نماز

به گزارش مجاهدت از خبرنگار دفاع‌پرس از تبریز، شهید «نادر برپور» چهره نام‌آشنایی میان رزمندگان تبریزی در دوران دفاع مقدس، به شمار می‌رود. او که سال ۱۳۵۸ به عضویت سپاه درآمده بود، به دلیل شایستگی و آمادگی جسمی بالا به فرماندهی گروه ضربت سپاه تبریز منصوب شد.

«نادر برپور» هنگامی که جنگ تحمیلی آغاز شد، تنها یک هفته بعد یعنی در ۶ مهر سال ۱۳۵۹ به‌عنوان فرمانده اولین گروه اعزامی پاسداران تبریزی به جبهه‌های جنوب، راهی مناطق عملیاتی شد و ۲ آبان سال ۱۳۵۹ به‌همراه ۲ تن از همرزمانش «سید جلال میرنورانی» و «احمد گلچین» که بعداً به شهادت رسید، به اسارت نیرو‌های عراقی درآمد و پس از آن هیچ اثری از وی به دست نیامد.

«میرجلال نورانی» لحظه اسارتش همراه با شهید «نادر برپور» را این‌گونه روایت کرده است:

من، «نادر برپور» و «احمد گلچین» با یک خودروی «آهو» برای شناسایی منطقه از «سوسنگرد» راه افتادیم سمت «بستان». باران توپ و خمپاره بود که بر سرمان می‌بارید؛ اما احمد با سرعتی که داشت، به همه‌شان جا خالی می‌داد. کمی که رفتیم، کنار جاده نگه داشت و پیاده شدیم تا ادامه‌ راه را پیاده برویم.

هنوز چند قدمی نرفته بودیم که به طرف‌مان تیراندازی شد و محاصره شدیم؛ آن‌قدر سریع اتفاق افتاد که نتوانستیم دست به اسلحه ببریم؛ اما از نوع تیراندازی‌شان معلوم بود که می‌خواهند ما را زنده بگیرند. بالاخره دستگیرمان کردند.

نادر و احمد به‌خاطر اینکه لباس فرم سپاه داشتند، بیشتر مورد توجه بودند. آن‌ها به قدری ما را زیر مشت و لگد گرفتند که خون از سر و صورت‌مان جاری شد و حتی نمی‌توانستیم چشمانمان را باز کنیم. آن‌قدر ما را زدند که بالاخره خسته شدند، دست و پایمان را بستند و انداختند پشت ماشین. بعد از چند ساعت، ما را از ماشین پرت کردند پایین. از صحبت بعثی‌ها متوجه شدیم که در شهر «العماره» هستیم. با نهایت بی‌حالی پرسیدم: «آقا نادر! حالا با این وضع چطور نماز بخوانیم؟»، تبسمی کرد و گفت: «آقا سید! ما وضوی خون گرفته‌ایم و نماز را همین‌جا می‌خوانیم».

انتهای پیام/

گروه استان‌های دفاع‌پرس- علیرضا صادقیان پور؛ این روز‌ها سالگرد شهادت سردار شهید «جواد دل‌آذر» فرمانده عملیات لشکر ۱۷ امام علی بن ابی طالب (ع) در عملیات والفجر ۸ است. سردار شهیدی که در هنگام نماز و رازونیاز با خدا بر اثر ترکش خمپاره به شهادت رسید.

زیباترین تصویری که از سردار شهید حاج قاسم سلیمانی نیز به چشم می‌خورد، خضوع و خشوع این سردار عزیز در عبادت و نماز و دعا و راز و نیاز است که البته نشاندهنده گلی از بوستان اهل بیت (ع) و ولایت و نشان از باطن معنوی و تقید نیرو‌های کفرستیز اسلام به انجام واجبات شرعی دارد.

تاکیدات دین بر برپایی نماز به عنوان ستون دین در جامعه و نشانه‌ای از دینداری، برپایی اجلاسیه‌های استانی نماز و بسیاری از موارد دیگر، یادآور این نکته مهم است که نماز به همراه مقدمات و موخّرات و الزاماتش می‌تواند ضمن تنظیم و بهبود همه روابط اجتماعی، جامعه را به سوی قله‌های آرمانخواهی و سرافرازی و سعادت برساند.

