هواپیما

به گزارش مجاهدت از خبرنگار فرهنگ دفاع‌پرس،سیزدهمین قسمت برنامه «جبهه» به موضوع حماسه مقاومت مردمی در آبادان اختصاص داشت و مهمانان این قسمت از ایستادگی مردم در برابر دشمن؛ مقاومت کوچه به کوچه در شهر‌های اشغال‌شده تا حمایت‌های مردمی از جبهه‌ها، و داستان‌هایی از افرادی که بدون آموزش نظامی، سلاح به دست گرفتند و از خاکشان دفاع کردند، روایت کردند.

اجازه ندارید تسلیم شوید!
در بخش نخست این برنامه طیبه اشتری، از راویان ایام محاصره آبادان بود. او در ابتدا گفت: «همیشه آرزو می‌کنم نه این نسل و نه نسل‌های آینده جنگی را تجربه نکنند. امیدوارم هیچ جای دنیا جنگی صورت نگیرد. در آن زمان من شهروند آبادان و امدادگر بودم و در بیمارستانی شرکت نفت آبادان کار می‌کردیم که نزدیک‌ترین مرز آبی بین ایران و عراق بود و مرتب بمباران می‌شد. شهامت می‌خواست که زن و دختر باشی و در آنجا حضور داشته باشی. گاهی به ما می‌گفتند غواص‌های عراقی کمین کرده‌اند، اما دختران انجا نمی‌ترسیدند و شجاع و دلیر بودند.»

اشتری در ادامه گفت: «۱۵ ساله بودم که جنگ شروع شد. ساختمان آموزش و پرورش آبادان بمباران شد و بیشتر کارمندان آن اداره و بسیاری از دبیران و به شهادت رسیدند. ما ۲۰ دختر دانش‌آموز بودیم که به جای مدارس وارد سه بیمارستان فعال در آبادان شدیم. در آن زمان ما امدادگر بودیم. البته امدادگر آقا هم داشتیم ولی نقشی که زنان در آن زمان داشتند نقش روحیه دادن به رزمندگان بود. در آن فضای خشن پر از خون و خشم و وحشت، حضور ما دختران و زنان فضا را تلطیف می‌کرد. گویا رزمندگان و مجروحان که ما را می‌دیدند با نگاهمان به آنها می‌گفتیم اجازه ندارید تسلیم شوید؛ به خاطر ما هم که شده تسلیم نشوید.»

وی ادامه داد: «گاهی به مزار شهدای آبادان می‌رفتیم و برای شهدایی که خانواده‌ای نداشتند فاتحه می‌خواندیم. روزی تصمیم گرفتیم به خانواده‌های شهیدان سری بزنیم تا اگر از لحاظ درمانی خواسته‌ای داشتند بگویند. تسلیت گفتیم و ابراز همدردی کردیم و به بیمارستان برگشتیم. ساعتی بعد متوجه شدیم بمب به خانه این خانواده اصابت کرده و تمام اعضای آن شهید شدند و تنها دو نفر از آنها زنده مانده بودند که به شدت مجروح شده بودند.»

اشتری گفت: «آن زمان مسئول ما که خانمی به نام فاطمه جوشی بود که بهترین تخریب‌چی آبادان محسوب می‌شد؛ او مرا مسئول تحقیقات پرسنلی انتخاب کردند و آن زمان سن مطرح نبود. میانگین سنی رزمندگان ما بین ۱۷ تا ۲۵ سال بود. بسیاری از فرماندهان ۲۰ ساله بودند و من و یکی از دوستانم هم کوچکترین امدادگران بودیم. متولد ۴۴ بودیم. 

