به گزارش مجاهدت از خبرنگار دفاع‌پرس از خرم آباد، «لیلا غلامی ونوول» متولد سال ۱۳۶۲ پژوهشگر و نویسنده داستان‌های اجتماعی و حوزه ایثار و شهادت است که در دوره‌ی نهم و دهم جایزه ادبی یوسف در مرحله استانی موفق به کسب مقام اول و در مرحله کشوری جزء برگزیده‌ها معرفی شد و همچنین در جشنواره داستان خرمشهر، اثر وی به مرحله نهایی راه یافته است به همین بهانه خبرنگار دفاع‌پرس گفت‌وگویی را با این پژوهشگر و نویسنده خرم آبادی ترتیب داده است که در ادامه آن را می‌خوانید:
چطور شد با داستان آشنا شدید؟
من از نوجوانی به خواندن داستان علاقمند بودم و در سنین بالاتر به صورت غیر حرفهای داستان می‌نوشتم. گاهی نوشته‌هایم را برای دیگران می‌خواندم و گاه نگه می‌داشتم تا فرصتی پیدا شود و در جایی به چاپ برسانم، هر چند که این فرصت در آن سال‌ها هیچ وقت پیش نیامد و مشوقی در این مورد نداشتم.
موضوع اولین اولین داستانی که نوشتید خاطرتان هست؟
اولین داستانم داستان زن آسیب خورده‌ای بود که توسط خانواده طرد شده بود و خانواده بعد سال‌ها او را پذیرفته بودند تا رو به بهبود برود.
اولین داستانی که چاپ کردید چه بود و کجا چاپ شد؟
داستان “کلوچه خانگی” در یک مجله سه زبانه در دانشگاه تبریز به چاپ رسید.
ایده یا فکر اولیه داستان‌های برگزیده تان در جایزه ادبی یوسف از کجا آمده است؟
داستان «تخت شماره ۴ » را که در نهمین جایزه ادبی یوسف برگزیده شد، در زمان شیوع ویروس کرونا نوشتم و از اوضاع و احوال آن روزها و وضیعت بیمارستان‌ها در نگارش داستانم نیز استفاده کردم و در مورد داستان «به وقت ایران» که در دهمین دوره جایزه ادبی یوسف برگزیده شد، خدمت شما عرض کنم، من همیشه به افرادی که اربعین با پای پیاده به زیارت امام حسین می‌روند غبطه می‌خوردم. تعریف‌های افرادی که به این سفر معنوی می‌روند همیشه من را جذب می‌کند. از مردم خونگرمی که با افتخار زوار امام حسین (ع) را تکریم می‌کنند تا برادران عرب عراقی که خود را برادران ایرانی‌ها می‌دانند و پیوندهایی که به‌خاطر جنگ تحمیلی مخدوش شده‌اند. همه و همه باعث شکل‌گیری این موضوع در ذهن من شد.
برای نگارش این داستان‌ها آیا از منابع مستند استفاده کردید؟
برای نگارش داستان منابع مستند قابل توجهی در دسترس نیست، همه برگرفته از تخیل من و تفکر پیوندهایی است که جنگ مانع دیدنشان شد.
آیا غیر از جایزه ادبی یوسف، جوایز دیگری هم کسب کرده اید؟
بله من در جشنواره‌های زیادی بوده‌ام چه در مقام شرکت کننده و چه در مقام برگزار کننده و یا داور جشنواره داستانی. از جمله جشنواره «قرآن و عترت خرم آباد» که مدیر و داور جشنواره در سال ۹۷ بودم. یا جشنواره «دست اعتیاد کوتاه» که مقام دوم را کسب کردم، و یا جشنواره داستان نویسی خرمشهر که به مرحله نهایی راه یافته‌ام و همزمان با سالروز چهلمین سال آزادسازی خرمشهر مراسم اختتامیه آن در استان خوزستان برگزار می‌شود.
نخستین کتابی که خواندید چه بود؟
داستان «پرماتیسن» اولین داستان و در واقع رمانی بود که مرا به دنیای نویسندگی و کتاب کشاند.
در حوزه دفاع مقدس نخستین داستانی که خواندید چه بود؟
رمان «دا» اولین کتابی بود که من در حوزه دفاع مقدس خواندم.
نویسنده مورد علاقه‌تان کیست؟
نویسنده مورد علاقه من در حوزه دفاع مقدس «اکبر صحرایی» هستند. ایشان حس موقعیت جنگ و فضای زمان جنگ تحمیلی را به خوبی منتقل می‌کنند.
