مستضعفان

گروه بین‌الملل دفاع‌پرس- سید محمدجواد میرخانی؛ تاریخ همواره صحنه رویارویی جبهه حق و جبهه باطل بوده است؛ چراکه اصولاً همزیستی این دو جبهه به دلیل خوی استکباری و ضد انسانی جبهه باطل امکان‌پذیر نیست؛ بنابراین مستکبران در طول تاریخ با تمام قدرت در برابر مستضعفان صف‌آرایی کرده و مقابل آن‌ها ایستاده‌اند؛ اما با وجود این، جبهه حق بوده که نهایتاً در مقابل جبهه باطل به پیروزی رسیده است.

جبهه باطل با تحت سیطره قرار دادن ابزار‌های قدرت در جهان نظیر سازمان‌های بین‌المللی و حقوق‌بشری، شرط جهانی شدن را به‌گونه‌ای تعریف کرده که همه کشور‌ها و ملت‌ها، در جبهه آن‌ها و تحت سیطره آن‌ها قرار بگیرند؛ بنابراین اگر ملتی بخواهد مقابل خواسته جبهه باطل بایستد و حقوق مشروع خود که کمترین آن استقلال، آزادی و حفظ تمامیت ارضی خود است را مطالبه کرده و برای رسیدن به آن مبارزه کند، دیگر نه جان آن ملت برای سازمان‌های بین‌المللی اهمیت دارد و نه استقلال و آزادی آن؛ بنابراین امروز شاهد هستیم که با وجود کشتار وحشیانه بیش از ۱۰ هزار نفر در نوار غزه، به اصطلاح «کک سازمان‌های مدعی انسان‌دوستی و حقوق‌بشری هم نمی‌گزد»؛ چه رسد به این‌که بخواهند قطعنامه‌ای علیه جنایات رژیم‌صهیونیستی که در جبهه خودشان قرار دارد، صادر کنند.

مستکبران در طول تاریخ هیچ‌گاه برنتابیدند که نور الهی، عالم را روشن سازد؛ چراکه نور الهی برای مستضعفان که تحت استثمار مستکبران قرار دارند، آگاهی‌بخش بوده و آن‌ها را بیدار، آگاه و شجاع می‌کند و در برابر جبهه باطل قرار می‌دهد؛ بنابراین در طول تاریخ، دنیای کفر همواره مقابل جهان اسلام ایستاده است؛ اما با وجود این، باز هم این جبهه حق بوده که در برابر جبهه باطل پیروز شده است؛ هرچند که جبهه باطل در میدان جنگ هم پیروز بوده باشد؛ اما حوادثی نظیر عاشورا نشان داده که «خون بر شمشیر پیروز است»؛ بر این اساس، مسلمانان همواره با وجود قلّت، در برابر کثرت یعنی دنیای کفر پیروز شده‌اند؛ البته هر موقع مسلمانان علی‌رغم این‌که در کثرت هم بوده باشند، اما چنانچه در مسیر جهاد در برابر دنیای کفر کوتاهی ورزیده باشند، ضربه و شکست خورده‌اند.

امروز جهان اسلام در نوار غزه شاهد یک صحنه واضح از تقابل جبهه حق و جبهه باطل است؛ جنگی که در آن، جبهه باطل تمامی توان نظامی و سیاسی و همه ثروت، زور و قدرت خود را به میدان رویارویی با جبهه حق آورده است و می‌خواهد رژیم‌ صهیونیستی را که عصاره تمامی قدرت، سیاست، زور و مکرش است در برابر اسلام غلبه دهد و نگذارد تا آبرویش برود؛ بنابراین از تمام ابزار‌های نظامی، سیاسی و حقوق‌بشری که آن‌ها را تحت سیطره خود دارد، برای بازگرداندن آبروی ریخته‌شده‌اش استفاده می‌کند و در این راستا تمامی ادعا‌های خود درباره انسانیت و حقوق‌بشر را زیرسوال می‌برد و ضمن سکوت در برابر کشتار ۱۰ هزار نفر در غزه به رژیم‌صهیونیستی برای ادامه جنایات جنگی‌اش چراغ سبز نشان می‌دهد؛ چراکه می‌داند در جریان عملیات «طوفان‌الاقصی»، مقابل رزمندگان مقاومت فلسطین که در محاصره، فشار و قلّت قرار دارند، علی‌رغم همه امکاناتی که در اختیار دارد، شکستی غیرقابل ترمیم را متحمل شده است.

