مشرق‌نیوز

اقتصاد مردم در انتظار استقرار دولت / ضرورت یک اقدام پیشدستانه از سوی پزشکیان

اقتصاد مردم در انتظار استقرار دولت / ضرورت یک اقدام پیشدستانه از سوی پزشکیان



دولت جدید می‌تواند از هم‌اکنون و در یک اقدام پیشدستانه با صدور بیانیه‌های سیاسی و اقتصادی؛ مهار گرانی را از روی زمین و قبل از نشستن بر زین امورات اجرایی بکشد.

سرویس سیاست مشرق _ یک حادثه ناگهانی در فضای سیاست و اجرائیات ایران، چند ماه از میانه سال 1403 را معطوف به خود کرد. حادثه‌ای که منجر به فقدان رئیس‌جمهور شد و در ادامه نیز قال و مقال‌های سیاسی، فرایندهای قانونی و سپس رقابت‌های انتخاباتی را رقم زد.

لکن مشکلات اقتصادی در تمام این مدت نیز جاری و ساری بوده‌اند و پر بیراه نیست اگر بگوییم بزرگی آنها به حدی بود که بیشتر از انتخابات، توجهات مردم را به خود جلب می‌کرد.

هرچه بود اما رخدادهای سیاسی تمام شد و قوه مجریه در نهایت رئیس جدید خود را شناخت. و البته فرایندهای جایگزینی دولت نیز چند هفته به طول خواهد انجامید.

تمام این مقولات به این معنیست که دولت و رئیس‌جمهور جدید با یک کارویژه به شدت اورژانسی مواجه‌اند و آن رسیدگی به معیشت مردم در ماه‌های پیش روست.

دقت شود که می‌توان توجیهات مدیریتی و سیاسی فراوانی را در پاسخ به سؤال “تأثیرات سیاسی، اجرایی و اقتصادی دولت جدید از چه زمانی آغاز خواهد شد؟!” مطرح کرد لکن مشکلات اقتصادی مردم و گرانی بیقاعده در ماههای پیش رو نه توجیه می‌پذیرد و نه بهانه.

رئیس‌جمهور پزشکیان و مردانش باید یک کار کارستان اقتصادی را در ابتدای شروع به کار خود انجام بدهند و آن شاید سخت‌ترین منصه کاری برای دولت چهاردهم باشد.

در ماه‌های پیش رو باید جدی‌ترین حفاظت‌ها را از سبد معیشت مردم انجام داد، اجازه جهش بیقاعده قیمت‌ها را نداد و نگذاشت که بازار با استشمام بوی ولنگاری و بی‌دولتی ناشی از فرایندهای سیاسی جابه‌جایی دولت‌ها؛ نرخ اجاره‌بها و زمین و خودرو و دارو و خدمات و غیره را بالا بکشد.

اقتصاد مردم در انتظار استقرار دولت / ضرورت یک اقدام پیشدستانه از سوی پزشکیان

در این زمینه البته دولت جدید می‌تواند از هم‌اکنون و در یک اقدام پیشدستانه با صدور بیانیه‌های سیاسی و اقتصادی؛ مهار گرانی را از روی زمین و قبل از نشستن بر زین امورات اجرایی بکشد و خاطرنشان کند که در صورت رؤیت بی‌قانونی صورت گرفته در ماه‌های اخیر؛ بلافاصله برخورد و متخلفان را مجازات خواهد کرد.

نیروهای سیاسی کشور و خاصّه متحدان سیاسی دکتر پزشکیان یا همان اصلاح‌طلبان نیز البته وظایف سترگی در این زمینه دارند.

سیاست‌ورزی و قال و مقال‌های جذاب مربوط به دولت جدید همه به جای خود لکن یکی از مفادّ میثاق سیاسیون هر کشوری؛ بهینه بودن معیشت مردم است.

لذا این انتظار از سیاسیون و از عقلای اصلاح‌طلب می‌رود که عزم خود را برای متوجه‌سازی بیشتر دولت نسبت به معیشت مردم و زیست اقتصادی جزم کنند و در فرکانسی بالاتر از سیاستِ روز به اقتصاد مردم بپردازند.

در ماه‌های پیش رو نه تنها نباید اجازه داد که معیشت مردم دچار تلاطم شود بلکه باید با لجام‌گسیختگی قیمتی ماه‌های اخیر که در ابعاد مختلفی خودش را به رخ کشید نیز برخورد کرد.

دولت مسعود پزشکیان با هر رویکرد سیاسی اگر بتواند پر تحمل و قانون‌مدار باشد و بخش اعظم مشکلات اقتصادی مردم را مرتفع کند، قطعا خوش عاقبت خواهد بود.

