مسیح علینژاد

سرویس دیدگاه مشرق – برنامه زنده «امواج شبهه» شبکه رادیویی گفت‌وگو با حضور دکتر علیرضا داودی (کارشناس ارشد رسانه و علوم‌شناختی) و دکتر مرتضی محمدیان (کارشناس مسائل رسانه و سیاسی) به موضوع «نقش‌آفرینی رسانه‌های بیگانه با گذار از پروژه حجاب، هدف، تخریب و ترور» پرداخته شد.

رسانه‌های بیگانه در صدد تعریف مصادیق جدید

دکتر علیرضا داودی کارشناس ارشد رسانه و علوم‌شناختی گفت: رسانه‌های بیگانه معمولاً چهار سطح را راجع به پروژه‌هایی که عمدتاً پایه ایدئولوژیکی و میدانی دارند در دستور کار قرار می‌دهند، گام اول توسط این رسانه‌ها باز تعریف موضوعاتی است که لزوماً در جامعه به روایت کاملی عنوان نمی‌شود به همین دلیل مفهومی پر از ابهام و متشکل از عبارت‌های چندپهلو و دارای خاصیت چند قرائتی را راه می‌اندازند، همانند کلمه شهید از چند وقت پیش دیدیم که این رسانه‌ها سعی داشتند تا معنای شهید را در اذهان عمومی تغییر دهند.

وی افزود: در گام دوم شروع به تعریف مصادیق جدید می‌کنند؛ یعنی زوایای جدیدی را تعریف می‌کنند که یا پس از پیروزی‌ها در فرا میدان رخ می‌دهد و یا هم‌زمان با شکست‌های افول صورت می‌گیرد، زمانی که به موضوع جورج تاون پرداخته شد و پس از آن اجلاس امنیتی مونیخ و منشور مهسا امینی شاهد این بودیم که فرایند مفهوم‌سازی هم‌زمان با طی مسیر افول و شکست ان‌ها مطرح می‌شود، بنابراین دیگر مسئله موضوع حجاب نیست؛ بلکه عبور از حجاب و ساخت یک‌سری از متغیرهای نشئت‌گرفته از حجاب تلقی می‌شود.

داودی عنوان کرد: در حقیقت مسئله حجاب تا جایی موضوع اصلی تلقی می‌شود که این تغییر را انجام ندادند، تغییر زمانی که اتفاق می‌افتاد و متغیرهای جدیدی اضافه می‌شوند دیگر مسئله فراتر از حجاب و پوشش حرکت می‌کند.

تجهیز نیروها در بازسازی سازمان تخریب

این کارشناس ارشد رسانه و علوم‌شناختی در ادامه به تبیین مرحله سوم پرداخت و گفت: در این مرحله به دنبال بازسازی سازمان تخریب است که در این مرحله همیشه مجبور به پرداختن به آن هستند، سازمان تخریب دو گام اساسی دارد گام نخست تجهیز نیروها و جریانات داخلی برای طرح موضوعات ثانویه یا موازی است و عمدتاً نیز به سراغ افرادی می‌روند که ورشکسته سیاسی و یا دارای سمت اما دارای رفتار و روابط متناقض هستند که نمونه آن را در ارتباط یک خانم در دولت با یکی از رسانه‌ها مشاهده کردیم.

وی ادامه داد: در گام دوم اقدام به رقیق کردن ریلی می‌کنند که مخاطب تحت عنوان شکست آن را پذیرفته است، بنابراین مسئله تخریب دو بعد پیدا می‌کند، یکی بعد موازی‌سازی و بعد دیگر پرداختن به ارتباطات و مسائلی است که در حال شکل‌گیری است.

داودی گفت: مرحله پایانی مرحله ترور است، اولین گامی که بعد از تخریب در ترور بر می‌دارند، ترور تمامی اقداماتی است که برای سد کردن نوع تهاجم آن‌ها از خارج و امتدادشان از داخل صورت می‌گیرد، همانند قانون و مواجهه قانونی با برخی از موضوعات از این جا به بعد مجری، قانون، محیط اجرا و اجرا پذیرندگان را شروع به ترور می‌کنند در این مرحله هم ترور گرم و هم ترور سرد رخ می‌دهد.

