واشنگتن

به گزارش مجاهدت از گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، پیچیده‌تر شدن مختصات و معادلات جنگ اوکراین موضوعی است که طی روز‌های اخیر از سوی تحلیل‌گران حوزه روابط بین‌الملل، بسیار بر آن تأکید می‌شود.

این پیچیدگی ناظر به هر دو بعد متنی و فرامتنی ماجراست. به عبارت بهتر؛ بخشی از این پیچیدگی ناظر بر ماهیت جنگ و بخشی دیگر ناظر به معادلات نظامی-امنیتی نبرد است.

در چنین شرایطی، اخباری که از ضد حمله‌ی ادعایی مقامات اوکراینی به گوش می‌رسد، بازیگران اروپایی را حتی بیش از آمریکایی‌ها نگران ساخته، زیرا سکوت روس‌ها در برابر این رویکرد اوکراینی‌ها، قطعا مترادف با بی‌تدبیری آن‌ها در برابر هرگونه تحرک نظامی جدید از سوی کی‌یف نیست.

در واقع؛ غیر قابل پیش‌بینی بودن بازی روس‌ها در میدان نبرد می‌تواند مولد بحران‌های پیچیده‌ای برای ناتو و اوکراین باشد که کنترل و جبران آن در آینده تقریبا ناممکن است.

بی‌دلیل نیست که بازیگران غربی حتی در ترکیب مولفه‌های هشدار و دیپلماسی در جنگ اوکراین نسبت به هر زمان دیگری سردرگم‌تر به نظر می‌رسند.

«جوزف بورل» مسؤول سیاست خارجی اتحادیه اروپا اخیرا از روس‌ها خواسته تا در برابر حمله پهپادی ناموفق اوکراین به کاخ کرملین واکنشی از خود نشان ندهند، خواسته‌ای که البته مورد پذیرش روسیه قرار نگرفته و همین مسئله، اروپا را نسبت به آینده محتاط‌تر و نگران‌تر ساخته است.

در مقابل، یکی از موضوعاتی که موجب نگرانی اروپایی‌ها در پشت پرده مواضع سلبیِ ظاهری خود در قبال روس‌ها شده، مربوط به هرگونه اقدام یا حرکتی است که هزینه‌های شکست اوکراین و متعاقبا ناتو را در جنگ افزایش دهد.

اخیرا نخست‌وزیر اوکراین در مصاحبه‌ای با اسکای‌نیوز اعلام کرد که نظامیان کشورش در تدارک انجام ضد حمله‌ای بزرگ علیه مواضع روسیه هستند.

همچنین «ولودیمیر زلنسکی» طی سخنانی به مناسبت برپایی مراسم روز پیروزی در اواکراین مدعی شد که اوکراین آنچه را که به دست آورده از دست نمی‌دهد و هر چه به تصرف دشمن در آمده را نیز پس می‌گیرد!

مقامات اوکراینی پیش‌تر اعلام کرده بودند که در حال تکمیل مقدمات یک حمله بزرگ برای بازپس گیری سرزمین‌های اشغال شده توسط روسیه در شرق و جنوب، علاوه بر کریمه هستنند که پیش‌تر در سال ۲۰۱۴ ضمیمه شده است.

اسناد لو رفته‌ امنیتی و نظامی در آمریکا، اما نشان می‌دهد که پنتاگون نسبت به این ضدحمله ادعایی به شدت نگران بوده و این نگرانی را به «جو بایدن» نیز منتقل کرده است.

شکست اوکراینی‌ها در هرگونه تحرک پرهزینه‌ای در میدان نبرد، قطعا به ضرر آمریکا و اروپا تمام خواهد شد، زیرا امکان کنترل حداقلی میدان نبرد را در داخل و خارج از میدان از آن‌ها سلب خواهد کرد.

فراتر از آن، چنین شکستی دست روس‌ها را در انعقاد هرگونه توافق صلحی پُرتر و در مقابل، دست اوکراینی‌ها و ناتو را خالی‌تر خواهد ساخت.

آنچه مسلم است اینکه؛ در هفته‌های آغازین نبرد، واشنگتن و اعضای اروپایی ناتو هرگز تصور قرار گرفتن در این موقعیت پیچیده را نمی‌کردند، موقعیتی که در آن گزینه‌ای به نام پیروزی ناتو در جنگ اوکراین مصداق معینی پیدا نخواهد کرد.

