هژمونی ایران

سرویس سیاست مشرق – «وبلاگ مشرق» خوانشی روزانه در لابه‌لای اخبار و اتفاقات کشور است. ما درباره این خوانش البته تحلیل‌ها و پیشینه‌هایی را نیز در اختیار مخاطبان محترم می‌گذاریم. هر روز با بسته ویژه خبری-تحلیلی مشرق همراه باشید.

***

حمایت قالیباف از تشکیل ناتوی اسلامی

محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس شورای اسلامی در مصاحبه با یک رسانه پاکستانی از تشکیل ناتوی اسلامی حمایت کرده است.

پیش از این اسلام‌آباد از تهران خواسته بود که به پیمان دفاع جمعی پاکستان، ترکیه و عربستان بپیوندد.

به گزارش مجاهدت از ایرنا به نقل از وب سایت شبکه اردو زبان جیونیوز، موضع قالیباف نیز در برابر این پیشنهاد، مثبت بوده است.

قالیباف گفته است: کشورهای عضو سازمان همکاری اسلامی نیز همانند ناتو باید یک ارتش مشترک تاسیس کنند. [۱]

*پیش از این، فداحسین مالکی، رئیس گروه دوستی ایران و پاکستان در یک مصاحبه گفته بود: “پاکستانی‌ها پیشنهاد ایجاد ناتوی اسلامی را با حضور ایران، پاکستان، عربستان و ترکیه مطرح کردند که تهران با این پیشنهاد موافقت کرده است و این رویکرد زمینه‌ساز یک اجماع بزرگ بین کشورهای اسلامی در مقابل تحرکات رژیم صهیونیستی خواهد شد. “[۲]

این پیشنهاد ابعاد بسیار مختلفی دارد و می‌توان مجموعا آنرا مثبت تلقی کرد.

نظام جمهوری اسلامی ایران با تجربه تشکیل “محور مقاومت” و راهبری هسته‌های مقاومت فرامرزی علیه تجزیه کشورها و بر ضد آمریکا و اسرائیل یک نمونه کامل و قابل اتکا برای تشکیل ناتوی اسلامی است.

اما کشورهای حامی این تز و بلکه نیازمندان تشکیل ناتوی اسلامی باید بدانند که این تجربه ایران صرفا با “عقلانیت” و اتخاذ مواضع و منافع منطقی و اسلامی ممکن است.

از طرفی نمی‌شود کسانی حرف از ناتوی اسلامی بزنند که در مکنون خودشان خواهان پیشبر منافع آمریکا و اسرائیل باشند، پایگاه‌های آمریکایی و رادارهای اسرائیلی را در قلب سرزمینی خود جا داده باشند، ‌ به فرماندهان تروریست ارتش آمریکا مدال بدهند و یا از پرورش تروریست‌های تکفیری منتفع باشند.

از طرفی آیا حامیان تز ناتوی اسلامی حاضرند سیادت منطقه‌ای و نظامی ایران که در نبرد با آمریکا، موشکباران اسرائیل، تأمین امنیت خلیج فارس، محو کشور جدیدالتأسیس داعش و عبور از تحریم‌های اقتصادی اثبات شده است را بپذیرند و با علم به میان‌رده بودن وارد ناتوی اسلامی شوند یا اینکه این تشکیلات احتمالی از هم‌اکنون قرار است نارس متولد و به یک مجموعه بودجه‌خور و نمایشی تبدیل شود؟

اینها چالش‌ها و نکاتی است که درباره ناتوی اسلامی باید پیرامون آنها به بحث و اقتراح نشست.

***

روایت پیروزمندانه عارف از شکست‌هایش

محمدرضا عارف، معاون اول رئیس‌جمهور اخیراً طی اظهاراتی در نشست با مدیران وزارت جهاد کشاورزی با اشاره به اینکه راهبرد دولت چهاردهم و ستاد تنظیم بازار جلوگیری از گرانفروشی و احتکار است، گفت: در دولت و ستاد تنظیم بازار تلاش کردیم که برخوردها تا حد امکان تعزیراتی نباشد و برخی سیاست‌های نظارتی و تنظیمی همانند آزادسازی واردات را در دستور کار قرار دادیم.

