وزارت صمت

به گزارش مجاهدت از مشرق، شاید لوازم آرایشی در مقایسه با کالایی مانند دارو اهمیت چندانی نداشته باشد اما از آنجایی که ایران هفتمین کشور در جهان و دومین کشور پرمصرف لوازم آرایشی و بهداشتی در منطقه است، صادرات، واردات و تولید آن برای سلامت و اقتصاد کشور مهم تلقی می‌شود. از این رو درباره میزان اهمیت صادرات و واردات مواد اولیه و اقلام لوازم آرایشی و بهداشتی با کیفیت در کشور و تأثیر استفاده از مواد آرایشی قاچاق و بی کیفیت بر سلامت جامعه با دکتر «موسی احمد زاده» نایب رئیس انجمن واردکنندگان فرآورده‌های آرایشی و بهداشتی به گفت‌وگو نشسته‌ایم که در ادامه مشروح این گفت‌وگو را می‌خوانید:

آقای دکتر! علت واردات قاچاق لوازم آرایشی بی‌کیفیت در کشور چیست؟

این داستان مانند اتوبان دو طرفه است، برای هرچیزی که ممنوعیت و محدودیت ایجاد و کالای مورد نیاز نتواند به صورت قانونی وارد کشور شود و اقتصاد رقابتی نباشد تبدیل به انگیزه‌ای برای قاچاق کالا به کشور می‌شود و قاچاقچیان از این فرصت سواستفاده می‌کنند. ما به این مسئله در اقتصاد، اقتصاد سایه یا اقتصاد پنهان می‌گوییم.

زمانی که شرکت‌های قانونی که نماینده انحصاری کارخانه‌ها بودند و با ثبت منبع در وزارت بهداشت، گمرک و وزارت صنعت، معدن و تجارت به عنوان نماینده رسمی واردات می‌کردند و دارای اشتغال پایدار بودند ورشکست شدند، بیش از ۸۰۰۰ نفر بیکار شدند و همین افراد به چمدانی وارد کردن محصولات آرایشی و بهداشتی از راه‌های غیر رسمی روی آوردند.

بیشتر محصولات آرایشی قاچاق از کدام کشور وارد ایران می‌شود؟

بیشتر مواد اولیه لوازم آرایشی و بهداشتی ما از ناحیه جنوب، غرب و شمال غرب وارد کشور می‌شود. نکته‌ای که وجود دارد این است که اقلام آرایشی قاچاق بدون بررسی و تأیید وزارت بهداشت وارد بازار می شود. ما کشور بسیاری وسیعی داریم و نظارت کردن بر محصولاتی که به صورت قاچاق وارد کشور شده بسیار سخت است. ما ۱۵ تا کشور همسایه داریم و نمی‌توانیم جلوی قاچاق از مرز این کشورها را بگیریم. ما نمی‌توانیم صددرصد جلوی قاچاق و تولید غیر بهداشتی این دسته از اقلام را بگیریم اما می‌توانیم آن را به حداقل برسانیم.

چرا اعضای شرکت‌های لوازم آرایشی بیکار شدند؟

حدوداً چهار سال پیش وزیر اسبق وزارت صمت در یک بخشنامه بدون نشست با بخش خصوصی برای صنعت آرایشی و بهداشتی دستور ممنوعیت واردات ایجاد کرد. تا به امروز این بخشنامه برای اقتصاد ایران خلاف شعار سال « مهار تورم و رشد تولید» عمل کرده و امنیت اقتصادی ما را به خطر انداخته است.

البته ما در آن موقع در اوج تحریم‌های ناجوانمردانه آمریکا قرار داشتیم. ما محدودیت را تحمل کردیم اما ممنوعیت فرصت را به قاچاقچیان داد. اگر کالاهای آرایشی و بهداشتی مورد نیاز کشور از مبادی رسمی وارد می‌شد، دولت عوارض و گمرکی دریافت می‌کرد و بودجه محقق می‌شد. در گذشته میزان قاچاق محصولات آرایشی در کشور یک میلیارد و ۶۰۰ میلیون دلار بود و باید ترس از ممنوعیت و افزایش تولید داخل بیشتر می‌شد اما متأسفانه این مسئله برعکس شده و به دو میلیارد و ۱۰۰میلیون دلار افزایش یافته است. این بخشنامه نه تنها کارایی و اثرگذاری نداشته بلکه سلامت جامعه و امنیت اقتصادی را به خطر انداخته است.

