همایون اسعدیان

شب سینمایی سوره؛ از اشک‌های ذوق تا لبخندهای افتخار/ میرکریمی، علیقلی و شرف‌الدین تجلیل شدند

شب سینمایی سوره؛ از اشک‌های ذوق تا لبخندهای افتخار/ میرکریمی، علیقلی و شرف‌الدین تجلیل شدند


به گزارش مجاهدت از گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس، سومین رویداد «شب سینمایی سوره» با محوریت دورهمی سالانه سینماگران بیش از چهار دهه تاریخ سینمای حوزه هنری همراه با پاسداشت بزرگان سینمای ایران، در محوطه حوزه هنری برگزار شد.

در این مراسم که با حضور هنرمندان شاخص و پیشکسوتان سینما برگزار شد، در ابتدا و پس از قرائت قرآن توسط سجاد امیرزاده قاسمی و پخش سرود ملی جمهوری اسلامی ایران، ضرب زورخانه‌ای توسط امیررضا آذری اجرا شد و پس محمدرضا مقدسیان اجرای برنامه را آغاز کرد.

وی در ابتدا ضمن خیر مقدم به مهمانان اظهار داشت: به سومین شب سینمایی سوره خوش آمدید. متاسفانه ساعاتی پیش با خبر درگذشت آتیلا پسیانی، هنرمند دوست داشتنی سینمای ایران مواجه شدیم که همگی ما را غمگین کرد. یاد همه کسانی که سال پیش در کنار ما بودند و سایشان بالای سر هنر این مملکت بود، گرامی باد. شاید برگزاری چنین مراسمی با هدف کنار هم قرار گرفتن هنرمندان ارزشمند این کشور و با خبر شدن آن‌ها از حال و وضعیت یکدیگر بعد از شنیدن خبر از دست دادن عزیزانمان بیشتر معنا پیدا کند. ما نیاز داریم با هم حرف بزنیم، از حال و روز و تفکرات یکدیگر آگاهی یابیم تا در کنار هم زیر چتر خانواده سینمای ایران زندگی کنیم. حسرت تمام کسانی که نیستند تا ابد در دل ما خواهد ماند.

وی یادآور شد: حوزه هنری به عنوان یکی از بازوان اصلی سینمای ایران در ۴ دهه اخیر نقش مهمی در سروشکل دادن به ساخت آثار، تربیت نیروها، تولد استعداد‌ها در بخش‌های مختلف از جمله کارگردانی، نویسندگی، بازیگری، تهیه‌کنندگی و… داشته است. این کارنامه پُربار و بلندبالا است که امیدواریم ادامه‌دار باشد.

سپس تیزری با عنوان «این قصه قهرمان دارد» شعار محوری سازمان سینمایی سوره و با مروری بر فیلم‌های شاخص بیش از چهار دهه سینمای سوره، پخش شد.

ما میراث‌دار بیش از ۴۰ سال تجربه و حال خوب گذشتگان‌مان هستیم
در ادامه حمیدرضا جعفریان، رییس سازمان سینمایی سوره ضمن خوشامدگویی به اهالی سینما عنوان کرد: از همه هنرمندانی که امشب در کنار ما هستند، تشکر می‌کنم و باید بگویم جای بسیاری از عزیزان در میان ما خالی است. ما دلمان به حوزه هنری و همین جایی که در حال حاضر در آن حضور داریم، خوش است و بدان افتخار می‌کنیم.

وی ادامه داد: ما میراث‌دار بیش از ۴۰ سال تجربه و حال خوب گذشتگان‌مان هستیم که تلاش می‌کنیم در همه کار‌های خود و مسیری که در سه سال اخیر طی کرده‌ایم، آن را دنبال و حفظ کنیم. اگر بخواهیم تحول و حرکت رو به جلویی داشته باشیم، حتما پایبند این میراث هستیم، در حقیقت پا روی شانه تجربیات گذشته می‌گذاریم و مدام به خود می‌بالیم که این افتخار را داریم تا پیشکسوتان و هنرمندانی که در گذشته با حوزه هنری همکاری داشتند، ما را مورد لطف خود قرار دهند و با ما همراه شوند.

شب سینمایی سوره؛ از اشک‌های ذوق تا لبخندهای افتخار/ میرکریمی، علیقلی و شرف‌الدین تجلیل شدند

رییس سازمان سینمایی سوره تاکید کرد: ما در این سال‌ها تمرکز ویژه‌ای روی مخاطب کودک و نوجوان داشتیم و دوست داریم این مسیر را پُرقدرت ادامه دهیم، چراکه یکی از مخاطبان هدف ما هستند. البته این اتفاق در حوزه انیمیشن رخ داده است. در حوزه سریال و مجموعه نمایشی نیز کار‌هایی در حال انجام است که در آینده بیشتر از آن‌ها خواهید شنید.

جعفریان ادامه داد: ما این جمع حاضر را که طیفی از پیشکوستان و جوانان هنرمند است، بسیار مغتنم می‌شماریم و امیدواریم این پیوستگی نسلی را با ورود جوانتر‌ها به فضای فیلمسازی حفظ کنیم. تلاش می‌کنیم در جریان تولید به پُررونق‌تر شدن فیلم سینمایی، انیمیشن، سریال، مستند و… با حضور جوان‌تر‌ها کمک کنیم.

