طرح/ دفاع مقدس مظهر حماسه و معنویت (۴)
طرح/ دفاع مقدس مظهر حماسه و معنویت (۴) بیشتر بخوانید »
معنویت
معنای شهر قم چیه؟
به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق علی مهدیان در صفحه اینستاگرامی خود نوشت: من فکر میکنم هر قومی در ایران ما یک هویتی دارد. هویتی که باید در تجربه های تاریخی اش دید، در معنای رفتار مردمش، در آداب و رسومش در شعرها و شعارها و لطائفش. در یادگاری هایش، در خلق و خوی مردمش در ساختمانهایش در راه هایش در معماریش. معنای پشت همه ظواهرش. هر شهری به همین دلیل معنایی دارد.
چند وقت پیش با یکی از اعضای شورای شهر قم گفتگو میکردم. به او عرض کردم شما نسبت به این هویت مسوولید. هویت قم، همه ساخت و سازها و نمادهای شهر را رنگ میزند. هویت قم چیست؟ جلوداری است. پیشرو بودن است. جلوداری و پیشرو بودن برای انقلاب جهانی ما. اگر این است، شهر را باید به گونه ای توسعه داد که این هویت تقویت شود.
ساختن هایپر های عجیب و غریب و فروشگاه های مدرن، با این هویت نمیسازد. چون این فروشگاه ها معنایش مدیریت دنیاگرایانه مصرف مردم است. شاید توسعه بازارهای حول مساجد و مدارس و حرمها اولویت میداشت. نمیدانم ولی هر چه بود. این سبک با هویت انقلاب معنوی و دینی ما نمیسازد.
اینجا منطقه کویری است ضرورتی ندارد پارکها و فضای سبزهایی درست کنیم که با این آب و هوا نمیسازد. باغ پرندگان چرا؟ چه اشکالی داشت زیبایی های طبیعی مثل چشمه ها رودخانه ها و بلکه دریاچه های نمک اطراف قم و حتی بیابانها و کوههای اطراف قم را مهیا میکردیم برای اینکه مردم قم از همان که دارند استفاده کنند و همان را به تماشا بکشند. هویت مقاومت و عظمت نهفته در همین آب و خاک را.
قم باید یک مدرسه بزرگ باشد نه اینکه طلبه ها را در قالب شهرک مهدیه و پردیسان و غیره آهسته آهسته از شهر خارج کنند و حتی خیابانهایی بیرون شهر برایشان بکشند که نه کسی را ببینند و نه با مردم دمخور باشند. طرحهای تربیتی و تعلیمی در محله ها و مساجد و مدارس باید بیش از هر جای دیگر در اینجا پیاده شود. این امر را چه کسی تسهیل میکند؟ زشت است برای طلبه ها که دور از مردم با همدیگر زندگی کنند. یک زمانی معاون اخلاق حوزه به من میگفت طلابی که با مردم زندگی میکنند به لحاظ اخلاقی و معنوی هم حتی جلودارند. خوب چه کسی باید این ارتباطها را بیشتر کند. این خوب نیست که مدارس علمیه قم حتی با محله ها و مغازه های اطرافشان هم رابطه نداشته باشند.
قم جلودار است و این یعنی اگر مساله تولید برای کشور ضروری است قم باید پیش قدم باشد در ایجاد کارگاه های تولید. در ایجاد مزارع کشاورزی در باغداری و در امور دیگر. کار مقدس جهادی باید از دل قم الگو شود برای کل کشور.
قم اگر در هویتش رسالت جهانی وجود دارد، باید محل رفت و آمد اندیشمندان و نخبگان و محصلین قم اگر در هویتش رسالت جهانی وجود دارد، باید محل رفت و آمد اندیشمندان و نخبگان و محصلین دنیای امروز و خصوصا جبهه جهانی مقاومت باشد. نباید اهل علمی که از کشورهای مختلف به این جا سفر میکنند در گرفتاری و فلاکت به سر ببرند.
هویت قم، قیام است و انقلاب. هویت قم اقامه است و ظهور. قم را نباید گذاشت تبدیل به واتیکان شود. زشت است خانه های علمای اخلاقش، بیرونی ساده و اندرونی آنچنانی داشته باشد. زشت است حضور مردمش در انتخابات مثل متوسط مردم کشور باشد. زشت است در برخی خیابانهایش در نزدیکی بیوت علما نتوانی قدم بزنی. زشت است دشمن مشغول تربیت فرزندان فضلایش باشد با همین ابزارهای مدرن. زشت است الگوی حرکت انقلاب نباشد بلکه گاهی مایه تمسخر مردم و انقلابیون باشد. قم را دریابید. قم بلوغ پیدا کند انقلاب به معراج میرود. و الا منزوی میشود و الا میمیرد.
