مشرق

«سادات میرسالاری» خواب آمریکا را آشفته کردند!

«سادات میرسالاری» خواب آمریکا را آشفته کردند!



شهیدان میرسالاری

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق، امامزاده میرسالار(ع) یکی از مشهورترین و باکرامت‌ترین امامزادگان جنوب است که هرساله ملجأ و پناهگاه شمار زیادی از دوستداران اهل‌بیت(ع) می‌شود. سلاله و تبار جلیله امامزاده به هفت واسطه به حضرت باب‌الحوائج امام موسی‌الکاظم(ع) منتهی می‌شود. بقعه امامزاده در ضلع شمال شرقی روستای دره زرد فارتق دیشموک از توابع شهرستان کهگیلویه واقع شده است.

نوادگان این امامزاده گرامی با عنوان سادات میرسالاری یکی از طوایف مستقل کوچرو مناطق فارس تا اوایل قرن بیستم بود که تقریباً ۸۵ درصد جمعیت آن را شامل می‌شد. بعدها این طایفه ساکن شدند و سادات میرسالاری در مناطق مختلف پراکنده شدند از جمله در بختیاری، فارس، خوزستان و کشورهای حوزه خلیج‌ فارس و عراق.

در حال حاضر این طایفه بزرگ هاشمی از لحاظ جمعیتی در رتبه دوم سادات در حوزه جنوب کشور هستند.

شهید سید عزیزالله میرسالاری به همراه سردار سید رمضان میرسالاری

سادات میرسالاری شهدای والامرتبه و گرانقدری تقدیم انقلاب اسلامی ایران نموده‌اند. در کتاب ارزنده و ارزشمند همنشینان مهتاب که توسط سید کاظم مطلوبی میرسالاری گردآوری شده، مروری بر زندگینامه و وصیت‌نامه سرداران و ۱۱۰ شهید سادات میرسالاری ذکر شده است.

برش‌هایی از زندگینامه و وصیت‌نامه چند شهید والامقام از سادات میرسالاری را بر اساس مطالب کتاب همنشینان مهتاب و مطالب تکمیلی که از مصاحبه با آقای سید ابراهیم میرسالاری فرزند معزز شهید سید عزیزالله میرسالاری و همسر مکرمشان سیده مدینه میرسالاری(ساداتی) فرزند شهید سید ابوالحسن میرسالاری(ساداتی) و همچنین اطلاعاتی که در پیام‌رسان از سردار حاج خداداد مصطفی‌زاده فرمانده گردان امام‌ حسین(ع) رامهرمز در جنگ تحمیلی به دست آوردیم، مرور می‌کنیم.

آقای سید ابراهیم میرسالاری از فرهنگیان باسابقه و ساکن اسلامشهر در استان تهران هستند.  

همراهان ابدی

برادران شهید سید عزیزالله میرسالاری و سید ابوالحسن میرسالاری(ساداتی) و پسر عموهایشان شهید سید نورالله میرسالاری(پیماد) و شهید سید غلامرضا میرسالاری(بادبدست) ساکن روستاهای ابوالفارس در شهرستان رامهرمز استان خوزستان بودند. این چهار شهید بزرگوار همیشه همراه، همقدم و یار و یاور یکدیگر در امور مختلف بودند.

این سادات عظیم‌القدر همگی شدیداً مقید به واجبات و مستحبات و دارای چهره معنوی و نورانی و همچنین عاشق امام حسین(ع) و نهضت حسینی، شیفته ولایت‌فقیه و دلداده شهادت بودند و همگی در عنفوان جوانی از تنگنای مادیت گذر کرده، دست از جان شسته و عاشقانه و آگاهانه از خاک به افلاک و از فرش به عرش پرواز نموده و تاج پرافتخار شهادت بر سر نهادند.

اکنون نیز مزار چهار شهید همجوار یکدیگر در بهشت شهدای شهرک شهید رجایی ابوالفارس است.

مبارزه با طاغوت

سید عبدالرضا میرسالاری (بادبدست) از علما و بزرگان و مصلحین در شهرک شهید رجایی ابوالفارس بود. ایشان در دوران طاغوت نقش بسیار زیادی در آگاه نمودن مردم منطقه داشت به همین خاطر بارها مورد بازجویی ساواک قرار گرفت اما هیچ‌گاه از وظیفه انقلابی کوتاه نمی‌آمد.

چهار شهید بزرگوار نیز با پرچمداری سیدعبدالرضا در مبارزات ضدطاغوت مشارکت فعالی داشتند و توسط ساواک بازداشت و بازجویی شدند. در یکی از دستگیری‌ها این سادات بزرگوار را سوار ماشینی کردند و یک تصادف ساختگی به وجود آوردند که طی آن سید عبدالرضا به همراه برادرش سید یدالله به شهادت رسیدند. فرزندان این دو شهید گرامی نیز در این حادثه مجروح شدند و سال‌ها بعد در جنگ تحمیلی به شهادت رسیدند.

شهید سید عزیزالله میرسالاری به همراه همرزمان

شهدای مؤمنِ انقلابی

بعد از پیروزی انقلاب این چهار شهید عزیز در مراسم مذهبی و انقلابی حضور چشمگیری داشته و بسیار فعال بودند.

مراسم محرم، اربعین و صفر هر ظهر و شب در یکی از منازل روستا توسط مرحوم حجت‌الاسلام حاح عبدالحمید که از بهبهان می‌آمد، برگزار می‌شد و این چهار شهید بزرگوار جزء خادمان اباعبدالله الحسین(ع) بودند و به همراه مردم ولایت‌مدار روستا همکاری ویژه‌ای در برپایی عزاداری ارباب کربلا داشتند.

