هژمونی ایران

سرویس سیاست مشرق – پس از برگزاری انتخابات آمریکا و پیروزی دانلد ترامپ در این کشور؛ تحلیل‌های مختلفی را در داخل ایران شاهد بوده‌ایم.

در میان اما کسانی از جریان “چپ ایرانی” یا همان اصلاح‌طلبان؛ رویکرد عجیبی را اتخاذ کرده‌اند که شبهاتی را برانگیخته است!

پیش از این و چند روز قبل بود که محمدرضا تاجیک، از تئوریسین‌های اصلاحات طی یادداشتی در اشاره به پیروزی ترامپ خواستار مذاکره با آمریکا شد.

او با بیان اینکه شاید زمان آب‌شدن یخ‌های روابط خارجی ما، به‌ویژه رابطۀ با آمریکا فرارسیده باشد، گفته بود: می‌دانیم استراتژیِ «هنر معاملۀ» ترامپ، به‌نوعی با «هنر بداهه‌سرایی» عجین است و می‌دانیم این بداهه‌سرایی، چهره‌ای ژانوسی(آب و آتش) دارد. این‌که ایرانِ امروز و فردا از کدامین چهرۀ بداهه‌سرایی ترامپی نصیب ببرد، ربط تنگاتنگ و معنادار با تمایل و ارادۀ به بداهه‌سرایی رهبران آن در شرایط کنونی، از یک‌سو، و شیوه و روش این بداهه‌سرایی، از سوی دیگر، دارد. به‌عنوان کلام آخر، به اصحاب تصمیم و تدبیر امروز می‌گویم: گریز و گزیری از این بداهه‌سرایی، چه امروز و چه فردا، ندارید.[1]

بخش عجیب این تحلیل آنجاست که اصلاح‌طلبان همواره به سیاست‌های دموکرات‌ها علاقمند بودند و جمهوریخواهانی که ترامپ هم برخاسته از آنان است؛ جایی در مواضع ابراز شده اصلاح‌طلبان نداشتند. فلذا این نرم شدن یک‌شبه چندان قابل پذیرش نیست.

محمدجواد حق‌شناس، دیگر فعال اصلاح‌طلب است که به تازگی از تفاوت‌های ترامپ 2024 گفته است.

او در مصاحبه با اعتماد در این باره می‌گوید: مواجهه مسوولان ایرانی با دولت جدید آمریکا نباید بر اساس شناختی باشد که از 4 سال نخست ریاست‌جمهوری ترامپ شکل گرفته است. در آن برهه، ترامپ تازه پا به عرصه سیاسی گذاشته بود. ترامپ مدل 2016 تا 2020 با ترامپ امروز که یک دوره تجربه ریاست‌جمهوری و یک دوره تجربه شکست در انتخابات ریاست‌جمهوری و…را در کارنامه دارد، تفاوت‌های ماهوی دارد. این چهره که اولویت‌های سیاست خارجی روشنی دارد، می‌تواند فضای متفاوتی را برای تصمیم‌گیری و سیاست‌گذاری در جمهوری اسلامی فراهم سازد. در واقع ترامپ امروز ترامپ مدل 2016 نیست.

حق‌شناس می‌افزاید: مواضع جدید ترامپ هم با گذشته تفاوت‌های بسیاری دارد. مثلا او عنوان می‌کند به دنبال تغییر حکومت در ایران نیست. از طرف دیگر، بن‌بستی که تیم راستگرا و افراطی حاکم در تل‌آویو شکل داده‌اند ترامپ را مجاب خواهد کرد که رویکرد متفاوتی را در خصوص ایران در پیش بگیرد. ترامپ رسما اعلام کرده آغازگر و ادامه‌دهنده هیچ جنگی نخواهد بود. این مواضع و اظهارات نباید از دید تحلیلگران و سیاستگذاران ایرانی دور بماند. در کنار این گزاره‌ها، نباید فراموش کرد که فضای منطقه خاورمیانه رنگ و بوی متفاوتی پیدا کرده است. وقتی عربستان و سایر کشورهای عربی رسما از مواضع ایران دفاع کرده و خواستار پایان دادن به تنش‌های منطقه‌ای می‌شوند، یعنی وضعیت جدیدی حاکم شده است. از سوی دیگر اولویتی که ترامپ در حوزه سیاست خارجی برای حل و فصل تنازعات میان چین و امریکا دارد، امکانات تازه‌ای را برای بازیگری ایران فراهم می‌کند.