در این میان جمله معروف سیدالشهدا (ع) «انی احب الصلوه من به نماز عشق می‌ورزم» و شمار فراوان آیات نورانی قرآن کریم و احادیث و روایات پیرامون نماز و مذمت ترک و یا سبک شمردن آن، همچون چراغی فراروی دیدگان همه است تا این فریضه واجب را به عنوان یکی از نماد‌های دین و دینداری در جامعه مهم بشمرند و البته باید دانست انجام اعمال عبادی مثل نماز بدون ولایت، همچون آب در هاون ساییدن است.

توصیه به نماز به عنوان یکی از مصادیق امر به معروف و نهی از منکر مسئولیتی همگانی است واهل خطابه، خواص جامعه و بویژه هنرمندان در این زمینه نقش بسزا و اثرگذاری دارند تا به نماز که جایگاه مهمی در وصیتنامه‌های شهدا دارد، جامه عمل پوشانیده شود.

این یادداشت در پی آن است که از یک سو اهمیت موضوعات مهمی همچون نماز، حجاب و دیگر نماد‌های ارزشی در جامعه بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد و از سوی دیگر، تعارض و تناقض در برخی رویداد‌های فرهنگی پیرامون این دو موضوع مهم مطرح شود.

تصور کنید در یک میزگرد رادیویی و یا برنامه تلویزیونی در مورد حجاب و ابعاد و الزامات واهمیت آن صحبت به میان می‌آید، اما برخی عوامل و گردانندگان آن، با این مهم فاصله دارند و در واقع نقض غرض فاحشی صورت می‌گیرد کانّه یک فاصله دیدگاهی عمیق بین سازندگان برنامه و کارشناسان وجود دارد. هر چند این رخداد، قابل تعمیم نیست و اغلب سازندگان برنامه‌ها خود مقید به ارزش‌ها هستند، اما می‌تواند همچون ناخالصی در مواد اولیه یک دستگاه، تولید نهایی را با مشکل مواجه کند.

در مورد نماز هم به همین شکل، حتی یک فیلم یا سریال حرفه‌ای و پر محتوا با محتوای دینی، می‌تواند حاصل اندیشه‌های غیر دینیِ برخی عوامل اصلی و فرعی پشت صحنه باشد. آنگاه که هدف اصلی از تولید یک اثر کسب نام و نان باشد معنویت رنگ می‌بازد و اگر هم در یک فیلم جلوه‌های معنوی نظیر اقامه نماز نمود می‌یابد بر اساس ضرورت داستان فیلم است.

بسیارند افرادی که تعهدی به امور دینی و به خصوص اقامه نماز ندارند، اما فیلمی می‌سازند که نمود‌های معنوی دارد. به عبارت دیگر بخشی از فیلم‌سازان با آگاهی از سیاست‌ها و رویکرد‌های نهاد‌هایی که متولی ساخت فیلم و سریال هستند براساس نیاز یا فراخوان آن‌ها طرحی ارائه می‌کنند و در نهایت بودجه تولید را می‌گیرند و از آن پس بدون در نظر گرفتن ارزش‌های مذهبی نظیر نماز عوامل تولید و بازیگران را انتخاب می‌کنند. به این ترتیب موضوع اقامه نماز در پشت صحنه فیلم یا سریال امری نادر می‌شود.

یکی از دوستان روایتی از دلتنگی‌های خود را از حضور یک ماهه خود درپشت صحنه یک سریال و عدم توجه به نماز اینگونه بیان می‌کند: گاهی شرایط حاکم بر تولید امکان اقامه نماز را دشوار می‌کند. به عنوان مثال در سکانس‌هایی خارجی که در خیابان فیلم برداری می‌شود اقامه نماز به خصوص اقامه نماز جماعت کار ساده‌ای نیست و نیازمند تدبیر مناسب است، اما در سکانس‌های داخلی که گروه فیلم‌برداری در محل مشخصی هستند انجام این فریضه قابل اجراست.

هر چند ممکن است گفته شود استفاده حداکثری از زمان در تولید موجب صرفه جویی در هزینه‌ها می‌شود، بنابراین اقامه نماز موجب افزایش مدت زمان تولید و در نتیجه افزایش هزینه‌ها می‌شود. امام باید گفت مدت زمانی که صرف بر طرف کردن مشکلات فنی و هنری می‌شود بسیار بیشتر از زمانی است که به اقامه نماز اختصاص داده می‌شود.

