مهاجر

گروه دفاعی امنیتی دفاع‌پرس ـ رحیم محمدی؛ صنعت دفاعی کشورمان تاکنون موفق شده با کسب تجربیات لازم در ساخت پهپاد‌هایی با ابعاد کوچک، سه مدل پهپاد دور پرواز را طراحی و تولید کند؛ پهپاد‌هایی که به نام «کمان ۲۲»، «غزه» و «مهاجر ۱۰» شناخته می‌شوند. از این روی و به بهانه ساخت آخرین پهاد که همان «مهاجر ۱۰» باشد، در مقایسه‌ای به بررسی این سه پهپاد می‌پردازیم.

اولین موضوعی که در این سه مدل پهپاد می‌توان عنوان کرد، ارتفاع پروازی آن‌ها است؛ بدین صورت که پهپاد «کمان ۲۲» تا ارتفاع ۸ هزار متری پرواز می‌کند، اما این عدد در پهپاد «غزه» ۱۰ هزار و ۶۶۸ متر (۳۵ هزار پا) و در پهپاد «مهاجر ۱۰» ۷ هزار متر است.

نکته بعدی در مورد میزان حمل مهمات توسط این پهپاد‌ها است؛ پهپاد «کمان ۲۲» می‌تواند ۳۰۰ کیلوگرم، پهپاد «غزه» ۵۰۰ کیلوگرم و پهپاد «مهاجر ۱۰» نیز ۳۰۰ کیلوگرم حمل کند؛ بدین صورت که «کمان ۲۲» چهار تیر از سری بمب‌های هوشمند یا موشک، «غزه» ۱۳ تیر بمب (۵ تیر بمب در محفظه داخلی پهپاد به صورت چرخان و هشت تیر بمب یا موشک هم در زیر بال ها) و «مهاجر ۱۰» نیز ۸ بمب یا موشک استفاده می‌کند.

حال چنانچه به لحاظ مداومت و شعاع پروازی هم این پهپاد‌ها را با یکدیگر مقایسه کنیم، متوجه می‌شویم که «کمان ۲۲» و «مهاجر ۱۰» از امکان مداومت پروازی ۲۴ ساعته برخوردار هستند و «غزه» نیز توان پروازی ۳۵ ساعته دارد، اما باید این را هم در نظر داشت که شعاع عملیاتی «کمان ۲۲» ۳۰۰۰ کیلومتر و «غزه» و «مهاجر ۱۰» هرکدام ۲۰۰۰ کیلومتر است.

اما موتور این پهاد‌ها هم با یکدیگر تفاوت دارد، زیرا «کمان ۲۲» و «غزه» از موتور «توربوپراپ» و «مهاجر ۱۰» از موتور پیستونی استفاده می‌کند؛ علاوه براین «کمان ۲۲» و «مهاجر ۱۰» دارای طول ۶/۵ متر و «غزه» ۱۱ متر است.

بنابراین با توجه به اطلاعات مورد اشاره می‌توان گفت برترین پهپاد دورپرواز کشورمان که تاکنون ساخته شده، پهپاد «غزه» است، زیرا در مقایسه با دو پهپاد «کمان ۲۲» و «مهاجر ۱۰» مشخص شد این پهپاد به لحاظ کاربردی از ویژگی‌های برتری نسبت به دو پهپاد دیگر برخوردار است.

انتهای پیام/ 231

گروه دفاعی امنیتی دفاع‌پرس ـ رحیم محمدی؛ صنعت دفاعی کشورمان تاکنون موفق شده با کسب تجربیات لازم در ساخت پهپاد‌هایی با ابعاد کوچک، سه مدل پهپاد دور پرواز را طراحی و تولید کند؛ پهپاد‌هایی که به نام «کمان ۲۲»، «غزه» و «مهاجر ۱۰» شناخته می‌شوند. از این روی و به بهانه ساخت آخرین پهاد که همان «مهاجر ۱۰» باشد، در مقایسه‌ای به بررسی این سه پهپاد می‌پردازیم.

اولین موضوعی که در این سه مدل پهپاد می‌توان عنوان کرد، ارتفاع پروازی آن‌ها است؛ بدین صورت که پهپاد «کمان ۲۲» تا ارتفاع ۸ هزار متری پرواز می‌کند، اما این عدد در پهپاد «غزه» ۱۰ هزار و ۶۶۸ متر (۳۵ هزار پا) و در پهپاد «مهاجر ۱۰» ۷ هزار متر است.

