وزیر امور خارجه کشورمان صبح امروز در گفتگوی تلفنی که با وزیر روابط خارجی و همکاریهای بین المللی آفریقای جنوبی داشت به تبادل نظر درخصوص روابط و همکاریهای دوجانبه بینالمللی پرداخت.
به گزارش مجاهدت به نقل ازمشرق، حسین امیر عبداللهیان وزیر امور خارجه کشورمان صبح امروز در گفتگوی تلفنی با خانم پاندور وزیر روابط خارجی و همکاریهای بین المللی آفریقای جنوبی پیرامون روابط و همکاریهای دوجانبه بینالمللی به گفتگو و تبادل نظر پرداخت.
در این تماس تلفنی موضوعات مختلف از جمله برگزاری دهمین کمیته سیاسی در سطح معاونین وزرای امور خارجه دو کشور در تهران، برگزاری پانزدهمین اجلاس کمیسیون مشترک بین دو کشور در سطح وزرای امور خارجه دو کشور، دیدار رسمی رئیس جمهور اسلامی ایران از آن کشور و سایر موضوعات مورد علاقه مورد گفتگو قرار گرفت.
خانم پاندور نیز ضمن ابراز خرسندی از دیدار با وزیر امور خارجه کشورمان در حاشیه برگزاری اجلاس سالانه مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک بر اهمیت توسعه مناسبات دو جانبه و علاقه آفریقای جنوبی در این خصوص تاکید نموده و در همین راستا به سفر رئیس جمهور کشورمان به پرتوریا و همچنین برگزاری پانزدهمین نشست کمیسیون مشترک که به میزبانی آفریقای جنوبی طی شش ماهه اول سال ۲۰۲۲ قرار است در پرتوریا برگزار شود، اشاره کرد.
امیر عبدالهیان وزیر امور خارجه کشورمان ضمن استقبال از این موضوع، بر تشکیل کمیتههای فرعی سرمایهگذاری، انرژی و بهداشت و همچنین در دستور کار قرار دادن زمینههای مورد علاقه طرفین جهت همکاری و در راستای گسترش مناسبات تجاری و اقتصادی تصریح کرد.
طرفین در خاتمه بر تقویت همکاری در زمینههای بین المللی و منطقهای تاکید کردند.
به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق، یک مقام ارشد آمریکایی روز شنبه گفت که تهدیدات گروه داعش علیه آمریکاییها در افغانستان، ارتش آمریکا را مجبور کرده تا راههای جدیدی را برای انتقال شهروندان آمریکایی به فرودگاه کابل در پیش بگیرد.
به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از خبرگزاری آسوشیتدپرس، این مقام آمریکایی گفت که این راههای جدید سبب شده تا پیچیدگیهای جدیدی برای انتقال آمریکاییها به خارج از افغانستان ایجاد شود.
این مقام آمریکایی گفت که گروههای کوچک آمریکاییها و احتمالا غیرنظامیان دستورالعملهای ویژهای درباره کاری که باید انجام دهند دریافت خواهند کرد که این دستورالعمل شامل حرکت به سوی نقاط ترانزیت بوده، جایی که آنها میتوانند توسط ارتش جمعآوری شوند.
این تغییرات پس از آن روی داد که سفارت آمریکا روز شنبه تهدید امنیتی جدیدی را صادر کرد.
سفارت آمریکا در افغانستان به شهروندان این کشور توصیه کرد به سمت فرودگاه کابل نروند.
در این توصیه آمده است: «به خاطر تهدیدات امنیتی احتمالی در خارج از دروازههای فرودگاه کابل، به شهروندان آمریکایی توصیه میکنیم از سفر به این فرودگاه و گیتهای آن در این زمان، خودداری کنند».
این مقام آمریکایی که خواست نامش فاش نشود، در ادامه مصاحبه با آسوشیتدپرس از ارائه جزئیات بیشتر درباره تهدیدات گروه داعش خودداری کرد اما گفت که این تهدیدات جدی بوده اگر چه تا کنون هیچگونه حمله تایید شدهای از سوی داعش گزارش نشده است.
اما مشکل رویکرد جدید ارتش آمریکا برای انتقال شهروندان این کشور به خارج از افغانستان این بوده که ضربالاجل ۳۱ آگوست (۹ شهریور) «جو بایدن» رئیس جمهور آمریکا برای خروج از افغانستان در حال پایان بوده و وی در سخنرانی جمعه شب خود هیچگونه تعهدی برای تمدید این زمان ارائه نکرده است.
