موشک کروز

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق، اسپوتنیک با استناد به خبر منتشره مرکز مدیریت دفاع ملی روسیه اعلام کرد ناوشکن «دونالد کوک» وارد آبهای دریای سیاه شده است. این ناوشکن مجهز به موشک های کروز است.

ایالات متحده، فعالیت خود در آبهای هم‌مرز با روسیه را تشدید کرده است. در نوامبر سال ۲۰۲۰  ناو نیروی دریایی آمریکا با نام «جان مکین» به میزان ۲ کیلومتر وارد آبهای ارضی روسیه در خلیج پطر کبیر شد. کشتی ضد زیردریایی «آدمیرال وینوگرادوف» روسیه آن را به آبهای بیطرف عقب راند.

نظامیان آمریکایی اعلام کرده اند ند که این آبها را آبهای ارضی روسیه نمی دانند.

در ماه نوامبر سال ۲۰۲۰،   ناوشکن «دونالد کوک» نیز در مانورها شرکت داشت.

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از سرویس دفاع و امنیت مشرق، پانزدهمین مرحله از رزمایش موشکی – پهپادی پیامبر اعظم(ص) را می توان یکی از بزرگترین و شاید مهم ترین رزمایش های یک دهه اخیر دانست چراکه نمایش عملیاتی و خیره کننده پهپادهای مسلح و انتحاری در کنار مشاهده دوباره شلیک حجم زیادی از موشک های بالستیک به صورت همزمان، بار دیگر قدرت و تراز برنامه موشکهای دوربرد کشورمان را که مدتی بود دل دوستداران انقلاب اسلامی برای آن تنگ شده بود، در معرض دید جهانیان قرار داد.

در ماه ها و خصوصا هفته های اخیر، دولت آمریکا و نیروهای تروریستی فرماندهی مرکزی در منطقه نزدیک به کشور ما در حجم بالایی رفتارهای تحریک آمیز را در دستور کار قرار دادند که اعزام بمب افکن های بی ۵۲، دستور متوقف شدن به ناو هواپیمابر در شمال اقیانوس هند، نمایش های هوایی و به پرواز درآوردن جنگنده ها و هواپیماهای سوخت رسان در تعداد بالا در نزدیکی مرزهای ایران و البته ارسال یک زیردریایی هسته ای از کلاس اوهایو مجهز به موشک کروز از جمله اصلی ترین این اقدامات بود.

این نوع تحریکات مشخصا نیازمند پاسخ خاصی بود. شروع پاسخ ها با رزمایش پهپادی ارتش که در آن پرنده های بدون سرنشین مسلح و انتحاری به نمایش قدرت پرداختند، به نمایش گذاشته شد و در گام دوم نیز نیروی دریایی ارتش اقدام به شلیک موشک های کروز و پرتاب اژدر کرد. با اتمام این بخش از ماموریت، زمان وارد شدن یگان اصلی بازدارنده و پاسخ دهنده کشور به میدان یعنی نیروی هوافضای سپاه شد.

بیشتر بخوانید:

برگزاری مرحله اول رزمایش پیامبر اعظم(ص) ۱۵ سپاه با شلیک انبوه موشک‌های بالستیک/ سردار حاجی‌زاده: موشک‌های شلیک شده نسل جدید از بالستیک‌ها بود؛ امروز قدرت جدیدی در سپاه متولد شد

ایران با «آرش» دوربردترین پهپاد انتحاری جهان را عملیاتی کرد/ تضمین غافلگیری رادارها و شناورهای دشمن تا شعاع دو هزار کیلومتر +عکس و فیلم

ارتش آمریکا از ترساندن ایران با «B-۵۲» به پز دادن با یک فروند زیردریایی رسید/ مرور اتفاقات خنده‌داری که خواهران «USS Georgia» در خلیج‌فارس خلق کردند +عکس

آشنایی با ۳ ستاره رزمایش سپاه

در بخش موشکی این رزمایش که با شلیک تعداد قابل توجهی موشک به صورت همزمان و به منظور هدف قرار دادن اهداف متمرکز صورت گرفت، دو موشک بالستیک ذوالفقار و دزفول مورد استفاده قرار گرفته اند که هر دو موشک بر اساس خانواده فاتح ۱۱۰ توسعه پیدا کرده اند. راکت (موشک) زلزال نیز که در این رزمایش مورد استفاده قرار گرفته در حقیقت مدل پایه ای بوده که خانواده فاتح بر اساس آن ساخته شده است.