به گزارش مجاهدت از ایرنا، او همچنین با اشاره به جلسات متعدد خود با برنجکاران در سال گذشته ادامه داد: در آن جلسات کشاورزان از دولت خواستند که واردات برنج آزاد نشود تا بتوانند برنج را با قیمت کیلویی ۷۵ هزار تومان به فروش برسانند اما عده محدودی واسطه با زیر قیمت برنج را از کشاورزان خریداری کردند و کیلویی بالای ۳۰۰ هزار تومان به بازار عرضه کردند و این عده محدوده واسطه از دسترنج کشاورزان سودجویی می‌کنند. [۳]

*مسئله اینجاست که عارف در هر دو بیان پیش گفته (نظارت بر بازار و عرضه برنج با قیمت معقول) ناموفق بوده و نارضایتی‌های گسترده‌ای را بین مردم و فعالان منصف بازار رقم زده است.

با این حال اما می‌بینیم که اثری از تأسف یا عذرخواهی در مواضع او نیست و عارف پس از این شکست‌های بزرگ و متوالی به موعظه‌گری و بیان خاطرات بسنده می‌کند!

جالب است که عارف در ماه گذشته نیز ضرب‌الاجلی یک‌ماهه را برای ساماندهی به وضعیت بازار و اوضاع گرانی بیقاعده تعیین کرد که البته آن ضرب‌الاجل به دیوار کوبیده شد و مردم هیچ اثری از آن احساس نکردند. [۴]

لکن می‌بینیم که معاون اول محترم رئیس‌جمهور هیچ موضعی نسبت به ضرب‌الاجل پیش گفته ندارد و درباره چرایی اجرا نشدن آن توضیحی به مردم نمی‌دهد.

تأکید می‌شود که این رفتارها صرفا موجب بغرنج‌تر شدن وضعیت گرانی و معیشت مردم می‌شود و نهادهای نظارتی و ایضا مراجع اجتماعی مثل حوزه علمیه قم باید با اعمال اراده و طرح قاطع مطالبه؛ جلوی ادامه این بی‌مسئولیتی‌ها و بی‌دولتی‌ها در بازار را بگیرند.

***

قالب کردن هنر بی‌اهمیت تأمین کالا به مردم به جای “نظارت بر بازار”

ایسنا گزارش داد: محمدجعفر قائم‌پناه، معاون اجرایی رئیس‌جمهور پزشکیان طی سخنانی در جمع فعالان سیاسی استان کردستان گفته است:

“بیشتر مردم دغدغه سیاسی ندارند؛ مردم نان، گوشت و برنج می‌خواهند و ما موظفیم برای تأمین این نیازها تلاش کنیم. “[۵]

*قائم‌پناه گویا ۲ نکته بدیهی را نمی‌داند!

نخست اینکه امر سیاست در یک وجه خود مساوی با “بهبود اقتصادی” است و سیاست‌ورزی در معنای درست خود با سیاست‌بازی متفاوت است و موجب بهبود در همه اوضاع پیرامونی و معیشتی مردم می‌شود.

لذاست که باید در طرح جمله “مردم دغدغه سیاسی ندارند” تجدید نظر و آنرا با شکل و پیوست‌های درستی مطرح کرد.

مسئله دوم هم اینکه ما دقیقا نمی‌دانیم عبارت “تأمین کالاها” از کدام کره منظومه شمسی به ستاد دولت نازل شده و بدتر اینکه یک هنر تلقی شده است!؟

تأمین یکی از ساده‌ترین کارهایی است که دولت انجام می‌دهد و چه بسا اگر دولت هم نباشد انجام خواهد شد.

جالب است که در اینجا به بخشی از خاطرات محسن رفیقدوست اشاره کنیم که در کتابش توضیح می‌دهد در صبح روز انقلاب ۵۷، و در اوج ناامنی و بی‌دولتی و حتی بی‌حکومتی اما کامیون توزیع شیر در تهران مشغول به‌کار بود و شیر توزیع می‌کرد.

