سرانجام وصیت شهید نخبه با دفن پیکرش در منطقه محروم+ فیلم
به گزارش مجاهدت از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، زاده سال ۱۳۳۳ در یکی از مناطق محروم کهکیلویه و بویراحمد به لنده بود در روستایی که مسیر ارتباطی‌اش تا همین سال‌ها یکی از معظلات مردم این منطقه محسوب می‌شد. «هدایت الله طیب» در روستای موگر در کنار رود مارون متولد شد و دوران کودکی‌اش را در این منطقه سپری کرد. سپس برای تحصیل در مقطع دبیرستان به بهبهان رفت و در رشته طبیعی مشغول به تحصیل شد.
در همین دوران مبارزات خود را علیه رژیم پهلوی آغاز کرد که منجر به دستگیری او توسط عوامل ساواک در سال ۱۳۵۳ شد. او پس از گرفتن دیپلم برای ادامه تحصیل راهی سنت پطرزبورگ از ایالت فلوریدای آمریکا شد و در رشته کشاورزی مشغول به تحصیل شد. او در آمریکا نیز یک دانشجوی انقلابی بود و هدایت جوانان مسلمان آمریکا را برعهده گرفت و انجمن اسلامی دانشجویان را تاسیس کرد. فعالیت‌های او باعث شد در هشتم تیر سال ۱۳۵۸ در انتخابات دانشجویی به عنوان نماینده دانشجویان سنت پرزبورگ انتخاب شد و پس از تسخیر لانه جاسوسی با برگزاری نشست‌هایی به روشنگری در خصوص این واقعه پرداخت.
با شروع جنگ تحمیلی این جوان انقلابی با وجود استعداد ویژه‌ای که در درس و تحصیل داشت بی قرار بازگشت به ایران شد. بیشتر از ۲ ماه از جنگ نگذشته بود که از فلوریدا عازم میدان‌های نبرد دفاع مقدس شد و در سال ۱۳۶۰ به عنوان معاون گروهان رزمی حضرت مهدی (عج) فعالیت کرد. او در نهایت پنجم فروردین سال ۱۳۶۰ در جریان عملیات فتح المبین رخن شهادت پوشید و به خیل شهدا پیوست.
او به عنوان یکی از شهدای شاخص استان کهکیلویه و بویراحمد و از دانشجویان نخبه شهید نه تنها دین خود را به اسلام و انقلاب و کشور بلکه به محل تولد خود ادا کرد و همواره نگاه ویژه و خاص خود را به منطقه محروم زادگاهش ارزانی داشت برای همین در بخشی از وصیتنامه خود ذکر کرد که اگرچه هنگام زنده بودن نتوانستم خدمتی برای این منطقه انجام دهم، اما جنازه‌ام را در منطقه زادگاهم دفن کنید شاید مسئولین بعد از مرگم بتوانند خدمتی به این منطقه ارائه دهند.
پیکر شهید به خواسته او در زادگاه روستای موگر به خاک سپرده شد تا با وجود مزارش عمران و آبادانی وارد این منطقه محروم شود. هرچند که با گذشت سه دهه از شهادت این شهید خواسته او تحقق نیافت و فقر و محرومیت بیشتر ساکنان منطقه را مجبور به مهاجرت کرد، اما در سال‌های اخیر اقداماتی برای رفع محرومیت انجام شده است.
تا چند سال پیش تنها راه ارتباطی روستای موگر استفاده از وسیله‌ای به نام «گرگر» بود که در سال‌های گذشته رسانه‌ها در موارد تاسف آوری به آن پرداختند. وسیله‌ای که در واقع تله کابینی دستی است و مردم منطقه برای عبور از رودخانه از آن استفاده می‌کنند که متاسفانه باعث قطع انگشتان بسیاری از سرنشینانش شده.
وسیله‌ای که مردم روستای موگر، زادگاه و محل دفن شهید طیب نیز از آن استفاده می‌کردند. حالا پس از چهار دهه و در بازدید محسن منصوری ماون رئیس جمهور از این روستا قرار شده است تا پایان سال ۱۴۰۲ عملیات ساخت جاده و پل در این منطقه به اتمام برسد.
در ادامه کلیپی چند دقیقه‌ای را از محل دفن شهید طیب و سرانجام وصیت او را می‌بینید.
انتهای پیام/ ۱۴۱
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است
سرانجام وصیت شهید نخبه با دفن پیکرش در منطقه محروم+ فیلم بیشتر بخوانید »