ناامیدی

سرویس سیاست مشرق _ “پیروز حناچی”، شهردار سابق تهران و مردی که در دوران سیطره اصلاح‌طلبان بر شورای شهر؛ پس از مدت‌ها تنش و تغییر بر کرسی بلدیه تهران تکیه زد؛ طی یادداشتی در سرمقاله چهارشنبه گذشته روزنامه شرق پیرامون تهران بزرگ نوشته است:

“شهرهای موفق در دنیا شهرهایی هستند که ثروت‌های بیشتری را برای شهر و شهروندان آفریده‌اند و فضاهای بیشتری را در اختیار شهروندان خود و مراجعانی از اقصی‌ نقاط جهان قرار داده‌اند و با ایجاد تعادل و توسعه خدمات، تمام سطوح شهر را قابل‌ زندگی با کیفیت قابل‌ قبول کرده و اصطلاحا «Livable»4 کرده‌اند و این مؤلفه (زیست‌پذیری و قابلیت زندگی) یکی از اصلی‌ترین محرک‌های رقابت بین شهرهای دنیا برای کسب جایگاه مناسب و Ranking شهرهاست. اگر ملاحظه می‌کنیم شهرهایی مانند ملبورن، ونکوور، بارسلون و… معمولا در صدر رقابت‌های کیفیت جهان‌اند، عمدتا مرهون توجه به این نگاه هستند و شهری مثل تهران به‌عنوان کلان‌شهر و پایتخت ایران، در این رقابت در صدر حضور ندارد و معمولا در کنار شهرهایی مانند قاهره مصر یا احمدآباد پاکستان قرار دارد یا در بعضی از رقابت‌ها در انتهای جدول”!

او می‌افزاید: این موضوع که بسیار هم ناخوشایند است، به چند علت اتفاق می‌افتد. اول اینکه در بعضی از مؤلفه‌ها کاملا در جهت عکس عمل می‌کنیم و در بعضی از مؤلفه‌های تأثیرگذار دیگر، یا آمار نداریم یا آمارها منتشر و گزارش نمی‌شوند یا در برخی موارد در جهت عکس مؤلفه‌های تأثیرگذار در حرکت هستیم. با بی‌توجهی به توسعه قلمرو عمومی و فضاهای باز و گسترده عمومی در اختیار مردم (PublicSpace) هم ثروت تولید نکرده و هم درجه ارزیابی خود را در جهت مثبت اصلاح نمی‌کنیم. [1]

*”خودتحقیری” و نگاه قجر زده به ایران و ایرانی در کلمه به کلمه این نوشته به چشم می‌خورد و حسرت بزرگتر نیز آنست که آقای حناچی در کنار سایر دوستان اصلاح‌طلبشان نفرات اول ساختن “احمدآباد و قاهره در ذهن ایرانی” بوده‌اند!

تفکر میز محور و مدیریت لب و دهانی که حاشیه را از متن بیشتر می‌پسندید و منتهای کارنامه مدیریتی‌اش حاشیه‌سازی علیه شهردار اسبق و یا ایجاد چند گاراژ دوچرخه‌های گران در تهران بود که همان طرح نیز هرگز مورد استقبال مردم قرار نگرفت.

تفکر و مدیریتی که ایران و ایرانی حتی اگر موفقیتی هم داشته باشد اما به چشم اینان نمی‌آید و یا اگر بیاید انکارش می‌کنند. کأنه ایرانی هرگز نباید مفتخر باشد و هرگز نباید احساس موفقیت کند!

پر بیراه نیست اگر بگوییم رسالت اینان همینست و جز این نیست که ایران را به مثابه یک “خراب‌آباد” می‌بینند و می‌سازند و معرفی می‌کنند.

در تفکر اینان اگر فیلمی ساخته می‌شود باید ایرانِ آن فیلم یک خرابه‌ی جن زده باشد. اگر قرار است تصمیمی مدیریتی برای عمران یک شهر گرفته شود تصمیماتی از قبیل افتتاح دوباره یک ایستگاه مترو یا اقدام تزئینی پرداختن به دوچرخه‌سواری است. اگر کسی تعریفی از ایران می‌کند باید بایکوت شود و اگر کسی به ایران خدمتی می‌کند باید به لجن کشیده شود.

