نوری مالکی

چرا مقتدی صدر به پارلمان عراق حمله کرد؟

چرا مقتدی صدر به پارلمان عراق حمله کرد؟



با کناره گیری جریان صدر از روند تشکیل دولت، کرسی های خالی شده مربوط به این جریان توسط نامزدهای چهارچوب نمایندگان شیعی به خصوص اعضای حزب دولت قانون وابسته به نوری مالکی پر شد.

سرویس دیدگاه مشرق –  کشور عراق، امروز با بن بست در تشکیل دولت مواجه است. تلاش دولت مردان در جهت بدست آوردن قدرت بیشتر و منصب بالاترکه ماحصل آن ایجاد ائتلاف های متعدد و شکننده است، فرایند تشکیل دولت را به یک بحران سیاسی تبدیل کرده است. با کناره گیری جریان صدر این انسداد سیاسی تشدید شده است.

جریان صدر یکی از جریان های شیعی در عراق است که خارج از ائتلاف احزاب شیعی به نام الاطار التنسیقی (چهارچوب هماهنگی شیعیان) عمل می کند و در ائتلاف با حزب دموکرات کردستان  تحت رهبری بارزانی و جریان اهل سنت به نام السیاده تحت رهبری الحلبوسی بود. در واقع صدر با ایجاد این ائتلاف به دنبال تشکیل یک دولت ملی بود که طبق برآووردهای او خارج از وابستگی های سیاسی و نظامی باشد، در همین راستا ائتلاف شیعی را منطبق با خط مشی های خود نمی‌دید.  

با کناره گیری جریان صدر از روند تشکیل دولت ، کرسی های خالی شده  مربوط به این جریان توسط نامزدهای چهارچوب نمایندگان شیعی به خصوص اعضای حزب دولت قانون وابسته به نوری مالکی  پر شد. این موضوع بی اعتمادی موجود میان احزاب صدر به نام سائرون و چهارچوب نمایندگی شیعی را تشدید کرد و در واقع راه را برای کارشکنان سیاسی باز نمود که به دنبال تفرقه و ایجاد بی اعتمادی میان احزاب شیعی بودند. ما حصل آن  انتشار یک فایل صوتی منسوب به نوری مالکی بود با مضمون انتقاد مالکی از مقتدی صدر  و تهدید به کشتن صدر، که البته صحت آن از سوی  نوری مالکی رد شد و به تفرقه افکنان نسبت داده شد.  

با این حال  ائتلاف چهارچوب هماهنگی برای شکل گیری اعتماد و در راستای منافع ملت عراق ضمن توضیحاتی در باب رد این فایل صوتی تصمیم گرفت تا سهمیه وزیران صدری ها را به آن ها بازگرداند. در واقع  صدر به عنوان یک شخصیت مردمی در عراق  و یک مهره سیاسی سنگین با خروج  از فرایند تشکیل حکومت، کار را برای سایر جریان های شیعی سخت نمود و به نوعی خود را مبرا از شکست های پیش رو دانست. ما حصل کناره گیری صدر تشدید اختلافات  و خروج برخی از مهره های اصلی چهارچوب هماهنگی  بود.

اعلام عدم حضور عمار حکیم در کابینه جدید، انصراف نوری مالکی، رئیس حزب دولت قانون و هادی العامری رئیس جریان الفتح از نامزدی برای نخست وزیری نمونه های از تضادها، اختلافات و تلاش هایی است که اعضای ائتلاف شیعی برای اعتماد سازی و تشکیل دولت با آن روبه رو شدند و انجام دادند.  

آخرین نشانه تشدید این اختلاف کناره گیری قاسم الاعرجی مشاور امنیت ملی و یکی از برجسته ترین گزینه های نامزدی برای نخست وزیری بود. در واقع به نوعی می توان گفت کناره گیری این اشخاص  از نامزدی نخست وزیری می تواند برای کاهش تعداد رقبا  و کاهش اختلافات  باشد.

از سوی دیگر  با به بن بست رسیدن ائتلاف سائرون، السیاده و حزب دموکرات کردستان هم وارد ائتلاف های جدیدی شدند، اما همچنان شکاف های درونی زیادی در ائتلاف های جریانهای سنی و کرد  وجود دارد. . احزاب کرد هرچند در ظاهر به یکدیگر نزدیکتر شدند و به رایزنی در خصوص انتخاب ریاست جمهوری می  پردازند اما با توجه به منافع احزاب کرد این روند به شدت بی ثبات است. سه موضوع مهم انتخاب ریاست جمهوری، استانداری کرکوک و اداره حکومت منطقه ای گزینه هایی است که گزینش های  دولت مردان کرد را جهت می دهد.

