به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از سرویس دفاع و امنیت مشرق، کشور مصر به عنوان یکی از اولین سفارش دهندگان جنگنده چند منظوره رافال ساخت فرانسه در نهایت موشک کروز هوا پرتاب SCALP در خدمت ارتش این کشور را به نمایش گذاشت. تصاویر منتشر شده مربوط به یک رزمایش مشترک هوایی بین مصر و فرانسه است. در عین حال رافال مصری به غلاف هدفگیری نسل جدید TALIOS نیز مجهز شده است. این موشک کروز که هم اکنون توسط کمپانی اروپایی MBDA ساخته می شود توسط فرانسوی ها به اسم SCALP و توسط انگلیسی ها به اسم Storm Shadow شناخته می شود. این موشک برای ماموریت حمله به اهداف زمینی ساخته شده و از هدایت ترکیبی اینرسیایی ، ماهواره ای و سیستم تطابق نقشه در مرحله میانی پرواز و و تصویر ساز فروسرخ در مرحله نهایی حمله بهره می برد.
موشک کروز SCALP با کادر مستطیل و غلاف TALIOS با دایره مشخص شده است
این موشک سرعتی در حدود هزار کیلومتر بر ساعت داشته و برد آن در نمونه اصلی نزدیک به 600 کیلومتر اعلام شده است که البته با توجه به محدودیت های پیمان MTCR بایستی موشک های تحویلی به مصر بردی کمتر از 300 کیلومتر داشته باشند. سر جنگی این موشک نیز 450 کیلوگرم بوده و از قابلیت نفوذ گری به اهداف سخت برخوردار است. این موشک نیروی خود را از یک موتور میکرو توربوجت بدست می آورد.رقم دقیقی در خصوص سفارش و تعداد تحویل شده این موشک به مصری ها در دست نیست ولی برخی منابع تعداد 50 تیر را برای این مسئله اعلام کرده اند. از سال 2018 مشکلاتی بین آمریکا و فرانسه برای صادرات این موشک به مصر وجود داشت چرا که برخی از قطعات این موشک ساخت آمریکا است.
به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از سرویس دفاع و امنیت مشرق، در روزهای اخیر و با افزایش دوباره سطح تنش ها در دو طرف تنگه تایوان و همچنین حضور شناورهای نظامی آمریکایی طرف های حاضر در این مناقشه شروع به ارسال پیام های مختلف به اشکال گوناگون کرده اند. در جدیدترین این حرکت ها نیروی هوایی تایوان اقدام به انجام آزمایش بارگذاری و پرواز واکنش سریع با جنگنده بومی سری F-CK-1 گرفته است که به موشک کروز حمله هوا پرتاب و حمله به اهداف زمینی سری Wan Chien مسلح شده است. این موشک کروز هواپرتاب با برد 200 کیلومتر از هدایت ترکیبی اینرسیایی و جی پی اس بهره برده و بنا به گفته برخی کارشناسان احتمالا از نوعی سیستم هدایتی برای فاز نهایی حمله نیز برخوردار است. این موشک توان سر جنگی شدید الانفجار به وزن 350 کیلوگرم یا 100 عدد ریز مهمات را دارد و سرعت آن نیز زیر صوت است. این موشک بومی از سال 2018 در نیروی هوایی تایوان عملیاتی شده است و هدف اصلی از آن حمله و نابودی تاسیسات دفاعی و تهاجمی چین در خطوط ساحلی این کشور در نزدیکی تنگه تایوان است.