در واقع اگر به فریضه نماز توجه شود برکت آن را در طول تهیه فیلم یا سریال دیده خواهد شد. به عنوان مثال به جای پنج برداشت با سه برداشت نمای مورد نظر ضبط خواهد شد و به این ترتیب در وقت و هزینه صرفه جویی می‌شود.

همچنین ممکن است بگویند بازیگران نمی‌توانند گریم سنگین احتمالی خود را جهت انجام مقدمات نماز پاک کنند. در پاسخ باید گفت: برای این گروه که غالباً انگشت شمار هم هستند، باید تدبیر دیگری اندیشید. البته در بیشتر فیلم و سریال‌ها اکثر بازیگران گریم خاصی ندارند. آن گروه از بازیگرانی هم که گریم دارند می‌توانند، پس از پایان زمان ضبطِ روزانه فیلم، نماز بخوانند.

پیشنهاد می‌شود یک روحانی به عنوان امام جماعت با عوامل فیلم و سریال و پیش بینی اقامه این فریضه در جدول زمانی تولید اثر هنری همراه باشد تا ان‌شاءالله به‌تدریج روح معنویت در هنرسینما و تلویزیون بیش از گذشته احساس شود.

مرحوم فرج الله سلحشور معتقد بود بسیاری از عوامل آثار سینمایی و تلویزیونیِ به مبانی انقلاب و … چنان که باید معتقد نیستند، اما افسوس که کلام دلسوزانه این فیلم ساز متعهد چنان که باید شنیده نشد.

ان شاءالله شاهد آن باشیم نماد حجاب و نماز و سایر ارزش‌ها در همه جا بخصوص اماکن عمومی، ورزشگاه ها، پشت صحنه فیلم‌ها و … دیده شود و با کمال افتخار بگوییم در جهت آرمان‌های والای شهدا و عمل به رهنمود‌های قرآن و اهل بیت (ع) و امامین عزیز انقلاب قرار گرفته ایم.

انتهای پیام/

گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس – ولی منصوریان؛ مقوله طنز و خنده ریشه در ادبیات کهن کشورمان دارد که می‌توان حافظ را بزرگترین طنزسرای تاریخ ادبیات ایران دانست. کارگردانان و نویسندگان ایرانی از دهه ۷۰ تقریبا به صورت جدی و حرفه‌ای به حوزه ساخت سریال‌های طنز ورود پیدا کردند و به فراخور زمان خود آثار قابل دفاعی را تولید کردند. اما متاسفانه چند سالی است که سریال‌های طنز دیگر رمق و جان‌مایه گذشته را ندارند و رسالت اصلی خود را فراموش کرده‌اند چراکه یکی از وظایف طنز بیان دردها و مشکلات جامعه در قالب شوخی و خنده است و اینک سریال‌های طنز با محتواهای سطحی، شوخی‌های ناپسند و انتقادات ضعیف نه تنها مشکلی از جامعه را بازگو نکردند بلکه مخاطب را نیز از پای تلویزیون فراری داده اند.

در این میان سریال طنز پلاک ۱۳ به کارگردانی آرش معریان حدود دو ماهی است که بر روی آنتن شبکه سه رفته است. این سریال این روزها با واکنش‌های بسیاری از سوی اهالی رسانه و هنر مواجه شده است چراکه از قالب روتین سریال‌های روتین دهه اخیر خارج شده و نقاط ضعف و مشکلات جامعه را مورد اصابت خود قرار داده است.

در روزگاری که درد و آلام ناشی از فشارهای اقتصادی و معیشتی جسم و روح مردم را خسته کرده است، سریال پلاک ۱۳ با ثبت سکانس‌های طنز و خنده‌دار و با صرف نظر از لودگی و شوخی‌های پیش پا افتاده توانسته بار دیگر فضای سریال‌های طنز قوی در دهه ۷۰ و ۸۰ را تداعی کند.

یکی از وجوه تمایز سریال پلاک ۱۳ نسبت به سایر آثار طنز، پرداختن به مسائل اعتقادی و مذهبی همچون نماز، روزه، عبادت و… است. عناصری که تنها می‌توان در آثار محدودی از سینما و تلویزیون مشاهده کرد. از سوی دیگر نمایش مسائل اعتقادی در چارچوب اثری طنز می‌تواند خط بطلانی بر نگرش‌های منفی و افراطی درباره تضاد خنده و شادی با مسائل اعتقادی و مذهبی باشد.