وی در ادامه گفت: «یکی دیگر از اموری که ما انجام می‌دادیم این بود که از طرف بنیاد رسیدگی به امور مهاجرین جنگ باید آمار خانواده‌های آبادانی که در شهر مانده بودند را درمی‌آوردیم تا برای خدمات رسانی و آذوقه اطلاعات داشته باشم. آدرس‌ها را داده بودند که سه نفر شویم در مناطق شهر آمار صحیحی را دربیاوریم. به یاد دارم من و معصومه رامهرمزی و سهیلا افتخارزاده با هم می‌رفتیم. قرار شد پراکنده شویم تا زودتر تمام شود. بعد از مدتی سهیلا گفت من باید به بیمارستان برگردم و من و معصومه ماندیم. یکی از آدرس‌ها جزو منطقه ممنوعه بود. در را زدم دیدیم دو سرباز جوان به سمت ما اسلحه گرفتند. به آنها گفتیم امدادگریم و برای جمع آوری آمار آمده‌ایم. آنها به ما گفتند بروید، هر چند دیدبانان عراقی دیده‌اند و شلیک می‌کنند. با تمام توان دویدیدم. یک دفعه گلوله توپی از جلوی صورت ما رد شد و، چون ترکش‌های آن آبشاری بود به ما نخورد ولی نیم متر بالا رفتیم و به زمین کوبده شدیم. در یکی از این فرعی‌ها رفتیم؛ نفسم بند آمده بود؛ که یک باره معصومه گفت کیف پول من آنجا که گلوله خورد جا ماند. هر کاری کردم نتوانستم منصرفش کنم نتوانستم. دیدم معصومه نیست. اما چند دقیقه گذشت دیدم با کیفش برگشت و من بسیار خوشحال شدم.»

سعید ابوطالب، یکی از میزبانان گفت: «بسیاری از خاطراتی که شما تعریف می‌کنید در کتاب‌ها و خاطرات زمان جنگ نیامده هست. یکی از ثمرات این برنامه شناخته شدن شما به عنوان راوی هست و امیدوارم که فرصتی پیش بیاید همه حرف‌های شما را بشنویم.»

علی خلیلی، دیگر میزبان برنامه نیز گفت: «در این خاطره به مدرسه و تحصیل اشاره کردید و همه اینها وسط جنگ بود. این نشان می‌داد مردم ایران مانند مردم فلسطین و آزادگان دنیا زندگی را دوست دارند. شما دنبال جنگ نرفتید جنگ به کشور شما آمد. در حال جنگ مردم هم نمی‌توانند دست روی دست بگذارند و باید زندگی خود را ادامه دهند. شما امدادگر بودید، سختی‌های زیادی کشیدید و جانتان را به خطر انداختید. گاهی ممکن هست کسی بوده که نمی‌توانستید کمک کنید و این بسار سخت هست.» 

علیرضا دلبریان، دیگر میزبان برنامه گفت: «زمان جنگ تخریب‌چی مرد دیده بودم، اما تخریب‌چی زن ندیده بودم. انجام عملیات تخریب بسیار خطرناک هست و شجاعت زیادی می‌خواهد که در زنان سرزمین ما وجود دارد. شما وظیفه چند بعدی داشتید و در چند رشته عمل می‌کردید که برای ما جالب بود. غصه می‌خوردم‌ای کاش بتوانیم این سختی‌ها بیدار ماندن‌ها در زمان جنگ سرا به پرستاران و پزشکان خود بگوییم. شما و همکارانتان شیرزنانی بودید که انجام وظیفه می‌کردید.»

مریم تجلایی، از میزبانان برنامه نیز گفت: «به مهمانان دیگر برنامه همیشه می‌گفتم باید از بانوان و مادران شما و تشکر کنیم. اما امروز جو این گونه بود که باید به عنوان یک زن از شجاعت شما تقدیر کرد و به وجود شما افتخار می‌کنم.»

تیر اشتباهی که رزمندگان را مطلع کرد
در بخش دوم این برنامه، ناصر روستایی، از رزمندگان مقاومت آبادان به روایت خاطرات خود پرداخت. 