انتقادها از بایدن به دلیل خروج شتاب زده از افغانستان در حال افزایش بوده به خصوص که پس از تسلط طالبان بر افغانستان، هرج و مرج در فرودگاه کابل برای خروج از این کشور به شدت افزایش یافته است.
از سوی دیگر، برخی منابع خبری فیلمی از وضعیت امروز فرودگاه کابل منتشر کردند که هرج و مرج و شلوغی به وضوح قابل رؤیت است.
یکی از خبرنگاران خارجی در توضیح این فیلم نوشته، مشکل در فرودگاه کابل این است که حتی اگر در لیست خروج قرار داشته باشید، عبور از گیت و رسیدن به هواپیما غیرممکن است.
جمعیت انبوهی در بیرون از موانع بتنی خارج از فرودگاه کابل تجمع کرده و به همراه کودکان بهت زده خود و در دست داشتن اسنادشان به دنبال خروج از کابل هستند.
دهها هزار مترجم و همراهان افغانستانی ارتش آمریکا، به همراه اعضای نزدیک خانواده خود در انتظار خروج از این کشور هستند.
در هفتمین روز از تسلط طالبان بر کابل، فرودگاه این شهر امروز نیز مملو از جمعیتی است که برای خروج از افغانستان اقدام کردهاند.
روز گذشته (جمعه) گزارشهایی از شلیک پراکنده گلوله در اطراف فرودگاه کابل برای پراکنده کردن جمعیت منتشر شد. همچنین تصاویری از خودروهای رها شده و آسیب دیده در گوشه و کنار خیابانهای مجاور این فرودگاه منتشر شده است.
این در حالی است که سیطره طالبان بر افغانستان در کمتر از یک هفته برنامه خروج آمریکا از افغانستان را با آشفتگی همراه کرد.
آسوشیتدپرس نوشت که سقوط کابل، آخرین فصل از طولانیترین جنگ آمریکا به شمار میآید که پس از حملات ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ و در پی حمله به برجهای تجارت جهانی در نیویورک آغاز شد.
منبع: فارس
یک مقام ارشد آمریکایی خبر داد که تهدیدات داعش علیه آمریکاییها در افغانستان سبب شده تا ارتش راههای جدیدی را برای انتقال شهروندان این کشور به فرودگاه در پیش بگیرد.
سرویس جهان مشرق – «اندرو کوئومو» فرماندار ایالت نیویورک آمریکا، روز سهشنبه ۱۰ آگوست ۲۰۲۱ (۱۹ مرداد ۱۴۰۰) اعلام کرد از سمت خود استعفا میدهد و دو هفتهی دیگر کرسی فرمانداریاش را خالی خواهد کرد. کوئومو این تصمیم را پس از آن اتخاذ کرد که تحقیقات دادستانی کل این ایالت نشان داد در دوران حضورش در فرمانداری، دستکم ۱۱ زن را آزار جنسی داده است[۱]. در ادامهی گزارش حاضر به اتهامات جنسی علیه کوئومو و واکنشهای عجیب وی به این اتهامات بیشتر پرداخته شده است.
«اندرو کوئومو» فرماندار نیویورک، به اتهام آزار جنسی دستکم ۱۱ زنان مجرم شناخته شده و استعفا کرده است (+)
«بیا پوکر لختی بازی کنیم»
اولین اتهامات علیه کوئومو ماه دسامبر سال گذشتهی میلادی (۲۰۲۰) مطرح شدند[۲]. «لینزی بویلان» دستیار سابق کوئومو، با انتشار یک سری پیام در توئیتر[۳]، او را به سالها آزار جنسی و ایجاد «یک محیط تیمی مسموم[۴]» متهم کرد[۵]. بویلان ماه فوریهی سال جاری در گزارشی مفصل، تجربیاتش در این خصوص را منتشر کرد[۶]؛ گزارشی که روزنامهی نیویورکتایمز نیز آن را منعکس کرد[۷]. از جملهی این تجربیات، طی پروازی در ماه اکتبر سال ۲۰۱۷ بود که کوئومو مقابل همه به بویلان گفت: «بیا پوکرِ لختی بازی کنیم.» پوکر لختی نوعی بازی ورق است که بازیکنان در صورت باخت باید کمکم لباسهای خود را دربیاورند. بویلان میگوید بعد از سالها و بارها تعرض و پس از اینکه کوئومو به زور او را بوسیده، بالأخره از دستیاری او استعفا داده است[۸].
