نیروی هوایی روسیه

به گزارش مجاهدت از گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، در روز‌های اخیر، «ژیلبر دکتروف»، تحلیل‌گر بلژیکی مسایل بین‌الملل، در برنامه‌ای در تلویزیون پرس تی وی، مدعی شد که چند هفته پیش، ده‌ها افسر ارشد ناتو در یک مقر پنهان فرماندهی در اوکراین، توسط نیروی هوایی روسیه کشته شدند و رسانه‌های جریان اصلی، این گزارش را بایکوت کردند.

اما ماجرا از چه قرار بود؟

در روز ۱۲ مارس (۲۱ اسفند) توسط پورتال خبری اطلاعات سیاسی و نظامی یونانی، «پرونیوز»، به نقل از منابع آمریکایی گزارش شد که در جریان یک عملیات برای تلافی یک اقدام تحریک آمیز در منطقه بریانسک، موشک مافوق صوت روسیه، «کینژال» (خنجر) به یک مرکز مشترک اوکراین و ناتو، که مرکز فرماندهی و ارتباطات بود، اصابت کرد.

به گزارش مجاهدت از پرونیوز، «ده‌ها افسر ناتو» در یک «حمله وحشتناک» با موشک ۱۲ ماخ کشته شدند. به احتمال زیاد، ما در مورد شکست «ستاد کل سایه» ناتو در اوکراین صحبت می‌کنیم. پناهگاه مخفی زیرزمینی که در عمق ۴۰۰ فوتی (۱۲۰ متری) ساخته شده بود، چندین افسر و مشاور ناتو (بازنشسته) را در خود جای داده بود. در مجموع بیش از ۳۰۰ نفر. به گفته این پرتال، تا به امروز ۴۰ نفر از زیر آوار‌های مقر زیرزمینی بیرون آورده شده اند، اما بیشتر کسانی که زیر آوار جان خود را از دست داده اند، هنوز پیدا نشده اند.

به ادعای این درگاه خبری، مشخص نیست دقیقا چند شهروند غربی و چند اوکراینی در نتیجه حمله «خنجر» کشته شدند. به گزارش مجاهدت از پرونیوز، «بیشتر آن‌ها بریتانیایی و لهستانی هستند، اما آمریکایی‌ها و نمایندگان شرکت‌های خصوصی که از ارتباطات و انتقال داده پشتیبانی می‌کنند، نیز حضور داشتند. در روز‌های آینده مشخص خواهد شد که این امر تا چه اندازه بر اجرای عملیات اوکراین و غرب و تلاش برای توقف مرحله نهایی حمله روسیه به باخموت تأثیر خواهد گذاشت.

پرونیوز نوشت:

«این اولین حمله بزرگ از این دست به نظامیان کشور‌های ناتو است و مشخص نیست پایتخت‌های غربی چه واکنشی نسبت به آن نشان خواهند داد، اگرچه در صورت واکنش، چنین خواهد بود. با به رسمیت شناختن مشارکت فعال پرسنل نظامی در جنگ علیه روسیه.»

به گفته نماینده رسمی وزارت دفاع روسیه، ژنرال «ایگور کوناشنکوف»، پایگاه‌های پهپاد‌های تهاجمی منهدم شده، انتقال ذخایر و حمل و نقل ریلی تسلیحات خارجی مختل شده و تاسیسات تولید قطعات برای تعمیر تجهیزات نظامی و خطوط تولید مهمات از کار افتاده است.

طبق اظهارات زالوژنی، فرمانده کل نیرو‌های مسلح اوکراین، در مورد پیامد‌های حمله روسیه به اهداف اوکراینی در شب ۸ و ۹ مارس، طرف روسی ۸۱ موشک از جمله «Kh-۴۷ Kinzhal»، «X-۲۲» و «Kh-۱۰۱ / Kh-۵۵۵» به علاوه‌ی ۸ پهپاد ژرانیوم در این حمله به کار برد. به گفته زلنسکی، «شب سختی بود». همانطور که ناظران اشاره کردند، در حالی که رئیس جمهور اوکراین شبیه «یک سگ کتک خورده به نظر می‌رسید.»

اظهارات مقامات اوکراینی چیزی در مورد شکست سنگر ناتو و کشته شدن پرسنل نظامی غربی نمی‌گوید. با این حال، اطلاعاتی در افکار عمومی اوکراین منتشر می‌شود مبنی بر این که در ۹ مارس، هیئتی از ستاد کل اوکراین برای انتقال لیست آمریکایی‌هایی که در جریان حمله جان خود را از دست داده اند، به سفارت آمریکا در کیف فراخوانده شدند.

روزنامه روسی پراودا هم در ۳۰ مارس، در وبسایت انگلیسی خود، این ادعا را بازنشر کرد.