جهش مهم در عرصه موشک های سوخت جامد کوتاه برد و راهکنشی (تاکتیکی) بر اساس خانواده فاتح ۱۱۰، به نام موشک ذوالفقار معرفی شد که بعدها معلوم شد با وجود اینکه این موشک در سطح راهکنشی طراحی شده اما دارای آثار راهبردی است.  این موشک دارای برد ۷۰۰ کیلومتر و مجهز به کلاهک حدودا ۵۵۰ کیلوگرمی معرفی شد. نمایش تصاویر نمونه های تولیدی این موشک در ۴ مهر سال ۱۳۹۵ نشان داد که ذوالفقار مراحل آزمایش را بی سر و صدا به پایان رسانده و آماده تحویل به نیروی هوافضای سپاه است. این موشک سابقه تنبیه تروریست های داعش و سنتکام را در کارنامه خود دارد.

موشک های فاتح -۱۱۰ (بالا)، ذوالفقار و دزفول

گزینه بعدی دزفول است که در سال ۱۳۹۷ رونمایی شد. نکته مهم، تغییر شکل دماغه ذوالفقار و دزفول است. با مراجعه به منابع معتبر علمی در اینترنت در زمینه دانش موشک ها می توان دید این شکل زمانی استفاده می شود که سرعت موشک، هایپرسونیک (بالای ۵ برابر سرعت صوت) بوده و برای کاهش حرارت تولیدی در این سرعت ها، راهکار افزایش انحنای نوک دماغه به کار گرفته می شود که سبب انتقال حرارت کمتری به موشک می شود.

به علاوه در کنار استفاده از این طرح از مواد فنا شونده که در اثر حرارت از بین می روند تا بخش زیرین سالم بماند نیز استفاده می شود که تصاویر موشک دزفول و ذوالفقار مؤید همین مطلب است. در ادامه به این بحث پرواز سریع و نمایش ویژه این موشک ها در رزمایش جدید بیشتر خواهیم پرداخت.

بخش دماغه در فاتح -۱۱۰ (راست) و ذوالفقار (وسط) و دزفول (چپ)

و اما گزینه آخر مربوط به راکت توپخانه ای زلزال است. این راکت با کالیبر ۶۱۰ میلی متر در حقیقت سلاحی بود که خانواده فاتح از آن الگو گرفته شده و به نوعی می توان دزفول و ذوالفقار را فرزندان زلزال به حساب آورد. این راکت ۲۱۰ کیلومتر برد دارد و به نظر تحت ارتقاء قرار گرفته و در تصاویر مربوط به این رزمایش نیز نکته جالبی در خصوص آن مشخص شده است که در ادامه به آن اشاره خواهیم کرد.

شلیک راکت زمین به زمین زلزال در رزمایش های قبلی

هفت نکته مهم از شلیک های موشکی امروز سپاه

در رزمایش های سری اول پیامبر اعظم (ص) که شاهد اولین شلیک های پر تعداد موشکی در کشور بود، بیشتر موشک هایی مثل سری شهاب به عنوان یکی از سری های اول تولید ایران با سوخت مایع صحنه گردان اصلی تمرین بودند. در این سالها اما مدل های جدید خانواده بزرگ فاتح به میدان آمده و جمهوری اسلامی ایران را صاحب موشک های تاکتیکی سوخت جامد و متحرک کرده اند.

پیام مهم اول این رزمایش به طرف غربی، وجود حجم بالای پرتابگرهای متحرک های مجهز به موشک های بالستیک سوخت جامد بود. در عین حال پرتابگرهای حامل موشک دزفول مشخصا دارای جایگاه حمل دو موشک بودند که به دلیل صرفا تمرینی بودن شرایط، با یک تیر مجهز شده بودند.