به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از سرویس دفاع و امنیت مشرق، با ورود موشک به عرصه رزم دریایی، شیوه نبرد در آب های جهان برای همیشه تغییر کرد و در جایی که اکثر اوقات توپ های سبک و سنگین و در نهایت اژدرها تعیین کننده طرف پیروز در نبردهای سطحی بودند، دهه های اخیر شاهد ورود یک سلاح جدید بود که با برد و دقت بیشتر کمک کرد تا شناورهای حتی کوچک تبدیل به تهدیدی بزرگ برای واحدهای غول پیکر در حال تردد در دیا شوند. به صورت کلی، موشک های ضد کشتی از نوع کروز بوده و توسط شناورهای سطحی رزمی و درون محفظه های عمدتا استوانه ای یا مکعبی شکل حمل و در صورت نیاز پرتاب می شوند.
البته در سالهای اخیر، برخی نیروهای دریایی مهم دنیا اوقات تفکر استفاده نظامی از پلتفرم های تجاری را دنبال کرده اند و یک کشتی نفتکش یا کانتینر بر بزرگ که به دلیل اندازه بالا می تواند میزبان نیروهای و تجهیزات زیادی باشد، تبدیل به مدل هایی با کارایی رزمی یا پشتیبانی رزمی شده اند که این ایده، چند سالی است که در جهان رونق گرفته و البته در کشور ما نیز نیروی دریایی سپاه با شناور شهید رودکی، چراغ اول را مدتی پیش در این زمینه روشن کرد.
در نداجا نیز ناو بندر مکران، شناور جدید نیروی دریایی ارتش است که با وزن ۱۲ هزار تن در حقیقت شناوری همانند شهید رودکی ولی در اندازه بزرگتر است که این شناور توان پذیرش بالگردهای سنگین مثل سری RH-۵۳ و پهپاد را داشته و بحث های پشتیبانی مثل حمل و بازیابی قایق های تندروی عملیات ویژه حمله نیروهای مخصوص و خدمات بیمارستانی از جمله توانایی های آن است. اما در مقایسه با ناو شهید رودکی، در نگاه اول خبری از موشک و تسلیحات سنگین خاصی روی ناو مکران نبود چراکه در شناور شهید رودکی پرتابگرهای موشک کروز و سامانه سوم خرداد به خوبی مشخص بودند.
دو کانتینر حامل موشک بر روی ناو مکران
کانتینرهای حامل موشک بر روی ناو مکران از زاویه بالا
اما با بررسی دقیق تر تصاویر منتشر شده از ناو مکران، متوجه دو کانتیر بزرگ بر روی عرشه کشتی می شویم که با فاصله و در مقابل یک دیگر بر روی صفحه فلزی قرار گرفته اند. با توجه به اینکه به نظر می‌رسد کانتینرهای مذکور از نوع استاندارد ۴۰ فوت هستند، ابعاد آنها طول ۱۲، عرض ۲.۳۴ و ارتفاع ۲.۲۸ متر خواهد بود. در نتیجه احتمال پذیرش ۴ موشک از نوع ابومهدی در هر یک از آنها قابل طرح است و حتی گزینه هایی مثل موشک های بالستیک از خانواده فاتح نیز قابل نصب در درون آنها هستند. این نوع سیستم حمل و پرتاب موشک تا به امروز در نیروی دریایی ارتش و یا سپاه سابقه نداشته و برای اولین بار در کشور اجرا می شود. باید به نوعی اعلام کرد که شاید جمهوری اسلامی ایران اصولا اولین کاربر عملیاتی این نوع حامل موشکی در جهان باشد. اما اگر بخواهیم نگاهی به طرح های مشابه در جهان داشته باشیم صرفا چند نام خاص به میان می آید.
اما قبل از پرداخت به بازیگران این مسئله به مزایای این طراحی خواهیم پرداخت.
