والدین

به گزارش مجاهدت از مشرق، شاید خیالمان راحت باشد که فرزندمان در اتاق کوچک خود درس می‌خواند، مطالعه و استراحت می‌کند یا سرش در گوشی است؛ همین که کنارم است و به قول قدیمی‌ها با دوستان ناباب نمی‌چرخد و به فلان کافه و رستوران نمی‌رود؛ خیالمان راحت است اما باید از همین نزدیک بودن‌ها و سکوت‌ها هم ترسید زیرا چه بسیار نوجوان و جوانانی در همین اتاق‌های ۲۰ متری آپارتمان‌ها و در کنار خانواده‌های مهربان و دلسوز خود، درگیر مواد مخدر شدند؛ آن هم در دنیایی که شکل مواد مخدر چنان فریبنده شده که منِ مادر یا پدر هرگز فکرش را نمی‌کردیم که فلان پاک‌کن، دستمال یا آدامسی که داخل کیف فرزندمان یا روی میزش بوده، همان مواد مخدرهای امروزی است.

شنیدن و خواندن چنین حرف‌هایی ترسناک است از اینکه تصور کنی نوجوان کمتر از ۱۵ ساله‌ات یا جوانت به درد مواد مخدر دچار شده اما گاهی، ترس لازم است تا آگاه شوی زیرا آگاهی قدرت می‌آورد و قدرت امید به آینده. اینکه نهراسی و با آگاهی قدم‌برداری و در کنار فرزندت باشی در دنیای پیچیده و فریبنده امروزی.

لازمه زیست در دنیای کنونی، افزایش دانش و آگاهی است اینکه بدانی مواد مخدر چه شکل و شمایلی دارد، شکل، اندازه، مزه، بو و عوارض آن‌ها چیست؟ براین اساس پژوهشگری با «مهدی خشنود» کارشناس آنالیز آزمایشگاه مرجع مواد مخدر فراجا به گفت‌وگو نشست تا به مخاطبان، آموزش‌هایی درخصوص شناخت انواع مواد مخدر ارائه دهد.

خشنود با ارائه توضیحات علمی درباره انواع مواد مخدر صنعتی و عوارض وحشتناک آن‌ها هشدار می‌دهد که مواد مخدر جدید مانند شیشه، گل، قرص‌های روان‌گردان و دستمال‌های آغشته به مواد توهم‌زا، سیستم عصبی را هدف قرار می‌دهند و در برخی موارد حتی یک‌بار مصرف، می‌تواند به اعتیاد یا مرگ منجر شود. وی همچنین با نمایش اسلایدهایی از عوارض مصرف این مواد، تصاویری هولناک از تخریب دندان‌ها، عفونت‌های پوستی و تغییرات ظاهری مصرف‌کنندگان پس از چند سال را نشان می‌دهد.

وی با یادآوری فعالیت آزمایشگاه آنالیز مواد مخدر در ۳۲ استان کشور، می‌گوید: آزمایشگاهی در تهران به نام آزمایشگاه مرجع پلیس مبارزه با موادمخدر فعال است؛ چنانچه استان‌ها از آزمایش ماده مخدری به نتیجه نرسند آن نمونه را برای این آزمایشگاه مرجع ارسال می‌کنند تا به کمک دستگاه‌های پیشرفته در آزمایشگاه، آنالیز انجام شود و در نهایت نتایج به مراجع قضایی ارسال می‌شود. اهمیت وجود این آزمایشگاه‌ها در این است که با جان انسان‌ها در ارتباط هستیم، یک پاسخ اشتباه می‌تواند پیامدهای جبران‌ناپذیری در پی داشته باشد.

خشنود با بیان این مقدمه، ادامه می‌دهد: اعتیاد وابستگی جسمی و روانی یک شخص به مواد مخدر است؛ وابستگی به این معنا که اثرات «سایکولوژیکال» روی مغز انسان به لحاظ شناختی و رفتاری صورت می‌گیرد؛ یک سیستمی داخل مغز وجود دارد به نام سیستم اعصاب مرکزی که هر کدام از مواد مخدر روی یکی از گیرنده‌های مغز اعم از «سروتونین، نوراپی‌نفرین و دوپامین» تاثیر می‌گذارد و آنها را درگیر می‌کند. مواد مخدر براساس منشا و تاثیرات فیزیولوژیکی تقسیم‌بندی می‌شوند. براساس منشا، مواد مخدر طبیعی (تریاک)، نیمه سنتزی یا نیمه صنعتی(هروئین) و صنعتی و سنتزی (آمفتامین‌ها و متامفتامین و همه مشتقاتش) است.

دسته‌بندی مواد مخدر براساس تاثیرات فیزیولوژیکی نیز شامل مواد مخدر سستی‌زا، محرک‌ها و توهم‌زاست؛ براساس این تعریف، سستی‌زا سبب سست‌شدن سلسله اعصاب مرکزی می‌شود؛ محرک‌ها که همان خانواده آمفتامین‌ها هستند مانند «اکس»، باعث تحریک سلسله اعصاب مرکزی شده و گیرنده دوپامین تحریک‌شده و بیشتر از حد معمول ترشح می‌شود؛ براین اساس مصرف‌کننده خستگی‌ناپذیر می‌شود. توهم‌زاها مانند «گل و ماری‌جوانا» که الان متاسفانه مصرف آن در پارک‌ها بین دختران و پسران زیاد شده، از دسته توهم‌زاهاست که هر یک از این مواد مخدر خطرناک و به شدت اعتیادآور است.

تریاک و بریدن از خانواده

نخستین سستی‌زا، تریاک است که از گیاهی به نام خشخاش به دست می‌آید؛ بالای گرز آن آلکالوئیدهای مختلفی بیرون می‌آید که اسم آن‌ها برای شما آشناست مثل تبائین، نوسکاپین، پاپاورین و مورفین.

تریاک‌هایی که اکنون دست مصرف‌کننده می‌رسد دیگر تریاک نیست و برای اینکه حجمش بیشتر شود با قره قروت، استامینوفن و کافئین مخلوط می‌شود. با این حال همان مقدار جزئی تریاک اثر خودش را می‌گذارد و نمی‌توان گفت همان مقدار کم بی‌تاثیر است. فرد با مصرف همین مواد ناخالص گرفتار اعتیاد می‌شود؛ برای همین است که داروخانه‌ها به‌راحتی به مردم مورفین نمی‌دهند. کسی که تریاک مصرف می‌کند چند روز اول، بدن درد به سراغش می‌آید؛ کم‌کم وابستگی ایجادشده و فرد درگیر تریاک می‌شود، چون آلکالوئیدهای داخل تریاک گیرنده‌های مغز را درگیر و وابستگی‌های شدیدی ایجاد می‌کند، به همین دلیل فرد به تدریج لاغر و پرخاشگر می‌شود چون درد بسیاری را تحمل می‌کند و برای رهایی از آن دیگر هیچ چیزی برایش مهم نیست؛ حتی فرش زیر پایش را می‌فروشد تا تریاک بخرد؛ خانواده برایش اهمیتی ندارد، به این ترتیب کم‌کم از سوی خانواده و جامعه طرد می‌شود.

کروکودیل و بلایی که سر گوشت انسان می‌آورد

شاید نام ماده مخدر کروکودیل را شنیده باشید که از دزومورفین تولید می‌شود. این ماده‌مخدر چنان بلایی سر گوشت انسان می‌آورد که قابل تصور نیست. گوشت بدن مصرف‌کننده خالی و حفره حفره می‌شود. عملکرد مواد مخدر در افراد متفاوت است؛ برخی زودتر به عوارض آن دچار شده و برخی دیرتر اما دیر یا زود دچار می‌شوند.

