مرتضی سرهنگی

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق، حجت‌الاسلام والمسلمین علی شیرازی، مسؤول دفتر نمایندگی ولی فقیه در قرارگاه ثارالله درباره دست‌نوشته‌های به جا مانده از شهید حاج قاسم سلیمانی و انتشار آنها اظهار داشت: باید اذعان کرد دست‌نوشته‌های حاج قاسم از سه و حتی ۱۰ کتاب هم بیشتر خواهد شد؛ چرا که اولا حاج قاسم نامه‌های متعددی به افراد می‌نوشت که آنها هم قابلیت انتشار دارند و در ثانی دست‌نوشته‌هایی هم دارند که برای خودشان یا فرزندان شهدا تحریر کرده‌اند.

وی با بیان اینکه یکی از ویژگی‌های رهبر انقلاب که حاج قاسم هم آن را دارا بود اینکه به همه نامه‌ها پاسخ می‌داد، گفت: حضرت آقا در نامه‌ای به دختر شهیدی نوشته‌اند: «امکان ندارد نامه‌ای به دست من برسد و جواب ندهم». حاج قاسم هم به همین روش مقید بود و نامه‌ها را پاسخ می‌داد و برای فرزندان شهدا دست‌نوشته‌هایی ارسال می‌کرد. در کنار آن یادداشت‌هایی را برای برخی کتاب‌ها می‌نوشت و اگر قرار باشد منتشر شود، کتاب‌های زیادی از این دست خواهیم داشت که ما در حال پیگیری این مسئله هستیم.

حجت‌الاسلام شیرازی یادآور شد: حاج قاسم دو کتاب نوشت؛ یکی کتاب «خاطرات کربلای ۵» و دیگری درباره عملیات‌ها. در آخرین جلسه‌ای که با ایشان داشتم و بحث کتاب مطرح شد، بنده اصرار کردم که این کتاب‌ها را تحویل بدهید تا منتشر کنیم. ایشان گفت: «خودم باید ویراستاری کنم اما وقت نمی‌کنم.»

نماینده سابق ولی فقیه در نیروی قدس سپاه در بخش دیگری از این گفت‌وگو با توضیح این مطلب که حاج قاسم خاطرات روزانه‌اش را کامل می‌نوشت، تصریح کرد: حدود ۷۰ دفتر از این دست نوشته‌ها هم وجود دارد که برخی اکنون و برخی‌ در آینده قابلیت انتشار دارند. ضمن اینکه حاج قاسم برای همه فرزندانش نامه می‌نوشت. ایشان یک مرتبه به من گفت: «معمولا در سفرم و از فرزندانم دور هستم، اما با نامه ارتباط داریم. چون من برای تک تک‌شان نامه می‌نویسم.» مثل نامه‌ای که «فاطمه» خانم فرزند ایشان  آن را در محضر رهبر انقلاب قرائت کردند.

وی ادامه داد: شهید سلیمانی برای فرماندهان لشکر ثارالله دست‌نوشته‌هایی دارد که برخی منتشر شده و برخی منتشر نشده باقی است. اگر بنا باشد مجموعه این دست نوشته‌ها هم چاپ شود شامل ده‌ها کتاب خواهد شد.

* خاطراتم از حاج قاسم پس از تکمیل به قلم سعید علامیان منتشر می‌شود

شیرازی در پاسخ به این سوال که آیا پس از «شاخص‌های مکتب قاسم سلیمانی» کتاب دیگری در دست دارید، توضیح داد: کتاب مجموعه خاطرات بنده از حاج قاسم توسط آقای سعید علامیان نوشته شده و بنا بود برای سالگرد این شهید بزرگوار منتشر شود، اما ترجیح داده شد کتاب تکمیل‌تر شود. اکنون ۱۲ بخش دارد که  احتمالا بیش‌تر خواهد شد.

مسؤول دفتر نمایندگی ولی فقیه در قرارگاه ثارالله با تاکید بر اینکه مجموعه خاطرات دیگران از حاج قاسم به نام «سیمای سلیمانی» توسط بنده تدوین شده و آن هم قرار بود برای سالگرد ایشان منتشر شود، افزود: بنا شد این کتاب هم تکمیل شده و پس از آن چاپ شود تا کتابی در شان حاج قاسم در حدود ۵۰۰ صفحه منتشر شود.

* مرتضی سرهنگی از سردار دل‌ها نوشت

مسؤول دفتر نمایندگی ولی فقیه در قرارگاه ثارالله با اشاره به اثری که همزمان با سالگرد سپهبد شهید سلیمانی منتشر خواهد شد، گفت: کتاب «نامزد گلوله‌ها» در ۲۵۰ صفحه به قلم «مرتضی سرهنگی» مهیای چاپ شده و قرار است از سوی انتشارات خط مقدم روانه بازار کتاب شود.