وی افزود: در گام دوم مسئله ترور فیزیکی را عنوان می‌کنند برای این که بتوانند ناکارآمدی، ناقص بودن یا بی‌دلیل پرداختن به آن مسئله قانونی اصلی را تحت‌الشعاع قرار دهند، بنابراین در این مرحله با نظام‌نامه سازمانی جدی روبه‌رو هستیم.

شکل‌گیری تعادل در داخل حول محور قانون

داودی ادامه داد: رسانه‌های بیگانه در این مرحله ۵۱ به ۴۹ عمل می‌کنند، ۵۱ درصد بار این مسئله را در داخل می‌گذارند و ۴۹ درصد آن را در خارج سازماندهی می‌کنند و همچنان رمق داری و میدان‌داری امتداد رسانه‌هایی که قابلیت سوژه‌سازی برای ترور در داخل دارند و رسیدن به نقطه تعادل را در داخل شکل می‌دهند که تعادل در داخل حول محور قانون مواجهه شکل می‌گیرد، این قانون به معنای خط تعادل است.

این کارشناس ارشد رسانه و علوم‌شناختی در ادامه تصریح کرد: اگر رسانه‌های بیگانه شروع به ترور این قانون کرد به این معنا است که به نقطه‌ای رسیده‌اند که حیثیت خود را در حذف قانون‌گذار، قانون‌پذیر، قانون‌نویس و کلیه افرادی که به دنبال ساماندهی این فضا هستند، می‌بینند؛ بنابراین از این لحظه هدفی متمرکز، جدی و قابل‌اعتنایی پیدا می‌کنند که بر اساس آن محتوا را شکل می‌دهند.

حجاب نقطه حیاتی جمهوری اسلامی ایران

دکتر مرتضی محمدیان کارشناس مسائل رسانه و سیاسی در ارتباط با این موضوع که رسانه‌های بیگانه در روندی که دنبال کردند چگونه از موضوع حجاب به ترور رسیدند، گفت: مسئله حجاب در امتداد طرح کلی فروپاشی نظام در ایران است و در واقع حجاب همان نقطه حیاتی است که هم جمهوری اسلامی ایران به‌درستی تشخیص داده که نباید از آن کوتاه بیاید و هم آخرین ورژن طراحی طرف مقابل در به‌عنوان‌مثال طرح کلی انقلاب‌های مخملین است.

وی افزود: از ورود به بزنگاه‌های انتخابات به سمت به میدان آوردن زنان و دختران برویم، زنان و دختران به دلیل مظلومیت ذاتی که در وجود آنان نهادینه شده است هم افراد سیاسی در داخل یک نظام سیاسی جهت کسب وجاهت و هم در لحظات سخت امنیتی امکان برخوردهای انتظامی و امنیتی را از نظام سیاسی سلب می‌کند بنابراین زن بهترین موضوع مطالعه برای رسانه‌های معاند هستند.

تهاجم چندبعدی رسانه‌های بیگانه

محمدیان عنوان کرد: مشکل آن جایی است که هم‌زمان با تهاجم چندبعدی رسانه‌های بیگانه با حضور برخی از مقامات سیاسی در داخل تقاطع پیدا می‌کند، یعنی در قصه مهسا امینی در سال گذشته هم‌زمان افرادی جلوتر از رسانه‌های بیگانه بهترین سناریویی که می‌شود تعریف کرد آتشی را به‌صورت ناخواسته ایجاد می‌کنند.

وی افزود: موضوع حجاب انباشت نظام را مورد هدف قرار داده است؛ یعنی کل سیاست اقتصادی نظام را با ازبین‌بردن مسئله اقتصاد که مسئله اصلی نظام است و مسئله مشروعیت، مقبولیت و هژمونی نظام را هدف گرفته است، ۴۵ سال است که جمهوری اسلامی ایران بر گزاره‌های اصیل تأکید کرده و سر آن‌ها معامله نخواهد کرد و این برای دشمنان نظام نیز کاملاً روشن است.