جالب است که حرف‌های حناچی اگرچه هیچ سند معتبری با خود ندارد اما نکته اینجاست که با عقل هم در تناقض است. آیا اگر صدها بولتن آماری هم تهران را شبیه به شهرهای سطح پایین معرفی کنند اما این معرفی با واقعیت مطابق است؟

حناچی تفاوت پاکستان سیل زده و تلفات صدها نفری آن با سیستم مدیریت سیل در تهران را نمی‌فهمد. همانطور که قاهره را می‌بیند اما تفاوت و تمایز قاهره با تهران و مادرید را نمی‌داند.

و حناچی حکما نمی‌خواهد مخاطب ایرانی‌اش این خبر را بخواند که جک استراو انگلیسی در اشاره به بی‌تأثیری تحریم‌ها بر ایران گفته بود:

“تهران بیشتر شبیه مادرید و آتن به نظر می رسد و نه شبیه بمبئی یا قاهره. “[2]

همانطور که حناچی کأنه وظیفه دارد که مردم ندانند محمدباقر قالیباف در دوران شهرداری خود به عنوان هشتمین شهردار برتر دنیا در سال 2008 برگزیده و معرفی شد. [3]

“خود تحقیری” به زعم اینان به هر قیمتی باید ادامه پیدا کند.

حتی اگر حقایق بزرگ را نبیند و حتی اگر قرار باشد با شکم بزرگ خود در مقابل خورشید بایستد تا کسی نور آنرا نبیند.

البته یک مسئله دیگر نیز در این میان وجود دارد…

“بی هنران” علیه “باهنران” و بی‌کارنامه‌ها علیه کارنامه‌دارها به پا خواسته‌اند تا کارآمدی انقلاب و نظام اسلامی کتمان شود. تا زیبایی سحّار و مدرنیزاسیون تهران بزرگ در پسا انقلاب دیده نشود. و تا هر موفقیتی از توانایی ساخت آب‌شیرین‌کن هسته‌ای تا صادرات پهپاد و ارزانی سوخت و امنیت‌سازی فرامرزی به چشم هیچکس نیاید.

ما با یک معضل مواجهیم. افرادی هستند که تا ایران و ایرانی هست، می‌خواهند در ذهن مردم هر موفقیتی را به ساخت آفتابه و لولهنگ و حتی کمتر از آن تقلیل دهند.

خطرناک‌تر از رزم‌آرا تفکر خودتحقیر رزم‌آرا بود که گویا ادامه یافته است…[4]

باید با “جهاد تبیین” در مقابل چنین تفکری بپاخاست و در جنگ روایت‌ها با دلیل و سند برنده شد.

***

1_https://www.sharghdaily.com/fa/tiny/news-854749

2_https://irna.ir/xj4wp8

3_mehrnews.com/x8wyS

4_https://www.mizan.news/151747

سرویس سیاست مشرق – «وبلاگ مشرق» خوانشی روزانه در لابه‌لای اخبار و مطالب رسانه‌های کشور است. ما درباره این خوانش البته تحلیل‌ها و پیشینه‌هایی را نیز در اختیار مخاطبان محترم می‌گذاریم. ۷:۳۰ هر روز با بسته ویژه خبری-تحلیلی مشرق همراه باشید.

***

لزوم اجتناب از راه‌حل‌های پوپولیستی برای مشکل کشاورزان کم‌آب

تورج فتحی، معاون دفتر منابع آب و خاک سازمان محیط زیست در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا با اشاره به وضعیت کمبود آب در کشور گفته است: در زمان شیخ بهایی جمعیت اصفهان به ۲۰ هزار نفر رسید و زمین‌های کشاورزی زیر کشت کمتر از ۱۰ هزار هکتار بود با این حال همچنان در آن دوره مشکل تأمین آب وجود داشته است و به همین دلیل شیخ بهایی به عنوان میرآب تعیین شد و ایشان با محاسبه میزان آب و سهم جمعیت و کشاورزی سند آب تدوین کرد. هنوز هم برخی از کشاورزان منطقه اصفهان می‌گویند، این سندها را دارند. البته امروزه برخی از کشاورزها هم می‌آیند و بر پایه این سند ادعا دارند که باید به آن‌ها آب داده شود، حتی اگر آبی موجود نباشد به اعتقاد آن‌ها دولت باید برود از هر جایی که می‌تواند آب برای آن‌ها تهیه کند. اما آبی وجود ندارد و هزاران سند هم داشته باشند دولت نمی‌تواند کاری انجام دهند.