پرتاب گر های موشک دزفول با قابلیت حمل دو موشک در رزمایش پیامبر اعظم(ص) ۱۵

نکته مهم دوم حجم بالای شلیک موشک های در نسبت این تمرین نظامی بود. بر اساس اطلاعات اعلام شده، حداقل ۱۵ تیر موشک بالستیک تاکتیکی و راکت از نوع ذوالفقار و دزفول و زلزال پرتاب شدند. این مسئله نشان دهنده این نکته است که موشک های مورد نظر در تعداد بالا تولید شده و زمانی که در این تعداد مورد استفاده در یک تمرین نظامی قرار می گیرند یعنی کاملا عملیاتی نیز شده اند.

موشک ذوالفقار در رزمایش پیامبر اعظم(ص) ۱۵

نکته سوم نمایش چندین باره دقت این موشک ها است. در این تمرین نظامی برای موشک های سری دزفول یک سری هدف و برای موشک های سری ذوالفقار یک سری هدف دیگر تعریف شده بود. در این تمرین اهداف شامل کانتینرها و برخی نقاط مشخص شده با پارچه های سفید و آبی است که مشخص شد موشک ها دقیقا در داخل این مجموع نقاط اصابت کردند.

فیلم خبری از رزمایش پیامبر اعظم(ص) و اصابت های دقیق موشکی

نکته چهارم، شلیک با فاصله کم و تمرکز آتش روی یک نقطه بود. به نظر می آید در این تمرین هدف نه نقطه زنی بلکه تمرکز آتش روی هدف با مساحت بیشتر بوده است. اگر به تصاویر ماهواره ای حمله به پایگاه عین الاسد در حدود یک سال پیش نگاهی دوباره داشته باشیم، یا نگاهی به وضعیت کلی پایگاه های آمریکایی در اطراف ایران، خواهیم دید که ترکیب زیادی از چادرها، ساختمان های فرماندهی و البته آشیانه های موقت بالگرد، هواپیما و پهپاد در این مناطق حضور دارد که با تمرکز آتش در یک نقطه – برای نمونه با ۵ سر جنگی ۵۰۰ کیلویی – تلفات و خسارت ها به دشمن حداکثری خواهد بود.

شبیه به این کار در رسته توپخانه صحرایی و معمولا با توپ های گلوله زنی کالیبر ۱۵۵ میلی متری تحت عنوان Multiple Rounds Simultaneous Impact یا با اختصار MRSI استفاده می شود که در طی آن یک توپ با شلیک چند گلوله به سمت یک نقطه در زاویه های مختلف لوله، زمان رسیدن گلوله ها به یک هدف را به گونه ای تنظیم می کند که گلوله ها در فاصله بسیار کم از یکدیگر و در زمانی نزدیک به هم منفجر شده و حداکثر خسارت را برای هدف ایجاد کنند.

شلیک متراکم ۵ پرتابه سپاه بر روی یک نقطه در رزمایش اخیر

نکات بعدی در خصوص این تمرین نظامی در حقیقت در ادامه هم هستند. اولین موضوع، کیفیت بسیار بالای تصاویر منتشر شده از این تمرین نظامی بود تا جایی که حتی تصاویر با کیفیتی از سر های جنگی جدا شونده موشک ها نیز از آن ها استخراج شده و در همین مدت کوتاه که تقریبا از انتشار تصاویر می گذرد شاهد پخش گسترده آن نه فقط در رسانه های داخلی بلکه در بین علاقمندان و رسانه های خارجی هستیم. این حرکت در حقیقت یک گام حساب شده در بازی جنگ روانی و مقابله با اقداماتی نظیر رسانه ای کردن حضور بمب افکن ها یا زیردریایی اتمی در خلیج فارس به حساب می آید.

اما نکته مهم دیگر که به نوعی یکی از مهم ترین پیام های این رزمایش محسوب می شود دیده شدن وضعیت خاص سر جنگی یکی از موشک های مورد استفاده در این رزمایش است. در این تصویر سر جنگی موشک دیده می شود که از بدنه جدا شده و با سرعت بالایی به سمت هدف در حال حرکت است و نوعی از شعله از کنارهای بدنه بیرون زده است.