مواد مخدر تزریقی و تدخینی (پودری که به واسطه توتون سیگار مخلوط و درون کاغذ سیگار می‌گذارند؛ آن را روشن کرده و دود آن را به داخل ریه‌های خود می‌کشند) و استنشاقی اثرات متفاوتی دارند؛ همان‌طور که اثر تزریقی، فوری و سریع است و عوارض آن دیرتر هم از بدن خارج می‌شود؛ البته این به آن معنا نیست که ماده مخدر از بدن خارج می‌شود بلکه، ماده مخدر سیستم عصبی فرد را درگیر کرده اما نشئگی از بدن فرد دیرتر یا زودتر خارج می‌شود.

هروئین و خطراتش

هروئین جزء مواد مخدر بسیار خطرناکی است؛ این ماده مخدر دسته‌های مختلفی دارد که بیشترین مصرف آن تزریقی است. دفتر مقابله با مواد مخدر و جرم سازمان ملل متحد (UNODC) جدولی دارد که در آن فروش پیش‌سازها را غیرقانونی اعلام کرده و این در حالی است برای ساخت هروئین از یک حلال به نام «اسید اسیتیک» استفاده می‌کنند که بوی شدید سرکه می‌دهد. این ماده را به مورفین اضافه کرده و هروئین به دست می‌آید، این ماده به حدی اسیدی است که وقتی واد آزماشگاه‌های ما می‌شود دچار سردرد شدید می‌شویم.

این پیش‌ساز، بسیار خطرناک است و در شکل‌های مختلف در آشپزخانه‌ها تولید می‌شود. مصرف‌کنندگان که عموما جوان‌ها هستند چوب عدم آگاهی خود را می‌خورند؛ هر چه بر سر انسان می‌آید از همین ناآگاهی است؛ برخی فکر می‌کنند مردانگی آن‌ها به سیگار یا قلیان کشیدن است در حالی که با کمی تحقیق و مطالعه می‌توانند بسیاری از مواد مخدر و عوارض آن را بشناسند.

شروع مواد مخدر از همین سیگار و قلیان و ویپ است؛ داخل ویپ گیلسیرین وجود دارد، وقتی حرارت می‌بیند فوق‌العاده خطرناک‌شده و به التهاب ریه منجر می‌شود. جوانان بهتر است از گوشی‌های هوشمند و فضای مجازی که دنیای اطلاعات را در اختیار انسان می‌گذارد، استفاده درست کرده و دانش و اطلاعات خود را پیش از مصرف هر ماده مخدری بالا ببرند.

مصرف‌کنندگان مواد مخدر سراغ کراک نمی‌آیند چون می‌دانند چه بلایی سرشان آمده و گوشت بدنشان پوک می‌شودکراک را معتادان هم استفاده نمی‌کنند

کراک یک نوع هروئین است که خوشبختانه بسیار کم شده زیرا به عواقب و عوارض آن پی برده‌اند، در حدی که حتی معتادان هم از آن استفاده نمی‌کنند. کراک در ایران جزء دسته‌های سستی‌زا و در اروپا جزء دسته‌های محرک و همان کوکائینِ سفت شده است. در ایران مصرف‌کنندگان و مردم فهمیده‌اند ابن ماده مخدر چه بلایی سر فرد می‌آورد؛ حتی مصرف‌کنندگان مواد مخدر هم سمت کراک نمی‌روند زیرا گوشت بدن انسان را پوک می‌کند؛ به طور مثال وقتی مصرف‌کننده دست به گوش خود می‌زند، می‌افتد. علاوه بر این، عوارض تنفسی، قلبی، کلیه و کبد سراغ مصرف‌کننده می‌آید.

والدین این گیاه را دیدند، هوشیار شوند

توهم‌زاها شامل سه دسته اصلی می‌شوند که از محصولات شاه‌دانه به دست می‌آیند مانند حشیش و گل که متاسفانه به وفور دیده می‌شود. ال‌اس‌دی غول توهم‌زاها و دیگری قارچ‌های جادویی یا مجیک ماشروم(قارچ سیلوسایبین).

هریک از موادمخدر ماده موثره‌ای دارند، ماده موثره گیاه شاهدانه تتراهیدروکانابینول است که به آن «تی‌اچ‌سی» می‌گویند که باعث توهم می‌شود.

کشف این ماده مخدر از سوی ماموران عملیات پلیس زیاد شده است و این خود یک هشدار است؛ تولیدکنندگان، آن را در آپارتمان‌ها و خانه‌ها می‌کارند. حتی ممکن است فرزند یک خانواده آن را در یک گلدان بکارد؛ براین اساس والدین باید آگاه باشند.

این گیاه دارای شاخه‌های پهنی است و بوی گیاه آن به تندی می‌زند؛ گفته می‌شود این ماده مخدر اعتیادآور نیست و با یک‌بار استفاده کردن فرد دچار اعتیاد نمی‌شود در صورتی که واقعیت این نیست و فرد با همان یک‌بار استفاده دچار توهم می‌شود. بیشتر به شکل گیاه خشک‌شده به فروش می‌رسد که ممکن است با سایر داروهای گیاهی مثل آویشن و غیره اشتباه گرفته شود. در برخی از مدارس مادران می‌گفتند که چنین گیاهی را در جیب فرزندان خود پیدا کرده‌اند.

والدین با دیدن گیاه در کیف یا جیب فرزند خود هوشیار شوند شاید ماده مخدر باشد

چنانچه والدین گیاهی در کیف یا جیب فرزند خود دیدند هوشیار شوند؛ شاید یک نوع ماده مخدر باشد؛ گیاه شاهدانه مشخصاتی دارد، چنانچه این مشخصات را در جیب یا وسائل فرزند خود یافتند اولا به هیچ عنوان به آن‌ها نگویند، چون پرخاشگرشده و وضعیت را بدتر می‌کند؛ مقداری از آن ماده را به آزمایشگاه‌های مواد مخدر مستقر در استان‌ها بدهند تا بررسی لازم انجام شود.

به کلانتری هم می‌توانند؛ مراجعه کنند چون کلانتری‌ها این مواد را در اختیار آزمایشگاه‌های پلیس قرار می‌دهند. کارشناسان از رنگ و بو می‌توانند تشخصی دهند که آیا این ماده، مخدر است یا خیر. والدین باید در مرحله بعدی سراغ روانشناس بروند و مساله را از این طریق حل‌وفصل کنند.به صورت مستقیم فرزند خود را مورد شماتت قرار ندهند زیرا بسیاری از نوجوانان را فریب می‌دهند، اینکه اعتیادآور نیست و مشکلی ایجاد نمی‌کند یا قدرت تمرکز را بالا می‌برد؛ حتی ممکن است در ماست یا مواد غذای بریزند و بخورند.

توهم‌زا، این خطر جدی است

حشیش نیز دارای ماده شیمیایی تی‌اچ‌سی یا تتراهیدروکانابینول است که دارای شکل‌های مختلف و خاصیت به‌شدت توهم‌زایی دارد. این ماده مخدر را داخل سیگار می‌ریزند و می‌کشند؛ حتی گُل را در داخل سیگار می‌ریزند و می‌کشند که رنگ حنایی یا سبز تیره دارد.

گراس برگ و ساقه‌های خشک‌شده گیاه شاهدانه است؛ همه این‌ها از یک خانواده‌اند؛ هر چه به سمت ریشه شاهدانه برویم، «تی‌اچ‌سی» آن کمتر می‌شود. نمونه‌ای داشتیم که به آزمایشگاه آمده بود، داخل کیک «گل» ریخته بودند و این کیک بوی «گل» می‌داد. روغن شاهدانه و روغن حشیش را نیز تولید می‌کنند که به رنگ زرد کم‌رنگ یا پررنگ، بعد از گل بیشترین میزان تی‌اچ‌سی را روغن‌های آن دارند.