او سپس با تأیید تلویحی مذاکره با آمریکا و در ادامه خوشبینی‌های خود تصریح می‌کند: این رویکرد به خصوص پس از تغییرات در دولت ایران و در پیش گرفتن دیپلماسی واقع‌گرایانه دورنمای تازه‌ای را در بخش سیاست خارجی نوید می‌دهد. ایران طی 4سال آینده می‌تواند به جای سیاست تقابلی و مبتنی بر تعارض با امریکا به سمت رویکرد منفعت‌محور و به دور از تعارض گام بردارد. سیاست‌هایی که گرفتاری‌های ایران را در بخش‌هایی چون رفع تحریم‌ها، فروش نفت و واردات و صادرات، حل معضل مهاجرت نخبگان و مهاجرت نیروی انسانی متخصص و…کاهش می‌دهد و چشم‌انداز متفاوتی را پیش روی ایران می‌گشاید.[2]

این دسته از اصلاح‌طلبان نمی‌دانند در منتهای خوشبینی‌های مفرط آنها چیزی جز دردسر و ناراضی‌تراشی وجود ندارد.

این خوشبینی‌های مفرط و تغییرات یک‌شبه در حالی است که نظام جمهوری اسلامی ایران و در رأس آن ولایت فقیه؛ همواره و حتی در زمانی که چپ‌های ستادی ضد آمریکایی‌ترین موجودات جهان بودند نیز در سمت عقلانیت، مذاکره و کاهش تنش قرار داشتند. تاریخی روشن و قابل اثبات که نه از خوشبینی مفرط این روزهای برخی چپ‌ها اثری در آن است و نه از رفتارهای هیستریک رفقای سفارت‌نورد همین جریان در دهه 60!

نظام اسلامی نشان داده است که بعنوان رأس هژمونی ایران؛ پاسخ دشمنی را با مقاومت می‌دهد و پاسخ احترام متقابل و حفظ منافع را با احترام.

باید تصریح کرد که خوشبین‌های این روزها به آمریکا و مذاکره طیفی هستند که یکسوی آنها ساده‌لوحان قرار دارند و سوی دیگر افراد مغرض!

ساده‌دلانی که نه از بی‌تغییری سیاست‌های رؤسای جمهور آمریکا نسبت به ایران درس می‌گیرند و نه از عدم پایبندی آمریکا به توافقاتی مثل برجام.

تکلیف مغرضان هم که البته مشخص است…

در این میان امر واضح آن است که نباید عزت و حکمت و مصلحت و منافع را به دست این ساده‌دلان و آن مغرضان پیش برد.

ترامپ نیز یکی مثل 40 و چند رئیس‌جمهور سابق آمریکاست که قصد دارد سیاست‌های استکباری هیئت حاکمه این کشور را به پیش ببرد و از ضربه زدن به ایران و ایرانی هم هیچ اِبایی ندارد.

اگر هم می‌گوید قصد جنگ یا براندازی ندارد؛‌ به این دلیل است که نمی‌تواند با هژمونی ایران پنجه در پنجه بیافکند. نه اینکه نمی‌خواهد!

خصلت‌های فردی او نیز بنا به تجربه هیچ تأثیری در این استکبارپیشگی ندارد و صحبت کردن از ترامپ 2016 و ترامپ 2024 ناشی از نبود شناخت تاریخی نسبت به حکومت آمریکا و یا قصد و نیت‌های دیگر است!

اینکه در این هنگامه، منافع ایران چگونه تأمین خواهد شد؛ مصلحتی است که خواص آگاه باید درباره آن اقتراح کنند و ولی فقیه باید آنرا تشخیص دهد.

ساده‌لوحی و غرض‌ورزی در این میانه هیچ جایی نخواهد داشت.

***

1_mshrgh.ir/1661291

2_https://www.etemadnewspaper.ir/fa/main/detail/225175

سرویس سیاست مشرق _ محمدجواد ظریف، معاون راهبردی رئیس‌جمهور پزشکیان به تازگی در سخنانی که سایت جماران آنها را منتشر کرد، درباره سطح قدرت امنیتی ایران گفته است: ما امروز می‌توانیم این حرف را بزنیم که ایران بعد از ۴۵ سال از لحاظ امنیتی به بلوغ رسیده است.

