مشرق

به گزارش مجاهدت از مشرق، اتهامات مطرح شده از سوی این ۹ زن علیه این تهیه‌کننده ۷۲ ساله در آستانه آغاز جشنواره فیلم کن منتشر شده، جشنواره‌ای که این تهیه‌کننده ۵۰ اثر از جمله فیلم برنده نخل طلای «پیانیست» ساخته «رومن پولانسکی» و «جاده مالهالند» از «دیوید لینچ» را نمایش داده است.

این اتهامات به سال‌های ۱۹۸۵ تا ۲۰۰۳ بازمی‌گردند و همگی از سوی بازیگران زنی مطرح شده که عمدتاً به غیر از «آنلیس هسمه» و «لارنس کوت» هویت آنها فاش نشده است. موضوع مشترک در میان اتهامات این است که زنان با «آلن سارد» به بهانه بحث در مورد نقش‌های احتمالی در دفتر، خانه و سایر مکان‌های غیرمجاز ملاقات کرده‌اند.

«ژاکلین لافونت» وکیل این تهیه‌کننده پرکار فرانسوی بیانیه‌ای رسانه‌ای صادر کرد و مجله «Elle» را متهم کرد که از «سارد» خواسته بدون افشای نام یا جزئیات زنانی که او را متهم می‌کنند، نسبت به این اتهامات که بیشتر آنها به ۴۰ سال پیش بازمی‌گردد، پاسخگو باشد.

«لافونت» اعلام کرده که «آلن سارد» از این اتهامات دروغین، خشمگین و ویران شده چرا که رفتارهایی که به او نسبت می دهند را نمی پسندد و برای او کاملاً بیگانه است».

فعالیت حرفه‌ای «آلن سارد» به دهه ۱۹۷۰ باز می گردد و او فیلم هایی از «ژان لوک گدار»، «کلود سوته»، «آندره تشینه»، «آلن کورنو»، «برتراند بلیه» و «برتراند تاورنیه» را تهیه کرده است. او شرکت تولید فیلم خود با عنوان «Les Films Alain Sarde» را در سال ۲۰۰۴ فروخت و حدود یک دهه پیش تهیه‌کنندگی را رها کرد.

این خبر در در حالی منتشر شده که مجله «Mediapart» فرانسه مقاله‌ای با عنوان «#MeToo: قدرت آرام اطلاعات» منتشر کرده و در آن شایعه انتشار فهرست ۱۰ چهره مرد صنعت سینما و متهم به آزار و تجاوز جنسی را در جشنواره کن، تکذیب کرد.

پیش‌تر اعلام شده بود قرار است فهرستی محرمانه از ۱۰ کارگردان و بازیگر مرد متجاوز در صنعت سینما در جریان جشنواره کن به صورت علنی معرفی شود، اتفاقی که می‌تواند جشنواره را با چالش بسیار بزرگی رو به رو کند.

بر اساس گزارش‌های فیگارو و مجله «Le Canard enchaîné»، برگزارکنندگان جشنواره کن یک تیم مدیریت بحران را برای پاسخ به اتهامات تشکیل داده‌اند و اگر نام‌هایی که قرار است فاش شود در فیلم‌ها حضور داشته‌باشند، ممکن است، مسئولان کن مجبور شوند برخی فیلم‌ها را از جدول نمایش جشنواره حذف کنند. البته «تیری فرمو» در نشست خبری آغاز جشنواره کن درباره ایجاد چنین تیم بحرانی پاسخگو نبود.

فیلم کوتاه فرانسوی به نام «Moi Aussi» (#من هم) در مورد سوء استفاده در صنعت سینما روز چهارشنبه و روز افتتاحیه کن به نمایش گذاشته خواهد شد. این فیلم کوتاه که توسط «جودیت گودرش» بازیگر و فعال فرانسوی ساخته شده، از سخنان بسیاری از مشارکت کنندگان زن استفاده می کند و روایت‌های شخصی متفاوتی را در هم می‌آمیزد.