اگر شرکت‌های قانونی به صورت رسمی واردات می‌کردند موجب رونق اقتصادی، اشتغال پایدار، امنیت اقتصادی، محقق شدن بودجه شده و ۸۰۰۰ نفر از کار بیکار نمی‌شدند. زمانی که این فرصت به قاچاقچیان داده شده هم اشتغال از بین رفته است که در نهایت باعث می‌شود ما از توسعه یافتگی دور شویم. متأسفانه در این صنعت، سیاست گذار از متخصصین استفاده نمی‌کند.

واردکننده غارت‌گر نیست

وارد کننده چه نقشی در تولید کشور بازی می‌کند؟

وارد کننده غارت‌گر نیست، وارد کننده به تولید کشور کمک می‌کند. واردات باعث می‌شود تولید کننده‌های ایرانی احساس رقابت کنند و برای کنار زدن رقیبشان یا حداقل برابری با آنها در تولیدشان نوآوری داشته و محصولی با کیفیت بیشتر تولید کنند. تولید کننده‌های ما رقیب ندارند. اگر تولید کننده رقیب نداشته باشد همان کالای منسوخ شده قبلی خودش را تولید می‌کند و این باعث عقب افتادگی صنعت در کشور می‌شود. من به شدت از تولید ملی حمایت می‌کنم و معتقدم کشوری که تولید نداشته باشد عزت و اعتبار ندارد. تولید برای رشد GDP و GMP ایران بسیار حائز اهمیت است.

به چه کسی تولیدکننده می‌گویند؟

هرکسی نباید اسم خودش را تولید کننده بگذارد. تولید ادبیات دارد؛ باید کسی که ادبیات تولید را می‌داند با تحلیل رقبای داخلی، منطقه‌ای و جهانی داشته باشد و بر اساس تحلیل‌های رقابتی که انجام داده کالا تولید کند. بیش از ۸۰ درصد تولید کنندگان کشور ما محصولات کشورهای دیگر را کپی می‌کنند. کپی کردن و بسته بندی کردن تولید کردن نیست.

تولید کننده‌های زیر زمینی را چگونه شناسایی و با آنها برخورد می‌کنید. آیا آماری از تولید کننده‌های زیرزمینی دارید؟

در حال حاضر ما از این به اصطلاح تولیدکننده‌ها آماری نداریم اما تعدادشان زیاد است. در سه سال گذشته به دلیل ممنوعیت واردات و به دنبال آن کاهش تولید رسمی و قانونی لوازم آرایشی و بهداشتی تولیدات زیر زمینی و غیرقانونی این اقلام افزایش چشمگیری داشته و سلامت جامعه و مصرف کننده نهایی را به خطر انداخته است. آگاهی بخشی به مصرف کنندگان در حوزه آرایشی و بهداشتی بسیار پایین است. در حال حاضر لوازم‌های آرایشی و بهداشتی نامرغوبی که در کارگاه‌های زیر زمینی تولید می‌شوند، در برخی فروشگاه‌های دوره‌ای و در متروها توسط فروشنده‌های دوره‌ای به فروش می‌رسد. ۹۹ درصد لوازم آرایشی و بهداشتی که در مترو به فروش می‌رسد غیر بهداشتی است.

چگونه می‌توان لوازم آرایشی تقلبی و اصل را تشخیص داد؟

مواد اولیه آرایشی به دوسته اصلی و تقلبی تقسیم می‌شود. اگر مصرف کنندگان نهایی اگر همیشه از یک برند آرایشی استفاده کرده باشند و محصول را بشناسند در زمان استفاده متوجه می‌شوند که مواد محصول مورد نظرشان تغییر کرده است. اما متخصصین با یک نگاه اجمالی متوجه اصل یا تقلبی بودن مواد می‌شوند. در نهایت این مواد و محصولات GTIM دارند و وزارت بهداشت به این مواد پروانه و کد IRC می‌دهد.

آیا ممکن است تولید کننده متوجه تقلبی بودن موارد اولیه‌ خریداری‌ شده‌ نشود؟

تولید کننده‌های رسمی درارای مسئولین فنی هستند و بسیار بعید است که متوجه تقلبی بودن مواد نشوند اما این مسئله به وفور اتفاق افتاده است. البته ما معتقدیم که تولید ادبیات دارد و هرکسی تولید کننده نیست بنابراین ما کسی که بشکه گذاشته و داخلش را پر می کند از نظر ما تولید کننده نیست.

