به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق، یک وبگاه خبری-تحلیلی آمریکا با تاکید بر نادرست بودن بیشتر نظرسنجی‌های قبل از انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، درباره چرایی نادرست بودن این نظرسنجی‌های یادداشتی منتشر کرد.
«هیل» در این یادداشت که دکتر «رابرت کلیتزمن» استاد روانپزشکی دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه کلمبیا آن را نوشت، به یک دلیل اصلی برای غلط از آب در آمدن پیش‌بینی‌های نظرسنجی‌ها درباره پیشتازی با اختلاف بالای جو بایدن از دونالد ترامپ اشاره کرد.
بیشتر بخوانید:
کلیتزمن نوشت: «من به سبب همه گیری کووید-۱۹ اخیرا مدتی را در یک منطقه حومه پنسیلوانیا گذراندم که در آن کلی مزارع ذرت وجود داشت و در آن اثر کمی از کووید-۱۹ ؛ همچنین بنرهای ترامپ بیشتر از بایدن دیده می‌شد. چند روز قبل از انتخابات، من از دو تن از آشنایان که قصد شرکت در انتخابات داشتند، درباره رأی‌شان سوال کردم. آنها می‌دانستند که من حامی بایدن هستم. آنها در جوابم گفتند که “هنوز تصمیمی برای انتخاب شخص مورد نظرشان نگرفتند”. در نهایت هر دوی آنها ترامپ را انتخاب کردند. من شگفت زده شدم چرا که آنها در ابتدا اذعان نکردند که در فکر رای دادن به چه کسی هستند».
ببینید:
از نظر این استاد روانپزشکی دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه کلمبیا، «همانطوری که شب انتخابات نشان داد، آنها تنها افرادی نبودند که چنین کردند. تقریبا تمام نطرسنجی‌های مهم، غلط از آب در آمد چرا که پیش‌بینی حمایت بسیار بیشتر از بایدن را می‌کردند… چرا نظرسنجی‌ها اینقدر دور از واقعیت بود؟».
وی ادامه داد: «دوستانم (همکاران روانشناسم) دلیل این موضوع را گفتند و آن چیزی است که روانشناسان، “سوگیری مطلوبیت اجتماعی” می‌خوانند. این پدیده زمانی حادث می‌شود که شرکت‌کنندگان در نظرسنجی‌ها پاسخ‌هایی متفاوت از رویکردهای واقعی خودشان ارائه می‌دهند چرا که می‌خواهند در نظر دیگران خوب جلوه کنند یا حس خوبی درباره خودشان داشته باشند».
ببینید:
به روایت کلیتزمن، «وقتی من در اینجا (حومه پنسیلوانیا) پرسیدم چرا به ترامپ رای داد، او با دلخوری روی صندلی خودش نشست و گفت “خوب من با همه چیزهایی که او (ترامپ) می گوید موافق نیستم اما (به خاطر مواضع او میزان) مزایای بازنشستگی من زیاد شده است”».
این استاد دانشگاه در آمریکا تصریح کرد: «من از او پرسیدم که آیا درباره فساد و دروغگویی‌هایش نگرانی نداری؟ که او در جواب گفت “همه سیاستمداران دروغ می‌گویند. بایدن هم فاسد است». من به او گفتم که متعجبم منابع اخبار تو چه منابعی هستند آیا فقط به فاکس نیوز نگاه میکنی؟ که او در جواب گفت “نه من به هر دو طرف (دموکرات و جمهوری‌خواه) نگاه می‌کنم. هر دو طرف، مواضع جانبدارانه دارند”».
به روایت او، «وقتی من از دوست دیگر خودم پرسیدم چرا از رئیس‌جمهور حمایت کرد، او جواب داد که “ترامپ یک آدم مزخرف است اما دارد در مقابل چین می ایستد. چرا پول مالیاتی که من می دهم باید برای حفاظت از دیگرکشورها صرف شود؟ اجازه بدهید که آنها خودشان از خودشان حفاظت کنند. البته من از صحبت کردن درباره سیاست خوشم نمی آید”».
کلیتزمن همچنین تصریح کرد: «برخی صاحب‌نظران (درباره چرایی غلط شدن نظرسنجی‌ها) به طرفداران “خجالتی ترامپ” اشاره کردند البته این دو نفر و بسیاری دیگر از افراد حامی او به ندرت خجالتی هستند».