«لینزی بویلان» اولین زنی بود که آزار جنسی به دست اندرو کوئومو، فرماندار نیویورک، را علناً گزارش کرد (+)
با وجود اینکه گزارشها حکایت از آن دارد که کوئومو و اطرافیانش پس از طرح اتهامات آزار جنسی توسط بویلان، دیگر کارمندان سابق نزدیک به فرماندار را تهدید کردهاند که علیه کوئومو حرفی نزنند[۹]، اما «شارلوت بنت» یکی دیگر از دستیاران و مشاوران کوئومو نیز ماه فوریهی سال جاری، اتهامات مشابهی را علیه کوئومو مطرح کرد[۱۰]. وی میگوید کوئوموی ۶۳ ساله به او گفته دنبال دوستدختر میگردد و مشکلی با ارتباط با زنان ۲۲ ساله هم ندارد، و سپس از بنت دربارهی زندگی خصوصی و روابط جنسیاش سؤال کرده است. بنت طی مصاحبهای با شبکهی سیبیاس آمریکا میگوید بعد از آنکه کوئومو بارها دربارهی موضوعات جنسی با او صحبت کرده، به این نتیجه رسیده است که «فرماندار [رسماً] دارد سعی میکند با من رابطه برقرار کند[۱۱].»
«شارلوت بنت» (راست) در گفتوگو با «نورا اودانل» (چپ) خبرنگار شبکهی «سیبیاس» دربارهی تجربهی سوءرفتارهای جنسی کوئومو توضیح داد و گفت پیش خودش فکر کرده «فرماندار دارد سعی میکند با من رابطه برقرار کند» (+)
«برایم مهم نیست»
بعد از بویلان و بنت، سرِ پشتِ سیل اتهامات علیه کوئومو شکست. به طوری که ماه مارس سال جاری چندین زن دیگر به کوئومو اتهام تعرض جنسی زدند. «آنا روک» از اعضای دولت اوباما که بعدها در تیم انتخاباتی جو بایدن نیز حضور داشت، میگوید کوئومو در حال صحبت با او در یک مراسم عروسی به او تعرض کرده است؛ اقدامی که یکی از دوستان روک از آن عکس گرفت و بعداً آن را منتشر کرد[۱۲]. به گفتهی روک، فرماندار نیویورک پس از آنکه روک اجازهی تعرض فیزیکی بیشتر را به او نداده، صورت روک را گرفته و از او پرسیده میشود او را ببوسد یا نه.
«آنا روک» (چپ) عضو دولت اوباما و بعداً تیم انتخاباتی بایدن میگوید «اندرو کوئومو» (راست) در یک مراسم عروسی، صورت او را گرفته و از او پرسیده میشود او را ببوسد یا نه؛ یکی از دوستان روک عکس بالا را گرفته و آن را در اختیار رسانهها قرار داده است (+)
۶ مارس، «آنا لیس» دستیار سیاستی و عملیاتی کوئومو بین سالهای ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۵، سومین دستیار سابق فرماندار نیویورک بود که وی را به آزار و سوءرفتار جنسی متهم کرد[۱۳]. همان روز، «کارن هینتون» دستیار رسانهای سابق کوئومو در دوران خدمتش به عنوان وزیر مسکن و توسعهی شهری آمریکا، نیز گفت کوئومو ۲۱ سال پیش در اتاق یک هتل، با او رفتار فیزیکی «نامناسب» و «غیراخلاقی» ای داشته است[۱۴]. هینتون نیز مانند بویلان میگوید محیط کار اطراف کوئومو، دهها سال است که فضایی «خصمانه و مسموم» است[۱۵].
