تصاویری حیرتانگیز از آسمان شب مریخ
مریخ حدود ۲۲۵ میلیون کیلومتر از زمین فاصله دارد.
دریافت
۶ MB
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

تصاویری حیرتانگیز از آسمان شب مریخ بیشتر بخوانید »
مریخ حدود ۲۲۵ میلیون کیلومتر از زمین فاصله دارد.
دریافت
۶ MB
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است
تصاویری حیرتانگیز از آسمان شب مریخ بیشتر بخوانید »
همانطور که میدانید تلسکوپ فضایی جیمز وب انقلابی در نجوم ایجاد میکند زیرا میتواند طول موجهای پنهان از چشم انسان را مطالعه کند.
به گزارش مجاهدت از مشرق، این تصاویر اولیه نشان میدهد که همه سیستمهای فضاپیما همان طور که انتظار میرود کار میکنند. جیمی باک (Jamie Bock)، محقق اصلی SPHEREx در موسسه فناوری کالیفرنیا و آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا در کالیفرنیا، در بیانیهای گفت: بر اساس تصاویری که میبینیم، اکنون میتوانیم بگوییم که گروه مهندسانی که بر روی ابزارهای این تلسکوپ کار میکنند، به هدف خود رسیدهاند.
به نقل از اسپیس، تلسکوپ اسفرایکس (SPHEREx) که نام آن مخفف عبارت «طیف فتومتر برای تاریخ کیهان، عصر یونیزاسیون مجدد و کاوشگر یخ» است را میتوان به عنوان یک نسخه با زاویه باز از تلسکوپ فضایی جیمز وب در نظر گرفت. هر دو با طول موجهای فروسرخ کار میکنند، به این معنی که میتوانند از میان پوششهایی از غبار کیهانی به درون اجرام نگاه کنند و نقاط بسیار دوری از کیهان را کاوش کنند که سایر ابزارهای نور مرئی نمیتوانند، اما آنها این کار را به روشهای متفاوتی انجام میدهند.
اگر تخصص تلسکوپ فضایی جیمز وب در رمزگشایی پیچیدگیهای یک ستاره باستانی باشد، تخصص اسفرایکس نقشه برداری از همه اجرام اطراف ستاره است. اگر بخواهیم منصف باشیم، جدیدترین تصاویر اسفرایکس نتایج نهایی را که این فضاپیما باید بتواند ایجاد کند، نشان نمیدهد.
این تلسکوپ جدید به چه چیزی نگاه میکند؟
شش تصویر بالا هر کدام نشان دهنده یکی از شش آشکارساز متفاوت اسفرایکس است. میدان دید کامل اسفرایکس سه تصویر بالا را در بر میگیرد؛ همان ناحیه از آسمان نیز در سه تصویر پایینی ثبت شده است.
هر آشکارساز مسئول کشف اطلاعات در ۱۷ باند طول موج منحصر به فرد است. بنابراین در مجموع، این چشم مادون قرمز در آسمان قادر است جهان را در ۱۰۲ باند خیره کننده مطالعه کند. به علاوه، حتی در هر یک از این شش تصویر آزمایشی، حدود ۱۰۰ هزار منبع نجومی وجود دارد.
رنگهای اختصاص داده شده به تصاویر، در بخش قابل مشاهده طیف الکترومغناطیسی وجود دارند و منطقهای هستند که چشم انسان به آن حساس است. با این حال، همه آنها نشان دهنده طول موجهای مادون قرمز هستند. قسمتهای قرمزتر تصویر نشاندهنده طول موجهای طولانیتر هستند در حالی که قسمتهای بنفش بیشتر تصویر نشاندهنده طول موجهای کوتاهتر هستند.
در ناحیه مرئی طیف، هر چه طول موج قرمزتر باشد، طول موج بلندتر است. از دیدگاه ما روی زمین و اطراف آن، طول موجهای نوری که از اجرام کیهانی ساطع میشود، در واقع از بخش آبیتر طیف به بخش قرمز میرود و سپس به سمت فروسرخ میرود. این به این دلیل است که انبساط جهان، طول موجهای نور را مجبور میکند که مانند نوارهای لاستیکی کشیده شوند، در حالی که به گوشه کیهان ما سفر میکنند. به همین دلیل است که نجوم مادون قرمز بسیار مهم است. این راهی برای دیدن چیزهایی است که بسیار دورتر شدهاند. باستانیترین اجرامی که درست پس از مهبانگ شکل گرفتند که ۱۳.۷ میلیارد سال پیش آغاز شد.