جبهه باطل این روز‌ها در «نظم نوین جهانی»، در سراشیبی سقوط قرار گرفته است؛ از سویی آمریکا که «شرّ مطلق» و «شیطان بزرگ» است، رو به افول بوده و رژیم‌صهیونیستی نیز خصوصاً بعد از «شکست غیرقابل ترمیم» در عملیات طوفان‌الاقصی، یک قدم دیگر به لبه پرتگاه نابودی نزدیک‌تر شده است؛ بنابراین وقتی جبهه باطل خود را در سراشیبی سقوط می‌بیند، پریشان‌حال و دیوانه‌وار دست‌وپا می‌زند و از هیچ‌گونه منطق و عقلی پیروی نمی‌کند و مانند ساختمانی که در حال فروریختن است، آن‌چه که در اطرافش قرار دارد را زیر آوار می‌برد و یا همانند یک سلاح کشتار جمعی منفجر می‌شود؛ اما به‌هرحال هرچقدر هم که انسان‌های بی‌گناه را به خاک و خون بکِشد، باز هم نابود می‌شود و سرانجام این جبهه حق است که پیروز و سربلند خواهد شد؛ فَإِنَّ حِزبَ‌اللَّهِ هُمُ الغالِبونَ.

انتهای پیام/ 113

به گزارش مجاهدت از خبرنگار دفاع‌پرس از همدان، «علیرضا قاسمی‌فرزاد» استاندار همدان ضمن حضور و سخنرانی در مراسم سالگرد ارتحال حضرت امام خمینی (ره) در جمع خانواده‌های تحت پوشش کمیته امداد حضرت امام، با مددجویان این نهاد مقدس دیدار و گفت‌وگو کرد.

استاندار همدان در این مراسم اظهار داشت: حضرت امام خمینی (ره) همیشه به مستضعفان و مستمندان توجه ویژه داشتند و همه را به این مهم توصیه می‌کردند

وی با بیان اینکه مددجویان تحت پوشش کمیته امداد، خانواده‌ی حضرت امام خمینی (ره) هستند، افزود: ایشان از تجملات دنیوی دوری می‌کردند و این درس بزرگی برای همگان است. 

قاسمی فرزاد خاطرنشان کرد: حضرت امام (ره) هم در دوران جوانی و مبارزه و هم در دوران امامت امت اسلامی نگاهی مشفقانه به مردم و خصوصاً مستضعفان داشتند.

وی متذکر شد: حضرت امام خمینی (ره) در اداره زندگی شخصی خودشان هم شخصیت متمایزی نسبت به دیگر سیاستمداران داشتند که سیره‌ی آن امام عظیم‌الشان باید سرلوحه زندگی تمامی مسئولین قرار گیرد.

انتهای پیام/

گروه اجتماعی دفاع‌پرس – سعید نوروزی‌پور؛ قلم را در دست می‌گیرم، نمی‌دانم از کجا شروع کنم از زمان دیدار یا زمان خداحافظی؛ دو رکعت نماز می‌خوانم و دلم و قلمم را به او می‌سپارم. گویی دیگر قلم از آنِ من نیست؛ همه خوبی‌ها، تعاریف و خاطرات چند باری که او را دیدم را به یاد می‌آورم. یاد روزی می‌افتم که برای اولین او را دیدم.

چندساعتی از ظهر می‌گذرد در خبرگزاری مشغول کار هستم که خبر برگزاری مراسم ختم شهید «حمید تقوی» می‌آید؛ سردبیر اسم مرا برای پوشش خبر می‌دهد؛ آماده می‌شوم که از خبرگزاری خارج شوم، سردبیر آرام به من می‌گوید حاج قاسم هم می‌آید.