 امروز با گذشت نه ماه از تاریخ مقرر برای تشکیل دولت در عراق هنوز دولت مردان عراقی راه به جایی نبرده اند.

چهارچوب هماهنگی با معرفی السودانی به عنوان نخست وزیر باز هم نتوانست انسداد سیاسی حاکم را مغلوب کند.   معرفی السودانی به عنوان نخست وزیر  نمی تواند نتیجه مطلوب احزابی چون صدری ها باشد. السودانی یکی از حامیان حشدالشعبی است و رابطه ی حسنه ای با رهبران بسیج مردمی دارد. در حالی که صدر در خطی مشی های سیاسی خود، نخست وزیری را به صلاح کشور می داند که مستقل از نیروهای مسلح باشد.

اهمیت این موضوع از این جهت است که برخی از جمعیت جامعه ی عراق دنباله رو سیاست های صدر هستند. از سوی دیگر در اوایل دسامبر ۲۰۱۹، مقتدی صدر در مورد نامزدی السودانی برای ریاست دولت پس از استعفای عادل عبدالمهدی ملاحظاتی داشت که در نهایت با انتخاب مصطفی الکاظمی موافقت کرد.

ترس و بدبینی مقتدی صدر و برخی جریانات کرد و سنی نسبت به حامیان حشدالشعبی و نفوذ این نیروها به نهادهای دولتی،    موانعی است که باعث می شود نتوان به شکل گیری دولتی مستحکم توسط السودانی امیدوار بود و در بهترین حالت  ممکن است به تکرار  تجربه ی عادل عبدالمهدی بیانجامد.   حمله ی پیروان مقتدی صدر به پارلمان عراق برای جلوگیری از نخست وزیری السودانی مصداق بارزی بر این ادعاها می باشد.

** زهرا بازدار دانش آموخته مطالعات منطقه ای (غرب آسیا)

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

چرا مقتدی صدر به پارلمان عراق حمله کرد؟ بیشتر بخوانید »

«حشد شعبی» نیرویی متشکل از ۴۰ گروه مسلح شیعه در عراق / انتشار در روز 5 فروردین 1401

«حشدالشعبی» نیرویی متشکل از ۴۰ گروه مسلح در عراق


گروه بین‌الملل دفاع‌پرس: سازمان حشد الشعبی که به بسیج مردمی عراق نیز معروف است به بخشی از نیرو‌های مبارزه عراقی گفته می‌شود که از سال ۱۳۹۴ برابر با سال ۲۰۱۵ میلادی با هدف مقابله با حمله «داعش» به شهر‌های مختلف عراق سازماندهی شده است.

در واقع اینگونه می‌توان گفت که «حشدالشعبی»، در پاسخ به دعوت دولت عراق و آیت‌الله سیستانی مرجع شیعه، در نجف، در قالب نیرویی نظامی در کنار ارتش تشکیل شد. نیرو‌هایی از طوایف و قومیت‌های مختلف عراقی در آن حضور دارند.

اگر بخواهیم دقیق‌تر و جزئی‌تر نیروی «حشد شعبی» را مورد بررسی قرار بدهیم باید بگوییم که این نیرو از ۴۰ گروه مختلف تشکیل شده که عمدتا گروه‌های مسلح شیعه هستند. البته برخی از گروه‌های سنی مذهب، مسیحی و حتی ایزدی هم در آن حضور دارند.

معنای نام این نیرو هم به این صورت است که «حَشْد» به معنای جماعت، گروه و جمعیت است و «شَعْب» به معنای گروهی از مردم که مشترکاتی خاص دارند. در واقع اینگونه شد که نام «حشد شعبی» برای این نیروی مبارز عراقی انتخاب و برگزیده شده است.

نکته دیگر اینکه اگر بخواهیم زمینه‌های پایه گذاری «حشدالشعبی» در عراق را به دقت واکاوی و بررسی کنیم به این نتیجه می‌رسیم که شکل گیری این نیروی مبارزه عراقی در سه مرحله رخ داد. مرحله نخست دستور شخص «نوری مالکی» نخست وزیر وقت عراق مبنی بر تشکیل بسیج مردمی عراق برای مقابله با تهدید «داعش» و جلوگیری از حمله به «بغداد» پایتخت «عراق» بود.

