واشنگتن

به گزارش مجاهدت از مشرق، رسانه های رژیم صهیونیستی در واکنش به توافق ایران و عربستان برای از سرگیری روابط دیپلماتیک و بازگشایی سفارتخانه ها نوشتند که این توافق نقشه راه جدیدی در خاورمیانه ترسیم و چه بسا تماس ها درباره توافق هسته ای را زنده می کند.

این رسانه ها با اذعان به شکست نقشه صهیونیستها برای ائتلاف سازی در سطح عربی و بین المللی علیه ایران با یارکشی از کشورهای منطقه افزودند: با اعلام توافق (بین ریاض و تهران) رویای اسرائیل برای ایجاد یک ائتلاف عربی – بین المللی علیه ایران برباد رفت و واشنگتن باید در موضع خود بازبینی کند.

به‌دنبال سفر بهمن‌ ماه آیت‌الله «سید ابراهیم رئیسی» به پکن، «علی شمخانی» از روز دوشنبه ۱۵ اسفند با هدف پیگیری توافقات سفر رئیس جمهور، مذاکرات فشرده‌ای را به‌منظور حل‌وفصل نهایی موضوعات فیمابین تهران – ریاض با همتای سعودی خود در چین آغاز کرد.

در پایان این مذاکرات، روز جمعه ۱۹ اسفند ۱۴۰۱، بیانیه سه‌جانبه‌ای در پکن با امضای «شمخانی» نماینده مقام معظم رهبری و دبیر شورای عالی امنیت ملی، «مساعد بن‌محمد العیبان» وزیر مشاور و عضو شورای وزیران و مشاور امنیت ملی عربستان سعودی و «وانگ ئی» عضو دفتر سیاسی کمیته مرکزی حزب کمونیست و رئیس دفتر کمیسیون مرکزی امور خارجی حزب و عضو شورای دولتی جمهوری خلق چین صادر و توافق تهران – ریاض برای ازسرگیری روابط دوجانبه و بازگشایی مجدد سفارتخانه‌های دو کشور بعد از ۷ سال قطع رابطه اعلام شد.

به گزارش مجاهدت از مشرق به نقل از الجزیره، «بنیامین نتانیاهو» که به ایتالیا سفر کرده است، گفت: “در ماه های اخیر تغییراتی در مواضع آمریکا و کشورهای اروپایی در خصوص ایران احساس کردم. “

وی که به نظر می رسد از تحولات اخیر در رابطه با همکاری بین آژانس بین المللی انرژی اتمی و ایران و روند نشست اخیر شورای حکام آژانس دچار سرخوردگی شده است، ادامه داد: “احساس می کنم که سیاست ها علیه ایران نیازمند تقویت است و محور دیدار من با نخست وزیر ایتالیا همین مساله خواهد بود”.

نخست وزیر رژیم صهیونیستی در خصوص اعتراضات هزاران نفری امروز در سراسر سرزمین های اشغالی علیه کابینه او گفت که مخالفان می خواهند از طریق ایجاد هرج و مرج، این رژیم را سرنگون کنند.

پیش از این وزارت دفاع آمریکا (پنتاگون) اعلام کرد که «لوید آستین» وزیر دفاع این کشور که به سرزمین های اشغالی سفر کرده در دیدار با نتانیاهو، موضع واشنگتن در حمایت از صهیونیست ها را تکرار کرد و گفت که واشنگتن به حفظ امنیت این رژیم و برتری نظامی آن پایبند است.

براساس اعلام پنتاگون، آستین و نتانیاهو در خصوص آنچه آن را به زعم خود “تهدیدهای ایران برای منطقه” خواندند، گفت وگو کرده و درخصوص گسترش همکاری ها برای مقابله با آن توافق کردند.

وزیر دفاع آمریکا در این دیدار با تکرار اتهام ها و ادعاهای دیگر مقامات آمریکایی علیه ایران مدعی شد که ایران به دنبال تولید سلاح هسته ای است و واشنگتن اجازه آن را نخواهد داد.

این دیدار در سایه اعتراض امروز صهیونیست ها به لایحه جنجالی اصلاحات قضایی کابینه رژیم صهیونیستی تحت عنوان «دیکتاتوری در اسرائیل» برگزار شد و آستین را مجبور کرد که به جای وزارت جنگ رژیم صهیونیستی در فرودگاه با نتانیاهو و «یوآف گالانت» وزیر جنگ این رژیم دیدار کند.