بعد از محرم و صفر، سایر مراسم مذهبی مانند میلادها و شهادت‌های معصومین(ع) در امامزاده روستا به نام امامزاده عباسعلی در جوار مزار سادات جلیل‌القدر مانند سید عبدالرضا و سیدیدالله برگزار می‌شد.

سید شکرالله نوآیین، دایی شهیدان سید عزیزالله و سید ابوالحسن از جمله بانیان امامزاده عباسعلی بودند و سید شکرالله و سید عزیزالله از جمله افرادی بودند که در بازسازی امامزاده شرکت داشتند.

بعد از شهادت این چهار شهید معزز، سید کمال میرسالاری(ساداتی) برادر سید عزیزالله و سید ابوالحسن به همراه مردم روستا مسجد حضرت ابوالفضل‌العباس(ع) در شهرک شهید رجایی ابوالفارس را احداث نمودند. تصاویر چهار شهید گرامی و گرانقدر در این مسجد نصب است. قبل از احداث مسجد مراسم مذهبی در منازل و امامزاده برگزار می‌شد اما اکنون مراسم مذهبی منسجم‌تر گردیده و علاوه ‌بر این مکان‌ها در مسجد نیز برگزار می‌گردد.

در ادامه به مرور زندگی این شهدا می‌پردازیم.

شهید سید غلامرضا میرسالاری

پاسدار شهید سید غلامرضا میرسالاری(بادبدست) فرزند شهید سید عبدالرضا است که عاشق و مرید امام خمینی بود. اخلاق خوب وی زبانزد عام و خاص بود و تبلیغاتش شوری از عشق به دفاع از وطن را در میان جوانان منطقه برمی‌انگیخت. با رسیدن به سن سربازی وارد سپاه پاسداران رامهرمز شد و پس از گذراندن دوران آموزش با شوق و علاقه فراوان به خط مقدم اعزام گردید و پس از فداکاری‌های بسیار در دوم شهریور ۱۳۶۲ در خونین‌شهر نزدیک پاسگاه زید به شهادت رسید.

سید غلامرضا در جبهه، رانندگی ‌تانک را به عهده داشت و در کنار تانک مشغول نماز خواندن بود که مورد اصابت دشمن قرار گرفت و به مقام عظمای شهادت نایل آمد.

شهید سید نورالله میرسالاری

شهید سید نورالله میرسالاری(پیماد) فرزند شهید سید یدالله متولد سوم خرداد ۱۳۳۷ است. سید نورالله سوم اسفند ۱۳۶۳ در خاک عراق در عملیات خیبر به شهادت رسید.

در وصیتنامه شهید آمده است: «در ذهنم مجسم ساختم که شهادت همان راه حسین و آرزوی او بود و گفتم که من یکی از پیروان او هستم…. برای من هیچ‌گونه ناراحتی نداشته باشید چون امام جعفر صادق می‌فرماید: شهید شدن عادت ما است. ما باید دنباله‌رو این شهیدان باشیم و راهشان را ادامه بدهیم.»

شهید سید علی‌اکبر میرسالاری

پیکر مطهر سید نورالله ده سال بعد به همراه برخی شهدای دیگر تفحص و تشییع شد. یکی از این شهدا که وی نیز بعد از ۱۰ سال پیکر مطهرش تفحص و همزمان با سید نورالله در رامهرمز تشییع گردید، شهید سید علی‌اکبر میرسالاری است که در شانزده سالگی به شهادت رسید و ماجراهای بسیار زیبایی دارد.

سید علی‌اکبر فرزند سید یوسف و دایی شهیدان سید عزیزالله و سید ابوالحسن است. اخلاق پسندیده، شیرین‌زبانی و خوش‌رفتاری ایشان همه را مجذوب می‌کرد.

از همان اوان کودکی علاقه وافری به راز و نیاز با خدا داشت، برای حضور در جبهه لحظه‌شماری می‌نمود و حضور در میدان نبرد را پاسداری از خون سالار شهیدان حضرت حسین ابن علی(ع) می‌دانست.  

در سال ۱۳۶۲ در حالی که تنها پانزده سال داشت به جبهه شتافت و یک‌بار در منطقه عملیاتی خیبر دچار مجروحیت شیمیایی شد.

سید علی‌اکبر در شانزده سالگی در عملیات بدر در خاک عراق در ۲۴ اسفند ۱۳۶۳ در منطقه عملیاتی جنوب در هورالعظیم به همراه تعدادی از همرزمانش به درجه رفیع شهادت نایل آمد و در منطقه غربت مانند جد بزرگوارشان حسین‌ابن‌علی(ع) و حضرت علی‌اکبر(ع) و سایر شهدای کربلا در میدان نبرد به جای ماندند و پس از ۱۰ سال ماندن در سرزمین غربت در مسیر کربلا در سال ۱۳۷۳ پیکر پاک ایشان و تعدادی از همرزمانش از جمله سیدنورالله تفحص و همراه و همزمان با سید نورالله در رامهرمز تشییع گردید.

مهمانان حضرت زهرا

مطابق روایات شهدایی که پیکرشان گمنام می‌ماند و دفن نمی‌شود هر شب میهمان حضرت فاطمه زهرا(س) هستند و صدیقه طاهره هر شب به آنها سر می‌زند. ان شاء الله که این دو شهید اعلامقام و همرزمانشان نیز در این ۱۰ سال میهمان سرور زنان دو عالم بوده‌اند.  