برای ارتقاء تولید و صنعت در کشور چه کاری باید انجام داد؟

در سرار جهان کشورها را با میراثی که دارند می‌شناسند. فرش، زعفران، پسته، خاویار، صنایع دستی و… میراث کشور ما هستند. در هرکجای دنیا از این اقلام اسم ببریدنام ایران در ذهن مصرف کنندگان نهایی تداعی می‌شود. چون در کشور ما بر روی این محصولات و صادرات آنها کار شده است. اما زمانی که حرف از عطر و ادکلن و لوازم آرایشی و بهداشتی به میان می‌آید در ذهن مصرف کننده کشور فرانسه و اروپا نقش می‌بندد. درست است که محصولات آرایشی و بهداشتی در دوران ایران باستان از ایران و مصر به اروپا رفته اما این محصولات در اروپا تجاری سازی شده است.

نکته‌ای که بسیار اهمیت دارد برندینگ و برندسازی است. شرکت‌های چند میلتی که سال‌های زیادی است مسیر برندسازی را شروع کردند به خوبی رفتار مصرف کننده را رصد کرده و ذائقه و سلیقه مصرف کننده را شناسایی کرده‌اند. زمانی که تولید کننده ذائقه و سلیقه نسل جدید را بشناسد براساس آن کالا تولید می‌کند. در حال حاضر شرکت‌های چند ملیتی و کشورهای اروپایی در زمینه آرایشی و بهداشتی توانستند بازار را تسخیر کنند.

ما باید از کشورهای توسعه پایدار الگو برداری کنیم. قرار نیست در کشور را ببندیم. ما اگر می‌خواهیم مهار تورم و رشد تولید داشته باشیم و رشد اقتصادی در کشور اتفاق بیافتد هم باید تولید ملی را تقویت کنیم وهم باید دانش، تجربه و هنرمان را بالا ببریم. تولیدی که صادرات محور نباشد اصلاً تولید نیست. ما باید بازاریابی منطقه‌ای و بین‌المللی داشته باشیم. اگر تولید و واردات متوازن باشد به امنیت اقتصادی‌ کشور کمک خواهد کرد.

برای جلب رضایت مخاطب چه کاری باید انجام داد؟

نگرش نسل جدید عوض شده است. ما نمی‌توانیم به نسل جدید زور بگوییم و تعیین و تکلیف کنیم که چه کالایی را بخرد یا نخرد. مشتری خودش هوشمند است و اختیار و انتخاب با مشتری است. اگر ما به تولید ملی ارق داشته باشیم که باید داشته باشیم، اگر تولید کننده کالای با کیفیت تولید کند، مشتری خودش تشخیص می‌دهد که باید کالای ایرانی بخرد. زمانی که تولید کننده رضایت نهایی مشتری را نتواند کسب کند مشتری می‌رود آن کالایی را تهیه می‌کند که برایش مطلوبیت دارد.

وقتی می‌گوییم خریدار خودش قدرت انتخاب دارد و بهترین کالا را خریداری می‌کند، پس چرا برخی‌ها از لوازم آرایشی بی‌کیفت استفاده می‌کنند؟

درحال حاضر برخی از افراد جامعه درآمدشان به قدری کم شده است که قدرت خرید یک محصول باید را ندارد. یک دسته دیگر از شهروندان ممکن است اصلاً تقلبی بودن محصول را تشخیص ندهند. البته امروزه شرکت‌های برند و معتبر به شدت از قدرت تبلیغات استفاده می‌کنند و با استفاده از تبلیغات مخاطب را آگاه می‌سازند. بنابراین زمانی که دوتا محصول اصل و تقلبی را در کنار هم قرار می‌دهید خود مشتری می‌تواند اصل را از تقلبی تشخیص دهد.

آینده سلامت پوستی ایران را چگونه پیش بینی می‌کنید؟

اگر راه واردات و صادرات را مدیرت شده باز کنند و تولید کنندگان فقط شعار ندهند و صادراتشان را بالا ببرند و واردات و صادرات و تولید متوازن بشود بیماری‌های پوستی و کالای تقلبی و قاچاق به حداقل خواهد رسید. اما اگر غیر از این باشد خیانت به کشور است. ما باید خود تحریمی‌ها را کنار بگذاریم زیرا ما بلدیم که با تحریم‌های آمریکا چگونه رفتار کنیم. اگر سیاست‌گذار سیاستش جواب می‌داد قاچاق از یک میلیارد و۶۰۰ میلیون دلار به دو میلیارد و ۱۰۰ میلون دلار افزایش پیدا نمی‌کرد.باید عقلانی و منصفانه فکر کنیم. نگاه و نگرشمان را براساس شعار سال پیش ببریم تا هم تولید شکل بگیرد و هم مصرف کننده نهایی رضایت خاطر داشته باشد.

