مذاکرات وین

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق، مسعود براتی فعال رسانه‌ای در توییتر نوشت: ‏رابرت ساتلوف در فارین پالیسی چهار دلیل برای سختی حصول توافق هسته‌ای بیان میکند. دو دلیل اول قابل توجه است.

 اول اینکه مشکلات مالی ایران کاهش یافته است. افزایش شدید و مداوم قیمت نفت و حجم صادرات نفت ایران، درآمد غیرقابل پیش‌بینی به تهران داد و ‏فوریت اقتصادی توافق هسته‌ای را کاهش داد.

دوم، ایران متوجه شده است که منافع اقتصادی بازگشت به توافقنامه 2015 به اندازه آنچه در ابتدا اعلام شده بود نیست. حتی با یک توافق جدید، بسیاری از بانک ها و شرکت‌های جهانی از تجارت در ایران می‌ترسند.

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق، روزنامه کیهان در ستون اخبار ویژه خود نوشت: اخیرا خبرگزاری بلومبرگ گزارش داده که دولت آمریکا با شکست مسیر فعلی مذاکرات و روی کار آمدن دولت جدید در ایران که انتظارات بیشتری دارد، طرح محدود در برابر محدود را بررسی می‌کند که به مفهوم معامله در مقیاس کمتر است. این بازی سیاسی در حالی است که برجام، توافق منعقد شده می‌باشد و تعهدات طرفین در آن روشن است؛ و این آمریکا بوده که یکطرفه به مدت سه سال (بلکه از همان شروع اجرای برجام) تعهداتش را زیر پا گذاشته و سپس از برجام خارج شده است. در این میان دولت بایدن قبل از هرچه مایل است ضمن بازگشت به برجام رسمیت پیدا کند و بتواند رسما به مکانیسم ماشه برای احیای تحریم‌های شورای امنیت سازمان ملل دسترسی پیدا کند. بنابراین به هر قیمت که شده ولو ادعای معامله محدود در برابر محدود، این دسترسی را پیدا کند؛ و طبعا سپس، بی‌آنکه تضمینی داده یا تحریم‌های اصلی را لغو کرده باشد، بتواند شیطنت خود را در قالب جدید تکرار کند.

در همین زمینه روزنامه فرهیختگان از قول کارشناسان نوشت: پیشنهاد کمتر در برابر کمتر فقط یک طعمه برای جلب‌نظر دولت جدید ایران است.

قطعا آمریکایی‌ها با حقایق غیرقابل کتمانی روبه‌رو هستند. نخست اینکه، پیک تحریم‌های ۱۴، ۱۵ ماه پیش، یعنی اردیبهشت ۱۳۹۹ بود و از آن موقع به بعد، صادرات نفت ایران بیشتر شده و در حقیقت با طی روند فعلی و با همت همه‌جانبه‌ای که از دولت رئیسی در بی‌اثرسازی و کم‌اثرسازی تحریم‌ها انتظار می‌رود،‌مشخصا تاثیرات تحریمی رو به کاهش بیشتر خواهد گذاشت؛ دوم اینکه دولت رئیسی، به مذاکره تنها به عنوان تک ابزار نگاه نخواهد کرد و قطعا با توجه به اینکه گفتند برجام در دوران ریاست جمهوری او، نقش محوری در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ندارد، قطعا به‌دنبال استفاده از ابزارهای مکمل است که باید نحوه اجرای آن را در بی‌اثرسازی تحریم‌ها و همچنین در فاز آفندی در فشار آوردن به طرف غربی دید؛ آمریکایی‌ها نمی‌خواهند که این ابزار را از دست بدهند؛ چراکه به این ابزار اصلی و اسلحه اصلی، برای توافقنامه‌های بعدی نیاز دارند تا ایران را مجبور به مذاکره و امتیاز دادن بر سر میز مذاکره کنند.

با توجه به اینکه سیاست اولیه آنها در دوره روحانی جواب نداد و کار به دولت رئیسی کشیده شد و با توجه به انتظارات و توقعاتی که از دولت رئیسی در برخورد با پرونده‌ هسته‌ای می‌رود، آمریکایی‌ها سعی می‌کنند طعمه‌گذاری کنند تا ایران را به بازگشت به توافق و پذیرش شروط آمریکایی‌ها ترغیب کنند؛ در این راه؛ طرف آمریکایی وقتی با مواضع محکم رئیسی روبه‌رو شود، سعی می‌کند با دادن امتیازات کوچک، نظر او و دولتش را جلب کند و هر میزان که اکراه، از طرف دولت رئیسی ببیند، سعی می‌کند حتی‌المقدور و تا آنجایی که امکان دارد، این امتیازات کوچک که من به آن «طعمه» می‌گویم را بیشتر کند. سیاست خارجی و گزینه‌های اقتصادی باشد.