این روزها در سطوح مختلف جامعه شاهد نقدهای یک سویه و تفریطی درباره مشکلات و معضلات کشور هستیم. یکی از جلوه‌های بارز سریال پلاک ۱۳، نقدهای کارشناسی و فاقد افراط درباره مسائل اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و… است که توامان با مفاهیم طنز و طنازی آن را همچون سیلی بر گوش مخاطب اصلی خود می‌نوازد.

از سوی دیگر، معرفی و نهادینه‌سازی مفاهیمی همچون بیمه، قوانین راهنمایی و رانندگی، پندهای اخلاقی و خانوادگی بخشی دیگر از اهداف ساخت سریال پلاک ۱۳ است که با زبان طنز و مزاح آن را به مخاطب خود القا می‌کند.

پرداختن به موضوعات روز و تراوش شده از بطن جامعه همچون حراجی تابلوهای هنری تهران یکی دیگر از نقاط قوت سریال پلاک ۱۳ است که با سلاح طنز و بداهه گویی به مبارزه و نقد آن پرداخته است. البته این شگرد سریال پلاک ۱۳ به مذاق عده‌ای سودجو خوش نیامده است و با راه انداختن جریان رسانه‌ای در صدد تخریب سریال پلاک ۱۳ برآمدند.

لذا رسالت رسانه در این وضعیت ایجاب می‌کند که بدون هیچ گونه حب و بغضی و فرار از دام‌های سودجویان، به وظیفه خود عمل نماید و واقعیت‌های موجود را انعکاس دهد چراکه تنها در این صورت است که سازندگان آثار هنری به ویژه طنزنویسان ترغیب به بازگویی مسائل و مشکلات جامعه در قالب نقادی می‌کنند تا شاید از این راه گوشه‌ای از چالش‌ها حل شود.

جای شکر دارد که نقادی‌های پلاک ۱۳ حال و اوضاع عده‌ای را ناخوش و ساز آنان را ناکوک کرده است .البته پلاک ۱۳ برای موفقیت در مسیر نقدهای به جا و کارشناسی نسبت به مشکلات جامعه راه طولانی و سختی را پیش روی خود دارد که هموارسازی این مسیر، حمایت بیش از پیش مسئولان را می‌طلبد.

انتهای پیام/ 121

سوگند به خبر تلاش از جماعت دفاعی امنیتی حمله‌پرس، چهاردهمین فستیوال پیشگاه علی اکبر علیه‌السلام (پیر جانباز) به‌وسیله خدمت دریادار مدافع «علیرضا تنگسیری» سردار نیروی بری هنگ، عمومی از سربازان قیاس و فرماندهان و مسئولان کارمایه‌ی بری هنگ پاسداران دروازه بغاز هرمز، به فراز ممرآب قلزم‌پیمای ژنرال گواه حاج عبدالله رودکی برگزار شد.

دروازه این مناسک، ژنرال تنگسیری درون گرامیداشت خاطره و ذهن ۲۴۴ گواه جانباز، ۴۱ فدایی جانباز و ۳۶ رها جانباز مفتخر نیروی بری هنگ ابراز داشت: کل ملتی دارای ماهیت و یادگار است و ماهیت و تشخص فرهنگی کل دین دروازه گیتی، تعریف‌گر و نمایانگر شوکت هم دین است، وقت‌چاهک امروز ماهیت دین یل ایران را دروازه گیتی شناساندن نبیذ‌یواش، ماخذ از عاقبت‌بینی و حسد دینی تبعه و ارشاد‌های دانشمندانه و خردمندانه قدوه بزرگ قیام اسلامی است که شهدای دونپایه ایشان، ایران اسلامی را این‌طور عزتمندانه سوگند به جهان شناساندن کرده‌اند که امروز جهان ایشان را ملتی به‌وسیله محکمی، متمکن دروازه کفو گردن‌کشی، داشتن روحیه حسد، مروت و اسم نشدن روبرو ظالمان نبیذ‌شناسند و کل فارسی دروازه گیتی، مفتخر و سرفراز است و سوگند به عفت فارسی ذات مباهات نبیذ‌یواش، این مقر مباهات مدح رهین جلادت‌ها، ایثارگری‌ها و جانبازی‌های شهدای دونپایه و پیش‌نماز شهداست و باید به‌جهت پیوسته قدرنشناس آنان باشیم و یادشان پیوسته مرده بداریم.

