مصطفی تاجزاده

به گزارش مجاهدت از مشرق، فوت برادر یک محکوم امنیتی و درخواست وی برای حضور در مراسم خاکسپاری او با موافقت دادستانی تهران برای اعطای مرخصی به وی همراه بود. پس از موافقت دادستانی تهران در اعطای مرخصی به این محکوم امنیتی به او و کفیلش اعلام می‌شود این مرخصی صرفا برای شرکت در مراسم ترحیم برادرش به وی اعطا شده، یکشنبه ۱۱ آبان ماه روز پایانی مرخصی او بوده و باید در آن روز خود را به زندان معرفی کند.

با پایان مهلت مرخصی محکوم مورد اشاره و با وجود تماس‌های مکرر با خانواده و شخص محکوم، وی از بازگشت به زندان استنکاف کرده و حتی وعده کفیلش برای معرفی او به زندان محقق نمی‌شود.

با سفر محکوم به یکی از شهرهای شمالی، با دستور مقام قضایی وی برای معرفی به زندان مطابق قانون جلب می‌شود.

پس از جلب محکوم مورد اشاره و معرفی وی به زندان جریان‌های خبری نزدیک به وی با جعل واقعیت در نحوه اعلام و معرفی محکوم امنیتی به زندان سعی در جا انداختن روایتی جعلی و غیرواقعی را داشتند که این موضوع از سوی مرکز رسانه قوه قضاییه اطلاع رسانی و حقیقت مطلب بیان شد.

خبرسازی و انتشار روایت‌های جعلی پیرامون این موضوع به اینجا ختم نشد تا اینکه مهدی-م در یک مطلب کاملا مخدوش و غیرواقعی اطلاعاتی از برخی محکومان دستگاه قضایی منتشر کرد که در پی انتشار این اخبار ادعایی و کذب، دادستانی تهران علیه وی اعلام جرم کرد.

بنابر این گزارش؛ با اعلام جرم علیه مهدی-م برای وی پرونده قضایی تشکیل شده است.

سرویس سیاست مشرق – «وبلاگ مشرق» خوانشی روزانه در لابه‌لای اخبار و اتفاقات کشور است. ما درباره این خوانش البته تحلیل‌ها و پیشینه‌هایی را نیز در اختیار مخاطبان محترم می‌گذاریم. هر روز با بسته ویژه خبری-تحلیلی مشرق همراه باشید.

***

خون‌شریکی فرماندهان و کودکان در مسیر عزت و عقلانیت

آیت‌ا… رضا رمضانی، دبیر کل مجمع جهانی اهلبیت(س) طی سخنانی در مراسم جشن عید غدیر در رشت گفته است: انقلاب اسلامی ایران شعاعی از غدیر و عاشوراست و شعارهای ما غدیری و عاشورایی است.

او با اشاره به شهادت شخصیت‌های علمی و معنوی و مرجعیتی انقلاب همچون دستغیب‌ها و اشرفی‌ها و بهشتی‌ها و مطهری‌ها و رجایی‌ها و باهنرها و… خاطرنشان کرد: باید مانند دوران دفاع مقدس نگاه معنوی به فلسفه تاریخ داشته باشیم، زیرا خدا راه شکست را بر مومنان بسته است و وظیفه داریم که دشمنان را بشناسیم.

به گزارش مجاهدت از ایسنا، آیت‌ا… رمضانی همچنین شهیدان سلیمانی، ابومهدی، باقری، سلامی و حاجی‌زاده را هزینه‌های بزرگ برای حفظ آرمان‌های بزرگ دانست و خاطرنشان کرد: اگرچه عزاداریم، اما شهدا برای ما عزت آفریدند و توانستیم غدیر و عاشورا و آزادی و عقلانیت و خانواده و ایمان و غیرت و ایثار را زنده کنیم.

او با اشاره به تجاوزگری اسرائیل، گفتمان انقلاب را غدیری و عاشورایی دانست و گفت: در میدان حضور داریم و گوش به فرمان رهبر انقلاب هستیم و دشمن جواب این قلدری خود را خواهد دید.[۱]

*داغ مردم، کودکان و فرماندهان شهیدی که در حمله اسرائیل از بین ما رفتند بسیار سخت است ولی ما برای آرمان عقلانیت و غیرت و خانواده و آزادی در مقابل شیطان ایستاده‌ایم و ایستادگی نیز هزینه دارد.

هزینه‌ای البته حاوی برکت‌ها و فرصت‌های بسیار زیاد و غیر قابل تصور…

کما اینکه دیدیم از پس آنهمه جهاد و شهادت و ایثار در ۸ سال دفاع مقدس؛ ملت ایران ۳۷ سال و تا امروز در مدار آرامش و ثروت و بهبود و امنیت قرار گرفت. و این عصر طلایی رخ‌نمون نشد مگر به برکت خون شهدا.

امروز نیز اگرچه امنیت کشور تثبیت شده است و آسیب‌های تجاوزگری مذبوحانه و محدود اسرائیل نیز با یک سیلی سخت به سمت خودش روانه خواهد شد لکن در فردای این التهابات و صدای گلوله‌ها و خون‌ها؛ دوباره فردایی روشن و پر امید در انتظار ماست.

