نیروی هوایی چین

به گزارش مجاهدت از مشرق، بر اساس این گزارش، رسانه‌های چینی از یک عملیات هوایی مخفیانه موفق که توسط پکن با همکاری قاهره انجام شده بود، پرده برداشتند که شامل اعزام یک اسکادران از جنگنده‌های J-۱۰C به مصر به عنوان بخشی از یک رزمایش هوایی مشترک در مقیاس بزرگ به نام “عقاب‌های تمدن-۲۰۲۵” بود که بین آوریل و مه ۲۰۲۵ برگزار شد.

این رزمایش‌ها اولین مشارکت سازمان‌یافته و چندبعدی نیروی هوایی چین در منطقه‌ای شامل آفریقا و خاورمیانه است که نشان‌دهنده جهشی کیفی در توانایی چین برای به نمایش گذاشتن قدرت هوایی خود فراتر از مرزهای سنتی خود است.

به گفته منابع چینی، این اسکادران هوایی – که شامل چهار جنگنده J-۱۰C، دو جنگنده آموزشی J-۱۰S، پنج هواپیمای ترابری استراتژیک Y-۲۰ (شامل یک نسخه سوخت‌گیری هوایی) و یک هلیکوپتر H-۲۰ بود – از پایگاه‌های خود در شمال غرب چین حرکت کرد، از کوه‌های قراقوم عبور کرد و قبل از فرود در فرودگاه بین‌المللی اقصر در مصر، یک توقف فنی کوتاه در امارات داشت.

کل مسافت طی شده تقریباً ۷۰۰۰ کیلومتر بود که یک شاهکار لجستیکی و هوایی است که نشان دهنده پیشرفت قابل توجه در توانایی نیروی هوایی چین برای انجام عملیات استقرارهای استراتژیک دوربرد است.

طبق گزارش این رسانه عبری، آنچه حتی تعجب‌آورتر است این است که این اسکادران در زمانی که نیروی دریایی آمریکا ناوهای هواپیمابر را به دریای سرخ – یکی از تحت نظارت‌ترین آبراه‌های جهان – اعزام کرده بود، از حریم هوایی نزدیک به گروه ضربت ناو هواپیمابر USS Traman پرواز کرد. با این حال، آمریکا هیچ هشدار یا اطلاعی در مورد عبور از این منطقه صادر نکرد و این عملیات تا زمانی که تصاویر جنگنده‌های J-۱۰C در یک پایگاه هوایی مصر منتشر نشد، فاش نگشت.

این تحول، سوالات اساسی را در محافل نظامی و اطلاعاتی مطرح می‌کند:

آیا این نشان‌دهنده یک شکاف در سیستم‌های نظارتی آمریکا است؟ یا تفاهمات فاش نشده‌ای وجود دارد که به هواپیماهای چینی اجازه عبور بدون وقوع حادثه را داده است؟

این اقدام به عنوان بخشی از یک استراتژی گسترده‌تر چین برای گسترش نفوذ نظامی خود در مناطقی که به طور سنتی تحت کنترل آمریکا هستند، به ویژه در گذرگاه‌های دریایی حیاتی مانند تنگه باب المندب و دریای سرخ، تلقی می‌شود. همکاری با مصر – که از موقعیت ژئواستراتژیک منحصر به فرد و روابط امنیتی پیچیده‌ای برخوردار است که مشارکت با غرب را با تنوع بخشی استراتژیک درهم می‌آمیزد- توانایی پکن را برای ایجاد یک “جای‌پای نظامی” غیرمستقیم در قلب آبراه‌های بین‌المللی افزایش می‌دهد.

انتخاب مصر به عنوان شریک، تصادفی نیست. این کشور یک کشور محوری در جهان عرب است، دارای زیرساخت‌های نظامی پیشرفته است و نقش محوری در امنیت منطقه‌ای ایفا می‌کند و آن را به دروازه‌ای استراتژیک برای چین جهت تقویت حضور خود در آفریقا و خاورمیانه تبدیل می‌کند.

گزارش رسانه عبری این نتیجه را می‌گیرد که عبور مخفیانه جت‌های جنگنده چینی از مصر نه تنها یک دستاورد فنی، بلکه یک پیام سیاسی آشکار نیز هست: چین دیگر فقط یک قدرت اقتصادی نیست، بلکه یک بازیگر نظامی است که قادر به نفوذ در مناطقی است که قبلاً مختص قدرت‌های غربی بود. در زمانی که واشنگتن به دنبال مهار نفوذ چین است، این اقدام نشان می‌دهد که پکن قادر است نیروهای خود را به صورت بی‌صدا، مؤثر و بدون مجوز، به خطرناک‌ترین کریدورهای استراتژیک منتقل کند.