وزارت دفاع روسیه با انتشار پیامی «خونسرد» و بدون «جلوه‌فروشی»، در کانال رسمی تلگرام خود اعلام کرد که در پاسخ به اقدامات تروریستی سازمان‌دهی شده توسط دولت اوکراین در منطقه بریانسک در دوم مارس، ارتش روسیه یک «حمله تلافی جویانه» گسترده انجام داد. این وزارتخانه تاکید کرد که از سامانه موشکی مافوق صوت Kinzhal استفاده شده است.

روزنامه روسی «Komsomolskaya Pravda»، در گزارشی به تاریخ ۱۵ آوریل، همین ادعا را تفصیل داد. این روزنامه نوشت:

«و سناریو به این شکل است. در نزدیکی Lviv، در عمق صد متری، یک پست فرماندهی ذخیره منطقه نظامی سابق کارپات وجود داشت. این مرکز مخفی که به خوبی محافظت شده و مجهز به سیستم‌های ارتباطی مدرن بوده، زمانی توسط ژنرال‌ها و سرهنگ‌های ناتو انتخاب شد که با شروع درگیری‌های نیرو‌های مسلح اوکراین در دونباس (۲۰۱۴)، آن‌ها تصمیم گرفتند به سمت عمق خاک اوکراین حرکت کنند. از آن‌جا توصیه به متحدان کیف و توسعه برنامه‌های عملیاتی همراه با آن‌ها راحت‌تر بود.»

این گزارش افزود:

«نقطه مخفی زیرزمینی حتی پس از آن که مسکو با آغاز عملیات ویژه نظامی خود وعده ضربه زدن به نقاط تصمیم گیری را داد، احساس امنیت را در «مشاوران نظامی غربی» ایجاد کرد. در واقع این یک ستاد مشترک فرماندهی و کنترل بود که متشکل از نمایندگان ناتو و همچنین افسران وزارت دفاع اوکراین و ستاد کل نیرو‌های مسلح آن بود. علاوه بر این، این مقر به شدت تحت پوشش سامانه‌های پدافند هوایی قرار داشت و همین امر باعث افزایش اعتماد «ساکنان» آن به ایمنی آن‌ها شد. علاوه بر این، آن‌ها در زیر یک چتر بتن مسلح چند متری، خود را کاملاً آسیب ناپذیر می‌دانستند …»

طبق ادعای این روزنامه، احتمالاً به دلیل همین لایه‌های حفاظتی، حس هوشیاری هم از بین رفته بود – گاهی اوقات ده‌ها ماشین حتی در روز روشن در ورودی مقر جمع می‌شدند که از دید نیرو‌های هوا-فضای و سرویس‌های اطلاعاتی روسیه پوشیده نمی‌ماند؛ و تا اوایل ماه مارس، ستاد کل روسیه از قبل می‌دانست که هم در «سیاه چال» و هم در کیف، توسعه یک طرح تهاجمی برای نیرو‌های مسلح اوکراین در حال انجام است. تنها تعیین سودمندترین لحظه برای ضربه زدن به مقر “شعبه”ی ناتو در منطقه Lviv و انجام دقیق عملیات “خنجر‌های مافوق صوت” باقی مانده بود؛ و البته محاسبه‌ی دقیق زمان برخاستن هواگرد‌های حامل کینژال (جنگنده‌های MiG-۳۱)، خط پرتاب این موشک‌ها (بدون ورود به منطقه پدافند هوایی دشمن) و «لحظه»‌ دقیق اصابت.

به نوشته‌ این روزنامه، دلیل انتخاب کینژال این بود که موشک‌ها و بمب‌های معمول هیچ اثری روی این پناهگاه فرماندهی محافظت‌شده با بتن مسلح نداشت و در ضمن سیستم‌های دفاع هوایی این تاسیسات می‌توانستند به راحتی هواپیما‌های وارد شده به محدوده‌ی هوایی آن را شکار کنند. در حالی که موشک کینژال، با سرعتی تا ۱۵ برابر سرعت صوت، عملا برای هیچ سیستم دفاع هوایی قابل رهگیری نیست، بدون آن که نیاز به ورود بمب‌افکن‌ها و جنگنده‌های حامل به محدوده‌ی خطر باشد.

روزنامه روسی نوشت:

«از «مربیان و کارآموزان» که در سیاهچال بودند، هیچ کس جان سالم به در نبرد؛ و بیش از ۲۰۰ نفر بودند. از جمله گفته می‌شود برخی از روزنامه‌نگاران غربی، چند ژنرال و افسران ارشد آمریکایی و همچنین افسران بریتانیایی، لهستانی و اوکراینی.»

منبع: مشرق

انتهای پیام/ ۱۳۴