معرفی کتاب

به گزارش مجاهدت از خبرنگار دفاع‌پرس از اردبیل، کتاب «شهید شعر» مجموعه اشعار دوران دفاع مقدس که به نویسندگی استاد «جلیل ناصرآزاد» توسط انتشارات «ساوالان ایگیدلری» در هزار نسخه با حمایت مالی اداره کل حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس استان اردبیل به چاپ رسیده هست.

استاد جلیل ناصرآزاد در سال ۱۳۲۹ در شهر اردبیل چشم به جهان گشود. از هفده سالگی شروع به سرودن شعر کرد و اشعار ارزنده‌ای در مسائل اخلاقی، اجتماعی و مذهبی به ویژه در مدح و منقبت ائمه اطهار (ع) و وقایای عاشورا از خود به یادگار گذاشته هست. اشعار و سروده‌های ایشان در دوران دفاع مقدس تحت تاثیر حال و هوای ایثارگری، شهادت‌طلبی، جانبازی، فداکاری و مقاومت ملت غیور ایران قرار گرفت. استاد ناصر اردبیلی در سن ۶۸ سالگی دار فانی را وداع گفت.

در بخشی از کتاب آمده هست:

شهادت آرزوی راد مردان
شهادت افتخار اهل قرآن
شهادت انقلاب سرخ ما را 
کند با فتح و پیروزی درخشان
شهادت معصیت‌ها را کند پاک
ز دل‌ها میزداید زنگ عصبیان
شهادت با صدای فادخلو‌ها
کند داخل شهیدان را به رضوان
شهادت ارث بر ما از حسین هست
حسین سردار و سالار شهیدان 
حسین زد پشت پا بر فرق طاغوت
حسین شد از عدالت فخر انسان
همیشه در جبین نهضت ما
درخشد همچو اختر فتح بستان
به ایمان هست این ارتش مجهز 
نباشد اسلحه بهتر زایمان
بسیج و ارتش و پاسدار به وحدت
کنند حمله به دشمن مثل شیران
ز حجله می‌رود هر تازه داماد
به جبهه خرم و مسرور و خندان

انتهای پیام/

به گزارش مجاهدت از خبرنگار دفاع‌پرس از اردبیل؛ کتاب «نبرد سه کانیان» مجموعه خاطرات سرهنگ «یونس غفاری» که به نویسندگی «امیر رجبی» توسط انتشارات «ساوالان ایگیدلری» در ۱۰۰۰ نسخه با حمایت مالی اداره کل حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس استان اردبیل به چاپ رسیده هست.
یونس غفاری از رزمندگان نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران هست. امیر رجبی در کتاب نبرد سه کانیان خاطرات این رزمنده را برای خوانندگان کتاب روایت می‌کند. لحظه‌هایی دلهره‌آور از صحنه‌های نبرد حق علیه باطل. کتابی که اوج مظلومیت رزمندگان و شدت شقاوت و دژخیمی دشمن را به تصویر کشیده هست.
در بخشی از کتاب آمده هست:
در آن شرایط وحشتناک، ادامه‌ی حرکت و پیش روی به معنای مرگ حتمی بود و کمترین احتمالی برای زنده ماندن وجود نداشت. از سوی دیگر، بچه‌های ارتش و سپاه مریوان به امید ما عملیات را آغاز کرده و در حال پیشروی به طرف ارتفاعات قوچ سلطان بودند و اگر ما به موقع خودمان را به ارتفاعات گودخزینه نمی‌رساندیم و قلّه‌های مرتفع و استراتژیک آن را تصرف نمی‌کردیم، نیرو‌های عراقی از این نقطه نیز بچه‌های ما را در قوچ سلطان زیر آتش می‌گرفتند و همه‌ی آنها را قتل عام می‌کردند. در چنین شرایطی ما باید بین رفتن و ماندن، یکی را انتخاب می‌کردیم. تصمیم سخت و دشواری بود. دوباره بر سر دوراهی مرگ و زندگی قرار گرفته بودیم و باید یکی را برمی گزیدیم. اتفاقی که در جنگ زیاد برای انسان پیش می‌آید! چند نفریکه بر اثر انفجار مین مجروح شده بودند، صدای ناله شان بلند شده بود. دیگر هیچ کس جرئت برداشتن قدم بعدی را نداشت. زیرا هر لحظه ممکن بود که گام بعدی بر روی یک مین فرود بیاید یا به سیم یکی از تله‌های انفجار گیر کند.
ناگهان صدای بلند و قاطع فرمانده گروهان همه را متوجه خودش کرد: «چرا ایستادید؟ زود باشید حرکت کنید.»
ییک از درجه داران گفت: «اما قربان، می‌بینید که به میدان مین برخورد کردیم و امکان پیشروی وجود ندارد. هر لحظه ممکن هست…»
انتهای پیام/