مرحله دوم شگل گیری «حشدالشعبی» که همانا مشروعیت بخشی به آن بود سه ماه پس از شکل گیری اولیه و آغاز فعالیت این نیرو صورت گرفت. در این مرحله با فتوای «آیت الله سیستانی» مرجعیت شیعه عراقی در شهر نجف از تمامی افرادی که توانایی جنگیدن داشتند دعوت شد تا در کنار نیرو‌های ارتش عراق به میدان مبارزه با «داعش» بشتابند.

البته بنابر اظهارات برخی از افراد مطلع و آگاه، نیروی «حشد شعبی» پس از فتوای «آیت الله سیستانی» و تصمیم فرماندهانی که در جبهه‌های جنگ ایران و عراق بر علیه «صدام» مبارزه می‌کردند با حضور سردار شهید «حاج قاسم سلیمانی» در منزل شخصی «ابومهدی المهندس» شکل گرفت و سازماندهی شد.

اما مرحله سوم در سال ۲۰۱۵ میلادی بود که هیات وزیران عراق در جلسه‌ای تصویب کرد که نیروی «حشدالشعبی» سازمانی رسمی و در ارتباط با نخست وزیر عراق باشد. در واقع به دنبال تصویب این مصوبه بود که این نیرو به صورت رسمی بخشی از ساختار نیرو‌های مسلح عراق محسوب شد و زیرنظر فرمانده کل نیرو‌های مسلح فعالیت خود را ادامه داد.

نکته دیگر تعداد نیرو‌های انسانی سازمان «حشدالشعبی» در داخل کشور عراق است. درباره تعداد نیرو‌های آن آمار‌های متفاوتی از ۱۰۰ هزار نفر تا ۲ میلیون و ۵۰۰ هزار نفر ارائه شده است. زیرا همانطور که در بالا به آن اشاره شد تقریبا تمامی طایفه‌های قومی و دینی عراقی شامل شیعه، سنی، و مسیحی، ترکمن، عرب و کرد در سازمان «حشدالشعبی» حضور دارند.

از آنجایی که صحبت از عضویت تمامی طایفه‌های قومی و دینی عراقی در «حشدالشعبی» بهتر است به این موضوع بپردازیم که نیرو‌های این گروه مبارزه مردمی به دو قست تقسیم می‌شوند. قسمت نخست گروه‌های مسلح شناخته شده عراقی هستند و قست دوم نیز جوانانی را تشکیل می‌دهد که به دعوت مرجعیت به کمک ارتش عراق آمده‌اند.

اما قسمت نخست و اصلی نیرو‌های «حشدالشعبی» را که گروه‌های مسلح شناخته شده عراقی تشکل می‌دهند شامل سازمان بدر، عصائب اهل الحق، کتائب حزب الله، قوات الشهید الصدر، حرکت النجباء، سرایا السلام، سرایا الجهاد، لواء علی الاکبر، سرایا العتبات، کتائب سیدالشهداء، کتائب التیار الرسالی، سرایا الخراسانی، سرایا عاشوراء، قوات وعدالله، فرقه العباس الالقتالیه هستند.

در این میان رهبر جریان حکمت ملی عراق در سخنانی به اهمیت وجود این نیرو به‌عنوان یک نهاد در کنار ارتش، پلیس و پیشمرگه ضرورت راهبردی در نظام ملی دفاع عراق اشاره کرد و گفت «حشدالشعبی» باید ضمن نهادینه شدن در کنار نیرو‌های نظامی، ارتباط آن با دفتر فرمانده کل نیرو‌های مسلح، منظم و سامان داده شود.

حال با توجه به تمامی موارد گفته شده بهتر است تا نگاهی هم به دستاورد‌های «حشدالشعبی» از زمان تشکیل تا امروز داشته باشیم. بسیج مردمی عراق «حشدالشعبی» در صحنه‌های مختلفی برای شکستن محاصره «داعش» یا آزادسازی شهر‌های عراق نقش فعال داشته است. از جمله این اقدامات آن‌ها می‌توان به شکستن محاصره «سامرا» و «آمرلی» و آزادسازی «جرف الصخر» (که بعد‌ها به جرف النصر شهرت یافت) و بیجی و جنوب موصل و فلوجه و دیگر مناطق به‌ویژه در دو استان صلاح الدین و الانبار اشاره کرد.