اسم حاج قاسم که می‌آید، خستگی‌ها را فراموش می‌کنم و با خوشحالی تمام راهی برنامه می‌شوم، گویی «عاشق برای دیدار معشوقش می‌رود» در راه خدا را شکر می‌کردم که برای اولین بار قرار است نمادی از جبهه مقاومت و اسوه اخلاق را ببینم. پس از حدود یک ساعت وارد شهرک محلاتی می‌شوم و بعد از سوال از چند نفر، مسجد محل برگزاری مراسم ختم سردار تقوی را پیدا می‌کنم.

پس از تشریفات اولیه وارد مسجد می‌شوم، حاج قاسم برای خیر مقدم جلوی همه ایستاده و به گرمی با همه دست می‌دهد، پس از عرض تسلیت به خانواده شهید تقوی در قسمتی از مسجد می‌نشینم تا حاج قاسم را به خوبی ببینم، حواسم به حاج قاسم است، نمی‌خواهم دقیقه‌ای نگاهم را از او برگردانم. پس از ساعتی مراسم تمام می‌شود؛ به رسم ادب دوباره سردار مردم را بدرقه می‌کند، این بار کمی جرات پیدا می‌کنم و با سردار چند کلمه‌ای صحبت می‌کنم و پیشانی او را می‌بوسم، سردار این بار هم همان جمله معرفشان را می‌گویند «دعا کنید که شهید شوم».‌

نمی‌دانستم که آیا درباره سردار باید چنین دعایی بکنم یا نه. اما پس از بازگشت به خبرگزاری همچون کودکی که ذوق دارد برای همه تعریف کردم حاج قاسم را دیدم و پیشانی او را بوسیدم.

پس از دیدن حاج قاسم علاقه من به او خیلی بیشتر از گذشته شد؛ خیلی از برنامه‌ها را به امید دیدن سردار دل‌ها می‌رفتم، اما دیدار «حبیب» نصیب من نمی‌شد. تا اینکه جهت پوشش برنامه‌ای به حسینیه سپاه رفتم؛ آنجا باز هم سعادت داشتم که حاج قاسم را ببینم. این بار نتوانستم جلو بروم، ولی چشم از سردار برنمی‌داشتم و فقط او را نگاه می‌کردم. آرامش زیادی در چهره حاج قاسم بود؛ آرامشی که به سایرین هم منتقل می‌شد.

دیدار سوم من با حاج قاسم کمی طولانی شد و این بار سردار دل‌ها را در مراسم ختم پدر بزرگوارشان، ایشان را در مصلی امام خمینی (ره) دیدم؛ در این مراسم حاج قاسم با تواضع از همه استقبال می‌کرد.

این مراسم مهمان ویژه‌ای داشت؛ مهمانی که همچون برادر برای حاج قاسم بود. سردار تا قبل از آمدن او اشکی در فراق پدر نریخت، اما وقتی «ابومهدی المهندس» آمد، سربر شانه او گذاشت و گریه کرد؛ با اینکه چند سالی از آن مراسم گذشته، اما هنوز آن صحنه را به خوبی به یاد دارم؛ گویی با آمدن ابومهدی، حاج قاسم کمی آرام شده است.

حال که به آن زمان فکر می‌کنم، می‌گویم خدا را شکر که این دو با هم شهید شدند؛ چرا که اگر یکی از آن‌ها به شهادت می‌رسید، ماندن برای دیگری بسیار سخت و ملال‌آور می‌شد و اینجاست که به یاد اشک‌های سردارِ جان در فراق شهید کاظمی می‌افتم که همچون باران بهاری اشک می‌ریخت و از فراق دوست صمیمی و همرزم شهیدش بی‌تابی می‌کرد.

مراسم که تمام شد، جلو رفتم و با حاج قاسم دست دادم و به ایشان تسلیت گفتم و فرصتی شد با ابومهدی المهندس هم دست بدهم.