شهید سید علی‌اکبر میرسالاری می‌گفت: «من شال سبز به کمر می‌بندم تا مانند جدم حسین(ع) شهید شوم». وصیت‌نامه شهید نیز بعد از «به نام خدا» با همین عبارت نورانی آغاز گردیده است.

شهید سید ابوالحسن میرسالاری

پاسدار شهید سید ابوالحسن میرسالاری(ساداتی) فرزند سید مندنی در سال ۱۳۳۹ در روستای تنگ تلخ از توابع ابوالفارس متولد شد. پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی به عضویت انجمن اسلامی روستا در آمد و از سال ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۳ مسئول شورای اسلامی روستا بود.

سید ابوالحسن به برگزاری دعای کمیل اهتمام ویژه‌ای می‌ورزید و با دوستانش دعای توسل و دعای کمیل در خانه‌های اهالی روستا برگزار می‌نمود و روستا به روستا می‌رفتند و برای ایجاد وحدت، دعا را هر دفعه در منزل یکی از اهالی روستا می‌خواندند.

در سال ۱۳۶۱ به جبهه رفت. یک‌بار از ناحیه پهلوی چپ مورد اصابت ترکش قرار گرفت و مجروح شد.

نامه‌هایی که قبل از شهادت نوشت، همگی حاکی از این بودند که شهادت خویش را پیش‌بینی کرده است.

در نامه‌ای نوشته بود سلام مرا بسیار بسیار به دخترانم برسانید و سفارش از حلالیت و بخشودگی می‌نمود و سفارش کرد که صبر داشته باشید و در غم من بی‌تابی نکنید. در نامه‌ای از شهید دو شب مانده تا عروجش هشت بار نوشته بود خداحافظ و حلالم کنید.

آری اینانند سربازان واقعی امام زمان(عج) که پیشاپیش از شهادت خویش آگاهند.

سید ابوالحسن در ۲۳ اسفند ۱۳۶۳ پس از جانفشانی و دلاوری‌های فراوان در عملیات بدر آسمانی شد و شهادت در راه خدا روزی‌اش گردید.

شهیدی که خواب را از آمریکا گرفت

شهید موسوی دامغانی که از ارکان سپاه جنوب و نماینده مردم رامهرمز بود، در مورد شهید سیدابوالحسن گفته است: شهید ساداتی در جبهه خواب را از آمریکا و همرزمانش گرفت.

در وصیتنامه شهید سفارش‌هایی خطاب به مسئولان ذکر شده که نصب‌العین قرار دادن آنها برای مسئولان بسیار واجب است:

«اما چند وصیت به مسئولین دارم ۱- سلام مرا حتماً به امام عزیزم خمینی کبیر برسانید. ۲- تقوایتان را حفظ کنید تا دچار ضعف و نابودی نشوید. ۳- رابطه‌ها را کنار بگذارید و جای آن ضابطه قرار دهید. ۴- حق زیردستان را نخورید. ۵- به مستضعفین بیشتر رسیدگی کنید. ۶- و اما تکیه بنده در اینجاست که اموال بیت‌المال را در راه شخصی به کار نبرید و به بیت‌المال بیشتر رسیدگی کنید خصوصاً رانندگان ادارات.»

بخش‌های دیگری از وصیتنامه شهید:

«برادران و مادر ما گر یاد من می‌کنید هم از یاران امام حسین(ع) و آن حضرت که سرش را از تن جدا کردند یاد کنید و یادی از جسم سوخته بهشتی و رجایی و باهنر کنید. جان من از جان آنها شیرین‌تر نیست….

خواهران عزیزم از شما می‌خواهم که مانند حضرت زینب(س) استوار محکم و باحجاب باشید و امیدوارم در پیش حضرت زینب(س) روسفید باشید….

شما مدیون خون شهدا هستید و وظیفه شما در مقابل این خون‌های پاک، بندگی به خدا و عمل به اسلام و حفظ وجهه انقلاب اسلامی است….

بزرگ‌ترین پیام ما این است که دست از ماه تابان، امام عزیزمان خمینی کبیر برنداریم….

خدایا عشق به انقلاب اسلامی و رهبر کبیر انقلاب چنان در وجودم شعله‌ور است که اگر تکه‌تکه‌ام کنند و یا صدها بار بکشند و زنده کنند و یا زیر سخت‌ترین شکنجه‌ها قرار گیرم او را تنها نخواهم گذاشت….»

شهید سید عزیزالله میرسالاری

پاسدار شهید سید عزیزالله میرسالاری فرزند سیدمندنی در سال ۱۳۳۴ در روستای تنگ تلخ در ابوالفارس چشم به هستی گشود.

شهید سید عزیزالله فردی خوش‌سیرت و خوش صورت از تبار سلسله جلیله سادات بود و از نظر حسنات خیر و خداپسندانه زبانزد عام و خاص بود. ایشان گشاده‌رو و دارای فضایل اخلاقی والایی بودند. علاقه وافر شهید به امام خمینی در تمام حرکات و سکنات هویدا بود.

ایشان در شرکت نفت مشغول بودند و از لحاظ مادی و معنوی در وضعیت خوبی قرار داشتند و همیشه درب منزلش باز و مستمندان را دستگیری نموده و در حل و فصل اختلافات و کدخدامنشی‌های محلی و کارهای خیر از وجود ایشان به طور مستمر استفاده می‌شد و عادلانه، منطقی و منطبق بر شرع و عرف داوری می‌کرد و تصمیم می‌گرفت.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی به عضویت بسیج درآمد و از طریق شرکت نفت به سپاه پاسداران شهرستان رامهرمز در جنگ تحمیلی مأمور شد.

