منافقین

سرویس سیاست مشرق- روز گذشته یک عامل نفوذی که در دیوان عالی اشتغال داشت با تیراندازی به سمت قضات سرشناس این دیوان، آن‌ها را به شهادت رسانده است. حجت‌الاسلام‌والمسلمین علی رازینی و حجت‌الاسلام‌والمسلمین محمد مقیسه دو شهید این واقعه‌اند.

دقایقی پس‌ازاین ماجرا وب‌سایت گروهک تروریستی منافقین با انتشار خبر این ترور آن را به خود نسبت داده و مدعی شد که پشت ترورها، عوامل گروهک منافقین حضور دارند؛ البته این ادعا یکی از شگردهای تبلیغاتی تروریست‌ها بوده است. پیش‌ازاین داعش نیز عادت به آن داشت که حوادث مختلف در سراسر جهان را به خود مربوط دانسته و در سایت تروریستی اعماق مسوولیت همه حملات تروریستی را بر عهده می گرفت.

به نظر می‌رسد که منافقین نیز به شیوه داعش در تلاش است تا جنایت روی‌داده در تهران را به سود خود مصادره کنند تا به تشکیلاتی که روی آن خاک مرده پاشیده‌اند، تنفس مصنوعی بدهد.

البته انگیزه منافقین برای انتصاب ترورها به خود تنها معنای تشکیلاتی ندارد. در آخرین آکسیون نفاق در پاریس بخش سیاسی منافقین روی این موضوع تأکید کرده است که این گروهک باید در اتاق عملیات مشترک آمریکا و رژیم صهیونیستی در منطقه نقشی برای خود پیدا کند. ازاین‌رو حادثه روی‌داده در محل کاخ دادگستری تهران فرصت مناسبی برای تروریست‌های آلبانی نشین بود تا آن را پیشکشی پیش از روی کارآمدن ترامپ معرفی کنند و امیدوار به پروژه های تیم جدید کاخ سفید باشند.

در روزهای اخیر برخی محافل ضد ایرانی در آمریکا در تدارک آن هستند تا با راه انداختن کارزاری بار دیگر خط فشار حداکثری به ایران را بالا بیاورند. منافقین در تحلیل‌های درون تشکیلاتی خود گمان به این موضوع دارد که دست گرفتن خط ترورها در ایران می‌تواند آن‌ها را به بازیگری مماس با ترامپ تبدیل کند؛ سفرهای اخیر مقامات سابق آمریکایی به مقر تروریستی منافقین نیز با همین انگیزه صورت گرفته است.

سرنوشت آن‌هایی که خود را فروختند!

منافقین پیش‌ازاین نیز نشان داده‌اند که می‌توانند در مزدوری برای بیگانه یک پله بالاتر از بقیه بازی کنند. ازجمله از تابستان سال ۱۳۵۹ که همکاری‌های مخفیانه سازمان منافقین با استخبارات عراق شدت گرفت و نقطه اوج آن مرداد سال ۱۳۶۰ بود که رجوی نفاق درونی سازمان را بیرونی کرد.

در سال ۶۱ رجوی با طارق عزیز که نایب نخست‌وزیر بود دیدار کرده و روابط اطلاعاتی و نظامی با عراق، «رسمیت تبلیغاتی» یافت.

مسعود جابانی عضو سابق سازمان منافقین که خود در عملیات نظامی داخل عراق، به‌شدت زخمی شده است، درباره نوع روابط سازمان و عراق چنین می‌نویسد:

کشور عراق، زمین و تدارکات و تجهیزات نظامی و لجستیکی و هزینه ارتش آزادی‌بخش مجاهدین را تأمین می‌کرد و در مقابل، مجاهدین اطلاعات جبهه‌ها و تحرکات نظامی ایران و شنود بی‌سیم ارتش ایران را به دولت عراق می‌داد… این عراق بود که کاملاً سازمان را در خدمت خود گرفته بود.