در واقع، آنچه وظیفه اساسی و اصلی دولت است و مردم نیز در یکی از انگیزه‌های خود به همین منظور به دولت رأی داده‌اند؛ “تأمین مایحتاج و نیازها با قیمت‌های معقول” است. کاری که البته دولت آقای پزشکیان علیرغم نجابت شخص رئیس‌جمهور و با وجود برخی توفیقات اقتصادی در سال نخست دولت اما در این لحظه از انجام آن عاجز بوده و “گرانی دلبخواهی” یا همان گرانی بیقاعده در بازار جولان می‌دهد.

آقای قائم‌پناه به‌عنوان یک مقام ستادی دولت اگر واقعا دلسوز رئیس‌جمهور پزشکیان هستند و می‌خواهند همچون او صادقانه در سیاست کشور کار کنند؛ باید که به جای نمایش تأمین کالا، به واقعیت نظارت بر بازار و قیمت‌ها و مبارزه با گرانی بیقاعده رو بیاورند و البته نتایج آنرا هم به مردم گزارش کنند.

گفتنیست مقامات دولت بارها و بارها تأکید کرده‌اند که دولت به نظرات نخبگانی توجه دارد و هرکس برای رفع مشکلات کشور راهی می‌شناسد باید آنرا ارائه کند. با این همه اما مشخص نیست که چرا دولت از پیشنهاد نخبگانی “نظارت کارا بر بازار و قیمت‌ها” طفره می‌رود و در مقابل ضرباتی هم که از این قضیه می‌خورد دچار حالت بی‌حسّی و کرختی است!؟

***

1_ https://irna.ir/xjVTXf

2_ mshrgh.ir/1737721

3_ https://irna.ir/xjVTbF

4_ mshrgh.ir/1761511

5_ isna.ir/xdVq7q

سرویس سیاست مشرق – «وبلاگ مشرق» خوانشی روزانه در لابه‌لای اخبار و اتفاقات کشور است. ما درباره این خوانش البته تحلیل‌ها و پیشینه‌هایی را نیز در اختیار مخاطبان محترم می‌گذاریم. هر روز با بسته ویژه خبری-تحلیلی مشرق همراه باشید.

***

زلنسکی نَشو آقای فیدان!

هاکان فیدان، وزیر خارجه ترکیه به تازگی طی اظهاراتی در مصاحبه با الجزیره پیرامون سیاست سابق ایران در قبال کشور سوریه گفته است: اگر سیاست (ایران) در سوریه این گونه باشد، من تصور نمی‌کنم سیاست صحیحی باشد. اگر شما بخواهید با حمایت از یک گروه در داخل کشوری دیگر ناآرامی ایجاد کنید، کشورهای دیگر هم می‌توانند شما را با حمایت از برخی گروه‌ها آزار دهند.

به گزارش مجاهدت از مشرق، وی در ادامه افزود: منابع و توانمندی‌هایی که شما (ایران) در اختیار دارید، دیگران نیز در اختیار دارند و اگر می‌خواهید کسی خانه شیشه‌ای شما را با سنگ نزند، به خانه دیگران سنگ نزنید.[۱]

*ما ایرانی‌ها ضربه‌المثل محترمانه‌ای داریم که می‌گوید”غوره نشده نباید مویز شد”!

این ضرب‌المثل یک مصداق حِکمی از حرف‌های آقای فیدان است. به این معنی که این قبیل حرف‌ها و مواضع برای ترکیه خیلی زود است.

به دیگر سخن اینکه اگر مثلا ایران با آمریکا یا اتحادیه اروپا اختلافاتی دارد؛ این در چارچوب تقابل هژمونی‌ها قابل تفسیر است.

لکن اختلاف انگیزی بین ایران با ترکیه چیزی شبیه به اختلافات روسیه‌ی هژمون با اوکراین کوچک همسایه است و طبعا آقای فیدان باید بداند که چنین اختلافاتی هیچ سرانجامی نخواهد داشت زیرا همسایگی با یک کشور هژمون قواعدی دارد که سرنوشت اوکراین نشان می‌دهد این قواعد البته لازم‌الاجرا هستند.

البته ایران اسلامی به عنوان هژمونی بزرگ غرب آسیا نجابتی بیشتر از روسیه دارد(رفتار ایران در جریان کودتای واقعی یا نمایشی ترکیه مصداق همین نجابت است) لکن این نجابت نباید موجب فرصت‌طلبی حاکمیت‌های خردی مثل ترکیه شود.