حجت‌الاسلام شیرازی با اشاره به کتابی که توسط  مصطفی رحیمی، نویسنده کتاب «بابانظر» برای حاج قاسم تالیف شده گفت: «زندگینامه حاج قاسم» اثری است که به قلم آقای رحیمی نویسنده کتاب «بابانظر» آماده انتشار است و به زودی چاپ خواهد شد.

* به اشتباه می‌گفتند مگر حاج قاسم ولایت‌پذیر نبود، چطور دو فرزند داشت؟

وی در خصوص این موضوع که شنیده شد در یک کتاب که در گذشته منتشر شده بود، تعداد فرزندان شهید سلیمانی به اشتباه قید شده بود و این امر موجب دلخوری و تذکر ایشان شد، ابراز داشت: در زمان حیات سردار سلیمانی، کتابی به نام «حاج قاسم» چاپ شد. من دو بار به ناشر تذکر دادم که این کتاب را چاپ نکنید. حتی حاج قاسم به وزارت ارشاد نامه‌ای نوشت تا جلوی چاپ کتاب را بگیرد، اما سرانجام کتاب منتشر شد.

این کتاب در شان حاج قاسم نیست و ضعیف است. در این کتاب، یک مصاحبه با سردار سلیمانی از سال ۶۹ منتشر شده که در آن زمان، سردار دو فرزند به نام‌های حسین و نرجس داشت. پس از آن هم بسیاری به آن استناد کرده و همین گونه تعداد فرزندان سردار را قید کردند؛ در حالی که حاج قاسم ۶ فرزند دارد؛ یکی از آنها از دنیا رفته است و پنج فرزند به نام‌های نرجس، حسین، فاطمه، زینب و رضا دارد. بعضی‌ها به بنده گفتند سردار سلیمانی که می‌گویید ولایت‌پذیر است چرا فقط دو تا بچه دارد؟ اینها طبق کتاب، این تفسیر را مطرح می‌کردند؛ در حالی که این موضوع برای سال ۶۹ بود و در آن زمان سردار دو فرزند داشتند. حتی به تازگی دو ـ سه کتاب چاپ شد که از آن مساله نقل قول کرده بودند و بنده تذکر دادم که باید در پاورقی توضیح داده شود این مصاحبه برای گذشته بوده و اکنون ایشان ۵ فرزند دارند.

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق، شهید مرتضی جاویدی، فرمانده گردان فجر از تیپ المهدی شیراز بود. دو نکته بارز در زندگی این شهید والامقام حائز اهمیت است. اولین نکته ایثار او در رهایی سردار شهید قاسم سلیمانی از بند محاصره در عملیات کربلای ۵ بود و نکته دوم بوسه‌ای است که امام خمینی (ره) طی یک دیدار بر پیشانی مرتضی زد و خاطره ماندگاری را برای مرتضی و همرزمانش رقم زد. در گفت‌وگویی که با اکبر صحرایی، نویسنده کتاب «تپه‌های جاویدی و راز اشلو» انجام دادیم، سعی کردیم شناخت بیشتری از این شهید والامقام به دست آوریم.

شما خودتان از رزمنده‌های دفاع مقدس هستید، نوشتن را از کجا آغاز کردید؟

من نوشتن را از زمان جنگ به شکلی غیر حرفه‌ای آغاز کردم و بعد از جنگ به شکل حرفه‌ای ادامه دادم. زمان جنگ ستاد تبلیغات دفترچه‌ای دست رزمنده‌ها می‌داد تا خاطراتشان را در آن بنویسند. تعداد معدودی از بچه‌ها در آن شرایط جنگی دست به قلم شدند و من یکی از آن رزمنده‌هایی بودم که از همانجا شروع به ثبت خاطرات دوستان، همرزمان، جانبازان و شهدا کردم. جنگ که تمام شد با خود فکر کردم می‌توانم نوشتن از بچه‌های جنگ را ادامه دهم.

همکاری‌ام را با هفته‌نامه «کمان» به سردبیری مرتضی سرهنگی و مدیر مسئولی هدایت‌الله بهبودی آغاز کردم. زمانی به خود آمدم و دیدم بیش از ۴۰ خاطره، داستان و موضوع در رابطه با دفاع مقدس به دو هفته‌نامه کمان که آن زمان تنها نشریه تخصصی جنگ بود فرستاده‌ام که منتشر شده‌اند. در ادامه، نوشته‌هایم تبدیل به داستان و رمان شد و الحمدلله آثار زیادی تا به امروز از من به چاپ رسیده است. جوایزی هم در بخش‌های مختلف کسب کرده‌ام. یکی از کتاب‌هایم «تپه‌های جاویدی و راز اشلو» است که روایتی از زندگی تا شهادت مرتضی جاویدی از شهدای دفاع مقدس است. ایشان بعد از نجات و رهایی حاج قاسم از محاصره در کربلای ۵ خودش به شهادت رسید.