وی در این برنامه گفت: «داستان درباره یک پسر ۱۶ ساله هست که در کنار پدر و مادرش زندگی می‌کند. یک شب ساعت ۱۰ شهرش زیر بمباران عراقی‌ها قرار می‌گیرد و شهر از حالت طبیعی خارج می‌شود. از طریق رادیو اعلام می‌کنند گروه‌های سپاه، بسیج و مقاومت سر پست بروند و خود را معرفی کنند. من هم آنجا رفتم و خود ار معرفی کردم و به من یک اسلحه دادند که روی ان نوشته بود شماره ۹۸ و ما را به فرودگاه بین‌المللی آبادان فرستادند. در فرودگاه پست نگهبانی با دوربین‌های دو چشمی روی پدافند‌های فرودگاه انجام می‌دادیم.»

روستایی در ادامه گفت: «پیش از آن، پسرخاله‌ام عضو نیروی دریایی ارتش بود و کتاب‌هایی به نام پیک دریا داشت. در آن کتاب‌ها اطلاعات نظامی زیادی بود و من هم به این کتاب‌ها علاقه پیدا کرده بودم. از طریق آن اطلاعاتی که داشتم هواپیما‌های خودی و غیر خودی را می‌شناختم. ناگهان دیدم دو شئ مانند هواپیما نزدیک می‌شوند. این هواپیما‌ها اف ۵ بودند. ناگهان در بیسیم اعلام شد که پدافند‌ها آماده باشند تا ببینند هواپیما‌ها از کدام زاویه وارد می‌شوند. پدافند رو به هواپیما‌ها چرخید. اما من متوجه شده بودم که هواپیماها، خودی هست و بلند داد زدم «هواپیما خودی هست.» برای آنها عجیب بود نوجوانی که تجربه‌ای نداشت به فرمانده می‌گوید هواپیما خودی هست. آنها هم از بس در آسمان ایران دشمن و خودی دیده بودند تشخیص سخت شده بود. در بیسیم اعلام کردند هواپیما دشمن هست. اما من التماس کردم که نزنید.. هواپیما خودی هست. تا اینکه هواپیما نزدیک شد و خیلی پایین بود. پدافند توپ اول را شلیک کرد، اما خدا رو شکر به هواپیما نخورد. تا اینکه فرمانده در بیسیم گفت هواپیما ایرانی هست. هواپیما بسیار نزدیک بود و از بالای سر ما به آرامی رد شد و دیدیم بین دو بالش پرچم جمهوری اسلامی ایران هست. شهید یاسینی خود بچه آبادان بود و افتخار ماست، اما تا آن زمان او را از نزدیک ندیده بودم و فقط عکسش را دیده بودم. آن لحظه شهید یاسینی در همان هواپیمایی بود که از بالای سر ما رد شدند.»

وی ادامه داد: «بعد از آن ارتش آمد و ما را برای دیدبانی به پشت بام فرودگاه آبادان بردند. آنقدر خسته بودیم خواب برای ما مثل جایزه بود. هنگام تحویل شیفت با خستگی اسلحه را تحویل دادم و تیری به اشتباه شلیک شد. پدافند هم به دنبال شلیک من شروع به شلیک کرد. من میگفتم شلیک نکنید… اشتباه شده هست. اما آنها ادامه دادند. بعد از آن فهمیدم واقعا ۱۴ هواپیما سمت ما می‌آمد، اما بقیه هم مثل من خسته بودند و ندیده بودند. کار خداوند بود که آن لحظه تیر اشتباهی شلیک شود و بقیه متوجه هواپیما‌های دشمن شوند. اگر این احساسات در یک جوان بروز پیدا می‌کند جز کار خدا نیست. یک نوجوان بی‌تجربه ولی این طور عمل می‌کند خداوند عمل می‌کند.»