البته به شرط مقاومت و به شرط حمایت از نظام اسلامی.

ایران بزرگ در مسیر آزادی و پیشرفت و عقلانیت ثابت‌قدم می‌ماند و تجربه تاریخ نشان داده است که ایرانیان در مقابل هیچ حمله و رخداد تلخی اما به سمت تسلیم و پشیمانی از مسیر درست خود عقب‌نشینی نکرده‌اند.

***

کروبی محکوم کرد

سکوت موسوی و تاجزاده در قبال حمله اسرائیل!

با گذشت حدود ۲ روز از آغاز تجاوز ددمنشانه رژیم صهیونیستی به کشورمان و شهادت تعدادی از زنان و کودکان و فرماندهان لکن هیچ صدای محکومیتی از آقایان “میرحسین موسوی” و “مصطفی تاجزاده”؛ متهمان امنیتی که یک در حصر و دیگری در زندان است، شنیده نشد.

این در حالی است که “مهدی کروبی” به عنوان یکی از اضلاع فتنه ۸۸ که به تازگی مورد فک حصر قرار گرفت؛ در روز دوم حادثه پیام مکتوبی را منتشر و حمله اسرائیل را محکوم کرد. [۲]

*سکوت آقایان موسوی و تاجزاده هرگز پذیرفته نیست و عملاً باید آنرا “سکوت علامت رضا” و همراهی با دشمن متجاوز ارزیابی کرد.

چه اینکه این دو نفر برای ارائه پیام، تماس تلفنی و فایل صوتی آزاد هستند و بارها و بارها پیام و یادداشت‌های آنان از درون حصر و درون زندان به بیرون منتقل شده است.

کما اینکه مثلا مصطفی تاجزاده حتی برای مراسم بزرگداشت دوستان اصلاح‌طلب خود نیز از درون زندان “صدای ضبط شده” برای همایش‌های آنان ارسال می‌کند! [۳]

سکوت امثال موسوی و تاجزاده در حالی است که تجاوز رژیم صهیونیستی حتی شهروندان معمولی و زنان و کودکان را نیز هدف قرار داده است اما به‌طرز آشکاری می‌بینیم که دشمنی با نظام مقدس جمهوری اسلامی کار را به جایی رسانده که امثال تاجزاده و موسوی ترجیح می‌دهند حتی مردم و کودکان را نیز فدای مطامع سیاسی خود کنند و سکوتِ علامت رضا داشته باشند.

وقاحت اینان وقتی آشکارتر شد که دیدیم حتی آقای دراگان اسکوچیچ، سرمربی سابق تیم ملی فوتبال با مردم کشورمان ابراز همدری کرد و در یک استوری اینستاگرامی پیرامون حملات اسرائیل نوشت: قلب من با شما مردم ایران است. [۴]

این لحظات و این رفتارها باید درسی برای همه مردم و همه نسل‌های ایران باشد و دشمنان سیاسی خود را بشناسند.

مردم عزیز ایران باید بدانند اگر نظام سیاسی و امنیتی و قضایی کشور تصمیم به برخورد با کسی تحت عنوان جرایم سیاسی می‌گیرد؛ این هرگز یک برخورد سلیقه‌ای یا بدخواهانه نیست بلکه پای امنیت ملی و مردم و حتی کودکان در میان است و همانطور که دیده می‌شود؛ اینان که به حصر و زندان افکنده شده‌اند در واقع دشمنان مردم‌اند که کت و شلوار سیاست به تن کرده‌اند!

***

تودهنی جانانه به اسرائیل از خطبه‌های نماز جمعه

آیت‌ا… سیدحسن عاملی، عضو مجلس خبرگان رهبری و امام جمعه اردبیل، طی سخنانی در خطبه‌های نماز جمعه اردبیل با اشاره به تجاوز اسرائیل به کشورمان گفته است:‌ نتانیاهو برای نجات خود، خروج از بحران و برای جلوگیری از توافق ایران و آمریکا در جهنم را با حمله به ایران باز کرد.

او با بیان اینکه نتانیاهو فرصت خوبی برای ایران درست کرده تا شیرازه اسرائیل را به هم بریزد، اضافه کرد: حمله پیش‌دستانه همیشه محکومیت جهانی را به همراه دارد و اقدامات طرف مقابل را کاملاً مشروع می‌نماید. از امروز ایران هرچه بر سر اسرائیل در بیاورد کاملاً محمل قانونی دارد و ایران باید به بهترین وجه از این فرصت استفاده کند تا هیچ وقت فکر حمله به ایران به مخیّله اسرائیل خطور نکند.

به گزارش مجاهدت از ایرنا، آیت‌ا… عاملی با بیان اینکه دست ایران برای زیر و رو کردن اسرائیل کاملاً باز است تصریح می‌کند:‌ اسرائیل بارها اعلام کرده که من به تنهایی نمی‌توانم به ایران حمله کنم. این جمله را این هفته نیز مسئولین اسرائیلی اعلام کردند. این حمله، حمله اسرائیل نیست. تمام مقدمات، پشتیبانی و ساپورت اطلاعاتی و سوخت رسانی را آمریکا انجام داده و آمریکا عملاً وارد جنگ شده است و ایران حق دفاع از خود دارد.