چرا زندگی این شهید را برای نوشتن انتخاب کردید؟

علت انتخاب شهید مرتضی جاویدی و نگارش کتابش به دلیل شاخص بودن این شهید است. مرتضی در ۲۲ تیر سال ۱۳۳۷ در روستای جلیان فسا در یک خانواده مستضعف و مذهبی به دنیا آمد و همزمان با تحصیل همراه پدر به کار دامپروری و کشاورزی مشغول شد. او از یک خانواده روستایی کم‌کم رشد کرد و نهایتاً سال ۱۳۵۶ دیپلمش را در رشته تجربی گرفت. پس از پیروزی انقلاب وارد سپاه شد و با شروع جنگ تحمیلی رخت رزم پوشید و آن را تا لحظه شهادت در تن نگه داشت.

چه مسئولیت‌هایی را در جبهه برعهده داشت؟

مرتضی اعزامی تیپ المهدی سپاه پاسداران استان فارس بود. این تیپ در اکثر عملیات‌های بزرگ دفاع مقدس حضور داشت و نقطه عطف این تیپ گردان فجر به فرماندهی شهید مرتضی جاویدی بود. مرتضی ابتدا به عنوان تک تیرانداز عازم شد و در همان شروع کار مدیریت و فرماندهی خود را نشان داد.

از فرماندهی دسته و گروهان، شهید جاویدی مسئولیت‌های متعددی را برعهده داشت و نهایتاً تا زمان شهادتش یعنی سال ۶۵ فرمانده گردان فجر تیپ ۳۳ المهدی سپاه بود. گردان فجر در اکثر عملیات‌ها حضور داشت و همین باعث شد تا بارها نام این گردان و مرتضی از رادیو عراق شنیده شود. تا جایی که به او لقب «سردار تنگه احد» دادند و امام بر پیشانی‌اش بوسه زدند. نیروهایش در گردان فجر خون نامه‌ای امضا کرده بودند که تا جان در بدن دارند استقامت کنند. افرادی که به عضویت این گردان در می‌آمدند افرادی بودند که باید گزینش می‌شدند.

چرا به ایشان لقب سردار تنگه احد داده شده بود؟

گردان فجر در عملیات والفجر ۲ به عنوان خط‌شکن وارد عمل شد. این گردان توانست در عقبه نیروهای عراقی وارد میدان شود و پشت عراقی‌ها را ببندد تا نیروهای ایرانی به وسط میدان بزنند، اما نیروهای ایرانی در مرحله اول موفق نشدند و گردان فجر پنج روز و چهار شب با ۲۰۰ نیرو در محاصره شدید دشمن قرار گرفت.

تنها یک راه عقب‌نشینی وجود داشت. ساعتی از روز پنجم گذشته بود که فرماندهان منطقه عملیاتی از جمله شهید صیاد شیرازی، دکتر محسن رضایی و جمعی دیگر از فرماندهان عملیاتی از مرتضی جاویدی می‌خواهند عقب‌نشینی کنند، اما مرتضی در پاسخشان می‌گوید نمی‌گذارم اُحُد دیگر تکرار شود.

او ایستادگی می‌کند و نیروهایش به شهادت می‌رسند. از جمع ۲۰۰ یار مرتضی تنها ۱۸ نفر باقی می‌مانند. خود مرتضی هم مجروح می‌شود، اما سر حرفش می‌ماند و منطقه را رها نمی‌کند. تا اینکه نیروهایمان بار دیگر وارد میدان می‌شوند و خودشان را به مرتضی می‌رسانند. مقاومت بی‌نظیر مرتضی و یارانش باعث پیروزی عملیات می‌شود. محسن رضایی، سرلشکر شهید صیاد شیرازی و تعدادی دیگر از فرماندهان بعد از این پیروزی و به رسم تقدیر از مرتضی و نیروهایش او را همراه ۱۸ نفر از بچه‌های گردان فجر خدمت امام می‌برند. محسن رضایی ماجرای استقامت مرتضی و نیروهایش را محضر امام شرح می‌دهد. امام پیشانی مرتضی را می‌بوسند و مرتضی دست بر گردن امام انداخته و پیشانی‌شان را می‌بوسد. صحبت‌هایی هم بین ایشان و امام رد و بدل می‌شود.