زمانی که از یک حامل موشکی در شکل و ظاهر یک کانتینر صحبت می کنیم باید بگوییم که اصولا سرعت حمل و نقل و تبدیل کردن سریع یک شناور تجاری به یک کشتی با توان نظامی، فاکتور مهم و حیاتی در این زمینه است. تمام آنچه برای پرتاب این موشک لازم است، اعم از خود موشک ها، سیستم های راداری و کنترل و فرماندهی به لطف پیشرفت در صنایع الکترونیکی جهان و کوچک شدن آنها قابلیت جمع شدن در چند کانتینر را دارند. مسئله دیگر این که وقتی از یک کانتینر صحبت می کنیم اصولا هدف فقط یک کشتی نیست ، این حامل می تواند در پشت تعدادی کامیون کشنده بزرگ یا حتی قطار قرار گرفته و به سرعت به نقاط مختلف حمل و مورد استفاده قرار بگیرد. نهایتا به آنتن های ارتباطی یا کابل های فیبرنوری برای اتصال آنها به یکدیگر نیاز است و سپس شما یک آتشبار موشکی در اختیار داشته و هر موشکی که در آن باشد را می توانید به سمت هدف شلیک کنید.
روسیه و شروع رقابت با پیشنهاد کانتینری
یکی از اولین کشورهایی که به صورت جدی بحث کانتینرهای حامل موشک با قابلیت نصب بر روی کشتی های تجاری را مطرح کرد ارتش روسیه بود. این کشور دو موشک کروز معروف خود را برای بازار صادرات به شکل محمول در کانتینر عرضه کرده که یکی از آنها مدل صادراتی موشک کروز ضد کلاب و دیگری نیز موشک کروز ضد کشتی سری KH-۳۵ است. حامل موشک ها و اتاقک مربوط به سیستم کنترل و فرماندهی این موشک ها نیز در همین کانتینرها تعریف و ساخته شده و روسها اولین بار در سال ۲۰۱۲ این سامانه ها را در نمایشگاه هوایی معروف ماکس به نمایش گذاشتند.
موشک کلاب کانتینر پرتاب ساخت روسیه
موشک روسی KH-35 در درون کانتینر
چینی ها و یک ارتقاء برای موشک های کانتینری
در سال ۲۰۱۶ ، چینی ها یک ارتقاء برای این نوع طراحی در نظر گرفتن و علاوه بر توان پرتاب موشک های کروز بحث شلیک راکت های توپخانه ای را نیز برای پرتاب از درون کانتینر تعریف کردند. آنچه چینی ها به نمایش گذاشتند ترکیبی از پرتابگرهای موشک کروز کوتاه برد سری WS-۴۳ و راکت اندازهای توپخانه ای در کنار هم بود. این طراحی با توجه به ماهیت سلاح های تعریف شده برای آنها بیشتر مناسب نیروهای زمینی است. موشک کروز WS-۴۳ یک سلاح کوتاه برد و تاکتیکی با برد ۶۰ کیلومتر و سر جنگی به وزن ۲۰ کیلوگرم است که می تواند به مدت ۳۰ دقیقه نیز در یک منطقه مشخص به پرواز ادامه داده و منتظر هدف خاص خود باشد.
نمونه پیشنهاد شده توسط چین برای کانتینرهای مجهز به موشک و راکت
ارتش صهیونیستی و نمایش با بالستیک کوتاه برد
چند سالی است که رژیم صهیونیستی در حوزه توپخانه صحرایی در شکل راکت ها و موشک های بالستیک کوتاه برد سرمایه گذاری کرده و یکی از این محصولات موشک بالستیک تاکتیکی LORA نام دارد که اتفاقا به جمهوری آذربایجان نیز صادر شده و در جنگ اخیر قره باغ نیز در یک مورد استفاده شد و البته از رسیدن به هدف ساده خود که غیر عملیاتی کردن یک پل ارتباطی مهم بود نیز با وجود اصابت به آن باز ماند. اسراییلی ها مدتی است که آزمایش هایی را به صورت تبلیغاتی و برای جذب مشتری از روی دریا با این موشک انجام می دهنده و مدل های کانتیر پرتاب و کامیون سوار آن را نیز از روی کشتی و در دریا مورد آزمایش قرار می دهند که البته این مورد در فاز دریایی مشتری و طرفدار نداشته است.