امام جمعه تبریز که با لباس سبز سپاه در جایگاه خطبه نماز جمعه حاضر شده بود همچنین بیان کرد: در خصوص فرماندهان درست است که ما ضرر کردیم ولی سپاه در ذخیره خود فرماندهان با عظمتی دارد که وقتی تولیت امور را به دست گرفتند اسرائیل آن زمان معنی جنگ را خواهد، فهمید. این ذخیره‌گاه هیچ وقت تمام نخواهد شد چون کربلا عاشورا و امام حسین(ع) تمام شدنی نیستند.

عضو مجلس خبرگان رهبری با اشاره به شهادت کودکان در این حمله ددمنشانه اظهار کرد: جنازه کودک تهرانی را که نصف جنازه او زیر آوار بود، دیدیم. همه دیدیم نتانیاهو برای کودک‌کُشی به تهران آمده است. ما همه ولیّ آن کودک هستیم. خون او هدر نخواهد شد و به زمین ریخته نخواهد شد... خونخواهی ما بر خونخواری او در کل منطقه برای همیشه مهر بطلان خواهد زد و الایام بیننا.[۵]

*”جهاد تبیین” و ترویج بصیرت در جامعه یک عنصر ضروری در هر عصر و شرایطی است.

لکن اهمیت این مقولات در زمانه بحران و جنگ، ‌ صدچندان است و اگر نیروهای مسلح را به عنوان دست راست یک کشور در برخورد با متجاوزان در نظر بگیریم؛ جهاد تبیین و بصیرت‌بخشی عمومی به مردم به مثابه دست چپ است که در کنار نیروهای نظامی می‌تواند پیروزی کشور را رقم بزند.

سخنان خوش‌مضمون، درست و حماسی آیت‌ا… عاملی برای تمام صاحبان تریبون و اصحاب منبر یک درس است.

***

1_ isna.ir/xdTB2k

2_ https://www.jamaran.news/fa/tiny/news-1671511

3_ https://www.sharghdaily.com/fa/tiny/news-887710

4_ mshrgh.ir/1723466

5_ https://irna.ir/xjTPzy

به گزارش مجاهدت از مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: جنس و شدت حوادث با هم فرق می‌کند اما در عین این تفاوت، اگر اراده‌ای برای کنترل و مدیریت آن وجود داشته باشد چه بسا سخت‌ترین و پرشدت‌ترین حوادث، با کمترین هزینه و بالعکس‌، حوادث کوچک‌تر با وزن کمتر، بالاترین هزینه را برای فرد، سازمان یا یک نظام سیاسی در پی دارد. دو اتفاق در دو مقطع زمانی در کوی دانشگاه تهران افتاد که در یکی دامنه آن به بیرون از محیط دانشگاه کشیده شد و فضای کشور را ملتهب و بحرانی کرد و دیگری که در روز چهارشنبه اتفاق افتاد، با مدیریت مناسب صحنه‌، نگرانی‌ها را برطرف و آرامش را به محیط دانشجویی برگرداند. این در حالی بود که کسانی با وجود غیر سیاسی بودن قتل مظلومانه یک دانشجو در خیابان پیرامونی کوی دانشگاه در پی سوءاستفاده سیاسی از آن بودند.

حادثه‌ای که روز چهارشنبه در خیابان کارگرشمالی (امیرآباد) افتاد در ۱۸ تیر ۱۳۷۸ به شکل دیگر و البته در بستر یک سناریوی از پیش طراحی شده سیاسی به بهانه توقیف روزنامه سلام رخ داد. اما در حادثه کوی دانشگاه در سال ۱۳۷۸ هم صحنه‌گردانان سیاسی‌، هم مسئولین دولتی‌، هم عناصر دستگیر شده رخنه کرده در میان دانشجویان اهداف دیگری را دنبال می‌کردند و نه تنها نمی‌خواستند فضای دانشگاه آرام باشد، بلکه با سخنرانی‌ها و دستورات و هدایت‌های خود بر آتش افروخته شده لحظه لحظه می‌دمیدند.

از افرادی که از قضا معاون سیاسی وزارت کشور بود و انتظار آرام کردن محیط جامعه از او می‌رفت مصطفی تاجزاده بود. سخنرانی تاجزاده برای دانشجویانی که در عصر روز ۱۹ تیر در مقابل وزارت کشور تجمع کرده بودند، موجب عصبانیت بیشتر دانشجویان شد. تاجزاده در این سخنرانی گفته بود شما چرا آمده‌اید اینجا؟ شما چرا درِ وزارت کشور را از جا می‌کنید؟ این‌جا که مال شماست. شما باید جای دیگری بروید و درِ آنجا را بکنید! با این خط هدایت‌گری تاجزاده بود که ۱۵۰۰ نفر از تجمع کنندگان روبه‌روی وزارت کشور که غالب آنها دانشجو نبودند با چهار بلندگو و شعارهای تند به سمت خیابان ولی‌عصر و فلسطین جنوبی حرکت کردند.