گویا در عملیات کربلای ۵ شهید جاویدی باعث رهایی حاج قاسم از محاصره می‌شود.

به جرئت می‌توان گفت هر جایی که سپاه به مشکل برمی‌خورد از گردان فجر کمک می‌گرفت. عملیاتی نبود که این گردان در آن‌ها نقش نداشته باشد. عملیات کربلای ۵ هم همینطور بود. تیپ المهدی و گردان فجر از نیروهایی عمل کننده در این عملیات بودند که تا عمق خاک عراق پیشروی کردند. در مرحله‌ای از این عملیات سردار سلیمانی و نیروهایش در محاصره قرار می‌گیرند و از سردار اسدی فرمانده تیپ المهدی می‌خواهند نیروهایی را برای کمکشان بفرستند.

سردار اسدی هم از مرتضی جاویدی که گردانش کنار بچه‌های کرمان بود می‌خواهد وارد عمل شود. مرتضی و گردان فجر وارد عمل می‌شوند و حاج قاسم و نیروهایش را از محاصره خارج می‌کنند، اما چند روز بعد و در اوج درگیری در جنوب بصره در عملیات کربلای ۵ مرتضی جاویدی به شهادت می‌رسد. سردار سلیمانی در یکی از مصاحبه‌هایشان در سوریه از شهید مرتضی جاویدی و اقدام شجاعانه‌اش صحبت کرد. مرتضی رزمنده‌ای دلیر بود که نه تنها در استان خود بلکه در کشور شناخته شده بود. می‌توان گفت مرتضی یکی از همان‌هایی بود که اشبه رجال به قاسم سلیمانی هستند.

شما هر چه از سردار سلیمانی می‌دانید و شنیده‌اید، می‌توانید در وجود شهید مرتضی جاویدی تجسم کنید. شهید جاویدی در فراق و شهادت دوستانش در وصیتنامه‌اش می‌نویسد: … نمی‌دانم چه کرده‌ام که شهید نمی‌شوم. شاید قلبم سیاه است. خدا رحمت کند حاج محمود ستوده را وقتی با هم صحبت می‌کردیم، می‌گفتیم اگر جنگ تمام شود و ما زنده باشیم، چه کار کنیم؟ واقعاً نمی‌شود زندگی کرد و به صورت خانواده شهدا نگاه کرد… و اینجاست که ما و جاماندگان از قافله نور باید بگوییم خوشا به حال آنان که با شهادت رفتند…»

عنوان کتاب «تپه‌های جاویدی و راز اشلو» برگرفته از چه نکته‌ای است؟

مرتضی در منطقه هر روز صبح به فاصله ۷۰، ۸۰ متری عراقی‌ها روی خاکریز می‌ایستاد و دست‌هایش را دور دهان حلقه و برای عراقی‌ها سخنرانی می‌کرد. صحبت‌هایش را اینگونه آغاز می‌کرد: اشلونک یا اخی؟ صباح الخیر! (یعنی رنگ و روت چطوره؟ حال و روزت چطوره؟) آن‌ها را به نجنگیدن و ملحق شدن به جبهه خودی دعوت می‌کرد. مرتضی دست بردار نبود. جلوی چشم عراقی‌ها روی خاکریز می‌رفت و برای دشمن کلاس عقیدتی می‌گذاشت. گاهی هم از پشت بلندگو سوره واقعه را می‌خواند، اما جواب عراقی‌ها توپ و تفنگ بود. برای همین مرتضی به «اشلو» معروف شد. نام این کتاب را از این عنوان اقتباس کردم.

در صحبت‌هایتان گفتید شهید جاویدی خیلی به حاج قاسم سلیمانی شباهت داشت، چه شاخصه‌هایی باعث می‌شود این حرف عنوان شود؟

به عنوان نویسنده کتاب ایشان باید بگویم شهید مرتضی جاویدی زمان جنگ، همان حاج قاسم سلیمانی جبهه‌های مقاومت است. مرتضی مانند سلیمانی خوش برخورد بود و ارتباط عجیبی با نیروهایش داشت. ایشان فدایی نیروهایش بود. برای بچه‌ها همچون پدر و برادر بزرگ بود. ارتباط تنگاتنگش با نیروها در جبهه تبدیل به ارتباط خانوادگی در پشت جبهه می‌شد. رفاقت زیادی با نیروهایش داشت. مخلص کلام او سلیمانی روزهای والفجر، کربلای ۴، کربلای ۵ و بسیاری دیگر از عملیات‌هایی بود که سر بزنگاه می‌رسید و به همت بچه‌های مخلص پیروزی از آن نیروهای ما می‌شد.

*روزنامه جوان