چه مقدار از وقت خودتان را صرف نوشتن و خواندن می‌کنید؟
تقریبا هر روز، نویسندگی کاری است که اگر وقفه‌ای داخلش بیفتد دوباره نشستن پای قلم و کاغذ برایت سخت خواهد بود. حداقل یک ساعت در روز و گاهی پیش می‌آید که کمتر و یا بیشتر شود.
تعریف شما از داستان دفاع مقدس چیست؟ وضیعت ادبیات دفاع مقدس را در حال حاضر چطور ارزیابی می‌کنید؟
دفاع مقدس در ایران هشت سال طول کشید و این مدت کمی نیست. بخش‌ها و مناطق زیادی از کشور ما درگیر جنگ بوده‌اند. مناطقی با قومیت‌های مختلف و خورده فرهنگ‌های زیاد، اینها ظرفیت هستند. ظرفیت‌هایی که هر بخشی از آن می‌تواند حرفهای بسیاری برای گفتن داشته باشد. پرورش افرادی که بتوانند این ظرفیت‌ها را ببینند و استفاده کنند و در موردش بنویسند خیلی مهم است. همه‌ی ملت‌های دنیا از قهرمان‌های خود تجلیل می‌کنند حتی اگر یک قرن از آن اتفاق‌ها گذشته باشد. تجلیل می‌کنند تا روحیه وطن دوستی و وطن پرستی در بین جامعه‌هایشان زنده بماند. حالا ما این ظرفیت بزرگ را داریم هم از لحاظ فرهنگی و هم از لحاظ اجتماعی. ولی به دلیل پای کار نیامدن خیلی از افرادی که دست به قلم هستند و در کار خود حرفی برای گفتن دارند تا حدود زیادی ما در استفاده از این ظرفیت ها محجور مانده‌ایم.
انتظار شما از نهادهای فرهنگی به‌خصوص بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس چیست؟
انتظار می‌رود که این نهادهای فرهنگی در تربیت افراد مناسب و کار بلد در حوزه ادبیات دفاع مقدس غافل نمانند و با برپایی کارگاه‌های نویسندگی به‌صورت مداوم و مستمر، به تقویت قلم نویسندگان کمک کنند.
آیا تاکنون کتابی از شما چاپ شده است و یا در حال نگارش کتابی هستید؟
من در حال نوشتن زندگی‌نامه شهید والا مقام «آقا علی گودرزی مهر» از شهدای لرستانی عملیات «حاج عمران» هستم و کتابی تحقیقی در مورد عملیات حاج عمران و همچنین یک مجموعه داستان کوتاه، که قرار است، در سالجاری با حمایت اداره کل حفظ آثار و ارزش های دفاع مقدس لرستان چاپ شوند.
نظرتان در مورد جایزه ادبی یوسف چیست و چطور با این جایزه ادبی آشنا شدید؟
جشنواره‌های ادبی در کل باعث اشتیاق نویسندگان جوان و ترغیب این عزیزان به نوشتن می‌شود و چالش‌هایی هستند که گاه گاه بعضی از نویسندگان دوست دارند در آن شرکت کنند، که این باعث پویایی هنر داستان نوشتن می‌شود.
آشنایی من با جشنواره ادبی یوسف به‌واسطه دوست عزیزم، «عصمت دهقانی» مدیرادبیات و تاریخ دفاع مقدس اداره کل حفظ آثار استان لرستان بود.
کلام آخر؟
افراد علاقمند به نگارش داستان‌های حوزه ایثار و شهادت، هر چه بیشتر به منابع و مستندات دوران دفاع مقدس دسترسی داشته باشند و در این زمینه مطالعه کنند، در کارشان موفق‌تر هستند، ولی متاسفانه گاهی اوقات دسترسی به منابع مورد نظر بسیار مشکل است که از مسئولین نهادهای مربوطه انتظار می‌رود در این زمینه بیشتر با اهل قلم همکاری داشته باشند.
در پایان از سرهنگ پاسدار «محسن رشیدی» مدیرکل حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس لرستان و مجموعه همکاران وی که در برگزاری جشنواره‌های ادبی و هنری نهایت تلاش را می‌کنند و در سال‌های اخیر زمینه فعالیت بیش از پیش نویسندگان دفاع مقدس لرستان را فراهم نموده اند، کمال تشکر و قدردانی را دارم.
انتهای پیام/