کمتر از یک ماه بعد از حادثه کوی دانشگاه یعنی پنجم مردادماه ۱۳۷۸، خاتمی‌، رئیس‌جمهوری وقت ایران، در سخنرانی خود در دیدار عمومی با مردم همدان گفت: «بعد از حادثه کوی دانشگاه، شورش پیش آمد. آنچه در تهران پیش آمد، لطمه به امنیت ملی بود؛ تلاشی بود برای برهم زدن آرامش مردم شریف و تخریب اموال عمومی و خصوصی و بالاتر از آن، اهانت به نظام و ارزش‌های آن.

آنچه پیش آمد، حادثه ساده‌ای نبود؛ تلاشی بود برای مرزشکنی و برای ابراز کینه‌توزی علیه نظام که نه رابطه‌ای با این ملت شریف داشت و نه نسبتی با دانشگاه و دانشگاهیان. حادثه شورش، یک حرکت کور، یک بلوا، یک حرکت ضدامنیتی، با شعارهای منحرف‌کننده بود. در واقع این شورش، نه تنها یک اقدام ضدامنیتی بود بلکه یک اعلام جنگ بود.»

در حادثه اخیر کوی دانشگاه برخی افراد که در ۱۸ تیر ۷۸ در حلقه نزدیکان رئیس‌جمهور وقت بودند و آن زمان هیچ نگرانی از زیر سؤال رفتن امنیت کشور نداشتند به یکباره نگران امنیت کشور شدند. یکی از این افراد که با توئیتی خواست نگرانی خود را نشان دهد، محمدعلی ابطحی، مسئول دفتر دولت خاتمی و از دستگیرشدگان فتنه ۸۸ بود. او در یک توئیت پیرامون حادثه کشته شدن این دانشجوی کوی دانشگاه توسط زورگیرها نوشته است:

«فاجعه کشته شدن توسط زورگیران خیابانی که مقتول دانشجو بوده و می‌توانسته هر فرد دیگری هم‌باشد، دردناک بود. حس ناامنی عمومی جامعه را دچار شوک می‌کند. مسئولان امنیتی، اطلاعاتی، انتظامی، در این فضای بی‌تاب جامعه رسالت و وظیفه مهمی برای امنیت مردم دارند.»

حادثه کشته شدن دانشجوی مظلوم دانشگاه توسط چند جیب‌بر بسیار تلخ است و پلیس باید و حتما مجرمان این حادثه را در اسرع وقت دستگیر کرده و دستگاه قضا به سزای عمل کثیف‌شان برساند.

اما امثال ابطحی با نام نهادن «فاجعه» بر این حادثه و اطلاق صفت «بی‌تاب» به یک جامعه آرام که در شادترین ایام سال قرار دارد؛ قصد دارند از زندگی و پیکر این دانشجوی مظلوم هیزمی بسازند تا در آتشی که در خیابان می‌افروزند به کارشان بیاید.

اما از برخی دلسوزی‌های تصنعی افرادی همچون ابطحی بگذریم‌، برآیند اقدامات دولت پزشکیان در این چند روز خوب بوده است. چراکه نقطه مقابل اتفاقات کوی دانشگاه در سال ۱۳۷۸، مدیریت اعتراضات دانشجویی در پی به قتل رسیدن امیر محمد خالقی دانشجوی دانشگاه تهران بود که عصر چهارشنبه در مجاورت کوی دانشگاه به ظاهر با هدف سرقت‌، مورد قتل قرار گرفت. در این‌جا با وجود فضاسازی برای بحران‌آفرینی توسط برخی افراد در فضای مجازی و حتی برخی رسانه‌ها، مسئولان در وزارت کشور، وزارت علوم و دستگاه قضائی از همان ساعات اولیه دست به‌کار شدند و غالبا ادبیات به‌کار رفته توسط مسئولان، آرام‌کننده فضای دانشگاه بود. دادستانی و نیروی انتظامی برای شناسایی قاتل، همه همت خود را به میدان آوردند. مدیر کوی دانشگاه تهران برای تسکین احساسات دانشجویان استعفا داد و دهها اقدام دیگر انجام شد تا سناریوی دشمن که درصدد است با حادثه‌ای‌، محیط‌های آموزشی کشور را ملتهب کند، برخلاف رفتار مسئولان وزارت کشور و وزارت علوم در سال ۷۸‌، آرام و بدون کمترین تنش خاتمه یابد.

سرویس سیاست مشرق- دو سال پس از فتنه سال ۸۸ بی‌بی‌سی فارسی که آن روزها بلندگوی اصلی جریان برانداز محسوب می‌شد در یک خبر فوری اعلام کرد که بند هفت زندان اوین دچار هرج‌ومرج شده و برخی زندانیان کتک‌خورده‌اند. رسانه انگلیسی نوشته بود که مأموران زندان به دو اندرزگاه وارد شد و با برخی افرادی که در حال گذراندن دوران محکومیت خود بودند برخورد کرده است.

این خبر در آن روزها عجیب به نظر می‌رسید زیرا سابقه نداشت که حفاظت زندان بدون دلیل وارد یک‌بند از اندرزگاه شده و با زندانیان برخورد کند. آن روزها رسانه‌های ضدانقلاب روی این خبر مانور اساسی داده تا وضعیت حقوق بشر در زندان‌های ایران را قرمز نشان دهند.