سردار حاج خداداد مصطفی‌زاده در مورد ویژگی‌های ممتاز اخلاقی سید عزیزالله می‌گوید:

«خیلی خوش‌برخورد و منظم و متین بود. اکثر امورات و مأموریت‌های سپاه به خصوص امورات واحد تعاون را انجام می‌داد. همیشه تبسمی بر لب داشت…. کم حرف و پرعمل بود. شخصیتی بزرگوارانه و باوقار داشت. چهره‌ای نورانی و هیکلی خوش‌تیپ و خوش‌قیافه داشت. معلوم بود که فردی بااصالت و بزرگ‌منش می‌باشد.»

سید عزیزالله در تیپ سرافراز و همیشه پیروز ۱۵ امام حسن مجتبی(ع) در جبهه‌های جنوب انجام وظیفه می‌نمودند و یکبار با ترکش‌های خمپاره از ناحیه دست راست مجروح گردیده بودند.

سید عزیزالله در بین رزمندگان از محبوبیت والایی برخوردار بود. شهید در چند عملیات حضور داشت. طاعات و عبادات خالصانه در سنگر و صدای العفو العفو در اذهان رزمندگان و همرزمان ماندگار و ابدی شد. یکی از مسئولیت‌های وی پیک جبهه‌ها بود و در خطوط پدافندی و عملیاتی حاضر می‌شدند و خبر سلامتی رزمندگان و نامه‌هایشان را به خانواده‌هایشان می‌رساندند.

دیدن خواب پیامبر

سید عزیزالله یک شب در عالم رویا حضرت محمد(ص) را به خواب می‌بیند که به او می‌فرماید چرا ناراحتی؟ شهید گفت: دلم برای برادر شهیدم تنگ شده است. پیامبر فرمودند نگران نباش به زودی او را ملاقات خواهی کرد.

شهید سید عزیزالله چند روز مانده به شهادت وصیتنامه‌اش را با ‌گریه مداوم نوشت و در هنگام خداحافظی آخر نیز از عدم بازگشت سخن گفت.

سید عزیزالله در ۲۳ خرداد ۶۷ در عملیات بیت‌المقدس ۷ در شلمچه به درجه رفیع شهادت نایل گردید.

سردار سید رمضان میرسالاری از فرماندهان دفاع مقدس، دایی سید عزیزالله، شهید زنده‌ای که بدنش پر از ترکش است، ماجرای شهادتش را چنین روایت می‌نماید: «[با] رزمندگان گردان امام حسین(ع) شهرستان رامهرمز به طرف خط منطقه عملیاتی شلمچه حرکت کردیم…. به اتفاق فرمانده گردان امام حسین(ع) جناب خداداد مصطفی‌زاده در یک وانت لندکروز پشت سر نیروها در روی جاده اهواز-خرمشهر در حرکت بودیم و شهید سید عزیزالله و برادر جمشید کمایی با یک دستگاه لندکروز پشت سر ما می‌آمدند. نمی‌دانم یکباره قلبم به تپش افتاد و دلهره امانم را گرفت گویا خطر را برای سید حس کردم و گاه‌گاهی به عقب برمی‌گشتم و می‌خواستم به شهید بگویم دعا بخوان اما هر گاه نگاه می‌کردم لب‌هایش در حالت مناجات و ذکر و دعا بود.

از جاده آسفالت جدا و به خط مقدم نزدیک‌تر می‌شدیم. غروبی ‌غمبار بود. دیده‌بانان دشمن ما را دیده بودند. ابتدا چند گلوله توپ به اطراف ما شلیک شد ولی ما به مسیر ادامه دادیم و سعی می‌کردیم خود را به خط مقدم برسانیم. که ناگاه گلوله توپ دشمن بین ماشین‌هایمان به زمین خورد و ماشین ما پاره‌پاره شد اما تنها ترکشی از شیشه ماشین سید عبور و قلب نازنینش را هدف قرار داد و به دیار معبود شتافت…. صورت زیبایش را بوییدم بوی بهشت می‌داد…. در یک لحظه خواب چند روز پیش سید را تعبیر شده دیدم. آری سید عزیزالله شهادت را چه خوب معنا کرد.»

بخش‌هایی از وصیتنامه پاسدار شهید

 سیدعزیزالله میرسالاری:

«با اعتقاد به اینکه این انقلاب الهی بوده و زمینه‌ساز قیام آخرین ذخیره الهی حضرت حجت ابن الحسن (عج) خواهد بود و موسای زمانمان را که خود به حقیقت ولی‌فقیه مسلمین است وجانشینی بقیه‌الله اعظم را عهده‌دار است تأیید می‌کنم و به وجودش افتخار و تا آخرین نفس در راه اهداف مبارکش جانفشانی می‌کنم….

می‌خواهم که همواره روحانیت معظم و سپاه پاسداران ولایتی و امت شریف حزب‌الله پشتوانه خوبی برای خانواده شهدا باشند و همواره شهدای اسلام از امام حسین(ع) گرفته تا شهدای انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی را برای هدایت خود سرمشق قرار دهند….»

پیام فرزندان شهیدان

سخن آخرمان پیام فرزندان شهیدان میرسالاری به نسل جدید است.

پیام سید ابراهیم میرسالاری فرزند شهید سید عزیزالله میرسالاری به مردم و به ویژه جوانان در حال حاضر: «ولایت فقیه زمان و نایب امام زمان(عج)، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را هیچ موقع تنها نگذارید که عزت و سربلندی در گرو اطاعت از ولایت فقیه می‌باشد و به رهنمودهای ولایت فقیه عمل کنید و به خون تمام شهدا احترام بگزارید چون در آخرت ما باید جوابگوی شهدا باشیم.»

