وصینامه

به گزارش مجاهدت از خبرنگار دفاع‌پرس از ارومیه، «میرحسین ذاکری یکانی» یکی از این حماسه‌سازان استان آذربایجان غربی در هشت سال دفاع مقدس است که با لباس روحانیت راهی جبهه‌های حق علیه باطل شد و سرانجام پس از مجاهدت‌های فراوان در 21 فروردین 1362 در منطقه مهاباد به شهادت رسید.

این شهید والامقام، در فرازی از وصیت‌نامه خود آورده است:

با توسل و واسطه قرار دادن ائمه در درگاه خالق سبحان به خاطر شأنشان در شفاعت بندگان گناهكار جهت رحمت و بخشش بنده سر تا پا در معصيت بيش از حد كه اينجانب باشم قرار داده‌ام.

امید به شفاعت و بخشش خداوند و ائمه بسته‌ام. اگر نباشد می‌دانم انسان نیستم. مقام انسان بودن را زیر پا گذاشته و گذارده ام و همین طور هم هست مگر دلبسته و امید به شفاعت آنان دارم. خجالت و روسیاهم و گناهکار و بر عاشقان سخت است روبرو شدن با شهدا و مولایم. به جبهه که چون نور حق بر ظلمت است، شتافتم.

امت، تأمل کنید و بنگرید دوره تکامل انسان بودن را در طى زندگیتان. من لیاقت حرف زدن را ندارم، ولى احساس مسئولیت کردم و معذرت خواهى مى کنم. آیا به هدف همان مولا و معبود که تکامل انسانیت است رسیده اى. اگر رسیده اى سعادت ابدى را دارى. اگر نه، فرصت را غنیمت شمار و از قافله سالار نور غافل مباش که به سوى تکامل مى رود.

حرفم با آنهایى هست که نعمت الهى را که انقلاب اسلامى و رهبرش باشد، درک نکرده اند. نمى دانم چه فکرى مى کنند و منتظر چه هستند. اگر منتظر نصر الهى هستند آن از آنِ اولیاء الله هست. امروز که این چنین سربازان امام، احرام عشق پوشیدند و وارد حرم جبهه شدند. راحت طلبى و خوشگذرانى تا کى. برخیز، جهاد مقدس را پیشه گیر و سعادتمند و خوشگذران ابدى شو. اى امت، قدر امام خمینى را بدانید. آنچه رسیدن به الله است مسیر رهبر کبیر انقلاب اسلامى جهان است.

انتهای پیام/