این کارشناس مسائل رسانه و سیاسی خاطرنشان کرد: مهم‌ترین بخشی که در مقوله حجاب مورد هدف قرار گرفته هژمونی نظام است؛ یعنی چارچوب‌های مثلث معنا و رفتار را می‌خواهند از بین ببرند و به هیچ حدی نیز رضایت نمی‌دهند.

وی در ادامه افزود: زمانی که در مورد توالی صحبت می‌شود که به ترور ختم می‌شود باید مراقب باشیم که پیشرانه این مسئله بخشی از سیاسیونی هستند که راه را برای رسانه‌های بیگانه باز می‌کنند و این پیشرانی مهم و خطرناک است.

داودی گفت: گاها زمانی که با افراد در خصوص حجاب صحبت می‌شود آن را ربط به سایر موضوعات و مشکلات فعلی در جامعه می‌دهند و متغیرها را به آن متصل می‌کنند و می‌گوید پراکندگی استدلال، استعمار و استنتاج را ایجاد کن چرا که اساساً جایی مانند قوه مقننه به‌جای اینکه درگیر این موضوع باشد درگیر موضوع دیگری شده است، در این مرحله بی‌بی‌سی شروع به آموزش‌دادن می‌کند و از این طریق جریان موازی ایجاد می‌کند، چون در داخل سوژه گذاری اتفاق افتاده بی‌بی‌سی بر اساس تجربه و مهارتی که دارد تبدیل به متودی برای مواجه با فرایند قانونی می‌کند، بی‌بی‌سی فارسی زمانی که اقدام به این کار می‌کند بخش لمپنی کار را به من و تو، اینترنشنال و مسیح علی‌نژاد واگذار می‌کند.

طراحی مسئله فرار توسط شتاب‌دهنده سوم

داودی در ادامه در خصوص روند رسانه‌ای رسانه‌های بیگانه گفت: این‌ها فضایی را ایجاد کردند که اصطلاحاً به آن مسیر اصلی گفته می‌شود صرفاً کار سرویس‌ها است یکی از کارهای سرویس‌ها طراحی مسیر اصلی است، این مسیر اصلی معمولاً سه ایستگاه شتاب‌دهنده دارد که یا شتاب‌دهنده اول در اختیارشان هست و یا نیست.

وی افزود: شتاب‌دهنده دوم تبدیل به فرایند موضوع ترور می‌شود و شتاب‌دهنده سوم مسئله فرار را طراحی می‌کند، مسئله سوم شتاب‌دهنده سوم در مسیر اصلی به این معنا است که شما فرار کنید از این که مخاطب شما را مسئول رویدادها و اتفاقات بداند.

این کارشناس ارشد رسانه و علوم‌شناختی عنوان کرد: در این مرحله دو اقدام صورت می‌گیرد، نخست اگر رابطه بین رادیو فردا و بی‌بی‌سی فارسی را کنار یکدیگر بگذارید خواهید دید که به دنبال این هستند در داخل مسیر فرعی را ایجاد کنند که مسائل دیگر را پوشش بدهد و به‌آرامی از کنار آن بگذرند زمانی که مسئله‌ای پوشش داده می‌شود به این منزله است که در داخل فتح باب نشود؛ اما در خارج تبدیل به پرونده شود.

وی با طرح این سؤال که ما در این کشور از سازمان مجاهدین خلق کم ضربه نخوردیم؛ اما چرا مخاطب راجع به سرنوشت ملعون مسعود رجوی سؤالی نمی‌پرسد، گفت: چرا که وقتی فرد اقدامی را انجام می‌دهد در حقیقت دو کار را انجام می‌دهد یکی ایجاد رعب در پایه اطمینان و دوم این که توانمندی را در حوزه ذهن به رخ می‌کشد این دو زمانی به هم می‌رسند که اینترنشنال شروع به سازماندهی علنی میدان برای تخریب، ترور و فرار می‌کند و مخاطب را به نقطه‌ای می‌رساند که حساسیت تخریب، ترور و فرار را در خودش کاهش می‌دهد و به موضوعی می‌پردازد که خلاف مصلحت دینی است.