سرویس جهان مشرق – روزنامه واشنگتن فری‌بیکن با اعلام این خبر نوشت: طبق گزارشی که وزارت امور خارجه به کنگره داده است، حکم لغو تحریم که به امضای آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه رسیده است، به ایران اجازه می‌دهد که «پول ایران در حساب‌های مسدود شده صادرکنندگان در ژاپن و جمهوری کره را منتقل کند».  حکم لغو تحریم به ایران اجازه می‌دهد که پول‌هایی که به خاطر تحریم‌های آمریکا بلوکه شده‌اند را بدون سرپیچی از قانون آزاد کند. این حکم می‌گوید، «اجازه استفاده از این پول‌ها برای بازپرداخت پول صادرکنندگان این حوزه، احترامی به کالاها و خدماتی است که این صادرکنندگان به ایران ارسال کرده‌اند و یک مشکل مکرر در روابط مهم دوجانبه را رفع کرده و ذخایر خارجی ایران را هم کاهش می‌دهد.»

---

مخاطبان گرامی، آنچه در ادامه می‌خوانید صرفاً ترجمه گزیده گزارش‌ها و مقالات مذکور است و محتوا و ادعاهای مطرح‌شده در این گزارش صرفاً جهت تحلیل و بررسی رویکردها و دیدگاه‌های اندیشکده‌های غربی منتشر شده است و هرگونه ادعا و القائات احتمالی این مقالات هرگز مورد تأیید مشرق نیست.

---

جمهوری‌خواهان کنگره با این اقدام مخالفند

این نشریه آمریکایی می‌نویسد: کاهش تحریم‌ها در حالی رخ می‌دهد که ایران و آمریکا به پایان مذاکرات برای احیای توافق هسته‌ای نزدیک‌تر شده‌اند و این توافق می‌تواند باعث کاهش بیشتر تحریم‌های تهران شود. احتمالاً جمهوری‌خواهان کنگره با این حرکت مخالفت کنند زیرا فشار اقتصادی بر تهران را کاهش می‌دهد. تحریم‌ها علیه تجارت نفت ایران سیاست اصلی دولت ترامپ بودند که سعی داشت صادرات نفت ایران را به صفر برساند و منبع اصلی درآمد حکومت ایران را قطع کند.

ریچارد گلدبرگ، مدیر سابق مقابله با تسلیحات کشتارجمعی ایران در شورای امنیت ملی کاخ سفید ترامپ، گفت که این حکم باعث کاهش فشار بر اقتصاد ایران می‌شود و پول مورد نیاز را به تهران می‌رساند.

گلدبرگ که در حال حاضر مشاور ارشد بنیاد دفاع از دموکراسی‌هاست گفت که « اگر پول مسدود شده در حساب‌های خارجی را برای ایران آزاد کنید تا بتواند بدهی‌های خود را بدهد، ایران را از بحران تراز کردن پرداخت‌ها نجات داده‌اید. این کار، در یک کلام، نجات حکومت است.

جزئیات نحوه آزادسازی دارایی‌های بلوکه شده ایران

در ادامه این گزارش آمده است: سخنگوی وزارت امور خارجه گفت که بلینکن حکم تعلیق تحریم را امضا کرده که به ژاپن و کره جنوبی 90 روز وقت می‌دهد تا معاملاتشان با ایران را تکمیل کنند.

وی اظهار کرد: «وزارت خارجه حکم تعلیق تحریم‌ها را امضا کرده که اجازه می‌دهد دارایی‌های مسدود شده در حساب‌های ایران در بانک‌های ژاپن و کره برای پرداخت طلب شرکت‌های ژاپنی و کره‌ای که اقلام غیرتحریمی به ایران صادر کرده‌اند آزاد شود. گاهی پرداخت وجه این معاملات زمان‌بر می‌شود و وزارت تصمیم گرفت این مدت را 90 روز دیگر تمدید کند.»

وزارت امور خارجه آمریکا می‌گوید که این حکم «اجازه انتقال پول به ایران را نمی‌دهد» و فقط به شرکت‌های ژاپنی و کره‌ای که قبل از تشدید تحریم‌های آمریکا در دولت قبلی، اقلام غیرتحریمی به ایران صادر کرده‌اند کمک می‌کند.

