

انتهای پیام/ب

منبع خبر