اما پشت پرده ضرب و شتم زندانیان بند هفت زندان اوین خیلی زود روشن شد؛ یکی از اصلاح‌طلبانی که آن روزها در اوین مشغول گذراندن دوران محکومیت خود بود در یک نامه سرگشاده نوشت که درگیری دربند هفت نه از جانب حفاظت زندان بلکه میان برخی زندانیان فتنه ۸۸ روی‌داده و مأموران فقط این افراد را از هم جدا کرده‌اند. اما در خبر تنظیم‌شده توسط بی‌بی‌سی این‌گونه وانمود شده است که گویی مأموران وارد بند شده و بی‌دلیل همه را مورد ضرب و شتم قرار داده‌اند.

این فعال اصلاح‌طلب نوشته بود که در اوین باندهای سیاسی توسط برخی احزاب و گروه‌ها راه افتاده و اگر کسی با آن‌ها همراه نشود «بایکوت» خواهد شد. واژه بایکوت سیاسی اولین بار توسط منافقین در زندان‌های دوران پهلوی مورداستفاده قرار گرفت. پس از ضربه سال ۵۱ ساواک به سازمان منافقین و حاکم شدن مسعود رجوی و موسی خیابانی به تشکیلات، این دو هر زندانی که با مرامنامه منافقین همراه نبود را به‌اصطلاح بایکوت کرده تا در زندان منزوی شود، رجوی اعتقاد داشت که بایکوت باعث مهندسی روانی زندانی خواهد شد.

لیدرهای آشوب در بند زنان و مردان اوین چه کسانی هستند؟

سنت بایکوت کردن پس از حوادث خونین خرداد ۱۳۶۰ دوباره توسط منافقین و برخی گروه‌های چپ کمونیستی در زندان‌ها پیاده می‌شد و پس از فتنه ۸۸ نیز موردتوجه باندهای جنایتکار در زندان قرارگرفته بود. این فعال اصلاح‌طلب گفته بود که دلیل اصلی درگیری در بند هفت آن بود که برخی می‌خواستند مانند خاتمی در زندان در انتخابات مجلس آن سال شرکت کنند اما تعدادی از عناصر منافقین و کردهای تجزیه‌طلب با لیدری یکی از عناصر گروهک ملی – مذهبی به کسانی که می‌خواستند به سالن بند رفته و رأی بدهند، حمله فیزیکی کرده و همین باعث درگیری‌های شدید و ورود انتظامات برای غائله آن شده بود.

بعدها مشخص شد که در آن روزها در زندان اوین محافلی خاص میان محکومان امنیتی شکل‌گرفته و برخی دیگران را به دلیل مواضع سیاسی مورد تهدید قرار می‌دادند این وضعیت مسموم تا جایی ادامه پیدا کرد که سازمان زندان‌ها مجبور شد برخی عناصر تحریک‌کننده را به زندان‌های دیگر ازجمله رجایی شهر منتقل کند، جالب آنکه پس‌ازاین نقل و انتقالات همان افراد که عامل درگیری و تشنج در زندان اوین بودند به بی‌بی‌سی خبر دروغ دادند که به زندان دیگری تبعیدشده‌اند!

ماجرای راه‌اندازی باندهای مافیایی در زندان با هدف همراه کردن محکومان دیگر توسط برخی لیدرها و عناصر آشوب به‌ویژه منافقین پس از فتنه سال ۱۴۰۱ نیز ادامه پیداکرده است. بایکوت و تهدید تا گاها تا جایی پیش می‌رود که این افراد که اغلب وابسته به عناصر نفاق هستند در ابتدا سفره غذای خود را از افراد بایکوت شده جدا کرده و درصورتی‌که این وضعیت ادامه‌دار باشد کار به درگیری فیزیکی و حتی تهدید به قتل این افراد نیز کشیده خواهد شد.

جالب آنکه این جریان دربند مردان و نیز بند نسوان لیدرهایی دارند که با فشارهای خاص در تلاش هستند سایر محکومین را با خود همراه سازند، ازجمله نرگس محمدی دربند زنان که پس از گرفتن جایزه سفارشی و صهیونیستی نوبل با همکاری همسر سابق خود تقی رحمانی (سرپل منافقین در پاریس) در اندرزگاه زنان حاکمیت پیداکرده تا جایی که اگر یک زندانی با مواضع براندازانه او مخالفت کند مورد تهدید نرگس محمدی و نوچه‌هایش قرار خواهد گرفت!

شنیده‌شده است که نرگس محمدی به زندانیانی که دربند زنان مشغول گذراندن دوران محکومیت خود هستند وعده می‌دهند که اگر از او دربند حمایت کنند پس از آزادی شرایطی را فراهم می‌کند که به خارج از کشور ترانسفر شوند. نرگس محمدی برای تطمیع زندانیان از شیوه‌های پیچیده نفاق استفاده کرده تا تعداد محدودی را با خود همراه ساخته و به شیوه تاکتیکی منافقین بر زندان هژمون شود.

قابل‌توجه آن است که این مأموریت دربند مردان بر عهده مصطفی تاج‌زاده بود و این محکوم امنیتی در تلاش است با نامه‌نگاری هم درون و بیرون زندان را با خود همراه سازد، سطح فعالیت‌های اخیر تاج‌زاده به‌جایی رسیده که از طریق رابط خود در بیرون زندان برخی مدیران دولتی را تهدید می‌کند که اگر کابینه را همسو با مواضع فتنه نسازد علیه آن‌ها از درون زندان نامه‌نگاری کرده و دست به افشاگری خواهد زد.