محمدحسین سبحانی از مسئولان اسبق اطلاعاتی و امنیتی سازمان درباره نحوه هماهنگی عراق و سازمان در زمینهٔ کسب اطلاعات می‌نویسد:

استخبارات عراق از طریق مهدی ابریشمچی، «پرسش‌های اطلاعاتی» موردنیاز ارتش عراق را در مورد شناسایی محل پل‌ها، تأسیسات آب و برق، کارخانه‌ها و مراکز اقتصادی و نظامی ایران را به مسعود رجوی می‌داد و سپس رهبری سازمان نیازهای اطلاعاتی «استخبارات» عراق را به «ستاد اطلاعات» سازمان ارجاع می‌داد. «ستاد اطلاعات» نیز بعد از کار اطلاعاتی بر روی سؤالات، اقدام به تهیه پاسخ‌های آن می‌کرد.

به نوشته سبحانی، «مسئولیت» ستاد اطلاعات [منافقین] را مهدی افتخاری، هادی روشن روانی، مهدی براعی، مسعود خدابنده، حمید باطبی، زهره حسنی برعهده داشته‌اند، در «ستاد اطلاعات» جمع‌آوری اطلاعات نظامی برای عملیات نظامی و تروریستی موردنظر بود.

در این ستاد «شبکه شنود» وجود داشت که یکی از منابع جاسوسی و کسب اطلاعات برای رژیم صدام حسین بود و شبکه‌های بی‌سیمی و مخابراتی ایران را در جبهه‌های جنگ مانیتور و شنود می‌کرد. اعضای سازمان در این بخش پیام‌های رمز فرماندهان ارتش و سپاه را به دلیل آشنایی به زبان فارسی و فرهنگ ایرانی، با رمزگشایی کشف می‌کردند. سپس مسئول «ستاد اطلاعات» پیام‌های کشف‌شده را به مهدی ابریشمچی و نهایتاً در اختیار ارتش صدام حسین قرار می‌داد. در سال ۱۳۶۶ مسئولیت این بخش با محسن سیاه کلاه از اعضای مرکزیت سازمان بود.

مهدی خوشحال عضو سابق سازمان منافقین با استناد به اسناد و مدارکی که از همکاری‌های اطلاعاتی سازمان و عراق در اروپا منتشرشده است می‌نویسد:

مجاهدین خلق (منافقین) نه‌تنها به‌راحتی آب خوردن اطلاعات سری کشورشان را در اختیار عراقی‌ها قرار می‌دادند، بلکه رهبرشان برای خوش‌رقصی نزد افسران اطلاعاتی عراق، نه‌تنها ایرانی بودنش را منکر می‌شد، بلکه صریحاً وطن خود را «عراق» و خون خود را هم «عراقی» می‌خواند.

جمشید طهماسبی یکی دیگر از جداشدگان سازمان چنین نوشته است:

مجاهدین خلق (منافقین) تبدیل به عوامل نفوذی ارتش عراق و حزب بعث در ایران شدند، با «خلوص» و «اخلاص» به نفع ارتش عراق و رژیم صدام حسین جاسوسی کردند.

به نوشته اعضا و مسئولان جداشده سازمان، علاوه بر روش‌های مرسوم کسب اطلاعات، سازمان از ارتباطات خانوادگی اعضا و هواداران نیز در بسیاری اوقات بدون اطلاع و موافقت آنان، بهره‌برداری نموده و اطلاعات محرمانه نظامی را از داخل کشور گردآوری کرده و به رژیم صدام انتقال می‌داد.

مجموع دست‌نویس‌ها، خاطرات و اعترافات برخی از عناصر، اعضا و نیروهای سابق منافقین نشان می‌دهد که این تشکیلات تروریستی در خودفروشی به بیگانه حتی در درونی‌ترین لایه نیز رقابت دارد، برای همین مصادره ترور تهران به خود را امری بدیهی دانسته و معتقد است که باید در رقابت میان ضدانقلاب خود را متمایز از سایر گروهک‌ها به ترامپ نشان دهد.