«کارن هینتون» (که کیسهی زباله را نگه داشته) در کنار «اندرو کوئومو» (مرکز تصویر، چپ) در حال کمکرسانی به پاکسازی روستای «مارگارتویل» در شهرستان «دلاور» در ایالت نیویورک پس از توفان «آرین» در سال ۲۰۱۱؛ هینتون میگوید محیط کار اطراف کوئومو از دهها سال قبل «خصمانه و مسموم» بوده است (+)
سه روز بعد، روزنامهی محلی «تایمز یونیون» خبر داد که یکی از کارمندان دفتر اجرایی کوئومو او را به «لمس نامناسب» متهم کرده است[۱۶]. این کارمند که ماه جاری میلادی (آگوست ۲۰۲۱) بالأخره هویتش افشا شد، «بریتنی کومیسو» بود[۱۷] که میگوید کوئومو او را به بهانهی کمک برای حل مشکلی در گوشی آیفونش به عمارت خود فراخوانده و سپس کاری کرده که امکان توصیف آن در گزارش حاضر وجود ندارد[۱۸]. کومیسو میگوید وقتی به کوئومو گفته ممکن است کسی او را در حال انجام این کار ببیند و این رفتارش برایش دردسرساز خواهد شد، فرماندار نیویورک درِ اتاق را بسته و گفته: «برایم مهم نیست[۱۹]»؛ و سپس دوباره به او تعرض کرده است[۲۰]. به گفتهی کومیسو، کوئومو یک ماه بعد به او گفته دربارهی اتفاق آن روز حرفی به کسی نزند[۲۱].
«بریتنی کومیسو» میگوید به کوئومو هشدار داده که تعرض جنسیاش به او ممکن است برایش مشکلساز بشود، اما کوئومو درِ اتاق را بسته و گفته: «برایم مهم نیست» (+)
«سلام، من اندور کوئومو هستم»
ماه مارس هنوز به نیمه نرسیده بود که زنان بیشتری دربارهی تجربهی خود از آزارهای جنسی فرماندار نیویورک با رسانهها صحبت کردند. زنی به نام «کیتلین» (که نام خانوادگیاش افشا نشده) که از کارمندان سابق دفتر فرمانداری نیویورک بود میگوید کوئومو بارها با نظرات، سؤالات، درخواستها و تعرضهایش به حریم خصوصی او، باعث آزردگی او شده است[۲۲]. ۱۲ مارس، همان روزی که کیتلین ماجرایش را تعریف کرد، «جسیکا بیکمن» عضو سابق تیم مطبوعاتی کنگره نیز، که برای نشریهی پولیتیکو در نیویورک کار میکرد، در پایگاه اینترنتی مجلهی «نیویورک» گزارشی منتشر کرد و در آن توضیح داد که چگونه کوئومو چندین بار به او تعرض کرده است[۲۳].
«جسیکا بیکمن» میگوید در طول چند سال کارش به عنوان خبرنگار، چندین بار مورد تعرض جنسی کوئومو قرار گرفته است (+)
به فاصلهی تنها چهار روز، «والری باومن» خبرنگار خبرگزاری بلومبرگ نیز در توئیتر توضیح داد[۲۴] که سالهای ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۰، دوران خدمت کوئومو به عنوان دادستان کل نیویورک، نیز دوران «جنسیتگرایی فاحش و آزار جنسی[۲۵]» بوده است. باومن میگوید کوئومو با خود او نیز بدرفتاری جنسی کرده است؛ از جمله سال ۲۰۰۷ وقتی «دستم را گرفت، وارد فضای شخصیام شد، و همینطور که در چشمهایم نگاه میکرد، [با حالت خاصی] اعلام کرد: «سلام، من اندرو کوئومو هستم[۲۶].»» باومن میگوید پس از آن برخورد، دسترسی غیرعادیای به اخبار پیرامون کوئومو پیدا کرده و حتی پیشنهاد همکاری نیز دریافت نموده است[۲۷].
دیدار «والری باومن» (راست) خبرنگار خبرگزاری بلومبرگ و اندرو کوئومو در ماه دسامبر سال ۲۰۰۷؛ باومن میگوید کوئومو تقریباً بلافاصله پس از دیدنش به او پیشنهاد کار در دفتر خودش را داده است (+)
۱۹ مارس، یک روز بعد از گزارش باومن، «آلیسا مکگراث» یکی از کارمندان فعلی دفتر کوئومو، او را به سوءرفتار جنسی متهم کرد[۲۸]. مکگراث که دستیار کوئوموست، اولین همکار فرماندار نیویورک بود که همزمان با کار در دفتر او علناً او را به آزار جنسی متهم میکرد. به گفتهی مکگراث، کوئومو همیشه به زنهای دستیارش، از جمله خود او، نگاههای آلوده میکرده و دربارهی ظاهر آنها به شکل نامناسبی نظر میداده است.
