هنرمند

.
دو تا از بچه‌های گروه فیلمبرداری زخم بر مي‌دارند و این زخم‌ها نشانه‌ی این است كه تو هم در جهاد فی سبیل الله شركت داشته‌ای. و وای بر آن‌كس كه در صحرای محشر سر از خاك بر دارد و نشانه‌ای از معركه‌ی جهاد در بدن نداشته باشد!

***
روز چهارم، جاده‌های شهر «فاو» را به سوی خط درگیری با دشمن پشت سر گذاشتیم. دشمن وابسته به ماشین جهنمی جنگ است و هر چه آتش دارد بر سر شهر و اطراف آن فرو مي‌ریزد. اما چه باك! بچه‌های ما از جانب خدا مأموریت دارند تا جهان را از عصر ظلمات خارج كنند. چه باك، بگذار دشمن هر چه آتش دارد فرو بریزد!
……
صفحات رسمی شهید سید مرتضی‌ آوینی را دنبال کنید
@AVINY_COM
.

…
پدر جان، دست‌هاي پينه‌بسته‌ات را از دور مي‌بوسم. كاش اينجا در كنار هور كه تا افق‌ گسترده است و اكنون رنگ آسمان ابري را به خود گرفته است بودي و اين تلاش عظيم را مي‌ديدي؛ اين بچه‌هاي جهادي را كه «يا علي»گويان پل‌ها را جا به جا مي‌كنند و عكس امام را به نشانه‌ي اينكه در قلبشان جاي دارد بر سينه آويخته‌اند. و آن ديگران را كه لاينقطع با هلي‌كوپتر از راه مي‌رسند و قدم در آن جاده‌اي مي‌گذارند كه به سوي نور، به سوي مطلع عشق گسترده است. و پدر جان، من يقين دارم كه اين همان طريق وسطايي است كه نه به چپ گرايش دارد و نه به راست
……

صفحات رسمی شهید سید مرتضی‌ آوینی را دنبال کنید
@AVINY_COM
.

………..خدایا ، همه چیز بر من ارزانی داشتی و بر همه اش شکر کردم . جسمی سالم و زیبا دادی ، پائی قوی و تند و چالاک عطا کردی ، بازوانی توانا و پنجه ای هنرمند بخشیدی ، فکری عمیق و ذهنی شدید دادی ، از تمام موهبات علمی به اعلا درجه برخوردارم کردی ، موفقیت های فراوان به من دادی ، از همه چیز ، و از همه زیبائی ها ، و از همه کمالات به حد نهایت به من اعطا کردی و بر همه اش شکر می گذارم .
اما ای خدای بزرگ ، یک چیز بیش از همه چیز به من ارزانی داشتی که نمی توانم شکرش کنم ، و آن درد و غم بود . درد و غم از وجودم اکسیری ساخت که جز حقیقت چیزی نجوید ، جز فداکاری راهی برنگزیند ، و جز عشق چیزی از آن ترشح نکند .
خدایا ، نمی توانم بر این نعمت تو را شکر کنم ، ولی به خود جرات می دهم از تو بخواهم که این اکسیر مقدس را تباه نکنی .

( نیایشی از شهید دکتر مصطفی چمران ، در ایران ، کتاب ” نیایش ها ” ، صفحه ۱۱۵ ، انتشارات بنیاد شهید چمران ، وصال شیرازی شماره ۵۷ ، تلفن ۶۶۴۶۲۰۳۷ )
دکتر چمران روی رودخانه کرخه کور داخل قایق جمینی که از تیپ نوهد ارتش گرفته بودیم همراه شهید ایرج رستمی ، شهید ناصر فرج االله ، محمد نخستین عازم سد کوهه هستند . سد کوهه در منطقه روستای کوهه نزدیک عباسیه روی رودخانه کرخه زیر آتش دشمن با کمترین امکانات احداث شد و کیلومتر ها آب را بصورت دریاچه ای بزرگ مقابل تهاجم دشمن را گرفت و گروهی از رزمندگان ستاد جنگهای نامنظم حفاظت از این سد را برعهده داشتند که مدتها بچه های بوشهر به فرماندهی شهید علی ماهینی بودند و مدتی هم حسین شاه حسینی بود . تنها راه رفت و آمد و حتی رسانیدن غذا به آنها از طریق آب و همین رودخانه بود و عموما دشمن با شنیدن صدای موتور قایق ها اینجا را زیر آتش می گرفت . دکتر چمران مرتبا از این سد و بچه ها که در شرایط سختی بودند بازدید می کرد .