مکرون

به گزارش مجاهدت از مشرق، مکرون در مصاحبه با شبکه تلویزیونی فرانس ۲ نسبت به پیروزی ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری آتی ایالات متحده ابراز تردید کرد و افزود: تا جایی که من مطلع هستم، فکر نمی‌کنم او رئیس جمهور آمریکا شود.

رئیس جمهور فرانسه همچنین در پاسخ به این پرسش خبرنگاران که آیا ترامپ می‌تواند نقش یک میانجی را در جنگ اوکراین ایفا کرده و با ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه در این مورد تعامل کند، گفت: ترامپ ابتدا باید رئیس جمهور آمریکا شود اما من فکر نمی‌کنم او در این راه موفق شود.

به نوشته تارنمای خبری آ آی اف، دیمیتری سوسلوف معاون مرکز مطالعات جامع اروپایی و بین‌المللی در مدرسه عالی اقتصاد روسیه پیش‌تر در اظهاراتی گفته بود که ترامپ و اطرافیانش بر مبارزه با چین متمرکز شده‌اند و پکن را دشمن اصلی ایالات متحده می‌پندارند بنابراین قصد دارند به سرعت به درگیری در اوکراین پایان داده و سعی کنند مسکو را به سمت خود بکشانند.

انتخابات سال جاری ریاست جمهوری آمریکا (نوامبر ۲۰۲۴) یک لحظه حیاتی برای جو بایدن دموکرات و دونالد ترامپ جمهوری خواه است.

ترامپ از سال ۲۰۱۶ که برای اولین بار به ریاست جمهوری رسید، یکی از چهره‌های برجسته حزب جمهوری‌ خواه است که در انتخابات سال ۲۰۲۰ از رقیب دموکرات خود جو بایدن شکست خورد.

انتخابات ریاست جمهوری آمریکا پنجم نوامبر ۲۰۲۴ برگزار خواهد شد.

اگر روسیه در جنگ با اوکراین پیروز شود، اعتبار اروپا به صفر می‌رسد

مکرون همچنین در ادامه این مصاحبه به جنگ میان روسیه و اوکراین اشاره کرد و درحالیکه ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه را دشمنی خواند که در صورت شکست اوکراین، در این کشور متوقف نخواهد شد، گفت: اروپا باید آماده جنگ با روسیه باشد.

رئیس جمهور فرانسه در ادامه از اروپایی‌ها خواست که ضعیف نباشند چون به اعتقاد او در صورتی که روسیه اقدامات تهاجمی خود را گسترش دهد، آنها باید آماده باشند.

مکرون که پیشتر با گفتن اینکه نمی‌تواند استقرار نیروهای زمینی در اوکراین در آینده را رد کند در اروپا جنجال‌هایی را ایجاد کرده بود و بسیاری از رهبران کشورهای اروپایی از وی فاصله گرفتند، در این مصاحبه تلویزیونی، تاکید کرد: اگر روسیه در جنگ با اوکراین پیروز شود، اعتبار اروپا به صفر می‌رسد.

رئیس جمهور فرانسه همچنین با بیان اینکه به شدت با رهبران کشورهایی که در هر شرایطی مخالف اعزام نیرو به اوکراین هستند، مخالف است، ادامه داد: در حال حاضر سکوت در برابر آنچه در اوکراین می‌گذرد، یا حمایت نکردن از این کشور در جنگ مقابل روسیه به معنی انتخاب صلح نیست بلکه با این کار، شکست را انتخاب خواهیم کرد و این متفاوت است.

رئیس جمهور روسیه ۲۱ فوریه ۲۰۲۲ (دوم اسفند ۱۴۰۰) با انتقاد از بی‌توجهی غرب به نگرانی‌های امنیتی مسکو، استقلال جمهوری‌های خلق دونتسک و لوهانسک را در منطقه دونباس به رسمیت شناخت.

ولادیمیر پوتین سه روز پس از آن، پنجشنبه ۲۴ فوریه (۵ اسفند ۱۴۰۰) نیز عملیاتی نظامی که آن را «عملیات ویژه» خواند، علیه اوکراین آغاز کرد و به این ترتیب روابط پرتنش مسکو – کی‌یف به رویارویی نظامی تبدیل شد.

آمریکا و کشورهای غربی در پاسخ به این اقدام روسیه، تاکنون تحریم‌های گسترده‌ای را علیه مسکو اعمال و میلیاردها دلار تسلیحات و تجهیزات نظامی به کی‌یف ارسال کرده‌اند.