منبع: نورنیوز

انتهای پیام/ ۱۳۴

به گزارش مجاهدت از گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، المیادین در گزارشی با موضوع وحدت در غرب آسیا هم‌زمان با افول هژمونی آمریکا آورده است؛ از دهه ۱۹۴۰ دولت آمریکا با هرگونه ابتکاراتی که باعث می‌شد کشور‌های خاورمیانه متحد شوند، مخالفت کرد و جلوی اجرا و تحقق آن را گرفت. گرچه دولت آمریکا تأکید می‌کرد نفوذ هژمونیک در منطقه در راستای پیشبرد دموکراسی دارد، اما در واقعیت هر چه نفوذ و قدرت این کشور در منطقه کاهش یافت، شاهد موج جدیدی از صلح و سازش در منطقه هستیم.

با شروع جنگ اوکراین و اِعمال تحریم‌ها علیه روسیه، تصور قدرت بی‌بدیل آمریکا در چشم جهانیان فروپاشید، زیرا تحریم‌های آمریکا نه تنها نتوانست روسیه را فلج کند، بلکه ضربه بزرگی به اروپا وارد کرده و باعث شده است خارج از حوزه نفوذ واشنگتن، شاهد اتحاد‌های اقتصادی جدید باشیم.

شکست فاجعه بار آمریکا در بحبوحه عقب نشینی عجولانه اش از افغانستان مشابه خروج این کشور از سایگون ویتنام (۱۹۷۵) بود. درسی که از خروج افغانستان در سال ۲۰۲۱ حاصل شد، این بود که واشنگتن بیش از حد به دنبال توسعه طلبی و این، نشان دهنده تغییر نظم جهانی است.

از سرگیری روابط ایران و عربستان سعودی با میانجی‌گری چین موجی از سازش، مذاکرات صلح و احیای روابط میان دشمنان و رقبای منطقه‌ای را فراهم کرد. این واقعیت که چین، بهبود روابط میان دو کشور را تسهیل بخشیده گویای این نکته است که نفوذ و نقش آفرینی آمریکا در خاورمیانه رو به کاهش است؛ منطقه‌ای که آمریکا آن را حیاط خلوت خود می‌دید.

از زمان جنگ عراق به کویت در سال ۱۹۹۰، دولت آمریکا توانست با حمایت و پشتیبانی نظامی از کشور‌های عربی زمینه استقرار نیرو‌های نظامی خود را در این کشور‌ها فراهم کند. با توجه به اینکه ایالات متحده برای مدت طولانی این موقعیت را به عنوان تنها قدرت جهانی در اختیار داشت.

به نظر می‌آید این همان چیزی است که در تصمیمات بسیاری از کشور‌ها برای پیروی از دستورات آن نقش داشته است، زیرا کسانی که برخلاف تصمیمات آمریکا عمل می‌کردند، معمولاً مورد تهاجم قرار می‌گرفتند یا در معرض کودتا و جنگ اقتصادی بودند.

به دنبال توافق صلح ایران و عربستان سعودی، مذاکرات صلح عربستان و دولت نجات ملی یمن برای پایان دادن به جنگ هشت ساله انجام شد. اکنون سوریه به آغوش جهان عرب بازگشته است و تونس آخرین کشوری بود که به طور رسمی روابط دیپلماتیک خود را با سوریه ازسر گرفت.

فیصل بن فرحان آل سعود، وزیر امور خارجه عربستان برای دیدار با بشار اسد، رئیس جمهور سوریه وارد دمشق شد. سپس شاهد احیای روابط میان قطر و بحرین بودیم و همچنین قرار است قطر روابط دیپلماتیک خود را با امارات متحده عربی ازسر بگیرد و پس از مناقشه طولانی مدت، سفارت خود را بازگشایی کند.

شاید مهم‌ترین تحولی که در راه است، امکان نزدیکی ترکیه و سوریه باشد. در صورتی که دمشق به طور رسمی روابط خود را با آنکارا عادی کند، این موضوع می‌تواند منافع گسترده‌ای برای سوریه داشته باشد. گرچه جنگ در سوریه تا حدودی متوقف شده است، حضور نیرو‌های ترکیه در شمال غرب مانعی برای بازپس گیری این سرزمین به وسیله دولت سوریه است.

مهمترین موضوع تأثیری است که عادی‌سازی امکان دارد بر شمال شرق سوریه داشته باشد، جایی که ایالات متحده به طور غیرقانونی تقریباً یک سوم خاک سوریه را با کمک نیرو‌های دموکراتیک به سرکردگی کُرد‌ها اشغال کرده است.

اگر روابط ترکیه و سوریه بهبود یابد و رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه تصمیم به انجام عملیات نظامی دیگری علیه نیرو‌های دموکراتیک سوریه در شمال شرق سوریه بگیرد، احتمال دارد نیرو‌های آمریکایی مستقر در آنجا بار دیگر منطقه را ترک کنند. در سال‌های ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹، زمانی که نیرو‌های ترکیه برای مبارزه با گروه‌های نیرو‌های دموکراتیک به خاک سوریه حمله کردند، ارتش ایالات متحده متحدان کُرد خود را ترک کرد، زیرا از تشدید تنش با ترکیه، متحد خود در ناتو می‌ترسید.