شلیک موشک LORA در جریان یک آزمایش از روی کشتی
آیا آمریکا به دنبال ناوگان تجاری موشک انداز است ؟
شاید تا به این جا این سوال پیش آمده باشد که اگر اصولا این طرح گزینه مناسبی است چرا تا به امروز مشتریان کمی داشته است. باید در پاسخ گفت که نیاز کشور ما به حضور در آب های دور دست و در عین حال داشتن توان موشکی و آفند و پدافند باعث شده تا در طرح هایی مثل شهید رودکی یا طرح مکران به سراغ مسلح کردن شناورها برویم. بعد از رونمایی از طرح شهید رودکی برخی در فضای مجازی سوالات و ابهاماتی در خصوص آن طرح مطرح کرده اند که سرویس دفاع و امنیت مشرق در جواب به آن شرحی از شناورهای تجاری تبدیل شده با ماموریت های پشتیبانی رزمی را به رشته تحریر درآورد. اما به نظر می رسد ارتش آمریکا نیز به زودی به جمع دارندگان کشتی های تجاری مجهز به موشک هایی درون کانتینر اضافه می شود تا مشخص شود این بار، ارتش کشورمان زودتر از آمریکا وارد این حوزه خاص و مدرن شده است.
انسیتوی دریایی ایالات متحده ( USNI) که در سال ۱۸۷۳ میلادی توسط تعدادی از افسران نیروی دریایی آمریکا برای بحث و تبادل نظر در حوزه آینده نیروی دریایی آمریکا پس از جنگ های داخلی تشکیل شده بود و تا به امروز نیز به عنوان یک موسسه مطالعاتی و تحقیقاتی به حیات خود ادامه داده ، اخیرا گزارش جالبی را در خصوص نیاز نیروی دریایی آمریکا به افزایش حجم موشک های خود با بهره گیری از شناورهای تجاری طرح کرده است. در این گزارش به نیروی دریایی آمریکا توصیه شده است که با خریداری کشتی های تجاری و توسعه موشک ها و سامانه های رزمی در شکل کانتینر بر با هزینه بسیار پایین تر به نسبت شناورهای رزمی و گروه های رزمی ناوهواپیمابر به ظرفیت حمل و پرتاب موشک نیروی دریایی آمریکا در مقابله با چین اضافه کند. این گزارش را می توانید در اینجا مطالعه کنید.
البته این اولین بار نیست که ایده موشک های پرتاب شونده از کانتینرها در آمریکا طرح می شود. اولین بار در سال ۲۰۱۶ میلادی طرحی ارائه شد تا شناورهای سری LCS که با کمبود شدید قدرت آتش مواجه بودند با کانتینرهای حامل موشک مجهز شوند. ایده مسلح کردن کشتی های بزرگ جنگی نیز ظاهرا در آمریکا در حال جدی شدن است و نیروی دریایی آمریکا اعلام کرده برای سال آینده میلادی حداقل یک فروند از شناورهای تهاجم آبی خاکی کلاس سن آنتونیو را به موشک های کروز ضد کشتی / حمله به اهداف زمینی سری NSM مجهز خواهد کرد.
طرح گرافیکی از پیشنهاد برای ارتقاء موشکی شناورهای LCS با کانتیرهای موشکی
در حقیقت باید توجه داشت که توسعه سلول های پرتاب عمودی و حالا موشک های کانتینر سوار، در کنار تبدیل شناورهای تجاری به گونه های پشتیبانی رزمی و موشک انداز، باعث شده تا کم کم کلاسی جدید در نیروهای دریایی جهان تعریف و نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران در این حوزه جزو کشورهای پیشرو با اولین شناور عملیاتی مجهز به موشک های کانتینر پرتاب باشد و با ادامه مقتدرانه این روند، نیروهای مسلح کشورمان تا حدود یک دهه دیگر، یکی از قدرت های مهم دریایی در آبهای بین المللی خواهند بود که امنیت و اطمینان از تردد آزادانه شناورهای تجاری از مبدا یا به مقصد جمهوری اسلامی را تضمین می کنند.