این صهیونیست های معترض امروز ورودی فرودگاه «بن گوریون» در تل آویو را به طور کامل بستند و عملا این فرودگاه را به تعطیلی کشاندند و در فرودگاهی دیگر موجب تاخیر در پرواز نتانیاهو شدند.

شبکه الجزیره روز پنجشنبه گزارش کرد: اعتراضات در اطراف فرودگاه اللد در منطقه ای به همین نام در ۴۵ کیلومتری شمال غرب شهر بیت‌المقدس نیز منجر به تأخیر در پرواز نتانیاهو به ایتالیا تا دو بعدازظهر شد و وی را وادار کرد که با لوید آستین، وزیر دفاع آمریکا در فرودگاه ملاقات کند.

به گزارش مجاهدت از مشرق به نقل از رویترز، در بحبوحه افزایش تنش‌ها بین واشنگتن و پکن، «آوریل هاینز»، مدیر اطلاعات ملی آمریکا در جلسه استماع مجلس سنا با اشاره به گزارش مجاهدت از سالانه جامعه اطلاعاتی این کشور تأکید کرد کشور و دولت کنونی چین همچنان بزرگترین تهدید علیه قدرت و نفوذ جهانی آمریکاست.

وی خطاب به نمایندگان سنا گفت: جمهوری خلق چین که به طور روزافزونی ایالات متحده را در سطح جهان در حوزه فناوری، سیاسی و نظامی به چالش می‌کشد، همچنان بزرگترین تهدید برای قدرت آمریکاست.

هاینز روز چهارشنبه برای توضیح «گزارش ارزیابی سالانه جامعه اطلاعاتی آمریکا از تهدیدها در سال ۲۰۲۳» به کمیته تخصصی سنا رفته بود.

در این گزارش که دیروز چهارشنبه منتشر شده، ادعا شده که پکن با این عقیده و باور عمل می‌کند که «تنها با مقابله با قدرت و نفوذ آمریکا» می‌تواند به اهداف خود از جمله «تسلط منطقه‌ای» و گسترش جهانی آن، دست یابد.

به گزارش مجاهدت از مشرق، ایروان بارها اعلام کرده که هیچ گونه مهمات یا کالای دارای کاربرد نظامی را پیش از محاصره دالان لاچین در ۱۲ دسامبر ۲۰۲۲ یا پس از آن، در این مسیر جابجا نکرده است.

بیانیه وزارت امور خارجه ارمنستان با تاکید دوباره بر مستقر نشدن هیچ گونه نیروی نظامی این جمهوری در ناگورنو قره باغ، هدف از هیئت حقیقت یاب بین المللی اعزامی به این نقطه را تائید اعتبار اطلاعاتی دانست که بارها توسط سران جمهوری آذربایجان، تکذیب شده است.

این بیانیه با پافشاری دوباره بر تمایل ایروان به دستیابی به صلح در این منطقه، بر ضرورت اعزام سریع این هیئت به ناگورنوقره باغ و گذرگاه لاچین برای جلوگیری از تهاجم دوباره نیروهای آذربایجان، با توجه به آمادگی های آشکار این جمهوری برای اجرای پاکسازی قومی و نسل کشی در این منطقه، تاکید کرده است.

ایروان ادعای باکو را در باره اعزام یک ستون خودروهای نظامی به جاده استپاناکرت – لیساگور در هفتم مارس (۱۶ اسفند ماه) و استفاده از این مسیر برای نقل و انتقال نیروهای ارتش خود، تکذیب کرده است.

روز گذشته ،پیتر استانو سخنگوی امور خارجه و امنیتی اتحادیه اروپا ضمن ابراز تاسف از “خشونت پیش آمده در خط مقدم قره باغ که دستکم پنج قربانی بر جای گذاشت”، خواهان تحقیق کامل در مورد “جرئیات این رخداد مرگبار” شد.

مقام‌های ناتو، اتحادیه اروپا و آمریکا طی اظهاراتی ضمن رد استفاده از نیروی نظامی در حل‌وفصل اختلاف ها، خواهان تحقیق در مورد حادثه تیراندازی در قره‌باغ و فشار بر جمهوری آذربایجان شدند.