اهمیت یک سوم خاک سوریه تحت اشغال عملی آمریکا به این دلیل است که این سرزمین حاصلخیزترین زمین‌های کشاورزی سوریه و ۹۰ درصد منابع نفتی آن است. اگر ترکیه و سوریه روابط خود را عادی کنند، آن گاه ترکیه دوباره به نیرو‌های دموکراتیک سوریه حمله می‌کند و احتمال خروج یا عقب‌نشینی نیرو‌های آمریکایی زیاد است.

با توجه به این سناریو، دمشق و آنکارا می‌توانند به طور مستقیم با هم ارتباط برقرار کنند و این فرصتی را برای حمله ارتش عربی سوریه برای بازپس‌گیری میادین نفتی آن‌ها فراهم می‌کند. پس از باز پس‌گیری میادین نفتی، هیچ دلیلی برای بازگشت ایالات متحده به سوریه وجود ندارد و راه‌اندازی جنگ تمام عیار بسیار پرهزینه خواهد بود.

به نظر می‌آید قدرت و نفوذ آمریکا در منطقه خاورمیانه رو به کاهش است. گرچه واشنگتن دائم خود را به عنوان تأمین‌کننده صلح معرفی می‌کند، اما به محض اینکه قدرتش رو به افول رفت، شاهدیم این کشور بزرگترین مانع صلح در خاورمیانه است.

منبع: راهبرد معاصر

انتهای پیام/ ۱۳۴

به گزارش مجاهدت از گروه بین‌الملل دفاع‌پرس، یک رسانه شاخص آمریکایی در تحلیلی معنادار، بازگشت سوریه به اتحادیه عرب را به معنای شکست بخش بزرگی از محاصره سنگین واشنگتن علیه دمشق و بی‌توجهی کشور‌های عربی به سیاست‌های منطقه‌ای کاخ سفید و کاهش نفوذ سنتی واشنگتن در منطقه غرب آسیا دانست.

شبکه تلویزیونی المیادین شامگاه یکشنبه به نقل از خبرگزاری «بلومبرگ» نوشت: بی‌توجهی سران کشور‌های عربی به سیاست‌های واشنگتن در قبال سوریه و آغوش باز آنان برای سوریه در بازگشت دوباره به اتحادیه عرب نشان‌دهنده کاهش نفوذ سنتی واشنگتن در میان کشور‌های عربی منطقه غرب آسیا است.

خبرگزاری آمریکایی بلومبرگ اذعان کرد: «بازگشت سوریه به اتحادیه عرب به تعبیری دیگر به معنای پیروزی ایران و روسیه در برابر سیاست‌های منطقه‌ای واشنگتن است.»

وزیران امور خارجه کشور‌های عربی عضو اتحادیه عرب امروز با برگزاری نشست مشورتی ویژه‌ای با اجماع، بازگشت سوریه به این اتحادیه را تصویب و تأیید کردند.

در همین ارتباط، اتحادیه عرب ساعاتی پیش با انتشار بیانیه‌ای در پایان نشست مشورتی ویژه خود اعلام کرد: «اتحادیه عرب با تصویب پیوستن مجدد سوریه به این اتحادیه، از سرگیری فعالیت هیئت‌های دیپلماتیک سوریه در نشست‌های جاری این سازمان را بعد از ۱۲ سال تعلیق اعلام می‌کند.»

در این بیانیه آمده است که «فعالیت دیپلماتیک سوریه در اتحادیه عرب به شکل رسمی از هفتم ماه جاری آغاز خواهد شد.»

در خبری مرتبط، وزیر خارجه سوریه در واکنش به بازگشت سوریه به اتحادیه عرب با تاکید بر نقش گفت‌وگوی سازنده و برنامه مشترک اعضا در رویارویی با چالش‌های جاری منطقه‌ای اعلام کرد: «مرحله پیش رو نیازمند اتخاذ روشی مؤثر از سوی کشور‌های عربی در همکاری‌های دو جانبه و گروهی بر پایه احترام، گفتگو و منافع مشترک در رفع چالش‌های آتی است.»

پیشتر سخنگوی اتحادیه عرب از تصویب بازگشت سوریه به اتحادیه عرب در نشست امروز یکشنبه خبر داده بود و از حضور نمایندگان دمشق در نشست آتی اتحادیه در ریاض در ماه جاری (۱۹ می) خبر داد.

پیشتر، رئیس جمهور الجزایر و وزیر خارجه اردن از بازگشت قریب‌الوقوع سوریه به اتحادیه عرب و نقش انکارناپذیر سوریه در معادلات منطقه‌ای خبر داده بودند.

انتهای پیام/ ۱۳۴