وی افزود: مسئله ترور و این گونه از پرداخت رسانه‌های بیگانه یعنی عوض‌کردن جای موضوعات اصلی و فرعی، عوض‌کردن جای شهید و جلاد که ما در ایران از ورزشگاه الغدیر ارومیه در انتخابات ۹۶ به این طرف به‌وضوح این مسئله را مشاهده می‌کنیم.

شبکه‌سازی و اقدامات رسانه‌های بیگانه

محمدیان در خصوص بررسی شبکه‌سازی و اقداماتی که رسانه‌های بیگانه دنبال می‌کنند، از ترور سرد تا ترور گرم گفت: پروژه‌ای که در حال حاضر به‌صورت جدی دنبال می‌شود در میدان در قالب تاکتیک امنیتی‌کردن خیابان پیش می‌رود دستگاه‌های امنیتی ما تا امروز به‌عنوان کشوری که هدف بیش‌ترین اقدامات تروریستی هدفمند است موفق عمل کردند.

وی با بیان این که ما هیچ تجربه‌ای از امنیتی‌کردن خیابان با موضوع فرهنگی‌ای مانند حجاب نداشتیم گفت: یکی از دلایلی که می‌بینیم وضعیت حجاب همچنان مدیریت نشده باقی‌مانده است به این دلیل است که با این مدل از مواجهه آشنایی نداشتیم.

بسط نافرمانی مدنی در خیابان‌ها

محمدیان ادامه داد: با امنیتی‌کردن خیابان می‌خواهند آن نافرمانی مدنی سال‌های گذشته را منتشر کنند و مردم به‌صورت روزمره نافرمانی مدنی را در خیابان مشاهده کنند.

وی عنوان کرد: این رسانه‌ها به دنبال این هستند که در ماه‌های آینده به‌خصوص در خردادماه از طریق شورش علیه نظام آموزشی در دبیرستان‌ها و دانشگاه‌ها با اخلالی که در برگزاری امتحانات انجام دهند، شورش را در دبیرستان‌ها و دانشگاه‌ها آغاز کنند و وضعیت ناامنی را به خیابان‌ها و عرصه‌های مهم کشور بازگردانند.

محمدیان گفت: طبق آمار اکثریت قاطع زنان حجاب را رعایت می‌کنند؛ اما بازنمایی رسانه‌ای آن به‌گونه‌ای دیگر است تا به محور سخت نظام بقبولاند که حجاب از دست رفت است.

وی با تأکید بر این که ما بعد از حجاب دیگر سنگری نداریم گفت: پس از حجاب چه مسئله‌ای بنا است توسط جنبش ضدانسانی زن، زندگی، آزادی فتح شود، یکی از اندیشکده‌های آمریکایی گفته بود در فروپاشی جمهوری اسلامی ایران به دو نکته ولایت‌فقیه و حجاب توجه کنید و باتوجه‌به این که امکان برخورد با ولایت‌فقیه را ندارید از طریق حجاب به‌عنوان یک واسطه محکم به فروپاشی مذهبی برسید و از این طریق به فروپاشی سیاسی برسید.

محمدیان گفت: مذهبی‌های صورتی محجبه‌هایی که علی‌الظاهر حجاب دارند ولیکن راه و مسیر حضرت زهرا سلام‌الله‌علیهم را طی نمی‌کنند در شرایط فعلی جامعه با وجود گسترش بی‌حجابی‌ها در جامعه بی‌تفاوت هستند یا افرادی که تذکر می‌دهند برای پوشش را نقد می‌کنند.

طراحی سازمان‌های رفتاری توسط رسانه‌های بیگانه

داودی گفت: یکی از اتفاقاتی که پیرامون این مسئله رخ می‌دهد طراحی سازمان‌های رفتاری توسط رسانه‌های خارجی و بیگانه است و طی‌کردن فرایندی تحت عنوان بازسازی و ترمیم این سازمان‌ها است.