وی در پایان سخنان خود خاطرنشان کرد: حوزه هنری همیشه محفلی برای کسانی بوده است که دغدغه و مساله دارند و به دنبال یادگیری هستند. تلاش ما برای ورود جوانان به عرصه هنر محدود به تهران نیست بلکه آن را در شهر‌های دیگر ایران عزیز نیز پیگیری می‌کنیم. جشنواره ۱۰۰ طلیعه خوبی بود. از سوی دیگر شکل‌گیری مرکز فیلم جوان سوره نیز در این مسیر ما را یاری خواهد کرد. امیدواریم بتوانیم یکی دو سال آینده به فیلم‌های سینمایی که جوانتر‌ها ساختند در کنار آثاری که پیشکسوتان تولید کردند، افتخار کنیم. در این مسیر به کمک به همه هنرمندان شاخص این عرصه احتیاج داریم.

در ادامه مراسم، محمد معتمدی خواننده مطرح برای اجرای ۲ قطعه «تا آسمان» و «دم زندگی گرم» روی سن آمد.

وی پیش از اجرا بیان کرد: ایام باسعادت میلاد پیامبر اکرم (ص) و هفته وحدت را تبریک می‌گویم. از صمیم قلب امیدوارم تمام ناملایمات برای مردم و جامعه مسلمانان رفع شود و به برکت نامگذاری هفته وحدت پیوند و برادری بین همه مسلمانان جهان برقرار باشد.

شب سینمایی سوره؛ از اشک‌های ذوق تا لبخندهای افتخار/ میرکریمی، علیقلی و شرف‌الدین تجلیل شدند

محمدرضا مقدسیان در ادامه برنامه گفت: ما ایرانی‌ها به یک فرهنگ شناخته می‌شویم و در حقیقت همه فرهنگ‌های اصیل دنیا این ویژگی را دارند که امیدوارم در حد هشتگ فضای مجازی و سخنرانی باقی نماند؛ قدردانی، یاد کردن، بزرگداشت و سراغ گرفتن از کسانی که اگر امروز در سینمای ایران درباره آن صحبت می‌کنیم، به واسطه تلاش آنان و خلق آثار ماندگار بوده است.

آیین پاسداشت بزرگان سینمای حوزه هنری بخش بعدی این محفل سالانه بود. پس از پخش تیزر تجلیل از اولین پیشکسوت، با حضور حبیب والی‌نژاد، همایون اسعدیان، سیدرضا میرکریمی و محمد معتمدی و در میان تشویق بسیار حضار این مراسم، از محمدرضا علیقلی، آهنگساز برجسته و پُرافتخار سینما و تلویزیون تجلیل شد.

شب سینمایی سوره؛ از اشک‌های ذوق تا لبخندهای افتخار/ میرکریمی، علیقلی و شرف‌الدین تجلیل شدند

تقدیر از خالق موسیقی ماندگار «خیلی دور خیلی نزدیک» که برای اولین بار روی صحنه آمد

همایون اسعدیان درباره این آهنگساز برجسته گفت: ضایعه درگذشت آتیلا پسیانی را به جامعه هنری تسلیت می‌گویم. من به نوعی برای شرکت در این محفل دچار سردرگمی بودم؛ اینکه به احترام آتیلا پسیانی در این مراسم نباشم یا به احترام محمدرضای عزیز حضور یابم. به این نتیجه رسیدم که شاید در آینده افسوس بخورم که چرا در این مراسم شرکت نکردم. از ۱۳ یا ۱۴ سالگی با محمدرضا علیقلی رفیق بودیم. ایشان اتاقی در خانه‌شان داشت که صدا از آن بیرون نمی‌رفت و ساز تخصصی خود یعنی ترومبون را در آنجا تمرین می‌کرد.

وی خاطرنشان کرد: به اعتقاد من از همان موقع نطفه یکی از نوابغ موسیقی ایران بسته شد. محمدرضا علیقلی را با موسیقی فیلم‌هایش نباید شناخت، ایشان قطعات فوق‌العاده‌ای ساخته که بی‌نظیر و حجم کارهایش درخشان است. افتخار می‌کنم سعادت داشتم برای یکی از کارهایم موسیقی بسازد و خوشحالم که امشب قرار است از ایشان تجلیل کنیم.

در ادامه سیدرضا میرکریمی خاطرنشان کرد: بسیار خوشحالم که قرار است روی سن بایستیم و از محمدرضا علیقلی تجلیل کنیم. با قطعات موسیقی محمدرضا علیقلی می‌توانیم تمام تاریخ هنر ۴۰ سال گذشته را مرور کنیم و به یاد آوریم. محمدرضا علیقلی بالای سن نمی‌رود و هر زمان جایزه گرفته، نبوده است و من بسیار شعف دارم در اتفاقی که هیچگاه در ادوار اخیر رخ نداده است، حضور داشته باشم.

شب سینمایی سوره؛ از اشک‌های ذوق تا لبخندهای افتخار/ میرکریمی، علیقلی و شرف‌الدین تجلیل شدند

سپس محمدرضا علیقلی با تشویق ایستاده اهالی سینما روی صحنه آمد و سینماگران حاضر روی سن با اشک شوق به پیشواز او رفتند تا لحظاتی احساسی در سومین شب سینمایی سوره رقم بخورد.

علیقلی با حضور روی سن در سخنانی مطرح کرد: من تا با حال روی صحنه نرفتم، در هیچ مصاحبه‌ای در روزنامه و تلویزیون شرکت نکردم. این قصه برای تمام چهل سال گذشته است. امشب حضور در اینجا برایم سخت بود. هم بابت اینکه کسالت دارم و هم دوست صمیمی و عزیز و درجه یکی همچون آتیلا پسیانی را که سال‌ها جز کار باهم زندگی کردیم از دست دادم. از همه شما ممنونم.