به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق، اسپوتنیک با استناد به خبر منتشره مرکز مدیریت دفاع ملی روسیه اعلام کرد ناوشکن «دونالد کوک» وارد آبهای دریای سیاه شده است. این ناوشکن مجهز به موشک های کروز است.
ایالات متحده، فعالیت خود در آبهای هم‌مرز با روسیه را تشدید کرده است. در نوامبر سال ۲۰۲۰ ناو نیروی دریایی آمریکا با نام «جان مکین» به میزان ۲ کیلومتر وارد آبهای ارضی روسیه در خلیج پطر کبیر شد. کشتی ضد زیردریایی «آدمیرال وینوگرادوف» روسیه آن را به آبهای بیطرف عقب راند.
نظامیان آمریکایی اعلام کرده اند ند که این آبها را آبهای ارضی روسیه نمی دانند.
در ماه نوامبر سال ۲۰۲۰، ناوشکن «دونالد کوک» نیز در مانورها شرکت داشت.
به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از سرویس دفاع و امنیت مشرق، پانزدهمین مرحله از رزمایش موشکی – پهپادی پیامبر اعظم(ص) را می توان یکی از بزرگترین و شاید مهم ترین رزمایش های یک دهه اخیر دانست چراکه نمایش عملیاتی و خیره کننده پهپادهای مسلح و انتحاری در کنار مشاهده دوباره شلیک حجم زیادی از موشک های بالستیک به صورت همزمان، بار دیگر قدرت و تراز برنامه موشکهای دوربرد کشورمان را که مدتی بود دل دوستداران انقلاب اسلامی برای آن تنگ شده بود، در معرض دید جهانیان قرار داد.
در ماه ها و خصوصا هفته های اخیر، دولت آمریکا و نیروهای تروریستی فرماندهی مرکزی در منطقه نزدیک به کشور ما در حجم بالایی رفتارهای تحریک آمیز را در دستور کار قرار دادند که اعزام بمب افکن های بی ۵۲، دستور متوقف شدن به ناو هواپیمابر در شمال اقیانوس هند، نمایش های هوایی و به پرواز درآوردن جنگنده ها و هواپیماهای سوخت رسان در تعداد بالا در نزدیکی مرزهای ایران و البته ارسال یک زیردریایی هسته ای از کلاس اوهایو مجهز به موشک کروز از جمله اصلی ترین این اقدامات بود.
این نوع تحریکات مشخصا نیازمند پاسخ خاصی بود. شروع پاسخ ها با رزمایش پهپادی ارتش که در آن پرنده های بدون سرنشین مسلح و انتحاری به نمایش قدرت پرداختند، به نمایش گذاشته شد و در گام دوم نیز نیروی دریایی ارتش اقدام به شلیک موشک های کروز و پرتاب اژدر کرد. با اتمام این بخش از ماموریت، زمان وارد شدن یگان اصلی بازدارنده و پاسخ دهنده کشور به میدان یعنی نیروی هوافضای سپاه شد.
در بخش موشکی این رزمایش که با شلیک تعداد قابل توجهی موشک به صورت همزمان و به منظور هدف قرار دادن اهداف متمرکز صورت گرفت، دو موشک بالستیک ذوالفقار و دزفول مورد استفاده قرار گرفته اند که هر دو موشک بر اساس خانواده فاتح ۱۱۰ توسعه پیدا کرده اند. راکت (موشک) زلزال نیز که در این رزمایش مورد استفاده قرار گرفته در حقیقت مدل پایه ای بوده که خانواده فاتح بر اساس آن ساخته شده است.