هدف منافقین از چنین اقدامی گرفتن امتیاز بیشتر از آمریکایی‌ها است، معامله‌ای که پیش‌ازاین با صدام نیز کرده‌اند. در اسناد افشاشده پس از سقوط صدام که بین عباس داوری و افسران سرویس اطلاعاتی عراق برگزارشده، چنین آمده است:

در خصوص درخواست‌های قبلی ازجمله درخواست ۱۰۰ دستگاه خودرو ما ازنظر اداری با این درخواست شما موافقت داریم فقط پی گیری در خصوص کسب موافقت ادارات دیگر است که در حال پی گیری هست. می‌دانید که ورود خودرو نیاز به اخذ مجوز از مبادی ذی‌ربط دارد که با توجه به ورود کالاهای خارجی اخذ مجوز ضروری است مانند معاملات سابق، ۲۸ خودرو از داخل عراق خریداری می‌شود و ۷۲ دستگاه از خارج خریداری خواهد شد.

تحلیل گراف‌ها درباره ترورها چه می‌گوید؟

بررسی‌ها نشان می‌دهد که ماجرای خونین روز گذشته بدون ارتباط تشکیلاتی با این گروهک، تنها موقعیتی برای بروز بیرونی این تروریست‌های ساکن در کمپ تروریستی اشرف ۳ بوده و نفاق در این ماجرا با مدل «ترورهای ترکیبی» متکی به ابزارهای رسانه‌ای خود را آشکارسازی کرده است.

همچنین در این ماجرا روشن‌شده است که گام بعدی تحرکات با امتداد از «ترورهای اجتماعی» پیش خواهد رفت. در این حادثه، قوه ادراکی عمومی زیر بار سنگین‌ترین حجم از تبلیغات مسموم قرارگرفته تا جای جلاد و شهید عوض شود.

تحلیل گراف‌های شبکه‌های اجتماعی در نخستین ساعات پس از شهادت این دو قاضی شجاع و مبارز با تروریسم نشان می‌دهد که خط نفاق، آلوده سازی ادراکی توسط رسانه‌های ضدانقلاب به‌ویژه بی‌بی‌سی فارسی بوده است.

همچنین تحقیقات موجود نشان می‌دهد که مدل ترورهای صوت گرفته بیش از آنکه به مدل عملیاتی عامل هوشمند وابسته باشد چیزی شبیه حادثه روی‌داده در ۶ اردیبهشت ۱۴۰۲ در بابلسر دارد، تغییر در صورت‌مسئله ماجرا، دست‌های در داخل و خارج از کشور دارد!

سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارش‌ها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل با نام «ویژه‌های مشرق» شما را در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامه‌های کشور قرار می‌دهیم.

در این ویژه‌نامه، نگاهی به آخرین مواضع جناح‌های سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته می‌شود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافت‌های مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید.

*********

روزنامه هم‌میهن ارگان سیاسی اصلاح‌طلبان رادیکال در شماره امروز خود به تفسیر مدح یکی از فعالان گروهک آمریکایی ملی‌مذهبی را تیتر اول خود کرده است.

هم‌میهن به بهانه مرگ رضا رئیس‌طوسی به تجلیل از عناصر این گروهک آمریکایی پرداخته که کمترین خیانت آن‌ها بزک غرب در رسانه‌های اصلاح‌طلب است، این روزنامه نوشته است:

رضا رئیس‌طوسی، عضو هیئت علمی دانشکده حقوق و علوم سیاسی جمعه‌شب درگذشت. چندان نام آشنای فضای مطبوعاتی و سیاسی سال‌های اخیر نبود و در وهله اول دانشجویان آن به خبر مرگش واکنش نشان دادند و از چهره علمی بی‌پیرایه‌‎اش نوشتند؛ اما دسته دیگری نیز از شنیدن این خبر شوکه شده و به آن واکنش نشان دادند. فعالان سیاسی کهنه‌کاری که با شنیدن این خبر به یاد گذشته‌های دور به سال‌های مبارزه با رژیم پهلوی پرتاب شدند و رضا رئیس‌طوسی را در کنار چهره‌های برجسته سازمان مجاهدین خلق و اعضای اولیه آن در صف مبارزان می‎‌دیدند.