به گزارش مجاهدت از مشرق، از مرکز ملی رقابت، بر اساس الحاقیه هیأت تجدید نظر، شرط موجود در بند ۴ ماده ۴ دستورالعمل ۵۴۳ خودرویی شورای رقابت (متقاضیانی که دارای پلاک فعال انتظامی هستند امکان ثبت نام و خرید خودرو ندارند) اصلاح و توسط رئیس شورا و مرکز ملی رقابت به وزارت صمت، خودروسازان و سازمان حمایت مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان ابلاغ شد.

تبصره ابلاغی بر اساس رأی شماره ۱۲۷/۰۲/ه ت هیأت تجدید نظر شورای رقابت، به شرح زیر است:

“کسانی که دارای پلاک انتظامی فعال هستند وعمر خودرو موضوع پلاک مذکور بیش از ۵ سال باشد از ممنوعیت فوق مستثنی هستند”

گفتنی است: هیأت تجدید نظر همچنین در جلسه ۲۵۸ خود اعتراض خودروسازان را نسبت به مصوبه ۵۴۳ شورای رقابت مورخ ۱۴۰۱/۱۱/۱۱ مردود اعلام کرده بود.

سرویس اقتصاد مشرق – اول خرادماه امسال بود که دبیر انجمن صنایع فراورده های لبنی ایران در نامه ای به شرکت های عضو انجمن صنفی صنایع فراورده‌های لبنی ایران اعلام کرده است که از امروز نرخ شیر خام دامداران را بر اساس قیمت اعلام شده از سوی شورای قیمت‌گذاری خریداری کرده و متناسب با آن قیمت‌های جدید لبنیات را تعیین کنند.

در این نامه آمده است:‌ باتوجه به تعلل بسیار زیاد دولت در تعیین قیمت محصولات لبنی و ضرر ناشی از این اقدام به دامداری‌ها، انجمن صنایع لبنی با استناد به آیین نامه قیمت‌گذاری محصولات ساخت داخل خواهان پرداخت شیرخام به نرخ جدید به دامداری‌ها و اصلاح قیمت محصولات بر پایه نرخ جدید شد.

پیش از این شورای قیمت گذاری نرخ شیر خام را ۱۵ هزار تومان در هر کیلو اعلام کرده بود و صنایع لبنی می گفتند که ۳۰ تا ۳۵ درصد قیمت های لبنی باید افزایش یابد.

صنایع لبنی روی افزایش قیمت سه محصول شیر، ماست و پنیر بحث می‌کردند و در این رابطه هم هفته گذشته نامه به معاون اول رئیس جمهور نوشتند. هنوز ستاد تنظیم بازار در این باره اعلام قیمت نکرده است.

ضرورت ورود دستگاه‌های نظارتی به موضوع نرخ شیر؛

شرکت‌های لبنی اعتنایی به قیمت مصوب شیر ندارند

هادی فرجی آزاد رئیس اتاق اصناف کشاورزی آذربایجان شرقی در این خصوص گفت: ۲۰ اردیبهشت ماه نرخ جدید شیر خام کیلویی ۱۵ هزار تومان توسط سرپرست وزارت جهاد کشاورزی ابلاغ شده است ولی شرکت‌های لبنی به بهانه اینکه نمی‌خواهند قیمت محصول خود را افزایش دهند، اعتنایی به قیمت مصوب شیر ندارند و با قیمت‌های سال گذشته اقدام به خرید شیر از دامداران می‌کنند.

وی با تاکید بر اینکه قیمت شیرخام از کیلویی ۱۲ به ۱۵ هزار تومان رسیده و این افزایش قیمت مصوبه شورای قیمت گذاری و اتخاذ سیاست‌های حمایتی محصولات اساسی است، افزود: نخریدن شیر به این قیمت جدید توسط شرکت‌های لبنی ظلم در حق دامدار است.

رئیس اتاق اصناف کشاورزی آذربایجان شرقی اظهار داشت: افزایش هزینه‌های تولید، هزینه‌های حمل و همچنین قیمت خوراک دام باعث این افزایش سه هزار تومانی قیمت شده و قیمت شیرخام کیلویی ۱۵ هزار تومان درب دامداری قیمت خورده است که قیمت بالایی نیز نیست ولی شرکت‌های لبنی توجهی به این قیمت مصوب ندارند.

فرجی آزاد با اشاره به اینکه معتقد هستیم قیمت ۱۵ هزار تومانی شیر ناعادلانه بوده، ادامه داد: ولی دامدار به خاطر اینکه فشار بر مصرف کننده وارد نشود از سود خود گذشته ولی اجازه نیز نمی‌دهیم کارخانجات هم قیمت محصول را افزایش دهند و هم شیر را به قیمت سال گذشته از دامدار خریداری کنند.