پیام دختر شهید

و سرانجام حُسن ختام این شهادت‌نامه را پیام بی‌نظیر سیده مدینه میرسالاری(ساداتی) دختر بزرگوار شهید سید ابوالحسن میرسالاری(ساداتی) خطاب به دختران امروز و آحاد مردم قرار می‌دهیم:

«از خواهرهای خودم می‌خواهم که با حجاب خود بتوانیم دل شهدا و امام شهدا در حکومت ولایت‌فقیه به رهبری امام سید علی خامنه‌ای نایب بر حق امام‌زمانمان حضرت مهدی (عج الله) تعالی فرجه الشریف) راضی نگه داریم.

برادران و خواهران گرامی این شهدا مال کسی نبوده، حتی شاید شما نسبت به ما به آنها نزدیک‌تر باشید چون آنها اگر ما را می‌خواستند درکنار ما می‌ماندند. آنها شما و آرامش ایران را به ما ترجیح دادند. پس اگر چیزی می‌خواهید می‌توانید به آنها متوسل شوید حتماً جوابش را می‌گیرید. شهدا عاشق تمام شماها می‌باشند.»

*کامران پورعباس

شهید سید عزیزالله میرسالاری به همراه سردار سید رمضان میرسالاری



منبع خبر

«سادات میرسالاری» خواب آمریکا را آشفته کردند! بیشتر بخوانید »

ماجرای عکاسی که «زندگی در ظرف مرگ» را معنا کرد

ماجرای عکاسی که «زندگی در ظرف مرگ» را معنا کرد



«چشم ایرانی» ماجرای عکاسی که "زندگی در ظرف مرگ" را معنا کرده است

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق ساسان فلاح‌فر، مستندساز و کارگردان آثاری همچون «خاطرات بادیه»، «پایان مأموریت»، «نقاشی یک رویا» و … از ساخت مستند جدید خود به نام «چشم ایرانی» خبر داد که متقاضی حضور در چهاردهمین جشنواره بین‌المللی سینما حقیقت نیز شده است.

وی با اشاره به سوژه این مستند گفت: این فیلم روایتی متفاوت از حضور یک عکاس ایرانی در جنگ‌های سوریه و عراق است؛ عکاسی که نامش را بارها شنیده‌ایم و او را با عکس‌های ماندگاری که خلق کرده است، به یاد می‌آوریم. حسن قائدی عکاس بحران است که علاوه بر حضور در جبهه سوریه و عراق در بسیاری از بحران‌های کشورمان نظیر زلزله بم، سیل گلستان و … نیز حضوری فعال داشته است. او از سال‌های ابتدایی جنگ تا اواخر آن در مناطق بحرانی حضور داشته و تصاویر ماندگاری را ثبت و ضبط کرده است.

فلاح‌فر با اشاره به ابعاد شخصیتی حسن قائدی گفت: به نظرم حسن قائدی افتخار ملی محسوب می‌شود که تاکنون کسی به او نپرداخته و مغفول مانده است. او در مواجهه با حوادث و اتفاقات پیرامونش سعی کرده است صحیح و دقیق‌ تاریخ‌نگاری و متفاوت با دیگر عکاسان عمل کند. این عکاس بحران در عین حال که روحیه لطیفی دارد، در مواجهه با جنگ و مرگ، کارش را به خوبی بلد است و بدون ترس لحظاتی را ثبت می‌کند که کمتر نمونه‌ای برایش یافت می‌شود. از این رو، در این فیلم، تجربیات حسن قائدی را با بینندگان به اشتراک گذاشته‌ایم.

مستند , عکس , جشنواره بین‌المللی سینما حقیقت , جشنواره فیلم مقاومت , کشور سوریه , آخرین تحولات سوریه , عکاسی ,

این مستندساز خاطرنشان کرد: به نظرم فرق حسن قائدی با خیلی از عکاس‌ها در این است که او هیچ وقت منتظر نماند تا سفارش بگیرد و سپس شروع به کار کند بلکه به کارهایی که دوست داشت پرداخت و با وجود اینکه هزینه‌بردار هم بود اما کار را به نتیجه رساند و شاید به همین دلیل است که عکس‌های بسیار متفاوتی از او به‌جای مانده است.

وی اضافه کرد: با دیدن این مستند سفری چند ساله به کشورهای جنگ‌زده‌ای مثل سوریه و عراق داریم و تاریخ شفاهی این جنگ‌ها را نه در قالب کتاب و صوت بلکه در قاب دوربین حسن قائدی می‌بینیم. به عبارت دیگر، با دیدن این فیلم، بدون هیچ واسطه‌ای به دل جنگ‌های سوریه و عراق رفته و اتفاقات حیزت‌انگیزی را می‌بینیم. شاید بتوان گفت در ظرف مرگ، زندگی را می‌بینیم. برای مثال در لابه‌لای این عکس‌ها روایت افراد جنگ‌زده‌ای را می‌بینیم که حرف‌های زیادی برای گفتن دارند و حرفشان در قاب همین عکس‌ها بیان شده است.

کارگردان مستند «خاطرات بادیه» که در شانزدهمین جشنواره مقاومت نیز برنده جایزه شده است، با اشاره به این که بهتر است مستندهای پرتره در زمان زنده بودن هنرمندان ساخته شود، گفت: برایم مهم بود از هنرمندی مستند پرتره بسازم که زنده است و با این کار از او تقدیر کنیم. حسن قائدی دوست نداشت مستندی از او ساخته و نامش مطرح شود اما بسیار به او اصرار کردیم تا راضی شد جلوی دوربین بیاید.