او می‌افزاید: سوالی که وجود دارد این است که چرا زمین‌های زیرکشت را در آنجا مدیریت نمی‌کنند و همچنان اصرار دارند بازهم از کارون آب به اصفهان منتقل کنند؟ از نظر کارشناسی نه عاقلانه و نه منطقی است از جایی که به دلیل تغییر اقلیم منابع آبی آن کاهش پیدا کرده و این روند کاهشی همچنان تداوم دارد و پدیده خشکسالی در آن تشدید شده است، آب انتقال دهیم.

فتحی گفته است: متأسفانه افرادی که اصرار به انتقال آب دارند، اصرار بیهوده و غیر کارشناسی دارند. به جای آن باید الگوی کشاورزی را در این حوضه آبریز تغییر دهند و کشت محصولاتی مانند برنج، چنار، یونجه و محصولات آب‌بر را کنار گذاشته تا ۳۰ درصد در مصرف آب صرفه‌جویی شود. اگر در بخش کشاورزی حوضه زاینده‌رود این میزان آب صرفه‌جویی شود بیش از ۶۰۰ میلیون متر مکعب آب مازاد پیدا می‌کنیم.

او می‌افزاید: در این شرایط کم آبی می‌خواهند پروژه انتقال آب بهشت‌آباد را اجرا کنند. اگر آبی وجود داشته باشد که بخواهند در این پروژه آن را انتقال دهند نهایتا ۲۲۰ میلیون متر مکعب آب منتقل می‌شود اما همانطور که اشاره شد اگر ۳۰ درصد مصرف آب کاهش پیدا کند، ۶۰۰ میلیون متر مکعب آب داشته و می‌توان این آب را به گاوخونی هم برسانیم و در تمام ماه‌های سال آب در زاینده رود آب جریان داشته باشد این کار فقط با صرفه‌جویی آب در حوزه کشاورزی به وسیله تغییر الگوی کشت و ارتقای نظام آبیاری از سنتی به بارشی، قطره‌ای و تحت فشار حاصل می‌شود.

این مقام مسئول در سازمان محیط زیست تأکید می‌کند: به جای صرف ۱۲ هزار میلیارد تومان برای پروژه انتقال آب بهشت آباد اگر ۳ هزار میلیارد تومان در حوزه کشاورزی برای تغییر الگوی کشت و نظام آبیاری وام دهیم می‌توان حتی تا ۴۰ درصد یعنی حدود ۷۰۰ تا ۷۵۰ میلیون متر مکعب آب را ذخیره کرد و همه مشکلات اصفهان را حل کرد.[1]

**طبعا کارشناسان امر بایستی درباره این سخنان اظهار نظر کنند و باید شاهد یک اجماع نخبگانی بر سر مشکلات کشاوران مناطق کم‌آب باشیم.

در اقتفای صحبت‌های این مقام مسئول همچنین لازم به یادآوری است که آقای مهرعلیزاده؛ استاندار وقت اصفهان نیز در مقطعی این اظهار نظر را داشت که در مناطقی از اصفهان دیگر آبی برای کشاورزی به روش‌های سابق وجود ندارد.

از طرفی فرض بر وجود اتقان لازم در صحبت‌های آقای فتحی؛ این منطق نیز منطقی صحیح است که هنگامی که آبی وجود ندارد یا آب کم است؛‌ بایستی مباحث انتقال آب در ابتدا بصورت فلسفی حل شود.

و اگر تفکر فلسفی می‌گوید انتقال آب صرفا برای راضی‌سازی مطالبه‌گران غلط است؛ هرگز نباید به آن تن داد و بایستی به راهکارهای دیگری مثل تغییر شغل، تغییر کشت و… اندیشید.