این دست اقدامات رادیکال که از شگردهای منافقین در زندان بوده این روزها باعث فشار سنگین روی زندانیان شده تا جایی که برخی محکومان سیاسی چون فائزه هاشمی به سطوح آمده و دست به افشاگری زده‌اند.

نامه سرگشاده از درون بند زنان زندان اوین

فائزه هاشمی در یک نامه سرگشاده از درون زندان نوشته است که به دلیل تلاش برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری توسط برخی افراد تهدید به قتل شده است، اشاره دختر هاشمی رفسنجانی به نرگس محمدی و نوچه‌هایش (باند نوبلی‌ها) در اوین است که با شیوه‌های خاص به سایر زندانیان فشار می‌آوردند که مواضع خود را همسو کنند، ازجمله آنکه نرگس محمدی و مصطفی تاج‌زاده شب پیش از انتخابات تلاش کردند تا با نگارش یک نامه دست جمعی از درون زندان فضای مناسبی برای تحریم انتخابات ایجاد کنند اما به دلیل مواضع رادیکال با پاسخ منفی سایرین فتنه‌گران روبه‌رو شدند.

فائزه هاشمی در گزارش خود نوشته است:

بعد از انتخابات نسبت به افراد غیرهمراه با خود و یا منتقد خود با انگ‌های نادرستی چون مزدور، دارای مأموریت، آدم‌فروش، جاسوس، حکومتی، کارمند دولت در اینجا و … واردشده و مشابه گروه‌های فشار با ایجاد فضای وحشت و خفقان سعی در ساکت کردن آن‌ها کرده و بعضاً موفق هم می‌شوند. با ایجاد هیاهو و فحاشی و شعار مانع رأی دادن برخی از زندانیان در انتخابات ریاست‌جمهوری اخیر شدند. از ۸ صبح تا ۱۲ شب روز جمعه در راهروی منتهی به درب خروجی بند نشستند، هم‌بندی‌هایشان را پاییدند و اجازه عبور ندادند. فضا به‌قدری خوفناک بود که زندانبانان نیز جرات باز کردن درب برای عبور رأی‌دهندگان را نداشتند و این ۸ نفر نتوانستند رأی بدهند!

خانم فائزه هاشمی در بخش دیگری از روایت خود دست به افشاگری علیه اخبار جعلی از زندان به بیرون که اغلب مورداستفاده رسانه‌های ضدانقلاب نیز قرار می‌گیرد پرده برداشته و نوشته است که این باندهای وابسته به نفاق گزارش‌های دروغین به بیرون از اندرزگاه می‌فرستند که با واقعیت کیلومترها فاصله دارد، هاشمی در ادامه نامه خود می‌نویسد:

خبرسازی از طریق انتشار اخبار مبالغه‌آمیز و نادرست درباره افراد و وقایع داخل زندان. در فرهنگ لغات آن‌ها، ممنوع‌الملاقاتی یعنی تبدیل یک جلسه ملاقات حضوری به ملاقات کابینی. عدم دسترسی به پزشک، یعنی ویزیت شدن زندانی دو هفته یک‌بار توسط پزشک زنان، دو نوبت یا بیشتر سونوگرافی در دوران حاملگی، چک شدن فشار و قند و … چند بار در هفته و حضور پرستار در موارد ضروری. تغذیه نامناسب، یعنی در اختیار داشتن مواد غذایی خام ماهانه ازجمله لبنیات و حبوبات و برنج و … و دریافت ناهار و شام آماده به‌صورت روزانه با هزینه زندان و امکان خرید روزانه از فروشگاه کوچک زندان و خریدهای هفتگی از بیرون با خرج از جیب خود. دفاع از خود، یعنی حمله، در صورت اعتراض به این نحوه نادرست خبررسانی، متهم می‌شوی به انجام مأموریت حکومتی برای عادی‌سازی شرایط زندان و یا شنیدن این عبارات آنچه ما می‌گوییم درست است و هرکسی غیرازاین، این عبارات را معنا کند … خورده است و متعاقباً دریافت بارانی از حملات و تخریب‌ها و تهدیدها…

نکته جالب‌توجه در گزارش فائزه هاشمی از دروغ‌پردازی‌ها از درون زندان اوین آن است که اغلب این اخبار توسط افرادی چون نرگس محمدی به بیرون مخابره شده و توسط سرپل‌های نفاق چون شیرین عبادی، رضا علیجانی، اردشیر امیرارجمند و زهرا مریخی در اخبار سازمان‌های ضد ایرانی چون دیدبان حقوق بشر قرار می‌گیرد، نتیجه چنین اقدامی تدوین تحریم‌هایی است که به اسم حقوق بشر علیه مردم ایران اعمال می‌گردد.

البته اخیراً دم خروس این بازی عجیب و مضحک بیرون زده تا جایی که جاوید رحمان گزارشگر سابق سازمان ملل در امور ایران در مقر تروریستی منافقین حاضر شد تا بی‌پرده نشان دهد که معنای حقوق بشر از نگاه دستگاه ادراکی غربی تا چه میزان هدفمند است.