تصویر منتسب به «آلیسا مکگرات»، اولین زنی که همزمان با کار در دفتر کوئومو او را متهم به آزار جنسی زنان کرده است (+)
هر فرصتی: از بازدید از سیلزدهها گرفته تا تست کرونا
در عین حال، به نظر میآید بدرفتاریهای جنسی کوئومو با زنان، صرفاً به دستیاران و خبرنگاران اطرافش محدود نبوده، بلکه فرماندار ایالت نیویورک از هر فرصتی، حتی کوچکترین فرصت، برای تعرض به زنان استفاده میکرده است؛ حتی از فرصت سیل! اواخر ماه مارس امسال، «شری ویل» در کنفرانس ویدیویی خبری با یک وکیل، تعریف کرد که ماه می سال ۲۰۱۷ بعد از جاری شدن سیل در شهر «راچستر» ایالت نیویورک، کوئومو برای بازدید از خانهی او که در سیل آسیب دیده بود، به خانهی آنها سر زده و «به شکلی بهشدت جنسی» صورتِ ویل را مقابل خانوادهاش بوسیده است[۲۹]. ویل میگوید پس از پایان بازدید نیز، کوئومو مجدداً او را جلوی خانهاش «به شکلی بسیار تجاوزگرانه» بوسیده است. به گفتهی این زن سیلزده، کوئومو بعداً نامهای برای او فرستاده و او را به مراسمی دعوت کرده است؛ بدون آنکه از شوهر و فرزندانش اسمی بیاورد[۳۰].
«فرماندار در حال بوسیدن [صورت] مادرم – در راچستر، نیویورک»؛ تصویری که ظاهراً فرزند «شری ویل» از تعرض جنسی کوئومو به مادرش همزمان با بازدید از خانهی سیلزدهی آنها در شبکههای اجتماعی منتشر کرده است (+)
ماه جاری میلادی نیز گزارشهای دیگری از آزار جنسی توسط کوئومو منتشر شد. یکی از افرادی که ماجرای برخوردش با کوئومو را تعریف کرده، اما نامش را افشا نکرده، یک نیروی پلیس ایالتی است که اولین بار ماه نوامبر سال ۲۰۱۷ با کوئومو ملاقات کرد. طبق گزارشهای منتشر شده، کوئومو برای استخدام این زن در تیم حفاظتش شخصاً لابی کرده و با وجود آنکه وی حائز شرایط استخدام نیز نبوده، اما بالأخره او را به خدمت گرفته است. با این وجود، مدتی بعد، کوئومو اقدام به آزار جنسی فیزیکی و زبانی او کرده است[۳۱].
«همین حالا استعفا بده!»؛ بیلبوردی در شهر «آلبانی» مرکز ایالت نیویورک که خواستار استعفای فرماندار این ایالت شده است (+)
گزارش دیگری دربارهی ملاقات کوموئو با یکی از کارمندان یک نهاد ایالتی طی مراسمی در ماه سپتامبر سال ۲۰۱۹، توضیح میدهد که چگونه فرماندار نیویورک در حالی که این دو برای گرفتن عکس کنار هم ایستاده بودهاند، اقدام به تعرض فیزیکی به کارمند مذکور کرده است[۳۲]. با این حال، مورد عجیبتر، دربارهی پزشکی است که به عنوان کارمند یک نهاد دولتی، مسئول گرفتن آزمایش از کوئومو همزمان با یک کنفرانس خبری بوده است. این کارمند میگوید در حال نمونهگیری از بینی کوئومو با اظهاراتی از طرف فرماندار مواجه شده است، که به نظر وی شوخی جنسی آمدهاند[۳۳]. «ویرجینیا لیمیاتیس» سخنگوی محلی ادارهی برق «نشنال گرید» نیز یکی از زنانی است که کوئومو را به تعرض جنسی فیزیکی متهم کرده است[۳۴].
اندرو کوئومو، در حال انجام آزمایش کرونا از طریق بینی؛ یکی از کارمندان یک نهاد ایالتی میگوید در حال گرفتن آزمایشی مشابه این از کوئومو بوده که فرماندار نیویورک با او شوخیای کرده که بار جنسی داشته است (+)
این که چیزی نیست!