او درباره روند تولید این مستند گفت: تولیدمان در ایران 9 ماه زمان برد و نگاهی هم به فعالیت او در سوریه و عراق داشتیم. او از سال 2012 و اوایل بحران سوریه در آنجا حضور داشته و تا آزادی موصل را روایت کرده است. همین موضوع سبب شده است که تصاویر بسیار خوبی را از مناطق جنگ‌زده، تقابل با داعشی‌ها و … بگیرد. این عکس‌ها را در فیلم آورده‌ایم. عکس‌های او بسیار ویژه است و ما را به عمق بحران و جنگ برده است.

مستند , عکس , جشنواره بین‌المللی سینما حقیقت , جشنواره فیلم مقاومت , کشور سوریه , آخرین تحولات سوریه , عکاسی ,

عوامل ساخت این مستند عبارت‌اند از: کارگردان: ساسان فلاح‌فر، فیلمبردار میدانی: حسن قائدی، تصویربرداران ایران: احمد خلیل اول و بهنام احمد خانی، تدوین: ساسان فلاح‌فر، طراحی و ترکیب صدا: محمدحسین ابراهیمی، اصلاح رنگ و نور: یحیی محمد علیی، موسیقی: امیر بهرامی، طراح نشان: سینا رعیت‌دوست، تهیه شده در ستاد سوریه سازمان صدا و سیما.

مستند , عکس , جشنواره بین‌المللی سینما حقیقت , جشنواره فیلم مقاومت , کشور سوریه , آخرین تحولات سوریه , عکاسی ,



منبع خبر

ماجرای عکاسی که «زندگی در ظرف مرگ» را معنا کرد بیشتر بخوانید »

روایت علیرضا داوودنژاد از سانسور اینستاگرام

روایت علیرضا داوودنژاد از سانسور اینستاگرام



روایت علیرضا داوودنژاد از سانسور اینستاگرام/ دلنوشته‌ای که حذف شد

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق، علیرضا داوودنژاد کارگردان سینما درباره حذف پستی که به تازگی در اینستاگرام گذاشته است، گفت: پستی مربوط به وقایع این روزها در اینستاگرام گذاشتم که بار اول حذف شد، بار دوم گذاشتم و برای بار دوم نیز حذف شد، در حالی که فکر می‌کردم این اتفاق به دلیل اشتباه من باشد، برای بار سوم پست را ارسال کردم، پست در اینستاگرام خودم هست اما برخی از دوستان می‌گویند که این پست را نمی توانند ببینند.این احتمال را می‌دهم که این پست توسط اینستاگرام حذف شده باشد، البته این را هم باید بگویم از هشتگی هم برای این پست استفاده نکرده‌ام.

وی تاکید کرد: این حذف برای من بسیار عجیب بود و به نوعی می‌توان آن را یک سانسور در فضای مجازی دانست. مساله جالب این است که صفحه من در اینستاگرام به‌روز هم نمی‌شود.

علیرضا داوودنژاد در پست اینستاگرامی خود در واکنش به ترور شهید محسن فخری‌زاده نوشته بود: «مملکتی که بنیه دفاعی قوی نداشته باشد باید بازی را واگذار کند ولی اگر بخواهد در بازی اثر گذار باشد باید بنیه دفاعی قوی و توان باز دارندگی مناسب داشته باشد و دستیابی به این بنیه و توان معمولاً با مقاومت و کارشکنی قدرت‌هایی که از پیش توان بازدارندگی دارند مواجه می شود.

به مادر بزرگم گفتم می‌خواهم مخترع بشوم گفت هرگز به دنبال چنین چیزی نباش مادر جان چون سر راه مخترعان چاه می کنند و در آن نیزه می‌کارند و روی آن را با خاک می‌پوشانند تا آن‌ها در حالی که به اختراع خود فکر می‌کنند در آن چاه بیفتند و تکه پاره شوند. ناگفته نماند که او عاشق «هزار و یک شب بود» و اغلب اوقاتش را با رمان‌های مفصلی نظیر «به سوی رم» و «ده نفر قزلباش» می‌گذراند.

خلاصه اگر این روزها بر سر راه مردمان دانا و توانا و مبتکر این سرزمین که به هر نحو دنبال تقویت بنیه دفاعی مملکت هستند، چاه آتشین می‌کنند و بر آن‌ها نیزه گلوله می‌بارند این همان داستان مادر بزرگ است که از دیروزها ادامه داشته و بالاخره اگر به دست امروزی‌ها برای آن چاره‌ای اندیشیده نشود خواه‌ناخواه در فرداها نیز همچنان ادامه پیدا می‌کند و برای فرزندان این سرزمین تکرار خواهد شد.»

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق، علیرضا داوودنژاد کارگردان سینما درباره حذف پستی که به تازگی در اینستاگرام گذاشته است، گفت: پستی مربوط به وقایع این روزها در اینستاگرام گذاشتم که بار اول حذف شد، بار دوم گذاشتم و برای بار دوم نیز حذف شد، در حالی که فکر می‌کردم این اتفاق به دلیل اشتباه من باشد، برای بار سوم پست را ارسال کردم، پست در اینستاگرام خودم هست اما برخی از دوستان می‌گویند که این پست را نمی توانند ببینند.این احتمال را می‌دهم که این پست توسط اینستاگرام حذف شده باشد، البته این را هم باید بگویم از هشتگی هم برای این پست استفاده نکرده‌ام.