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

اقتصاد مردم در انتظار استقرار دولت / ضرورت یک اقدام پیشدستانه از سوی پزشکیان بیشتر بخوانید »

"رأی ندادن" یعنی رأی دادن به نامزد نامطلوب/ تفاوت اوضاع اقتصادی را چه کسانی انتخاب می‌کنند؟

"رأی ندادن" یعنی رأی دادن به نامزد نامطلوب/ تفاوت اوضاع اقتصادی را چه کسانی انتخاب می‌کنند؟



تفاوت کارنامه اقتصادی رؤسای جمهور پیشین به وضوح نشان می‌دهد که این مردم هستند که تعیین می‌کنند شرایط امروز و آینده کشور چه سر و شکلی داشته باشد و کدام وضعیت را رقم بزند؟!

سرویس سیاست مشرق _‌ رسم “رأی ندادن” که طی سال‌های اخیر و در طول چند انتخابات گذشته به سکّه بازار تبدیل شد؛ یکی از جنجالی‌ترین رفتارهای سیاسی در طول تاریخ ایران بوده است.

رفتاری که عده‌ای آنرا به مشروعیت نظام گره زدند، عده‌ای از آن با عنوان “پاسخ جامعه” یاد کردند و کسانی هم آنرا به معنی اصلاح‌طلب بودن یا شدن مردم ایران دانستند.

اما حقیقت این بود که “تحریم انتخابات” دارای هیچیک از این سه معنی نبود.

چه اینکه اولا مشروعیت نظام از قانونی است که با رأی اکثریت مردم انقلابی ایران به نظام جمهوری اسلامی و قانون اساسی ایجاد شد.

ثانیا پاسخ بودن تحریم انتخابات یک حرف غیر منطقی است زیرا پاسخ سیاسی به این معنی نیست که یک شهروند خودش را از حقوق حقّه خودش محروم کند و ثالثا دور نخست انتخابات دولت چهاردهم در سال 1403 که با حضور اصلاح‌طلبان برگزار شد و مشارکتی تقریبا 40 درصدی را نظاره‌گر شد نیز نشان داد فرض اصلاح‌طلب بودن اکثریت مردم ایران یک فرض باطل است.

*درباره “حق رأی” و “تأثیر رأی”/ انتخاب تفاوت بین احمدی‌نژاد و روحانی و رئیسی و خاتمی

در تمام قال و مقال‌های سالیان اخیر پیرامون رأی ندادن و پاسخ‌های مطروحه برای آن اما یک نکته‌ی هزار بار گفته از سوی دلسوزان وجود داشت که کمتر شنیده شد و آن “حق رأی” و “تأثیر رأی” بود.

آنها که با نگاه مثبت به تحریم انتخابات؛ 3 گزاره پیش‌گفته در بالا را ترویج می‌کردند هرگز نمی‌خواستند مردم متوجه حق رأی و تأثیر رأی خودشان باشند.

حق رأی به این معنی است که یک سیستم سیاسی و حکومتی توانسته در منتهای عملکرد سیاسی خود و با ابتنا بر 4 ستون قانون، ایدئولوژی، امنیت و مردمسالاری؛ این حق طبیعی را برای شهروندان خود تأمین کند که سرنوشت اجرائیات یک کشور را خودشان تعیین کنند و خودشان تصمیم بگیرند که سر و شکل زندگی‌شان در صورت کلان حکومتی چگونه باشد؟

در واقع باید گفت که این منتهای هدیه آزادی است که حکومت‌ها می‌توانند برای مردمان خود تأمین کنند و در تصمیمی بزرگ به جای اینکه خودشان بر اساس صلاحدید خودشان کشوری را اداره کنند؛ نحوه اداره کشور را در فرایند انتخابات به مردم واگذار کنند.

در گام بعد نیز مسئله “تأثیر رأی” مطرح می‌شود.

"رأی ندادن" یعنی رأی دادن به نامزد نامطلوب/ تفاوت اوضاع اقتصادی را چه کسانی انتخاب می‌کنند؟

طبعا اگر حق باشد اما تأثیرش نباشد؛ آن حق بی‌معنی خواهد بود!

در این گام دوم، بدخواهانی بودند که با ژست “چه فرقی می‌کند؟” به میدان می‌آمدند تا تأثیر رأی را انکار کنند.

آنها نمی‌گفتند که حتی در بی‌تأثیرترین حالت نیز بین دولت احمدی‌نژاد و خاتمی و ایضا دولت‌های روحانی و رئیسی؛ تفاوت از زمین تا آسمان است.