نکته بعدی در مورد میزان حمل مهمات توسط این پهپاد‌ها است؛ پهپاد «کمان ۲۲» می‌تواند ۳۰۰ کیلوگرم، پهپاد «غزه» ۵۰۰ کیلوگرم و پهپاد «مهاجر ۱۰» نیز ۳۰۰ کیلوگرم حمل کند؛ بدین صورت که «کمان ۲۲» چهار تیر از سری بمب‌های هوشمند یا موشک، «غزه» ۱۳ تیر بمب (۵ تیر بمب در محفظه داخلی پهپاد به صورت چرخان و هشت تیر بمب یا موشک هم در زیر بال ها) و «مهاجر ۱۰» نیز ۸ بمب یا موشک استفاده می‌کند.

حال چنانچه به لحاظ مداومت و شعاع پروازی هم این پهپاد‌ها را با یکدیگر مقایسه کنیم، متوجه می‌شویم که «کمان ۲۲» و «مهاجر ۱۰» از امکان مداومت پروازی ۲۴ ساعته برخوردار هستند و «غزه» نیز توان پروازی ۳۵ ساعته دارد، اما باید این را هم در نظر داشت که شعاع عملیاتی «کمان ۲۲» ۳۰۰۰ کیلومتر و «غزه» و «مهاجر ۱۰» هرکدام ۲۰۰۰ کیلومتر است.

اما موتور این پهاد‌ها هم با یکدیگر تفاوت دارد، زیرا «کمان ۲۲» و «غزه» از موتور «توربوپراپ» و «مهاجر ۱۰» از موتور پیستونی استفاده می‌کند؛ علاوه براین «کمان ۲۲» و «مهاجر ۱۰» دارای طول ۶/۵ متر و «غزه» ۱۱ متر است.

بنابراین با توجه به اطلاعات مورد اشاره می‌توان گفت برترین پهپاد دورپرواز کشورمان که تاکنون ساخته شده، پهپاد «غزه» است، زیرا در مقایسه با دو پهپاد «کمان ۲۲» و «مهاجر ۱۰» مشخص شد این پهپاد به لحاظ کاربردی از ویژگی‌های برتری نسبت به دو پهپاد دیگر برخوردار است.

انتهای پیام/ 231

گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس ـ اکبر صفرزاده: در طول چهل سال گذشته بیش از دویست عنوان فیلم در حوزه سینمای دفاع مقدس تولید شده است، اما متاسفانه همه این فیلم‌ها با کیفیت نیستند و تعداد فیلم‌های صادراتی سینمای دفاع مقدس از ده عنوان فراتر نمی‌رود.

با ارائه این آمار، حسرت و اندوهی بزرگ با این مضمون در روح و روان انسان می‌نشیند که‌ای کاش بودجه‌ای که صرف ساخت آن ۱۹۰ فیلم غیر صادراتی شد صرف چهل فیلم صادراتی می‌شد تا تعداد فیلم‌های صادراتی دفاع مقدس ما بیش از پنجاه عدد یا بیشتر باشد. فیلم‌هایی مانند لیلی با من است، مهاجر یا موقعیت مهدی.

در طول چند ماه گذشته و با رشد و گسترش همه جانبه هوش مصنوعی و ورود آن به عرصه سینما بسیاری از فیلمنامه نویسان هالیوود دست به اعتصاب زده و نسبت به حضور پر رنگ و بی، چون و چرای هوش مصنوعی در عرصه فیلمنامه نویسی اعتراض کردند. آن‌ها معتقدند هوش مصنوعی کار آن‌ها را دزدیده و عرصه کار و کسب درآمد را برآن‌ها تنگ کرده است.

برخی کارشناسان سینما براین عقیده اند که فیلم نامه‌های تولید شده توسط هوش مصنوعی بسیار دقیق تر، پر بارتر، استاندارد‌تر و مهندسی شده‌تر از آن چیزی است که فیلمنامه نویسان به رشته تحریر در می‌آوردند چرا که هوش مصنوعی در آن واحد به تمامی اطلاعات تاریخ سینما، تکنیک سینما و دیالوگ‌های رد و بدل شده بین شخصیت‌های مهم سینما دسترسی دارد و می‌تواند بهترین انتخاب‌ها را در معرض دید مخاطبان قرار دهد؛ کاری که در توان یک انسان معمولی نیست.

