هشت سال دفاع مقدس

بسیجی شهید «سید مرتضی میرشفیعی خوزانی»

تصاویر/ پاسدار شهید «حمید اسدی»

به گزارش مجاهدت از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، دوکوهه را همه به ساختمان‌هایش می‌شناسند، به صفای رزمندگان و والعصر‌های میدان صبحگاهش، به حسینیه حاج همت و عبادت‌های شبانه‌اش؛ وقتی از حسینیه حاج همت صحبت به میان می‌آید، دل‌های رزمندگان به دوران دفاع مقدس بازمی‌گردد و به‌یاد شیران روز و عابدان شب و به‌یاد راز و نیاز‌های عاشقانه در دل نیمه‌های شب، تنگ شده و دوباره هوایی می‌شود.

«مصطفی عبدالرضا» یکی از رزمندگان لشکر ۲۷ محمدرسول‌الله (ص) در دوران دفاع مقدس است که خاطرات خود را در کتاب «بازمانده» به چاپ رسانده است. این رزمنده بازمانده از قافله شهدا در گفت‌وگو با خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس به بیان حال و هوای حسینیه شهید حاج محمدابراهیم همت در آن دوران پرداخته است.

نماز شب؛ نقطه عطفی در جهت شهادت

رزمندگان اکثراً با خلوص نیت و تقوا با خدای خود راز و نیاز می‌کردند؛ به‌طوری‌که غروب که می‌شد، در حوضی که جلوی حسینیه شهید همت وجود دارد به صف می‌ایستادند و در آن وضو می‌گرفتند؛ آن‌زمان با تانکر در این حوض آب می‌ریختند.

وجب به وجب حسینیه شهید همت به بهترین انسان‌ها، با ایمان‌ها، با تقوا‌ها و ولایت‌مدار‌ها که تابع محض امام خمینی (ره) بودند، قداست دارد؛ چراکه هنگام برگزاری نماز جماعت، صفوف نماز خیلی فشرده بود و اگر کسی به نماز جماعت نمی‌رسید و یا اگر دیر می‌رسید و در حسینیه جا نمی‌شد، افسوس می‌خورد.

تقریباً نیم‌ساعت مانده به نماز صبح مناجات با نوای آقای «محسن نورایی» به‌صورت بسیار دلنشین و معنوی برگزار می‌شد و رزمندگان برای نماز شب در حسینیه حضور پیدا می‌کردند؛ به‌طوری که اگر کسی نمی‌دانست، فکر می‌کرد که نماز صبح درحال برگزاری است. رزمندگان نماز شب‌ها را چنان با گریه بلند می‌خواندند که مثلاً اگر بستگان درجه یک آن‌ها نیز از دنیا می‌رفت، تا این حد شیون و زاری نمی‌کردند و همین نماز شب‌ها نقطه عطفی بود در جهت شهادت آن‌ها.

در ایام محرم از ساختمان‌هایی که محل استقرار گردان‌هاست نیز گردان به گردان به‌صورت سینه‌زنی به حسینیه می‌آمدند و شروع به عزاداری می‌کردند و به‌طوری سینه‌زنی می‌شد که شیشه‌های حسینیه به لرزه در می‌آمد. بعد از مراسم هم گوشه و کنار پادگان برخی رزمندگان به‌صورت انفرادی دست به نیایش می‌زدند.

انتهای پیام/ 113

به گزارش مجاهدت از خبرنگار ساجد دفاع‌پرس، حضرت امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) در دوران دفاع مقدس، با پر تن کردن لباس نظامی در جبهه‌های حضور یافته و از مناطق جنگی و وضعیت رزمندگان در جبهه‌ها بازدید می‌کردند.

رهبر معظم انقلاب اسلامی در خاطره‌ای به بیان ماجرای اولین حضور خود با لباس نظامی در محضر امام خمینی (ره) پرداخته است که در ادامه فیلمی در این‌باره را مشاهده می‌کنید:

من یکی از دفعاتی که سال ۵۹ از اهواز به تهران می‌آمدم، چون لباس نظامی تنم بود، رویش قبا می‌پوشیدم. رسم ما هم این بود که از راه که می‌رسیدیم، مستقیم خدمت امام می‌رفتیم. عصر یک روز پنج‌شنبه که برای نماز جمعه به تهران آمده بودم، مستقیم خدمت ایشان رفتم و چیزی راجع به جبهه گفتم و آمدم. شاید بار اولی بود که از جبهه خدمت ایشان می‌رسیدم. تا این چکمه‌هایم را دم در دربیاورم، ایشان از پشت شیشه همین‌طور به آن هیئت بنده که لباس نظامی زیر قبا تنم بود، نگاه می‌کردند. وقتی رسیدم، دست‌شان را بوسیدم. خودشان گفتند که یک وقت بود که این لباس شما خلاف مروت بود، و حالا بحمد‌الله وضع به اینجا رسیده است. من احساس کردم که ایشان خوشحالند. در ابتدا قدری هم در دلم تردید بود. اول بار که در اهواز قبا را کندم و لباس نظامی پوشیدم، در ذهنم بود که آیا این کار درست است، یا نه. بعد که دیدم ایشان لبخند زدند و لطفی کردند، فهمیدم که خوشحالند.

انتهای پیام/ 113

به گزارش مجاهدت از خبرنگار ساجد دفاع‌پرس، ارتش بعث عراق پس از تحمیل جنگ به ملت ایران، علاوه‌بر حمله نظامی به آب و خاک میهن‌مان، سعی می‌کرد از ابزار تبلیغات نیز در صحنه جنگ بهره ببرد؛ لذا یکی از ابزارهایی که در این خصوص استفاده می‌کرد، انتشار اعلامیه در جبهه‌ها برای تضعیف روحیه رزمندگان بود.

نمونه‌ای از اعلامیه‌هایی که ارتش بعث عراق در جبهه‌ها پخش می‌کرد را در ادامه مشاهده می‌کنید:

به یگان‌های نیروهای مسلح ایران

اکنون شما در چه وضعیتی قرار دارید؟
به شما گفته بودند وارد بصره خواهید شد؛ ولی اکنون در گل‌زارها فرورفته و جان سپرده‌اید. ده لشکر از نیروهای‌تان تار و مار گردیده‌اند و بقیه نیروها در گوشه‌ای از شبه جزیره فاو، در محاصره قرار گرفته‌اند.
آیا به‌جز مرگ چیز دیگری عایدتان شد؟
نیروهای‌تان چه دستاوردی را به دست آورده‌اند؟
شما دچار چه سرنوشتی گردیدید؟
به‌جز مرگ و نابودی با سرنوشت دیگری مواجه گردیده‌اید؟ 
چنانچه حکام‌تان از اندک صمیمیت برخوردار می‌گردیدند، نسبت به زندگی و وجودتان دلسوزی نشان می‌دادند؛ ولی آن‌ها جنایتکار و خون‌آشام و کینه‌توزند.

فرماندهی کل نیروهای مسلح عراق

انتهای پیام/ 113