درشت یا ریز شدن مردمک چشم‌ها

مصرف ال‌اس‌تی‌ها نسبت به گل کمتر است اما متاسفانه دهه هشتادی‌ها به سمت مصرف توهم‌زاها از جمله گل و حشیش روی آورده‌اند که اثرات ادراکی و روانی بدی دارد؛ مصرف‌کننده، خانواده‌اش را نمی شناسد و هیچ چیزی برایش مهم نیست. هر کدام از قطعات ال‌اس‌تی یا همان اسید در قالب مربع‌های بسیار ریز مصرف می‌شود.

والدین هر زمان این علائم را دیدند آگاه باشند درشت شدن مردک چشم‌ها یا ریزشدن آن.

علائم ظاهری مواد مخدر متفاوت است؛ مردمک چشمان مصرف‌کنندگان توهم زاها، درشت می شود اما چشمان مصرف کنندگان سستی زا کوچک و تنگ می‌شود.

ماده موثر قارچ‌های جادویی یا مجیک ماشروم که متاسفانه خیلی زیاد شده، سیلوسایبین است که باعث اثرات توهم‌زایی می‌شود؛ تولیدکنندگان آن‌ها را خشک کرده و داخل پیپر ریخته یا در قالب دمنوش مصرف می‌کنند که فوق‌العاده خطرناک و توهم‌زاست در حدی که قدرت توهم آن از گل بیشتر است.

آثار محرک و توان‌افزاها، ریختن دندان و کج شدن فک

مواد محرک و توان‌افزا در سلسه اعصاب مرکزی و دوپامین مغز تاثیر می‌گذارد که چند دسته مختلف دارند؛ یکی از آنها، خانواده آمفتامین‌ها و مشتقات آن هستند؛ مت مفتامین یا شیشه، اکستازی یا ام‌دی‌ام‌ای و کوکائین در این دسته محرک و توان‌افزاها قرار دارند.

آمفتامین، قرص‌هایی است که به آن «کاپتاگُن» می‌گویند. در جنگ جهانی دوم یک شیمیدان به نام «ال ادرینو» آمفتامین را ساخت؛ اوایل در سال‌های ۱۹۰۰ پزشکان نمی‌دانستند که این خاصیت اعتیادآوری دارد بنابراین ۷۲ میلیون قرص را بین سربازها پخش کردند؛ این محرک که حاوی آمفتامین بود؛ اشتهای سرباز را کم‌کرده و و از سوی دیگر توان‌افزا بود اما در نهایت بسیاری از سربازها اوردُز کرده و مُردند؛ آن‌هایی هم که زنده ماندند؛ اعتیاد پیدا کردند و دچار عوارض پوستی و دندان شدند؛ در نهایت مصرف این قرص در دهه ۱۹۸۰ ممنوع شد.

مت‌مفتامین یا شیشه در بازار سیاه موجود است، با مصرف آن، واسطه و گیرنده‌های دوپامین مغز آزاد می‌شود و سیستم اعصاب مرکزی را درگیر می‌کند؛ این ماده مخدر روی دوپامین و سرتونین مغز اثر می‌گذارد که فوق‌العاده خطرناک است، چون هم محرک بوده و هم توهم‌زا و مانند ماده مخدر اسید عمل می‌کند؛ فرد به شدت دچار توهم شده و به تدریج دچار بی‌خوابی و بی‌اشتهایی می‌شود و دندان‌ها به سرعت از بین می‌روند؛ در ابتدا انرژی بالایی دارد اما بعد از مدتی درگیری شدید یافته و برای استخوان به شدت مضر است، به همین دلیل دندان و فک مصرف‌کننده‌ها دچار آسیب‌های جدی می‌شود به‌گونه‌ای که دندان‌ها ریخته و استخوان فک کج می‌شود. پرخاشگری، هذیان‌گویی و گشاد شدن مردمک چشم، عرق کردن کف دست، لرزش و کج شدن فک و نارسایی قلبی از علائم و عوارض مصرف آن است.

کوکائین خوشبختانه در ایران نمی‌تواند تولید شود چون خاک ایران مساعد نیست؛ در آفریقای جنوبی مانند کلمبیا، برزیل و مکزیک از گیاه کوکا تولید می‌شود و به‌شدت اعتیادآور است؛ همه این مواد از خارج وارد می‌شود و شکل‌های مختلفی دارد؛ از جمله کراک کوکائین که جاسازهای عجیب و غریبی دارد؛ به طور مثال در نمونه اخیر، فردی با نخ آن را به دندان بسته بود؛ با پاره شدن نخ، ماده مخدر وارد معده شده بود؛ اسید معده کیسه را پاره و این فرد اوردُز کرده بود.

متادون، ترامادول و بوفه مورفین داروهای ترک اعتیادی هستند و داروخانه آن‌ها را به مشتری نمی‌دهد. هیدروکلراید نیز در کمپ‌ها استفاده می‌شود اما بسته به درد، از هر یک از این داروها استفاده خواهد شد. متادون برای دردهای خفیف تا متوسط، ترامادول برای دردهای متوسط تا حاد استفاده می‌شود. متادون نئشگی مصرف‌کننده را کاهش داده و بعد از مدتی از آن ماده بدش می‌آید؛ بعد از ۳۰ تا ۴۰ روز پاک می‌شود اما اینکه بعد از بیرون آمدن از کمپ اراده داشته و به سمت مواد نرود، به خود فرد بستگی دارد. بوفه مورفین نیز یک ماده مخدر نیمه‌مصنوعی و مکانیزم عمل آن مانند متادون و ترامادول است همه این مواد ترک اعتیاد باید به اندازه استفاده شوند چرا که اعتیادآور هستند.

قرص‌های لاغری یا شیشه؟

قرص‌های لاغری بسیار خطرناک هستند؛ از سال‌های گذشته پلیس مبارزه با مواد مخدر با آن‌ها می‌جنگد؛ عطاری‌های سودجو که با زدن آرم‌های یواس‌آ روی کپسول‌ها، مشتری‌های خود را فریب می‌دهند، مصرف‌کنندگان این قرص‌ها که عموما خانم‌ها هستند به گمان اینکه این قرص‌ها خارجی و گیاهی است، فریب خورده و از آن استفاده می‌کنند اما غافل از اینکه ماده مخدر شیشه را مصرف‌کرده و به تدریج گرفتارشده و از مشتریان دائمی این عطاری‌ها می‌شوند.

فریب قرص‌های لاغری عطاری‌های سودجو را نخورید، شیشه و متفامین داخل آن اعتیادآور و توهم‌زاست

عطاری‌ سودجو یک مشت متفامین را روی میز می‌ریزد و به هم می‌زند در حالی که داخل آن ماده مخدر شیشه است؛ به صورت تصادفی مقداری از آن را داخل کپسول‌ها می‌گذارند، حالا چند دُز از این شیشه‌ها در این کپسول‌ها جای گرفته، کسی نمی‌داند؛ موردی داشتیم که یک خانم با مصرف قرص‌های لاغری به کما رفت.

روانگردان های جدید را بشناسید

ام‌پی‌اس‌ها یک مواد روانگردان جدید است. شاید اسم کمیکال و دستمال را شنیده باشید، این ماده‌مخدر اثرات مشابه مت‌مفتامین و گل را دارد؛ حتی اثرات توهم‌زایی آن ۱۰۰ تا ۸۰۰ برابر بیشتر از گل است.