او می‌افزاید:‌ ایران تنها کشوری است که به پایگاه آمریکایی حمله کرده، توانسته گنبد آهنین اسرائیل را بشکند و نشان دادیم که می توانیم خودمان امنیت‌مان را تامین کنیم.

ظریف گفته است: اعتماد به نفس جدیدی برای ما ایجاد شده که ما الان می توانیم نگاه تهدیدمحور را به نگاه فرصت محور تبدیل بکنیم و همسایه‌ها را هم جذب کنیم و وضعیت اقتصادی کشور را بهبود ببخشیم. معتقدم اگر چنین تغییر پارادایمی رخ دهد اقتصاد زمینه بالندگی پیدا می‌کند و امکان پیشرفت فراهم می‌شود.

او تصریح می‌کند: با تغییر پارادایم که زمینه‌های آن را می‌بینیم، امیدوارم که ایران در ۵ سال آینده شرایط بسیار بهتری داشته باشد. امروز که این اعتماد به نفس را داریم که می توانیم امنیت خودمان را بدون خرید از دیگر تامین کنیم باید برویم سراغ منطقه قوی.

ظریف همچنین گفته است: ما ۲۰۰ سال تحقیر را تحمل کردیم اما امروز به عنوان یک قدرت منطقه‌ای سر پا هستیم. [۱]

*مخاطبان این سخنان دکتر ظریف، بیش از داخل اما در خارج از کشور هستند. خاصّه اینکه مواضع امنیتی ظریف در مواقعی سینوسی و حتی متناقض با موضع امروز او درباره قدرت دفاعی ایران بوده است.

لذاست که موضع تازه دکتر ظریف که یقینا پژواک زیادی هم در داخل و خارج از کشور خواهد داشت باید مورد اقتراح و مداقّه ملی قرار گیرد.

صحبت‌های دکتر ظریف همچنین می‌تواند آغازی باشد بر مباحثه درباره “هژمونی ایران”.

هژمونی نوظهوری که در جریان منازعات یکسال اخیر در منطقه غرب آسیا، توانست طی دو عملیات موشکی وعده صادق ۱ و ۲، سرزمین‌های اشغالی در تصاحب رژیم صهیونیستی را علنا موشکباران کند و قدرت بلامنازع خود را به رخ جهان بکشد.

***

۱_ https://www.jamaran.news/fa/tiny/news-1647736

سرویس سیاست مشرق – «وبلاگ مشرق» خوانشی روزانه در لابه‌لای اخبار و اتفاقات کشور است. ما درباره این خوانش البته تحلیل‌ها و پیشینه‌هایی را نیز در اختیار مخاطبان محترم می‌گذاریم. ۷:۳۰ هر روز با بسته ویژه خبری-تحلیلی مشرق همراه باشید.

***

منفعت چپ‌های ستادی از اصرار بر “توافق به هر قیمتی” چیست!؟

علی‌محمد نمازی، فعال اصلاح طلب و از اعضای حزب کارگزاران، در بخشی از یک یادداشت در شماره چهارشنبه گذشته روزنامه آرمان ملی نوشته است: مذاکره تنها راه برای عبور از شرایط تحریمی است. هیچ توجیهی از نظر عقلی، عرفی و تاریخی وجود ندارد که مذاکره را نپذیریم. بهترین شیوه و ابزار برای رفع اختلافات و رسیدن به توافق و فراهم آوردن زمینه همکاری بین ملت‌ها گفت‌وگوست. گفت‌وگو تنها راه مقابله با جنگ است. ایران تجربیات خوبی در این زمینه دارد. سال‌ها کشورما با جنگ روبه‌رو بود و هزینه‌های زیادی در زمان جنگ تحمیلی دادیم اما در نهایت با توسل به مذاکراتی که صورت گرفت، جنگ پایان یافت و توسعه کشور آغاز شد.