وی ادامه داد: شکل‌دهی سازمان‌های رفتاری معمولاً خیلی در اختیار سرویس‌های خارجی نیست چرا که بخش قابل‌توجهی از آن به میزان رفت‌وآمد رفتاری در داخل کشور بر می‌گردد؛ اما ترمیم این مسئله مهندسی و هدف خوانده می‌شود.

این کارشناس ارشد رسانه و علوم‌شناختی افزود: سه هدف را در دستور کار قرار می‌دهند بی‌بی‌سی فارسی در همین چند وقت اخیر باتوجه‌به این که خلاف روال سازمانی بی‌بی‌سی صحبت کردند اخراج کرد، در فرانسه و انگلستان نوع پوشش خانم‌ها حساب شده است، زمانی که از انگلستان صحبت می‌شود؛ یعنی عمق و ضریب نفوذ در ایران، آمریکایی‌ها این توانایی را ندارند.

برنامه «امواج شبهه» گفتگویی تخصصی پیرامون ماهیت‌شناسی و رفتارشناسی رسانه‌های فارسی‌زبان بیگانه است که با هدف روشنگری و افشای تکنیک‌های رسانه‌ای است، روزهای یکشنبه و سه‌شنبه ساعت ۱۶ به مدت ۶۰ دقیقه از آنتن این شبکه به نشانی موج اف‌ام ردیف ۱۰۳,۵ مگاهرتز پخش می‌شود.

علاقه‌مندان می‌توانند نظرات خود را از طریق سامانه پیامکی ۳۰۰۰۰۱۰۳۵ و شماره ۰۹۰۳۹۱۳۴۷۴۴ در پیام‌رسان‌های مجازی به اشتراک بگذارند. این برنامه به سردبیری دکتر علیرضا داودی، نویسندگی و تهیه‌کنندگی سیده فاطمه شعار، اجرا و کارشناسی مصطفی صادقی و سید حامد حسینی به روی آنتن می‌رود همچنین در این برنامه فائزه مقدم مسئول دعوت از مهمانان، فائزه سلطانی خبرنگار برنامه امواج شبهه و فاطمه عبدالوند و احمد یوسفی به‌عنوان آیتم ساز فعالیت می‌کنند.

به گزارش مجاهدت از مشرق، همان گونه که از قبل قابل پیش‌بینی بود، ائتلاف اپوزیسیون خارج‌نشین پس از ۶ ماه به صورت عملی با کناره‌یری حامد اسماعیلیون تمام شد. البته برای همه روشن بود حامد اسماعیلیون (نزدیک به گروهک منافقین و مورد حمایت شبکه تلویزیونی تجزیه‌طلب اینترنشنال) از همان ابتدا نیز چشم دیدن رضا پهلوی (رأس سلطنت طلبان) را ندارد، اما اسماعیلیون اندکی پس از این کناره‌یری در گفت‌وگو با شبکه حامی خود (اینترنشنال) به صراحت علیه رضا پهلوی مصاحبه کرد.

رضا پهلوی نیز در روزهای گذشته در حرکتی انتحاری به سرزمین‌های اشغالی سفر کرد. این سفر گذشته از اینکه از سوی بسیاری در داخل و خارج (به دلیل فرهنگ رفتاری حاکم بر سلطنت طلبان) مورد تمسخر قرار گرفت، به روشنی نشان داد این افراد برای مخالفت با جمهوری اسلامی حاضرند حتی با دشمن شماره یک ایران، یعنی صهیونیست‌ها نیز هم پیمان شوند.

پیش تر خروج یکباره و بدون توضیح نازنین بنیادی از ائتلاف و متوقف کردن فعالیت‌های خود در فضای مجازی نیز حاشیه‌ساز شده بود که البته به دلیل نداشتن جایگاه مؤثر در جریان اپوزیسیون چندان جدی تلقی نشد. حالا از جمع به اصطلاح «رهبران» اپوزیسیون تنها مسیح علی‌نژاد باقی مانده است؛ کسی که با کاسبی خون و برهم زدن زندگی معترضان داخل کشور وضع مالی خوبی به هم زده است.