استانو همچنین از تمامی طرف های ذی نفع خواست تا با خویشتنداری از اقدام های دیگری که ممکن است ثبات منطقه را تضعیف کرده و فرآیند صلح را تهدید کند، جلوگیری کنند.

به نوشته آرمن پرس، سه مامور پلیس اداره گذرنامه و روادید قره باغ حوالی ساعت ۱۰ بامداد پریروز (۱۴ اسفند) در جریان کمین نیروهای جمهوری آذربایجان به خودروی آنها کشته شدند. وزارت دفاع روسیه که مسئولیت صلح بانی در منطقه را بر عهده دارد، اعلام کرده که طرف آذربایجانی آغازگر این حمله بود و در جریان آن ۲ سرباز این جمهوری نیز کشته و یک نظامی دیگر مجروح شدند.

خاویر کولومینا نماینده ویژه دبیرکل ناتو در امور قفقاز و آسیای میانه نیز در بیانیه ای با اشاره به تیراندازی به خودروی پلیس قره‌باغ نوشت: از گزارش های حاکی از رخداد مرگبار در نزدیکی شهر استپاناکرت (خانکندی) بسیار نگرانیم. این رخداد نشاندهنده فوریتِ یافتن راه حل برای مسائل باقیمانده در میز مذاکره است. ناتو از عادی سازی روابط میان جمهوری آذربایجان و ارمنستان حمایت می کند.

ند پرایس سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا نیز در جریان یک کنفرانس خبری گفت که مناقشه قره‌باغ راه‌حل نظامی نداشته و استفاده از قوه قهریه برای حل و فصل اختلاف‌ها هرگز پذیرفتنی نیست.

پرایس ضمن ابراز همدردی با خانواده جانباختگان و مجروحین، گفت: تنها را حفظ صلح، میز مذاکره است و کاربرد زور مذاکرات را تضعیف می کند.

وی گفت که لو بونو (Lou Bono) مشاور ارشد مذاکرات قفقاز در وزارت امور خارجه آمریکا، در منطقه حضور دارد تا بر بر مسیر دیپلماسی و گفت و گوی مستقیم به عنوان تنها مسیر پیش رو تاکید کند.

سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا همچنین بر تعهد واشنگتن به مذاکرات صلح باکو و ایروان تاکید کرد.

پرایس گفت: ما آماده‌ایم که به صورت دوجانبه، سه جانبه و چندجانبه به مشارکت در پیشبرد تلاش ها در تامین یک صلح بادوام ادامه دهیم.

آدام شیف نماینده دموکرات مجلس آمریکا و رئیس پیشین کمیته اطلاعاتی این نهاد قانونگذاری نیز با انتشار بیانیه ای، “قتل عمد” سه مامور پلیس در قره‌باغ به دست نیروهای جمهوری آذربایجان را دلیلی دیگر برای لزوم تحریم باکو دانست.

به گزارش مجاهدت از تارنمای خبرگزاری ارمنستان، این عضو کنگره در بیاینه خود جمهوری آذربایجان را متهم کرد که “حقوق بشر و حق تعیین سرنوشت” مردم قره باغ را نقض می کند.

به گزارش مجاهدت از مشرق، استیفن والت در مقاله‌ای در فارین پالیسی به وحشت بیش از حد آمریکا از بازگشت نظام چندقطبی و از دست دادن برتری بی‌چون‌چرای خود اشاره کرده است؛ این در حالی است که به گفته وی، چنین جهانی برای واشنگتن مزایایی هم دارد.

در این مقاله آمده است: پس از آنکه آمریکا ار تاریکی جنگ سرد به روشنایی مطبوعّ به اصطلاح دوران «تک‌قطبی» رسید، شمار زیادی از محققان، کارشناسان و رهبران جهان شروع به پیش‌بینی، ابراز تمایل یا تلاش مجدانه برای بازگشت به جهان چندقطبی کردند.

تعجبی ندارد که رهبران روسیه و چین هم مدت‌هاست که تمایل خود به نظم جهانی چندقطبی را ابراز و رهبران قدرت‌های نوظهور همچون هند و برزیل هم مسیر آنان را دنبال کردند. جالب‌تر اینکه برخی متحدان مهم واشنگتن هم در این جمع هستند. اما رهبران آمریکا با این موضوع موافق نیستند. آنها فرصت‌های بیشمار و جایگاه لذت‌بخش خود که از قدرت بلامنازع ناشی می‌شود را ترجیح می‌دهند و قطعاً تمایلی برای رها کردن موقعیت خود به عنوان اولویتی بی‌چون و چرا را ندارد.