در ادامه مراسم و پس از پخش تیزر مرتبط با دومین چهره، از محمدرضا شرف‌الدین تهیه‌کننده پیشکسوت و هنرمند باسابقه عرصه جلوه‌های ویژه میدانی، با حضور محمدعلی باشه‌آهنگر، مجتبی فرآورده، محمد احسانی، محسن مومنی شریف، مهدی جعفری و امیررضا مافی تجلیل شد.

محمدعلی باشه‌آهنگر درباره محمدرضا شرف‌الدین بیان کرد: به یاد دارم در زمانی که دستیار کارگردان بودم، با محمدرضا شرف‌الدین در پایگاه چهارم شکاری دزفول بودیم و او پشت تپه‌ای قرآن می‌خواند. به ایشان گفتم رضا مگر در کارت مشکلی وجود دارد که قرآن می‌خوانی؟ گفت وقتی قرآن می‌خوانم تمام حس و حال پشت انفجار را درک می‌کنم و خیالم راحت می‌شود.

شب سینمایی سوره؛ از اشک‌های ذوق تا لبخندهای افتخار/ میرکریمی، علیقلی و شرف‌الدین تجلیل شدند

وی یادآور شد: ایشان در رشد آرام آرام سینمای جنگ و دفاع مقدس تاثیر داشت. افتخار می‌کنم در کنار حاج رضا کار کردم و جدای از کار و بیش از آنکه از تکنیک جلوه‌های ویژه میدانی بهره ببرم، از ایشان اخلاق حرفه‌ای و نیکو، و تهعدش به کار را آموختم و برایش آرزوی موفقیت می‌کنم.

امیدوارم به سینمای باشکوهی که درخور تمدن اسلامی باشد، برسیم

سپس محمدرضا شرف‌الدین روی سن آمد و تصریح کرد: خوشحالم امشب در جمع عزیزان سینما هستم. می‌خواهم از زنده‌یاد رسول ملاقلی‌پور یاد کنم که با حوزه هنری کار خود را شروع کرد و با ساخت فیلم‌های دفاع مقدسی به اوج رسید و در اوج دار فانی را لبیک گفت. از همه عزیزانی که زمینه تولید اثار سینمایی را به ویژه در حوزه دفاع مقدس فراهم می‌کنند، تشکر می‌کنم.

شب سینمایی سوره؛ از اشک‌های ذوق تا لبخندهای افتخار/ میرکریمی، علیقلی و شرف‌الدین تجلیل شدند

وی خاطرنشان کرد: حضرت امام (ره) درباره سینما می‌گویند که سینما از مظاهر تمدن است و باید در خدمت فرهنگ و رشد و تعالی مردم باشد. البته مقام معظم رهبری نیز در دیدار با سینماگران گفته‌اند که کلید توسعه و پیشرفت در دست شما سینماگران است. مدیریت در سینما نقش بسیار مهم و بسزایی دارد و خوشحالم که امروز مدیران جوانی بر مسند سینمای کشور نشستند و نهاد‌هایی مانند سازمان سینمایی سوره حاضر هستند. امیدوارم سینمای باشکوهی را که درخور تمدن اسلامی باشد، در آینده داشته باشیم.

قطعه «سوگند» به آتیلا پسیانی تقدیم شد

سپس محمد معتمدی قطعه سوم خود را با نام «حالا که می‌روی» به بهانه درگذشت آتیلا پسیانی، به این هنرمند فقید تقدیم و اجرا کرد و پس از آن آهنگ «سوگند» تیتراژ فیلم سینمایی «سیانور» را خواند.

بخش پایانی مراسم به تجلیل از چهره سوم شب سینمایی سوره اختصاص داشت و با حضور محمدمهدی دادمان، امرالله احمدجو، کمال تبریزی، بهروز شعیبی و بابک خواجه پاشا از سیدرضا میرکریمی تجلیل شد.

ابتدا امرالله احمدجو درباره این کارگردان سرشناس اظهار کرد: به سیدرضا میرکریمی تبریک می‌گویم و خوشحالم که ایشان را امشب ملاقات کردم، همچنین دوستانی که خیلی وقت است همدیگر را ندیده بودیم. به هر حال همه ما روزی از دنیا می‌رویم و در آن شکی نیست. اخیرا هنرمندان عزیزی از جمله کیومرث پوراحمد که به ویژه در حوزه هنری زحمات زیادی کشیده است، فردوس کاویانی بازیگر بسیار شیرین و امروز هم آتیلا پسیانی را از دست دادیم. اما به یاد بیاوریم که همه درگذشتگان در این بخش برای زنده بودن ما و زندگی شیرین‌تر، دلنشین‌تر و انسانی‌تر زحمت کشیدند و تلاش خود را کردند. روح همه‌شان شاد.

شیرینی آثار میرکریمی تمثیل درستی از وجود خودش است

سپس کمال تبریزی در سخنانی گفت: ضایعه درگذشت همه هنرمندانی را که در روز‌های اخیر از دست دادیم، تسلیت می‌گویم. جمله‌ای ابتدای ویدیو تقدیر از سیدرضا میرکریمی نوشته شده بود: «قاب‌های شیرین». تصور می‌کنم این شیرینی تمثیل درستی از وجود خود ایشان است که به آثارش منتقل می‌شود. نکته بسیار استثنائی درباره ایشان و محمدرضا علیقلی وجود دارد که نشانه‌ای از یک مفهوم است. همه کار‌هایی سیدرضا میرکریمی و آهنگ‌هایی که محمدرضا علیقلی ساخته، برای من یک نشانه مهم دارد؛ حس بهشت و طراوتی که در سعادتمندی بشر وجود دارد. در حقیقت این حس از آثار آنان طراوش می‌کند و بر ذهن و جان می‌نشیند. به هر دو بزرگوار تبریک می‌گویم و امیدوارم در سلامت کامل برای عزت و تعالی سینمای ایران حفظ شوند و پایدار و برقرار باشند.