چون اولا ایران نشان داده هر تهدیدی را ولو در فراتر از مرزهای خود در نطفه خفه خواهد کرد و ثانیا نه تنها آمریکا که اذناب آمریکا هم نمی‌توانند جلوی قدرت نفوذ یک هژمونی را بگیرند یا گروه‌هایی را به منطقه سرزمینی هژمون گسیل کنند. همچنانکه در قضیه اوکراین نتوانستند!

جدای از این و در بحث سوریه نیز انتظار بود آقای فیدان ممنون‌دار ایران باشد… به سبب امنیتی که ایران با از بین بردن داعش تقدیم ترکیه کرد و این کشور را از هتل داعش شدن (اصطلاحی که زمانی یک رجل سیاسی ترکیه به کار برد)، تکرار ترور سفرایی مثل سفیرکبیر روسیه، عضوگیری‌های مکرر داعش از ترکیه و… نجات داد.

لکن می‌بینیم آن پاسخ مثبت به نجابت طرف ایرانی در مواضع آقای فیدان دیده نمی‌شود و او عملا با نسخه اوکراینی وارد تعامل با ایران شده است!

تجربه اوکراین البته برای آقای فیدان روی میز است: “اعتماد به آمریکا، ‌ عدم رعایت قواعد همسایگی با یک کشور هژمون، انکار واقعیت‌ها و ایستادن مقابل شمع برای تماشای سایه‌ی بزرگ خود؛ همه و همه عبرت‌هایی است که دست آخر به نتایج بد برای اوکراین و تحقیر زلنسکی از سوی آمریکا انجامید. “

در ادامه راهبردهای نجیبانه ایران در قبال ترکیه؛ پیشنهاد نجیبانه ما هم این است که آقای فیدان به عنوان یک عنصر با سابقه امنیتی که اهمیت “مطالعه” را خوب می‌داند؛ به جای کنکاش در ماجرای تمام شده سوریه و تقلا برای انکار پیروزی ایران؛ وقت خود را مصروف مطالعه تجربیات اوکراین کند.

حسن همجواری با ایران؛ فرصتی است که سیاستمداران ترک نباید آنرا از دست بدهند.

***

وقتی باید علیه نانجیبی موضع بگیریم

عصبانیت چپ‌های نانجیب از “پزشکیانیسم”

علی شکوری‌راد، از فعالان اصلاح‌طلب در بخشی از یک مصاحبه که کانال تلگرامی امتداد آنرا منتشر کرد، گفته است:

“واقعیت این است که در مقابل اصلاح‌طلبان جناحی وجود دارد که تمام عناصر قدرت را در اختیار دارد. اصلاح طلب‌ها باید بدانند، می خواهند در شرایطی اصلاحات را پیش ببرند که چنین قدرتی روبروی آنها است. در این شرایط باید از شیوه‌های واقع‌گرایانه و معطوف به نتیجه استفاده کنند. چه بسا که دکتر پزشکیان دارد همین کار را انجام می‌دهد و در زمینِ واقعیتِ موجود هدف اصلاحات را دنبال می کند. این امر موجب شده است اصلاح طلبان آرمان‌گرا نسبت به رویکرد ایشان دید انتقادی پیدا کنند. در حالی که بنظر من باید روش دکتر پزشکیان را درک کرد. اگرچه این شیوه کند است اما احتمال دستیابی به نتیجه در آن بیشتر است.“

*پر بیراه نیست اگر بگوییم منظور شکوری‌راد از “اصلاح‌طلبان آرمانگرای منتقد پزشکیان” همان “چپ‌های نانجیب” هستند.

افرادی که حتی در نجیبانه‌ترین حالت اصلاحات یعنی “پزشکیانیسم” هم منتقد هستند و از این می‌گویند که این راه اصلاحات نیست!

اینان در حالتی که نجبای جریان چپ ولو در حد توانایی خود به دنبال رفع مشکلات باشند هم ماهیت نانجیبشان را تحت لوای اصلاح‌طلبی پنهان می‌کنند و علنا نشان می‌دهند که پروژه‌های خودشان را مهمتر از معیشت مردم و مشکلات کشور می‌دانند.