وی اظهار داشت: نکته جالب‌تر اینکه ۷۰ تا ۸۰ کارخانجات لبنی از روز اول که قیمت جدید شیر ابلاغ شد قیمت محصولات خود را افزایش دادند ولی هنوز قیمت شیر را با نرخ سال گذشته خریداری می‌کنند.

فرجی آزاد ابراز داشت: این تخلف آشکار شرکت‌های لبنیاتی همچون سال‌های گذشته تکراری است و آنها چند ماه به بهانه‌های مختلف اقدام به خرید شیر با قیمت گذشته می‌کنند. انتظار می‌رود دستگاه‌های نظارتی استان به این موضوع ورود کنند و جلوی تخلفات آشکار کارخانه‌های لبنیاتی گرفته شود.

رئیس اتاق اصناف کشاورزی آذربایجان شرقی گفت: همچنین بر اساس مصوبه‌های قبلی کارخانجات لبنی قرار بود ۱۵ درصد تولید خود را در سه محصول پرمصرف پنیر، ماست بدون چربی و شیر جهت تنظیم بازار به قیمت مصوب دولتی عرضه کنند به بازار تا قیمت‌ها کنترل شود، ولی متأسفانه شاهد هستیم که این کارخانجات به این موضوع نیز توجهی ندارند و به آن عمل نمی‌کنند.

گلایه دامداران از قیمت مصوب شیر

در همین رابطه رئیس اتحادیه گاوداران و دامداران صنعتی در خراسان رضوی عنوان کرد: هر سال قیمت شیر توسط دولت مشخص می‌شود. متأسفانه همه ساله قیمت اعلام شده با بهای تمام شده شیر خام برای دامدار بسیار تفاوت دارد و همین تفاوت موجب شده دامداران ما با زیان‌های بسیاری مواجه شوند که در صورت تداوم این شرایط، دامداران بسیاری به ویژه دامداران کوچک از چرخه تولید خارج خواهند شد که این مسئله عوارض یا عواقب خود را دارد.

فرشید صراف ادامه داد: متأسفانه دولت آمار دقیقی درباره دامداران ندارد و نمی‌تواند درست برنامه‌ریزی کند و زیان آن گریبان مردم را می‌گیرد. برای مثال اتحادیه دامداران استان خراسان رضوی حدود ۲۵هزار بهره‌بردار یا دامدار دارد که روزانه ۳هزار تن شیر تولید می‌کنند. قیمت‌گذاران باید اعلام کنند چرا قیمت ۱۵هزار تومان برای خرید شیر مصوب شده است.

رئیس اتحادیه گاوداران و دامداران صنعتی خراسان رضوی افزود: قیمت ۱۵هزار تومان برای خرید شیر از دامدار اعلام شده؛ اما تولیدکننده شیر در حال حاضر آن را کیلویی ۱۳هزار تومان می‌فروشد و نرخ ۱۷هزار و ۵۰۰ قیمت کارشناسی است که این اتحادیه اعلام کرده؛ یعنی هزینه یک کیلوگرم شیر در تولید اقتصادی و کارشناسی این عدد است. ما به عنوان مجموعه‌ای که با فرایند تولید سروکار داریم، می‌توانیم قیمت تمام شده شیر را محاسبه کنیم و عدد اعلامی ما را اتحادیه مرکزی و انجمن صنفی گاوداران کشور هم اعلام کردند و این یک عدد کارشناسی است. در حال حاضر قیمت‌گذاری بر اساس نیاز بازار است نه قیمت تمام شده و یک قیمت‌گذاری استاندارد نیست.

صراف عنوان کرد: محصولی مانند شیر در شرایط معمول نهایت هشت ساعت ماندگاری دارد و پس از آن ترش می‌شود و دامدار مجبور به فروش محصول است. تولیدکننده با عشق و علاقه در حال تولید است؛ اما اگر قیمت تمام شده درست و به موقع اعلام نشود، به مرور تولیدکنندگان با توجه به افزایش قیمت‌ها توان ادامه نخواهند داشت و از چرخه تولید خارج می‌شوند.