اگر شهر قم بشود محل همزیستی مسالمت آمیز مذهب گوشه گیر و معنویت بی خیال ولو در قالب مسجد و هیات و بیوت علما و فضلا و مدارس علمیه مشغول به خود در کنار هایپرها و خیابانهای آنچنانی و توسعه مدرن کذایی، این برای اهل بیت و مسیرشان چه خواهد بود؟
آیا واقعا مایه کونوا لنا زینا و لاتکونوا علینا شینا خواهد بود؟ یا بر عکس؟
*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر میشود.
منبع خبر
معنای شهر قم چیه؟ بیشتر بخوانید »
سنگرزاده طور…
سنگرزاده طور؛
با آن هیبت و شمایل و ادبیات و … دقیق نمی شناسم؛ حرفهای خوبی می زند. البته حرف غلط هم کم ندارد؛ در حدی که من دیدم.
اما من با سنگرزاده کار ندارم. عبور کنید.
با سنگرزاده طور کار دارم.
زیاد شدند. دقت کردید؟ اینها که هر روز احساس می کنندباید حکمت بگویند. این ویژگی قهری عصر شبکه است. توهم خودحکیم پنداری. این هم بد نیست.
یک قدم جلوتر رویم.
سنگرزاده طورها زیادند؛
از بالای منبر تا کلاس درس و اخلاق و عرفان و حتی ورزش و دوره های روان درمانی و غیره.
دو ملاحظه دارم؛ ممدوح و مذموم.
اول…
وجه مثبت که روشنست به روشنی خورشید. همه در این “بی پناهی تکنیکی” و “غربت رسانه ای” احساس کسری می کنند. احساس نیاز؛ احساس معنویت.
لذا چنگ می زنند؛ چه بسا به هر تاری و می دوند پی هر سرابی.
اما اصل نیازش ممدوح است.
دوم…
نگرانی از معنویت دخمه ایست. معنویت پستوخانه ها. معنویتی که بین میکده و مسجد وخانقاه مشترک است. معنویتی که فقط دود است و دم است و آه. معنویتی که سازنده نیست و فقط تخلیه است. حال خوشست و حس خوب و فانتزی های رنگین. فرقی هم نمی کند در تار و پودش اسم خدا باشد، چون عرفان های تخدیری هندی و بودایی یا به اسم ولایت واهل بیت باشد مثل حجتیه و شیرازی و…
معنویت را باید از اهلش گرفت. از صاحب معنویت. از او که جامع می بیند و انسان را تک ساحتی نمی خواهد. معنویتی که درش هم ناز است و هم فریاد. هم جمال و هم جلال. معنویتی که از سر سجاده تا نبرد با ظالم امتداد دارد.
خلاصه سالهاست با این پدیده آشناییم. سنگرزاده با تسبیح و ذاکری و دعای ندبه میشود حجتیه. میشود غرب شناسان تخته بند شده مقابل غرب. می شود فرقه شیرازی و جنتلمن های ظاهرا انقلابی اما گوشه نشین . می شود چه و چه …
معنویتی که با کاخ سفید بسازد واز بیخ گوش او خدا خدا کند، مخدرست و بی قیمت. کاخ سفید نیز “همین” می طلبد که کاخ سبز معاویه نیز”همین” خواست. نقل است عمر و عاص چه خوش در مدح مولا شعر می گفت…
خدارحمت کند امام را…این مثال را زیاد می زد.
می گفت قبل انقلاب در جنوب کشور یک تاجر غربی و استعماری وقتی صدای موذن را از مناره های شهر شنید پرسید این کیست و چه می گوید؟ گفتند اذان. گفت با دخل و خرج ما که کار ندارد؟ گفتند خیر. گفت:پس هرچقدر خواست اذان بگوید.
معیار دهم؟
از هرکس و هرجا حکمت و معنویتی دیدید که ظاهرش راست است اما کار به ظالم و مظلوم ندارد، نغمه شیطانی است و بکوبید بر طاق.
پیشهاد دهم؟
حکمت را از روح الله بگیرید که انقلاب ظاهری 57 را از انقلاب باطنی انسان ها گرفت. از انقلاب انفسی به انقلاب آفاقی رسید. معنویتی که پیر عارف و فقیه عالم را دو زانو پای جوان مجاهد نشاند.
حرف تمام است.
محسن مهدیان
منبع خبر