دو تصویر از سر جنگی جدا شونده موشک های دزفول یا ذوالفقار در رزمایش اخیر – به رد حرارتی ایجاد شده در پشت سر جنگی دقت کنید

تصاویر گرافیکی مربوط به زمان رونمایی موشک ذوالفقار، نشان دهنده این مسئله است که بخش سر جنگی این موشک مجهز به یک سیستم پیشران مستقل است. با توجه به داشتن برد بیشتر و این که موشک دزفول نیز از نظر طراحی کلی، خصوصا در بخش سر جنگی و دماغه شبیه به ذوالفقار است احتمالا سر جنگی دزفول نیز به این سیستم پیشران مجهز است. دلیل این مسئله همانطور که در بخش معرفی این موشک ها مطرح شد رسیدن به سرعت ۵ ماخ و بیش از آن و به قول ورود به کلاس تسلیحات هایپرسونیک از نظر سرعت است.

نمایش گرافیکی جدایش سرجنگی موشک ذوالفقار

اما چرا این نکته مهم است؟ موشک پاتریوت ۳ به عنوان اصلی ترین سلاح ضد بالستیک مستقر در اطراف ایران، توان نهایی درگیری با موشک هایی با سرعت ۵ ماخ را دارد. این که این موشک بتواند آیا موشک های با سرعت کمتر یا ۵ ماخ را رهگیری کند خود یک بحث است ولی زمانی که صحبت از سرعتی بیش از ۵ ماخ می شود عملا بر اساس اعلام خود طرف سازنده نیز موشک پاتریوت از دور خارج شده و عملا توان رهگیری خود را از دست خواهد داد.

در عین حال باید به این مسئله نیز توجه داشت که موشک های سری فاتح از جو زمین خارج نشده و سامانه ای مثل تاد اصولا برای مقابله با آنها طراحی نشده و موشک های این سامانه برای درگیری برای اهداف وارد شونده از خارج جو و در فضای بالا دستی موشک پاتریوت طراحی شده است. با علم به این مسئله و این نمایش دقیق و مشخص این پیام به پاتریوت و مشتری های آن در اطراف ایران ارسال شد که پول های شما به هدر رفته است! هرچند که اتفاقاتی مثل خسارت شدید به عین الاسد هم نشان داد وضعیت پاتریوت و ادعاها درباره آن چقدر اسف بار است.

و اما نکته هفتم و آخر مربوط به راکت های سری زلزال در این رزمایش است. در بررسی تصاویر این رزمایش پرتابه هایی دیده می شود که سر جنگی آنها جدا نشده و پرتابه به صورت کامل در حال شیرجه زدن به سمت هدف است.

راکت زلزال لحظاتی قبل از برخورد با هدف

این پرتابه های کامل در حقیقت راکت های زلزالی هستند که با توجه به دقت آنها در اصابت به هدف مشخصا از نوع ارتقاء یافته در حوزه دقت هستند. این راکت ها با توجه به دقت افزوده شده برای آنها برای درگیری های کوتاه برد تر و حتی برای ورود به خدمت در واحدهای توپخانه راکتی نیروهای زمینی سپاه و ارتش نیز گزینه ای مناسب به حساب می آیند.

به طور خلاصه می توان گفت نحوه تمرین عملیاتی نیروی هوافضای سپاه و جزییاتی که از آن در بخش رسانه ای منتشر شده نشان می دهد قدرت موشکی جمهوری اسلامی ایران، فراتر و عظیم تر از چیزی است که پیش از این به نمایش گذاشته شده بود و در حقیقت، فشارهای ترامپ برای تضعیف قدرت نظامی کشورمان، با رونمایی از چنین دستاوردهایی تبدیل به مزیتی برای شکوفایی هرچه بیشتر این بخش از نیروهای مسلح و ضنعت دفاعی شده است.

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از سرویس دفاع و امنیت مشرق، در روزهای اخیر و با نزدیک شدن به زمان خروج ترامپ از کاخ سفید که نشانه ای از شکست راهبرد فشار حداکثری چه در عرصه های اقتصادی و چه در جبهه های نظامی علیه جمهوری اسلامی ایران است، شاهد برخی اظهار نظرها و تحرکات عملیات روانی از طرف دولت و ارتش آمریکا به کمک رسانه ها و شبکه های اجتماعی، علیه کشورمان هستیم که البته بحثی جدید نیست و دهه ها سابقه دارد. این دور عملیات روانی، از اوایل هفته اخیر وارد فاز جدیدی شده و بر این اساس، نیروی دریایی آمریکا اعلام کرده یک فروند زیردریایی اتمی از کلاس اوهایو با حمل دهها موشک کروز را به خلیج فارس فرستاده تا در کنار دو رزم نام کلاس تیکاندروگا به منطقه وارد شود.