«گودرش» ۵۲ ساله برای اولین بار در ماه فوریه سینمای فرانسه را تکان داد، زمانی که «ژاک دویلون» و «بنوا ژاکو» کارگردانان فرانسوی را متهم کرد که در دهه ۱۹۸۰ و زمانی که نوجوان بود به او تجاوز کردند. «گودرش» اتهامات خود را مدتی بعد با سخنرانی در مراسم جوایز معتبر سزار فرانسه دنبال کرد و در آن مدعی شد صنعت فیلم پوششی برای استثمار بازیگران زیر سن قانونی است.

به گزارش مجاهدت از مشرق، محمدحسین طاهری، در تشریح این خبر گفت: در بازرسی مشترک بازرسان ادارات کل استاندارد، بهداشت، کار، تعزیرات حکومتی و پلیس امنیت از یک واحد تولیدکننده ماکارونی در شهرک صنعتی صفادشت، خط تولید آن را پلمب کردند.

وی ادامه داد: این واحد تولیدکننده به نام ماکارونی که پیش از این پروانه کاربرد نشان استانداردش تعلیق شده بود، به دلیل نداشتن مدیر کنترل کیفیت و تولید در زمان تعلیق پروانه، تخلف کرده و برای رسیدگی‌های قانونی، به مراجع ذی‌صلاح ارجاع شد.

بر اساس ماده ۱۵ قانون تقویت و توسعه نظام استاندارد، هرگاه اجرای استاندارد در مورد کالاها و خدماتی، اجباری اعلام شود، تولید، توزیع، تمرکز و فروش این کالاها و خدمات بدون اخذ مجوز استاندارد ممنوع است و کالاهای مربوطه توقیف می‌شود.

به گزارش مجاهدت از مشرق، تعدادشان زیاد است، شاید۱۰ یا ۱۵ نفر؛ هر کدام شان به فاصله چند متراز هم تابلوی مقوایی بزرگی با مضمون «صافکاری سیار- نقاشی بدون رنگ» کنار بزرگراه گذاشته اند؛ انگار بخواهند محدوده مغازه نداشته شان را مشخص کنند. برای جلب نظر مشتری، نه بیلبورد تبلیغاتی دارند و نه دادزنی استخدام می کنند.

دستمزدشان از دستمزد صافکارانی که مغازه دارند کمتر است و پایین بودن هزینه صافکاری برگ برنده آنها به شمار می آید و مشتریان زیادی را به حاشیه بزرگراه می کشاند. به ویژه کسانی که بخواهند به مدد صافکاری و نقاشی بدون رنگ، خودروی خود را به قیمت بفروشند یا مهر تایید بر برگه معاینه فنی خود بزنند.

اما در بین مشتری های آنها کم نیستند راننده های جوانی که با ماشین دیگران دور دور کرده اند و حالا که به این ماشین ها خسارت زده اند، سر و کارشان به این صافکاران بدون مغازه و تعمیرگاه افتاده است.

چکش، مشتی، سمباده

درست در فاصله چند قدمی پل هوایی پژوی ۲۰۶ دودی رنگش را کنار بزرگراه شلوغ و پر تردد پارک کرده. همیشه همین جا بساط می کند برای اینکه بتواند در معرض دید راننده ها باشد. اولین مشتری اش حوالی ظهر از راه می رسد و در لچکی حاشیه بزرگراه پارک می کند. یک ال نود مشکی. راننده آن پسر نوجوانی است که حسابی دست و پای خود را گم کرده است. از نحوه پارک کردن و پیاده شدنش از ماشین می توان حدس زد، تجربه زیادی در رانندگی ندارد. پسر نوجوان از او می خواهد نگاهی به ماشین و سپر فرورفته‌اش بیاندازد. بعد هم سراسمیه توضیح می دهد:«ماشین پدر را بدون اجازه سوار شدم و هنگام ویراژ دادن در بزرگراه با گاردریل تصادف کرده ام.» اما مشکل بزرگترش نداشتن گواهینامه است، موضوعی که حسابی پدر را سر غیظ می آورد.