همه‌ی این 4 دولت کارنامه‌های کاملا متفاوتی در زمینه تورم، میزان رشد مالیات، تأمین مسکن و… داشتند. و این یعنی یک تأثیر کلان و متفاوت بر زندگی مردم اقلا در ملموس‌ترین بخش معیشت یعنی اقتصاد! (پرداختن به سایر ابعاد تأثیرات این دولت‌ها نیز هریک مجال جداگانه‌ای می‌طلبد)

پس رأی مردم و فرایند رأی دادن بسیار مهم است و همین تفاوت فاحش کارنامه دولت‌ها نشان می‌دهد چرا مردم حق دارند رأی بدهند؟

زیرا این آنها هستند که با رأی دادن و ایضا با رأی ندادن خود تصمیم می‌گیرند که یک کشور در طول 4 سال آینده چه شرایطی داشته باشد؟

همچنان که در انتخابات‌های گذشته تصمیم گرفتند.

باید دقت کرد که رأی ندادن هم عملا یک رأی دادن است و از نظر تأثیر دقیقا مساوی با عمل انتخاباتی صندوق‌محوری است.

به این معنی که آنها که رأی نمی‌دهند و احساس می‌کنند با این کار مشغول اعتراض هستند؛ عملا نه تنها خودشان را از یک حق مهم محروم می‌کنند بلکه این حق را مجانا به دیگران واگذار می‌کنند.

زیرا طبعا وقتی شاهد حذف بخشی (کوچک یا بزرگ) از جامعه رأی دهندگان از ساحت صندوق‌های رأی باشیم؛ عملا نتیجه انتخابات هم تغییر خواهد کرد و ‌آنها که رأی نداده‌اند در واقع با این رأی ندادن به گزینه‌ای کمک کرده‌اند که موافق او نبوده‌اند و اکنون آن نامزد توانسته با آرای قانونی خود پیروز شود.

از این رخداد البته یک نتیجه مهم دیگر نیز حادث می‌شود و آن اینکه افرادی که رأی نداده‌اند؛ در انتخاباتی مثل انتخابات ریاست‌جمهوری عملا مجبورند 4 سال آزگار رئیس‌جمهوری را تحمل کنند که خود با رأی ندادن خودشان عامل پیروزی او بوده‌اند و این حسّ بد را هیچ تفکر اعتراضی پوشش نخواهد داد.

اعتراض زمانی می‌تواند وارد ساحت عقلانیت و اصالت شود که بر اصلی‌ترین منصه دموکراسی یعنی “صندوق رأی” پا نگذاشته باشد.

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

"رأی ندادن" یعنی رأی دادن به نامزد نامطلوب/ تفاوت اوضاع اقتصادی را چه کسانی انتخاب می‌کنند؟ بیشتر بخوانید »

کار را که کرد؟ آنکه تمام کرد/ سخنان ۱۹ سال قبل رهبری درباره انتخابات دو مرحله‌ای

کار را که کرد؟ آنکه تمام کرد/ سخنان ۱۹ سال قبل رهبری درباره انتخابات دو مرحله‌ای



در این یک هفته بایستی بر ۲ مسیر “رأی خوب” و “مشارکت حداکثری” تأکید کرد. ۲ مسیر پربرکتی که در آینده مردم ایران تأثیر بسزایی خواهد داشت.

سرویس سیاست مشرق _ انتخابات دو مرحله‌ای برای مردم و فعالان سیاسی یک چالش مهم است. چالشی که باید تلاش کند تا به انرژی انتخاباتی بیافزاید و فضایی را طی یک هفته در کشور طوری رقم بزند تا در نتیجه انتخابات؛ نظام اسلامی و مردمسالاری پیروز شود.

انتخابات دو مرحله‌ای در ایران، رخداد پرتجربه‌ای نیست.

طی سه دهه اخیر فقط در انتخابات سال ۸۴ بود که انتخابات دومرحله‌ای را تجربه کردیم.

انتخاباتی که در دور نخست آن، محمود احمدی‌نژاد و مرحوم هاشمی رفسنجانی گوی سبقت را از دیگران ربودند و از آنجا که هیچ نامزدی نتوانسته بود حائز اکثریت مطلق آرا شود؛ این دو نفر به مرحله دوم رفتند.

آن یک هفته مرحله دوم در انتخابات سال ۸۴ حاوی تجربه‌هایی است که خوانش آنها برای یک هفته پیش رو ضروری به نظر می‌رسد.