قبل از پرداختن به حضور این میهمان های ناخوانده جدید در منطقه و چرایی رسانه ای شدن آن در این زمان بهتر است نگاهی به کارنامه اخیر آمریکا در زمینه ارسال تجهیزات و جنگ افزارهای مختلف به منطقه و حوالی مرزهای کشورمان داشته باشیم.

بیشتر بخوانید:

امارات برای اشغال جزایر ایرانی دست به دامن ارتش آمریکا شد/ تزریق روحیه به نظامیان عرب با شناور مستأصل آمریکایی! +عکس

ناو ۱.۵ میلیارد دلاری ارتش آمریکا در آتش سوخت/ شناور استراتژیک ایالات متحده قربانی سوء مدیریت و کمبود امکانات آتش‌نشانی+ عکس و فیلم

تذکر مهم موشکی سپاه به آمریکا با حمله به رادار «AN/TPY-۲» / چشم و گوش پدافندی ایالات متحده در تیررس نسل جدید خانواده فاتح +عکس

تابستان گرم مجازی برای ایران به وسیله بمب افکن ۷۰ ساله !

تقریبا بهار سال گذشته بود که ارتش آمریکا کرد تعدادی از بمب افکن های بی ۵۲ و یک ناو گروه رزمی هواپیمابر را به منطقه خلیج فارس اعزام می کند و هدف از این کار، مقابله با تهدیدات ایران است. بعد از اعلام این خبر مرسوم، به ناگهان یک طوفان رسانه ای در شبکه های اجتماعی و رسانه های خصوصا فارسی زبان خارجی آغاز شد که تقریبا تا اواخر تابستان سال گذشته نیز ادامه داشت و در نهایت نیز همچون سنوات و دفعات قبل، بدون وقوع رفتار خاصی به پایان رسید. رسانه های منطقه ای و بعضا داخلی به گونه ای این خبر را اعلام می کردند که گویی، این اولین بار است که بمب افکن های آمریکایی در اطراف ایران مستقر شده اند و قرار است اتفاقات خاصی بیفتد.

بمب افکن بی ۵۲ آمریکا در قطر

بمب افکن های بی ۵۲ که از اوایل دهه ۱۹۵۰ میلادی وارد خدمت ارتش آمریکا شده اند به صورت مرتب در سالهای اخیر برای مدت های مختلفی در پایگاه های نزدیک ایران چه در قطر چه در دیگوگارسیا مستقر می شدند و از آن زمان به این طرف نیز همچنان این پروسه چندین بار تکرار شده است. حضور ناوهای هواپیمابر آمریکا نیز در منطقه خلیج فارس یا شمال اقیانوس هند تقریبا یک امر روتین و همیشگی است که حتی از قبل از پیروزی انقلاب اسلامی نیز در جریان بوده و صرفا در موارد مختلف ممکن است بیش از یک ناوهواپیمابر به منطقه آمده یا مدت زمان حضور آنها کم و زیاد شود.

از این بحث تکراری نیز باید گذر کنیم که اصولا ورود یک ناو هواپیمابر به منطقه خلیج فارس برای فرماندهان و نظامیان ایرانی، حتی با فرض محال بروز درگیری، کار را راحت تر کرده و شناور مورد نظر در تیرس حجم بسیار بیشتری از تسلیحات ایرانی قرار خواهد داشت. رفتن این شناورها نیز ضمن سخت تر کردن هر نوع عملیات هوایی، کشورهایی که نقش گاو شیرده را برای آمریکا ایفا می کردند، در مقابل قدرت کشورمان تنها خواهد گذاشت که این هم با سیاست های ایالات متحده برای پول گرفتن از این کشورها همخوانی ندارد و این رودخانه جاری باج دادن را خشک می کند.