او همچنین تأکید می کند: در حال حاضر اقشار مختلف مردم در انتظار هستند که دولت تکلیف مذاکرات را مشخص کرده و با لغو تحریم‌ها شاهد بهبود وضعیت جامعه و معیشت مردم و ایجاد امید در کشور باشند به طوری که آینده بهتری در انتظار مردم و ایران باشد و مشکلات مردم حل و فصل شود. [1]

*در حالت خوشبینانه بر ما پوشیده است که این سطح از اصرار بر اشتباه و ندیدن تجربیات تلخ گذشته از کجا نشأت می گیرد!؟

آیا آقای نمازی و امثال او شاهد تجربیات تلخ دولت اعتدال در ترسیم “لوبیای سحرآمیز” از توافق و “اصرار بر مذاکره به هر قیمتی” نبودند!؟

البته که بوده اند و این از بد روزگار است که مردم مظلوم ایران گرفتار چنین خواص پر اشتباهی شده اند…

نظیر حرف های نمازی در دوران دولت اعتدال نیز زده می شد و مردم هم قطعا نتیجه این حرف های باطل را فراموش نکرده اند.

البته که مذاکره عقلانی و تأمین کننده منافع ملت امر حرامی نیست اما دشمن هرگز تنها اسلحه روانی خود در مقابل ایران یعنی “تحریم ها” را کنار نخواهد گذاشت.

فلذا مردم به چشم خود دیدند که از پس توافق موقت و توافق نهایی و برجام و تفاهم لوزان؛ نه تنها هیچ چیزی عاید سفره هایشان نشد بلکه تحریم و گرانی بیشتر هم به ارمغان آمد!

در بحث جنگ هم آقای نمازی گویا در آن سالها در ایران نبوده و نمی داند که مادام که ایران اسلامی به مدد ایثار مردم و رزمندگان در جبهه های نبرد نتوانست حقوق حقه خود استیفا کند؛ هیچ خبری از مذاکره عقلانی نبود و دشمن صرفا موقعی حاضر به پذیرش شرایط ایران شد که دست متجاوزش در جبهه ها قطع شده بود.

ماجرای بهبود اوضاع اقتصادی با برجام یا هر توافق دیگری نیز همانطور که اشاره و اثبات کردیم؛ بنیاد بر آب است.

مردم و هر کس دیگری که بدنبال گشایش اقتصادی است؛ باید با “رأی خوب”، با حمایت از تولید ملی و با رویت مثبتات اقتصادی کشور در کنار همه مشکلات؛ به استقبال گشایش برود و همواره با خود یادآوری کند که مشکل و گرانی در همه کشورهای دیگر جهان نیز هست و مردم ممالک دیگر نه به امید توافق خارجی بلکه با “رأی خوب و انتخاب یک رئیس جمهور کارآمد” است که برای مشکلاتشان تلاش می کنند.

***

“دانشجویان فحاش یا گرانی” کدامیک مهم‌تر است؟

فرشاد مؤمنی، از اقتصاددانان نزدیک به جریان چپ اخیراً در اظهاراتی که سایت جماران آنها را منتشر کرد، گفته است:

“گزارش های رسمی می گوید در 15 سال گذشته حدود 10 هزار واحد صنعتی در ایران ورشکسته شده و 61 درصد ظرفیت های صنعتی در ایران بلااستفاده است. آنهایی که برای ما ژست اسلامی می‌گیرند چطور می توانند به این همه اسراف حساس نشوند؟ این بلااسفاده ماندن یعنی دولت انسان تربیت کرده است، همه چیز را فراهم کرده و ماشین آلات را وارد کرده اما به خاطر شوک درمانی 61 درصد ظرفیت هایش بلااستفاده شده است. چرا برای مسببین این ماجراها تنبیهی در نظر گرفته نمی شود؟ قانون فقط برای زلف خانم ها وجود دارد؟ این همه تخطی از قانون مجازات ندارد یا فقط یک دانشجویی که می‌گوید این چه بساطی است، باید تنبیه شود؟ “[2]

*از حقیقت‌یابی و تحلیل پیرامون ادعای آقای مومنی مبنی بر تعطیلی 61 درصد ظرفیت صنعتی ایران بگذریم! (دقت شود که این ادعای عجیب درباره کشوری مطرح می‌شود که تبدیل به یک هژمون جهانی شده و در مقابل هیچ تحریم کلانی هم سر خم نکرده است)

لکن نمی‌توان از عوامانگی طعنه مومنی مبنی بر اینکه “قانون فقط برای زلف خانم ها وجود دارد؟ ” گذشت.