***

وعده امن شدن فضای پارک‌ها برای کودکان و خانواده‌ها چه زمانی عملی می‌شود؟

حفاظت پلیس از کودکان در مقابل سگ‌ها

سردار حسین رحیمی، رئیس پلیس تهران بزرگ اخیراً در سخنانی که مشرق آنها را منتشر کرد در خصوص سگ گردانی برخی افراد در معابر و بوستان‌ها گفت: این اقدام جرم است و اگر شهروندی این موضوع را به سامانه ۱۱۰ اعلام کند حتما طبق قانون با صاحب سگ برخورد می‌شود.

وی تاکید کرد: به تازگی طرحی در ورودی بوستان‌ها در حال اجرا است که از ورود سگ به پارک‌ها جلوگیری می‌شود و این طرح در بیشتر بوستان‌های پایتخت در حال اجرا است.

سردار رحیمی افزود: در آپارتمان‌ها نیز اگر شهروندی از حضور سگ دچار ناراحتی و ترس شودف می‌تواند به سامانه ۱۱۰ اعلام کند و قطعا پلیس در این زمینه اقدام فوری خود را انجام می‌دهد.[2]

**این دستور و این اقدام قانونی یک الزام مهم عقلانی بود زیرا سلامت و آسایش مردم و جان کودکان به شدت تحت خطر سگ‌ها و سگ‌گردانی قرار داشت.

البته این نکته نیز پر واضح است که “به عمل کار برآید” و اکنون همه منتظرند تا ببینند دلاوران فراجا اقتدار خود را چگونه در اجرای این قانون به ظهور می‌رسانند.

چه اینکه حکما فرماندهان محترم فراجا مطلع هستند که “اعلام بدون برخورد یا با برخورد ضعیف” آسیبی است که تبعات آن به این زودی از دامن پلیس کشور برطرف نمی‌شود.

در بحث مبارزه قانونی با سگ‌گردانی البته لزوم تجهیز ابزاری نیروهای محترم فراجا و حمایت‌های قانونی از پلیس برای جلوگیری از رخدادهای تلخ نیز ضروریست.

تجهیزاتی مثل تفنگ‌های مخصوص دور کردن حیوانات، سلاح گرم، پوزه بند برای سگ‌ها، قفس و حمایت‌های قانونی.

مسدود کردن پارک‌ها برای جلوگیری از ورود سگ‌ها در تمام ساعات شبانه‌روز با روش‌های حفاظت قانونی و فیزیکی و برخورد شدید پلیس نیز از ضرورت‌های اجرای این قوانین مطلوب است.

***

وقتی چپ‌های سالخورده تحمل جوانی نظام اسلامی را ندارند!

محمد صدر، فعال چپ و عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام در بخشی از یک مصاحبه با شرق گفته است:

“در زمان جنگ وضعیت اقتصادی خیلی بدتر از الان بود یعنی اکثر کالاها موجود نبود و بقیه هم کوپنی بودند. با این حال مشکلات کنونی در ایران وجود نداشت برای اینکه یک رابطه دوستانه و اعتمادساز بین دولت و ملت وجود داشت. متاسفانه به مرور زمان به دلیل عملکردهای اشتباه، سوءاستفاده‌ها، دروغ ‌ و اختلاس‌ آن رابطه اطمینان بخش خدشه‌دار شد و اعتماد مردم از بین رفت”!

او می‌افزاید: در نهایت مجموعه این عوامل باعث شد که موتور اصلی توسعه یعنی همان «سرمایه» به خارج از کشور منتقل شود. بنابراین برای اینکه ما این مشکل را حل کنیم باید به‌خصوص در همین برنامه توسعه هفتم، یک انقلاب فرهنگی داشته باشیم که هم روش‌های دولت و حاکمیت تغییر کند و هم اینکه مردم تغییر کنند و به مرور زمان همان روحیه همدلی که در زمان انقلاب و جنگ بین دولت و ملت وجود داشت دوباره احیا شود.“[3]

*این پدیده جای تأسف دارد که یک مقام رسمی کشور که در سطوح بالا نیز عضویت دارد بی‌هیچ احتیاطی و بدون اینکه درست و غلط سخنش را بسنجد اما ابراز کند که “و اعتماد مردم از بین رفت…”!