علیرضا دلبریان، از میزبانان برنامه نیز در ادامه گفت: «درود بر شما که نوجوان بودید ولی احساس تکلیف کردید. این روحیه شما کار جنگ ما را پیش برد و دیدیم که گره‌ها باز شد. نوجوانان با جثه کوچک ولی شجاع بودند و کار‌های بزرگی کردند.»

انتهای پیام/ ۱۲۱

گروه ساجد دفاع‌پرس: ارتش بعث عراق در جنایاتی آشکار، شهرهای ایران را با موشک هدف قرار می‌داد که این اقدام، به مجروحیت و شهادت تعداد زیادی از غیرنظامیان منجر می‌شد؛ اما در این میان شهرهای مرزی بیشتر در معرض موشک‌های بعثی‌ها قرار داشتند؛ خصوصاَ دزفول که به‌دلیل شدت اصابت‌های موشک‌های صدام، به «شهر هزار موشک» لقب گرفته هست.

روزنامه اطلاعات، ۲۵ اسفند سال ۱۳۵۹ یک نمونه از اصابت موشک به شهر‌های اهواز و دزفول و همچنین اصابت راکت‌های جنگنده‌های بعثی به اهواز را چنین روایت کرده هست:

حمله موشکی به اهواز و دزفول 

اهواز – در حالی‌که نمایندگان صلیب‌سرخ جهانی در حال بررسی جنایات ارتشیان صدام علیه مردم غیرنظامی و بازدید نقاط مسکونی، درمانی، آموزشی ویران‌شده در جریان حملات عراق در جنوب کشور بودند، پیش از ظهر دیروز جنایت‌کاران مزدور صدام تکریتی، شهر‌های حماسه‌ساز اهواز و دزفول را برای چندمین‌بار طی روز‌های اخیر مورد حمله موشک‌های زمین به زمین و توپخانه سنگین خود قرار دادند. 

خبرگزاری پارس از ستاد امنیت شهر اهواز گزارش داد: مزدوران صدام در جنایت تازه خود، ۳ موشک زمین به زمین به‌سوی مناطق مسکونی اهواز پرتاب کردند که خساراتی به‌بار آورد. به‌موجب آخرین گزارش رسیده تا ساعت (۱۷:۳۰ دقیقه) ۲ مجروح این حادثه به یکی از بیمارستان‌های اهواز منتقل شده‌اند. در حالی‌که تاکنون از شمار شهدای احتمالی حمله موشکی به اهواز خبری دریافت نشده هست. یک مقام آگاه در فرمانداری دزفول نیز به خبرگزاری پارس گفت: مزدوران صدام در حمله دیروز خود به دزفول نیز ۲ موشک به سوی مناطق مسکونی این شهر پرتاب کردند که براثر آن تعدادی از منازل مسکونی دزفول ویران شد و به ساختمان یک مسجد نیز خساراتی وارد شد. همین مقام افزود: در این حادثه چند تن شهید و مجروح شدند که آمار دقیق آن متعاقبا اعلام خواهد شد. 

بر اساس گزارش‌های رسیده در جنایت دیروز حکام بعثی در دزفول، شش تن شهید و تعداد زیادی مجروح شدند. 

یک مسجد و تعدادی خانه مسکونی نیز ویران شده هست. 

پرتاب راکت روی شهر اهواز 

ساعت ۱۱:۳۰ دقیقه دیروز، دو هواپیمای متجاوز عراقی چند راکت بر روی شهر اهواز فرو ریخت که یک راکت به دامنه تپه‌های مجاور جاده اهواز – سربندر و یک راکت در همین منطقه و در فاصله دورتر به زمین اصابت کرد که خوشبختانه تاکنون هیچ‌کدام تلفات جانی در برنداشته هست.

به‌گزارش رسیده دو هواپیمای متجاوز پس از رویارویی با عکس‌العمل شدید آتشبار‌های پدافند هوایی، از آسمان اهواز گریختند.