به گزارش مجاهدت از مشرق، روزنامه انگلیسی فایننشال تایمز به نقل از هشت نفر از افراد آگاه از مخالفت رئیس جمهوری فرانسه با این پیشنهاد ناتو افزود: امانوئل مکرون با این اعتقاد که ائتلاف امنیتی ترانس آتلانتیک باید در منطقه خود و در آتلانتیک شمالی متمرکز باشد با ایجاد پایگاهی در توکیو مخالفت کرده است.

فایننشال تایمز افزود: تلاش برای گشایش پایگاه کوچکی در توکیو در سال آینده در حالی صورت می گیرد که آمریکا و ژاپن اروپا را تحت فشار قرار داده اند تا به ویژه با توجه به ماه ها نگرانی درباره اقدام نظامی احتمالی چین علیه تایوان، بیشتر در مسائل امنیتی آسیا درگیر شود.

این روزنامه افزود: اما این تصمیم با محکومیت تلاش های آمریکا از سوی دولت پکن در خصوص آنچه که ائتلاف ضد چینی در منطقه هند- اقیانوس آرام و به اصطلاح «ناتوی آسیا» توصیف می شود، مواجه شده است.

یک مقام فرانسوی در این زمینه گفت: پاریس بر این باور است که منشور ناتو از کشورهای عضو ائتلاف می خواهد گستره ژئوپلتیکی خود را به «آتلانتیک شمالی» محدود کند.

اما همین مقام فرانسوی معتقد است که این امر می تواند اعتبار اروپا نزد چین را به ویژه با توجه به درخواست اروپا از پکن در خودداری از تامین تسلیحات برای روسیه در جنگ اوکراین تضعیف کند.

یک مقام دیگر آگاه از رایزنی های داخلی ناتو گفت، فرانسه تمایلی ندارد از آنچه که باعث «تنش بین ناتو و چین» می شود حمایت کند.

مکرون هفته گذشته در کنفرانسی گفت که ناتو نباید دامنه خود را فراتر از شمال اقیانوس اطلس گسترش دهد.

وی هشدار داد: اگر ما ناتو را تحت فشار قرار دهیم تا از نظر جغرافیایی گسترش پیدا کنیم، اشتباه بزرگی مرتکب خواهیم شد.

فایننشال تایمز نوشت: مقاومت مکرون در مقابل طرح ناتو تنها دو ماه پس از آن صورت می گیرد که او در دیدار از چین بیان کرد ، اروپا باید از تنش آمریکا و چین بر سر تایوان فاصله بگیرد؛ اظهاراتی که خشم آمریکا و دیگر متحدانش را برانگیخت.

این رسانه افزود: گشایش دفتر ناتو مستلزم حمایت یکپارچه اعضای شورای آتلانتیک شمالی، به عنوان بالاترین نهاد تصمیم‌گیری سیاسی اتحاد فراآتلانتیک است. این یعنی، فرانسه قدرت توقف این اقدام را دارد. ناتو از ارائه جزئیات درباره «مذاکرات جاری» در این خصوص خودداری کرد.

بر اساس این گزارش، دولت ژاپن هنوز در این زمینه اظهار نظر نکرده است، اما یک مقام ژاپنی گفت توکیو می خواهد روابط خود را با این اتحاد تقویت کند. کاخ سفید نیز به درخواست برای اظهار نظر پاسخی نداد.

به نوشته فایننشال تایمز، ژاپن و ناتو از زمانی که شینزو آبه نخست وزیر ژاپن، از مقر ناتو در سال ۲۰۰۷ بازدید کرد، درباره افتتاح دفتر توکیو گفتگو کردند. توکیو در سال ۲۰۱۸ شعبه ناتو را در بروکسل افتتاح کرد. فومیو کیشیدا نخست وزیر این کشور سال گذشته اولین رهبر ژاپنی بود که در یک نشست ناتو شرکت کرد. وی قرار است در نشست آتی سران ناتو در لیتوانی در ماه ژوئیه (تیر/ مرداد) شرکت کند.

ناتو بیش از دوازده دفتر یا نمایندگی در سراسر جهان، از جمله در کشورهایی مانند اوکراین و مولداوی دارد. بیشتر آنها کوچک هستند و برای کمک به تماس با دولت و ارتش کشور میزبان طراحی شده اند.

یوکا کوشینو (Yuka Koshino) کارشناس ژاپنی در اندیشکده مطالعات راهبردی بین المللی (IISS)، گفت که دفتر توکیو تعامل ناتو با کشورهای منطقه هند و اقیانوس آرام را رسمی و پایدار خواهد کرد.

