موهای سر

اینکه وقتی در آینه به خود نگاه می‌کنید قسمت بیشتری از کف سرتان را ببینید اصلاً خوشایند نیست. خصوصاً بیشتر ناراحت خواهید شد اگر هر روز شامپوها و تقویت‌کننده‌های جورواجور را امتحان کنید و نتیجه‌ای نبینید.

پیش از اینکه بترسید و فکر کنید در حال ازدست‌دادن موهایتان هستید خوب است بدانید میزان ریزش موی نرمال ۵۰ تا ۱۰۰ تار مو در روز است. اما اگر ریزش موی شما بیشتر از این اندازه باشد چطور؟ حالا لازم است بررسی پزشکی شوید و علت‌های مرتبط با ریزش مویتان را پیدا کنید.

اختلالات هورمونی

اختلالات هورمونی نه‌تنها بر سلامت عمومی اثر می‌گذارند بلکه می‌توانند باعث ریزش مو نیز بشوند. بیماری‌های تیروئید، سندرم تخمدان پلی‌کیستیک و یائسگی از عوارض شایعی‌اند که می‌توانند سیکل طبیعی رشد موها را تحت‌تأثیر قرار داده و منجر به ریزش مو شوند. مثلاً غده تیروئید شما تنظیم‌کنندهٔ سوخت و سازتان است و اینکه بدنتان چقدر انرژی تولید می‌کند؛ بنابراین تعجبی ندارد که یک تیروئید کم‌کار می‌تواند باعث ریزش مو یا نازک شدن تارهای مو شود.

وقتی وارد دوره یائسگی می‌شوید، سطح استروژنتان افت می‌کند و این می‌تواند باعث نازک و ضعیف‌شدن موها شود. وقتی سندرم تخمدان پلی‌کیستیک دارید، تخمدان‌هایتان اندروژن بیشتری تولید می‌کنند. اندروژن هورمون مردانه‌ای است که در برخی از افراد باعث ریزش مو می‌شود.

حالا چه باید بکنید تا متوجه شوید علت ریزش موهایتان هورمونی است یا نه؟ اول باید به پزشک مراجعه کنید. پزشک می‌تواند با کمک آزمایش خون، سطح هورمون‌هایتان را چک کرده و در صورت وجود هر گونه اختلالی در هورمون‌هایتان، درمان را توصیه کند. درمان اختلالات هورمونی کمک می‌کنند ذخایر هورمونی شما متعادل شده و موهایتان سلامت خود را به دست بیاورند. اجازه ندهید نازک و کم‌پشت شدن موهایتان اعتماد به نفستان را بگیرند. علت را پیدا و درمان را شروع کنید.

کمبود مواد مغذی

رژیم غذایی‌تان چگونه است؟ اگر بدنتان دچار کمبود یک سری از مواد مغذی مهم باشد، مثلاً ریبوفلاوین (2B)، بیوتین (7B) یا نیاسین (3B)، ممکن است متوجه شوید موهایتان نازک‌تر و شکننده‌تر شده‌اند و ریزش آنها خیلی بیشتر از ۱۰۰ تار مو در روز است. کمبود آهن نیز یکی دیگر از علت‌های شایع ریزش مو است. شما پیش از یائسگی بیشتر مستعد کمبود آهن هستید، چون قاعدگی، کمبود آهن را تشدید می‌کند. اگر شک دارید که از جهت این مواد مغذی مهم کمبودی دارید، با پزشک مشورت کنید.

در برخی موارد، مصرف مولتی‌ویتامین می‌تواند با تأمین طیفی از ویتامین‌ها و املاح برای بدن به کاهش ریزش مو کمک بکند. اما باید به رژیم غذایی‌تان نیز توجه کنید. رژیم‌های غذایی سخت و محدودکننده و بسیار کم‌کالری یا کم پروتئین می‌توانند باعث ضعیف‌شدن موها و ریزش آنها شوند. شما باید مطمئن شوید که ویتامین‌ها و املاح ضروری را دریافت می‌کنید. یادتان باشد موهای شما بازتابی از وضعیت عمومی سلامتی‌تان هستند. پس مراقبت از بدن اولین قدم برای داشتن موهای سالم و زیباست.