کانابینوئید سنتزی در ایران به صورت جامد است و آن را روی توتون یا دستمال اسپری کرده و مصرف می‌کنند. در ایران، بیشتر سنتزی آن موجود و بسیار خطرناک است، ۱۰۰ تا ۸۰۰ برابر اثر توهم‌زایی دارد و با روش‌های شیمایی در آزمایشگاه‌ها تولید می‌شود؛ به عنوان مثال یک قسمت کوچک مربعی شکل را در سیگار می‌گذارند و می‌کشند.

کتامین یک دسته دیگر از رونگردان‌های جدید است که برای بیهوشی حیوانات استفاده می‌شود اما وقتی انسان آن را استفاده کند خاصیت توهم‌زایی داشته و فرد را درگیر اعتیاد می‌کند.

قات از دیگر روانگردان های جدید است که فرد با مکیدن برگ کاتینون یا شیره گیاه دچار توهم می‌شود؛ سرخپوستان از این گیاه در آیین‌های مذهبی و بومی قدیم استفاده می‌کردند. ماده‌ای به نام «آلکالوئید مونوآمین» در درختچه قات وجود دارد که از نظر شیمیایی شباهت زیادی به آفدرین، کاتین، مت‌کاتینون و سایر آمفتامین‌ها دارد اما به علت داشتن گروه عاملی کتون، از سایر آمفتامین‌ها متمایز تلقی می‌شود.

سالویا و داتورا(تاتوره) یکی دیگر از روانگردان‌های جدید است که بسیار مصرف می‌شود؛ از این گیاه بیشتر برای درمان دردهای رماتیسم استفاده می‌شود اما استفاده زیاد آن باعث توهم شده و فرد مرز توهم و واقعیت را متوجه نمی‌شود. این ماده مخدر نیز در فهرست یوان‌دی‌سی قرار دارد.

وقتی فردی ماده مخدر فلاکا را مصرف می‌کند همچون زامبی و خون‌آشام می‌شود، دمای بدن تا نزدیک ۴۰ درجه بالا می‌رود؛لباس‌هایش را در می‌آورد و در خیابان راه می‌رود و به همه حمله می‌کندفلاکا یا زامبی ماده مخدر دیگری است که هنوز به ایران نیامده است. وقتی فرد این ماده مخدر را مصرف می‌کند همچون زامبی و خون‌آشام می‌شود، دمای بدن تا نزدیک ۴۰ درجه بالا می‌رود به‌اندازه‌ای که مصرف‌کننده همه لباس‌هایش را در می‌آورد و در خیابان راه می‌رود و به همه حمله می‌کند یا خود را به خودروی در حال حرکت می‌زند.

کریستال‌های جنون ۵ دلاری نیز از دیگر مواد مخدر است که هر کریستال ۵ دلار قیمت دارد؛ این ماده مخدر اثرات مخربی بر جسم و روان فرد باقی می‌گذارد.

آگاهی، نعمت بزرگی است، نعمتی که انسان را از چاله و سیاه‌چاله‌های غیرقابل بازگشت نجات می‌دهد، در عصر کنونی هر یک از ما در جایگاه پدر، مادر و فرزند نیازمند آگاهی هستیم چون راه نجاتی جز آگاهی نیست.

به گزارش مجاهدت از مشرق، فضای مجازی فضای پر تلاطم و فریبنده عصر حاضر است؛ فریبنده از این نظر که اگر غواص خوبی در دریای اطلاعات فضای مجازی نباشید خیلی زود نفس‌های شما به شماره افتاده و در کوتاهترین زمان ممکن، غرق این دریای متلاطم خواهید شد.

این فضا کوچک و بزرگ، پیر و جوان و زن ومرد نمی‌شناسد و هرکس که بدون داشتن دانش لازم برای حضور در این فضا وارد آن شود، همچون مثلث برمودایی به خود جذب کرده و فرو می‌نشاند. کودکان و نوجوان به دلیل حس شدید کنجکاوی که دارند از مشتریان پرو پاقرص این فضا هستند و شوق و ذوق عجیبی برای حضور در این فضا داشته و در بسیاری اوقات محو جذابیت‌های این فضای مجازی می‌شوند؛ به طوری که هستند کودکان و نوجوانان زیادی که ساعتها در این فضا حضور دارند و خواب و خوراک خود را فدای این حضور بعضا به نتیجه و خاصیت می‌کنند.

والدین به عنوان متولیان اصلی تربیت و پرورش کودکان و نوجوانان باید در مسیر هدایت و راهنمایی فرزندان خود در فضای مجازی به دانش و سواد استفاده از این فضا تجهیز شوند تا با حضوری آگاهانه و هوشیارانه در مواقع بروز خطر به خوبی همچون غواصی از غرق شدن فرزندان خود در این فضای مهیّج و پر جاذبه جلوگیری کنند.

برای اینکه والدین بتوانند در کنار اینکه اجازه حضور فرزندان خود در فضای مجازی را بدهند و متقابلا این فضا نیز آسیبی به کودکان و نوجوانان وارد نکند باید نکات مهمی را هنگام استفاده از این فضا توسط فرزندان خود رعایت کنند که در ادامه این گزارش به برخی از این موارد مهم اشاره می‌کنیم.

۱. درباره فضای مجازی با فرزندان خود شفاف صحبت کنید

با فرزندان خود صادقانه راجع به کسانی که با آنها در ارتباط هستند و چگونگی ارتباط‌شان صحبت کنید. اطمینان حاصل کنید که اهمیت و ارزش تعاملات دوستانه و حمایتگرانه را می‌فهمند و این‌که رفتارهای تبعیض‌آمیز و نامناسب هرگز قابل قبول نیستند. آنها را تشویق کنید که اگر هر یک از این رفتارها را تجربه کرده‌اند فوراً موضوع را با شما یا شخص بالغ و معتمدی درمیان بگذارند. نسبت به حالات فرزندتان هنگام کار با اینترنت هوشیار باشید که مثلاً آیا غمگین یا پنهان‌کار به نظر می‌رسد، یا اذیت و آزار اینترنتی را تجربه می‌کند.

۲. به همراه فرزند خود قوانینی وضع کنید که چگونه و چه زمانی می‌توانند از این وسایل استفاده کند

برای فرزندان خود قاعده و قانون برای استفاده از فضای مجازی بگذارید؛ مثلا روزانه ۲ یا ۳ ساعت حضور در فضای مجازی را تعیین کنید. همچنینی سعی کنید هنگام حضور فرزندان در فضای مجازی به صورت محسوس یا غیر محسوس این فضا را رصد کرده و کنترل کنید. باید به عنوان یک راهنما در معرفی کانالها و صفحات اجتماعی برای فرزند خود نقش آفرینی کنید و با معرفی این صفحات مناسب و دارای ارزش کیفی یار و یاور فرندتان در مسیر استفاده از این فضا باشید.

۳. از تکنولوژی برای حفاظت از فرزندان خود استفاده کنید

مطمئن شوید که لوازم الکترونیکی فرزندتان به آخرین نسخه نرم‌افزار و آنتی‌ویروس مجهز باشد و تنظیمات حریم خصوصی روشن باشد. دوربین (وب‌کم) را درصورت عدم استفاده بپوشانید. برای بچه‌های کوچک‌تر، از ابزارهایی نظیر برنامه‌های «کنترل والدین بر اینترنت» و «جستجوی امن» استفاده کنید، تا تجربیات آنلاین ایمنی داشته باشند.