اخبار مربوط به حاج قاسم را پیگیری می‌کردم؛ روز‌ها و شب‌ها گذشت تا اینکه آن شب شوم فرارسید؛ ۱۳ دی ماه ۱۳۹۸ شیفت شب خبرگزاری بودم، دقایقی بود که پس از پایان کارم، به خواب رفت بود، اما ساعت ۱:۳۰ بامداد با صدای زنگ تلفن از خواب پریدم و خبر آمد که حاج قاسم، امید مستضعفان و مالک اشتر جبهه مقاومت به شهادت رسیده است؛ خبر به حدی تلخ بود که نمی‌خواستم آن را باور کنم و دوست داشتم این یک کابوس تلخ باشد که تنها در خواب دید‌ام. تلویزیون را روشن کردم. شبکه خبر سیما، خبر شهادت حاج قاسم را اعلام کرد.
‌
نمی‌دانستم باید چه کنم. لپ‌تاپ را روش کردم؛ در حالی که اشک می‌ریختم، خبر شهادت حاج قاسم را منتشر کردم، گویی دنیا روی سرم آوار شده بود، شوکه بودم و فقط گریه می‌کردم. تا صبح اخبار مرتبط با شهادت حاج قاسم را با دیدگانی اشکبار منتشر می‌کردم.

صبح با اینکه از من خواسته بودند که به دلیل خستگی، دیرتر در خبرگزاری حاضر شوم، ولی خودم نمی‌توانستم قبول کنم و با اصرار به خبرگزاری رفتم. وارد محل کار که شدم، انگار وارد ماتم‌کده شده بودم؛ همگی اشک می‌ریختیم و کار می‌کردیم.
سخت‌ترین روز را در دوران کاری‌ام تجربه می‌کردم؛ چشمانم را بستم و یاد جمله حاج قاسم افتادم که گفته بود «دعا کن شهید شوم».

خیلی سخت بود، اما باید به دنیا اعلام می‌کردیم که راه، هدف، مکتب و منش حاج قاسم چه بود و چرا ترامپ تروریست دستور ترور حامی مستضعفان را داده است. نمی‌دانم چطور بگویم، قلم من را یاری نمی‌کند تا بتوانم احساسی که در آن روز‌ها داشتم را بیان کنم.

چهره شهر عوض شده بود، همه منتظر آمدن پیکر حاج قاسم بودند تا بدرقه باشکوهی از او و یاران با وفایش صورت گیرد. پس از تشییع پیکر حاج قاسم در کربلا، کاظمین، اهواز، مشهد و قم، پیکر مطهر سیدالشهدای مقاومت وارد تهران شد.
‌
نمی‌دانم در وصف جمعیتی که آمده بودند، چه بگویم؛ اما مراسم تشییع شهید عزیزمان بی‌نظیر و به قدری شلوغ بود که چندین ساعت طول کشید تا از مترو خارج شوم. مردم با هر سلیقه و هر نظری آماده بودند تا از زحمات و مجاهدت‌های سردار دل‌ها تشکر کنند.

پس از ساعت‌ها خودم را به ورودی دانشگاه تهران رساندم؛ همه به صف ایستاده بودند تا نماز میت را به امامت رهبر معظم انقلاب اسلامی بخوانند؛ در بخشی از نماز پس از اینکه رهبر گریه کردند، همه کسانی که در آنجا بودند نیز به گریه افتادند؛ گریه‌های مردم معنای زیادی داشت؛ این گریه‌ها اعلام کرد که همواره به ندای رهبرشان لبیک می‌گویند و در تمامی صحنه‌ای پشت ولایت هستند؛ این گریه اعلام کرد که همچون هشت سال دفاع مقدس در برابر کسانی که چشم طمع به کشورمان دارند، ایستادگی می‌کنیم و نخواهیم گذاشت حتی وجبی از خاک کشورمان به دست دشمن بیفتد و این گریه اعلام کرد که گرچه حاج قاسم را به شهادت رساندند، اما ما همه حاج قاسم تو و فداییِ شما هستیم‌ای امام عزیز.

مراسم تمام شد و تابوت حاج قاسم را از دانشگاه بیرون آوردند. چشمم به تابوت سردار جان که افتاد، یاد روزی افتادم که او را دیدم و پیشانی‌اش را بوسیدم. در دلم گفتم (سردار نمی‌دانم سر در بدان داری یا نه، اما به آرزویت رسیدی). اشک امانم نمی‌داد، اما اشک‌هایم را پاک می‌کردم تا بتوانم برای آخرین بار سردار دل‌ها را ببینم.