این گزاره عوامانه در مقابل اصل عقلانی “هر چیز به جای خود” قرار دارد.

پر واضح است که یک جامعه و یک اجتماع انسانی همانطور که باید نسبت به تاریخ انقضای مواد غذایی خود حساس باشد؛ البته که باید نسبت به امنیت روانی و فساد و رعایت قانون نیز حساس باشد.

یعنی رعایت همه این موارد در عرض یکدیگر قرار دارد و سلسله مراتبی نیست.

یعنی در رعایت بایسته‌های اجتماعی و قانونی؛ اولویت و سلسله مراتب نداریم و همه موارد را در همه لحظات باید پیگیری کرد.

کاهلی در رعایت برخی اقدامات نیز اگرچه موجب شماتت است اما اسباب طعنه نیست و فعالان سیاسی و اجتماعی و فرهنگی باید بدانند که مطالبه درست هنگامی شکل می‌گیرد که اسلوب طرح مسئله و مطالبه؛ صحیح و عقلانی باشد.

چه اینکه مثلا با طعنه غلطی که آقای مؤمنی مطرح کرده است؛ نه تنها اصل مطالبه اقتصادی او تحت الشعاع قرار گرفته بلکه فضا برای مجرمان نیز مشتبه خواهد شد. اگر نگوییم زمینه خودبرحق‌پنداری برای مجرمان فراهم شده است.

***

فتوای حلّیت آشوب و اخافه برای “فتنه آینده”

حجت‌الاسلام رهامی: ضرب و جرح در حین اعتراض جایز است!

محسن رهامی، از فعالان اصلاح‌طلب، اخیراً در بخشی از یک مصاحبه با خبرگزاری ایلنا اظهار کرده است: به نظرم دولت باید تلاش کند زمینه‌های قانونی اعتراضات را فراهم کند تا مردم بتوانند در چارچوب قانون، خواسته‌ها و اعتراضات خود را نسبت به مسائل مختلف کشور بیان کنند؛ حال اگر فردی در حین تظاهرات، خدایی نکرده مرتکب قتل و ضرب و جرح کسی هم شده باشد، تنها از بُعد حق‌الناسی با مطالبه اولیای دم و صاحبان حق می‌توان نسبت به مجازات آنها اقدام کرد و اولیای دم می‌توانند مثلا تقاضای قصاص یا دیه کنند، ولی حاکمیت نمی‌تواند این افراد را از مصادیق محاربه‌ای که در آیه 33 سوره مائده آمده است، تلقی کند و حکم محارب نسبت به آنها صادر کند.

او می‌افزاید: فقهای ما اصطلاحی در این خصوص دارند:《یجوز فیه مالا یجوز فی غیره 》به این معنا که برخی اعمال که در شرایط عادی جایز نیستند، ممکن است در زمان اعتراضات و تظاهرات جایز باشد، این موضوع در سایر کشورها هم مرسوم است و هیچ‌گاه این افراد را به‌عنوان محارب، اغتشاش‌گر و عوامل بیگانه تلقی نمی‌کنند! [3]

*با این اظهارات رهامی عملا باب وقوع هر جنایت و اخافه‌ای به بهانه اعتراض گشوده می‌شود و احکام اسلامی محاربه و اخافه عملا غیر عقلانی فرض شده است.

این در حالی است که اعتراض قانونی در جوامع مدنی؛ نمادی از مدنیت است نه توحّش و از همین روست که پلیس و قانون؛ سخت‌ترین برخوردها را برای هرگونه تخطی از قانون در حین اعتراض در نظر می‌گیرند. چه آنها می‌دانند اعتراضی که نماد مدنیت است اگر با اخافه و آشوب همراه شود؛ عملا موجب اضرار قانون و جامعه خواهد شد فلذا بایستی با مشت آهنین آنرا سرکوب کرد.

تبعید عقلانیت در اظهارات رهامی همچنین آنجا بیشتر نمایان می‌شود که او عقلانیت متبلور در فقه شیعه و اصطلاحات فقهی را ندیده می‌گیرد و پس از این ندیده گرفتن نیز حکمی را روا می‌دارد که زمینه ساز ناامنی و آشوب است.