قبل از پرداختن به چرایی اینکه اصولا حرکت آغاز شده از طرف آمریکا، یک شانتاژ رسانه ای بیش نیست بهتر است در ابتدا کمی با این شناور جدید زیرسطحی آشنا شویم. زیردریایی یو اس اس جورجیا از کلاس اوهایو با شماره بدنه SSGN-۷۲۹ یک زیردریایی مجهز به پیشران اتمی ( نه موشک اتمی) و مجهز به موشک های کروز سری تاماهاوک است. شاید برای برخی از علاقمندان به این حوزه این سوال پیش بیاید که کلاس اوهایو به عنوان یک زیردریایی حامل موشک های قاره پیمای اتمی ساخته شده و ماجرای حمل موشک های کروز چیست؟

زیردریایی هسته ای یو اس اس جورجیا در حال عبور از تنگه هرمز

در پاسخ به این سوال باید گفت که بعد از تمام شدن جنگ سرد و از بین رفتن تهدید شوروی سابق ، در سال ۱۹۹۴ آمریکا برآورد جدیدی از نیازهای مربوط به بازدارندگی هسته ای خود داشت و بر آن اساس به این نتیجه رسید که ۱۸ فروند زیردریایی موجود در این کلاس ۱۴ فروند از آنها برای بحث انجام گشت های بازدارندگی اتمی کافی است. ذکر این نکته نیز مهم است که برنامه اصلی آمریکا برای این کلاس تولید ۲۴ فروند از آنها بود که اصولا به دلیل اتمام جنگ سرد ۶ زیردریایی آخر نیز هرگز ساخته نشد. در کنار بحث حمل موشک های کروز این زیردریایی ها توان حمل بیش از ۶۰ نفر نیروی ویژه برای انجام عملیات را نیز دارند.

با این تصمیم گیری فرماندهان آمریکایی به این فکر افتادند که با قراردادن مخزن های موشک های کروز سری تاماهاوک در داخل سیلوهای موشک بالستیک ترایدنت، این شناورها را بدل به یک حامل موشک کروز کنند. چهار فروند زیردریایی اول این کلاس به نام های اوهایو ، میشیگان ، فلوریدا و جورجیا به این منظور انتخاب شده و بین سالهای ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۸ میلادی به گونه حامل موشک کروز بدل شدند.

 زیردریایی یو اس اس جورجیا به صورت رسمی در ۱۱ فوریه ۱۹۸۴ میلادی وارد خدمت نیروی دریایی آمریکا شده و توسط شرکت General Dynamics Electric Boat از زیرمجموعه های شرکت جنرال دینامیکز ساخته شده است که وزنی در حدود نوزده هزار تن داشته و طول آن نیز ۱۷۰ متر است. این زیردریایی از یک راکتور هسته ای و دو موتور کمکی نیرو گرفته و می تواند به عمق بیش از ۲۵۰ متری دریا برود. این زیردریایی می تواند ۱۵۴ تیر موشک تاماهاوک را در پرتابگرهای عمودی خود حمل کند و سلاح دیگر آن نیز ۴ پرتابگر اژدر ۵۳۳ میلی متری است. مقر اصلی حضور این شناور نیز پایگاه دریایی کینگ بی در ایالت جورجیای آمریکا است.

زیردریایی یو اس اس جورجیا در روز ورود به خدمت – ۱۱ فوریه ۱۹۸۴ میلادی

چرا حرکت آمریکا یک نمایش تبلیغاتی است ؟

اولا باید گفت که مسئله حضور زیردریایی های هسته ای آمریکا در منطقه خلیج فارس مسئله تازه ای نیست و سابقه تقریبا طولانی و البته پر حاشیه دارد. دو مورد قابل توجه آن در ادامه خواهد آمد. در ۸ ژانویه ۲۰۰۷ میلادی زیردریایی اتمی تهاجمی USS Newport News از کلاس لس آنجلس با یک نفت کش ژاپنی به اسم Mogamigawa در جنوب تنگه هرمز برخورد کرد. مقامات آمریکایی اعلام کردند که به دلیل عبور شناور ژاپنی از بالای سر زیردریایی آمریکایی، پدیده اثر ونتوری رخ داده که نوعی مکش ایجاد کرده و باعث شده است که زیردریایی آمریکایی به سمت بالا کشیده شده و به شناور ژاپنی برخورد کند. افسر فرمانده این زیردریایی پس از این حادثه برکنار شد. این زیردریایی پس از تعمیرات به خدمت بازگشت و البته نیروی دریایی آمریکا مبلغ نامشخصی را نیز به شرکت صاحب شناور ژاپنی به دلیل آسیب پرداخت کرد.