یکی از جالب‌ترین تجربه‌های آن یک هفته در دور دوم انتخابات سال ۸۴؛ مصاحبه رهبر معظم انقلاب با خبرنگار صدا و سیما پس از شرکت در مرحله‌ی دوم انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۴ است.

کار را که کرد؟ آنکه تمام کرد/ سخنان ۱۹ سال قبل رهبری درباره انتخابات دو مرحله‌ای

ایشان در آن مصاحبه فرموده بودند:‌ با حضور مردم رئیس جمهور انتخاب خواهد شد و کار هفته‌ی گذشته تمام خواهد شد و به قول معروف، «کار را که کرد؟ آن‌که تمام کرد.»

معظم‌له تصریح کردند: هرچه مردم بیشتر شرکت کنند و رئیس جمهوری که امروز از آراء مردم کسوت ریاست جمهوری را خواهد گرفت، با آراء بیشتری انتخاب شود، برای صیانت کشور، برای عزت ملت ایران و برای پیشبرد هدفهای والای این ملت بهتر خواهد بود و دوست و دشمن روی آن رئیس جمهور حساب بیشتری باز خواهند کرد؛ لذا امروز وظیفه‌ی دیگری پیشِ روی ماست و آن این است که ما حتماً شرکت کنیم و رأی بدهیم.

رهبر انقلاب افزودند: آنچه هفته‌ی گذشته مردم نشان دادند و بسیار تحسین‌برانگیز بود، متانت مردم بود. با این‌که هوا گرم بود و حضور در صف‌های طولانی دشوار بود، اما مردم این دشواری را تحمل کردند و با صبر و حوصله و متانت کار را به نیکی پایان بردند. من امیدوارم و از خدای متعال توفیق میخواهم و از مردم خواهش میکنم که این هفته و این جمعه هم همان روش را در پیش بگیرند؛ با متانت و صبر و حوصله و حلم و ظرفیت برخورد کنند. طرفداران این دو نامزد محترم هیچ حرکت و عملی که نشان‌دهنده‌ی تعرض به نامزد دیگر است، نسبت به دیگری انجام ندهند؛ و همین‌طور هم خواهد بود. من مطمئنم که مردم ما بسیار متین، هوشمند و عاقل هستند؛ می‌دانند که در این شرایط، نیاز کشور به چیست. امروز نیاز کشور به آرامش و حالت سکینه‌ی مردم است و این را بایستی در صندوق‌های رأی رعایت کنند. [۱]

این بیانات ۱۹ سال قبل رهبر انقلاب؛ چراغ راهی برای همه ما طی یک هفته آینده و در دور دوم انتخابات است.

کار انتخابات ۱۴۰۳ همچنان ناتمام مانده است و ملت باید کار نیمه تمام را تمام کند.

در این یک هفته بایستی بر دو مسیر “رأی خوب” و “مشارکت حداکثری” تأکید کرد. ۲ مسیر پربرکتی که در آینده مردم ایران تأثیر بسزایی خواهد داشت.

هیچ رجل سیاسی و فعال انتخاباتی نباید در این یک هفته احساس خستگی و یأس کند.

نگرش سیاسی در تفکر شیعی همواره و در هر موقعیتی قائل به انتخاب و مشارکت است.

اگر گزینه مطلوب کسی در دور اول انتخابات حضور نداشته یا پیروز نشده؛ اکنون باید از بین دو گزینه موجود به گزینه بهتر رأی داد. و گزینه بهتر همواره یعنی گزینه‌ای که از آسیب‌ها و ایرادات کمتری برخوردار باشد.

بر این منطق باید تأکید داشت و مردم را به مشارکت حداکثری در انتخابات فرا خواند.

***

1_https://khl.ink/f/17909

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

کار را که کرد؟ آنکه تمام کرد/ سخنان ۱۹ سال قبل رهبری درباره انتخابات دو مرحله‌ای بیشتر بخوانید »

طعم خوب "رأی بد" برای ظریف/ اگر رأی ندهیم؛ فردا نباید گلایه کنیم

طعم خوب "رأی بد" برای ظریف/ اگر رأی ندهیم؛ فردا نباید گلایه کنیم



پسر مهدی کروبی ضمن اعلام حمایت پدرش از پزشکیان گفته است: اگر خصومت و حسادت برخی اصلاح‌طلبان در سال ۱۳۸۴ نبود مهدی کروبی رئیس جمهور بود!