جاوید رحمان ازجمله افرادی است که در سال‌های اخیر گزارش‌های جهت‌دار و دروغینی که از داخل کشور توسط افرادی چون نرگس محمدی تهیه‌شده است را به سازمان ملل فرستاده است. جاوید رحمان، اصالتاً اهل پاکستان و کارشناس حقوق در دانشگاه برونل لندن است. جاوید رحمان در ژوئن ۲۰۱۸ (خرداد/تیر ۱۳۹۷) از سوی شورای حقوق بشر سازمان ملل به‌عنوان به‌اصطلاح گزارشگر ویژه این سازمان در امور حقوق بشر ایران انتخاب شد و تا ژوئن ۲۰۲۴ (خرداد/تیر ۱۴۰۳) در این سمت باقی ماند.

آخرین مأموریت جاوید رحمان حمایت از کشتار ۱۷ هزار ایرانی در جریان حوادث خونین دهه شصت توسط گروهک تروریستی منافقین و جابه‌جا کردن جای جلاد و شهید و نیز پرونده‌سازی از زندان‌های ایران بوده است.

البته افشاگری افرادی چون فائزه هاشمی از درون زندان اوین بار دیگر نشان داد که مسئله «حقوق بشر» در محافل ضدانقلابی تنها یک پروژه بیزینسی بوده و در پشت دست آن جریان‌های ضد ایرانی و جنایتکاری چون گروهک تروریستی منافقین بازی می‌کنند. منافقین با استفاده از عناصر محکوم خود در زندان در تلاش است تا هژمونی سازی کرده تا علاوه بر خبرسازی‌های جعلی در مواقع خاص (مشابه طرح شورش در زندان پس از عملیات مرصاد) حادثه‌آفرینی کنند.

فائزه هاشمی در پایان ‌نامه خود از تشکیل گروه فشار در زندان خبر داده تا جایی که برخلاف ادعاهای بیرونی حتی به رأی‌گیری‌های ساده در درون بند نیز پایبند نبوده و با هوچیگری و دادوفریاد و نیز تهدید آن را ساکت می‌کنند! جا دارد که قوه قضائیه با تکیه‌بر شاهدان فراوانی که در این پرونده وجود دارد و نیز فراخواندن و شهادت افراد آسیب‌دیده، بستری را فراهم سازند تا افرادی چون تاج‌زاده، نرگس محمدی و معدود عناصر گروهکی دیگر نتواند فضای ندامتگاه‌ها را برای مقاصد ضد ایرانی آلوده سازند.

سرویس سیاست مشرق- ورود اتوبوسی اصلاح‌طلبان به انتخابات و جدال بر سر داشتن نامزد اختصاصی یا حمایت از فردی خارجی از تشکیلات باعث کشمکش در جبهه اصلاحات شده است. تأملی برکنش‌ها و محورهای رسانه‌ای جریان اصلاحات بیانگر آن است که اختلافات درزمینهٔ راهبرد انتخاباتی جریان اصلاحات همچنان مسئله اصلی این جریان می‌باشد.

بررسی‌ها در این زمینه نشان می‌دهد که مبتنی بر راهبرد اتخاذشده از سوی احزاب و طیف‌های مختلف جریان اصلاح‌طلب پرسش اصلی مطرح در این جبهه عبارت است از اینکه چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری تکرارکننده چه دوره‌ای از انتخابات پیشین می‌تواند باشد، تکرار ۷۶، تکرار ۱۳۸۴، تکرار ۱۳۹۲ یا تکرار ۱۴۰۰؟

در همین رابطه گفته می‌شود که شخص خاتمی و برخی از مشاوران وی بر لزوم تکرار انتخابات ۷۶ با به میدان آوردن چهره‌ای نو، غیرتکراری و برخوردار از حمایت پایگاه اجتماعی اصلاح‌طلبان تأکید کرده و درعین‌حال تصریح می‌کنند که تکرار انتخابات ۹۲ و رفتن به‌سوی کاندیدای غیر اصلاح‌طلب باید از روی میز جبهه اصلاحات حذف شود.

از سوی دیگر اما برخی احزاب و طیف‌های میانه‌روی جریان اصلاحات همچون حزب کارگزاران سازندگی بر مطلوب بودن رفتن به‌سوی تکرار انتخابات ۷۶ تصریح دارند اما تأکید می‌کنند اما در صورت رد کاندیدای اصلاح‌طلب باید جریان اصلاحات با پرهیز از تجربه ۸۴، به‌سوی تکرار انتخابات ۹۲ حرکت کند.

در این رابطه حسین مرعشی دبیر کل حزب کارگزاران سازندگی با اشاره به اینکه کاندیدای معرفی‌شده از سوی اصلاح‌طلبان باید دارای ۳ شرط باشد، «تأیید صلاحیت نامزد اصلاح‌طلب از سوی شورای نگهبان»، «وجود ظرفیت اجماع در نامزد معرفی‌شده» و «جلب حمایت نظام» را به‌عنوان این ۳ شرط مطرح و عملاً از وجود گرایش‌هایی در جبهه اصلاحات رونمایی می‌کند که نسبتی با این ۳ شرط ندارند.