دولت جرج بوش پدر در سال ۱۹۹۱، سند دفاعی را به عنوان دستورالعملی در تلاش برای جلوگیری از ظهور رقیب در گوشه و کنار جهان تدوین کرد. اسناد امنیت ملی که جمهوری‌خواهان و دمکرات‌ها در سال‌های بعد تدوین و منتشر کردند نیز جملگی بر لزوم حفظ برتری آمریکا تاکید داشت حتی زمانی که آنها به بازگشت رقابت ابرقدرت‌ها در سطح جهان اقرار می‌کنند.

هرچند دولت جو بایدن به این موضوع پی برده که ما به جهانی با چندین ابرقدرت بازگشته‌ایم، اما به نظر می‌رسد یادآوری دوران کوتاهی که آمریکا هیچ رقیبی برای خود نمی‌دید، حس نوستالژی برای آنها داشته باشد. بنابراین، تاکید شدید بر «رهبری آمریکا»، تمایل وافر برای تحمیل شکست به روسیه جهت ممانعت از قدرت گرفتن این کشور و دردسرسازی‌اش در آینده و تلاش‌ها در راستای سنگ‌اندازی در مسیر دسترسی پکن به سیستم‌های حیاتی در حوزه فناوری و همچنین سوبسید بستن به صنایع نیم‌رسانای آمریکایی، همه و همه با یک هدف صورت می‌گیرد.

با این حال، حتی اگر این تلاش‌های موفقیت‌آمیز باشد، باز هم احیای نظم تک‌قطبی تقریباً غیرممکن است. کار ما در نهایت یا به جهان دوقطبی (آمریکا و چین) یا به نسخه‌ای نامتقارن از جهان چندقطبی می‌انجامد که در آن آمریکا همچنان اول است اما قدرت‌های بزرگ همچون چین، روسیه، هند، احتمالاً برزیل، ژاپن و آلمان در آن نقش‌آفرینی زیادی دارند.

بازگشت نظام چندقطبی جهانی را از نو خواهد ساخت که در آن اوراسیا چندین قدرت بزرگ با قوای متنوع در چنته دارد. در چنین جهانی، سایر قدرت‌های بزرگ رفته رفته برای امنیت خود مسئولیت‌های بزرگ‌تری به عهده خواهد گرفت. آمریکا در چنین نظامی مجبور خواهد شد تا از وابستگی غریزی به قدرت سخت و اعمال زور و فشار فاصله گرفته و تلاش و تاکید بیشتری در چهارچوب «دیپلماسی واقعی» داشته باشد. در عصر تک‌قطبی آمریکا، مقامات این کشور عادت کرده بودند که در مواجهه با مسائل و چالش‌ها، در ابتدا خواسته‌های خود را مطرح کرده و اولتیماتوم بدهند و در ادامه با تحریم و تهدید به استفاده از قوه قهریه، فشار را افزایش داده و سپس در صورتی که ابزارهای به اصطلاح نرم‌تر جواب نداد، به حربه غافلگیری و تغییر رژیم روی بیاورند. اما نتایج ناامیدکننده‌ای که به دست آوردند، گویای همه چیز است.

اما در جهان چندقطبی، حتی قوی‌ترین قدرت‌ها هم باید به آنچه دیگران می‌خواهند، توجه بیشتری کرده و برای متقاعد کردن آنها جهت همکاری در مذاکرات سودمند دوجانبه، تلاش بیشتری داشته باشند. دیپلماسیِ «همینی که هست» جای خود را به رویکردهای منعطف‌تر با درصدِ «بده و بستان‌» بالاتر خواهد داد.

والت در پایان می‌نویسد: با فرض اینکه در نظام نامتقارن چندقطبی، آمریکا همچنان قدرت اول باشد، رهبران این کشور نباید خیلی هم بترسند. واشنگتن برای آنکه دیگر قدرت‌ها را به جان یکدیگر بیندازد، در جایگاه مناسبی خواهد بود و در نتیجه شرکای این کشور در اوراسیا، مسئولیت بیشتری را برای تامین امنیت خود برعهده خواهند گرفت.