بعد از وداع با حاج قاسم آرام آرام قدم می‌زدم و با خودم می‌گفتم‌ای کاش عکسی به یادگار با حاج قاسم می‌داشتم.‌ای کاش می‌توانستم دوباره بر چهره ماهش بوسه بزنم و‌ای کاش این دیدار، دیدارِ آخر نبود.

روز‌ها و شب‌ها از شهادت حاج قاسم می‌گذرد و به سالروز شهادت سردار دل‌ها می‌رسیم؛ باید از خودمان سوال کنیم که چه موضوعی باعث می‌شود تا حاج قاسم به این سطح از بزرگی برسد که رهبر معظم انقلاب اسلامی از او و مرامش به‌عنوان «مکتب سلیمانی» یاد کنند و خون این شهید چه برکت و جوششی دارد که نیرو‌های جبهه مقاومت را وامی‌دارد تا قوی‌تر و باصلابت‌تر از گذشته به راه خود ادامه دهند.

حالا پس از گذشت نزدیک به سه سال از شهادت سردار دل‌ها سپهبد حاج قاسم سلیمانی انگشتری از ایشان به من رسیده که هم مسئولیت من را نسبت به گذشته بیشتر می‌کند و آرامشی برای من در این روز‌ها شده است؛ سردار جان هرگاه دلتنگ شما می‌شوم نگاهی به این انگشتر می‌کنم و یاد آن لحظه باور نکردی می‌افتم که خبر شهادت شما مخابره شد یاد اشک‌هایی که ملت ایران در مراسم تشییع پیکر شما ریختند می‌افتم؛ راستی سردار عزیز این روز‌ها جای شما خیلی خالیست…

انتهای پیام/ 241

به گزارش مجاهدت از گروه دفاعی امنیتی دفاع‌پرس، حجت‌الاسلام والمسلمین «حسین طائب» مشاور عالی فرمانده کل سپاه پاسداران روز (سه‌شنبه) در همایش فرهنگیان، طلایه داران جهاد تبیین استان بوشهر اظهار داشت: غرب متوجه این موضوع شده که برای حفظ و یا از دست دادن رهبری خود بر جهان، فرصت محدودی دارد و انقلاب اسلامی را به عنوان قدرتی می‌دانند که می‌تواند برای آنان تهدید به شمار رود.

حجت‌الاسلام طائب اضافه کرد: به همین دلیل به این جمع بندی و هدف راهبردی رسیده اند که باید این قدرت را مهار کنند و طرح براندازی انقلاب اسلامی و تغییر ساختار حکومت را مطرح کردند، اما متوجه شدند که این تغییر امکان پذیر نیست و درصدد تغییر رفتار برآمدند.

مشاور عالی فرمانده کل سپاه پاسداران ادامه داد: در همین ارتباط غرب در راستای تغییر رفتار جمهوری اسلامی تلاش کرد، ایران را از یک قدرت موثر در نظم جهانی به یک کشور خنثی تبدیل کند.

این مقام مسئول اضافه کرد: اما آنان متوجه شدند ایران توسعه انقلاب اسلامی را در فراتر از مرز‌ها و در میان مستضعفان سراسر دنیا دنبال می‌کند، به همین دلیل امروز هدف راهبردی آنان مهار قدرت انقلاب اسلامی است.

وی یادآور شد: در همین ارتباط بی ثباتی کشور‌های منطقه مقاومت و ایجاد اغتشاش در داخل از جمله راهبرد‌های دشمن است و تلاش می‌کنند از این طریق ایران از پیشروی در داخل، منطقه و بین المللی بازبماند.

حجت‌الاسلام طائب ادامه داد: بر این اساس بین آمریکائی‌ها و رژیم صهیونیستی برای متوقف کردن پیشرفت ایران اسلامی اجماع بر ایجاد اغتشاش در کشور شد و با توجه به اطلاعات موجود رهبر معظم انقلاب اسلامی در سالگرد امام راحل هشدار عمومی دادند.