 

انتهای پیام/ ۱۱۳

گروه ساجد دفاع‌پرس: رژیم بعثی عراق اسفند سال ۱۳۶۳ در چند جنایت آشکار، مناطق مسکونی را در چند شهر مورد هدف قرار داد که به شهادت و مجروحیت تعداد زیادی از هموطنان‌مان منجر شد؛ البته این جنایت دشمن بی‌پاسخ نماند و با تلاش‌های متخصصان موشکی کشورمان، پس از مدت کوتاهی موشک‌باران‌های صدام با موشک پاسخ داده شد؛ همان‌طور که مردم نیز با شعار «موشک جواب موشک»، این موضوع را مطالبه می‌کردند.

نمونه‌ای از این جنایات ارتش بعثی عراق در موشک‌باران شهر‌های ایران اسلامی، موشک‌باران شهر بروجرد در بیستم اسفند سال ۱۳۶۳ بود که بر اثر آن ۲۶ نفر شهید و ۲۲۰ نفر مجروح شدند؛ در همین راستا روزنامه اطلاعات، در ۲۱ اسفند به تشریح این جنایت خونین پرداخت و نوشت: در ادامه جنایات رژیم بعثی- صهیونیستی عراق، در ساعت ۹.۵ دقیقه روز دوشنبه (دیروز) دو نقطه از مناطق مسکونی شهرستان بروجرد مورد اصابت موشک‌های رژیم کافر و جنایتکار بحث قرار گرفت. همین گزارش حاکی هست که در اثر این جنایت، تاکنون ٢٦ نفر شهید و ۲۲۰ تن مجروح شده‌اند و از میزان دقیق خسارات وارده از سوی مسئولین گزارشی ارائه نشده؛ اما به ده‌ها خانه و مغازه آسیب فراوان وارد آمده و دفتر سرپرستی نمایندگی‌های روزنامه اطلاعات لرستان در بروجرد نیز دچار آسیب‌دیدگی شدید شده هست.

حمله موشکی عراق به بروجرد ۲۶ شهید و ۲۲۰ مجروح به‌جا گذاشت

بروجرد- خبرنگار اطلاعات: در ادامه جنایات رژیم بعثی- صهیونیستی عراق، در ساعت ۹.۵ دقیقه روز دوشنبه (دیروز) دو نقطه از مناطق مسکونی شهرستان بروجرد مورد اصابت موشک‌های رژیم کافر و جنایتکار بحث قرار گرفت. همین گزارش حاکی هست که در اثر این جنایت، تاکنون ٢٦ نفر شهید و ۲۲۰ تن مجروح شده‌اند و از میزان دقیق خسارات وارده از سوی مسئولین گزارشی ارائه نشده؛ اما به ده‌ها خانه و مغازه آسیب فراوان وارد آمده و دفتر سرپرستی نمایندگی‌های روزنامه اطلاعات لرستان در بروجرد نیز دچار آسیب‌دیدگی شدید شده هست.

بنا به همین گزارش، سرپرست فرمانداری بروجرد در تماسی با خبرنگار اطلاعات با تاکید به روحیه مقاوم و ایثارگری‌های ملت شهیدپرور بروجرد، اظهار داشت: مردم با همکاری و هماهنگی ستاد امداد و پشتیبانی با جدیت عمل کردند و ما با این توان رزمی و روحیه عالی، آمادگی مقابله با مزدوران استکبار جهانی را داریم و ایستادگی خواهیم کرد و این مطلب را برادران و خواهران بروجردی به اثبات رسانده‌اند و امیدواریم که رزمندگان اسلام به پیروزی نهایی دست یابند و با مقابله به مثل ارتش جمهوری اسلامی ایران رژیم رو به زوال بعث عراق به گورستان تاریخ سپرده شود.