در واقع آقای صدر گویا متوجه نیستند که تبعات این سخن غلط یعنی تبدیل شدن ایران به لیبی و سوریه!

و گویا نمی‌دانند در کشوری که مردمش به نظامش بی‌اعتماد باشند هیچ قانونی رعایت نمی‌شود، کمک‌های مردم به نهادهای خیریه عمومی افزایش نمی‌یابد، بانک‌ها تعطیل می‌شوند و مهمتر از همه اینکه حاکمیت در مقابل کوچکترین تهدید بیرونی یا درونی فروپاشیده می‌شود.

اکنون مشخص نیست محمد صدر کدامیک از این نشانه‌ها را در ایران دیده است که مدعی بی‌اعتمادی مردم نسبت به نظام اسلامی شده است.

آن‌هم بی‌اعتمادی مردمی که پیکر سردار سلیمانی را بصورت میلیونی روی دست‌های خود تشییع کرده‌اند و اثر تحریم‌های 100 درصدی دشمن را به کمتر از میانگین 20 درصد کشانده‌اند.

آیا این نشانه‌ها حاکی از جوانی و رشد روزافزون یک نظام سیاسی معتمد مردم نیست؟

مقام معظم رهبری پیش از این هشدار مهم “رسوخ محاسبه غلط در ذهن مسئولان کشور” را ارائه کرده‌اند و اگر در این زمینه به صحبت‌های صدر و امثال او توجه نشود خسارت‌های بزرگی دامان مردم و کشور را خواهد گرفت.

ارائه جهانبینی درست و تحلیل صحیح به مردم از جانب مسئولان و خواص از مراقبت‌های بزرگی است که برای پیشرفت حکمرانی مطلوب به آن نیاز مبرم داریم.

***

1_ https://www.ilna.ir/fa/tiny/news-1269184

2_ mshrgh.ir/1410983

3_ https://www.sharghdaily.com/fa/tiny/news-853955

به گزارش مجاهدت از مشرق، دانشمندان می‌گویند جکوزی ناامیدی یک جور استخر زیرآبی بسیار شور است. در واقع شوری آب آن پنج برابر میانگین اقیانوس اطرافش است. این استخر با محیط ۳۰ متر آن‌چنان سمی است که تقریبا هر چیزی وارد شود، امکان خروج ندارد و همان جا می‌میرد.

این استخر پر از متان است و تقریبا هر موجودی را که وارد آن شود، می‌کشد. اگر با قایق حرکت کنید، بعد از یک روز می‌توانید به این جکوزی مرگبار برسید. عمق خود جکوزی ۳.۵ متر اعلام شده است.

جکوزی ناامیدی چگونه به وجود آمد؟

محققان از زمان کشف جکوزی ناامیدی چندین بار با زیردریایی‌های رباتیک به این محل رفته‌اند تا نگاهی به موجوداتی نادری بیندازند که توانسته‌اند در این استخر زنده بمانند. بسیاری از پژوهشگران باور دارند که خلیج مکزیک میلیون‌ها سال قبل عمق بسیار کمتری داشته است و با تبخیر آب، لایه‌های عظیمی از نمک بر جای مانده اند. در طول زمان لایه‌های رسوبات روی هم انباشته شده و نمک‌ها را دفن کرده‌اند. وقتی فشار بیش از حد افزایش پیدا می‌کند، این لایه‌ها می‌شکنند و مقدار زیادی نمک را در آب پخش می‌کنند. این جکوزی هم به همین شکل به وجود آمده است. اقیانوس‌ها مکان‌های شگفت‌آوری هستند و کشف جکوزی ناامیدی نشان می‌دهد که چقدر درباره این آب‌ها کم می‌دانیم.

نکته جالب این جا است که با وجود حد بالای سمی بودن آب‌های این استخر، وضعیت آب‌های پیرامون آن تقریبا عادی است. چنین شرایطی تنها به واسطه تراکم آب‌ها ممکن شده است.

همین وضعیت باعث شده است مواد شیمیایی خطرناکی از جمله متان و سولفید هیدروژن به وجود بیایند. چون ترکیب این مواد با نمک بسیار سمی است، هر موجودی اعم از ماهی یا خرچنگ که وارد آن شود، به احتمال زیاد جان خود را از دست می‌دهد.