شب سینمایی سوره؛ از اشک‌های ذوق تا لبخندهای افتخار/ میرکریمی، علیقلی و شرف‌الدین تجلیل شدند

کارگردانی که اصول انسانی را در حد اعلای خود نشان داده است!

سپس بابک خواجه پاشا درباره تجربه همکاری با این هنرمند اظهار کرد: صحبت درباره سیدرضا میرکریمی من را به گریه می‌اندازد. ایشان بسیار برایم محترم است و مقام والایی دارد. سیدرضا میرکریمی بسیار انسان شریف و دوست داشتنی است و من سینما و زیستم را مدیون ایشان هستم. انسان قطعا برای ماندگاری دست به دامان هنر شده و هنر سینما برای ماندگار کردن انسانیت روی زمین آمده است. هر از گاهی فیلمسازان اصول انسانی را زیر پای می‌گذارند؛ حرمت پدر و مادر و همچنین کودکان به راحتی زیر پا نهاده می‌شود.

وی یادآور شد: کسی که اصول انسانی را در سینمای خود به حد اعلا نشان داده و من از ایشان آموختم، سیدرضا میرکریمی است. البته نه فقط در سینمایش بلکه در پشت صحنه آثارش نیز بدین شکل عمل می‌کند. ایشان مهمترین درسی که به من داد این بود که وقتی بزرگ شدم، حواسم به همه عوامل باشد. یک فیلمساز ابتدا باید انسان والایی باشد تا بتواند فیلم انسانی بسازد. آقای میرکریمی من کوچک شما هستم، برای فیلم «در آغوش درخت» هم منت سر من گذاشتید و حق پدری گردن من دارید. تمام قد دستتان را می‌بوسم. شما بسیار انسان شریفی هستید که من از شما نه غیبت شنیدم و نه قضاوت و دروغ. بر آسمان سینمای ایران پایدار باشید.

سیدرضا میرکریمی بهترین استاد برای من است که یاد داد در سینما آزاده باشیم

بهروز شعیبی در ادامه این بخش عنوان کرد: من همیشه علاقه‌مند سینما و منش سیدرضا میرکریمی بودم. در این سن به این باور رسیدم که آدم‌های بزرگ از توجه به جزئیات بزرگ شدند، نه اینکه لزوما خواستند کار‌های بزرگ کنند و خودشان بزرگ شوند. میرکریمی نشانه و نماد توجه به جزئیات و کارش را در سینما دقیق و درست انجام داده است. من امروز به عنوان طرفدار و کسی که شاگردی ایشان را از طریق آثارش کرده‌ام، فکر می‌کنم هر موضوع و مساله‌ای که می‌خواهیم نشان دهیم، اولینش این است که ابزارش را بشناسیم. متاسفانه ما با خیل عظیم هنر‌ها و شبه هنر‌هایی روبه‌رو هستیم که می‌خواهند حرف‌های بزرگ بزنند، اما ابزارش را نمی‌شناسند.

شب سینمایی سوره؛ از اشک‌های ذوق تا لبخندهای افتخار/ میرکریمی، علیقلی و شرف‌الدین تجلیل شدند

وی تاکید کرد: سیدرضا میرکریمی بهترین استاد و الگو برای من است که یاد داد در سینما آزاده باشیم و این آزادگی را در سینما با توجه به جزییات انجام دهیم. نکته دومی که برای من ارزشمند است، این است که سینمای ایشان مانند توانمندی ایشان در توجه به جزییات این ابزار توجه به جزییات روابط انسانی است. شاید در سال‌های اخیر و تحقیقا در این سال‌ها مولفی در سینما سراغ نداریم که جزئی‌ترین روابط اخلاقی و انسانی برایش دغدغه بوده است. امیدوارم نسل ما و باید بگویم نسل بعد از ما، از سیدرضا میرکریمی یاد بگیریم که روابط انسانی قرارست در پهنه بزرگ سینما به نمایش درآید، به جای این التهابات کاذب.

محدوده هنرمندانی که در قلمروی فرهنگ ایرانی قرار می‌گیرند، بزرگ است

پس از آن سیدرضا میرکریمی روی سن آمد و در سخنانی اظهار کرد: زمانی که به همراه دوستان برای تجلیل از محمدرضا علیقلی روی سن آمدم، انقدر شعف داشتم و لذت بردم که الان اگر بگویم خوشحال هستم، دروغ گفتم. میخواستم نپذیرم، اما دوستان لطف کردند و اصرار ورزیدند. از لطف و توجه عزیزان ممنونم. دوستان هم مبالغه کردند و کار سخت شد. من جزو نسل اول حوزه نیستم، اما آن را خانه خود می‌دانم به واسطه کار‌هایی در اینجا ساختم و خاطرات خوبی که داشتم.