به اعتقاد بسیاری از کارشناسان سینما در آینده‌ای بسیار نزدیک تمامی فیلم نامه‌های سینما را هوش مصنوعی خواهد نوشت و نقش فیلم نامه نویسان در سینما فقط ارائه ایده‌های خوب و ویرایش کردن فیلمنامه‌های نهایی خواهد بود.

هوش مصنوعی شاید برای فیلم نامه نویسان پر کار هالیوود یک بلای آسمانی باشد، اما برای سینمای ایران که بزرگترین معضلش از صد سال پیش تا کنون فیلم نامه بوده یک موهبت الهی است که با اتکاء به آن می‌تواند مسیر بین المللی شدن را با سرعتی مضاعف طی کند.

اکثر فیلم‌هایی که طول چهل سال گذشته توانسته اند در عرصه‌های بین المللی بدرخشند از فیلم نامه‌هایی قوی و منسجم برخوردار بوده اند. داشتن فیلمنامه قوی برای یک فیلم صادراتی شرط لازم است.

در تاریخ دفاع مقدس ما شخصیت‌های بزرگی وجود دارند مانند شهید همت، شهید جهان آرا و… که هنوز درباره آن‌ها فیلم تولید نشده و می‌توان با تکیه بر هوش مصنوعی فیلم‌هایی قدرتمند و صادراتی در مورد آن‌ها تولید و این فیلم‌ها را روانه بازار‌های بین المللی کرد.

سینمای دفاع مقدس ایران در طول چهل سال گذشته از نظر بازیگری، کارگردانی، طراحی صحنه و جلوه‌های ویژه به رشد و بالندگی بسیار خوبی رسیده، اما مهمترین ضعف آن همچنان فیلم نامه است، ضعفی که نه تنها سینمای دفاع مقدس بلکه گریبان کل سینمای ایران گرفته و موهبت ویژه صادراتی بودن را از آن دریغ کرده است.

استفاده از هوش مصنوعی برای نگارش فیلمنامه‌هایی با موضوع شهیدان دفاع مقدس بسیار جذاب و دیدنی خواهد بود. اگر از هوش مصنوعی بخواهیم فیلمنامه‌ای با محوریت زندگی محمد جهان آرا برای ما بنویسد چه خواهد نوشت؟ آیا فیلم نامه‌ای که هوش مصنوعی به ما تحویل می‌دهد می‌تواند به تاثیرگذاری گلادیاتور باشد یا نجات سربازرایان یا در جبهه غرب خبری نیست؟ آیا با کمک هوش مصنوعی به آن نقطه از رشد و کمال در سینما خواهیم رسید که رسانه‌های دنیا اعلام کنند فیلم محمد جهان آرا یک میلیارد دلار فروخت؟

انتهای پیام/ 121

گروه دفاعی امنیتی دفاع‌پرس‌ـ رحیم محمدی؛ جنگ عراق با ایران که به‌صورت رسمی در ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ آغاز شد و بعد از هشت سال در ۲۹ مرداد ۱۳۶۷ آتش‌بس در مرز‌های دو کشور برقرار شد، علی‌رغم اینکه خسارت‌های مادی و جانی بسیاری را برای کشورمان به همراه داشت، اما این جنگ تحمیلی موجب شد تا نبوغ و ابتکار ایرانی به رزمندگان کشورمان کمک کند تا به زعم خیلی‌ها غیرممکن‌ها را ممکن سازد؛ به‌عنوان مثال در زمان آغاز عملیات الی بیت المقدس که منجر به آزادسازی خرمشهر شد، نه‌تنها ارتش بعث عراق، بلکه حامیان صدام هم تصور نمی‌کردند که رزمندگان اسلام بتوانند خرمشهر را از اسارت دشمن آزاد کنند؛ چرا که آن‌ها هیچ‌گاه تا آن زمان نبوغ ایرانی را درک نکرده بودند و شاید به همین دلیل بود که صدام در مراحل آغازین این عملیات گفته بود که چنانچه ایران بتواند خرمشهر را بازپس بگیرد، کلید بصره را به ایرانی‌ها می‌دهم ـ وعده‌ای که علی‌رغم آزادسازی خرمشهر هیچ‌گاه تحقق نیافت ـ در واقع آزادسازی این شهر تنها یک نمونه بارز و می‌توان گفت مثال عینی عدم درک دشمن از میزان و سطح توانمندی مدافعان کشورمان بود.