درمورد منابع آموزشی رایگان آنلاین محتاط باشید. فرزند شما هرگز نباید عکس یا اسم کامل خود را برای دسترسی به این منابع استفاده کند. به خاطر بسپارید که تنظیمات حریم خصوصی را کنترل کنید تا دریافت اطلاعات را به‌حداقل برسانید. به فرزند خود یاد دهید که اطلاعات شخصی خود را به‌ خصوص در اختیار غریبه‌ها قرار ندهند.

۴. با فرزندتان در فضای مجازی زمان بگذرانید

فرصت‌هایی برای فرزندتان ایجاد کنید تا ارتباطات آنلاین مثبت و ایمن با دوستان، خانواده و شما داشته باشند. در حال حاضر، ارتباط با دیگران مهم‌تر از همیشه است و می‌تواند فرصتی عالی برای شما باشد تا در «ارتباطات مجازی» الگویی مناسب از لحاظ مهربانی و همدردی برای فرزندتان باشید.

به کودکان خود آموزش دهید چطور می‌توانند از اطلاعات نادرست و محتواهای نامتناسب با سن آنها که می‌تواند موجب نگرانی بیشتر آنها شود، اجتناب کنند. برای فرزند خود زمان بگذارید و برنامه‌ها، اپلیکیشن‌ها، بازی‌ها و سایر سرگرمی‌های مناسب سنش را پیدا کنید.

۵. عادت‌های آنلاین سالم را تشویق کنید

رفتارهای خوب را در فضای مجازی و در تماس‌های تصویری تشویق کنید. فرزندتان را تشویق کنید تا با همکلاسی‌هایش مهربان باشد و به آنها احترام بگذارد. مراقب پوشش فرزندان‌تان درجلوی دوربین باشید و اجازه ندهید از داخل اتاق خواب تماس تصویری بگیرند.

وقتی کودکان زمان بیشتری را در فضای مجازی می‌گذارنند، ممکن است در معرض تبلیغات بیشتری قرار بگیرند که غذاهای ناسالم، کلیشه‌های جنسیتی یا موضوعات نامتناسب با سن‌شان را ترویج می‌کنند. به فرزندتان کمک کنید تا تبلیغات آنلاین را تشخیص دهد و از این فرصت استفاده کنید تا با هم برخی پیامهای منفی را شناسایی کنید.

۵. بگذارید اوقات خوشی داشته باشند و ابراز وجود کنند

گذراندن زمان در خانه می‌تواند فرصت خوبی برای فرزندان شما باشد تا از فضای مجازی برای انعکاس نظرات خود و حمایت از کسانی که در این بحران به کمک نیاز دارند، استفاده کنند.

فرزندان خود را تشویق کنید تا با بهره‌گیری از ابزارهای دیجیتال فعالیت جسمانی داشته باشند؛ به عنوان مثال تشویق به استفاده از ویدیوهای ورزشی آنلاین برای بچه‌های کوچک و بازی‌های ویدیویی که تحرک آنها را زیادتر می‌کند. البته به یاد داشته باشید که بین سرگرمی‌های آنلاین و فعالیت‌های غیرآنلاین تعادل برقرار کنید، به عنوان مثال اگر امکان دارد بیرون و در فضای آزاد هم وقت بگذرانید.

۶.لطفا برای خلاصی از تربیت کردن فرزندتان او را با گوشی همراه رها نکنید

برخی والدین برای اینکه حوصله سرو کله زدن و در برخی مواقع بحث کردن با کودکان و نوجوانان خود را ندارند خیلی سریع تسلیم شده و با خرید یک گوشی همراه سعی دارند به صورت مسالمت آمیز تفویض اختیار کرده و تربیت و نظارت مستمر بر فعالیت های فرزند خود را به فضای مجازی واگذار کنند؛ همان اقدامی که می تواند ویران کننده و مسئله ساز شود. دقت کنید اگر حضور در فضای مجازی امری اجتناب ناپذیر است اما نظارت بر این حضور بسیار اهمیت و ضرورت دارد؛ چراکه کوچکترین غفلت می تواند تاوان سنگینی به همراه داشته باشد.

رفتارها و حرکات فرزندان خود را به طور غیر محسوس زیر نظر داشته باشید و مدام موضوعات و فضاهایی که فرزندتان در آن حضور دارد یا درباره موضوعات رایج در فضای مجازی که مورد علاقه او بوده و با اظهار نظر کردن در باره آنها علاقه خود را نشان می‌دهد را رصد کرده و به آن حساس باشید.

به گزارش مجاهدت از مشرق، سرهنگ احمد شیرانی با اشاره به اینکه با توجه به شروع سال تحصیلی و بازگشایی مدارس پیش بینی می‌شود حجم ترافیک در شهرها افزایش یابد، گفت: این افزایش میزان ترافیک در معابر شهری بر ساعات سفرهای درون شهری تأثیر گذاشته و باعث طولانی شدن زمان سفرها می‌شود.

وی افزود: بهترین راهکار رسیدن سریع‌تر به مقصد و کاهش ترافیک در این ایام استفاده از ناوگان حمل و نقل عمومی است.

رئیس مرکز اطلاعات و کنترل ترافیک راهور گفت: برخی از والدین دانش آموزان برای بردن فرزندانشان از خودروهای خود استفاده می‌کنتد؛

تجمع این خودروها در ساعت شروع و خاتمه مدارس باعث ایجاد گلوگاه‌های ترافیکی و انسداد در معابر گشته و وضعیت ترافیکی نابسامانی را ایجاد می‌کند.

وی با اشاره به اینکه ازدحام و ترافیک سنگین در محدوده مدارس باعث اضطراب خود دانش آموزان نیز می‌شود، گفت: به رانندگان توصیه داریم خودرو خود را در محل‌های مناسب و بدون ایجاد مشکل تردد برای سایر رانندگان متوقف ساخته و فرزندان خود را به داخل مدرسه هدایت کنند.

شیرانی تصریح کرد: لازم است قبل از شروع سال تحصیلی توصیه‌های مهم پلیس مدنظر والدین قرار گرفته تا انشاالله بدون کوچک‌ترین نگرانی و حادثه سپری شود.

رئیس مرکز اطلاعات و کنترل ترافیک گفت: فرزندان خود را با تابلوهای راهنمایی و رانندگی آشنا کرده و نحوه عبور صحیح از عرض خیابان را آموزش و به صورت عملی هم با آنان تمرین کنید.

وی بیان کرد: حتماً دانش آموزان در مسیر رفت و برگشت به مدرسه از پیاده رو استفاده کنند و از تردد در کنار خیابان پرهیز کنند.

شیرانی افزود: در صورتی که فرزند شما می‌تواند خودش به تنهایی از خانه به مدرسه و از مدرسه به خانه برگردد، حتماً آموزش داده شود که فقط از گذرگاه‌های عابر پیاده برای عبور از عرض خیابان استفاده کند.

وی گفت: در صورت استفاده فرزندتان از سرویس مدارس، مسائل مهمی مانند سوار یا پیاده شدن فقط در هنگام توقف کامل سرویس مدرسه، سوار و پیاده شدن صرفاً از درب سمت پیاده رو، بیرون نبردن سر و دست از پنجره، برای گذر از عرض خیابان عدم عبور از سمت جلوی سرویس مدارس و سایر خودروهای بزرگ به علت نداشتن میدان دید کافی رانندگان عبوری را در چند نوبت به کودکان آموزش دهید.

رئیس مرکز اطلاعات و کنترل ترافیک راهور گفت: ظرفیت سرویس مدارس با توجه به نوع خودرو مشخص است و جابجایی دانش آموزان بیش از حد ظرفیت خودرو و بصورت ایستادن در سرویس مدرسه ممنوع و خطرناک است.