شب سینمایی سوره؛ از اشک‌های ذوق تا لبخندهای افتخار/ میرکریمی، علیقلی و شرف‌الدین تجلیل شدند

وی خاطرنشان کرد: حیف که شرایط پُر از اعتماد متقابلی که زمانی باعث می‌شد آثار درخشانی ساخته شود، متاسفانه امروز در سینمای کشور کمتر دیده می‌شود. همین جمعی که اینجا هست و احتمالا جای بسیاری از افراد خالی است، نمونه‌اش کم شده است و برپایی این محفل به دوستانم در سازمان سینمایی سوره دستمریزاد دارد. این دیدن‌ها بسیار به پشت هم ایستادن و هم‌فکری کمک می‌کند. ممکن است عده‌ای به سراغ تک افتاده‌ها بروند، ذهنشان را خراب کنند و اعتماد به نفسشان را از آن‌ها بگیرند. به هر حال ما وقتی با هم هستیم اعتماد به نفسمان بالاتر می‌رود. امیدوارم با این دید به فرهنگ نگاه شود. محدوده هنرمندانی که در قلمروی فرهنگ ایرانی قرار می‌گیرند، بزرگ است و باید همه را شامل شود نه اینکه این نگاه بسته و بسته‌تر شود.

بخش پایانی مراسم به شعرخوانی میلاد عرفانپور مدیر مرکز موسیقی حوزه هنری اختصاص داشت.

در این مراسم هنرمندان و چهره‌های فرهنگی ازجمله محمدمهدی دادمان رییس حوزه هنری، عبدالحمید قره داغی، علیرضا تابش، محمدرضا جعفری‌جلوه، محسن مومنی شریف، رضا پورحسین، محمد احسانی، امرالله احمدجو، کمال تبریزی، همایون اسعدیان، محمدعلی باشه‌آهنگر، محمدحسین لطیفی، حبیب والی‌نژاد، احمد میرعلایی، محمدرضا علیقلی، سیدرضا میرکریمی، محمدرضا شرف‌الدین، بهرام عظیمی، سیدمحمود رضوی، بهروز شعیبی، مهدی جوادی، مجتبی فرآورده، مهدی مسعودشاهی، محمدرضا شفیعی، محمد معتمدی، مهدی جعفری، امیرعباس ربیعی، محمدرضا مصباح، کامران حجازی، حسین نمازی، مسعود اطیابی، بابک لطفی خواجه پاشا، نازنین پیرکاری، غلامرضا فرجی، لیلی عاج، مهدی سجاده‌چی، مهدی نصرتی، توماج دانش‌بهزادی، مسعود شریف، ارسطو خوش رزم، روح‌الله زمانی، ابراهیم امینی، علی شیرمحمدی، شهره پیرانی و آرمیتا رضایی‌نژاد، مهدیه عین‌اللهی، محمد خیراندیش، محمود بابایی، سجاد نصرالهی، میثم مرادی، میلاد عرفانپور، آزاده آل‌ایوب، سعید الهی، اکبر نبوی، امیررضا مافی، یوسف بچاری، صادق میرکریمی، محمد پایدار، حسن حبیب‌زاده، احمد حیدریان، حمیدرضا عطارد، مجید رستگار، مهدی انصاری، محسن آقایی، شهرام میراب‌اقدم، فاطمه محسنین، و… حضور داشتند.

رویداد «شب سینمایی سوره» به عنوان دورهمی سالانه سینماگران بیش از ۴ دهه تاریخ سینمای حوزه هنری توسط سازمان سینمایی سوره به طور سالانه با پاسداشت از بزرگان تاریخ سینمای ایران برگزار می‌شود.

انتهای پیام/ 121

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

شب سینمایی سوره؛ از اشک‌های ذوق تا لبخندهای افتخار/ میرکریمی، علیقلی و شرف‌الدین تجلیل شدند بیشتر بخوانید »

«خسوف» نماوا، راهنمای ساماندهی آشوب‌ در دانشگاه‌ها/ فرزندان سازمان‌ نفاق چگونه راه پدران در دانشگاه‌ها را ادامه می‌دهند؟

«خسوف» نماوا، راهنمای ساماندهی آشوب‌ در دانشگاه‌ها/ فرزندان سازمان‌ نفاق چگونه راه پدران در دانشگاه‌ها را ادامه می‌دهند؟



آتیه ناصح در سریال خسوف که اعتراضات دانشجویی را نسبت به کیفیت غذای دانشگاه رهبری می‌کند، فرزند مبارز سیاسی سابقی است که همچنان قرص سیانور خود را نگاه داشته است.

سرویس فرهنگ و هنر مشرق – با تقویت پلت‌فرم‌ها و اوج گرفتن فعالیت‌هایشان، به تدریج فضای نظارتی دچار دوگانگی شد و در یک بازه زمانی فرصتی فراهم شد تا در بحران نظارت مجموعه‌های نمایشی خاصی در شبکه نمایش خانگی عرضه شوند که هدفشان صرفا سرگرمی نبود و زمینه یک آشوب اجتماعی آینده‌نگرانه را تشدید می‌کرد.

در واقع بخشی از ریشه برانگیختن و تهییج عمومی واعتراضات اخیر را باید در محتواهای سریال‌های شبکه نمایش خانگی جستجو کرد. این مجموعه‌های نمایشی ساخته و عرضه شده در شبکه نمایش خانگی از یک الگوریتم واحد پیروی می‌کنند. هر کدام از محتواهای تولید شده هدفگذاری خاصی دارند، اما همه آنان از همان الگوی واحدی پیروی می‌کنند تا زمینه نارضایتی‌های سیاسی – اجتماعی را تشدید کنند.