وی تاکید کرد: این حذف برای من بسیار عجیب بود و به نوعی می‌توان آن را یک سانسور در فضای مجازی دانست. مساله جالب این است که صفحه من در اینستاگرام به‌روز هم نمی‌شود.

علیرضا داوودنژاد در پست اینستاگرامی خود در واکنش به ترور شهید محسن فخری‌زاده نوشته بود: «مملکتی که بنیه دفاعی قوی نداشته باشد باید بازی را واگذار کند ولی اگر بخواهد در بازی اثر گذار باشد باید بنیه دفاعی قوی و توان باز دارندگی مناسب داشته باشد و دستیابی به این بنیه و توان معمولاً با مقاومت و کارشکنی قدرت‌هایی که از پیش توان بازدارندگی دارند مواجه می شود.

به مادر بزرگم گفتم می‌خواهم مخترع بشوم گفت هرگز به دنبال چنین چیزی نباش مادر جان چون سر راه مخترعان چاه می کنند و در آن نیزه می‌کارند و روی آن را با خاک می‌پوشانند تا آن‌ها در حالی که به اختراع خود فکر می‌کنند در آن چاه بیفتند و تکه پاره شوند. ناگفته نماند که او عاشق «هزار و یک شب بود» و اغلب اوقاتش را با رمان‌های مفصلی نظیر «به سوی رم» و «ده نفر قزلباش» می‌گذراند.

خلاصه اگر این روزها بر سر راه مردمان دانا و توانا و مبتکر این سرزمین که به هر نحو دنبال تقویت بنیه دفاعی مملکت هستند، چاه آتشین می‌کنند و بر آن‌ها نیزه گلوله می‌بارند این همان داستان مادر بزرگ است که از دیروزها ادامه داشته و بالاخره اگر به دست امروزی‌ها برای آن چاره‌ای اندیشیده نشود خواه‌ناخواه در فرداها نیز همچنان ادامه پیدا می‌کند و برای فرزندان این سرزمین تکرار خواهد شد.»



منبع خبر

روایت علیرضا داوودنژاد از سانسور اینستاگرام بیشتر بخوانید »

«دیوار ۱۳۵۸»‌ کشیده شد! + ‌عکس

«دیوار ۱۳۵۸»‌ کشیده شد! + ‌عکس



داستان دیوار ۱۳۵۸ انتشارات کتابستان معرفت - کراپ‌شده

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق، داستان دیوار ۱۳۵۸نوشته امیر حسین قاضی توسط انتشارات کتابستان معرفت منتشر شد.

آرزوی سفر در زمان بخشی از خیال‌پردازی هر کدام از ماست. اینکه سفر به آینده باشد یا گذشته به نسبت هر کس متفاوت است. بعضی سودای سر درآوردن از آینده و زیستن با آیندگان را در سر می‌پرورانند و بعضی رؤیای سیر و سلوک میان گذشتگان را دارند. 

ادبیات داستانی هم از دل همین خیالات سربرمی‌آورد و اندیشیدن به زمان و مکان‌هایی متفاوت است که داستان را می‌آفریند.

«امیرحسین قاضی» نویسنده خوش‌آتیه و مستعد در کوششی چشمگیر در داستانی پرکشش و ملموس دنیایی آفریده که می‌توانست تاریخ همین سرزمین باشد. 

قاضی در داستان «دیوار ۱۳۵۸» در ژانر علمی‌تخیلی در دوره‌ای از تاریخ ایران دست برده که  هر روزش اتفاقی سرنوشت‌ساز می‌افتاده؛ تهران سال ۱۳۵۸. 

داستان با سفر جوانی از امروز به گذشته شکل می‌گیرد. نویسنده شخصیت محوری داستانش را در موقعیتی قرار می‌دهد که دست به تغییر تاریخ بزند. جوانی شبیه به جوان‌های اطراف ما که در موقعیتی تاریخی از لاک روزمرگی بیرون می‌آیند و در موقیعت‌های سرنوشت‌ساز گوهر نهفته‌ی خود را بروز می‌دهند و به قهرمان‌های تاریخ‌ساز تبدیل می‌شوند.

داستان دیوار در بحبوحه‌ی روزهای پرتلاطم سال ۱۳۵۸ ایران می‌گذرد. قهداستان داستان در خیابان‌های تهران آن روزگار قدم می‌زند، از ساختمان نوپای پلاسکو خرید می‌کند و به تهران این روزها برمی‌گردد و چیزهایی را می‌بیند که دیگر نیست.

این کتاب از اولین‌های این ژانر جذاب است که به همت انتشارات کتابستان به چاپ رسیده است و می‌توان گفت نویسنده نیز در پیاده‌سازی دنیای داستانی این ژانر درست عمل کرده و ماجرایی خلق کرده که به شدت ملموس، باورپذیر و البته پرالتهاب است. داستان مایه‌های جنایی هم دارد و شخصیت داستان که به دلایلی خاص می‌تواند به گذشته سفر کند، درگیر ماجرای قتل‌های زنجیره‌ای می‌شود که در آینده درباره‌اش می‌دانسته و حالا در گذشته به دنبال قاتل می‌گردد.

البته ماجراجویی قهرمان داستان به همین‌جا محدود نمی‌شود به ترورهای معروف آن سال‌ها هم می‌پردازد که ماجراهای نفس‌گیرش را باید در کتاب بخوانید.