بی‌برنامگی در قیمت‌گذاری‌ها

وی به برخی از مشکلات دامداران اشاره کرد و گفت: در بعضی مواقع تسویه توسط خریداران شیر، نقدی نیست و گاهی تا سه ماه هزینه شیر خریداری شده پرداخت نمی‌شود که خودش برای تولیدکننده چالش ایجاد می‌کند. ۱۵هزار تومان را شورای قیمت‌گذاری در وزارت جهاد کشاورزی اعلام کرد؛ اما متأسفانه این عدد تحکمی است و باید نظرات بخش خصوصی بهتر شنیده شود. با تأسف پس از این تصمیم‌گیری، قیمت کرایه حمل و نقل ۳۰درصد افزایش پیدا کرد و سهم هزینه حمل و نقل در ۱۵هزار تومانی که پیش از افزایش قیمت حمل و نقل اعلام شده بود، کجا قرار دارد؟

رئیس اتحادیه گاوداران و دامداران صنعتی خراسان رضوی با یادآوری خلأ نظام قیمت‌گذاری اظهار کرد: نمایندگان دامداران، قیمت‌های کارشناسی را به شورای قیمت‌گذاری می‌برند؛ اما در نهایت مشخص نیست قیمت تصویبی دقیقاً بر چه مبنایی تعریف می‌شود و در این چرخه هم تولیدکننده و هم مصرف‌کننده متضرر می‌شوند.

وی افزود: سازمان حمایت از تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان داریم؛ ولی در جریان قیمت‌گذاری، خلأ آن احساس می‌شود. ما منافع خود را در تولید می‌بینیم؛ اما به نمایندگی از تولیدکنندگان می‌گویم که ما متضرر می‌شویم. متأسفانه نگاه‌ها در بحث قیمت‌گذاری، جزیره‌ای است و در سطح کلان دیده نمی‌شود و افزایش قیمت در یک بخش از چرخه تولید لبنیات آسیب ایجاد می‌کند.

متولی قیمت‌گذاری لبنیات کجاست؟

دبیر اتحادیه کارخانجات شیر در استان خراسان رضوی گفت: در سال‌های گذشته قیمت شیر و لبنیات همزمان افزایش پیدا می‌کرد؛ اما در دو سال گذشته برای قیمت‌گذاری در وزارت جهاد تصمیم‌گیری می‌شود. وزارت جهاد خود را مسئول شیر می‌داند؛ اما مسئول صنعت لبنیات نمی‌داند؛ چون مجوزهای لبنیات را هم جهاد کشاورزی و هم وزارت صمت صادر می‌کنند.

مهدی هدایت‌نیا ادامه داد: قیمت شیر اعلام شده؛ اما قیمت لبنیات اعلام نشده است. اعلام نشدن نرخ لبنیات به معنای آن است که کارخانه‌های لبنیات حق افزایش قیمت را ندارند. وقتی قیمت، دستوری تعیین می‌شود باید معیارهای قیمت‌گذاری هم مشخص باشد تا با تغییر هر معیار بتوان قیمت‌گذاری درست انجام داد.

وی به نحوه قیمت‌گذاری در حوزه لبنیات در کشور اشاره کرد و گفت: در گذشته برای ۱۰ قلم کالا قیمت دستوری بود و در سال‌های اخیر به چهار کالای شیر، پنیر، ماست و شیر استریل رسیده است. قیمت دستوری که تعیین می‌شود تا یک سال و گاه بیشتر بدون تغییر می‌ماند در صورتی که طی یک سال بسیاری از معیارهای قیمت‌گذاری تغییر می‌کند و در صورت تغییر قیمت، کارخانه‌ها جریمه می‌شوند.

قیمتی که اجرایی نیست

هدایت‌نیا تاریخ تصویب قیمت شیر در ستاد تنظیم بازار را ۷ اردیبهشت ماه اعلام کرد و ادامه داد: در ۱۷ اردیبهشت جهاد کشاورزی همین قیمت را مصوب کرد و ۲۰ اردیبهشت ابلاغ شد؛ اما نمی‌تواند اجرایی شود. زمانی می‌توانیم شیر را گران بخریم که محصولات را گران بفروشیم و یک کلاف سردرگم داریم. با همین عدد ۱۵ هزار تومان مصوب، قیمت لبنیات ۳۰ درصد افزایش پیدا می‌کند؛ ۲۵درصد به خاطر قیمت شیر و ۵درصد به خاطر سایر هزینه‌ها.

وی افزود: هنوز قیمت‌ها از سوی دولت اعلام نشده؛ ولی به کارخانه‌ها اعلام کرده‌ایم که در سامانه جامع تجارت، آنالیز قیمت کالای خود را قرار بدهند و هر تولیدکننده‌ای که آنالیز قیمت خود را دریافت کرد، افزایش قیمت بدهد و اگر این اتفاق نیفتاد، منتظر اعلام قیمت از طرف دولت باشیم.