«خسوف» نماوا، راهنمایی ساماندهی آشوب‌ها در دانشگاه‌ها/ فرزندان سازمان‌ نفاق چگونه میراث آشوب‌طلبی پدران در دانشگاه‌ها سامان‌دهی می‌کنند؟

پیش از این در گزارش‌های مختلفی به سریال‌ «شبکه‌ مخفی‌زنان» اشاره شد، (اینجا) شعار سمبلیک اغتشاشات اخیر را با قرائت دیگری در پس زمینه روایتش گنجاند و پخش این سریال ۲ ماه قبل از آشوب‌ها آغاز شد. طبق همان الگوریتم واحد برای تولید محتوا در شبکه نمایش خانگی و همانطور که بدان اشاره شد سریال «قورباغه» ضمن تسریع روند القاء خشونت زمینه عادی سازی پلیسی کشی را فراهم آورد. (اینجا)

در آشوب‌های سازمان‌دهی شده اخیر، دانشگاه کارکرد استمراری در افزایش دامنه تنش‌ها داشته است. در واقع تشدید تنش «درون دانشگاهی» یک پیش‌غذا برای طبخ آشوب‌های گسترده در بسترهای اجتماعی بیرون از دانشگاه است.

«خسوف» نماوا، راهنمایی ساماندهی آشوب‌ها در دانشگاه‌ها/ فرزندان سازمان‌ نفاق چگونه میراث آشوب‌طلبی پدران در دانشگاه‌ها سامان‌دهی می‌کنند؟
تصاویری از اعتراض و روایتی داستانی از آشوب‌های درون دانشگاهی در سریال خسوف

بیشتر بخوانید:

بازی دوگانه همایون اسعدیان و منوچهر شاهسواری با سینمای ایران

فرمول عادی سازی آشوب در دانشگاه و تعمیم به محیط بیرون را به وضوح می‌توان در سریال «خسوف» برادران «میری – اسعدیان» جستجو کرد. یکی از نکات قابل تاملی که از درونمایه این سریال می‌توان استنتاج کرد، شیوه سازماندهی شده اعتراضات درون دانشگاهی و رویکردی تطبیقی با آشوب‌های اخیر است. مقدمه‌ نمایشی سریال «خسوف» با آشوب از درون رستوران دانشگاه آغاز می‌شود.

۱- این همانی اعتراض‌های دانشگاهی در سریال خسوف و تشابه آن با ویدئوهای اعتراضی دانشجویان در دوران آشوب‌های اخیر

آغاز «آشوب» یا به تعبیر سریال «اعتراض از درون سلف» آغاز می‌شود و تهدید به برخورد قاطع دانشجویان با مدیران، تحریم کلاسها، اعتراض‌های سازماندهی شده درون دانشگاهی با پخش اعلامیه پتانسیل کارکرد شیوع هرج و مرج طلبی‌ در دانشگاه را تحت عنوان اعتراض به نمایش می‌گذارد. البته بهانه این شورش‌ها ظاهرا به پیمانکار طبخ غذای سلف دانشگاه است.

«خسوف» نماوا، راهنمایی ساماندهی آشوب‌ها در دانشگاه‌ها/ فرزندان سازمان‌ نفاق چگونه میراث آشوب‌طلبی پدران در دانشگاه‌ها سامان‌دهی می‌کنند؟
تصاویری از اعتراض و روایتی داستانی از آشوب‌های درون دانشگاهی در سریال خسوف

کاراکتر اصلی سریال «آتیه ناصح» به کیفیت غذای سلف اعتراض دارد و این اعتراض فردی کیفیت جمعی پیدا می‌کند. او یکی از دانشجویان بی‌قرار و همواره معترض است که بر اساس داده‌های سریال به هر رخدادی حتی امور غیرضروری دانشگاه اعتراض دارد. کاملا مشخص است که مسئله کیفیت غذا در یک محیط دانشگاهی، برای دانشجویی که در تهران زندگی می‌کند و پدرش یک تولیدی دارد، کاملا بهانه است.

«خسوف» نماوا، راهنمایی ساماندهی آشوب‌ها در دانشگاه‌ها/ فرزندان سازمان‌ نفاق چگونه میراث آشوب‌طلبی پدران در دانشگاه‌ها سامان‌دهی می‌کنند؟
تصاویری از اعتراض و روایت داستانی از آشوب‌های درون دانشگاهی در سریال خسوف

مسئولان رسیدگی به اعتراضات که «آتیه ناصح» قصد سازماندهی آن را در دانشگاه دارد، فردی به نام «قیاسی» است. قیاسی ظاهری شبیه تیپیکال‌مدیران سال‌های اخیر را دارد با رفتاری طراحی شده که عمدتا در مقابل یک اعتراض دانشجویی ساده برای تغییر پیمانکار سلف، روش برخورد سخت با دانشجویان را انتخاب می‌کند و چندین بار تصمیم تعلیق ناصح را داشته است.

۲- چگونه اعتراضات ساده دانشجویی‌ می‌توانند منجر به تنشی بزرگ شوند

در این سریال سرشاخه اعتراضات یک زن و سایر دانشجویان دختر او را همراهی می‌کنند و بازوی مانع این اعتراضات مردان هستند. هیچکدام از شخصیت‌های مرد این سریال در چرخه اعتراضی روایت حضور ندارد و «آتیه» است که هدایت آشوب‌های درون دانشگاهی را برعهده دارد. نام نمادین «آتیه» نیز تمثیلی از شیوه جهت دهی اعتراضات منجر به آشوب در آینده‌ای است که سریال پیش‌بینی می‌کند.

نمایش اعتراض در ابتدای سریال با برش‌های آشوب‌های اخیر در محیط‌های دانشگاهی این همانی فوق العاده مشابهی دارد.

در همان سکانس نخست وقتی قیاسی ناصح را فرامی‌خواند او یادآوری می‌کند من کاری نکردم و چون او نخبه است قیاسی اذعان می‌کند که برخوردهای اولیه توام با مدارا بوده است.