ما پیش از این نیز تصریح کرده بودیم که چپ‌های نجیب و چپ‌های نانجیب با یکدیگر دچار چالش‌های عمیقی هستند و پزشکیان نیز باید برای دوری‌گزینی از نانجیب‌های جریان چپ تدبیری بیاندیشد.

اذعان شکوری‌راد به وجود چالش بین چپ‌های نانجیبِ اردوگاه اصلاحات با پزشکیان؛ اثباتی است بر تحلیل پیش‌گفته که نشان می‌دهد دولت از درون خاستگاه گفتمانی خود نیز با تهدیداتی مواجه است.

در این بین باید به یاد آورد زمانی را که دکتر حداد عادل، رئیس شورای ائتلاف نیروهای انقلاب در سخنانی تأکید کرده بود که افرادی در ۲ طیف چپ و راست هستند که “وفاق” را برنمی‌تابند و می‌خواهند آنرا ابتر کنند.

همه جریان‌های کشور باید در مسیر کارآمدی علیه نانجیبی موضع بگیرند و اجازه ندهند حتی کوچکترین انگیزه و توانی برای کارآمدی اما به سد نانجیبی برخورد کند.

***

1_ mshrgh.ir/1694078

2_ mshrgh.ir/1652260

سرویس سیاست مشرق – پس از برگزاری انتخابات آمریکا و پیروزی دانلد ترامپ در این کشور؛ تحلیل‌های مختلفی را در داخل ایران شاهد بوده‌ایم.

در میان اما کسانی از جریان “چپ ایرانی” یا همان اصلاح‌طلبان؛ رویکرد عجیبی را اتخاذ کرده‌اند که شبهاتی را برانگیخته است!

پیش از این و چند روز قبل بود که محمدرضا تاجیک، از تئوریسین‌های اصلاحات طی یادداشتی در اشاره به پیروزی ترامپ خواستار مذاکره با آمریکا شد.

او با بیان اینکه شاید زمان آب‌شدن یخ‌های روابط خارجی ما، به‌ویژه رابطۀ با آمریکا فرارسیده باشد، گفته بود: می‌دانیم استراتژیِ «هنر معاملۀ» ترامپ، به‌نوعی با «هنر بداهه‌سرایی» عجین است و می‌دانیم این بداهه‌سرایی، چهره‌ای ژانوسی(آب و آتش) دارد. این‌که ایرانِ امروز و فردا از کدامین چهرۀ بداهه‌سرایی ترامپی نصیب ببرد، ربط تنگاتنگ و معنادار با تمایل و ارادۀ به بداهه‌سرایی رهبران آن در شرایط کنونی، از یک‌سو، و شیوه و روش این بداهه‌سرایی، از سوی دیگر، دارد. به‌عنوان کلام آخر، به اصحاب تصمیم و تدبیر امروز می‌گویم: گریز و گزیری از این بداهه‌سرایی، چه امروز و چه فردا، ندارید.[1]

بخش عجیب این تحلیل آنجاست که اصلاح‌طلبان همواره به سیاست‌های دموکرات‌ها علاقمند بودند و جمهوریخواهانی که ترامپ هم برخاسته از آنان است؛ جایی در مواضع ابراز شده اصلاح‌طلبان نداشتند. فلذا این نرم شدن یک‌شبه چندان قابل پذیرش نیست.

محمدجواد حق‌شناس، دیگر فعال اصلاح‌طلب است که به تازگی از تفاوت‌های ترامپ 2024 گفته است.

او در مصاحبه با اعتماد در این باره می‌گوید: مواجهه مسوولان ایرانی با دولت جدید آمریکا نباید بر اساس شناختی باشد که از 4 سال نخست ریاست‌جمهوری ترامپ شکل گرفته است. در آن برهه، ترامپ تازه پا به عرصه سیاسی گذاشته بود. ترامپ مدل 2016 تا 2020 با ترامپ امروز که یک دوره تجربه ریاست‌جمهوری و یک دوره تجربه شکست در انتخابات ریاست‌جمهوری و…را در کارنامه دارد، تفاوت‌های ماهوی دارد. این چهره که اولویت‌های سیاست خارجی روشنی دارد، می‌تواند فضای متفاوتی را برای تصمیم‌گیری و سیاست‌گذاری در جمهوری اسلامی فراهم سازد. در واقع ترامپ امروز ترامپ مدل 2016 نیست.