دبیر اتحادیه کارخانجات شیر در خراسان رضوی به صادرات گسترده محصولات لبنی استان اشاره کرد و ادامه داد: محصولات لبنی از خراسان رضوی به حوزه اوراسیا، عراق، افغانستان و پاکستان صادر می‌شود. قیمت شیر در کشور افزایش پیدا کرده؛ اما قیمت جهانی تغییر ندارد و این کالا با این افزایش قیمت قابلیت صادرات و رقابت را ندارد. با افزایش ۲۵درصدی قیمت شیر در عمل صادرات استان صفر می‌شود مگر اینکه دولت تدبیری کند.

چرخه تصمیمات غلط ادامه دارد

هدایت‌نیا ضمن تأکید بر کاهش مصرف سرانه شیر در خانوارها خاطرنشان کرد: در سال ۹۲ سرانه مصرف شیر به ۱۱۰کیلو رسید؛ اما به دلیل اتخاذ تصمیمات غلط این سرانه رو به کاهش گذاشت. با حمایت نکردن دولت در سال‌های گذشته مصرف شیر به شدت کاهش پیدا کرد و دام‌های زیادی روانه کشتارگاه شدند و با همین تصمیم‌ها شیر یارانه‌ای و شیر برای مدرسه حذف شد و وقتی در کشور کالایی مصرف نمی‌شود، مجبور به صادرات هستیم. با افزایش قیمت شیر، قیمت شیر ایران با قیمت جهانی برابر شده و صادرات کالای لبنی دیگر توجیه ندارد.

خواب سرمایه در واحدهای خاموش لبنیات

وی تصریح کرد: حدود ۱۵۰ پروانه بهره‌برداری در استان خراسان رضوی صادر شده؛ اما تعداد واحدهای فعال حدود ۸۰ مورد است که تقریباً ۵۰ واحد به شیر خام نیاز دارند و حجم زیادی خواب سرمایه داریم.

هدایت‌نیا عنوان کرد: ما می‌دانیم دامدار هزینه می‌کند؛ اما افزایش قیمت باید برای لبنیات هم اعلام شود. دامدار و تولیدکننده لبنیات همدیگر را درک می‌کنند؛ اما مشکل ما باید حل شود. در بورس، سود کارخانجات لبنی ۵درصد بالاتر نرفته است. کدام سرمایه‌گذار در این شرایط سرمایه‌گذاری می‌کند؟ این صنعت در استان دست‌کم در ۱۰ سال اخیر رشد نداشته و واحد جدیدی ایجاد نشده است. عدد ۱۷هزار و ۵۰۰تومان اجرایی نیست؛ چون قیمت اعلامی ۱۵ هزار تومان هم چالش‌های خود را دارد و با این شرایط این قیمت‌ها اجرایی نخواهد شد.

چالش‌های قیمت‌گذاری در برهه‌های متفاوت خودنمایی می‌کند و جای خالی نظام منسجم برای قیمت‌گذاری به خوبی ملموس است به طوری که در حال حاضر توانسته چرخه معیوبی را در عرصه لبنیات ایجاد کند و در صنعت لبنیات استان تأثیر بگذارد. در این چارچوب آیا سازمان‌های متولی یک بار برای همیشه به فکر طراحی نظام قیمت‌گذاری مدون خواهند افتاد تا تولیدکنندگان و مردم از این سردرگمی خارج شوند؟

نگرانی کارخانه های لبنی از جریمه های سنگین

به نظر می‌رسد؛ صدور این نامه به دلیل تجربه سال گذشته کارخانه‌های لبنی باشد. طبق اعلام فعالان صنایع لبنی در سال گذشته پس از اعلام افزایش قیمت شیرخام از سوی شورای قیمت‌گذاری، کارخانه‌های لبنی بر اساس آن اقدام به خرید شیرخام با قیمت جدید و به تبع آن اصلاح قیمت محصولات لنبی کردند.

اما، دستگاه‌های نظارتی این اقدام صنایع لبنی را تخلف محسوب کرده و دست به برخورد تعزیراتی زدند و احکامی شامل جریمه‌های سنگین برای برخی از کارخانه‌های لبنی صادر کردند که تعدادی از پرونده‌های مربوط به این تخلف همچنان باز هستند.