وی اما در ادامه نسبت به تکرار تجربه انتخابات ۸۴ هشدار داده و ضمن تأکید بر لزوم توجه جریان اصلاحات به خواست جامعه تصریح می‌کند که باید ببینیم، جامعه چه می‌خواهد!

دبیر کل حزب کارگزاران گفته است:

ما سیاسیون ممکن است بتوانیم بر یک فرد به توافق برسیم اما آن فرد باید با استقبال گروه‌های اجتماعی مواجه شود. نمی‌توان نسبت به خواست و مطالبات زنان، جوانان، دانشگاهیان، فرهنگیان، اصناف، کارگران، کشاورزان، صنعتگران، بازرگانان و سایر اقشار جامعه بی‌توجه بود و انتظار توفیق در انتخابات داشت. یک برآورد تمایلات عمومی لازم است که در نظرسنجی‌ها خودش را نشان خواهد داد؛ بنابراین ما باید به نظرسنجی‌ها توجه زیادی داشته باشیم و به سمتی برویم که کسانی را در جمع‌های سیاسی پیشنهاد کنیم که در نظام اجتماعی دارای مقبولیت باشند.

از جانب دیگر اما برخی از تحول‌خواهان در بدنه جریان اصلاحات همچون مصطفی تاج‌زاده هستند که طی پیام‌های به جبهه اصلاحات و بابیان اینکه اتفاق خاصی نیفتاده بر ضرورت تکرار انتخابات ۱۴۰۰ یعنی تحریم انتخابات تأکیددارند. وجود این شرایط در جبهه اصلاحات اما موجب شده که عباس عبدی از فعالان اصلاح‌طلب نیز با تأکید بر اینکه ️جبهه اصلاحات در یک سردرگمی تحلیلی قرارگرفته است، تصریح کند که باعث تأسف است که بگویم دوستان جبهه اصلاحات در یک سردرگمی تحلیلی قرارگرفته و قادر نیستند تصمیمات سیاسی جامعی را اتخاذ کنند.

عبدی نوشته است:

دوستان اعلام کرده‌اند که مشارکت جبهه در انتخابات منوط به تأیید صلاحیت حداقل یکی از نامزدهای اختصاصی خود خواهد بود. هم به لحاظ راهبردی نادرست است و هم از منظر تاکتیکی. شرط گذاشتن به‌تنهایی به معنای تهدید و تقابل است و باید حضور انتخاباتی را از طریق گفت‌وگو و تفاهم حل کرد و نه شرط و شروط گذاشتن…

عبدی با تصریح بر اینکه آن گزاره به لحاظ تاکتیکی نیز به دو دلیل ایراد جدی دارد، می‌نویسد، اول اینکه چرا یک نیروی سیاسی باید دست خود را در اتخاذ تصمیمات سیاسی بعدی ببندد؟ شاید به هر دلیلی به این نتیجه برسید و بخواهید که از یک نامزد دیگر حمایت کنید. به نظرم دوستان اصلاح‌طلب درباره سبد رأی خود دچار خطا هستند. بدون تردید انتخابات ۹۲ و ۹۴ و ۹۶ با حضور مستمر و فعال آنان شکل گرفت ولی این اثرگذاری مطلق و یک‌سویه نبود. نیروی سیاسی باید متوجه این ماجرا باشد که چه‌بسا این راهبرد از سوی نیروهای خودش هم شکسته شود و این زیان سیاسی خواهد بود.

درمجموع با توجه به مطالب فوق می‌توان گفت؛

۱- اصلاح‌طلبان در اتخاذ راهبرد انتخاباتی خود برای چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری دچار تشتت و چنددستگی شده‌اند. از سویی نمی‌خواهند ژست اپوزیسیونی خود را به چالش بکشند و از جانب دیگر نمی‌توانند از انتخابات مهم ریاست جمهوری دل بکنند

۲- اصلاح‌طلبان گرچه تلاش می‌کنند در قالب جبهه اصلاحات برنامه‌های انتخاباتی خود را پیش برده و به کنشگری بپردازند اما فعلاً با دو مشکل مواجه هستند.

نخست اینکه شخص خاتمی خود نظرات شخصی داشته و علاوه بر آن تحت تأثیر رادیکال‌های جریان اصلاحات هست لذا بعضاً تصمیماتی به‌صورت دیکته شده برای جبهه اصلاحات دارد، این رویه را می‌توان در گفتگوی مستقیم با محمد صدر برای کاندیداتوری برای انتخابات مشاهده کرد. مورد دوم اما بازمی‌گردد به مسئله شکاف میان هسته سخت و رادیکال جریان اصلاحات با طیف میانه‌رو که طیف میانه‌رو تصریح دارد در صورت عدم موفقیت کاندیدای اصلاح‌طلب باید از کاندیدای میانه‌رو در انتخابات حمایت کرد.

این مسئله اما گرچه از سوی هسته سخت جریان اصلاحات به بهانه تأکید بر حمایت از کاندیدای هویتی رد می‌شود اما در بطن و متن خود یک نکته بسیار مهم دیگری را نیز گوشزد می‌کند و آن اینکه خاتمی و تصمیم سازان اصلاح‌طلب به‌شدت از هر آنچه یادآور انتخابات ۹۲ و حمایت آنان از روحانی است حذر می‌کنند.