شیرانی در پایان گفت: از همه رانندگان عزیز تقاضا داریم در ایام بازگشایی مدارس رعایت حقوق عابرین پیاده و علی الخصوص دانش آموزان را بیشتر رعایت نمایند. از دانش آموزان نمی‌توان انتظار داشت که توصیه‌های ایمنی را همواره به یاد داشته باشند؛ وظیفه‌ی ماست که هنگام رانندگی در اطراف مدارس، با دقت بیشتری حرکت کنیم.

به گزارش مجاهدت از مشرق، در بیش از ۶۰ کشور در سراسر جهان، کتک زدن کودک توسط والدین، معلمان یا هر شخص دیگری غیرقانونی است و بیش از ۱۳۰ کشور تنبیه بدنی در مدارس را ممنوع کرده اند. با این حال، در تمام آمریکای شمالی، تنبیه بدنی توسط والدین، تا زمانی که شدید نباشد، هنوز توسط بسیاری به عنوان انضباط ضروری تلقی می‌شود و از آن چشم پوشی می‌شود، یا متأسفانه، حتی تشویق هم می‌شود.

در چند سال گذشته بسیاری از روانپزشکان، محققان جامعه شناسی و والدین توصیه کرده اند که ممنوعیت تنبیه بدنی کودکان را جدی بگیریم. به گفته دکتر پیتر نیول، هماهنگ کننده سازمان پایان مجازات کودکان (EPOCH) ،مهمترین دلیل این است که «همه مردم حق دارند از تمامیت جسمانی خود محافظت کنند و کودکان نیز مردم هستند.»

دلایلی که نباید کودکان را تنبیه کنیم

کودکان شما را الگوی خود قرار می دهند

کتک زدن بچه ها به آنها یاد می دهد که خودشان کتک بزنند. اکنون داده های تحقیقاتی گسترده ای برای حمایت از همبستگی مستقیم بین تنبیه بدنی در دوران کودکی و رفتار پرخاشگرانه یا خشونت آمیز در سال های نوجوانی و بزرگسالی در دسترس است. تقریباً همه خطرناک ترین جنایتکاران در دوران کودکی مرتباً تهدید و مجازات می شدند. این برنامه طبیعت است که کودکان نگرش ها و رفتارها را از طریق مشاهده و تقلید از اعمال والدین خود، چه خوب و چه بد، بیاموزند. بنابراین این وظیفه والدین است که الگوی همدل و خردمندی باشند.

کودکان نیاز به توجه والدین دارند

در بسیاری از موارد کودک با توجه به سن و تجربه‌اش، صرفاً تنها راهی که می‌تواند به بی‌توجهی شما پاسخ دهد نادیده گرفتن یا لجبازی با شما است. از جمله این نیازهای کودک می تواند خواب و تغذیه مناسب، درمان آلرژی پنهان، هوای تازه، ورزش و آزادی کافی برای کشف دنیای اطرافش باشد.

اما بزرگترین نیاز او به توجه بی دریغ والدینش است. در این مواقع شلوغ، تعداد کمی از کودکان از والدین خود زمان و توجه کافی دریافت می کنند، والدینی که اغلب آنقدر حواسشان پرت مشکلات و نگرانی های خودشان است که نمی توانند با صبر و حوصله و همدلی با فرزندان خود رفتار کنند. مطمئناً تنبیه کودک به دلیل پاسخگویی طبیعی به نادیده گرفتن نیازهای مهم، اشتباه و ناعادلانه است. به همین دلیل، مجازات نه تنها در درازمدت بی اثر است، بلکه آشکارا ناعادلانه است.

تنبیه مانع یادگیری کودک می شود

تنبیه حواس کودک را از یادگیری نحوه حل تعارض به روشی مؤثر و انسانی منحرف می کند. همانطور که جان هولت، آموزگار، نوشت: «وقتی کودکی را بترسانیم، از یادگیری او خودداری می کنیم.» کودک تنبیه شده با احساس خشم و تخیلات انتقام جویی مشغول می شود و در نتیجه از فرصت یادگیری روش های موثرتر برای حل مشکل محروم می شود.

تنبیه ریسمان ارتباط کودک و والد را قطع می کند

تنبیه در پیوند بین والدین و فرزند اختلال ایجاد می کند، زیرا این طبیعت انسانی نیست که نسبت به کسی که به ما صدمه می زند احساس محبت کنیم. روح واقعی همکاری که هر پدر و مادری آرزوی آن را دارد، تنها از طریق پیوندی قوی بر اساس احساسات متقابل عشق و احترام به وجود می آید. تنبیه، حتی زمانی که به نظر می رسد مؤثر باشد، فقط می تواند رفتاری ظاهری خوب مبتنی بر ترس ایجاد کند، که فقط تا زمانی که کودک به اندازه کافی بزرگ شود که بتواند مقاومت کند، انجام شده و پایدار می ماند. در مقابل، همکاری مبتنی بر احترام برای همیشه ادامه خواهد داشت و با بزرگتر شدن فرزند و والدین، سالها شادی متقابل را به همراه خواهد داشت.

دنبال راه ارتباطی مناسب باشید

بسیاری از والدین هرگز در دوران کودکی خود یاد نگرفتند که راه های مثبتی برای ارتباط با کودکان وجود دارد. زمانی که تنبیه اهداف مورد نظر را محقق نکند و والدین از روش های جایگزین بی اطلاع باشند، تنبیه می تواند به اقدامات مکرر و خطرناک تر علیه کودک تبدیل شود.

کودک خشم ناشی از تنبیه را فراموش نمی کند

خشم و ناامیدی که کودک نمی تواند با خیال راحت بیان کند، در روح و ذهن او ذخیره می شود.خشمی که سال‌هاست در حال انباشته شدن است، می‌تواند برای والدینی که فرزندشان اکنون به اندازه کافی قوی است که این خشم را ابراز کند، شوکه کننده باشد. ممکن است به نظر برسد که تنبیه در سال‌های اولیه «رفتار خوب» ایجاد می‌کند، اما همیشه با بهای گزافی که توسط والدین و کل جامعه پرداخت می‌شود، زیرا کودک وارد دوره نوجوانی و اوایل بزرگسالی می‌شود و نشانه های انباشته شدن خشم در کودکی را از خود نشان داده و حس انتقام گرفتن پیدا می کند.

تنبیه بدنی می تواند باعث انحراف جنسی شود

کتک زدن به باسن، یک منطقه تحریک‌پذیر در دوران کودکی، می‌تواند در ذهن کودک ارتباطی بین درد و لذت جنسی ایجاد کند و منجر به مشکلات در بزرگسالی شود. آگهی‌های «تحت تعقیب» در روزنامه‌های جایگزین، پیامدهای غم انگیز این آشفتگی درد و لذت را تأیید می‌کند. اگر کودک به جز زمانی که مورد تنبیه قرار می گیرد، توجه کمی از والدین دریافت کند، این موضوع مفاهیم درد و لذت را بیشتر در ذهن کودک ادغام می کند. کودکی که در این موقعیت قرار دارد، عزت نفس کمی خواهد داشت، زیرا معتقد است که شایسته هیچ چیز بهتری نیست.

تنبیه بدنی سلامت جسمانی کودک را تهدید می کند

حتی کتک زدن نسبتاً متوسط می تواند از نظر فیزیکی خطرناک باشد. ضربه هایی که به انتهای پایین ستون فقرات وارد می شود، امواج ضربه ای را در طول ستون فقرات ارسال می کند و ممکن است به کودک آسیب برساند. شیوع کمردرد در میان بزرگسالان در جامعه ما ممکن است ریشه در تنبیه دوران کودکی داشته باشد. برخی از کودکان به دلیل آسیب عصبی ناشی از کتک زدن فلج شده اند و برخی نیز پس از پارو زدن خفیف به دلیل عوارض پزشکی تشخیص داده نشده جان خود را از دست داده اند.