بایدن سیاست راضی کردن ایران را تشدید کرده است

در پایان این گزارش آمده است: بیل هگرتی سناتور جمهوری‌خواه می‌گوید که دولت بایدن با کمک اقتصادی به ایران پاداش می‌دهد. هگرتی گفت: «امروز رئیس‌جمهور بایدن با آزاد کردن میلیاردها دلار پولی که به خاطر تحریم‌های آمریکا در بانک‌های خارجی مسدود شده‌اند به حکومت ایران کمک مالی می‌کند. شخصاً ماه‌ها با نخست‌وزیر وقت ژاپن و کابینه او همکاری کردم تا این تحریم‌های فلج‌کننده را وضع کنیم که نتایجی واقعی و ملموس داشتند، و امروز می‌بینم که با یک امضا این تحریم‌ها را در مقابل هیچ کنار گذاشته‌اند. رئیس‌جمهور بایدن سیاست راضی کردن ایران را تشدید کرده است.»

طبق اعلام واشنگتن فری‌بیکن وزارت خزانه‌داری آمریکا فعلاً به درخواست این نشریه برای اظهارنظر در این مورد پاسخی نداده است.

سرویس سیاست مشرق- بعد از ۶ دور مذاکره در گرند هتل وین چهره واقعی بایدن را می‌توان به‌خوبی مشاهده کرد. برخی در ایران گمان می‌کردند پیروزی دموکرات‌ها در آمریکا به معنای آن است که خیلی سریع همه‌چیز به نقطه صفر سیاسی بازگشته و با احیا برجام روابط تیره‌وتار میان تهران و واشنگتن آفتابی می‌شود. 

اما هرقدر که ترافیک رفت‌وآمدها در وین افزایش می‌یافت، حاضران در مذاکرات و ناظران، ایمانشان به این جمله که روحیه آمریکایی‌ها عوض نشده است، بیشتر می شد. واقعیت آن بود که هرقدر حزب دموکرات در مسائل داخلی آمریکا متمایل به چپ شده است؛ به همان میزان در اعمال سیاست خارجی در برتری‌جویی آمریکا به راست خزیده و راه حزب جمهوری‌خواه را می‌رود.

گزارش وزارت خارجه از مذاکرات [۱] نشان داد که آمریکایی‌ها در وین اجماع دو حزب دموکرات و جمهوری‌خواه (Bipartisan) را پیش برده و از نقطه‌نظر آن‌ها ایران کشوری متخاصم است که باید با حداقل بهره‌برداری اقتصادی از مواهب ارتباط با کانال غرب تن به تعلیق فعالیت‌های هسته‌ای بدهد. تا حدی که مطابق طرح جدید، از ایران خواسته شده که سانتریفیوژهای پیشرفته خود را انبار و آنها را مهر و موم کنند و همچنین زیرساخت‌های الکترونیکی مورد استفاده برای این دستگاه‌ها از میان برداشته شوند.

بایدن در روز پیروزی در انتخابات با خط نستعلیق و به زبان فارسی نوشته بود که دیپلماسی دوباره بازگشته است، تفسیر دقیق این جمله عیارش حالا مشخص‌شده و مذاکره‌کنندگان دولت روحانی خوب متوجه شده‌اند که دیپلماسی بایدن تنها ادبیاتش شیک‌تر از ترامپ است؛ اما در عمل همان مسیر را پیش می‌برد. صدای دیپلماسی آمریکا نه از فضای پارلمانی و سیاسی که از راهروهای نظامی و امنیتی خارج‌شده و سیاست فشار حداکثری همچون اهرمی حمایتی در دستان بایدن باقی‌مانده و آن را کنار نخواهد گذاشت.

در وین چه گذشته است؟

پس از پایان  دور ششم مذاکرات وین و تعلیق دور هفتم آن؛ رسانه‌های غربی به‌گونه‌ای وانمود می کنند که انگار ایران در مسیر ادامه مذاکرات و برداشته شدن تحریم ها مانع ایجاد کرده و سنگ اندازی می کند.

به‌عنوان نمونه نشریه آمریکایی وال‌استریت ژورنال در گزارشی با اشاره به روند «پیشرفت‌های هسته‌ای ایران»، در ادعایی عجیب و غیرواقعی احتمال توانایی ایران برای سوار کردن کلاهک هسته‌ای تا سه سال آینده را مطرح کرده است. همچنین در این گزارش با اشاره به دشواری‌های مذاکرات برای احیاء برجام، آمده است که پیشرفت قابل‌توجه ایران در غنی‌سازی اورانیوم، تلاش دولت جو بایدن برای احیاء برجام را پیچیده‌تر می‌کند.