گروهک ملی‌مذهبی یکی از زایش‌های سیاسی مهدی بازرگان پس از تجزیه گروهک غیرقانونی نهضت آزادی است که بخش زیادی از اعضای آن در حال حاضر از کشور خارج شده‌‍اند، از جمله آن‌ها رضا علیجانی است که در بخش رسانه‌ای موساد( شبکه تروریستی اینترنشنال) فعال است.تقی رحمانی نیز این روزها به مدد جایزه نوبل همسر سابقش در پاریس به مبدا ذهنی خود یعنی منافقین نزدیک شده است، مرتضی کاظمیان دیگر عضو این گروهک است که در فضای مجازی خواهان حمله نظامی آمریکا به ایران است!

اعضا گروهک ملی‌مذهبی اغلب سمپات گروهک تروریستی منافقین بوده و در جسات محفلی و خصوصی درباره ارتباط عاطفی با سرکرده فرقه سخن گفته‌اند.

این گروهک در حالی خود را ملی و مذهبی می‌نامد که برخی اعضای آن به صورت علنی در فرانسه و آلمان شراب‌خواری کرده و تصاویر آن را در فضای مجازی پخش کرده بودند!

طی روزهای اخیر چهره‌های مختلف دولت از ضرورت ایجاد توزان در عرصه سیاست خارجی و آمادگی ایران برای مذاکره با طرف‌های مختلف صحبت کردند. چراغ اول این اظهارنظرها را سید عباس عراقچی، وزیر امور خارجه کشورمان در روزهای پایانی هفته روشن کرد؛ پس از وزیر امور خارجه نوبت به سایر چهره‌های سیاسی و رسانه‌ای دولت رسید که در این خصوص به اظهارنظر بپردازند.

روزنامه اعتماد در شماره امروز خود خواهان شکسته شدن تابوی مذاکره با ترامپ شده و می‌نویسد:

پرسش آن است که آیا از طریق مذاکره و توافق با امریکا همه مشکلات کشور حل می‌شود؟ باز هم پاسخ منفی است. اما نمی‌توان انکار کرد بخش قابل توجهی از مشکلات اقتصادی کشور از طریق توافق با امریکا حل می‌شود. اتفاقا امریکا هم قطعا در راستای منافع ملی خود، مذاکره با ایران را پیگیری می‌کند. دومین فصل مشترک ایران و امریکا این است که مذاکره هزینه‌هایی به مراتب کمتر از جنگ و تخاصم و رویارویی برای دو طرف دارد. ایران و امریکا باید به سمت مذاکرات مستقیم حرکت کرده و تابوی مذاکرات مستقیم را بشکنند.

در بخش دیگری از این گزارش آمده است:

هر تصمیمی به جز مذاکره، پرونده ایران را وارد دوره‌ای از تنش و التهاب می‌کند و ممکن است، باعث راه‌اندازی مکانیسم ماشه شود. راهبرد مذاکره‌کنندگان ایرانی باید کاهش درجه تخاصم میان ایران و امریکا باشد. ایران می‌تواند از طریق بهبود روابط با امریکا بسیاری از دشمنان کشور را که به دنبال تنش‌آفرینی هستند، کنترل کند.

این روزنامه البته در میانه این گزارش خود به درستی پاسخ پرسش‌های خود را داده است، جایی که می‌نویسد که مذاکره نمی‌تواند گره از کار مردم باز کند.

یکی از مهمترین کلیدواژه‌های استفاده شده توسط اصلاح‌طلبان در روزهای اخیر استفاده از ابزار مذاکره برای کاهش تنش سیاسی است، این جریان بهتر است که خاطرات ظریف را بخواند، جایی که نوشته است که هر گاه قدرت دورنی کشور ضعیف جلوه داده می‌شد خواسته‌های غرب از تیم مذاکره‌کننده بیشتر می‌گردید!