به نقل از گزارش رسیده، حجت‌الاسلام دکتر «اژه‌ای» وزیر بهزیستی به اتفاق برادر «سرحدی‌زاده» وزیر کار و امور اجتماعی و حجت‌الاسلام «موحدی ساوجی» نماینده مردم ساوه که به نمایندگی از سوی هیات دولت و ریاست جمهوری و مجلس شورای اسلامی برای تجلیل از مقام شهدای حمله هوائى خرم‌آباد عازم این استان بودند، از مناطق آسیب‌دیده حمله ناجوانمردانه رژیم بعث به مناطق مسکونی بروجرد بازدید کردند و طی آن حجت‌الاسلام دکتر «اژه‌ای» وزیر بهزیستی در گفت‌وگویی با خبرنگار ما بیان داشت: رژیم پوسیده و پوشالی عراق به جبران شکست‌های مفتضحانه خود در جبهه‌های نور علیه ظلمت، مناطق مسکونی کشورمان را ناجوانمردانه مورد حملات هوایی قرار می‌دهد؛ اما این‌گونه اعمال شیطانی خدشه‌ای در روحیه انقلابی و ایثارگری‌های ملت مسلمان ما وارد نخواهد ساخت و ما را در راه به‌ثمر رسیدن اهداف اسلام و تثبیت نظام جمهوری اسلامی مصمم‌تر می‌کند. 

همچنین برادر «سرحدی‌زاده» وزیر کار و امور اجتماعی در ادامه همین گفت‌و‌گو، اظهار داشت: ما به نمایندگی از سوی هیات دولت، در غم عزیزان بروجردی شریک هستیم و به تلافی این حرکت ددمنشانه رژیم سفاک بعث، امروز (دیروز) تیزپروازان نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران قلب عراق یعنی بغداد را هدف قرار دادند و توان رزمی خود را به جهانیان نشان دادند.

همین گزارش حاکیست، حجت‌الاسلام «موحدى ساوجی» که به نمایندگی از سوی ریاست مجلس شورای اسلامی به‌همراه این هیات وارد بروجرد شده بود، اظهار داشت: ایمان، صداقت، اخلاص و قاطعیت مردم مسلمان و غیور لرستان را مشاهده کردیم و ما از این همه اخلاص و ایثارگری در جهت انقلاب اسلامی از همه برادران و خواهران لرستان تشکر و قدردانی می‌کنیم.

بنا به گزارش مجاهدت از خبرنگار اطلاعات از بیمارستان دکتر چمران بروجرد، رئیس این بیمارستان ضمن تاکید بر تلاش صادقانه پرسنل زحمتکش و ایثارگر این مرکز درمانی، اظهار داشت: به محض آغاز حملات موشکی رژیم بعث، بیمارستان دکتر چمران با بهر‌ه‌گیری از حداکثر امکانات لجستیکی و پرسنلی خود، در نهایت جدیت تلاش خود را در جهت مداوای مجروحین شروع کرد و خوشبختانه توانست بسیاری از مجروحین را به‌طور سرپائی مداوا و بقیه را تحت کنترل درمانی قرار دهد.

آمار شهدا و مجروحین 

همچنین مسئولین بیمارستان دکتر چمران اسامی شهدای این حمله را بدین شرح اعلام کردند: داریوش معماری، خدامراد کوشکی، رضا دارابی، احمد مرادی، باقر مقدسی، شکوه صابونی، محمدحسین وجودی، ناهید پاینده، محمد وجودی، عبدالمحمد جنانی، مهدی مدیری (۷ ساله)، متین مدیری (۲۱ روزه)، عبدالمحمد بهنامی، خدیجه معظمی گودرزی، احمد میرزائی، حاج پاینده، حشمت‌الله صالحی، مهناز کلانتری و مرتضی پاینده. 

اسامی بقیه شهداء هنوز مشخص نشده هست. 

همین گزارش حاکیست: که تعداد کل مجروحین نیز ۲۲۰ نفر می‌باشند که اکثر آن‌ها به‌طور سرپائی معالجه و مرخص شده‌اند.

انتهای پیام/ ۱۱۳