جوزپ بورل مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، روز شنبه در سخنانی در نشست امنیتی گفتگوی «شانگری لا» در سنگاپور گفت، اروپا و آسیا «نظارت مستقیمی در امنیت یکدیگر دارند» و باید برای جلوگیری از رویارویی در اقیانوس هند و اقیانوس آرام با یکدیگر همکاری کنند.

‌به گزارش مجاهدت از مشرق، نورنیوز نوشت: برگزاری رزمایش مشترک اخیر آمریکا، فیلیپین و استرالیا در آب‌های دریای چین جنوبی، نقطه آشکارساز و تشدیدکننده بحران‌سازی هدف‌مند واشینگتن در شرق آسیا محسوب می‌شود.

ناامن‌سازی محیط پیرامونی چین، تبدیل به راهبرد ثابت و کلان سیاست خارجی آمریکا شده و بر همین اساس، خلق تنش‌های مزمن و مستمر در شرق آسیا در دستور کار مقامات نظامی و سیاسی آمریکا قرار گرفته و روز به روز، این مسئله نمود بیشتری پیدا می‌کند.

آمریکا و فیلیپین سه‌شنبه ١١ آوریل بزرگترین رزمایش خود در تاریخ روابط دو کشور را در این کشور جنوب‌شرقی آسیا آغاز کردند که ١٨ هزار نظامی آمریکایی و فیلیپینی به مدت دو هفته در آن حضور دارند.

برای اولین بار این رزمایش با تیراندازی با گلوله‌های جنگی در آب‌های دریای چین جنوبی همراه بود، جایی که چین مدعی مالکیت تام و تمام بر آن است.

شروع رزمایش آمریکا و متحد دیرینه‌اش در منطقه تنها یک روز پس از پایان رزمایش ارتش چین و شبیه‌سازی محاصره تایوان توسط ده‌ها فروند هواپیمای جنگی و کشتی‌های نظامی چینی اتفاق ‌افتاد که دقیقا به معنای اصرار آمریکا و برخی متحدانش مبنی بر خلق بحران‌های مزمن در شرق آسیاست.

به عبارت بهتر؛ واشینگتن قصد دارد این پیام را به پکن مخابره نماید که از مداخله در محیط پیرامونی چین دست بر نخواهد داشت!

در مقابل اما، چینی‌ها نیز در مقابل این بازی نامتوازن و خطرناک آمریکا دست بسته نخواهند ماند.

یکی از موضوعاتی که باید آن را در تحلیل منازعات اخیر میان آمریکا و چین در تایوان مورد تجزیه و تحلیل قرار داد، مربوط به سفر «امانوئل مکرون» رئیس جمهور فرانسه به پکن و دیداری او با «شی جین پینگ» رئیس جمهور این کشور است.

مکرون پس از بازگشت از چین تأکید کرد که ورود اروپا به منازعه‌ای که به لحاظ راهبردی و جغرافیایی ارتباطی با آن ندارد، توجیه منطقی و راهبردی ندارد.

فراتر از آن، رئیس جمهور فرانسه خواستار فاصله‌گیری اروپا از سیاست‌های امنیتی و حتی ساختارهای اقصادی و مالی آمریکا شد.

با توجه به جایگاه فرانسوی‌ها در اتحادیه اروپا، پیام پاریس برای واشینگتن در قبال بحران تایوان کاملا مشخص است؛ اینکه با توجه به مناسبات جاری اقتصادی میان اتحادیه اروپا و چین و همچنین هزینه‌های هنگفتی که اروپا در جنگ اوکراین پرداخت کرده، دیگر جایی برای همراهی آنها با آمریکا در خلق و تثبیت بحرانی دیگر در جهان باقی نمانده است!

به نظر می‌رسد در همین راستا؛ آمریکا به جای حساب کردن بر روی اعضای اروپایی ناتو، بر روی بازیگرانی مانند استرالیا، فیلیپین، کره جنوبی و ژاپن برای بحران‌سازی در محیط پیرامونی چین خصوصا در تایوان سرمایه‌گذاری کند.

البته این بازیگران هم محدودیت‌هایی در این خصوص داشته و نسبت به آثار و تبعات همکاری مطلق با آمریکا در منازعه با پکن آگاه هستند.

در چنین شرایطی، آمریکا دستان بسته‌تری در برابر چین خواهد داشت و به عبارت بهتر، گرچه دولت بایدن در شرق آسیا در حال بازی با آتش است، اما این آتش‌افروزی بیش از آنکه منافع آمریکا را تامین کند، قطعا آنها را خواهد سوزاند.