ببینید:
در ادامه یادداشت او آمده است: «روانشناسان برای سنجش سوگیری (مطلوبیت اجتماعی) مقیاس‌هایی در نظر گرفته‌اند و از افراد پاسخ دهنده به سوالات سوال می‌کنند که آنها چه قدر با جملاتی از قبیل اینکه “وقتی من قولی را بدهم، آن را نگه خواهم داشت و هیچ اما و اگری در کار نخواهد بود”، موافق یا مخالف هستند؟ البته بیش از ۹۰ درصد از مطالعات انجام شده در روان شناسی در استفاده از چنین مقیاسی ناکام مانده است. در این انتخابات، موسسه‌های نظرسنجی معدودی تلاش کردند که این تمایل (سوگیری مطلوبیت اجتماعی) را شناسایی و کشف کنند».
این استاد روان شناسی در آمریکا درباره غلط بودن نظرسنجی‌های قبل از انتخابات ۲۰۱۶ و تاکید اکثر آنها بر پیروزی نامزد حزب دموکرات هم اشاره کرد.
وی نوشت: «در سال ۲۰۱۶ و پس از اینکه موسسه‌های نظرسنجی به طرزی فاحش حمایت از ترامپ در برابر هیلاری کلینتون را دستکم گرفتند، بنیاد تحقیقات افکار عمومی آمریکا گزارشی درباره ناکامی نطرسنجی ها منتشر کرد و موضوع سوگیری مطلوبیت اجتماعی را بررسی کرد اما آن را عاملی در چرایی ناکامی نظرسنجی‌ها ندانست. این بنیاد استدلال کرد که پاسخ دهندگان به نظرسنجی‌ها در نطرسنجی های آنلاین مواضع واقعی خودشان را ابراز کردند و از آنجایی که این نطرسنجی ها هم نشاندهنده برتری کلینتون بود، سوگیری مطلوبیت اجتماعی دلیل این ناکامی نبود اما این بنیاد اشتباه کرد و باید گفت که سوگیری مطلوبیت اجتماعی در نظرسنجی‌های آنلاین هم بروز می‌یابند».
به گفته او، «امسال (انتخابات ۲۰۲۰) تعداد انگشت شماری از موسسه‌های نظرسنجی تلاش کردند که این پدیده را شناساسی و کشف کنند. آری کیپتین اقتصاددان دانشگاه کارولینای جنوبی که ناظر بر نظرسنجی‌های مشترک این دانشگاه و لس آنجلس تایمز بود، متوجه شد که شرکت کنندگان در این نظرسنجی ها با بیش از ۱۰ درصد اختلاف گفتند که آنها حامی بایدن هستند (حمایت از بایدن بیش از ۱۰ درصد حمایت از ترامپ بود) اما وقتی از آنها درباره “محیط اجتماعی” سوال و پرسش شد که “به نظر شما دوستان و همسایگانتان به چه کسی رای خواهند داد؟”، در جواب مشخص شد که حمایت از ترامپ به ۵ یا ۶ درصد کاهش یافت. این سوال کمک کرد که سوگیری مطالعات اجتماعی مشخص شود و همچنین نشان داد که حمایت از ترامپ به اندازه کمی مورد سنجش قرار گرفت».
کلیتزمن افزود: «چرا سوال درباره محیط اجتماعی تنها تا حدی کارساز بود؟ برای اینکه این رای دهندگان نه تناها درباره وجهه شان در نظر دیگران نگرانی دارند بلکه در برخی سطوح خودشان درباره آنچه خودشان هم انتخاب کردند راحت نیستند».
از نظر این استاد دانشگاه کلمبیا، «بسیاری از حامیان بایدن طرفداران ترامپ را شیطان می‌دانند اما این دو فردی که من (در پنسیلوانیا) می شناسم، آدم‌های نجیبی هستند و شیطان نیستند. با این حال، آنها در نهایت تصمیم گرفتند که پس انداز شدن پول خودشان را به رفتار شوکه کننده ترامپ ترجیح بدهند و طمع روی تصمیمشان اثر گذاشت و نه حس بخشندگی. البته آنها به این احساساتشان احساس غرور نکردند. چه کسی پیدا می شود که اذعان کند او بر اساس حرص و طمع (به ترامپ) رای داد؟ به همین دلیل بوده که آنها ابتدائا در نظرسنجی‌ها از پاسخ دادن به این سوال که حامی چه کسی هستند، اجتناب کردند و بهترین راه برای مواجهه با این سوال، اعلام این بوده که بگویند هنوز تصمیم نگرفته‌ام».
وی در پایان نوشت: «اینها مناقشه‌های درونی است که اندازه گیری آن کار راحتی نیست اما موسسه‌های نظرسنجی، روان شناسان و دیگر محققان باید برای اندازه گیری کردن آن بیشتر تلاش و کار کنند. ما در آینده باید بیشتر به این طرز برخوردها و فهم‌ها تعامل کنیم، آنها را بفهمیم و به آنها بپردازیم و از افراد حامی ترامپ بخواهیم با رای دادن (در نظرسنجی‌ها) به کل کشورمان کمک کنند».