پس از انتشار این گزارش راب مالی، مسئول میز ایران در وزارت امور خارجه آمریکا، به شبکه خبری سی‌ان‌ان، می‌گوید که ممکن است زمانی به توافق نزدیک شویم، اما در حال حاضر این‌چنین نیست و اگر هیچ توافقی در کار نباشد و ایران به پیشرفت برنامه هسته‌ای خود ادامه دهد، در این صورت دستیابی به توافق بسیار سخت اما غیرممکن نخواهد بود. 

این خط شیطنت‌آمیز آمریکایی به‌صورت عجیبی سر از رسانه‌های ایرانی درآورده و چند روزنامه داخلی؛ ایران را مقصر تعلیق مذاکرات وین معرفی می‌کنند. روزنامه اعتماد در گزارشی  از مذاکرات وین می‌نویسد:

محدودیت‌های ایران در برابر تخفیف‌های تحریمی بدترین حالت را برای جو بایدن ایجاد کند و او در داخل امریکا بابت دادن امتیازهای اقتصادی به ایران در برابر گرفتن امتیازهای کمتر از این کشور موردانتقاد قرار خواهد گرفت! درحالی‌که به نظر می‌رسد بازگشت به برجام در حال حاضر بهترین گزینه برای ایران و ایالات‌متحده به‌علاوه ۱+۵ است. باید دید تاکتیک مذاکراتی ایران چیست؟ در شرایطی که ایران همچنان به دنبال بازگشت به برجام در صورت تأمین منافع ملی باشد، تیم ابراهیم رئیسی باید از هم‌اکنون برای بازگشت سریع به وین و جلوگیری از تأثیرپذیری مذاکرات از گذشت زمان برنامه‌ریزی دقیق و حساب‌شده‌ای داشته باشد. برنامه‌ریزی که به نظر نمی‌رسد با توجه به مشخص نبودن ترکیب تیم دیپلماسی دولت آتی هنوز آغازشده باشد. [۲]

اگر این دست گزارش‌های غیردقیق را کنار بگذاریم؛ تصویر به‌دست‌آمده از گزارش سه‌ماهه وزارت خارجه نشان می‌دهد که پیشنهادهای ارائه‌شده درباره لغو تحریم‌ها از سوی آمریکا همچنان کلی و مبهم است و حدود حقوقی توافق و حل فصل آن در مواردی چون اصرار آمریکایی‌ها در حفظ مکانیسم ماشه (snapback) برجام را مانند ذرات معلق در هوا نگه می‌دارد.

برجام در مذاکرات اخیر برخلاف گفته‌های عراقچی به‌مراتب بدتر از مذاکرات سال ۲۰۱۵ تنظیم‌شده و متن آن به‌گونه‌ای است که آمریکایی‌ها را در وضعیت مصادره کننده برنامه هسته‌ای ایران قرار می‌دهد.

قابل‌توجه آنکه  متن تنظیمی نیز با سیاست‌های کلان نظام (در برداشته شدن سریع تحریم‌ها و نیز قابلیت راست آزمایی آن) در تضاد بوده و بررسی فنی در تائیدیه های آژانس خود حداقل به ۵ تا ۷ ماه زمان نیاز دارد. در این مدت به‌جای رفع کامل تحریم‌ها مشوق‌هایی محدود در حوزه انرژی؛ بانک‌داری و کشتی‌رانی به ایران داده‌شده که هرلحظه قابلیت لغو آن نیز وجود دارد.

در مذاکرات وین خواسته به‌حق و ساده ایران آن بود که آنچه امضا می‌شود مورد ضمانت قرارگرفته و آمریکایی‌ها با فعال کردن اسنپ بک آن را ابطال نکنند؛ این خواسته قانونی از سوی طرف غربی رد شده و یک دیپلمات اروپایی گفته است که خواسته‌های ایران قابل تحقق نیست و باعث طولانی و پیچیده‌تر شدن مذاکرات خواهد شد.