مرد صافکار خودروی ال نود را به لچکی بدون استفاده پشت گاردریل منتقل می کند. زیر دیوار عریض و طویل یک ساختمان ۵ طبقه. از داخل ساک رنگ و رو رفته ای که داخل صندوق عقب ماشینش جا داده، ابزار صافکاری اش را بیرون می آورد. چکش، مشتی، سمباده و … . سریع دست به کار می شود. صدای تق تق چکش او فضا را پر می کند و در کمتر ساعتی ماشین مثل روز اولش می شود.

معمولا در ماه چند مشتری این مدلی به او و دیگر همکارانش مراجعه می کنند. پسر و دخترهای جوانی که بی اجازه خودروی پدر یا مادر خود را برداشته و با جولان دادن ناشیانه در خیابان های شهر، تصادف می کنند. بعد هم برای لاپوشانی روی خرابکاری خود دست به دامان تعمیرکارهای کنار خیابانی می شوند. البته در بین شان راننده های مایه دار کم‌اند چرا که حاضر نمی شوند ماشین گران قیمت خود را به دست صافکارهای سیار بسپارند. برای همین اغلب ترجیح می دهند خودروی خود را به تعمیرگاه های مجاز ببرند تا استادکارهای این حرفه ماشین شان را صافکاری کند.

صافکاری ارزان و سریع

ساعتی بعد یک پژوی ۴۰۵ نقره ای از راه می رسد. پشت شیشه عقب آن کاغذی نصب شده است: «فروشی فوری – مدل ۹۰». راننده قصد فروش ماشینش را دارد و از صافکار میانسال می خواهد با یک پولیش خودروی او را نونوار کند. با لحنی مشتی وار می گوید:‌ «اوستا، یکی دو جا هم قری داره. بیزحمت آنها را هم صاف کن. بی رنگ دربیار.»

مشتریان عمده این نو صافکارها که عمدتا تازه کار هستند و بودجه شان به خرید یا اجاره مغازه ای نمی رسد، افرادی هستند که به قول خودشان وقت کافی برای مراجعه به صافکارهای شناخته شده را ندارند و ترجیح می دهند به جای معطل شدن در نوبت های طولانی ریسک کرده و ماشین خود را به آنها بسپارند البته این ریسک باعث می شود هزینه کمتری را هم از جیب هزینه کنند و همین ویژگی هم علت مراجعه خیلی ها به صافکارهای سیار است .

با گشت زدن بین صافکارهای خیابانی حاشیه بزرگراه ها و هم صحبتی با بعضی از آنها، آنچه دستگیرمان می شود اینکه بیشترشان با هم همشهری اند و از ملایر به تهران آمده اند.همه از شاگردی در تعمیرگاه ها کار خود را شروع کرده و بعد از یکی دو سال خود مستقل شده اند. اما از آن جا که توان مالی شان به اجاره مغازه نمی رسد، در کنار خیابان بساط شان را پهن می کنند.

حضور صافکاری های سیار کنار بزرگراه های صیاد شیرازی، امام علی(ع) و دیگر خیابان های شلوغ شهر شاید کار راننده ها را راه بیاندازد اما دردسرهایی را هم برای مغازه دارها ایجاد کرده اند . مغازه دارها می گویند در حالیکه ما باید هر ماه مبلغ بالایی را بابت اجاره مغازه و مالیات و خدمات دیگر پرداخت کنیم صافکارهای سیار بدون هیچ کدام از این دغدغه ها در کنار خیابان کارشان را انجام می دهند و مشتریهای ما را جذب می کنند و همین باعث می شود که تعداد مشتریان ما روز به روز کمتر و کمتر شود.

به گزارش مجاهدت از مشرق، خبرنگاری در نشست خبری روز دوشنبه به وقت محلی در نشست خبری «ودانت پاتل» معاون سخنگوی وزارت خارجه ، از او درباره اظهارات کمال خرازی رئیس شورای راهبردی روابط خارجی از او پرسید و گفت که خرازی اخیرا اعلام کرده در مواجهه با دشمن، ایران چاره ای جز تغییر دکترین هسته ای خود ندارد. نظر شما در خصوص این اظهارات چیست و آیا شما نگران تغییر این دکترین ایران هستید؟