سرویس سیاست مشرق «وبلاگ مشرق» خوانشی روزانه در لابه‌لای اخبار و اتفاقات کشور است. ما درباره این خوانش البته تحلیل‌ها و پیشینه‌هایی را نیز در اختیار مخاطبان محترم می‌گذاریم. ۷:۳۰ هر روز با بسته ویژه خبری-تحلیلی مشرق همراه باشید.

***

طعم خوب “رأی بد” برای ظریف

طعم خوب "رأی بد" برای ظریف/ اگر رأی ندهیم؛ فردا نباید گلایه کنیم

محمدجواد ظریف، وزیر سابق امور خارجه به تازگی در یک میتینگ سیاسی برای مسعود پزشکیان تبلیغ کرد.

به گزارش مجاهدت از ایلنا، ظریف در این سخنرانی به مواردی اشاره کرده که بخش‌هایی از آنرا در ادامه می‌خوانید:

_ (در اشاره به کارنامه دولت روحانی) برخلاف همه محاسبات و پیشگویی‌ها، اثر انتخاب خود را دیدید، احترام جهان و احترام همه ملت‌ها که منادی گفتگوی تمدن ها را داشتیم بطوریکه تمام دروغ ها را نقش برآب کرد!

_ انتخاب می کنیم جوانان بجای پناه بردن به کشورهای خارجی با عشق و امید در کشور بمانند، انتخاب می کنیم که پدران و مادران در آرزوی فرزندانشان حسرت نخورند. انتخاب می کنیم ایران و ایرانی در همه جا سرفراز باشد و تحریم نکنند تا مجبور شوند ایران و ایرانی را تکریم کنند.[1]

*آقای ظریف اگر می‌خواهد یک سیاستمدار منطقی و راستگو باشد طبعا باید حرف راست بزند و منطقی رفتار کند.

آنچه که مردم از اثر انتخاب خود در سال‌های 92 و 96 دیدند به جز ناکارآمدی، تحریم بیشتر و بیدستاوردی چه بود؟!

مگر این آقای ظریف نبود که صراحتا و پس از آنهمه مذاکره اعلام کرد ما نمی‌توانیم حتی یک حساب ساده در بانک‌های انگلیس باز کنیم؟

و مگر این شخص آقای روحانی نبود که مدت‌ها پس از مذاکرات؛ سوگمندانه گفت:‌ مگر کشورها دیوانه‌اند که با آمریکا مذاکره و توافق کنند.

از باب احترام جهان نیز اینکه ظریف در آمریکا نمی‌توانست خارج از خطوط ترسیمی پلیس حرکت کند و به عیادت همکار خود برود و یا صحبت‌های ترامپ درباره تروریست نامیدن مردم ایران برای هر جویای حقیقتی کافیست.

آقای ظریف گویا فراموش کرده است که باراک اوباما در صبح روز معاهده برجام و برای اینکه ته‌مانده دستاورد را هم از دست ظریف بگیرد دست به تحریم ایران زد!

بماند که حتی مضحک‌ترین بخش‌های توافقات موقت ژنو از قبیل “ماجرای سنگ‌های قیمتی” هم نتوانست مردم را روی صندلی‌های نمایش برجام نگه دارد!

ما همچنین یادآوری می‌کنیم زمانی را به آقای ظریف که ماجرای “پناه بردن جوانان ایرانی به کشورهای خارجی” از سوی معاون علمی رئیس‌جمهور روحانی مورد تردید قرار گرفت و دکتر سورنا ستاری به درستی از این گفت که مسئله فرار مغزها از آن کلاه‌های گشادی است که روی سر کشور گذاشته‌اند![2]

ستاری استدلال کرد که این مسئله یک پروپاگاندای تبلیغاتی علیه ایران بیشتر نیست.

نتیجه آنکه مسئله فرار مغزها و جوانان اگر درست باشد بیشتر در دهه 90 و در دولت متبوع ظریف بروز کرده و اگر غلط باشد یعنی ظریف هم جزو کسانی است که کلاه روی سر کشور می‌گذارند!

تمام این گزاره‌های تاریخی که اتفاقا در همین نزدیکی هم رخ داده‌اند نشان می‌دهد که آقای ظریف نه بر اساس کارنامه و نه بر اساس سبک و سیاق سیاسی؛ شأنیت آنرا ندارد که برای مردم “رأی خوب” را تبیین کند.

***

حرف‌های پسر کروبی درباره خصومت و حسادت برخی اصلاح‌طلبان

طعم خوب "رأی بد" برای ظریف/ اگر رأی ندهیم؛ فردا نباید گلایه کنیم

مهدی کروبی، از اصلاح‌طلبان ستادی است که به دلیل فعالیت‌های خود در فتنه 88 و توبه نکردن علنی از آن رفتارهای غلط در حصر خانگی قرار دارد.