جهش مهم در عرصه موشک های سوخت جامد کوتاه برد و راهکنشی (تاکتیکی) بر اساس خانواده فاتح ۱۱۰، به نام موشک ذوالفقار معرفی شد که بعدها معلوم شد با وجود اینکه این موشک در سطح راهکنشی طراحی شده اما دارای آثار راهبردی است. این موشک دارای برد ۷۰۰ کیلومتر و مجهز به کلاهک حدودا ۵۵۰ کیلوگرمی معرفی شد. نمایش تصاویر نمونه های تولیدی این موشک در ۴ مهر سال ۱۳۹۵ نشان داد که ذوالفقار مراحل آزمایش را بی سر و صدا به پایان رسانده و آماده تحویل به نیروی هوافضای سپاه است. این موشک سابقه تنبیه تروریست های داعش و سنتکام را در کارنامه خود دارد.
موشک های فاتح -۱۱۰ (بالا)، ذوالفقار و دزفول
گزینه بعدی دزفول است که در سال ۱۳۹۷ رونمایی شد. نکته مهم، تغییر شکل دماغه ذوالفقار و دزفول است. با مراجعه به منابع معتبر علمی در اینترنت در زمینه دانش موشک ها می توان دید این شکل زمانی استفاده می شود که سرعت موشک، هایپرسونیک (بالای ۵ برابر سرعت صوت) بوده و برای کاهش حرارت تولیدی در این سرعت ها، راهکار افزایش انحنای نوک دماغه به کار گرفته می شود که سبب انتقال حرارت کمتری به موشک می شود.
به علاوه در کنار استفاده از این طرح از مواد فنا شونده که در اثر حرارت از بین می روند تا بخش زیرین سالم بماند نیز استفاده می شود که تصاویر موشک دزفول و ذوالفقار مؤید همین مطلب است. در ادامه به این بحث پرواز سریع و نمایش ویژه این موشک ها در رزمایش جدید بیشتر خواهیم پرداخت.
بخش دماغه در فاتح -۱۱۰ (راست) و ذوالفقار (وسط) و دزفول (چپ)
و اما گزینه آخر مربوط به راکت توپخانه ای زلزال است. این راکت با کالیبر ۶۱۰ میلی متر در حقیقت سلاحی بود که خانواده فاتح از آن الگو گرفته شده و به نوعی می توان دزفول و ذوالفقار را فرزندان زلزال به حساب آورد. این راکت ۲۱۰ کیلومتر برد دارد و به نظر تحت ارتقاء قرار گرفته و در تصاویر مربوط به این رزمایش نیز نکته جالبی در خصوص آن مشخص شده است که در ادامه به آن اشاره خواهیم کرد.
شلیک راکت زمین به زمین زلزال در رزمایش های قبلی
هفت نکته مهم از شلیک های موشکی امروز سپاه
در رزمایش های سری اول پیامبر اعظم (ص) که شاهد اولین شلیک های پر تعداد موشکی در کشور بود، بیشتر موشک هایی مثل سری شهاب به عنوان یکی از سری های اول تولید ایران با سوخت مایع صحنه گردان اصلی تمرین بودند. در این سالها اما مدل های جدید خانواده بزرگ فاتح به میدان آمده و جمهوری اسلامی ایران را صاحب موشک های تاکتیکی سوخت جامد و متحرک کرده اند.
پیام مهم اول این رزمایش به طرف غربی، وجود حجم بالای پرتابگرهای متحرک های مجهز به موشک های بالستیک سوخت جامد بود. در عین حال پرتابگرهای حامل موشک دزفول مشخصا دارای جایگاه حمل دو موشک بودند که به دلیل صرفا تمرینی بودن شرایط، با یک تیر مجهز شده بودند.