آشوبی که تمام فقهای شیعه بر دور کردن آن با ابزارهای عقلانی اجماع دارند و هیچ بهانه‌ای را برای بروز آن روا نمی‌دانند.

جالب است که مخاطبان محترم بدانند بحث ناامنی و حفظ دماء برای فقهای شیعه در حدی از اهمیت قرار دارد که برخی از آنان حتی حرکات انقلابی و جهاد علیه حاکم جائر را نیز به این دلیل که موجب ریخته شدن خون عده‌ای از مسلمانان می‌شود؛ به آسانی روا نمی‌دانند و در این باب در اشدّ احتیاط قرار دارند.

اما می‌بینیم که رهامی در حرکتی عجیب؛ حکمی را به فقه شیعه منتصب می‌کند که نه تنها با عقلانیت و بلکه با تاریخ حوزه‌های علمیه در تناقض است.

بدانیم که آشوب و اغتشاش در وهله اول بر بستر “بی‌عقلی” شکل خواهد گرفت و آن هنگام که افراد عوامزده و منعزل از عقل از منابر جامعه بالا بروند و عزمی عمومی برای پاسخگویی به آنها در “جهاد تبیین” شکل نگیرد؛ آنگاه باید منتظر فتنه بود.

جدای از مسئله جهاد تبیین؛ اظهارات رهامی اگر با پیگرد قضایی و امنیتی مواجه نشود؛ خون‌های بیشتری بر زمین ریخته خواهد شد.

***

1_https://www.armanmeli.ir/fa/main/detail/348851

2_https://www.jamaran.news/fa/tiny/news-1580208

3_https://www.ilna.ir/fa/tiny/news-1314440

سرویس سیاست مشرق –  «وبلاگ مشرق» خوانشی روزانه در لابه‌لای اخبار و مطالب رسانه‌های کشور است. ما درباره این خوانش البته تحلیل‌ها و پیشینه‌هایی را نیز در اختیار مخاطبان محترم می‌گذاریم. هر روز با بسته ویژه خبری-تحلیلی مشرق همراه باشید.

*** 

امید نئونازی‌های اوکراین به چپ ایرانی

احمد مسجدجامعی، فعال اصلاح طلب و عضو سابق شورای شهر تهران طی یادداشتی که سایت جماران آنرا منتشر کرد در اشاره به جنگ روسیه و اوکراین به تمجید از اوکراین پرداخته است.

مسجدجامعی در این یادداشت به حضور چند پزشک اوکراینی در ایران پس از زلزله بم اشاره کرده و در ادامه به مخالفت های مردم اوکراین با نمادهای کمونیسم بولشویکی می پردازد.

او در نوشته خود اوکراینی ها را “جنگجویان وطن‌پرست و جان‌برکف” می نامد که در مقابل روسیه ایستاده اند و سپس به مقاطع تلخ خاطرات مشترک ایران و روسیه در تاریخ روابط فی مابین می پردازد.

در یادداشت مسجدجامعی همچنین می خوانیم: با توجه به همۀ این تجربه‌های تاریخی عجیب نیست که مردم اوکراین در برابر یکی از بزرگترین قدرتهای نظامی جهان ایستاده‌اند و از سرزمین خود دفاع می‌کنند. در حالی که به ذهن اشغالگران روسی چنین می‌رسید که اگر نه در چند ساعت، در چند روز پروندۀ اوکراین را مختومه خواهند کرد. و به قول خودشان، دهها هزار روسی‌تبار ساکن آنجا برای متجاوزان فرش قرمز پهن می‌کنند و روی در روی هموطنان اوکراینی می‌ایستند.[۱]

*همه ما متوجه علاقه اصلاح طلبان به حکومت جدید اوکراین که پس از انقلاب رنگی ۲۰۱۴ و با حمایت مستقیم آمریکا روی کار آمد هستیم و مردم ایران هنوز نامه سرگشاده صادق زیباکلام به مقامات اوکراینی را فراموش نکرده اند.[۲]

فلذا حرجی بر این فدایی نامه آقای مسجدجامعی نیست.

مسئله اما اینست که چرا آقایان واقعیت را به مسلخ کشانده اند؟!