حسین کروبی، فرزند وی با تازگی در اظهاراتی که اعتمادآنلاین آنها را منتشر کرد ضمن اعلام حمایت کروبی از مسعود پزشکیان گفته است:

“اگر خصومت و حسادت برخی اصلاح طلبان در سال ۱۳۸۴ نبود مهدی کروبی رئیس جمهور بود و بلای محمود احمدی نژاد بر سر ملت فرود نمی آمد و پرونده هسته ای ایران به شورای امنیت نمی‌رفت و تحریم‌ها شکل نمی‌گرفت‌. او در همه سال‌های حصر غیرقانونی بر امید و اصلاح و مبارزه قانونی تاکید کرده است.”[3]

*اختلافات درونی اصلاح‌طلبان وارد مرحله جنون شده و انتخابات هم برای آن به مثابه یک کاتالیزور عمل کرده است.

کار این اختلافات که بویژه میان چپ‌های ستادی و مسعود پزشکیان بروز یافته به جایی رسیده است که حتی اخیرا دیدیم که محمدرضا تاجیک، از تئوریسین‌های ستادی جریان چپ صراحتا و در یک مصاحبه تأکید کرد که پزشکیان نمی‌تواند دریچه‌ای بگشاید.[4]

برخی محافل تحلیلی از این می‌گویند که چپ‌های ستادی؛ پزشکیان را حامل اصلاح‌طلبی نمی‌دانند و حتی معتقدند او پروژه نظام برای افزایش مشارکت انتخاباتی است! از همین رو یا در قبال پزشکیان سکوت کرده‌اند و یا مثل تاجیک صراحتا در نقد او سخن می‌گویند.

برایندهای تحلیلی از این می‌گوید که اصلاح‌طلبان ستادی معتقدند کاراکتر پزشکیان توانایی جذب آرای خاموش و خاکستری را هم ندارد و از همین رو اعلام حمایت از وی بیفایده است.

***

استدلال جالب آیت‌ا… عاملی برای مشارکت انتخاباتی

اگر رأی ندهیم؛ فردا نباید گلایه کنیم

طعم خوب "رأی بد" برای ظریف/ اگر رأی ندهیم؛ فردا نباید گلایه کنیم

آیت‌ا… سیدحسن عاملی، عضو مجلس خبرگان رهبری و امام جمعه اردبیل؛ طی سخنانی در خطبه‌های این هفته نماز جمعه به اهمیت حضور در انتخابات اشاره کرد و خطاب به کسانی که نمی‌خواهند رأی بدهند، گفته است: در حال حاضر توصیه اول ما شرکت در انتخابات است. مبادا دفتر حسنات عزیزان از این حسنه بزرگ خالی باشد. بدون تردید انتخاب انسان صالح و شایسته برای تولیت امور مسلمان ها از تمام حسنات بالاتر است. از طرفی “حضور در صحنه”، مانور قدرت و اقتدار و انسجام ملی در برابر دشمنانی است که بیش از ۴۰ سال است در کمین کشور ما و ملت ما هستند. هیچ انسان عاقلی در برابر دشمن غدّار خود چراغ سبز نشان نمی دهد و هیچ عاقلی تعیین سرنوشت خود را به کس دیگری نمی‌سپارد. (کنایه از رأی ندادن!)

به گزارش مجاهدت از شفقنا، وی تصریح می‌کند: کسانی که گلایه‌ای از مدیریت کشور دارند دقت کنند که جمهوری اسلامی سلایق متفاوت اقتصادی و سیاسی را در معرض انتخاب ملت قرار داده است. حالا موسم رفع گلایه با انتخاب فرد اصلح، سلیقه اصلح و تفکر اصلح است و بعد از انتخاب، فردا دیگر جای گلایه نیست.[5]

*استدلال آیت‌ا… عاملی در لزوم رأی دادن و البته رأی خوب دادن جامع و مانع است.

در عین حال و در باب ذکر مثال و توضیح پیرامون جمله آخر ایشان مبنی بر اینکه “فردای انتخابات دیگر جای گلایه نیست” باید گفت که این یک منطق کمتر گفته شده در ساحت دموکراسی ایرانی است.

به این معنی که مردم؛ اعم از آنها که رأی می‌دهند یا رأی نمی‌دهند؛‌ باید بدانند که اوضاع کشور طی 4 سال آینده ماحصل رأی آنهاست.