ضمن اینکه نیروی «حشدالشعبی» در طول چند سال اخیر در عملیات‌های مهمی از جمله «لبیک یارسول‌الله» ۱ و ۲ شرکت داشته است. حضور و نقش مفید و موثر «حشدالشعبی» در عراق و در صحنه‌های مختلف نبرد با «داعش» آنقدر تائید شده و غیرقابل انکار بوده که حتی نیرو‌های آمریکایی مستقر در عراق نیز به موفقیت‌های این عملیات‌ها اشاره کرده‌اند.

انتهای پیام/ ۱۳۴

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

«حشدالشعبی» نیرویی متشکل از ۴۰ گروه مسلح در عراق بیشتر بخوانید »

روایت نوری مالکی از نحوه آشنایی با سردار سلیمانی

روایت نوری مالکی از نحوه آشنایی با سردار سلیمانی



به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق، نوری المالکی به بیان خاطراتی از آشنایی و دوستی با حاج قاسم پرداخت و گفت:  من در واقع حاج قاسم سلیمانی را نمی شناختم، اولین بار روز ۹ / ۴ یعنی روز پایین انداختن مجسمه صدام و پایان حکومت حزب بعث در نشستی که در تهران داشتیم به عنوان رهبران حزب الدعوه با ایشان دیدار کردیم، او تقاضای این دیدار را داده بود و ما با وی دیدار کردیم و در آن زمان با حاج قاسم آشنا شدم، چرا که من در سوریه ساکن بودم نه ایران، به رغم آنکه به مدت ۷ سال در ایران زندگی کردم اما در پادگان اهواز و در میان نیروهای شهید صدر مستقر بودم.

پس از آنکه در آن دیدار با حاج قاسم آشنا شدم همان روز تصمیم گرفتم وارد عراق شوم، به این دلیل که صدام سقوط کرده بود البته اطرافیان کوشیدند مرا برای دیدارهای دیگر نگه دارند اما به آنان گفتم که من می روم و بقیه دیدارها را شما انجام دهید، چرا که بغداد سقوط کرده و تحت سلطه نیروهای خارجی است پس ماندن ما در اینجا بی معنی است.

همان شب وارد عراق شدم، پس از آن دیداری با حاج قاسم نداشتم تا وقتی در سال ۲۰۰۶ نخست وزیر عراق شدم و در خانه سید عبدالعزیز حکیم رحمت الله علیه برای صرف صبحانه جمع شدیم و آنجا بود که بیشتر با حاج قاسم آشنا شدم، از آنجا بود که روابط طبیعی میان دو کشور بر اساس مشترکات بین عراق و جمهوری اسلامی ایران آغاز شد، ما و حاج قاسم نیز همان مشترکات را داشتیم که مملو از همکاری و تعامل بود، روابط پایدار آغاز شد اما این رابطه پس از مطرح شدن موضوع مقابله با داعش گسترش یافت.

حاج قاسم سلیمانی رحمت الله علیه در عراق حضور داشت، در صورتیکه می خواست از آن خارج شود فقط یک یا دو روز بود و سپس به عراق بازمی گشت، چرا که خود و تمام امکاناتش را وقف عراق و حمایت از نیروهای عراقی کرده بود، ما مناطقی بسیار صعب العبور در جبال حمرین و غیره داریم اما او در آنجا پایگاه پهپادی ایجاد کرد تا اقدام به شناسایی کند.

حتی در صورتیکه رساندن برخی از انواع تسلیحات برای ما دشوار بود، او به شیوه خاص خود از طریق مرز، این تسلیحات را به مناطق درگیری می رساند حتی اگر این سلاح، توپخانه بود.

این رابطه من با حاج قاسم بود، بالطبع چنین روابطی باید بسیار پیچیده و دارای اختلاف نظر باشد اما رابطه من و ایشان رابطه ای مسئولانه، شرعی و دوستانه بود، همیشه به خانه‌ام می آمد، در روزهای جنگ با داعش، نقشه را روی زمین می گذاشتیم و تصمیم می گرفتیم که حرکت از کجا باشد چرا که او در این زمینه باتجربه بود. هنوز نقشه‌هایی که حاج قاسم سلیمانی بر روی آن علامت زده بود که مثلا باید آن را از اینجا آزاد کنیم یا از اینجا وارد شویم، موجود است.

منبع: تسنیم



منبع خبر

روایت نوری مالکی از نحوه آشنایی با سردار سلیمانی بیشتر بخوانید »