بیماری‌های خودایمنی

بیماری‌های خودایمنی بیماری‌هایی هستند که سیستم ایمنی به بافت‌های سالم بدن حمله‌ور می‌شود. یک بیماری خودایمنی خاصی وجود دارد که به فولیکول‌های مو حمله‌ور شده و باعث ریزش موها می‌شود و این بیماری آلوپسی آره آتا نام دارد. آلوپسی آره آتا باعث ریزش موی سکه‌ای در افراد می‌شود. این بیماری می‌تواند باعث ریزش موهای ابرو و مژه و حتی موهای بدن نیز بشود.

اگر ریزش مو یا دیگر علائم بیماری خودایمنی را دارید باید برای تشخیص درست به پزشک مراجعه کنید. همچنین مطمئن شوید که تغذیهٔ درستی دارید و دچار کمبود مواد مغذی نیستید.

داروهایی که مصرف می‌کنید

این فقط بیماری‌ها و عوارض نیستند که باعث ریزش مو می‌شوند. داروهایی که برای درمان عوارضی مصرف می‌کنید نیز می‌توانند به‌عنوان عارضه جانبی باعث ریزش موهایتان شوند. گاهی ریزش موهای ناگهانی و زیاد به دلیل داروهایی هستند که مصرف می‌کنید.

اگر مصرف داروی جدیدی را شروع کرده‌اید و متوجه شدید موهایتان می‌ریزند پس این احتمال وجود دارد که علت ریزش موهایتان همین دارو باشد. با پزشکتان مشورت کنید تا راهکار مناسبی پیدا کنید.

اختلالات مربوط به پوست سر

برخی از عوارض مربوط به پوست سر به‌صورت قرمزی و خارش و پوسته‌شدن کف سر خود را نشان می‌دهند؛ اما ممکن است باعث نازک شدن موها و ریزش آنها نیز بشوند. پسوریازیس، درماتیت سبوره‌ای و عفونت‌های قارچی همگی از عوارض شایع مربوط به پوست سر هستند که باعث این علائم می‌شوند. اولین علامت می‌تواند خارش کف سر باشد، چه در بعضی از قسمت‌ها یا تمام کف سر. وقتی علت شناسایی شد پزشک درمان‌هایی را تجویز خواهد کرد تا سلامت پوست سرتان برگردد و در نتیجه موهایتان دوباره به طور نرمال رشد کنند.

استرس

استرس می‌تواند باعث انواع و اقسام مشکلات در سلامتی شود، از جمله ریزش مو. هم استرس فیزیکی و هم استرس روانی هر دو می‌توانند در سیکل طبیعی رویش مو اختلال ایجاد کرده و موها را ضعیف کنند و باعث ریزش آنها شوند. هر چند استرس مشکلی نیست که کاملاً حل‌شدنی باشد؛ اما راه‌هایی برای مدیریت و کاهش استرس وجود دارد. شاید متوجه شوید ورزش یا مدیتیشن و یا روان‌درمانی چاره کار شماست و استرستان را کنترل می‌کند. شاید طول بکشد تا کنترل استرس شما بر موهایتان اثر بگذارد و ریزش آنها کمتر شود. برای اغلب افراد استرس‌ها روزانه اثری بر موهایشان نمی‌گذارد؛ اما استرس‌های بزرگ مانند بیماری‌های جسمی یا مرگ عزیزان می‌تواند تأثیرگذار باشد. در این موارد ریزش مو ممکن است تا ماه‌ها بعد از حادثه استرس برانگیز وجود داشته باشد.

اگر هیچ‌کدام از علت‌های گفته شده وجود نداشتند

اگر ریزش مو دارید و علت آن هیچ‌کدام از موارد بالا نیست پس شاید دچار ریزش مو آندروژنیک هستید که یک علت ژنتیکی برای نازک شدن و ریزش موهاست. طریق ظاهرشدن این عارضه نیز متفاوت است. شاید متوجه شوید خط رویش موهایتان در حال عقب رفتن است یا موها در همه نواحی پوست سر، نازک‌تر از حالت معمول شده‌اند. خوشبختانه درمان‌های متعددی برای این عارضه وجود دارد.

نازک شدن موها یا ریزش غیرمعمول آنها را نادیده نگیرید. ممکن است مسئله فراتر از جنبهٔ ظاهری و زیبایی باشد و در واقع ریزش موهایتان علامتی از یک مشکل پنهان در سلامتی شما باشد. پیداکردن علت اصلی خیلی مهم است. با پیداکردن علت، می‌توانید راه‌های مؤثری را برای درمان انتخاب کنید و اعتمادبه‌نفس از دست رفته‌تان را برگردانید.

منبع:تبیان