به این معنی که فردی که رأی نمی‌دهد یعنی اجازه داده است که سیاستمدار ضعیف رئیس‌جمهور شود و فردی هم که رأی می‌دهد اما به “رأی خوب” و کارنامه نامزدها اهمیتی نمی‌دهد باید بداند که در قبال کژی‌ها و بی‌عملی‌های بزرگ 4 سال آینده مسئول است.

این دو جماعت طبعا در فرداروز انتخابات نباید بابت هیچ مشکلی گلایه کنند و اجرا نشدن وعده‌های مهم نامزد پیروز هم یقینا بر عهده آنهاست.

در همین زمینه می‌توان به مثالی از کشور فرانسه نیز اشاره کرد که در جریان اعتراضات اقتصادی جلیقه‌زردهای معترض به وضعیت معیشت؛‌ رسانه‌های بزرگ فرانسه در هنگام مصاحبه با معترضین؛ نخستین سؤالی که می‌پرسیدند این بود که به چه کسی رأی داده‌اید؟!

کنایه از اینکه اعتراض شما بلاوجه است و رئیس‌جمهور ماکرون که عامل وضعیت اقتصادی فعلی است؛‌ انتخاب خود شماهاست!

لذاست که انتظار می‌رود همه یکان‌یکان آحاد جامعه و ایضا جوانان و نوجوانان عزیز رأی‌اولی در انتخابات شرکت کنند و جدای از حب و بغض‌های شخصی و اهمیت دادن به مقولات نامهم؛ “رأی خوب”‌را بر اساس کارنامه نامزدها داخل صندوق بیاندازند تا معیشت خودشان بهبود یابد و سرعت پیشرفت کشور هم بیشتر شود.

***

1_ https://www.ilna.ir/fa/tiny/news-1496308

2_ mshrgh.ir/1019636

3_ https://www.etemadonline.com/tiny/news-664039

4_ mshrgh.ir/1614511

5_ https://fa.shafaqna.com/?p=1827646

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

طعم خوب "رأی بد" برای ظریف/ اگر رأی ندهیم؛ فردا نباید گلایه کنیم بیشتر بخوانید »

پزشکیان نمی‌تواند دریچه‌ای بگشاید/ نخستین صحبت‌های تئوریسین ستادی چپ درباره پزشکیان

پزشکیان نمی‌تواند دریچه‌ای بگشاید/ نخستین صحبت‌های تئوریسین ستادی چپ درباره پزشکیان



محمدرضا تاجیک، از تئوریسین‌های ستادی جریان چپ بالاخره سکوتش را درباره انتخابات شکست و درباره پزشکیان سخن گفت.

سرویس سیاست مشرق _ “محمدرضا تاجیک”، از تئوریسین‌های ستادی جریان چپ است که به همراه سایر همقطاران خود طی هفته‌های اخیر و در قبال انتخابات سکوت کرده بود.

تاجیک اما اخیرا سکوت خود را شکست و در مصاحبه با جماران به ترسیم وضعیت اصلاح‌طلبان و نامزدی پزشکیان پرداخت.

او اگرچه در بخش پایانی این گفت‌وگوی خود ادعا می‌کند که پزشکیان بیشترین رأی را دارد اما در لابه‌لای گفت‌وگو جملات مهمی را درباره اصلاح‌طلبان و نامزد آنها بیان می‌کند.

آنچه که می‌خوانید بخش‌هایی از گفت‌وگوی تاجیک در این باره است:

_(در بیان یک احتمال پیرامون پزشکیان) : فردی را وارد صحنه کرده‌اند که مطمئن هستند که از چارچوب‌ها و خطوط قرمز عدول نخواهد کرد، در روند کنونی گسست معناداری ایجاد نخواهد کرد، از ایستارها، هنجارها و قواعد عبور نخواهد کرد، فردی که استقلال خود را دارد، فردی که می‌تواند قومیت‌ها را به شکلی به حرکت درآورد، فردی که می‌تواند در میانه اصولگرایان و اصلاح‌طلبان بایستد و آن‌ها را پیرامون خود ساماندهی کند. اگر بخواهم با بیان بزرگی تصویری از این سناریو به‌دست دهیم، باید بگوییم که یک نوع «ادغام حذفی» پیشتر انجام شده است. بدین معنا که فرد در یک منظومۀ گفتمانی-سیاسی ادغام شده و امروز کاری که باید را انجام می‌دهد.