قیاسی در نخستین برخورد نمایشی سریال از او می‌پرسد :”خانوم ناصح (آتیه) کی به شما گفته صلاحیت دارید در هر موضوعی اظهارنظر کنید؟ خودتان می‌برید و می‌دوزید و حکمش را صادر می‌کنید.

۳-اعتراضات دانشگاهی چگونه دوقطبی و تشنج‌ ها را تشدید می‌کند؟

ناصح در پاسخ می‌گوید: شما بفرمائید من در چه موضوعی اظهار نظر کردم که صلاحیتش را نداشتم. من از حق خودم و بقیه دانشجویان دفاع کردم.

قیاسی در ادامه می‌گوید: نه شما و نه دو نفری که بیرون ایستادند نماینده دانشجویان نیستند.

ناصح پاسخ می‌دهد: شما نگذاشتید من نماینده دانشجویان باشم.

قیاسی اشاره می‌کند: این راه و رسم اعتراض نیست اگر از کیفیت غذا رضایت ندارید نامه بنویسید همه زیر آنرا امضاء کنند و دفتر بررسی کنند.

ناصح پاسخ می‌دهد : من را به دنبال نخود سیاه نفرستید. چند تا نامه اعتراضی در کشور شما دارد خاک می‌خورد.

قیاسی می‌گوید: این نامه‌ها مشکلشان درباره غذا نیست، سیاسی هستند.

ناصح پاسخ می‌دهد: مشکل این است که هر موضوعی را سیاسی می کند.

قیاسی در ادامه می‌گوید: حرف غذا را پیش می کشید و آنرا سیاسی می کنید. این دفعه اگر بحث تعلیق مطرح شود از من انتظار کمک نداشته باش.

«خسوف» سریالی عاشقانه است که بر اساس روایت‌های فرعی اعتراضی ساخته شد، با اینکه عنصر ملودرام، موتور محرک قصه است اما خرده روایت‌ها حتی سکانس‌های فرعی سریال اشاره‌های پررنگی به شیوه‌های برخورد در آشوب‌های اخیر دارد.

۴-یکی از شیوه‌های آموزشی مبارزه در سریال خسوف، هک کردن برای انتخاب روش برخورد با مسئولان دانشگاه است

روش مبارزه در آشوب‌های اخیر با روش مبارزه در خسوف چگونه همخوانی دارد؟

آغاز روایت با یک حرکت اعتراضی آغاز می‌شود و قیاسی آتیه را تهدید به تعلیق می‌کند. او و همراهانش برای تقابل با قیاسی مشغول سرقت اطلاعات مربوط به او از طریق هک سرور دانشگاه هستند. روش اول مبارزه برای این گروه دانشجویی دسترسی به اطلاعات از طریق هک است. آنچه که به وضوح در دوران آشوب‌ها از سوی گروه‌های هکری ناشناس به شدت افزایش یافته است.

پس از برخورد قیاسی و ناصح، همراهان آتیه برای پی بردن به تصمیمات مدیران دانشگاه اقدام به هک وب سایت و بخش گردشکار مرسلات اداری می‌کنند.

اما قبل از این اقدام برای عقب‌نشینی قیاسی همراهان آتیه روی نقطه ضعف اساسی قیاسی انگشت می‌گذارد. شیوه مبارزه جدید برای آنچه تمامیت‌خواهی تحت عنوان قرارداد با پیمانکار طبخ غذای دانشگاه مطرح می‌شود این است که انگشت روی افشا یا تهدید به افشای زندگی خصوصی افراد می‌گذارند.

یکی از شیوه‌هایی که در ایام آشوب‌ها در شیوه‌ انتقام‌گیری چهره‌های سیاسی و انتشار عکس‌های خانوادگی آنان است که در شیوه برخورد آتیه و همراهانش با قیاسی نمود پیدا می‌کند.

اما روش انتقام‌گیری محدود به هک، افشای زندگی خصوصی افراد نمی‌شود و «رگ‌زنی» و ترور با سلاح سرد بخش قابل تاملی است که در مواجه با قیاسی اجرا و منجر به مرگ او می‌شود.

۵-ترور به شیوه آشوب‌های اخیر

در حالیکه، امیر، آتیه، علیرضا و… و. تصمیم می‌گیرند به ملاقات قیاسی رفته و با او گفت‌وگو کنند، در همین حال دو موتورسوار بدون هیچ قصد دیگری به غیر از ترور با سلاح سرد اقدام به بریدن گلوی او می‌کنند و او با همان شیوه‌ای ترور می‌شود که پلیس سریال قورباغه ترور شد و این روش برخورد شباهت عجیبی به ترورهای سید روح الله عجمیان، دانیال رضا زاده و حسین زینال زاده(حافظان امنیت) دارد. با اینکه بعدها این دو ضارب در سریال سارق تلفن همراه معرفی می‌شوند اما در همان سکانس ترور قیاسی هیچ خبری از خفت‌گیری یا سرقت تلفن همراه نیست و ضاربان بدون طلب کردن موبایل یا اظهار به سرقت قیاسی را ترور می‌کنند.

از این حیث سریال خسوف تحصن دانشجویی، تقابل با روسای دانشگاه (تمثیلی سیاسی)، هک و دستیابی به اطلاعات افرادی که با آنان مواجه دارد و ترور با سلاح سرد را (به صورت غیر مستقیم) به صورت نمایشی تئوریزه می‌کند.