ابوالفضل ظهره‌وند، کارشناس مسائل سیاسی درباره تجزیه ائتلاف اپوزیسیون خارج‌نشین با کناره‌گیری تک تک اعضا و ماهیت شکل‌گیری چنین ائتلاف‌هایی به «راهبرد معاصر» گفت: ماهیت این قبیل ائتلاف‌ها بر مبنای جنبه‌های سلبی است، یعنی عامل ایجابی افراد ائتلاف را کنار هم قرار نداده است که قادر به تشکیل ائتلافی قوی و ماندگار با راهبرد مشخص باشند.

وی افزود: این ائتلاف با هدف ایجاد اغتشاش تشکیل شد و برخی می‌خواستند اغتشاشات را فضایی جلوه دهند که علیه جمهوری اسلامی به راه افتاده است، در حالی که این افراد که به زعم خود ائتلاف تشکیل داده بودند، هرگز آرمان و ایده مشترکی نداشتند و برعکس، در برخی موضوعات به شدت با هم در تضاد بودند و متفاوت فکر می‌کردند.

کارشناس مسائل سیاسی عنوان کرد: ائتلافی که تشکیل شده بود، با فشار و تجمیع عوامل پشت صحنه یعنی آمریکا، رژیم صهیونیستی و جریان‌هایی که تأمین‌کننده منابع مالی این ائتلاف بودند، توانست چند صباحی غائله برپا کند. با پایان اغتشاش، باقی ماندن آنها در ائتلاف موضوعیت خود را از دست داد، ضمن اینکه پشتیبانان مالی نیز تمایلی برای حمایت‌های مالی از این گروه ندارند.

ظهره‌وند گفت: وقتی اعضای ائتلاف ایده ای برایشان باقی نمانده باشد، با نگاهی به زنان و مردان عضو ائتلاف متوجه می‌شوید با هم بسیار متفاوت هستند و نقاط اختلاف بسیاری از یکدیگر دارند و طبیعی است ائتلاف آنها به سرعت از هم می‌پاشد.

کارشناس مسائل سیاسی تأکید کرد: این افراد برای بهره‌برداری شخصی از حامد اسماعیلیون تا رضا پهلوی و مسیح علی‌نژاد و نازنین بنیادی کنار هم قرار گرفتند و برای گرفتن امکانات بیشتر و پشتیبانی مالی ائتلاف تشکیل دادند، اما از همان ابتدا فرجام کارشان مشخص بود؛ به گونه ای که عمر ائتلاف به ۶ ماه نکشید.

ظهره‌وند با بیان حمایت‌های مالی پشت پرده و هدف مالی طراحی چنین ائتلافی برای برخوردار شدن اعضا گفت: این افراد در زمان اغتشاشات با هیاهو و فضاسازی تلاش کردند فضایی برای حمایت مالی به نفع خود ایجاد کنند و هر کدام از زاویه ای سعی کردند اغتشاش را برای موقعیت یابی هر چه بیشتر خود به فرصت تبدیل کنند.

وی تأکید کرد: با افشا شدن ماهیت پرونده علی‌نژاد، دریافت دستمزد ۷۲۰ هزار دلاری و چندین فقره پول مشخص شد آنها هدف‌شان دریافت حمایت‌های مالی از غرب بوده است، نه دلسوزی برای ملت ایران!

ظهره‌وند گفت: این افراد برای بازی‌های بعدی به دنبال ایجاد ظرفیت برای خود هستند، هر چند ظرفیت‌هایی که درست می‌کنند، بیشتر مصرفی است تا مؤلفه تعیین‌کننده و راهبردی.

منبع: راهبرد معاصر

به گزارش مجاهدت از مشرق، اپوزوسیون ایرانی تقلّا دارد که از پیاده‌روی بروکسل تا سِن برلیناله، با هرکس روبرو می‌شوند، به او اثبات کند که در ایران انقلاب شده است!