حق‌شناس می‌افزاید: مواضع جدید ترامپ هم با گذشته تفاوت‌های بسیاری دارد. مثلا او عنوان می‌کند به دنبال تغییر حکومت در ایران نیست. از طرف دیگر، بن‌بستی که تیم راستگرا و افراطی حاکم در تل‌آویو شکل داده‌اند ترامپ را مجاب خواهد کرد که رویکرد متفاوتی را در خصوص ایران در پیش بگیرد. ترامپ رسما اعلام کرده آغازگر و ادامه‌دهنده هیچ جنگی نخواهد بود. این مواضع و اظهارات نباید از دید تحلیلگران و سیاستگذاران ایرانی دور بماند. در کنار این گزاره‌ها، نباید فراموش کرد که فضای منطقه خاورمیانه رنگ و بوی متفاوتی پیدا کرده است. وقتی عربستان و سایر کشورهای عربی رسما از مواضع ایران دفاع کرده و خواستار پایان دادن به تنش‌های منطقه‌ای می‌شوند، یعنی وضعیت جدیدی حاکم شده است. از سوی دیگر اولویتی که ترامپ در حوزه سیاست خارجی برای حل و فصل تنازعات میان چین و امریکا دارد، امکانات تازه‌ای را برای بازیگری ایران فراهم می‌کند.

او سپس با تأیید تلویحی مذاکره با آمریکا و در ادامه خوشبینی‌های خود تصریح می‌کند: این رویکرد به خصوص پس از تغییرات در دولت ایران و در پیش گرفتن دیپلماسی واقع‌گرایانه دورنمای تازه‌ای را در بخش سیاست خارجی نوید می‌دهد. ایران طی 4سال آینده می‌تواند به جای سیاست تقابلی و مبتنی بر تعارض با امریکا به سمت رویکرد منفعت‌محور و به دور از تعارض گام بردارد. سیاست‌هایی که گرفتاری‌های ایران را در بخش‌هایی چون رفع تحریم‌ها، فروش نفت و واردات و صادرات، حل معضل مهاجرت نخبگان و مهاجرت نیروی انسانی متخصص و…کاهش می‌دهد و چشم‌انداز متفاوتی را پیش روی ایران می‌گشاید.[2]

این دسته از اصلاح‌طلبان نمی‌دانند در منتهای خوشبینی‌های مفرط آنها چیزی جز دردسر و ناراضی‌تراشی وجود ندارد.

این خوشبینی‌های مفرط و تغییرات یک‌شبه در حالی است که نظام جمهوری اسلامی ایران و در رأس آن ولایت فقیه؛ همواره و حتی در زمانی که چپ‌های ستادی ضد آمریکایی‌ترین موجودات جهان بودند نیز در سمت عقلانیت، مذاکره و کاهش تنش قرار داشتند. تاریخی روشن و قابل اثبات که نه از خوشبینی مفرط این روزهای برخی چپ‌ها اثری در آن است و نه از رفتارهای هیستریک رفقای سفارت‌نورد همین جریان در دهه 60!

نظام اسلامی نشان داده است که بعنوان رأس هژمونی ایران؛ پاسخ دشمنی را با مقاومت می‌دهد و پاسخ احترام متقابل و حفظ منافع را با احترام.

باید تصریح کرد که خوشبین‌های این روزها به آمریکا و مذاکره طیفی هستند که یکسوی آنها ساده‌لوحان قرار دارند و سوی دیگر افراد مغرض!

ساده‌دلانی که نه از بی‌تغییری سیاست‌های رؤسای جمهور آمریکا نسبت به ایران درس می‌گیرند و نه از عدم پایبندی آمریکا به توافقاتی مثل برجام.