امیرحسین قاضی نشان داده که در داستان‌سرایی عاشقانه نیز کارش را بلد است و در فضایی غبطه‌برانگیز داستان عشق قهداستان داستانش را به گرمی روایت می‌کند. خواندن این داستان که دست‌های شما را می‌گیرد و به تهران ۱۳۵۸ می‌برد از دست ندهید.

این داستان در ۳۴۷صفحه و با قیمت ۵۲هزار تومان روانه بازار شده است.



منبع خبر

«دیوار ۱۳۵۸»‌ کشیده شد! + ‌عکس بیشتر بخوانید »

فیلم/از اقامتگاه‌ها برای نگهداری افراد مبتلا به کرونا کمک می‌گیریم

منتظر پیک زمستانه کرونا هستیم/ تست ۲۰ دقیقه‌ای در بیمارستان‌ها ممنوع



به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق، سعید نمکی، وزیر بهداشت در وزیر در اجلاس روسای دانشگاه های علوم پزشکی با اشاره به نقش آموزش همگانی در کنترل بیماری کرونا اظهار داشت: اگر نتوانیم آموزش همگانی را در راستای کاهش بیماری ارتقا دهیم و از ظرفیت آموزش استفاده نکنیم در حوزه مقابله با بیماری موفق نخواهیم شد.

بیشتر بخوانید:

روایت وزیر بهداشت از آسیب روانی به کودکان و نوجوانان در دوران کرونا

وی با اشاره به نقش سفیران سلامت در حوزه آموزش اظهار داشت: با با استفاده از ظرفیت تعداد سفیران سلامت آموزش‌ها را به شیوه‌های مختلف به خانواده‌ها منتقل کنیم، روسای دانشگاه‌های علوم پزشکی از ظرفیت‌های مختلف رسانه‌ای استان استفاده کنند و کمیته آموزش در دانشگاه تشکیل دهند و با استفاده از رهنمودهای این کمیته برای آموزش و افزایش سطح آگاهی مردم را نسبت به بیماری تلاش کنند.

ببینید:

فیلم/ وزیر بهداشت: بعد پیک پاییزه منتظر پیک زمستانه هستیم

وزیر بهداشت با تاکید بر اینکه رعایت پروتکل‌های بهداشتی باید با جدیت دنبال شود خظاب به روسای دانشگاه‌های علوم پزشکی گفت: با هیچ‌کسی مماشات نکنید هر پروتکل شکنی معادل مرگ و میر است. پیک زمستانی را پس از پیک پاییزه خواهیم داشت به خصوص در استان‌های جنوبی که مردم در منازل در فضای سربسته حضور پیدا می‌کنند شیوع بیماری بالاتر می‌رود، در شهرهایی که وضعیت نارنجی، زرد یا قرمز اعلام می‌شود باید پروتکل‌ها بر اساس وضعیت اعلام شود.

وزیر بهداشت با اشاره به اهمیت توسعه مراکز سرپایی افزود: توسعه مراکز سرپایی ۱۶ ساعته و ۲۴ ساعته به خصوص در حاشیه شهرها باید مد نظر قرار گیرد، در مناظق حاشیه نشین که جمعیت زیادی دارد و این افراد به عنوان کاسب یا دستفروش در زیر پوست شهر درحال رفت و آمد هستند باید توجه بیشتری شود و فضاهایی برای ارائه خدمات سرپایی درنظر گرفته شود، اگر توسعه خدمات سرپایی وجود نداشته باشد بار آن با تاخیر بر دوش بیمارستان‌ها خواهد افتاد، باید برای جمعیت ۵۰ الی هر ۱۰۰ هزار نفر خدمات سرپایی در نظر گرفته شود.

نمکی گفت: برخی دوستان مراکز جامع سلامت و پایگاه سلامت دو منظوره استفاده می‌شود و راهی برای بیماران کرونا و غیر کرونا در نظر گرفته می‌شود که به نظر من این کار عالمانه نیست و امکان برخورد این افراد با هم وجود دارد، مراکز سرپایی کووید باید از نظر فاصله با مراکز غیر کووید مجزا باشد اگرچه ممکن است فردی ناقل بی علامت باشد و به مرکز بهداشتی غیر مراجعه کند، بیماری که دارای علائم است نباید در مرکز جامع سلامت رفت و آمد داشته باشد.

ببینید:

فیلم/ واکنش وزیر بهداشت به کاهش آمار فوتی‌های کرونا

نمکی گفت: تست‌های سریع برای دانشگاه‌های علوم پزشکی ارسال می‌شود، ظرفیت ۱۰۰ هزار تست برای تست‌های سریع و پی سی آر در نظر گرفته شده است و باید ۴۰ هزار تست پی سی آر روزانه انجام شود. در بیمارستان باید حتما از تست پی سی ار استفاده شود و در پایگاه‌های سلامت باید از تست سریع استفاده شود و تکلیف فرد بیست دقیقه‌ای مشخص شود.

وزیر بهداشت گفت: در حوزه قرنطینه دستگاه‌های مختلفی همکاری داشتند و مراکزی شناسایی شدند و خواهش ما از روسای دانشگاهی این است که تخمین بزنند و اعلام کنند چند درصد افراد امکان قرنطینه خانگی دارند و چند درصد ندارند، فضای قرنطینه با استفاده از ظرفیت هتل‌ها تامین می‌شود، به نسبت تعداد تخت‌ها تیم پزشکی و پرستاری برای مراقبت از بیماران در نظر گرفته شده است.

منبع: فارس



منبع خبر

منتظر پیک زمستانه کرونا هستیم/ تست ۲۰ دقیقه‌ای در بیمارستان‌ها ممنوع بیشتر بخوانید »