در ۲۰ مارس ۲۰۰۹ میلادی نیز زیردریایی اتمی تهاجمی USS Hartford و شناور USS New Orleans با یک دیگر در تنگه هرمز برخورد کردند. این برخورد آسیب شدیدی به برجک زیردریایی آمریکایی وارد کرد و بر اساس تحقیقات به عمل آمده در زمان برخورد، زیردریایی مذکور ۸۵ درجه چرخیده است. ۱۵ نفر از خدمه این زیردریایی مجروح شدند اما کسی از خدمه دو شناور کشته نشد.

زیردریایی USS Hartford بعد از برخورد در بحرین

بر اساس تحقیقات به عمل آمده توسط نیروی دریایی آمریکا کل این حادثه به دلیل قصور خدمه زیردریایی بوده و فرماندهان این شناور فاقد طرح صحیح برای عبور از منطقه تنگه هرمز بودند، افسر فرمانده در زمان عبور از تنگه در محل پست خود حضور نداشته و مسیریاب زیردریایی نیز در آن زمان در حال گوش دادن به موسیقی بوده است. بر اساس آمار رسمی ۱۲۰ میلیون دلار صرف بازسازی این زیردریایی شد و در سال ۲۰۱۱ میلادی به خدمت بازگشت. شناور USS New Orleans نیز با صرف هزینه ۲ میلیون و سیصد هزار دلار در بحرین تعمیر شده و به خدمت بازگشت. افسر فرمانده زیردریایی مذکور نیز پس از این حادثه از خدمت برکنار شد.

در خصوص زیردریایی اتمی جورجیا نیز باید گفت که اولا این نخستین حضور زیردریایی های کلاس اوهایو در منطقه نبوده و منابع غربی اعلام کرده اند که ۸ سال پیش و قبل از آن نیز شناورهای این کلاس سابقه حضور در این منطقه را داشته اند. اما نکته جالب دیگر توسط تصاویر ماهواره ای افشاء می شود و آن هم جایی که بر اساس تصاویر تهیه شده از منطقه خلیج فارس، مربوط به ماه اکتبر (اوایل مهر تا اوایل آبان) سال جاری است که حضور یک زیردریایی بزرگ را در منطقه خلیج فارس نشان می دهد. برآورد ها در بحث اندازه گیری مشخص می کند که زیردریایی مشخص شده در این تصویر از کلاس اوهایو بوده و به احتمال فراوان همین شناور یو اس اس جورجیا است که از اوایل مهرماه در حوالی ایران به سر می برد.

تصویر ماهواره ای از حضور یک زیردریایی در ماه اکتبر در خلیج فارس

تفاوت این روزها و آن روزها در ماه اکتبر و عدم اعلام رسمی و مانور رسانه ای بر روی این خبر، چه بسا آن باشد که در آن زمان هنوز انتخابات ریاست جمهوری آمریکا برگزار نشده بود و تاجر نیویورکی خود را برای ۴ سال دیگر ساکن کاخ سفید می دانست اما حالا دنبال آخرین عرض اندام ها برای تحقق آرزوی تماس مسئولا ایرانی با کاخ سفید است. مشخص است از ماجرای سال گذشته بی ۵۲ و ناو هواپیمابر تا پروپاگاندای زیردریایی یو اس اس جورجیا در روزهای اخیر، آمریکا نه به دنبال یک آزایش نظامی متفاوت یا حرکت خاص نیست و صرفا به دنبال دور کردن اذهان از مسائل فعلی داخلی کشور خود است و گرنه هر کس با اندک اطلاعی از مسائل نظامی می داند که بزرگترین نقطه ضعف یک زیردریایی، شکسته شدن اصل غافلگیری و پنهانکاری تحرکات آن است .