واقعیت هم اینست که حکومت جدید کشور اوکراین به این دلیل وارد چاه ویل جنگ با روسیه شد که اقتضائات همسایگی با یک کشور هژمون (یعنی روسیه) را رعایت نکرد و با نادیده گرفتن دیدگاه های امنیتی روسیه در بحث ناتو ترجیح داد به اتکای آمریکا گزینه جنگ را انتخاب کند.

البته شاید روسیه می توانست انتخاب های دیگری غیر از جنگ در قبال امنیت خود داشته باشد اما در اینکه حکومت جدید اوکراین و متحدان آمریکایی و اروپایی اش آتش بیاران اصلی این جنگ هستند هیچ شکی نیست.

در بحث اوکراینی های جان بر کف(!) نیز لازم به اشاره است که آقای مسجدجامعی یا در جریان نیست یا نخواسته که در جریان باشد که انقلابیون ۲۰۱۴ اوکراین پس از پیروزی، رویکرد نئونازیسم را در دستور کار خود گذاشتند و حتی به مرز سلاخی شهروندان مخالف خود هم رسیدند.

این اوکراین پساانقلاب بود که شاهد بر دار کشیده شدن زنی حامله و همسرش به جرم روس گرایی بود. تاریخ اوکراین به تلخی این صحنه را هم دید که چگونه ده ها عضو یک حزب مخالف دولت جدید در اودسا به آتش کشیده شدند.[۳]

و ماجراهای دیگری مثل اجازه ندادن به مردم اوکراین برای عبور از گذرگاه های امن توسط ارتش این کشور…

اینکه آقای مسجدجامعی ترجیح داده است چنین واقعیت ناقص، غلط و دور از منطقی را از وضعیت جنگ در اوکراین به تصویر بکشد؛ محل سوال و ابهام جدی است.

*** 

مجرم فتنه ۸۸: باز هم همان کارها را می‌کنم!

فیض ا… عرب سرخی، فعال چپ و از دستگیرشدگان فتنه ۸۸ اخیرا در لابه لای یک مصاحبه به محکومیت خود در سال ۸۸ اشاره کرده و گفته است: 

“نگاه من در زندان به مسائل ملموس‌تر شد اما در جهت‌گیری‌های من تغییری ایجاد نشد؛ من فکر می‌کردم یک زمان باید به زندان بروم و در آنجا هم همان حرف‌هایی را با بازجویم داشتم که بیرون در جامعه داشتم. شاید باور نکنید حرف‌های من با بازجو تندتر از موضع‌گیری‌هایم در جامعه بود. وقتی بازجو پرسید اگر بیرون بروی چه‌کار می‌کنی گفتم همان کارهایی که می‌کردم”!

به گزارش مجاهدت از صبح ما، او همچنین تصریح می کند: من هیچ اقدام مجرمانه‌ای هم مرتکب نشدم. برای پنج‌سال محکومیت نیز جرم من شرکت در راهپیمایی ۲۵خرداد بود؛ راهپیمایی‌ای که خیلی‌ها در آن شرکت کرده بودند. من هیچ اقدام مجرمانه‌ای مرتکب نشدم؛ در دفاعیه هم نوشتم اگر از زندان بیرون بروم و چنین راهپیمایی دوباره باشد باز هم در آن شرکت می‌کنم.[۴]

*عرب سرخی پیش از این نیز در اظهاراتی پیرامون سال ۸۸ گفته بود: گویی تدابیری اندیشیده، برنامه هایی ریخته و رویه هایی به کار گرفته شده بود که انتخابات خارج از روال قانونی پیش برود…

او در همان اظهارات محاکمه خود و سایر مجرمان فتنه ۸۸ را نیز غیر عادلانه و صوری خواند![۵]

قضیه وقتی جالبتر می شود که بدانیم عرب سرخی انتخابات بعدی در سال ۱۴۰۲ را نیز تهدید به تحریم کرده است.[۶]

اظهارات عرب سرخی، سابقه او و تحدی او ۱۲ سال پس از فتنه ۸۸ نشان میدهد که خطر فتنه گران برای امنیت مردم و ایران همچنان پابرجاست.

*** 

1_https://www.jamaran.news/fa/tiny/news-1548611

2_khabaronline.ir/news/342512

3_mshrgh.ir/1346852

4_http://sobhema.news/?p=21078

5_mshrgh.ir/1360706

6_mshrgh.ir/1357607