پس از لغو دور هفتم گفتگوها، اتحادیه اروپا با دست پیش گرفتن اعلام کرد که در حال حاضر ایران مایل به مذاکرات بیشتر نبوده و ادامه آن را به دوران پس از انتقال دولت موکول کرده است. این بیانیه به‌گونه‌ای تنظیم‌شده است که گویی تهران مقصر لغو مذاکرات است. بررسی تحلیل‌ها و سخنان طرف‌های شرکت‌کننده در وین نشان می‌دهد که این اقدام ایران در قطع سریالی مذاکرات، عملی هوشمندانه در برابر زیاده‌خواهی غیرمنطقی طرف غربی بوده است.

در ایران  روزنامه  شرق در گزارشی در هم سویی با مواضع اروپایی ها نوشته است:

چه ضمانتی وجود دارد که در صورت طولانی‌تر شدن روند بازگشت به پشت میز مذاکره، نه‌تنها موقعیت موجود در مذاکرات از بین رفته بلکه طرف مقابل خواهان بحث دوباره درباره پرانتزهای بسته‌شده نشود؟

به نظر می‌رسد برخی از داخل ایران بیش از طرف غربی برای امضای یک قراراد بی‌ضمانت و بدون دستاورد بی‌تابی می‌کنند! این دست اظهار نظر ها درست شبیه دورانی است که جریان متمایل به غرب در رسانه های خود می نوشت که اگر با آمریکایی ها توافق نکنیم قطعا جنگ می شود و دیگر فرصتی برای تفاهم وجود ندارد.

اما همه مذاکرات وین تنها به زیاده‌خواهی طرف آمریکایی ختم نمی‌شود.

عباس عراقچی در رشته توییتی پرده از مسئله‌ای دیگر برداشته و نشان می‌دهد که طرف آمریکایی یک طرح امنیتی را نیز ذیل احیاء برجام پیش می برد. 

عراقچی در دو توییت خطاب به دولت آمریکا نوشته است:

تبادل (زندانیان) را گروگان اهداف سیاسی قرار دادن، باعث از دست دادن هم تبادل و هم توافق می‌شود؛ عراقچی در ادامه نوشته است ده فرد زندانی از همه طرف‌ها می‌توانند همین فردا آزاد شوند، اگر آمریکا و انگلیس به تعهدات خود در توافق به‌عمل‌آمده عمل کنند.

پیش‌ازاین جمهوری اسلامی ایران تعدادی از جاسوس‌های غربی را به کشورهایشان بازگردانده است. اما این بار آزاد کردن جاسوس‌های آمریکایی هیچ ارتباطی به طرف‌های مذاکره‌کننده در وین نداشته و آن‌ها حق ندارند در مسائل مربوط به امنیت ملی ایران دخالت کنند. جمهوری اسلامی ایران بنا بر قوانین و مصالح خود با جاسوس‌ها برخورد کرده و آزادی یا اجرای کامل احکام آن‌ها ارتباطی به مذاکرات هسته‌ای قرار ندارد.

به نظر می‌رسد اصرار طرف غربی در آزاد کردن یک‌طرفه جاسوس‌های انگلیسی و آمریکایی و جا زدن آن‌ها به‌عنوان افراد عادی قبل از لغو تحریم‌ها، نشانه‌ای بر آن است که دشمن می‌خواهد خودش پیشاپیش پیروز مذاکرات جا بزند! و بزرگواری و رأفت اسلامی را با دادن چند وعده پوچ بی‌رنگ و نما کند.

حجت‌الاسلام مجتبی ذوالنوری عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس اخیرا درباره شیوه برخورد آمریکا با لغو تحریم ها می گوید: آمریکایی ها می خواهند ۵۱۷ مورد تحریم را  کاملاً نهادینه و تثبیت کنند، اختیار مکانیسم ماشه هم به آنان داده شود و در مقابل این اختیارات، آنان به برجام بازگردند.

این اتفاق به آن معنا است که حتی اگر آمریکایی ها نقض برجام کنند؛ تحریم ها سر جایش قرار داشته و می تواند با اسنپ بک به ایران فشار آورد؛ جالب آن که غربی ها برای اجرای چنین فرمولی درخواست شکلات آزادی جاسوس های خود را نیز ضمیمه کرده اند. پاسخ منفی ایران به زیاده خواهی غرب به معنای آن است که از حالا به بعد شیوه مذاکره در وین نغییر می کند، بازگشت به مذاکرات سال ۹۴ منتفی است.

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق راوی در توئیتی به مناسبت سالگرد امضا برجام، کلیپی از چند سخنرانی جالب از رئیس جمهور و تیم مذاکره کننده منتشر کرد.

دانلود 

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.