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است
تلسکوپ فضایی جدید ناسا اولین تصاویر کیهانی خود را ثبت کرد بیشتر بخوانید »
این ۲ رگه نور که در تصویر ناسا تفاوتهای علمی قابلتوجهی دارند. رگه نور پایین سمت راست، دنبالهدار سوچینشان-اتلس را نشان میدهد که دنبالهای بلند و غبارآلود دارد. رگه بالا مربوط به شهاب است.
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است
تصویر روز ناسا: دنبالهدار و شهاب در یک قاب بیشتر بخوانید »
یک مطالعه جدید توسط محققان یک گروه بینالمللی با استفاده از تلسکوپ فضایی جیمز وب سازمان ناسا مشخص کرد که برخی از قرصهای پیشسیارهای روشن شده با نور ماورای بنفش، کوتولههای قهوهای را احاطه کردهاند.
به گزارش مجاهدت از مشرق، ستارگان نوزاد با قرصها یا صفحاتی از گاز و غبار احاطه شدهاند که سیارهها در درون آنها زاده میشوند و به عنوان قرصهای پیشسیارهای شناخته میشوند.
در سحابی «اوریون»، درخشانترین و بزرگترین ستارگان پرتوهای شدید ماورای بنفش ساطع میکنند که قرصهای پیشسیارهای را روشن میکنند و امکان عکسبرداری از آنها با جزئیات نامعمول را فراهم میسازد. تصاویر خیرهکننده این قرصهای پیشسیارهای روشن شده با نور ماورای بنفش -موسوم به پروپلید (proplyds)- یکی از اولین کشفیات تلسکوپ فضایی هابل در چندین دهه پیش بود.
یک مطالعه جدید توسط محققان یک گروه بینالمللی با استفاده از تلسکوپ فضایی «جیمز وب» سازمان ناسا مشخص کرد که برخی از پروپلیدهایی که در ابتدا توسط هابل شناسایی شدهاند، کوتولههای قهوهای را احاطه کردهاند. کوتولههای قهوهای اشیای ستارهمانندی هستند که کوچکتر و سردتر از آن هستند که همجوشی یا ذوب هیدروژنی داشته باشند.
این نتایج جدید از جیمز وب به ستارهشناسان کمک خواهد کرد تا چگونگی شکلگیری کوتولههای قهوهای و رابطه آنها با ستارگان و سیارات را بهتر بشناسند و سر در بیاورند که آیا آنها (کوتولههای قهوهای) ممکن است (مانند ستارگان) سیارات وابسته به خودشان را داشته باشند.
«کِوین لومان» استاد ستارهشناسی و اخترفیزیک در دانشگاه «پن استیت» و از اعضای اصلی این گروه تحقیقاتی گفت: ستارگان در درون ابرهای گستردهای از گاز و غبار در فضا با نام سحابی (nebulae) که ممکن است طول و گستردگی آنها در حد سالهای نوری باشد، زاده میشوند.
وی افزود: ستارهشناسان برای دههها گمان میکردند که به محض به هم آمیختن یک ستاره در درون یک سحابی، سیارات در داخل قرصی از گاز و غبار در پیرامون ستاره نوزاد متولد میشوند.
تلسکوپ هابل به پس از آغاز به کار در سال ۱۹۹۰ عکسهای واضحی از قرصهای پیشسیارهای از طریق رصد سحابی «اوریون» تهیه کرد. سحابی اوریون در بردارنده حدود ۲ هزار ستاره نوزاد است و یکی از نزدیکترین سحابیهای ستارهساز به منظومه خورشیدی ما است که ۱۳۰۰ سال نوری فاصله دارد.
این گروه ستارهشناسان اقدام به طیفسنجی مادون قرمز بر روی نمونه کوچکی از کوتولههای قهوهای در اوریون با استفاده از ابزارهای تلسکوپ جیمز وب کردند. به گفته این محققان، مشاهدات جدید با جیمز وب تنها سطح موضوع کوتولههای قهوهای در سحابی اوریون را خراش داده است. مشاهدات آینده اوریون با جیمز وب به طور بالقوه میتواند مثال بیشتری از پروپلیدها را پیرامون کوتولههای قهوهای پیدا کند.
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است
ناسا محل زایش ستارهها را کشف کرد بیشتر بخوانید »
به نظر می رسید «ستاره دنباله دار قرن» در حالیکه به نزدیک ترین فاصله تا زمین در ۸۰ هزار سال گذشته تاکنون رسیده، صاحب یک دم ثانویه شده که قوانین فیزیک را نقض می کند.
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است
عکس/ "ستاره دنباله دار قرن" ۲ دنباله دارد! بیشتر بخوانید »