اسماعیلیون روز ۱۶ مهر ۱۴۰۱ نوشت: «این یک انقلاب است و دنیای غرب باید به آن تن دهد.» مصی علینژاد روز ۸ آبان گفت: «اکنون زمان آن رسیده که جامعه جهانی انقلاب مردم ایران را به رسمیت بشناسد.» گلشیفته فراهانی بهمن ۱۴۰۱ گفت: «جمهوری اسلامی سقوط خواهد کرد، ما فقط نیاز داریم که همه شما [اروپایی‌ها] به آن اذعان کنید! آن را انقلاب بنامید».

دو نکته وجود دارد: اول؛ اهمیت تایید غرب برای اپوزیسیون. دوم؛ انقلاب نمایی برای غرب. دلیل آن نیز شان پایین سران اپوزیسیون و عدم اقبال مردم به موضوعات اپوزیسیون خارج نشین است. اولویت برای مردم اقتصاد است نه مسائلی مانند هشتگ #حجاب_بی_حجاب.

ایران علی‌رغم آنکه دشمنان بزرگی دارد، اپوزیسیون بسیار مضحکی هم دارد. علینژاد خبرنگار اصلاح طلبان در مجلس ششم بود که اکنون با تجارت کلیپ‌های جوانرود و نازی آباد مشغول اروپاگردی است. اوج کارنامه‌ فراهانی نیز حضور سه دقیقه‌ای در سکانس‌های مربوط به اتاق خواب رامسس دوم در خروج است. پسر محمدرضا پهلوی هم یک ساعت در طول زندگی‌اش کار نکرده است. اخیراً موسوی هم خود را وسط انداخت امّا کسی به او محل نگذاشت.

به همین دلیل، معارضین ادای انقلاب را در می‌آوردند تا بتوانند در نهادهای غیر رسمی غرب حاضر شوند و آن را به عنوان یک دستاورد اعلام کنند. نمونه آخر آن کنفرانس امنیتی مونیخ است که طی روزهای ۲۸ الی ۳۰ بهمن برگزار شد. اپوزیسیون حضور در این کنفرانس را با رپرتاژ بالا کار کردند و فضا را به نحوی نشان دادند که گویی اتفاق خارق العاده‌ای رخ داده است.

امّا عدم دعوت ایران به کنفرانس امنیتی مونیخ مهم بود؟

کنفرانس امنیتی مونیخ سال ۱۹۶۳ در آلمان غربی تشکیل شد و صرفاً گعده‌ای برای هم اندیشی چهره‌های رسانه‌ای/ آکادمیک کشورهای عضو ناتو بود. پایان جنگ سرد در سال ۱۹۹۱ میلادی سرآغاز نظم نوین ادعایی آمریکا در جهان بود.

کنفرانس امنیتی مونیخ هم به دلیل حضور سران غربی و مقامات ارشد سایر کشورهای جهان نظیر اعضای پیمان منحله ورشو (رقیب ناتو) وجهه جهانی پیدا کرد. کنفرانس به طور مستقل (نظیر نشست شورای امنیت سازمان ملل) مهم نیست بلکه اهمیت آن، ناشی از حضور مقامات رسمی کشورهای جهان است.

ایران و روسیه با سیاست ورزی ناشیانه دولت جدید آلمان در نشست ۲۰۲۳ غایب بودند. تهران و مسکو دولت‌های اصلی در موضوع پرونده‌ امنیتی شرق اروپا و غرب آسیا هستند. عدم دعوت، یعنی ناتو به عنوان نگهبان “نظمِ نوینِ جهانی” معترف است که نظم جهانی قدیم رو به احتضار است و قدرت‌های شرقی در حال براندازی نظام غربی جهان هستند. در غیر این صورت، کنفرانس مونیخ باید در جایگاه کدخدایی منازعات جهانی می‌بود، نه اینکه خود در یک طرف منازعه قرار بگیرد.

از طرفی، جنگ اوکراین تنها دغدغه دولت-ملت اروپاست. آلمان نیز در اقدامی خام، اپوزیسیون روسیه نظیر خودورکوفسکی، کاسپاروف و یولیا ناوالنایا را جایگزین مقامات کرملین کرد. تقریباً محوریت اصلی کنفرانس امنیتی مونیخ با جنگ اوکراین بود و اصلاً اسمی از ایران برده نشد. مضاف بر این، کنفرانس مونیخ مثل شورای امنیت نیست که اجرای مفاد آن تبدیل به قطعنامه شود.