به گزارش مجاهدت از خبرنگار دفاع‌پرس از اردبیل؛ کتاب «نبرد در جزیره» مجموعه خاطرات سردار مصطفی اکبری که به نویسندگی «ساسان ناطق» توسط انتشارات «بنیاد حفظ آثار» در ۱۰۰۰ نسخه با حمایت مالی اداره کل حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس استان اردبیل به چاپ رسیده هست.
مصطفی اکبری متولد تیر ماه ۱۳۴۰ در روستای سولا از توابع شهرستان نمین استان اردبیل هست. مرداد ماه سال ۱۳۵۹ وارد سپاه شد و در عملیات‌هایی همچون بیت‌المقدس، بدر، خیبر، والفجر ۸ و کربلای ۵ حضور داشته هست. او که به عنوان فرمانده ایفای نقش نموده هم‌اینک با بیش از ۱۰۰ ماه حضور در جبهه و ۵۰ درصد جانبازی یکی از پیشکسوتان دفاع مقدس به شمار می‌آید.
در بخشی از کتاب آمده هست:
یکی از روز‌ها اورکتم را به خشکشویی داده بودم. ساعت نه صبح رفتم تا اورکت را بگیرم و تلفنی هم به خانه بزنم. خشکشویی مقابل مخابرات بود و پانصد ششصد متر با مدرسه فاصله داشت. جلو در جعفر طهماسبی پور از بچه‌های سپاه اردبیل را دیدم. باهم بیرون رفتیم. جلوتر از من چند نفری در مخابرات نوبت داشتند. شماره ام را به متصدی مخابرات دادم و رفتم اورکت را گرفتم. آن را به طهماسبی پور دادم و او رفت سپاه و من منتظر نوبتم شدم. زنگ زدم خانه خاله ام و گفتم سالم هستم و به همه سلام برساند.
پنج شنبه چهارم دی ماه ۱۳۵۹، نوبت نگهبانی مان بود. ساعت ده و نیم سوار مینی بوس شدیم و یازده و نیم به سد رسیدیم. گروه قبلی به سپاه برگشت. تعدادی از بسیجی‌های میاندوآب هم با ما همراه بودند و در نگهبانی‌ها کمکمان می‌کردند. بعد از نماز مغرب و عشا، لوحه نگهبانی را نوشتم: از ساعت شش تا نه، بچه‌های بسیج. ساعت نه تا دوازده شب، یدالله زنجانی و محمد علی تیموری. از ساعت دوازده تا سه، مصطفی اکبری و صفر منصوری. ساعت سه تا شش صبح عبدالحسین محمدزاده و دانیال داوری. زنجانی قد بلندی داشت و مثل دلاوری از بچه‌های شهرستان خلخال بود. تیموری از بچه‌های شام اسبی، منصوری از بچه‌های محله فاطمیه اردبیل و محمدزاده هم که مسئول گروه بود.
انتهای پیام/

به گزارش مجاهدت از خبرنگار دفاع‌پرس از اردبیل؛ کتاب «ایستاده در میدان مین» خاطرات آقای «جواد زنجانی» که به نویسندگی «سید محمود مهدوی» توسط انتشارات «ساوالان ایگیدلری» در ۱۰۰۰ نسخه با حمایت مالی اداره کل حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس استان اردبیل به چاپ رسیده هست.
راوی متولد ۱۳۴۴ در اردبیل هست سال ۱۳۵۹ برای نخستین بار در کنار شهید چمران و در صفوف رزمندگان ستاد جنگ‌های نامنظم به مقابله با تهاجم دشمن پرداخته هست. او تا آخر جنگ در جبهه حضور داشته و تا ۸۰ ماه جبهه و ۴۰ درصد جانبازی دارد. در عملیات‌های فتح‌المبین، بیت‌المقدس، والفجر مقدماتی، خیبر، بدر، کربلای ۴ و ۵ و مرصاد شرکت کرده هست.
این کتاب حاصل گفت‌وگوی حاج جواد زنجانی با نویسنده هست. وی که از فرماندهان دوران مقدس هست در اردبیل دیده به جهان گشود و با آغاز جنگ و زمانی که تنها ۱۵ سال داشت خود را به سوسنگرد رساند و کنار شهید چمران از کشور دفاع نمود. زنجانی خاطرات شیرینی از دوران دفاع مقدس دارد وی مسئولیت‌های مختلفی در یگان‌های منتسب به استان اردبیل خصوصا گردان حضرت قاسم (س) داشته هست.
در بخشی از کتاب آمده هست:
رادیو از پاتک عراقی‌ها اطراف تپه‌های الله اکبر و دهلاویه خبر داد. با بی میلی با برنج توی بشقاب ور می‌رفتم که در زدند. زود رفتم دم در. حسن، احد و بهمن جلوی در بودند. حال خوشی نداشتند و با دیدن قیافه‌های ماتم زده شان زبانم بند می‌آمد. یکیشان بالاخره به حرف آمد و گفت: دیشب «سید جعفر خراسانی» شهید شده.
از شنیدنش بدنم سست شد و پشت به دیوار نشستم. سید جعفر؛ فرمانده بزرگی که هنوز شهادت برایش زود بود! مثل برق گرفته‌ها به جایی زل زدم و همه چیز طی چند روز انجام گرفت؛ تشییع، ختم و گریه‌های پنهانی ام! سید جعفر به اندازه تمام اردبیل تکثیر شده و همه جا به چشمم می‌آمد؛ خندان و باوقار. می‌خندید و هق هق می‌زدم و همه جای شهر اعلامیه اش را می‌دیدم؛ «شهادت چریک خستگی ناپذیر، سردار رشید اسلام سید جعفر خراسانی را گرامی می‌داریم.»
انتهای پیام/