پرتاب گر های موشک دزفول با قابلیت حمل دو موشک در رزمایش پیامبر اعظم(ص) ۱۵
نکته مهم دوم حجم بالای شلیک موشک های در نسبت این تمرین نظامی بود. بر اساس اطلاعات اعلام شده، حداقل ۱۵ تیر موشک بالستیک تاکتیکی و راکت از نوع ذوالفقار و دزفول و زلزال پرتاب شدند. این مسئله نشان دهنده این نکته است که موشک های مورد نظر در تعداد بالا تولید شده و زمانی که در این تعداد مورد استفاده در یک تمرین نظامی قرار می گیرند یعنی کاملا عملیاتی نیز شده اند.
موشک ذوالفقار در رزمایش پیامبر اعظم(ص) ۱۵
نکته سوم نمایش چندین باره دقت این موشک ها است. در این تمرین نظامی برای موشک های سری دزفول یک سری هدف و برای موشک های سری ذوالفقار یک سری هدف دیگر تعریف شده بود. در این تمرین اهداف شامل کانتینرها و برخی نقاط مشخص شده با پارچه های سفید و آبی است که مشخص شد موشک ها دقیقا در داخل این مجموع نقاط اصابت کردند.
فیلم خبری از رزمایش پیامبر اعظم(ص) و اصابت های دقیق موشکی
نکته چهارم، شلیک با فاصله کم و تمرکز آتش روی یک نقطه بود. به نظر می آید در این تمرین هدف نه نقطه زنی بلکه تمرکز آتش روی هدف با مساحت بیشتر بوده است. اگر به تصاویر ماهواره ای حمله به پایگاه عین الاسد در حدود یک سال پیش نگاهی دوباره داشته باشیم، یا نگاهی به وضعیت کلی پایگاه های آمریکایی در اطراف ایران، خواهیم دید که ترکیب زیادی از چادرها، ساختمان های فرماندهی و البته آشیانه های موقت بالگرد، هواپیما و پهپاد در این مناطق حضور دارد که با تمرکز آتش در یک نقطه – برای نمونه با ۵ سر جنگی ۵۰۰ کیلویی – تلفات و خسارت ها به دشمن حداکثری خواهد بود.
شبیه به این کار در رسته توپخانه صحرایی و معمولا با توپ های گلوله زنی کالیبر ۱۵۵ میلی متری تحت عنوان Multiple Rounds Simultaneous Impact یا با اختصار MRSI استفاده می شود که در طی آن یک توپ با شلیک چند گلوله به سمت یک نقطه در زاویه های مختلف لوله، زمان رسیدن گلوله ها به یک هدف را به گونه ای تنظیم می کند که گلوله ها در فاصله بسیار کم از یکدیگر و در زمانی نزدیک به هم منفجر شده و حداکثر خسارت را برای هدف ایجاد کنند.
شلیک متراکم ۵ پرتابه سپاه بر روی یک نقطه در رزمایش اخیر
نکات بعدی در خصوص این تمرین نظامی در حقیقت در ادامه هم هستند. اولین موضوع، کیفیت بسیار بالای تصاویر منتشر شده از این تمرین نظامی بود تا جایی که حتی تصاویر با کیفیتی از سر های جنگی جدا شونده موشک ها نیز از آن ها استخراج شده و در همین مدت کوتاه که تقریبا از انتشار تصاویر می گذرد شاهد پخش گسترده آن نه فقط در رسانه های داخلی بلکه در بین علاقمندان و رسانه های خارجی هستیم. این حرکت در حقیقت یک گام حساب شده در بازی جنگ روانی و مقابله با اقداماتی نظیر رسانه ای کردن حضور بمب افکن ها یا زیردریایی اتمی در خلیج فارس به حساب می آید.
اما نکته مهم دیگر که به نوعی یکی از مهم ترین پیام های این رزمایش محسوب می شود دیده شدن وضعیت خاص سر جنگی یکی از موشک های مورد استفاده در این رزمایش است. در این تصویر سر جنگی موشک دیده می شود که از بدنه جدا شده و با سرعت بالایی به سمت هدف در حال حرکت است و نوعی از شعله از کنارهای بدنه بیرون زده است.