کوئومو، که سوءمدیریتش در بحران کرونا نیز از جمله در «رسوایی کوچکنمایی آمار مرگومیر کووید-۱۹ در خانههای سالمندان نیویورک[۳۵]» محرز شده، در دفاع از خود مقابل اتهامات آزار جنسی میگوید هرگز هیچکس را به شکل نامناسبی لمس نکرده است؛ به عبارت دیگر، «این که چیزی نیست!» فرماندار نیویورک، تا حدود یک ماه قبل از تحقیقات دادستانی کل این ایالت دربارهی سوءرفتارهای جنسیاش حتی مصمم بود از فرمانداری نیز کنارهگیری نکند[۳۶]. با این وجود، با بالا رفتن تعداد شکایتها و اتهامات علیه کوئومو، دموکراتها و در رأس آنها جو بایدن، رئیسجمهور آمریکا[۳۷]، کاملا هریس، معاون اول رئیسجمهور، نانسی پلوسی، رئیس مجلس نمایندگان کنگره، و چاک شومر، رهبر اکثریت مجلس سنای کنگره، به علاوهی شماری از جمهوریخواهان (چهبسا بدتر از همه دونالد ترامپ، رئیسجمهور سابق آمریکا) خواهان استعفا یا استیضاح کوئومو شدند[۳۸].
کوئومو: هیچکس را به شکل نامناسبی لمس نکردهام [دانلود]
«لتیشا جیمز» دادستان کل ایالت نیویورک وظیفهی تحقیقات دربارهی اتهامات آزار جنسی علیه کوئومو را به دو وکیل سپرد[۳۹] و سپس دفترش نتیجهی این تحقیقات را در قالب گزارشی ۱۶۵ صفحهای[۴۰] منتشر کرد: اندرو کوئومو، فرماندار نیویورک، مرتکب آزار جنسیِ هم کارمندان ایالتی زیر دستش و هم افراد غریبه شده است. به قول وبسایت خبری آمریکایی «دیلیبیست»، که به سوءاستفادهی کوئومو از قدرت برای سوءاستفادهی جنسی از زنان اشاره دارد، «زنان جوانی که کوئومو آنها را دستکم گرفته بود، دارند او را سرنگون میکنند[۴۱]».
چنانکه گفته شد، کوئومو اواسط ماه جاری میلادی بالأخره استعفای خود را اعلام کرد[۴۲]، اما جالب است بدانید فرماندار نیویورک هنوز اتهامات سوءرفتار جنسی را نپذیرفته و همچنان میگوید کار اشتباهی انجام نداده و صرفاً برای بازگشت اوضاع مدیریت ایالت نیویورک به شرایط عادی است که دارد استعفا میدهد. موردِ کوئومو یادآور اتفاق عجیب دیگری است که همین چند هفتهی قبل در انگلیس اتفاق افتاد: وقتی فیلم رابطهی نامشروع «متیو هنکاک» وزیر بهداشت انگلیس، با یکی از دستیارانش افشا شد، هنکاک وادار به استعفا شد، اما گفت استعفا میدهد چون قبول دارد که فاصلهگذاری اجتماعی را با دستیارش رعایت نکرده است! گزارش مشرق دربارهی این پروندهی عجیب و غریب را میتوانید از اینجا بخوانید.
[۳۶]Cuomo addresses harassment claims, vows to stay in office Link
[۳۷]Biden calls on Cuomo to quit after damning sexual harassment report Link
[۳۸]Cuomo faces calls to quit after inquiry finds he sexually harassed ۱۱ women Link
[۳۹]Two lawyers, Joon Kim and Anne Clark, were hired to investigate Cuomo. Link
[۴۰]Report of Investigation into Allegations of Sexual Harassment by Governor Andrew M. Cuomo Link
[۴۱]The Young Women Cuomo Underestimated Are About to Bring Him Down Link
[۴۲]Andrew Cuomo resigns in wake of damning report on sexual harassment Link
«اندرو کوئومو» فرماندار ایالت نیویورک، پس از آنکه به اتهام آزار جنسی دستکم ۱۱ زن مجرم شناخته شد، نهایتاً استعفا داد، اما همچنان میگوید کاری نکرده است.
به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از گروه حماسه و جهاد دفاعپرس، ماجرا با اختلاف پنج سال رخ داده است. یکی حمله ناو آمریکایی وینسنس به پرواز شماره ۶۵۵ ایرانایر در مسیر تهران به دبی و شهادت ۲۹۰ سرنشین آن در سوم جولای ۱۹۸۸ و دیگری سرنگونی پرواز شماره ۰۰۷ شرکت هواپیمایی کره (KAL) در مسیر نیویورک به سئول در ۱ سپتامبر ۱۹۸۳توسط نیروی هوایی شوروی و کشته شدن ۲۶۹ مسافر آن، نشانی بزرگ از سیاستهای دوگانه امریکا دارد که در جایی محکوم میکند و درجایی هم ناخدای ناو، ویلیام راجرز از طرف رئیسجمهور آمریکا مدال لژیون لیاقت و یا مدال مبارزهای که به افرادی با «سرعت و دقت» بالا، داده میشود.