تنبیه روابط کودک را دچار مشکل می کند

تنبیه بدنی این پیام خطرناک و غیرمنصفانه را می دهد که “ممکن است درست کند”، آزار رساندن به دیگری مجاز است، مشروط بر اینکه از شما کوچکتر و قدرت کمتری داشته باشد. سپس کودک نتیجه می گیرد که بدرفتاری با کودکان کوچکتر جایز است. هنگامی که او بالغ می شود، نمی تواند نسبت به کسانی که از او خوش شانس تر هستند احساس دلسوزی کند و از کسانی که قدرتمندتر هستند می ترسد. این امر مانع ایجاد روابط معنادار می شود که برای یک زندگی رضایت بخش احساسی ضروری است.

در اینجا چند ایده در مورد چگونگی تغییر رفتار خود با کودکان برای جلوگیری از رفتار ناپسند آنها ذکر شده است.

رده سنی ۰ تا ۲ سال

نوزادان و کودکان نوپا به طور طبیعی کنجکاو هستند. بنابراین عاقلانه است که وسوسه‌ها را از بین ببرید مواردی مانند تلویزیون و تجهیزات ویدئویی، استریو، جواهرات و به‌ویژه وسایل نظافتی و داروها باید به خوبی دور از دسترس نگهداری شوند.

هنگامی که کودک در حال خزیدن یا کودک نوپای شما به سمت یک جسم بازی غیرقابل قبول یا خطرناک می رود، به آرامی “نه” بگویید و یا کودک خود را از آن منطقه خارج کنید یا با یک فعالیت مناسب حواس او را پرت کنید.

به کودکی که در حال ضربه زدن، گاز گرفتن یا پرتاب غذا بوده است، باید به او گفته شود که چرا این رفتار غیرقابل قبول است و برای آرام شدن به مدت یک یا دو دقیقه به محلی دیگر برده شود( برای کودک نوپا موثر نیست)

مهم است که به کودک در هر سنی سیلی نزنید. بخصوص بعید است که نوزادان و کودکان نوپا بتوانند بین رفتار و تنبیه بدنی خود ارتباطی برقرار کنند. آنها فقط درد ضربه را احساس خواهند کرد.

فراموش نکنید که بچه ها با تماشای بزرگسالان، به ویژه والدینشان، یاد می گیرند. مطمئن شوید که رفتار شما الگوی رفتاری مناسبی است. با کنار گذاشتن وسایل خود به جای اینکه صرفاً به فرزندتان دستوری برای برداشتن اسباب‌بازی‌ها در زمانی که وسایل شما پراکنده می‌شوند، بپردازید، تأثیر بسیار قوی‌تری خواهید داشت.

رده سنی ۳ تا ۵ سال

همانطور که فرزند شما رشد می کند و شروع به درک ارتباط بین اعمال و عواقب می کند، مطمئن شوید که شروع به برقراری ارتباط با قوانین خانه خانواده خود کرده اید.

قبل از اینکه آنها را به خاطر رفتاری تنبیه کنید، برای بچه ها توضیح دهید که از آنها چه انتظاری دارید. اولین باری که کودک ۳ ساله شما از مداد رنگی برای تزئین دیوار اتاق نشیمن استفاده می کند، در مورد اینکه چرا این کار مجاز نیست و اگر کودک شما دوباره این کار را انجام دهد چه اتفاقی می افتد (به عنوان مثال، کودک شما باید به تمیز کردن دیوار کمک کند و نمی تواند کمک کند) صحبت کنید. برای مثال اگر این کار را تکرار کرد قادر به استفاده از مداد رنگی برای بقیه روز نخواهد بود. اگر چند روز بعد دیوار دوباره تزئین شد، یادآوری کنید که مداد رنگی فقط برای کاغذ است و سپس عواقب آن را اعمال کنید.

هرچه والدین زودتر این استاندارد «من قوانین را تعیین می کنم و از شما انتظار می رود که گوش دهید یا عواقب آن را بپذیرید» را ایجاد کنند، برای همه بهتر است. اگرچه گاهی اوقات نادیده گرفتن رفتار بد گاه به گاه برای والدین آسان تر است یا برخی از مجازات های تهدید شده را دنبال نمی کنند، با این حال این کارشان یک سابقه بد ایجاد می کند. تهدیدهای تو خالی اقتدار شما را به عنوان والدین تضعیف می کند و احتمال اینکه بچه ها محدودیت ها را آزمایش کنند بیشتر می کند.

در حالی که متوجه شدید که چه رفتارهایی تنبیه می شوند، فراموش نکنید که به رفتارهای خوب پاداش دهید. تأثیر مثبتی که تمجید شما می تواند داشته باشد را دست کم نگیرید نظم و انضباط فقط در مورد تنبیه نیست، بلکه در مورد تشخیص رفتار خوب نیز هست. به عنوان مثال، گفتن “من به شما افتخار می کنم که اسباب بازی های خود را در گروه بازی به اشتراک می گذارید” معمولا موثرتر از تنبیه کودکی است که آن را به اشتراک نمی گذارد .

حتماً دستورات واضح و مستقیم بدهید. به جای “لطفاً می توانید کفش هایتان را بپوشید؟” بگویید “لطفا کفش های خود را بپوشید.” این هیچ جایی برای سردرگمی باقی نمی گذارد و به این معنی نیست که پیروی از دستورالعمل ها یک انتخاب است.

رده سنی ۶ تا ۸

تایم اوت ها و پیامدها نیز استراتژی های انضباطی موثری برای این گروه سنی هستند.

باز هم، سازگاری، و همچنین پیگیری بسیار مهم است. به هر وعده انضباطی عمل کنید وگرنه در خطر تضعیف اقتدار خود هستید. بچه ها باید باور کنند که منظور شما از آنچه می گویید چه است. این به این معنا نیست که نمی‌توانید فرصت‌های دوم بدهید یا اجازه خطای مشخصی بدهید، اما در بیشتر موارد، باید به آنچه می‌گویید عمل کنید.

مراقب باشید که تهدیدهای غیرواقعی تنبیهی (“در را بکوبید و دیگر هرگز تلویزیون تماشا نخواهید کرد!”) را در حالت عصبانیت انجام ندهید، زیرا عدم پیگیری می تواند تمام تهدیدهای شما را تضعیف کند. اگر تهدید کردید که دعوای کودکانتان در صندلی عقب ماشین باید تمام شود و متوقف نشد ماشین را بچرخانید و به خانه برگردید، مطمئن شوید که دقیقا همین کار را انجام می دهید. اعتباری که با فرزندانتان به دست خواهید آورد بسیار ارزشمندتر از یک روز ساحلی از دست رفته است.

تنبیه های بزرگ ممکن است قدرت شما را به عنوان والدین از بین ببرد. اگر پسر یا دختر خود را به مدت یک ماه زمین گیر کنید، ممکن است فرزندتان انگیزه ای برای تغییر رفتار نداشته باشد، زیرا همه چیز قبلاً از بین رفته است. ممکن است تعیین اهدافی که بچه‌ها می‌توانند برای بازگرداندن امتیازاتی که به دلیل رفتار نادرست از بین رفته‌اند، به دست آورند، کمک کند.