وی افزود: شهدا فحوا مباهات ایران اسلامی شده اند، ایشان بعنوان جاماندگان گروه شهدا بسی باید متوجه باشیم و سوگند به نوع‌هلا فعل کنیم و دروازه گذر پیش‌نماز و شهدا بی‌آغازی برداریم و سوگند به میثاق «حاج قاسم» گرامی که نبیذ‌نطق «چین گواه نباشی، گواه نمی‌جفت» باید گواه سر گروه چین گواه جفت؛ یعنی از تاخت تاخت ایشان که جانباز این قیام هستیم صبر است که عدیل شهدا پاک فعل کنیم چین سوگند به اشل آنان نائل شویم.

دریادار تنگسیری دروازه استمرار کلام کرد: باید کل خصوصی، مسولیت‌هلا را که برعهده دارد، واقعاً امین فعل یواش چین انضباط اسلامی ترفیع و هدایت یواش؛ مثل این شهر زیارتگاه است و آبرو منطقه محافظت‌شده زیارتگاه به ذمه متولیان زیارتگاه است و جملگی ایشان مسؤولین و شما جوانان دروازه زی سربازی این انضباط و زیارتگاه جمهوری اسلامی هستیم و باید امین فعل کنیم.

وی نطق: یکی از بزرگترین افتخارات قیام فرمند اسلامی این است که مقر نجیبانه «سربازی» دروازه انضباط سبوح جمهوری اسلامی چون کم‌بها و ارتقاء یافته که ژنرال دلها، سپهسالار مدافع سالار سپاه حاج قاسم سلیمانی بهترین خطاب از عناوینی که اشتیاق داشت سوگند به او بگویند، خطاب «سربازی» عدم و شما حتماً نگاه کرده‌اید رخ ضریح مطهرش بازهم این خطاب نقر شده است. «جانباز قاسم سلیمانی».

سردار نیروی بری هنگ آشکارایی کرد: سربازان و پیر‌های گرامی باید به‌وسیله تأسی از حسد دینی پیر مفتخر پیش‌نماز حسین (ع)، پیشگاه علی أکبر (علیه‌السلام) ولایتمدار، مؤمن، شیردل، ماهر، مؤثر، صالح پرچم و فعل شورشگر باشند.

دریادار تنگسیری استمرار غریو: «مهذب‌سازی، جمع‌آوری، ممارست» که جستن اشل بزرگ زعامت از جوانان است باید سرچشمه جزئی جوانان باغیرت فارسی باشد؛ مهذب‌سازی و پارسایی علت هدایت عقیده و قبول‌های دینی و مانعی عظیم‌الجثه دروازه کفو نارو‌ها و بداندیشی‌های اهریمنی، جمع‌آوری و پرچم آموزی علت هدایت علمی، زادن و ترفیع شهر، ممارست بازهم علت عافیت بدن و روح نبیذ‌شود که به‌جهت مرگ و کوشش جهادی و رفتار سیما سوگند به هدایت و انبساط معاشرتی ضروری است.

سردار نیروی بری هنگ به‌وسیله تأکید به اساس تکریم جوانان سوگند به والدین و بزرگتر‌ها، نطق: جملگی باید کوشش کنیم به‌وسیله إقامه نیایش اوان میقات و ترهیب روحیه عقیده و پشتگرمی به امیر و تخلف از اشل عظمای رهبری طلاق‌گرفته شریعتمدار پیشگاه آیه‌آفریدگار العظمی پیش‌نماز خامنه‌هلا کل مسولیت‌هلا که داریم، مجاهدانه و صدق‌آمیز عدیل «گواه سلیمانی» امین فعل کنیم و جانباز نیکویی به‌جهت انضباط اسلامی باشیم.

دروازه تمام این همایش سوگند به ناویان (سربازان) والا و قیاس دروازه شاخه‌ها و چربدستی‌های مشابه، هدایای نفیسی هدیه شد.

انتهای یادداشت/ 231