به گفته کارشناسان؛ طبق ابلاغ رسمی وزارت جهادکشاورزی، قیمت ۱۵ هزار تومانی اعلامی از سوی شورای قیمت‌گذاری، قیمت تضمینی به ازاء هر کیلوگرم شیرخام درب دامداری است به این معنی که، اگر دامدار نتواند شیرخام را بالاتر از این قیمت بفروشد، طبق “قانون تضمین خرید محصولات کشاورزی” دولت موظف به خرید آن از دامدار است و کارخانه‌های لبنی تکلیفی برای اجرای مصوبه شورای قیمت‌گذاری ندارند.

وزارت جهادکشاورزی خود مکلف به خرید با قیمت جدید است

به طور معمول خرید تضمینی محصولات کشاورزی را وزارت جهادکشاورزی بر عهده سازمان تعاون روستایی می‌گذرد، در نتیجه آنچه در شورا مصوب شده تکلیفی بر گردن کارخانه های صنایع لبنی نمی‌گذارد و وزارت جهاد کشاورزی خود مکلف بر اجرای آن است.

پس تا زمانی که ستاد تنظیم بازار و سازمان حمایت تولیدکننده و مصرف‌کننده افزایش قیمت خرید شیرخام و محصولات لبنی را ابلاغ نکرده باشند، کارخانه‌های لبنی می‌توانند آن را اجرا نکنند.

به گزارش مجاهدت از مشرق، علی رسولیان ظهر شنبه در آئین بهره برداری از فاز اول بزرگترین شهرک صنعتی شرق کشور در مشهد اظهار کرد: طرح افزایش ظرفیت تولید یکی از برنامه‌های مهم وزارت صمت است. طی سال گذشته بیش از ۱۷۵۰ واحد راکد تولیدی حوزه صنعت در کشور به چرخه تولید بازگشته است. برنامه ریزی شده تا در سال جاری با کمک بخش خصوصی و محوریت دادن بخش خصوصی یعنی با به هم رسانی بنگاه‌های تعطیل و فعال، ۲۰۰۰ واحد راکد دیگر به چرخه تولید بازگردد.

معاون وزیر صنعت، معدن و تجارت ادامه داد: در سال گذشته ۲۷۰۰ واحد تولیدی که زیر ۵۰ درصد ظرفیت خود کار می‌کردند به بالای ۵۰ درصد رسیده‌اند. امسال نیز در تلاشیم تا در این زمینه منابع مالی لازم را تأمین و بخش خصوصی را همراه کنیم.

وی درباره گروه هدف فعال در شهرک صنعتی شماره ۵ گفت: در شهرک‌ها زون بندی واحدها از جمله واحدهای فلزی، شیمیایی، مواد غذایی و … داریم. در این شهرک به واسطه فاصله مناسب از مشهد، تلفیقی از صنایع بزرگ و کوچک مستقر شده و در شهرک‌های نزدیک مشهد ماندن طوس، کلات و… بیشتر واحدهای کوچک کارگاهی و دانش بینان مستقر خواهند شد..

رسولیان افزود: تاکید مقام معظم رهبری بر موضوع تولید است زیرا ایجاد اشتغال و آسایش مردم از مسیر تولید بوده که از طریق بخش خصوصی توانمند میسر است. سازمان صنایع کوچک نیز در این راستا زیر ساخت‌های لازم را فراهم خواهد کرد.

معاون وزیر صنعت، معدن و تجارت با بیان اینکه طی سال گذشته بیش از ۱۷۵۰ واحد راکد تولیدی حوزه صنعت در کشور به چرخه تولید بازگشته است، گفت: برنامه ریزی شده تا در سال جاری با کمک بخش خصوصی ۲۰۰۰ واحد راکد دیگر به چرخه تولید بازگردد.

وی اظهار کرد: نیازمند ایجاد شهرک‌های صنعتی برای استقرار صنایع در کشور هستیم که در کنار آن‌ها شهرک‌های مسکونی نیز ایجاد شود. در همین راستا در شرق کشور و در مشهد نیازمند ایجاد شهرک صنعتی جدیدی بودیم بنابراین تلاش‌های زیادی در این زمینه انجام شد و با حمایت‌های مالی صورت گرفته اراضی تأمین و امروز شهرک صنعتی شماره ۵ به بهره برداری رسید؛ امیدواریم با همکاری مسئولان استانی این شهرک توسعه یابد.

رسولیان افزود: در شهر مشهد ۳ هدف عمده از جمله ایجاد شهرک صنفی با هدف استقرار صنایع کوچک و کارگاه‌های تولیدی، ایجاد شهرک دانش بنیان در محور غرب و ایجاد کارگاه‌های مناسب برای بخش‌های کوچک در شهرک‌ها و نواحی صنعتی دنبال می‌شود.