تکلیف مغرضان هم که البته مشخص است…

در این میان امر واضح آن است که نباید عزت و حکمت و مصلحت و منافع را به دست این ساده‌دلان و آن مغرضان پیش برد.

ترامپ نیز یکی مثل 40 و چند رئیس‌جمهور سابق آمریکاست که قصد دارد سیاست‌های استکباری هیئت حاکمه این کشور را به پیش ببرد و از ضربه زدن به ایران و ایرانی هم هیچ اِبایی ندارد.

اگر هم می‌گوید قصد جنگ یا براندازی ندارد؛‌ به این دلیل است که نمی‌تواند با هژمونی ایران پنجه در پنجه بیافکند. نه اینکه نمی‌خواهد!

خصلت‌های فردی او نیز بنا به تجربه هیچ تأثیری در این استکبارپیشگی ندارد و صحبت کردن از ترامپ 2016 و ترامپ 2024 ناشی از نبود شناخت تاریخی نسبت به حکومت آمریکا و یا قصد و نیت‌های دیگر است!

اینکه در این هنگامه، منافع ایران چگونه تأمین خواهد شد؛ مصلحتی است که خواص آگاه باید درباره آن اقتراح کنند و ولی فقیه باید آنرا تشخیص دهد.

ساده‌لوحی و غرض‌ورزی در این میانه هیچ جایی نخواهد داشت.

***

1_mshrgh.ir/1661291

2_https://www.etemadnewspaper.ir/fa/main/detail/225175

سرویس سیاست مشرق _ محمدجواد ظریف، معاون راهبردی رئیس‌جمهور پزشکیان به تازگی در سخنانی که سایت جماران آنها را منتشر کرد، درباره سطح قدرت امنیتی ایران گفته است: ما امروز می‌توانیم این حرف را بزنیم که ایران بعد از ۴۵ سال از لحاظ امنیتی به بلوغ رسیده است.

او می‌افزاید:‌ ایران تنها کشوری است که به پایگاه آمریکایی حمله کرده، توانسته گنبد آهنین اسرائیل را بشکند و نشان دادیم که می توانیم خودمان امنیت‌مان را تامین کنیم.

ظریف گفته است: اعتماد به نفس جدیدی برای ما ایجاد شده که ما الان می توانیم نگاه تهدیدمحور را به نگاه فرصت محور تبدیل بکنیم و همسایه‌ها را هم جذب کنیم و وضعیت اقتصادی کشور را بهبود ببخشیم. معتقدم اگر چنین تغییر پارادایمی رخ دهد اقتصاد زمینه بالندگی پیدا می‌کند و امکان پیشرفت فراهم می‌شود.

او تصریح می‌کند: با تغییر پارادایم که زمینه‌های آن را می‌بینیم، امیدوارم که ایران در ۵ سال آینده شرایط بسیار بهتری داشته باشد. امروز که این اعتماد به نفس را داریم که می توانیم امنیت خودمان را بدون خرید از دیگر تامین کنیم باید برویم سراغ منطقه قوی.

ظریف همچنین گفته است: ما ۲۰۰ سال تحقیر را تحمل کردیم اما امروز به عنوان یک قدرت منطقه‌ای سر پا هستیم. [۱]

*مخاطبان این سخنان دکتر ظریف، بیش از داخل اما در خارج از کشور هستند. خاصّه اینکه مواضع امنیتی ظریف در مواقعی سینوسی و حتی متناقض با موضع امروز او درباره قدرت دفاعی ایران بوده است.

لذاست که موضع تازه دکتر ظریف که یقینا پژواک زیادی هم در داخل و خارج از کشور خواهد داشت باید مورد اقتراح و مداقّه ملی قرار گیرد.

صحبت‌های دکتر ظریف همچنین می‌تواند آغازی باشد بر مباحثه درباره “هژمونی ایران”.

هژمونی نوظهوری که در جریان منازعات یکسال اخیر در منطقه غرب آسیا، توانست طی دو عملیات موشکی وعده صادق ۱ و ۲، سرزمین‌های اشغالی در تصاحب رژیم صهیونیستی را علنا موشکباران کند و قدرت بلامنازع خود را به رخ جهان بکشد.

***

۱_ https://www.jamaran.news/fa/tiny/news-1647736