دو تصویر از سر جنگی جدا شونده موشک های دزفول یا ذوالفقار در رزمایش اخیر – به رد حرارتی ایجاد شده در پشت سر جنگی دقت کنید
تصاویر گرافیکی مربوط به زمان رونمایی موشک ذوالفقار، نشان دهنده این مسئله است که بخش سر جنگی این موشک مجهز به یک سیستم پیشران مستقل است. با توجه به داشتن برد بیشتر و این که موشک دزفول نیز از نظر طراحی کلی، خصوصا در بخش سر جنگی و دماغه شبیه به ذوالفقار است احتمالا سر جنگی دزفول نیز به این سیستم پیشران مجهز است. دلیل این مسئله همانطور که در بخش معرفی این موشک ها مطرح شد رسیدن به سرعت ۵ ماخ و بیش از آن و به قول ورود به کلاس تسلیحات هایپرسونیک از نظر سرعت است.
نمایش گرافیکی جدایش سرجنگی موشک ذوالفقار
اما چرا این نکته مهم است؟ موشک پاتریوت ۳ به عنوان اصلی ترین سلاح ضد بالستیک مستقر در اطراف ایران، توان نهایی درگیری با موشک هایی با سرعت ۵ ماخ را دارد. این که این موشک بتواند آیا موشک های با سرعت کمتر یا ۵ ماخ را رهگیری کند خود یک بحث است ولی زمانی که صحبت از سرعتی بیش از ۵ ماخ می شود عملا بر اساس اعلام خود طرف سازنده نیز موشک پاتریوت از دور خارج شده و عملا توان رهگیری خود را از دست خواهد داد.
در عین حال باید به این مسئله نیز توجه داشت که موشک های سری فاتح از جو زمین خارج نشده و سامانه ای مثل تاد اصولا برای مقابله با آنها طراحی نشده و موشک های این سامانه برای درگیری برای اهداف وارد شونده از خارج جو و در فضای بالا دستی موشک پاتریوت طراحی شده است. با علم به این مسئله و این نمایش دقیق و مشخص این پیام به پاتریوت و مشتری های آن در اطراف ایران ارسال شد که پول های شما به هدر رفته است! هرچند که اتفاقاتی مثل خسارت شدید به عین الاسد هم نشان داد وضعیت پاتریوت و ادعاها درباره آن چقدر اسف بار است.
و اما نکته هفتم و آخر مربوط به راکت های سری زلزال در این رزمایش است. در بررسی تصاویر این رزمایش پرتابه هایی دیده می شود که سر جنگی آنها جدا نشده و پرتابه به صورت کامل در حال شیرجه زدن به سمت هدف است.
راکت زلزال لحظاتی قبل از برخورد با هدف
این پرتابه های کامل در حقیقت راکت های زلزالی هستند که با توجه به دقت آنها در اصابت به هدف مشخصا از نوع ارتقاء یافته در حوزه دقت هستند. این راکت ها با توجه به دقت افزوده شده برای آنها برای درگیری های کوتاه برد تر و حتی برای ورود به خدمت در واحدهای توپخانه راکتی نیروهای زمینی سپاه و ارتش نیز گزینه ای مناسب به حساب می آیند.
به طور خلاصه می توان گفت نحوه تمرین عملیاتی نیروی هوافضای سپاه و جزییاتی که از آن در بخش رسانه ای منتشر شده نشان می دهد قدرت موشکی جمهوری اسلامی ایران، فراتر و عظیم تر از چیزی است که پیش از این به نمایش گذاشته شده بود و در حقیقت، فشارهای ترامپ برای تضعیف قدرت نظامی کشورمان، با رونمایی از چنین دستاوردهایی تبدیل به مزیتی برای شکوفایی هرچه بیشتر این بخش از نیروهای مسلح و ضنعت دفاعی شده است.