وی اضافه کرد: در این شرایط باید بتوانیم درون کشور مسائل سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی را بررسی و نقاط قوت و ضعف خود را شناسایی کنیم.

مشاور عالی فرمانده کل سپاه پاسداران گفت: براساس تاکید رهبر معظم انقلاب اسلامی باید مقابله با فقر، فساد و تبعیض اتفاق افتد و تولید علم صورت گیرد.

وی یادآور شد: امروز استکبار جهانی این دیدگاه را دارد که با وجود همه تلاش‌های صورت گرفته، انقلاب اسلامی در منطقه مقتدر است این درحالی که خودشان با وجود همه سرمایه گذاری‌هایی که انجام داده اند به نتیجه مطلوب نرسیده اند.

حجت‌الاسلام طائب ادامه داد: انقلاب اسلامی با وجود توطئه‌های دشمن در حال پیشروی است و موجب شده که در مسائل بین المللی اثرگذار باشد و طوریکه امروز ایران اسلامی به سومین چالش آمریکا تبدیل شده است.

وی یادآور شد: آن‌ها متوجه هستند که ایران اسلامی در راستای هم افزایی حاکمیتی در حال بازگشت به دهه ۶۰ و هم افزایی برای خدمتگزاری به مردم در حال شکل گیری است.

مشاور عالی فرمانده کل سپاه پاسداران اظهار کرد: با توجه به فشار‌های دشمن آن‌ها متصور بودند که ایران به جایی می‌رسد که باید نفت خام بدهد و به جای آن آب، دارو و غذا بخرد، اما دیدند که دولت سیزدهم طرح هدفمند سازی یارانه‌ها را انجام داد و به این صورت اتصال نفت را به غذا و دارو قطع کرد.

وی یادآور شد: با این کار دولت سالانه ۲۵۰هزار میلیارد تومان از آن ارزی که می‌دادند آن را مستقیم به مردم دادند.

حجت‌الاسلام طائب با اشاره به خرید گندم به قیمت ۱۳ هزار تومان از کشاورز گفت: سال گذشته شش میلیون تن گندم وارد و ۴.۵ میلیون تن نیز از کشاورز خریداری شد، اما امروز بدون کشت پائیزه تاکنون ۷.۵ میلیون تن گندم خریداری و به این ترتیب انتظار می‌رود تا سال آینده از وارده کننده به صادر کننده تبدیل شویم.

وی یادآور شد: با برنامه ریزی انجام شده از انتقال آب دریا، تفکیک آب صنعتی و کشاورزی از آب آشامیدنی تا ۲ سال آینده از بحران آب عبور می‌کنیم و با توسعه زیرساخت‌ها در حوزه برق خاموشی نداشتیم و هشت درصد مصرف داخلی و صادرات نیز افزایش یافت.

مشاورعالی فرمانده کل سپاه پاسداران گفت: در گذشته طی یک سال ۶ میلیارد دلار بنزین وارد کشور می‌شد این درحالی است که امروز ایران به عنوان یکی از صادرکنندگان بنزین به شمار می‌رود.

حجت‌الاسلام طائب گفت: ترس در خواص و بی تفاوتی عامه، شکست اقتدار امنیتی و سیاسی، شکل گیری هرج و مرج اجتماعی، تشدید نفرت و کینه در میان اقوام و مذاهب و بین مردم با حاکمیت، شبه افکنی از طریق طرح سئوالات راهبردی، عملیاتی، تاکتیکی و تکرار پرسش‌ها و ابهامات با پاسخ‌های ناقص و دروغ از جمله این اهداف است.

وی اظهار داشت: دشمنان سعی داشتند با فشار معیشتی تقابل اقتصادی – اجتماعی ایجاد کنند، اما موفق نشده و گفتند تصورشان اشتباه بوده است. از طرفی دیدند کفه حجاب اجباری سنگین‌تر از حجاب اختیاری است و شکست خوردند.

حجت‌الاسلام طائب افزود: دشمن به دنبال کشف حجاب نبود بلکه هدفش درگیری اجتماعی و سپس شکست اقتدار نظام بود و قصد داشتند نور انقلاب را خاموش کنند، اما موفق نمی‌شوند.

انتهای پیام/ 241