سیاستی که پس از سرنگونی هواپیمای ایرانی توسط ناو آمریکایی، ادعاهایی از طرف ناخدای ناو و مقامات آمریکایی مطرح میشود که یکی پس از دیگری با بررسی نوارهای صوتی بهدستآمده از مرکز اطلاعات کشتی و… رد میشوند. برای مثال میتوان به ادعاهایی ازجمله اشتباه گرفتن هواپیمای مسافربری با جنگنده اف ۱۴، با توجه به کاهش ارتفاعی که به سمت ناو داشته و یا حضور ناو در آبهای بینالمللی اشاره کرد که پس از بررسیها مشخص شد که نهتنها در حال کاهش ارتفاع، بلکه در حال اوجگیری و در مسیر همیشگی خود قرار داشت و همچنین ناو آمریکایی با تجاوز به آبهای سرزمینی ایران، با چند ناوچه ایرانی درگیر بود. همچنین با توجه به سامانههای راداری پیشرفته ناو، تشخیص اشتباه اف ۱۴ با ایرباس مسئلهای درخور توجه است.
علاوه بر بررسیهای فنی که تاکنون بهصورت گستردهای در سطح بینالمللی انجام شده و گزارشهای آن در دسترس است، موضوع عجیبتر مواضع مقامات آمریکایی است. بهطوریکه در ۱۹ اوت ۱۹۸۸، حدود هفت هفته پس از این رویداد، پنتاگون گزارش ۵۳ صفحهای در مورد این حادثه منتشر کرد. در این متن، ادعاهای پیشین مقامات آمریکایی (هرچند نه به صورت آشکار) رد شد، اما با اینحال همچنان تأکید شد که کاپیتان و دیگر افسران وینسنس به درستی عمل کردند!
برای مشخص شدن چگونگی عملکرد درست خدمه وینسنس، مواضع سیاستمداران آمریکایی و همچنین نتایج این اقدام راهگشا خواهد بود. بهطوریکه در جلسۀ شورای امنیت سازمان ملل، جرج بوش، معاون رئیس جمهور امریکا در برابر اعتراض وزیر خارجۀ ایران به اقدام جنایتکارانۀ ناو آمریکایی در حمله به هواپیمای مسافربری، بهصراحت اظهار داشت: «آقای وزیر به شما میگویم بین پایان جنگ یا تقابل با ما، باید یکی را انتخاب کنید. [۱]»
همچنین ریگان رئیسجمهور وقت آمریکا وقوع این حادثه را برای ضرورت دستیابی به برقراری صلح با حداکثر شتاب، دوچندان دانست! [۲]
بررسی چنین مواضعی، افکار عمومی را به این سمت سوق میدهد که پس از بینتیجه بودن تلاشهای متعدد و حمایتهای تسلیحاتی گسترده آمریکا از صدام برای تسلیم کردن ایران، نیاز به یک اقدام جدی و قاطع بوده که به قیمت تمام شدن جان ۲۹۰ نفر سرنشین بیگناه هواپیما ایرباس ایرانی تمام شد.
اما برای روشن شدن این پرسش که آیا مقامات آمریکایی برای رسیدن به اهدافشان، ازجمله نشان دادن قاطعیت خود و تسلیم نمودن ایران در جنگ دست به این اقدام زدهاند یا خیر، باید به تاریخ کوتاهمدت آمریکا و حوادثی ازجمله حمله به دو شهر هیروشیما و ناکازاکی مراجعه نمود تا از استراتژیهای آمریکایی در مواجهه با مخالفانش بیشتر مطلع شد.
منابع
[۱]- تاریخ تحلیلی جنگ ایران و عراق، ج ۲، حسین علایی، نشر مرزوبوم، تهران، ۱۳۹۵، ص ۴۴۰
[۲]- سیری در جنگ ایران و عراق-۶، آغاز تا پایان (بررسی وقایع سیاسی-نظامی جنگ از زمینهسازی تهاجم عراق تا آتشبس)، محمد درودیان، چ ۲۱، مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، تهران ۱۳۹۴، ص۱۸۸