اما مثال دیگری که می‌توان در همین رابطه یعنی استفاده از دانش و نبوغ ایرانی در جنگ و سال‌های پس از آن عنوان کرد، پی بردن به اهمیت استفاده از هواپیما‌های کوچک و بدون سرنشین برای شناسایی مواضع ارتش بعث عراق بود؛ بر این اساس، اولین پرواز عملیاتی پهپاد ساخت کشورمان با عنوان «تلاش» با ساخت سه فروند به سال ۱۳۶۳ که کشورمان درگیر جنگ تحمیلی عراق بود، بازمی‌گردد.

این پهپاد که اولین پهپاد کشورمان محسوب می‌شود از بدنه‌ای «فومی» ساخته شده بود؛ موفقیت در ساخت این پهپاد موجب شد تا در سال بعد با تشکیل گردان رعد و به رسمیت شناخته شدن فعالیت پهپادی، «تلاش ۱» با بدنه کامپوزیتی و ارتقاء دوربین و موتور آن و نیز تغییر «لندینگ گیر» به «اسکی» به‌منظور برخاستن از روی قایق، ساخته شود.

همچنین تغییر زاویه نصب دوربین برای رصد عمق لبه جلویی منطقه نبرد (لجمن) و افزایش تعداد فریم موجب شد تا از آن، جهت انجام عملیات فریب در عملیات کربلای ۸ استفاده شود؛ در سال بعد ساخت «مهاجر ۱» با ایده انجام عملیات رزمی در دستور کار قرار گرفت، ولی به دلیل ملاحظات ایمنی تنها تا مرحله آزمون پیش رفت.

در سال ۱۳۶۵ ساخت «تلاش ۲» با بال‌ها و بدنه بزرگتر با استفاده از فایبرگلاس، ارتقاء سیستم رادیویی و نیز افزودن باک اضافی ساخته شد به نحوی که با انجام این تغییرات، تلاش ۲ تا عمق ۱۱ کیلومتری خاک عراق نفوذ کرد.

همان‌گونه که عنوان شد، سرآغاز استفاده از پهپاد در عملیاتی‌های شناسایی و رزمی در کوران جنگ تحمیلی بود که بدون هیچ کمک خارجی رزمندگان کشورمان موفق شدند که این نوع هواپیما‌ها را بکارگیرند و بدین ترتیب، افزایش اهمیت استفاده از این نوع تجهیزات موجب شد تا صنایع دفاعی کشورمان به فکر ساخت و توسعه بیشتر این نوع هواپیما‌های بدون سرنشین بیفتد به نحوی که اکنون از ایران به‌عنوان یکی از کشور‌های صاحب‌نام در این حوزه شناخته می‌شود و حتی در جنگ اخیر روسیه و اوکراین خبر‌های غیر رسمی حاکی از صدور یک نوع از پهپاد‌های ایرانی با نام «شاهد ۱۳۶» به روسیه است که اخباری درباره موفقیت‌ این پهپاد انتحاری در انهدام اهداف تعیین شده از سوی ارتش روسیه، منتشر است.

پس باتوجه به آنچه عنوان شد، یکی از دستاورد‌های دفاع مقدس برای نیرو‌های مسلح کشورمان، ساخت و بکارگیری انواع هواپیما‌های رزمی ـ شناسایی بدون سرنشین با کابرد‌های مختلف است؛ بنابراین نکته قابل اهمیت در این رابطه این است که چنانچه به نبوغ ایرانی بها و اهمیت داده شود، می‌تواند کشور را در برابر تهدیدات پیش رو تاحدود زیادی مصون نگاه دارد و به عبارت دیگر، دانشگاه دفاع مقدس به ما آموخت که چنانچه به داشته‌های خود اتکا کنیم، می‌توانیم به رشد و بالندگی دست یابیم.

انتهای پیام/ 231