۶- برشی از سریال خسوف که نشان می‌دهد پدر آتیه، معترض جریان دانشجویی عضو گروه‌های سیاسی بوده که همچنان قرص سیانور خود را به عنوان یادگار دوران مبارزاتی‌اش همچنان همراه خود دارد

معارض، راه معاند را ادامه می‌دهد؟

«آتیه ناصح» دچار سندورم اعتراض بی‌قرار است و این موضوع را از زبان رضی (علی عمرانی) در بخشی از سریال مطرح می‌شود و در ادامه سریال ریشه‌ این رفتارها را باید در گذشته خانوادگی او جستجو کرد. در قسمت یازدهم سریال، اسفندیار پدرِ آتیه (مسعود کرامتی) می‌خواهد فرزندش را نصیحت کند، تا مسیر صحیح زندگی را انتخاب کند. او یک قوطی کبریت را به فرزندش نشان می‌دهد که درون آن حاوی قرص سیانور است و گذشته مبارزاتی خود را به فرزندش یادآوری می‌کند.

«خسوف» نماوا، راهنمایی ساماندهی آشوب‌ها در دانشگاه‌ها/ فرزندان سازمان‌ نفاق چگونه میراث آشوب‌طلبی پدران در دانشگاه‌ها سامان‌دهی می‌کنند؟

پیش و پس از انقلاب دو گروه سیاسی سازمان چریک‌های فداییان خلق و مجاهدین خلق از سیانور استفاده می‌کردند، اما این قرص کشنده بیشتر به عنوان سمبل مبارزه رجوییست‌ها شناخته می‌شود.

با اینکه تهیه‌کننده سریال با انتشار متنی به این مسئله اشاره می‌کند که استفاده از این قرص الزاما اشاره به فرقه رجوی ارتباطی ندارد اما مخاطب سریال سیانور را سمبلی از سازمان منافقین می‌داند. روزنامه شرق در گزارشی در ۱۲ آذر ۱۳۸۰ با نقل خاطره ای از بهزاد نبوی این قرص را نماد فرقه رجوی معرفی می‌کند.

با این حال شیوه کنش‌گری آتیه ناصح در زنده نگاه داشتن آشوب‌های درون دانشگاهی بخشی از شیوه و متدی است که از پدرش آموخته است.

حال باید این پرسش را مطرح کرد که حتی اگر منظور سازندگان تبلیغ آرمانی افراد منتسب به این سازمان نباشد اما فرقه‌های معاند تا سال‌های طولانی پس از انقلاب از این قرص استفاده می‌کردند و سریال این خط را القاء می‌کند که فرزندان اعضای فرقه‌های معاند هستند که خط ملتهب کردن فضای سیاسی کشور را حفط کنند و آتیه، آینده پدرش اسفندیار است که متدهای مبارزاتی او را دنبال می‌کند.

۷-القاء فساد سیستماتیک و حمایت شرکت‌های مشکوک برای ورود کاراکتر سمیرا به شورای شهر برای ساخت و سازهای غیرقانونی

القاء فساد سیستماتیک برای ناامیدی مخاطبان از حاکمیت

یکی از تم‌های روایی که در تولیدات سال‌های اخیر شبکه نمایش خانگی به ادامه آن اصراری جدی وجود داشته، القاء مکرر مسئله فساد درون سیستمی است.

در سریال خسوف سمیرا(پریا مجللی) یک دانشجوی مطلقه، نقش یک پادوی مطبوعاتی را دارد. او وارد شرکت مهراب و رضی می‌شود. اغلب فعالیت‌های این شرکت حضور در فعالیت‌های غیرقانونی و زد و بندهای کلان است. سمیرا با اینکه با علیرضا (پوریا رحیمی سام) ازدواج کرده اما روابط کثیف خود را با رضی حفظ کرده است و با حمایت این شرکت می‌تواند به عضویت شورای شهر درآید. در ادامه شاهد هستیم دلالانی چون رضی تخلفات خود را در حوزه ساخت وساز غیرقانونی با حمایت سمیرا در شورای شهر پیش می‌برند.

القاء این روند که در سریال‌های فراوان دیگری تکرار شده است، موجی از نارضایتی‌های اجتماعی را در پی خواهد داشت که در خلاء نظارتی مدیران پیشین وزارت ارشاد و ساترا چنین مفاهیمی به مخاطبان سریال‌های شبکه نمایش خانگی القاء شده است.

۸- برشی از سریال با اشاره به تیراندازی پلیس که هیچ ارتباطی به خط اصلی روایت ندارد

سکانس پربحث از تیراندازی بدون دلیل پلیس

پلیس به عنوان نماینده قانون برای حفظ امنیت شیوه قاطعانه‌ای را باید در پیش گیرد. در سریال خسوف در سکانس‌های غیرمرتبط صحنه‌های تیراندازی پلیس گنجانده شده که هیچ ارتباطی به روایت اصلی ندارد. این سکانس‌ها شاید در زمان ساخت سریال برای مخاطب اهمیت چندانی نداشت اما تاکید مستقیم شلیک پلیس در آشوب‌های اخیر معنایی چندان مثبت نخواهد داشت.

۹-القاء ناامنی شهر در سکانسی غیر مرتبط

در حالیکه امیر در یک ایست بازرسی توقف کرده، خودرویی از محل ایست بازرسی می‌گریزد و پلیس بی وقفه به او شلیک می‌کند. این اتفاق در حالی می‌افتد که وضعیت امنیتی شهر در سریال در پس زمینه بسیار نا امن جلوه داده می‌شود. کنار هم قرار گرفتن این دو سکانس زمینه القاء مفاهیم متفاوتی را فراهم می‌کند.

ادامه دارد…

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

«خسوف» نماوا، راهنمای ساماندهی آشوب‌ در دانشگاه‌ها/ فرزندان سازمان‌ نفاق چگونه راه پدران در دانشگاه‌ها را ادامه می‌دهند؟ بیشتر بخوانید »