_چه باید کرد زمانی که از یک سو، فضای کنشگری فضای محدود و محصوری است، و از سوی دیگر، خودِ کنشگر(اشاره به پزشکیان) نمی‌خواهد یا نمی‌تواند خارج از چارچوب حرکت کند، نمی‌خواهد یا نمی‌تواند در و دریچه‌ای را بگشاید، نمی‌خواهد یا نمی‌تواند گسستی ایجاد کند، نمی‌خواهد یا نمی‌تواند گفتمان و جریان متفاوت و نویی ارائه کند، بلکه می‌خواهد تنها آنچه مغفول و مسکوت مانده و بالفعل نشده را فعال کند. اینکه در این سطح چگونه می‌توان آن قشر خاکستری خاص را به حرکت درآورد، برای من اکنون قابل تحلیل نیست.

_بالاخره نه اصلاح‌طلبان روح جدیدی در خود دمیده‌اند و نه کالبدی که در آن می‌خواهند رسوخ کنند، کالبدی است که آنان را زنده نگه دارد. لذا چندان نمی‌توانند در با صورت و سیرت متفاوت و نو و قابل اجماع بروز و ظهور داشته باشند. توجه داشته باشیم انتخاب گزینه‌های انتخاباتی اصلاح‌طلبان در شرایط کنونی، یک گام به جلو در جریان اصلاح‌طلبی نیست، بلکه یک گام به عقب این جریان است. گزینه‌های مطرح‌شده، هیچ‌یک در جریان اصلاح‌طلبی آوانگارد محسوب نمی‌شوند و به سقف این جریان نچسبیده‌اند، بلکه جایگاهی در میانه‌های جریان اصلاح‌طلبی قابل تعریف هستند. [1]

پزشکیان نمی‌تواند دریچه‌ای بگشاید/ نخستین صحبت‌های تئوریسین ستادی چپ درباره پزشکیان

*صحبت‌های تاجیک درباره رخوت جامعه رأی اصلاح‌طلبان و خنثی بودن پزشکیان بسیار محل تأمل است.

خاصّه از این حیث که تاجیک یک اصلاح‌طلب معمولی نیست و بلکه یک “چپ ستادی” است.

اگرچه تاجیک در همین صحبت‌ها نیز از ژن اصلاح‌طلبی خود تأثیر پذیرفته و ادعا می‌کند که پزشکیان بیشترین رأی را دارد اما پر واضح است که او نظر مثبتی به پزشکیان ندارد و مهمتر آنکه جامعه رأی اصلاح‌طلبان را نیز کنشگر تأثیرگذار ارزیابی نمی‌کند.

ما البته در رویکرد تحلیلی خود هرگز نفیا یا اثباتا نظری پیرامون مثبت یا منفی بودن حرف‌های تاجیک نداریم لکن از منظر کنشگری سیاسی و فهم مختصات وضع موجود؛ سخنان آقای تاجیک بسیار حائز اهمیت است…

آقای پزشکیان هرگز چیزی خارج از فضای ترسیم شده از سوی تاجیک نیست و به نظر می‌رسد جامعه آرای اصلاح‌طلبان نیز متوجه این حقیقت شده‌اند که پزشکیان نه تنها خارج از هیچ قاعده‌ای حرکت نخواهد کرد بلکه رویکردهای او با بخش اعظمی از مطالبات اصلاح‌طلبان در تضاد است.

پزشکیان نمی‌تواند دریچه‌ای بگشاید/ نخستین صحبت‌های تئوریسین ستادی چپ درباره پزشکیان

دقت شود که همین مختصات پیش گفته در سخنان تاجیک و تحلیل ماست که سردی محرزی را بر اردوگاه اصلاحات عارض کرده و شاهدیم که هیچ‌یک از بزرگان ستادی جریان اصلاحات نه تنها تا این لحظه حمایت خاصی از پزشکیان نکرده‌اند (و برای این مسئله هم دیگر شاید دیر شده است!) بلکه حتی همانطور که می‌بینیم در نقد او نیز سخن می‌گویند.

در نگریستن به احتمالات سیاسی باید به این گزینه هم توجه کرد که با توجه به مضامینی شبیه به آنچه که تاجیک گفته است؛ ‌ شاید پزشکیان با این وسوسه و تشویق مواجه شود که طی روزهای آینده و برای رأی آوردن؛ سخنان تندی را بر زبان بیاورد.

وسوسه‌ها و تشویق هایی که خبرهایی مثل حضور علی تاجرنیا، از متهمان فتنه 88 در ستاد پزشکیان آنها را تقویت می‌کند.

***

1_https://www.jamaran.news/fa/tiny/news-1634852

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

پزشکیان نمی‌تواند دریچه‌ای بگشاید/ نخستین صحبت‌های تئوریسین ستادی چپ درباره پزشکیان بیشتر بخوانید »