رده سنی ۹ تا ۱۲

کودکان در این گروه سنی(درست مانند تمام سنین) می توانند با عواقب طبیعی تنبیه شوند. همانطور که آنها بالغ می شوند و استقلال و مسئولیت پذیری بیشتری را درخواست می کنند، آموزش مقابله با پیامدهای رفتارشان یک روش انضباطی موثر و مناسب است.

به عنوان مثال، اگر تکالیف دانش آموز کلاس پنجمی شما قبل از خواب انجام نشده است، آیا باید او را مجبور کنید که بیدار بماند تا این کار را انجام دهد یا حتی خودتان دست دراز کنید؟ احتمالاً نه – شما فرصتی را برای آموزش یک درس مهم زندگی از دست خواهید داد. اگر تکالیف ناقص باشد، فرزند شما روز بعد بدون آن به مدرسه می رود و از نمره بد ناشی از آن رنج می برد.

طبیعی است که والدین بخواهند بچه ها را از اشتباهات نجات دهند، اما در درازمدت با اجازه دادن به آنها که گاهی اوقات شکست بخورند، به بچه ها لطف می کنند. بچه ها می بینند که رفتار نامناسب چه معنایی می تواند داشته باشد و احتمالاً دیگر آن اشتباهات را مرتکب نمی شوند. با این حال، اگر به نظر می‌رسد فرزندتان از پیامدهای طبیعی درس نمی‌گیرد، برخی از خود را برای کمک به تغییر رفتار تنظیم کنید. حذف امتیازاتی مانند استفاده از وسایل الکترونیکی می تواند پیامد موثری برای این گروه سنی باشد.

سن ۱۳ سال به بالا

تا به حال شما زمینه را فراهم کرده اید. فرزند شما می داند که چه چیزی انتظار می رود و منظور شما از مجازات های رفتار بد است. اکنون مراقب خود نباشید – نظم و انضباط به همان اندازه برای نوجوانان مهم است که برای بچه های کوچکتر. درست مانند کودک ۴ ساله ای که از شما برای تعیین ساعت خواب و اجرای آن نیاز دارد، نوجوان شما نیز به محدودیت هایی نیاز دارد.

قوانینی را در مورد تکالیف خانه، ملاقات دوستان، مقررات منع رفت و آمد، و قرار ملاقات تنظیم کنید و آنها را از قبل با نوجوان خود در میان بگذارید تا سوءتفاهم پیش نیاید. نوجوان شما احتمالاً هر از گاهی شکایت می‌کند، اما متوجه می‌شود که شما کنترل را در دست دارید. باور کنید یا نه، نوجوانان همچنان می خواهند و به شما نیاز دارند که محدودیت هایی را تعیین کنید و نظم را در زندگی آنها اعمال کنید، حتی اگر به آنها آزادی و مسئولیت بیشتری بدهید.

وقتی نوجوان شما یک قانون را زیر پا می گذارد ، از بین بردن امتیازات ممکن است بهترین برنامه عمل به نظر برسد. به عنوان مثال، در حالی که برای مثال بردن ماشین به مدت یک هفته خوب است، حتماً در مورد اینکه چرا آمدن به خانه یک ساعت قبل از منع رفت و آمد غیرقابل قبول و نگران کننده است، بحث کنید.

به یاد داشته باشید که به یک نوجوان کمی کنترل روی چیزها و کارهای خودش بدهید. این نه تنها تعداد مبارزات قدرت را محدود می کند، بلکه به نوجوان شما کمک می کند تا به تصمیماتی که باید بگیرید احترام بگذارد. می توانید به یک نوجوان کوچکتر اجازه دهید تا در مورد لباس مدرسه، مدل مو یا حتی وضعیت اتاقش تصمیم بگیرد. همانطور که نوجوان شما بزرگتر می شود، این قلمرو کنترل ممکن است شامل یک منع رفت و آمد گاه به گاه شود.

گرفتن مزایا

کتک زدن یک حرکت آنی است اما گرفتن مزایا از کودک تاثیرگذارتر است و آثار بلند مدت‌تری دارد. یکی از مسائلی که والدین پس از مدتی با آن مواجه خواهند شد، ارزیابی سود و زیان کتک خوردن توسط فرزندشان است. بدین معنا که کودک محاسبه می‌کند که اگر فلان کار بد را انجام دهد، مادرش یک سیلی به صورت او خواهد زد. حال آیا انجام آن کار ارزش یک سیلی خوردن را دارد؟ اگر از نظر کودک آن کار ارزش داشته باشد، او آن را انجام خواهد داد ولو اینکه می‌داند تنبیه بدنی خواهد شد. اما اگر به جای تنبیه بدنی، شما یکی از مزایا را از فرزندتان بگیرید، او به بالا رفتن هزینه اعمالش پی خواهد برد و از انجام دوباره آن عمل پرهیز خواهد کرد. به فرزندتان بگویید که اگر او رفتار خود را اصلاح کند، مزایا دوباره به او باز خواهند گشت.

نادیده گرفتن

گاه علت کتک زدن از سوی والدین، اذیت و عصبانی شدن آنها از رفتار فرزندشان است. اما توجه داشته باشید که در چنین مواقعی، نادیده گرفتن موثرتر از عکس‌العمل نشان دادن است. نادیده گرفتن برخی رفتارهای غلط کوچک اشکالی ندارد. گاه واکنش در برابر این رفتارها موجب تشدید آنها خواهد شد. البته این بدین معنا نیست که شما نباید در قبال رفتارهای خطرناک فرزندتان عکس‌العملی نشان دهید. اما لازم نیست که به هر رفتاری که فرزندتان برای جلب توجه انجام می‌دهد توجه کنید. اگر کودک تلاش می‌کند با بهانه گیری و جیغ و فریاد توجه شما را به خود جلب کند، به او توجه نکنید. در عوض بعد از چند دقیقه به او توضیح دهید که او می‌تواند خواسته‌های خود را به شما بگوید و شما حرف‌های او را می‌شنوید.

آموزش مهارت‌های جدید

یکی از مشکلات کتک زدن این است که مهارت‌های جدیدی به کودک آموزش نمی دهد. برای مثال اگر فرزند شما خواهر یا برادر کوچکش را کتک زد و شما نیز متعاقبا او را کتک زدید، مهارت حل مسئله را به او یاد نداده‌اید. کودکان باید از همان دوران کودکی برخی مهارت‌های پایه نظیر مهارت حل مسئله و کنترل احساسات را فرا بگیرند. اگر این مهارت‌ها از جانب والدین به کودک آموزش داده شود، بسیاری از سوء رفتارها از بین خواهد رفت.

پاداش

به جای اینکه فرزندتان را به خاطر یک رفتار بد کتک بزنید، به او برای رفتارهای خوبش پاداش دهید. تقویت رفتارهای خوب، رفتارهای بد را سریع‌تر از بین می‌برد. می‌توانید هرازگاهی فرزندتان را با پاداشی غافلگیر کنید تا بدین وسیله انگیزه او در اصلاح رفتارهایش افزایش یابد. پاداش باعث می‌شود کودک بر رفتارهایی که باید انجام دهد تمرکز کند نه رفتاری که موجب کتک خوردن او می‌شود.

تعریف و تمجید

به رفتارهای مثبت فرزندتان در طول روز دقت کنید. با دیدن هر یک از آنها، از فرزندتان تعریف و تمجید کنید. برای مثال اگر او در حال بازی مسالمت‌آمیز با خواهر یا برادرش است، این نکته را به او بگویید و از او تشکر کنید. توجه خود را بر رفتارهای مثبت او متمرکز کنید. بدین ترتیب رابطه‌ای مثبت بین شما و فرزندتان شکل خواهد گرفت و کودک نیز برای تکرار رفتارهای خوبش تلاش بیشتری خواهد کرد.