اروپاگردی به اسم انقلاب!

حال عده‌ای تحت عنوان اپوزیسیون دولت ایران در یک نشست حاشیه‌ای حاضر شدند که هیچ ربطی به کنفرانس اصلی مونیخ ندارد و آن را به مثابه یک پیروزی بزرگ معرفی کردند. حاضرین در این جلسه (پسرِ محمدرضا پهلوی، علینژاد و بنیادی) همان جمع حاضر در جلسه ۲۱ بهمن دانشگاه جرج تاون واشنگتن بودند. کریم سجادپور هم نظیر جلسه جرج تاون، مدیر این جلسه در مونیخ بود. در واقع قسمت دوم جلسه جرج تاون بود که در مونیخ برگزار شد.

جلسه‌ای که نه برای اروپا مهم بود و نه جهان. اگر مهم بود، از امیرعبداللهیان برای شرکت در پنجاه‌ و دومین نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل و همچنین نشست کنفرانس خلع سلاح دعوت نمی‌شد.

جلسه دانشگاه جرج تاون در روز ۲۱ بهمن (۱۰ فوریه)

جلسه حاشیه‌ای مونیخ در روز ۲۹ بهمن (۱۸ فوریه)

اکنون اپوزیسیون ۲ طیف شده است: اول؛ مجاهدین خلق. دوم؛ پهلوی، علینژاد، بنیادی و سایرین. طیف اول بدون سروصدا و زیرکانه در حال فعالیت است و تقریباً نظر نیمی از هرم قدرت در آمریکا را به خود جلب کرده است. امّا طیف دوم بیشتر ادای انقلاب را درمی‌آورد.

علینژاد در توئیتی نوشت که درب تک تک پارلمان‌های جهان را می‌کوبیم تا نظام را منزوی کنیم. ترجمه دیگر این حرف این است که کلیپ‌های بیشتری از نازی آباد، جوانرود و مهاباد بفرستید تا او بتواند به کشورهای مختلف بلوک غرب برود و ادعا کند که در حال رهبری یک انقلاب است.

پاریس فرانسه، تورنتوی کانادا، داووس سوئیس، مونیخ آلمان، واشنگتن آمریکا، بروکسل بلژیک و رم ایتالیا هفت کشوری بوده که تاکنون مصی از در وقایع اخیر، از آنجا انقلاب کرده است!

فیلم ذوق کردن مصی از حضور در الیزه فرانسه (آبان ۱۴۰۱)

مصی علینژاد در تورنتو کانادا (دی ۱۴۰۱)

مصی علینژاد در داووس سوئیس (دی ۱۴۰۱)

مصی علینژاد در واشنگتن آمریکا (بهمن ۱۴۰۱)

مصی علینژاد در مونیخ آلمان (بهمن ۱۴۰۱)

مصی علینژاد در بروکسل بلژیک (اسفند ۱۴۰۱)

مصی علینژاد در رم ایتالیا (اسفند ۱۴۰۱)

مصی علینژاد در توئیتی دیگر نوشته بود: «از کنفرانس امنیتی مونیخ عازم بروکسل و سپس سنای ایتالیا و حضور در اعتراضات رُم هستم تا در تجمع معترضان ایران علیه جمهوری اسلامی حضور داشته باشم.» او در پایان نوشت که ما مردم(!) از مبارزه با جمهوری اسلامی خسته نمی‌شویم بلکه حکومت را آنقدر خسته میکنیم تا از پا دربیاوریم.

علینیژاد به خوبی می‌داند انقلاب کردن ربطی به پارلمان‌های اروپایی ندارد، امّا تعدادی جوان و نوجوان ساده لوح را باد می‌کنند تا از تصاویر و فیلم‌های سطل آشغال آتش زدن آنان، دلار، اقامت آمریکا و گردش در اروپا را به دست می‌آورند. تقسیم کار بسیار جالبی است!